کلینیک جامع آموزش پزشکی

کلینیک جامع آموزش پزشکی

همچنین می توانید کانال ما در تلگرام را دنبال کنید با عنوان: نکات مهم سلامتی t.me/public_health
کلینیک جامع آموزش پزشکی

کلینیک جامع آموزش پزشکی

همچنین می توانید کانال ما در تلگرام را دنبال کنید با عنوان: نکات مهم سلامتی t.me/public_health

روغن پالم و خطر سکته قلبی!

http://img.tebyan.net/ts/persian/blue/Parts/box-payameSalamat.jpg


مزایا ومعایب روغن پالم  http://www.irannaz.com/user_files/image/13/42.jpg


بیماری های قلبی – عروقی یکی از مهمترین علل مرگ در کشورهای در حال توسعه می باشد و میزان مرگ و میر در بسیاری از نقاط دنیا به سرعت رو به افزایش است. افزایش سطح کلسترول تام و LDL(کلسترول بد) به عنوان مهم ترین عوامل خطر در پیشرفت بیماری های قلبی – عروقی هستند. چربی رژیم غذایی نقش مهمی در سطح چربی های خون، ایجاد لخته و شروع این بیماری دارد. محققین بر این باورند که افزایش اسیدهای چرب اشباع در رژیم غذای موجب افزایش کلسترول تام و LDL می شود و بدین ترتیب خطر بیماری های قلبی – عروقی را می افزاید.

روغن پالم یا نخل از نظر حجم تولید در بین روغن های گیاهی تولید شده در سطح دنیا در جایگاه دوم قرار دارد. این روغن حدودا ۵۰ درصد پالمیتیک اسید دارد که یک اسید چرب اشباع است و به همین دلیل تصور می شود که روغن پالم یک نوع روغن هیپرکلسترولمیک می باشد. در واقع، برخی مطالعات حیوانی و انسانی نشان داده اند که روغن پالم از برخی چربی های هیپرکلسترولمیک مثل چربی حیوانی یا روغن نارگیل متفاوت است.اگر چه اسیدهای چرب اشباع از منابع حیوانی یا روغن های گیاهی در رژیم غذایی انسان منجر به افزایش سطح کلسترول می شود، ولی مطالعات اخیر ثابت کرده اند که روغن پالم علی رغم غلظت بالای اسیدهای چرب اشباع(عمدتا پالمیتیک اسید) یک استثناء در این میان می باشد. نتایج یک مطالعه در چین نیز نشان داد که روغن پالم در مقایسه با روغن حیوانی و بادام زمینی می تواند کلسترول تام، LDL و نسبت کلسترول تام به HDL (کلسترول خوب) را کاهش دهد.

اولئیک اسید یکی دیگر از اسیدهای چرب عمده(حدوداً ۴۰ درصد) موجود در روغن پالم است. مطالعات اپیدمیولوژیک در رژیم غذایی مدیترانه ای نشان داده که افرادی که مصرف روغن زیتون(منبع غنی اولئیک اسید) در رژیم غذایی آنها بیشتر است میزان مرگ و میر کمتری از نظر بیماری های قلبی دارند. حتی ثابت شده که اولئیک اسید به همان اندازه اسید لینولئیک دارای اثرات کاهش دهندگی کلسترول است و به علاوه اثر کاهش HDL را به همراه ندارد و ترکیبی از پالمیتیک اسید و اولئیک اسید اثرات مفیدی بر افزایش HDL و گیرنده های LDL به جا می گذارد. مانند سایر روغن های خوراکی روغن پالم به راحتی هضم، جذب و در راه های متابولیکی استفاده می شود و هر گرم روغن kcal ۹ انرژی دارد. به دلیل آنکه این روغن از منشأ گیاهی است، عاری از کلسترول بوده و می تواند حدود ۱۱ درصد از نیاز روزانه لینولئیک اسید را برآورده سازد.

به طور کلی اثرات تغذیه ای روغن پالم به صورت زیر می باشد:

۱) منبع انرژی در رژیم غذایی: این روغن نقش مهمی در برآوردن انرژی و اسیدهای چرب مورد نیاز در بسیاری از مناطق جهان به عهده دارد.

۲) عاری بودن از کلسترول و اسیدهای چرب غیر اشباع ترانس: این روغن به علت اینکه دارای سطح متوسطی از اسیدهای چرب اشباع است، نیاز به هیدروژناسیون ندارد و به همین دلیل فاقد اسیدهای چرب غیراشباع ترانس است که در حین هیدروژناسیون روغن تولید می شود. اسیدهای چرب(ترانس) یکی از عوامل ایجاد بیماری قلبی هستند.

۳) غنی از آنتی اکسیدان ها: روغن پالم قرمز که به مقدار کمی فرآوری شده حاوی توکرفرول و توکوتری انول های طبیعی(ویتامین E) و کاروتنوئیدها می باشد که علت رنگ قرمز روغن است. روغن پالم قرمز حاوی مقداری زیادی آلفا و بتا کاروتن می باشد که حدود ۹۰ درصد کل محتوای کاروتنوئید آن است. آلفا کاروتن دارای اثرات ضد سرطان قوی بوده و به طور کلی کاروتنوئیدها فعالیت پیش سازی ویتامین A را دارند. در بدن کاروتنوئیدها به ویژه بتا کاروتن می تواند به ویتامین A تبدیل شود و از این رو عملکرد سیستم ایمنی را افزایش داده و از کمبود ویتامین A در بدن جلوگیری می کند.

ویتامین E یکی دیگر از ترکیبات آنتی اکسیدانی مهم در ترکیب روغن پالم است که می توان به کاهش LDL و تری گلیسیرید کمک کرده و سطح کلسترول HDL(کلسترول خوب) را افزایش دهد و بدین ترتیب خطر حمله قلبی کاهش می یابد و عملکرد ایمنی و مبارزه با سرطان افزایش می یابد.

آنتی اکسیدان های طبیعی به عنوان پاک کننده های رادیکال آزاد اکسیژن عمل می کنند و نقش محافظتی در برابر پیری سلولی، آترواسکلروز، سرطان، التهاب مفاصل و بیماری آلزایمر دارند.

۴) ترکیب متعادل اسیدهای چرب: روغن پالم حاوی مخلوطی از اسیدهای چرب با چند پیوند دوگانه، یک پیوند دوگانه و اسیدهای چرب اشباع هستند.

۵) تری گلسیرید: تری گلسیریدهای روغن پالم حامل اسید لینولئیک هستند که جذب و دسترسی آن را برای بدن آسان می کند.

