سرم تراپی در دامهای کوچک

پنج نکته مهم در سرم تراپی سگ و گربه



1 -  اگر حیوانی به شما ارجاع شد که به اسهال یا استفراغ مبتلا بود ، به ازای هر بار اسهال یا استفراغ درنظر بگیرید که حدود 4 ml/kg  مایعات از دست داده است. بطور نمونه اگر سگی با سابقه دو بار استفراغ و به وزن ده کیلوگرم ارجاع داده شده است ، حدود 80 میلی لیتر مایع از دست داده است.

2 -  دکتر دامپزشک باید قادر باشد در موارد از دست رفتن مایعات ، درصد دهیدراتاسیون حیوان را تشخیص دهد. در این زمینه به جدول هشت دقت کنید.

جدول هشت -  نحوه تعیین درصد دهیدراتاسیون

% دهیدراتاسیون

علائم بالینی

کمتر از 5

محسوس نیست

6-5

از دست دادن اندک الاستیسیته پوست

8-6

از دست دادن آشکار الاستیسیته پوست و گود افتادگی مختصر چشم ها و طولانی شدن مختصر زمان پرشدن مجدد مویرگی(CRT)

12-9

تشدید علائم مرحله قبل

بیش از 12

شوک و متعاقب آن احتمال کلاپس و مرگ

حاصل ضرب درصد دهیدراتاسیون در وزن بدن حیوان دوز رهیدراتاسیون خواهد بود. برای مثال توله سگی 4 کیلویی با سابقه اسهال که ده درصد دهیدراته است 4/0 لیتر مایع نیاز دارد.

3 -  محلولهای رایج را بشناسیم :

الف -  محلول رینگر لاکتات[1] : لاکتات موجود در این محلول به بیکربنات متابولیزه می شود که برای درمان اسیدوز متابولیک مناسب است. همچنین این محلول شامل یونهای سدیم ، پتاسیم و کلرید هم هست.

ب -  سالین (سدیم کلرید 9/0%)[2] : این محلول حاوی یونهای سدیم و کلرید ولی فاقد یون پتاسیم است. در مواقع ابتلا به اسهال چون حیوان با کاهش سدیم[3] مواجه می شود لذا این محلول بسیار مناسب خواهد بود.

ج -  دکستروز 5 درصد[4] : این محلول هیچ الکترولیتی ندارد. زمانی که حیوان نمی تواند به صورت خوراکی مایعات دریافت کند یا دچار افت قند خون است مصرف می شود. دکستروز را می توان در کنار سالین بعنوان منبع تأمین انرژی در درمان اسهال بکار برد.

د -  دکستروز ، سالین : این محلول به سرم قندی -  نمکی معروف است.

در مراحل اولیه اسهال مصرف می گردد و علاوه بر تأمین انرژی مقداری هم یون سدیم و کلرید دارد.

4 -  مراحل تجویز مایعات و الکترولیت (مایع درمانی) : ابتدا باید دوز ریهایدریشن[5] و سپس دوز نگهدارنده[6] (50 ml/kg   ) محاسبه و تجویز شود.

ابتدا باید در عرض 2 تا 4 ساعت دوز ریهایدریشن تجویز شود که قبلاً نحوه محاسبه آن توضیح داده شد و پس از آن در عرض 20 تا 22 ساعت دوز نگهدارنده یعنی میزان مایعاتی که حیوان به صورت معمولی باید دریافت کند تجویز گردد. مثلاً سگی 10 کیلویی که 5 درصد دهیدراته است ابتدا باید نیم لیتر مایع در عرض 2 ساعت دریافت کند و سپس در عرض 22 ساعت آینده نیم لیتر دیگر برای آن تجویز گردد.

5 -  به ازای هر یک درصد افزایش PCV حدود 10 ml/kg  مایعات از دست رفته است. باید دانست که مقدار طبیعی حجم فشرده سلولهای خون[7] در گربه ها 35 و در سگ ها 45 درصد است. مثلاً یک گربه 5 کیلویی که PCV حدود 42 درصد دارد (7 درصد افزایش در PCV ) در عرض 2 ساعت باید 350 میلی لیتر و بعد در عرض 22 ساعت ، 250 میلی لیتر مایعات دریافت کند. لذا در طول 24 ساعت 600 میلی لیتر مایعات نیاز خواهد داشت. 

منبع

تب شیر یا فلج ناشی از زایمان

تب شیر یا فلج ناشی از زایمان یکی از اختلالات متابولیکی معمول در دوره زایمان می باشد منظور از بیماری تب شیر داشتن تب واقعی نیست. بروز تب شیر در گاو با سن دا م مرتبط می باشد و اکثراً در گاوهای پر تولید با سن بالا دیده می شود. در حدود 75 % از موارد بروز تب شیر 24 ساعت و حدود 5% آن 48 ساعت بعد از زایمان روی می دهد

