کلینیک جامع آموزش پزشکی

کلینیک جامع آموزش پزشکی

همچنین می توانید کانال ما در تلگرام را دنبال کنید با عنوان: نکات مهم سلامتی t.me/public_health
کلینیک جامع آموزش پزشکی

کلینیک جامع آموزش پزشکی

همچنین می توانید کانال ما در تلگرام را دنبال کنید با عنوان: نکات مهم سلامتی t.me/public_health

بی اشتهایی کودکان

http://img.tebyan.net/ts/persian/blue/Parts/box-payameSalamat.jpg

یکی از نگران کننده‌ترین مسائل مادران بی اشتهایی کودکان بخصوص در سنین۹الی۲۴ماهگی است که باعث بیشترین مراجعه والدین به پزشکان اطفال و متخصصین تغذیه می‌باشد . از عوامل موثر در بی اشتهایی کودکان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :
۱- ابتلا به بیماریهای عفونی و انگلی مخصوصا" دستگاه گوارش و تنفس
۲- رژیم غذایی یکنواخت و فقدان مواد غذایی مؤثر بر اشتها مثل روی و آهن که در ایران بسیار رایج است.
۳¬- غصه ، حسادت و اضطراب کودکان
۴- زخم‌های دهانی مثلا" به علت درآوردن دندان
در موارد مربوط به بیماریها حتما" باید به پزشک مراجعه کرد . مثل ابتلا به بیماریهای عفونی یا انگلی ولی در مورد کودکانی که بواسطه تولد نوزاد جدید ، بیماری یا غیبت مادر، غمگین می‌باشند باید به کودک عشق و محبت بیشتری ابراز کرد بخصوص در هنگام غذا خوردن .
شرایط دیگر مثل دندان درآوردن ، نحوه ارائه غذای جامد به کودک و یا تأخیر در ارائه آن ، پافشاری زیاد برای خوراندن غذا به کودک ، خوراندن مایعات شیرین به خصوص قبل از غذا و استفاده از شیشه و سرپستانک در کودک ، مواردی هستند که باید به والدین جهت رفع بی‌اشتهایی کودکان آموزش داد .
از جمله ؛ مواردی که والدین باید بخاطر داشته باشند می‌توان به موارد زیر اشاره نمود :
۱- باید در هنگام تغذیه کودک به اشتهای کودک توجه نمود . کودک سیر همچون یک بزرگسال از خوردن غذا امتناع می‌کند . قبل از غذا کمی بازی ، عدم استفاده از خوراکی ها و مایعات شیرین و خواب آلودگی کودک را در نظر داشته باشید .
۲- در تغذیه کودکان از غذاهای مورد علاقه کودک استفاده کنید کودکان هم همچون بزرگسالان بعضی غذاها را دوست ندارند. غذاهای مورد نیاز آنها را که مورد علاقه شان نیست با غذاهای مورد علاقه‌شان مخلوط کنید و یا شکلشان را تغییر بدهید ، اکثر کودکان غذاهای با طعم شیرین را به غذاهای شور و ادویه دار ترجیح می‌دهند .
۳- در غذا دادن به کودک صبور باشید و با او به مهربانی رفتار کنید تا این تجربه را برایش لذتبخش نمائید در ضمن کودکان علاقه به استقلال دارند به آنها اجازه بدهید خودشان غذا بخورند حتی اگر بیشتر غذا را به زمین بریزند .
۴- از پافشاری و اصرار زیاد در مواقعی که کودک تمایلی به خوردن ندارد اجتناب کنید. ۱ تا ۲ ساعت صبر کنید و در این مدت هیچگونه مایعات شیرین و یا غذای دیگری به او ندهید و چنانچه بعد از این مدت باز هم تمایلی به غذا نداشت نوع غذا را تغییر بدهید یا تا وعده غذایی دیگر صبر کنید در عین حال نسبت به او بی‌تفاوت نباشید . شاید عدم تمایل کودک به غذا جهت جلب توجه بوده باشد .
۵- کودک را برای غذا خوردن تمجید کنید و در این زمان نسبت به زمانیکه از غذاخوردن امتناع می‌کند توجه بیشتری نشان بدهید .
۶- غذای کودکان را به انواع و اشکال مختلف تزئین کنید و در هنگام غذا خوردن افرادیکه مورد علاقه‌اش هستند در کنارش قرار بگیرند تا او در هنگام غذا خوردن بیشتر شاد باشد و تجربه‌اش لذت بخش‌تر باشد .
۷- در هنگام بیماری بسته به میل کودک به او غذا بدهید و از زور استفاده نکنید . بجای اجبار می‌توان تعداد دفعات غذا دادن را افزایش داد و جبران وزن از دست رفته را، به بعد از دوران شدت بیماری موکول نمود.
در دوران نقاهت بهتر می‌توان از اشتهای بازگشته کودک جهت جبران وزن از دست رفته استفاده کرد .