۶)جلوگیری از تشکیل لخته در خون: تحقیقات نشان داده که موش هایی که با رژیم غذایی غنی از روغن پالم تغذیه شدند، تشکیل لخته در خون آنها کمتر است.
اثر حرارت پخت بر روغن پالم

بیشتر روغن ها زمانی که در معرض گرما، نور و اکسیژن قرار می گیرند، ترکیبات مهمی در آنها تشکیل می شود. روغن پالم به طور طبیعی به علت داشتن سطح بالای ویتامین E (آنتی اکسیدان)، مقاوم به اکسیداسیون و تند شدن می باشد. این روغن می تواند برای پختن مورد استفاده قرار گیرد. در یک مطالعه نیز اثر حرارت بالای پخت بر روغن پالم نشان داد که هیچ اثر منفی روی چربی های خون ندارد. غلظت اسید لینولنیک در روغن پالم از لینولئیک اسید کمتر است و این ویژگی، مقاومت آن را در برابر تند شدن و پر اکسیداسیون بیشتر می کند. به طور کلی در بین روغن ها که حاوی اسیدهای چرب ضروری هستند، پالم به طور شگفت انگیزی در شرایط پخت مقاوم است.

موارد استفاده از روغن پالم در صنایع غذایی عبارتند از:

۱) روغن پخت: به دلیل مقاومت زیاد این روغن به دمای بالا، برای پخت بسیار مناسب می باشد.

۲) روغن سرخ کردنی در صنعت غذا: در برخی صنایع مانند تهیه چیپس و فست فود به دلیل اینکه دمای بالا استفاده می شود، به کار بردن روغن پالم از طرفی بسیار امن بوده و از طرف دیگر اقتصادی می باشد.

۳) تهیه مارگارین: روغن پالم یک جزء ایده آل در صنعت مارگارین است. روغن پالم باعث ایجاد قوام و بافت در مارگارین می شود بدون این که نیازی به هیدروژناسیون و در نتیجه ایجاد اسیدهای چرب ترانس در ترکیب آن باشد.

۴) در صنعت شیرینی پزی (قنادی)

۵) تهیه بستنی: امروزه روغن پالم یکی از اجزای اصلی در تهیه بستنی به جای چربی شیر است. استفاده از روغن پالم در این مورد موجب بافتی نرم و با کیفیت عالی در بستنی می شود.

در کل، باید خاطر نشان کرد که روغن پالم، روغنی با کیفیت خوب برای مصارف مختلف می باشد، ولی به منظور آنکه ترکیب اسید چرب در رژیم غذایی مطلوب باشد بهتر است مکمل اسیدهای چرب امگا ۳ (اسیدهای چرب غیراشباع با چند پیوند دوگانه) از منبع پنبه دانه و روغن آن یا روغن ماهی دریافت شود. در مطالعه ای نشان داده شد که ترکیبی از روغن ماهی و پالم در رژیم غذایی به صورت هم افزا چربی های خون، لیپوپروتئین ها و سایر عوامل خطر بیماری های قلبی – عروقی را بهبود می بخشد. به همه دلایل ذکر شده روغن پالم به عنوان یک روغن بهداشتی می تواند نیاز به روغن را برطرف سازد.

البته همانند بسیاری از مواد غذایی دیگر که در کنار فوایدی که دارند، مضراتی نیز برای آنها مطرح است. امروزه بر علیه روغن پالم نیز مطالبی اثبات شده که بد نیست آنها را نیز مورد توجه قرار دهیم.

۱) جامد بودن این روغن و هر روغن جامد دیگر موجب تمایل به رسوب چربی در جدار عروق می گردد.

۲) گرچه HDL با مصرف این روغن افزایش می یابد ولی کل کلسترول(کلسترول توتال) نیز در درازمدت با مصرف آن بالا می رود.

۳) جامد بودن آن موجب می شود به دفعات متعدد در صنعت و در تهیه غذاها، از آن برای سرخ کردن استفاده شود.

۴) اسیدهای اشباع به ویژه میریستیک و پالمیتیک در افزایش کلسترول سازی بدن نقش فعالی دارند.

۵) مقدار ویتامین E و آنتی اکسیدان های آن از روغن زیتون(که ضمناً کاهش دهنده کلسترول نیز است) بیشتر نیست.
 با توجه به اهمیت موضوع کیفیت و ایمنی فرآورده‌های غذایی به ویژه لبنیات و نگرانی های مردم و پیگیری رسانه های جمعی در روزهای اخیر درباره مصرف روغن پالم در فرآورده‌های شیر و لبنیات و خبر استفاده از روغن پالم در صنایع لبنی کشور بخصوص در لبنیات پرچرب با واکنش سریع مردم مواجه شده است و در حال حاضر مردم از خریدن لبنیات با عنوان پرچرب خودداری می کنند.عدم معرفی برندهایی که در این حوزه تخلف کرده اند نزد مصرف کنندگان تفسیر خود را دارد، و برداشت اغلب آنها این است که همه برندها دست به تقلب گسترده زنده اند و با عدم خرید و مصرف، همراه با مجازات این متخلفان قطعا سرانه مصرف شیر و مواد لبنی در جامعه کاهش پیدا می کند که در درازمدت برای سلامتی جامعه مضر است.
http://www.shabestan.ir/Images/News/Larg_Pic/20-12-1390/IMAGE634670585569790660.jpg

مصرف روغن پالم در صنایع صابونسازی و همچین مشتقات روغن پالم در صنایع مختلف آرایشی، بهداشتی و شیمیایی از گذشته مطرح بوده است. البته از روغن پالم و محصولات حاصل از آن می توان در سطح وسیعی استفاده نمود. در مالزی و بعضی از کشورها از این روغن برای سرخ کردن مواد غذایی و تهیه شرینی‌جات استفاده می کنند. روغن پالم از مقاومت خوبی در مقابل عوامل اکساینده برخوردار است. به دلیل اینکه سرشار از اسیدهای چرب اشباع شده است یک روغن مطلوب برای سرخ کردن محسوب می شود. روغن هسته از نظر ظاهر و ترکیب با روغن گوشت میوه تفاوت فاحشی دارد. بر عکس از نظر ظاهر به زحمت می توان آنرا از روغن نارگیل تمیز داد و از نظر ترکیب اسید چرب نیز به آن شباهت زیاد دارد. روغن خام هسته نخل دارای رنگ سفید تا کمی زرد و بوی مطبوع است ولی از نظر طعم مانند روغن نارگیل شیرین نیست بلکه کمی گس است. روغن مانده هسته نخل بوی بسیار تند می دهد. روغن تصفیه شده هسته نخل که به عنوان چربی هسته پالم به بازار عرضه می شود دارای رنگ سفید خالص و طعم و بوی خنثی است.این محصول به عنوان چربی غذایی و برای مارگارین سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.در بسیاری موارد نیز روغن هسته را برای تهیه روغن‌های خوراکی و چربی‌های مخصوص سفت می کنند که این عمل یا فقط به وسیله جدا کردن قسمتی که دارای نقطه ذوب بالایی است از راه فشردن انجام می شود و یا به وسیله هیدروژنه کردن و سپس جدا کردن قسمت مایع از راه فشردن در صافی صورت می گیرد.

پالم در ایران

طرح مطالعاتی جایگزینی روغن پالم به جای سایر روغن‌های وارداتی در کشور ما از سال 1362 آغاز گردید و بالاخره ورود روغن پالم در کشور از سال 1368 آغاز شد. در سال 1368 طبق پیشنهاد اداره نظارت بر مواد غذایی کشور به کارخانه های روغن نباتی کشور مجوز داده شد که روغن پالم پالایش شده را به روغن های جامد نباتی اضافه کنند مشروط به اینکه میزان اسید های چرب اشباع لوریک، استئاریک و پالمتیک بیش از 20% نشود. مقدار کمی روغن پالم در فرآورده های لبنی پر چرب با مجوز سازمان غذا و دارو و پروانه سازمان ملی استاندارد ایران استفاده می شود که این میزان متناسب با استاندارد های جهانی است. امروزه استفاده از روغن گیاهی پالم در تولید روغن های خوراکی همچون نباتی و گیاهی از جایگاه ویژه ای برخوردار است و روغن پالم پایه اصلی تمام روغن های خوراکی را تشکیل می دهد که هیچ کدام مضر نیستند و مصرف آنها حتی مجاز است. کارخانجات لبنی برای تولید محصولات لبنی پرچرب برای مصرف کنندگانی که با مشکل کلسترول و گرفتگی عروق مواجه هستند، از روغن های گیاهی همچون روغن پالم استفاده می کنند. براساس نیاز مصرف کنندگان برای تهیه محصولات لبنی پرچرب به جای پایه چربی حیوانی از پایه چربی گیاهی استفاده می شود که این امر در تمام دنیا مرسوم است و استفاده روغن پالم هیچ مشکلی ندارد. میزان استفاده از این روغن در صنایع لبنی براساس ضوابط تعیین شده از سوی سازمان غذا و دارو و سازمان ملی استاندارد و طبق استانداردهای جهانی است. به طور معمول قیمت روغن گیاهی از روغن حیوانی ارزان تر است اما استفاده از این روغن در صنایع لبنی ربطی به نرخ آن ندارد بلکه این اقدام تنها با هدف پاسخ به تقاضای مصرف کنندگان صورت می گیرد، کیفیت روغن پالم از دیگر روغن های گیاهی کمتر نیست.

در راستای تولید محصولات لبنی کم چرب، انجمن صنایع لبنی ایران تقاضای تدوین استاندارد انواع روغن های گیاهی در صنعت لبنیات را پیشنهاد داد و هم اکنون این موضوع در حال تدوین است که امیدواریم به زودی در اختیار کارخانجات فرآوری محصولات لبنی قرار گیرد. براساس این استاندارد، صنایع می توانند از انواع روغن های گیاهی همچون زیتون، سویا، آفتابگردان و پالم در فرآوری محصولات لبنی براساس تقاضای مصرف کنندگان استفاده کنند.لبنیات پرچرب در کشور با روغن های پالم برای قوام دادن و مزه دار کردن چرب می شوند و حاوی مقادیر زیادی اسید چرب اشباع هستند که برای سلامت مضر است بنابراین ترجیح آن است که شیر کم چرب مصرف شود. اضافه کردن چربی گیاهی به لبنیات و شیرهای پرچرب در کارخانه های تولید لبنیات کار غیر قانونی نیست اما این حق مردم است که بدانند این میزان چربی در لبنیات و شیر، چربی خود شیر نیست و به آن چربی پالم اضافه شده است. روغن پالم یا نخل ۵۰ درصد اسید پالمیتیک دارد که یک اسید چرب اشباع شده است و به همین دلیل تصور می شود روغن پالم یک نوع روغن هیپرکلسترولمیک است. در صنایع غذایی افزودن چربی پالم گیاهی به لبنیات در فرایند تولید معمولا انجام می شود و تولیدکنندگان محصولات لبنی با استانداردهای موجود صنایع غذایی به گرفتن چربی اشباع شیر اقدام می کنند بنابراین مصرف کنندگان لبنیات پرچرب باید بدانند که چربی شیر موجود را نمی خورند بلکه روغن پالم اضافه شده به شیر را میل می کنند. اضافه کردن چربی گیاهی به لبنیات به دلیل اسیدهای چرب مشکل زاست زیرا مصرف بیش از حد چربی های اشباع شده می تواند به بالا رفتن کلسترول خون و در نتیجه به بیماری قلبی منجر شود.
استفاده از روغن نباتی در تولید محصولات لبنی از سال های قبل انجام شده و مشکلی هم نداشته است. هیچ محصول لبنی بدون مجوز استاندارد و وزارت بهداشت تولید نمی شود هرچند این موضوع که در همه محصولات لبنی پرچرب به جای چربی شیر از روغن استفاده می شود، عمومیت نداشته و حرف نادرستی است. درصد لبنیات پرچرب تولیدی با روغن چندان بالا نیست. در برخی از محصولات لبنی به جای چربی شیر از روغن استفاده می شود که این کار نیز طبق استاندارد و مجوزهای مربوطه انجام می شود و مشتری نیز از طریق اطلاعات درج شده روی بسته بندی از این موضوع آگاه است. در زمینه استفاده از روغن به جای چربی شیر برای تولید لبنیات پرمصرف فقط موضوع قیمت مطرح نیست، بلکه مباحثی مانند طعم و ذائقه موردپسند مشتریان هم مطرح است.در حال حاضر تنها پنیر خامه ای، پنیر تازه و اخیرا شیرخشک طبق مجوز کمیته ملی استاندارد می توانند دارای چربی گیاهی باشند و برای آنها استانداردهای مربوطه نیز تدوین شده است. در هر محصول لبنی در صورت استفاده از روغن نوع آن مشخص شده است. علت صدور مجوز استفاده از روغن گیاهی در تولید محصولات لبنی این است که روغن گیاهی دارای کلسترول کمتری بوده و در دنیا نیز استفاده از این روغن مرسوم است. در حال حاضر استفاده از روغن نارگیل و هسته پالم در تولید محصولات لبنی ممنوع است البته قرار است ظرف چند روز آینده درباره سازماندهی چربی گیاهی در محصولات لبنی و غیرلبنی در کمیته استاندارد تصمیم گیری شود

روغن نخل و خطر سکته قلبی!

روغن پالم یا نخل نوعی روغن گیاهی است که از مغز میوه نخل روغنی استخراج می‌شود.به‌کارگیری روغن نخل به‌عنوان سوخت گیاهی از چند سال اخیر، موجب افزایش تقاضای جهانی و در نتیجه افزایش قیمت آن هم شده‌است. کشور مالزی بزرگ‌ترین تولیدکننده روغن نخل در دنیا است . و در اکثر خیابانهای شهرهای مالزی این درخت به فراوانی دیده می شود.مثل همه روغن های گیاهی روغن نخل حاوی کلسترول نیست اگرچه مصرف چربی اشباع شده کلسترول LDL و HDLرا افزایش می دهد.روغن نخل یک ماده رایج پخت و پز در کمربند استوایی، افریقا،اسیای جنوب شرقی و بخش هایی از برزیل است.در دیگر نقاط جهان برای پایین اوردن هزینه ها در صنایع غذایی تجاری و پایداری بالا اکسیداتیو (اشباع) محصول تصفیه شده برای سرخ کردن هم استفاده می شود.