نقش خانواده در سلامت روانی فرزندان


http://img.tebyan.net/ts/persian/blue/Parts/box-payameSalamat.jpg

ایجاد سلامت روانی، هدف سازگاری فرد با محیط اطراف خود است در صورتی که بتواند خود را با محیط تطبیق دهد، قابلیت‌های خود را بروز دهد و فاقد اختلالات عاطفی و رفتاری باشد، در این صورت می‌توان گفت، از سلامت روانی برخوردار است.خانواده به عنوان اولین، مؤثرترین، مهمترین کانون رشد و تربیت ومنبع کسب اطلاع در شکل‌گیری و ایجاد سلامت روانی نقش ارزنده‌ای را دارد و هیج جامعه‌ای نمی‌تواند ادعای سلامت کند مگر این‌که از خانواده‌های سالمی برخوردار باشد، خانواده‌ای که بتواند خود را با تغییرات اجتماعی وسیعی که ناشی از گذر سنت به مدرنیزه است تطبیق دهد و در این راستا به تربیت فرزندانی توجه داشته باشد که بتوانند برای خود و جامعه‌شان مفید واقع شوند.سازمان جهانی بهداشت (WHO)، سلامت روانی را توانایی کامل برای ایفای نقش‌های اجتماعی، روانی و جسمانی تعریف کرده است که هیچکدام بر دیگری برتری ندارد.این سازمان معتقد است که بهداشت روانی فقط عدم وجود بیماری و یا عقب‌ماندگی نیست، بنابراین کسی که احساس ناراحتی نکند از نظر روانی سالم محسوب می‌شد.


سلامت روانی همان سلامت فکر کردن و قدرت سازگاری فرد با محیط و اطرافیان است نه تنها جسم، بلکه روح نیز احتیاج به مراقبت دارد و این دو جدای از هم نیستند.شخصیت فرزندان در نهاد خانواده شکل می گیرد و شالوده هویت آنان در آن پایه ریزی می شود و بسیاری از اصول فردی و اجتماعی را در این آموزشگاه می آموزند از اعمال، کردار و گفتار پدر و مادر خود سرمشق می گیرند.در کنار سایر جنبه های مربوط به رشد فرد، ارتقاء سلامت روانی و عاطفی یکی از مولفه های مهمی است که در کانون خانواده باید مورد توجه قرار گیرد و پدر و مادر به عنوان افراد در تامین آن وظیفه دارند شرایطی را مهیا سازند تا ضمن بهره گیری از تعالیم اسلام به رشد سلامت روانی فرزندان، خانواده و جامعه کمک نمایند.تحقیقات انجام شده درباره کودکان قبل از ورود به دبستان نشان می دهد که شخصیت آنان اکثرا متاثر از شرایط خانواده ای است که در آن زندگی می کنند و همین شرایط است که چهار چوب انفعالات و عواطف آینده آنها را می سازد.


بررسی دقیق تری در همین زمینه ثابت کرده است که فرزندان خانواده های نابسامان یا از هم پاشیده که با پدران و مادرانی عصبی و زود رنج زندگی می کنند، به علت کمبودهای عاطفی یا محرومیت از تربیت صحیح، اغلب افرادی پرخاشگر، یاغی، منفی باف و حتی بزهکار از آب در می آیند.رفتار و گفتار والدین می‌بایست الگویی برای فرزندان باشد. رفتار دانش‌آموزان همانند آیینه ایست که والدین رفتار خود را در آن می‌توانند مشاهده کنند. فرزندان از والدین خود تقلید می‌پذیرند و همانندسازی می‌کنند. بی‌قراری و آشفتگی پایدار پدر ومادر بر سلامت عاطفی و رشد مهارت‌های شناختی کودکان تأثیر منفی دارد، بنابراین در ابتدا نیاز به سلامت روانی والدین است که در صورت دارا بودن می‌توانند در جهت ایجاد سلامت روانی فرزندان خود تلاش کنند.شخصی که از سلامت روانی بالایی برخوردار است از کار و زندگی خود احساس رضایت دارد و از وقت خود استفاده مفید می نماید، با دیگران از در تفاهم وارد می شود و برای احساسات و عواطف مردم ارزش قایل بوده و آنها را محترم می شمارد. چنین فردی می تواند محبت کند، دیگران را دوست بدارد خود را با دیگران وفق بدهد و با اجماع سازگار شود.