با این حال مطالعاتی در سال 2009 انجام شد که نشان داد ممکن است روغن نخل جایگزین مناسبی به دلیل داشتن چربی های ترانس برای افراد با سطح بالا LDL نیست. استفاده از روغن نخل نگرانی هایی را برای گروه های فعال محیط زیست ایجاد کرده است. میزان زیاد روغن ها در درختان باعث جذب سرمایه گذاران برای سود دهی شده است که این منجر به از بین رفتن جنگل های مالزی و اندونزی به منظور ایجاد فضا برای کشت خالص روغن خرما شده است.روغن پالم از اسیدهای چرب و گلیسرول مثل همه چربی ها تشکیل شده است. بر خلاف تمام چربی ها اسیدهای چرب اشباع فراوانی دارند که در دمای اتاق جامد هستند. روغن پالم اسم خود را از اسید چرب اشباع c16 یالمتیک اسید گرفته است.اسید اوئیک اشباع شده نیز تشکیل دهنده روغن نخل است. به گفته ی سازمان بهداشت جهانی شواهد قانع کننده ای است که نشان می دهد مصرف پالمتیک اسید احتمال ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را افزایش می دهد. بنابراین آن را به عنوان اسیدهای چرب ترانس در طبقه بندی قرار می دهند. چربی های ترانس نیز در دمای اتاق جامداند

آنتی اکسیدان های روغن پالم قرمز مثل توکوتری نولز و کاروتنوئیدها به دلیل خواص درمانی که ادعا می شد به مواد غذایی و لوازم آرایش اضافه می شد و هم اکنون هم در مواد آرایشی خانمها استفاده می شود و قسمت اعظم تولیدات آرایشی به روغن پالم وابسته است. مطالعاتی در سال 2009 میزان انتشار اکرول را آزمایش کرد. نشان داد که یک محصول سمی و بد بود حاصل از تجزیه گلیسرول از قسمت عمیق سرخ کردن سیب زمینی در روغن پالم قرمز و زیتون و روغن آفتابگردان اشباع نشده حاصل می شود.در حال حاضر روغن پالم به عنوان «روغن گیاهی» یا «چربی گیاهی» بر روی برچسب های مواد غذایی در اتحادیه اروپا (EU) ذکر شده است. از سال 2015 زیر نظر اتحادیه اروپا در بسته بندی مواد غذایی دیگر اجازه استفاده از اصطلاح کلی «چربی گیاهی» یا «روغن گیاهی» در فهرست مواد تشکیل دهنده داده نخواهد شد. تولید کننده ی مواد غذایی باید نوع خاص چربی گیاهی را استفاده می کند شامل روغن پالم را ذکر کند.

سایر کاربردها: سوخت زیستی

روغن نخل را می توان به عنوان بیودیزل (سوخت زیستی) که آن هم معمولا به عنوان روغن پالم متیل استر شناخته شده است استفاده کرد.روغن پالم متیل استر از طریق یک فرایند به نام تبادل استری ایجاد شده است. سوخت زیستی روغن پالم معمولا برای ساخت بیودیزل روغن پالم مخلوط با سایر سوخت ها مخلوط می شود. بیو دیزل روغن پالم استاندارد N14212 اروپا را برای سوخت زیستی دریافت کرد. بزرگ ترین واحد تولید بیو دیزل روغن پالم در جهان در سال 2011 فنلاند بود که روغن بیو دیزل گیاهی را در سنگاپور افتتاح کرد.

بمب ناپالم

نمک های آلومینیوم اسید پالمتیک و اسید نفتنیک در طول جنگ جهانی دوم برای تولید بمب ناپالم با هم ترکیب شده بودند و نام یکی از معروفترین بمبهای آتش زا تا چند دهه قبل بود.

مضرات مصرف روغن پالم
روغن پالم نوعی روغن گیاهی است که مقدار اسید چرب اشباع آن حداقل 50 درصد است.روغن‌های جامد نباتی یا روغن‌هایی مثل پالم دارای اسید چرب اشباع بالا هستند، چنین روغن‌هایی می‌توانند باعث بالا رفتن چربی خون، افزایش کلسترول بد و در نهایت موجب گرفتگی و انسداد عروق شوند و این در حالی است که بیماری‌های قلبی و عروقی از مهمترین علل مرگ هستند.روغن‌های مورد استفاده در سبد غذایی افراد باید حداقل زیر 2 درصد اسید چرب اشباع و ترانس داشته باشند.در مصرف لبنیات هم باید از شیر با چربی کمتر از 2.5 درصد استفاده شود و حتی در صورت عدم استفاده از روغن پالم در شیر پرچرب، به دلیل مضرات چربی‌های حیوانی بهتر است که شیر و لبنیات پرچرب از سبد غذایی حذف شود. به دلیل بالا رفتن قیمت روغن های دیگر نسبت به روغن پالم، سهم واردات این روغن نسبت به سایر روغن‌ها نیز در دو سال اخیر افزایش یافت.
متاسفانه در سال های اخیر واردات روغن پالم به دلیل ارزان تر بودن آن افزایش یافته است. این روغن با افزایش کلسترول بد خون (LDL) در نهایت تنگی و انسداد عروق و سکته های قلبی را به همراه دارد. روغن پالم دارای بیشترین میزان اسید چرب اشباع یعنی حدود ۵۰ درصد است. این روغن حتی اگر از نوع پالم اولئین وسوپر اولئین وارد کشور شود که ادعا می شود سالم تر است در حدود ۳۰ درصد اسید چرب اشباع دارد که حداقل زیان مصرف آن انسداد وتنگی عروق و بیماری های قلبی عروقی است که در حال حاضر مهم ترین علت مرگ و میر در کشور به شمار می رود. مسئولان باید هزینه های صرفه جویی شده برای واردات روغن ارزان قیمت و بی کیفیت را با هزینه های سنگینی که برای مراقبت ودرمان بیماری های قلبی عروقی به کشور تحمیل می شود مقایسه کرده و با اصلاح سیاستگذاری در واردات مواد غذایی اقدامات جدی تری برای تامین وحفظ سلامت تغذیه ای جامعه انجام دهند. امروزه موضوع روغن های خوراکی و ارتباط آن با سلامت مردم کشورمان مورد بحث خاص و عام است که منجر به بروز برخوردهای متفاوت از سوی مصرف کنندگان و تولیدکنندگان روغن ها و صنایع مصرفی شده است.وزارت بهداشت باید با ورود به موضوع افزودن روغن پالم به شیرهای خوراکی و بررسی دقیق و علمی موضوع زمینه رفع نگرانی مردم را فراهم کند. با توجه به تائید کارشناسان تغذیه، روغن پالم اسید چرب اشباع شده بالایی داراست که حداقل زیان آن انسداد و تنگی عروق و بیماری های قلبی عروقی است که در حال حاضر مهم ترین علت مرگ و میر کشور به شمار می رود. از این رو ضرورت دارد وزارت بهداشت با هدف تنویر افکار عمومی با ورود به موضوع رسما اعلام کند که آیا وجود روغن پالم در شیرهای خوراکی پرچرب منطبق بر استانداردهای صنایع غذایی است یا خیر و چنانچه از ناحیه مصرف این گونه محصولات زیانی متوجه مصرف کنندگان است، اقدامات لازم را معمول دارد.
هرچند افزودن پالم به لبنیات از سوی تولیدکنندگان برای بالا بردن سود کارخانه های خود امری مردود است اما زودتر از این باید جلوی این فعالیت گرفته می شد. تا هم اکنون جامعه با افت شدید مصرف مواد لبنی روبرو نشود.زمزمه وجود روغن پالم در شیر و سایر مواد لبنی از سالها پیش شنیده می شد و زمانی که وزیر بهداشت به عنوان یک مقام رسمی آن را اعلام کرد، مهر تأییدی بود به زمزمه های گذشته. اما این روزها فقط وجود روغن پالم در شیر نیست که ذهن جامعه را درگیر خود کرده است. بلکه وجود روغن پالم در روغن های غذایی، آبیاری سبزی با فاضلاب، آبلیموهای تقلبی، قوطی رب هایی که با کدو پر می شوند، پرورش ماهی در آب های آلوده و آبمیوه هایی که سرشار از اسانس هستند امنیت غذایی جامعه را به مخاطره برده اند. صنایع غذایی ما نیازمند بازنگری در استانداردهای خود و به روز کردن آن است تا بتوان امنیت غذایی جامعه را تامین کرد و مردم فارغ از هزاران مسئله دیگر از این باب آسوده خاطر باشند و گرنه اگر به دنبال رفع دغدغه ذهنی مردم نباشیم شاید به همین زودیها بحران غذایی به ما سلام کند.با توجه به اینکه مصرف شیر از مصارف روزانه مردم جامعه است باید مورد نظارت دقیق‌تری قرار گیرد، چرا که هر گونه کوتاهی و وجود آلودگی در لبنیات مورد استفاده عموم جامعه، تبعات خطرناک و جبران‌ناپذیری دارد.


انواع هپاتیت ؛اپیدمیولوژی وراههای پیشگیری از آن

http://img.tebyan.net/ts/persian/blue/Parts/box-payameSalamat.jpg


کلیات هپاتیت http://www.irannaz.com/user_files/image/13/42.jpg



کبد شما یکی از مهمترین اعضای بدن است، کبد نقش حیاتی در زندگی شما ایفا می‏کند. وظیفة اولیه کبد تصفیه هر چیزی است که شما می‏خورید. کبد در مراقبت از عفونتها کمک می‏کند و میکروبها و سایر مواد سمی را از خون شما خارج کرده و به حفظ سلامت شما کمک می‏کند. همچنین کبد مسئولیت ذخیره انرژی برای به حرکت در آوردن عضلات و کنترل قند خون و تنظیم کلسترول و نیز مسئولیت کنترل چندین هورمون و آنزیم دیگر است.هپاتیت یعنی التهاب کبد و در میان عوام مردم به یرقان و زردی مشهور است . مهمترین عوامل ایجادکننده آن ویروسها هستند . ویروسها موجودات بسیار ریزی هستند که از فرد آلوده به فرد سالم منتقل می شوند و برای رشد و تکثیر خود به یک موجود زنده نیاز دارند.به التهاب و ورم کبد هپاتیت گفته می شود. عوامل مختلفی از جمله ابتلا به ویروس های هپاتیت ( A، B، C ، D، E و … ) ، داروها ، سموم، آنوکسی ، الکل و … باعث هپاتیت می شوند. هپاتیت ویرویسی یکی از عوامل مهم مرگ زودرس انسان می باشد براساس تخمین سازمان بهداشت جهانی ۳۸۵ میلیون ناقل هپاتیت B و ۱۷۰ میلیون ناقل هپاتیت C در جهان وجود دارد و سالانه بیش از یک میلیون مورد مرگ در اثر هپاتیت اتفاق می افتد.

  تاریخچه هپاتیت:

اولین موارد هپاتیت منتقله از طریق خون و ترشحات بدنبال تلقیح واکسن آبله حاوی لنف انسان در سال ۱۸۳۳ در برمه گزارش شد. در سال ۱۹۶۵ بلومبرگ آنتی ژن مشخص شد که این آلودگی انتشار جهانی دارد و در اواخر سالهای ۱۹۸۰ ویروس هپاتیت C کشف شد.

http://vc-research.kums.ac.ir/kums_content/media/image/2011/04/14733_orig.jpg

هپاتیت نوع A:

این نوع هپاتیت توسط یک ویروس شدیدا آلوده کننده و مسری ایجاد می شود و از طریق تماس های نزدیک قابل انتقال است. عمده ترین انتقال آن از طریق دهانی- مدفوعی می باشد یعنی در مناطقی که بهداشت رعایت نشده و پس از دستشویی دستها با آب و صابون شسته نمی شود و با همان دست غذا خورده می شود این ویروس به راحتی انتقال می یابد. همچنین در اثر آب, غذاها و شیر آلوده و همچنین در اثر خوردن صدف و گوشت نپخته ماهی انتقال می یابددر زمانی که علائم بیماری و زردی بروز کرد فرد فقط باید استراحت کند تا ویروس توسط دفاع سیستم ایمنی بدن مهار شود و به تدریج التهاب کبدی به وضعیت سابق برگرددنکته قابل ذکر این است که هپاتیت A به هیچ نوع درمان دارویی احتیاج ندارد.

هپاتیت نوع B:

ابتلا به این نوع هپاتیت عوارض بی شماری دارد. از این رو اهمیت شناخت آن بسیار بالاست.

راههای انتقال این ویروس عبارتند از:

_مادر به جنین : به ویژه اگر مادر در ماه سوم بارداری آلوده شده باشد احتمال انتقال بیماری به جنین بسیار بالا است.

_تماس جنسی : از راه خون, استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی و یا فرو رفتن سوزن آلوده به ویروس به طور اتفاقی در پوست افراد سالم و استفاده از تیغ های آلوده است.

_ترشحات بدن : از جمله بزاق ,مدفوع, صفرا, اشک و مایع منی به عنوان یکی از منابع انتقال ویروس مطرح هستند .

بعد از آلوده شدن به ویروس هپاتیت B سه مشکل بالینی رخ می دهد. اولا علائم دیده نمی شود. ثانیا مانند هپاتیت A علائم به صورت حاد یعنی ضعف, بی اشتهایی و زردی پیش رونده بروز می کند. ثالثا آنتی ژن ویروس در بدن باقی می ماند و اشکال مزمن بیماری اتفاق می افتد و بعدا با فعالیت مجدد ویروس علائم هپاتیت بروز می کند. گاهی باعث ایجاد سرطان در کبد می شود. گاهی با بروز علائم هپاتیت حاد, زردی آنقدر زیاد می شود که روی عملکرد طبیعی مغز تاثیر گذاشته و باعث علائم خواب آلودگی و عدم هوشیاری می شود و به علت تخریب سلولهای کبدی زمان انعقاد خون به شدت طولانی می شود و خونریزی های مختلف در نواحی متفاوت بدن مثل خونریزی لثه, مخاطها و پوست اتفاق می افتد که وضعیت بیمار بسیار خطرناک و مرگبار می شودویروس هپاتیت B در افراد بدون علامت, که به صورت مزمن و طولانی ویروس را در خون خود حمل می کنند از راههای گفته شده به افراد سالم انتفال می یابدنکته مهم آن است که درمان خاصی برای این بیماری هنوز کشف نشده است و ابتلا به این نوع از بیماری ویروسی مرگبار است.