نهایتا اینکه سلامت روان هیچگاه با فهرست و خصوصیات ثابت و ویژگی های معینی تعریف نشده است ولی با ذکر تعاریف فوق می توان چشم انداز کلی آن را ترسیم نمود، هر چند هدف ما در این مقاله بیان عوامل موثر بر سلامت روان و علی الخصوص پدر ومادر و شرایط زندگی کودکان است.همانطور که قبلا بیان شد، شالوده شخصیت فرد بویژه از حیث سلامت عمومی در نهاد خانواده پایه ریزی می شود و با توجه به اینکه پدر و مادر و شرایط زندگی مهمترین پارامتر های تاثیر گذار در این روند محور بحث قرار می گیرند و نقش آنها را نباید از نظر دور داشت، در همین راستا پدر و مادر می توانند با بهره گیری از تعالیم اسلام و روشهای علمی نیازهای عاطفی و جسمانی کودکان را مرتفع نموده و آنها را برای سازگاری با جامعه آماده نمایند. و با تامین سلامت روانی و عاطفی آنهاخانواده ای سالم و نهایتا جامعه ای سالم را پایه ریزی کنند.

شناخت عوامل تسریع پیری پوست

http://img.tebyan.net/ts/persian/blue/Parts/box-payameSalamat.jpg

ختلالات هورمونی، اختلالات تغذیه‌ای مانند سوء تغذیه، پرخوری، مصرف الکل و سیگار باعث تخریب سلول‌ها شده و پروسه پیری پوست اتفاق می‌افتد.پوست منعکس کننده سلامت اعضای داخلی و میزان سن افراد است براین اساس برای داشتن پوست سالم باید اعضاء داخلی بدن به خوبی کار کنند و در سلامت باشد. از دیدگاه طب نوین پوست دائما تحت تاثیر استرس‌های محیطی مانند اشعه آفتاب (عاملی بسیار قوی)، آلوده کننده‌های هوا استرس‌های روانی قرار گرفته و از طرفی دیگر عوامل داخلی مانند اختلالات هورمونی، اختلالات تغذیه‌ای مانند سوء تغذیه، پرخوری، مصرف الکل و سیگار باعث تخریب سلول‌ها شده و پروسه پیری پوست اتفاق می‌افتد.پوست انسان به صورت یک لایه محافظ بدن در مقابل عوامل آسیب رسان محیطی است و مانند لباسی سر تا سر بدن انسان را پوشانده است.

سلامت ناخن در راستای سلامتی پوست است

 پوست و ناخن انسان از جنس عصب است و سلامت ناخن در راستای سلامتی پوست است، پس هر بیماری پوستی می‌تواند ناخن را نیز در گیر کند و در نتیجه به دنبال درمان بیماری پوستی، سلامتی ناخن نیز حاصل می‌شود.ذکر این نکنه مهم است که بدانیم بر اساس طب سنتی ایرانی، درمان بیماری پوستی به سبب جنس عصبی پوست (سخت و متراکم بودن آن) باید به آرامی صورت پذیرد چرا که دفع ماده بیماری زا از پوست به زمان نیاز دارد و نباید توقع درمان برق آسای اختلالات پوستی را از طریق طبیعت درمانی و طب سنتی داشت.در طب سنتی ایران بیماری‌های اعضاء داخلی بدن، نقش مهمی در بیمار شدن پوست دارند که سلامت اعضاء داخلی و بهبود عوامل محیطی می‌تواند از راه سلامت پوست باشد و تغییر شیوه زندگی و به تعادل ورزش کردن موجب می‌شود که فرد به مرور زمان به سلامتی پوست دست پیدا کند.تحقیقات نشان داده است عوامل بسیاری در زندگی روزمره وجود دارند که فرآیند پیری را تسریع می کنند.

 عوامل بسیاری در زندگی روزمره ما وجود دارند که فرایند پیری را تسریع می کنند. از جمله تماشای تلویزیون که خطر ابتلا به آلزایمر و پیری مغز را افزایش می دهد.نوشیدن آب و انواع نوشیدنی ها از بطری موجب پدید آمدن چین و چروک در اطراف پوست و پیر به نظر رسیدن آن می شود.سیستم های گرمایشی منازل و محیط های کاری پوست را خشک می کنند و خشکی پوست موجب پدید آمدن چین و چروک و پیری پوست می شود.در فصول سرد سال در کنار استفاده از وسایل گرمایشی، استفاده از دستگاه بخور به جوان ماندن پوست کمک می کند.

صابون هم از جمله مواردی است که مقدمات پیری زودرس را فراهم می آورد چرا که لایه های اسیدی محافظ پوست را از بین برده و موجب خشکی پوست می شود . رژیم غذایی کم چربی اگر برای مدت زمان طولانی و به صورت افراطی ادامه یابند نه تنها برای بدن مفید نیستند بلکه مضرراتی را نیز به همراه دارند . کمبود امگا3 نیز روند پیری را سرعت می بخشد که این چربی مفید در ماهی ، گردو، دانه کتان به میزان فراوان موجود است که علاوه بر کمک به سلامت قلب شادابی و جوانی پوست نیز کمک می کند.