 اپیدمیولوژی:

از نظر شیوع آلودگی به HBV مناطق جهان را به سه دسته تقسیم می کنند:

کم شیوع ( کمتر از ۲%) مانند قسمتهای عمده ای از امریکا، استرالیا و نواحی شمالی اروپا شیوع متوسط ( ۷ – ۲% ) قسمت عمده آسیا، شمال افریقا و نواحی شرقی امریکای جنوبی شیوع بالا ( بیش از ۸% ) آفریقا ، سواحل جنوب شرقی آسیا و آلاسکا در نواحی که شیوع بالاست اغلب موارد آلودگی در زمان تولد اتفاق می افتد ( Vertical ) . در سایر نواحی جهان اغلب آلودگی پس از بلوغ طی تماس جنسی، تماس با خون و یا سایر ترشحات آلوده اتفاق می افتد.

 افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند عبارتند از:

نوزادان مادران آلوده ، معتادین تزریقی ، افراد با شرکاء جنسی متعدد ، دریافت کنندگان مکرر خون و فرآورده های خونی ، بیماران تحت دیالیز و پرسنل بهداشتی درمانی حدود ۳% از جمعیت جهان به هپاتیت C آلوده اند که از این میان آفریقا با میزان شیوع ۵/۳% بیشترین و اروپا با ۰/۰۳% کمترین میزان شیوع آلودگی را بخود اختصاص داده اندآلودگی بیشتر در سنین ۲۰-۳۹ سالگی اتفاق می افتد ولی حداکثر شیوع مربوط به سنین ۳۰-۴۹ سال است . جنس مذکر غالب می باشد و در حال حاضر عمده ترین افراد در معرض خطر شامل معتادین تزریقی، دریافت کنندگان مکرر خون و فراورده های خونی و بیماران دیالیزی می باشند.

 سرایت پذیری و راه های انتقال:

آنتی ژن هپاتیت بی  بطور تجربی از بسیاری از مایعات بدن جدا شده ولی ویروس کامل و عفونت زا در تمام ترشحات بدن یافت نمی شود. احتمال انتقال هپاتیت B بشدت تحت تاثیر وضعیت فرد از نظر HbeAg می باشد بطوریکه احتمال ایجاد بیماری هپاتیت بدنبال یک تماس تصادفی شغلی با فرد HBeAg منفی ۱ تا ۶ درصد و در مقابل با فرد HBeAg مثبت ۲۲ تا ۳۱ درصد تخمین زده شده است.

۱- انتقال از مادر به فرزند:

در مورد هپاتیت احتمال انتقال در طی حاملگی و زایمان بالاست بطوریکه در مادران بدون دریافت اقدامات پیشگیری احتمال انتقال حتی به ۹۰% می رسد. تنها ۵ تا ۱۰ درصد موارد انتقال از مادر به جنین در طی ۶ ماهه اول اتفاق افتاده و عمدتاً انتقال در سه ماهه آخر بارداری و زایمان اتفاق می افتد. احتمال انتقال هپاتیت C از این طریق حدود ۶% ذکر شده است که در مادرانی که HIV و HCV با هم دارند این نسبت به ۱۷% می رسد. شیردهی موجب افزایش سرایت هپاتیت C نمی شود .در مورد انتقال هپاتیت B از طریق شیردهی بحث بسیار زیاد است و گرچه HBsAg از شیر مادر جدا شده ولی بعلت تماس بسیار نزدیک مادر با نوزاد نمی توان الزاما انتقال آلودگی را به شیر مادر نسبت داد.

۲- انتقال از طریق جنسی:

این راه اصلی ترین راه انتقال HBV در کشورهای پیشرفته می باشد. امکان انتقال هپاتیت C از این راه کمتر است و میزان انتقال برای همسران افراد آلوده که ریسک فاکتور دیگری نداشتند ۱/۵% ذکر شده است. میزان انتقال در بین مردانی که همسران HCV-Ab  مثبت داشتند تفاوتی با مردانی که همسران HC-Ab منفی داشته اند ندارد. در حالیکه برعکس در زنانی که همسران آلوده داشته اند این نسبت ۴ برابر حالت عکس بوده است. در بین افرادی که رفتارهای جنسی پر خطر داشته اند این رقم چند برابر سایر افراد جامعه است.

۳- تزریق خون و فرآورده های خونی و پیوند اعضا:

این راه قبل از سالهای ۱۹۸۹ اصلی ترین راه انتقال هپاتیت C محسوب می شد. خوشبختانه امروزه با برقراری سیاست های سلامت خون شامل غربالگری اهدا کنندگان ، غربالگری خونهای اهدایی و تکنیک های غیر فعال سازی ویروس که بر روی فرآورده های خونی انجام می شود تا حد بسیار بالایی جلوی ایجاد آلودگی از این طریق گرفته شده است ( گر چه بهر حال این احتمال هنوز وجود دارد بخصوص در افرادی که بطور مکرر نیاز به تزریق پیدا می کنند.)

۴- انتقال از طریق وسائل تیز ، نافذ و تماسهای زیر پوستی:

مهمترین روش انتقال در این گروه ، استفاده معتادین تزریقی از وسایل تزریق بصورت اشتراکی است. سایر فعالیت های توام با انتقال ویروس که در این گروه قرار می‌گیرند عبارتند از خالکوبی ، طب سوزنی ، سوراخ کردن گوش ، ختنه ، تزریق و …


۵- انتقال در حین ارائه خدمات تشخیصی و درمانی  NosocomiaL:

انتقال ویروس از طریق ابزارهای آلوده در دندانپزشکی ، جراحی، دیالیز، اندوسکوپی و سایر اقدامات تشخیصی و درمانی صورت می گیرد. احتمال ایجاد Seroconversion  بدنبال حوادث شغلی نظیر فرو رفتن سوزن در مورد هپاتیت B و e آنتی ژن مثبت ۳۷ تا ۶۲ درصد ذکر شده است در حالیکه این رقم در مورد هپاتیت ۸/۱% C است. احتمال انتقال HCV در حین ارائه خدمات بهداشتی درمانی از طریق تماسهای مخاطی بسیار نادر است.

۶- سایر راه های انتقال:

در مورد ویروس هپاتیت B بعلت مقاومت بالا، ویروس می تواند ۷ تا ۱۰ روز بر روی سطوح باقی بماند و باعث انتقال آلودگی شود لذا وسایل مشترک مثل مسواک ، شیشه شیر بچه ، اسباب بازی، ظروف غذاخوری ، قیچی و غیره می توانند در انتقال نقش داشته باشند. در صد زیای از فرزندان مادران HBsAg مثبت که در طی حاملگی و زایمان آلوده نشده اند بعلت تماس های نزدیک با مادر یا خواهر و برادرهای آلوده طی ماهها یا سالهای اول زندگی ، آلودگی را کسب خواهند نمود ( Horizontal ) . در مورد هپاتیت C حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد عفونت خود بخود فروکش خواهد کرد ولی در ۸۰% موارد آلودگی بصورت مزمن در بدن باقی خواهد ماند.

 تظاهرات بالینی:

ابتلا به ویروس هپاتیت B و C می تواند منجر به عفونتهای حاد و یا مزمن شود در مورد هپاتیت B تقریبا ۷۰% موارد آلودگی بصورت بدون علامت یا بدون یرقان است و در ۳۰% موارد علائم بالینی مشخصه هپاتیت حاد دیده می شود نحوه تظاهر بیماری با سن آلودگی ارتباط تنگاتنگ دارد بطوریکه آلودگی در دوره نوزادی ۹۰% منجر به عفونت مزمن خواهد شد در حالیکه پس از بلوغ تنها ۱۵ تا ۱۰ درصد موارد دچار عقونت مزمن می شوند و اغلب موارد خود بخود بهبود می یابند. احتمال بروز هپاتیت حاد و یرقان در هپاتیت C حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد می باشد و اغلب موارد آلودگی ( ۸۰% ) منجر به عفونت مزمن می شود.

 هپاتیت حاد:

هپاتیت حاد ویروسی بیماری است با شروع مشخص علائم شامل زردی، ادرار تیره ، بی اشتهایی ، ضعف و خستگی بیش از اندازه و حساسیت ربع فوقانی شکم، علائم بیولوژیک شامل افزایش اوروبیلینیوژن ادرار  افزایش آنزیمهای کبدی ALT و AST به بیش از ۵/۲ برابر طبیعی است. معمولا یک دوره علائم اولیه سرما خوردگی ، تب ، درد شکم ، تهوع ، استفراغ و گاهی بثورات جلدی و درد و التهاب مفاصل دیده می شود. در هپاتیت حاد بسته به نوع ویروس معمولا زردی در عرض ۱-۳ ماه بعد از بیماری از بین می رود ولی در برخی از موارد خستگی طولانی حتی بعد از طبیعی شدن آنزیمهای کبدی وجود دارد. افزایش آنزیمها در اواخر دوران نهفتگی آغاز می شود و در اوایل دوره زردی  به حداکثر می رسد. در طی دوره نقاهت سطح آنزیمها پایین می افتد و در عرض ۱-۴ ماه طبیعی می شود در صورتیکه تغییرات آنزیمی بیش ۶ ماه ادامه پیدا کند نشانه پیشرفت به سمت هپاتیت مزمن می باشد. افزایش بیلیروبین مستقیم و غیر مستقیم هر دو وجود دارد و در فرمهای بدون زردی ممکن است بیلیروبین طبیعی باشد. مهمترین شاخص هپاتیت ویروسی افزایش شدید آمینوترانسفرازهای سرم ( AST و  ALT ) که معمولا به اندازه ۵-۱۰ برابر زمان طبیعی میرسد.

 هپاتیت مزمن:

اغلب بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B بدون علامت هستند مگر اینکه به سمت سی روز پیشرفت داشته باشند در اکثر موارد علائم بسیار غیر اختصاصی است ، از جمله خستگی زودرس مشاهده می‌شود. گاهی اوقات تشدید بیماری در عفونت های مزمن خود را بصورت هپاتیت حاد جلوه می‌دهد. معاینه بالینی اغلب طبیعی است و گاهی علائم بیماری مزمن کبدی ، یرقان ، طحال بزرگ ، تجمع مایع در شکم ، ورم اندامها و اختلال هشیاری در بیماران مبتلا به سیروز کبدی مشاهده می‌شود. پیشرفت به سمت سیروز با علائم کاهش شمارش تمام رده‌های سلولی در آزمایش کامل خون ، کاهش ساخت آلبومین ، طولانی شدن زمان پروتروبین و افزایش بیلیروبین همراه است.تظاهرات خارج کبدی: در اثر واکنش‌های سیستم ایمنی علائم خارج کبدی در مفاصل ، کلیه ها ، پوست و … اتفاق می‌افتد.  یکی از شایعترین این درگیریها بیماری سرمی بصورت بثورات جلدی و تورم مفصل در مرحله پیش از بروز زردی در هپاتیت حاد است.

 تشخیص سرولوژیک:

آلودگی به ویروس هپاتیت B با ظهور HBsAg مشخص می شود برای تشخیص هپاتیت حاد B وجود علائم بالینی و افزایش ترانس آمینازها بعلاوه وجود Anti HBcIgM لازم است در مرحله Window که HBcAb منفی شده و HbsAb هنوز به سطح قابل اندازه گیری نرسیده است، اندازه گیری Anti HBcIgM کمک کننده می باشد. ظهور HBsAb نشانه ایمنی به ویروس هپاتیت خواهد بود که ممکن است بطور طبیعی یا در اثر تزریق واکسن اتفاق افتاده باشد. در افرادیکه HBsAb به همراه HBcAb وجود دارد تماس با ویروس در گذشته افتاق افتاده و مصونیت طبیعی ایجاد شده است. HBeAg نشانه فعالیت ویروس و آلودگی زایی بالاست ولی در صورت منفی شدن HBeAg هنوز هم احتمال انتقال وجود دارد. برای تشخیص هپاتیت مزمن B باید HBsAg بمدت ۶ ماه در خون وجود داشته باشد. برای تعیین میزان تکثیر و فعالیت ویروس باید از تستهای HBV DNA و HBeAg استفاده کرد. در کسانیکه HBeAg منفی و آنزیمهای کبدی طبیعی دارند تست اضافی دیگری لازم نیست در غیر این صورت بیمار باید به مراکز تخصصی ارجاع داده شود. در مورد HCV ارزانترین و در دسترس ترین آزمایش که بطور اولیه برای بیمار انجام می شود سنجش HCV-Ab به روش الیزا است.

 یکی از انواع حساس الیزا در حال حاضر ELT-2 می باشد که میزان حساسیت آن در گروه های در معرض خطر نظیر معتادین تزریقی ۹۰ تا ۹۵ درصد است ولی در افراد بدون زمینه لذا تست مثبت الیزا در افراد بدون زمینه باید با Recombinant (RIBA) Immunoblot تکمیل شود. باید دقت داشت که در فاز حاد عفونت HVC سطح آنتی بادیها هنوز به حد قابل اندازه گیری نرسیده لذا ELisa و یا RIBA منفی در این دوره رد کننده عفونت نیست و در افرادی که احتمال قوی آلودگی وجود دارد تست باید تکرار شود.

 مشاوره :

برای افراد آلوده به ویروس باید مشاوره کامل شامل موارد ذیل انجام گردد:

 منشاء احتمالی آلودگی  

 سیر طبیعی بیماری

 علائم احتمالی  

 توصیه‌های لازم برای پیشگیری از انتقال به سایرین

 موارد مربوط به تصحیح عادات زندگی شامل ترک اعتیاد و مصرف الکل ، قطع سیگار و رژیم غذایی سالم خودداری از اهداء خون و اعضاء ، پرهیز از استفاده مشترک وسایل شخصی و تزریقات و عدم مصرف دارو اعم از شیمیایی یا گیاهی بدون نظر پزشک معالج آگاهی دادن به افراد ارائه دهنده خدمات پزشکی و دندانپزشکی در مورد آلودگی

 داشتن رفتار جنسی مطمئن  

 پاک کردن هر گونه لکه خون خود با محلول خانگی بلیچ و دستمال کاغذی

 ترغیب و آموزش خانواده برای چک آپ و دریافت آموزش‌ها و خدمات پیشگیری مرتبط  

 پوشاندن زخم ها و جراحات

 قرار دادن دستمال یا البسه آلوده به خون در کیسه پلاستیک قبل از دور انداختن  

 دادن آگاهی در مورد راه‌های عدم انتقال شامل: عطسه ، سرفه ، در آغوش کشیدن ،   آب ، غذا و تماسهای معمول روزانه

 
نکته: بیمار نباید از فعالیتها و شرکت در محل‌های اجتماعی شامل کار ، مدرسه ، بازی و … خارج شود یا کنار گذاشته شود.


 سیاست های اجرایی مبارزه با هپاتیت در ایران:
برقراری نظام مراقبت روتین و پایگاهی, واکسیناسیون کلیه نوزادان و گروه‌های در معرض خطر شامل: دانشجویان گروه پزشکی ، جراحان ، پزشکان ، پرستاران ، ماماها ، دندانپزشکان ، کمک دندانپزشکان ، بیماران تحت دیالیز ، کارشناسان و تکنسین‌های آزمایشگاهی تشخیص طبی ، پرسنل مؤسسات نگهداری کودکان عقب افتاده و خانه سالمندان ، دریافت کنندگان محصولات خونی و خانواده فرد مبتلا, حفظ و پایش سلامت خون؛ نظارت منظم بر رعایت اصول ایمنی و احتیاطات استاندارد در بخش های بهداشتی درمانی شامل دیالیز ، دندانپزشکی ، تزریقات و …

نظارت منظم بر رعایت سایر اصول ایمنی در آرایشگاه‌ها و درمانگاه‌های طب سنتی

 آموزش همگانی گروه‌های هدف شامل: افراد آلوده و خانواده فرد ، افراد در معرض خطر و توده مردم

 آموزش کلیه نیروهای بهداشتی درمانی در تمام سطوح در مورد مسائل مرتبط شامل:

 آموزش کلیه نیروهای بهداشتی درمانی در تمام سطوح در مورد مسائل مرتبط شامل: راه های سرایت ، روش‌های پیشگیری و اصول احتیاطات استاندارد ، چگونگی دفع وسائل تیز و زباله‌های بیمارستانی و عفونی ، روش های ضد عفونی و  نیز تشخیص و اداره کردن بیمار مبتلا به هپاتیت و معرفی به هنگام به متخصص جهت درمان

 بررسی کلیه موارد هپاتیت حاد B و C و بازرسی و نظارت بر محل احتمالی اکتساب عفونت

 کشف بهنگام موارد همه‌گیری و کنترل منشاء  استراتژی مفیدی که در امر کنترل بیماریهای منتقله از طریق خون شناخته شده ، اجرای برنامه کاهش آسیب Harm Reduction در زندان‌هاست که در حال حاضر این طرح در سازمان زندان‌ها در حال بررسی است.
برای ارزیابی میزان تاثیر برنامه ها اجزاء زیر باید پایش شوند:

 پوشش واکسن   HBV3در نوزادان

 پوشش واکسن HBV3  در گروه‌های در معرض خطر بخصوص پرسنل درمانی 

 کاهش میزان بروز موارد هپاتیت حاد 

  انجام مطالعات مقطی دوره‌ای تحت نظر مرکز مدیریت بیماریها و کمیته کشور

هپاتیت C:

راه انتقال این نوع ویروس به وسیله تزریق است. این بیماری غالبا در گیرندگان خون و فراورده های خونی و معتادان تزریقی بروز می کند. البته در کشور ما انتقال این نوع از هپاتیت از طریق فراورده های خونی بسیار کم شده است زیرا کنترل می شوند. پیشگیری از این نوع از هپاتیت این است که معتادان تزریقی یا اعتیاد خود را ترک کنند و یا از روش دیگری برای استفاده از مواد مخدر استفاده کنند. قانونمندی و عدم تجاوز به حریم خانواده و فعالیتهای جنسی سالم نیز از راههای پیشگیری است

هپاتیت D:

فقط در بیمارانی که به صورت طولانی ناقل ویروس هپاتیت B هستند بروز می کند. علائم این بیماری مشابه سایر هپاتیت های ویروسی است؛ با این تفاوت که سیر شدیدی دارد و گاهی سبب تخریب کامل کبد و مرگ می شود.

از آنجایی که در قرن حاضر ایدز و هپاتیت B دو بیماری لاعلاج هستند باید به آنها توجه بیشتری کرد. زیرا ویروس ایدز در خارج از بدن تنها ۳۰ ثانیه زنده می ماند اما ویروس هپاتیت Bدر خارج از بدن ۲ الی ۳ ساعت زنده است. از این رو احتمال آلودگی به این ویروس بیشتر خواهد بود. اما نکته مهم اینجاست که اگر درمانی برای این دو بیماری نیست اما برای بیماری هپاتیت B واکسنهایی در سه نوبت وجود دارد که انسان را از این بیماری خطرناک مصون می سازد.


سوالت رایج و مهم در مورد هپاتیت:

چه درمانی برای معالجه بیماری بکار می‏رود؟
پزشک ممکن است برای شما اینترفرون الفا تجویز کند که داروی ایمن و مؤثری برای درمان هپاتیت مزمن B و C در بیماران با بیماری کبدی جبران شده می‏باشد. شروع درمان با اینترفرون‏الفا می‏تواند باعث تأخیر در پیشرفت بیماری شود.نمی‏توان پیشگویی کرد که چه وقت بیماری پیشرفت خواهد کرد. هر چقدر شما سریعتر درمان را شروع کنید شانس بیشتری برای جلوگیری از عوارض جدی بیماری دارید. به منظور بهره‏مندی کامل از درمان با اینترفرون‏الفا شما باید دستورات پزشکتان را پیگیری کنید و درمان را به همان مدتی که او برایتان تحویز کرده است ادامه دهید.




به امید جامعه سالمتر برای فرزندانمان و سلامتی و شفای همه بیماران



References

1. j.E  Berk ( chief editor ): Bokus, Gastroenterology . 4 thed . W.B Saunders Co, 1985
2. J.L.  Brown et al : the Hepatitis B Virus in Virus infections of Gut & Liver . Baill . Clin . gatroent , 4 : 721 , 1990
3. M.M Van Ness V S.J Chobanian : Manual of Clinical problems in Gastroenterology . 2 th ed .Little X Brown co , 1994
4. B.J. Mcmahon etal : Frequency of Adverse
Reactions to Hepatitis B Vaccine in 43618 persons .
Am . J . Med , 92 : 254 , 1992

   ادامه مطلب ...