علایم عمومی بروز تب شیر
از دست دادن اشتها 
عدم فعالیت دستگاه گوارش 
سرد شدن گوشها و خشک شدن پوزه 
علایم اختصاصی بروز تب شیر
عدم تعادل حین راه رفتن 
زمین گیر شدن گاو که این حالت در سه مرحله انجام می گیرد
ایستادن همراه با لرزش 
افتادن روی سینه 
افتادن روی پهلو و بی اعتنا بودن به تحریکات محیطی 
تغییرات عمده در خون گاو مبتلا به تب شیر شامل کاهش سطح کلسیم خون است, حد طبیعی کلسیم در خون گاوهای خشک 8- 10 میلی گرم در 100 میلی لیتر خون می باشد، که این مقدار در حین زایمان به کمتر از 8 میلی گرم در 100 میلی لیتر خون می رسد. در گاو مبتلا به تب شیر سطح کلسیم خون به ترتیب در سه مرحله ذکر شده به 5/6, 5/5 و 5/4 میلی گرم در 100 میلی لیتر خون کاهش می یابد که این کاهش سطح کلسیم خون همراه با کاهش فسفر و افزایش سطوح پتاسیم و منیزیم خون می باشد
سطوح کلسیم خون در گاوهای مبتلا به تب شیربه ترتیب شامل موارد ذیل می باشد
گاو با شیر دهی طبیعی 4/8 – 2/10 mg/dl 
زایمان طبیعی 8/6 – 6/8 mg/dl 
بروز تب شیر خفیف 5/7 –9/4 mg/dl 
بروز تب شیر متوسط 8/6 –2/4 mg/dl 
بروز تب شیر شدید 7/5 –5/3 mg/dl 
علل بروز تب شیر
تب شیر در اثر خروج کلسیم از طریق شیر بعد زایمان همراه با ناتوانی گاو در متعادل نگه داشتن سطح کلسیم خون روی می دهد. ناتوانی گاو نسبت به تغییر متابولیسم کلسیم احتمالاً در اثر عدم تعادل کلسیم, فسفر و منیزیم و افزایش سطح پتاسیم ایجاد می شود بطور کلی تب شیر با تعادل آنیونها و کاتیونها در ارتباط می باشد. گاو شیری کلسیم مورد نیاز خود را از دو منبع تامین می نماید: استخوان و جذب کلسیم از دستگاه گوارش
در بدن تعادل کلسیم توسط هورمون پاراتیروئید تنظیم می گردد و کاهش سطح کلسیم خون باعث آزاد سازی این هورمون می شود، اثرات عمده این هورمون حرکت کلسیم از استخوان به طرف خون است. آزادسازی هورمون پاراتیروئید در گاو مبتلا به کمبود کلسیم موجب تحریک 1و25 دی هیدروکسی (ویتامین( D  می شود که باعث افزایش جذب کلسیم در روده کوچک میگردد. فرم فعال ویتامین D در گاو مبتلا به تب شیر افزایش می یابد ولی تأخیر در پاسخ به افزایش این ویتامین مانع تأثیر مناسب آن می گردد.

 

 

ترکيب ال کارنيتين طبيعی در غذای گربه



مطالعاتي که بر روي گربه هاي ماده صورت پذيرفته است نشان داده است که ال کارنيتين باعث افزايش ميزان حجم شير شده و کيفيت چربي هاي موجود در شير را نيز به نحو قابل توجهي بالاتر ميبرد همچنين بررسيها نشان داده اند که شانس زنده زايي تعداد بيشتري از بچه گربه ها در هر زايمان با مصرف ال کارنيتين به نحو قابل توجهي بالاتر ميرود .دردوران جنيني نيز ال کارنيتيني که به جيره مادر اضافه ميشود از طريق تبادلات خوني به جنين انتقال پيدا نموده و باعث تکامل و بلوغ ريه ها ميگردد .همچنين پس از زايمان گربه نيز ال کارنيتين در ساخت سورفکتانت در ريه نقش داشته و تنفس بچه گربه ها راحت تر صورت ميگيرد. ال کارنيتين در گربه ها نيز مانند همه پستانداران ديگر باعث انتقال چربي هاي محوطه بطني بدرون ميتوکندري و چرخه تري کربوکسيليک اسيد ميگردد از ميزان بافت چربي در بدن گربه ها کاسته و خصوصا براي گربه هايي که جهت نمايش به کار برده ميشوند ماده اي مناسب جهت ايجاد يک پرفورمنس اندامي ايده ال ميباشد. همچنين اين ماده با تاثيراتي که بر روي ساخت لنفوسيت ها ميگدارد باعث افزايش ميزان کارايي سيستم ايمني گربه ها شده و مقاومت گربه هاي مسن و بچه گربه ها را در برابر عوامل باکتريايي و ويروسي افزايش ميدهد.همچنين با توجه به اينکه گربه ها از چابکي خاصي برخوردار هستند ال کارنيتين در بالاتر بردن کارايي عضله صاف قلب در آنهاموثر بوده و گردش خون را تسريع مي بخشد. مطالعاتي که صورت گرفته است نشان داده اند که ال کارنيتين همچنين در درمان انواع آريتمي ها و اختلالات گردش خون در گربه ها موثر ميباشد و بعنوان يک داروي کمکي در کنار داروهايي نطير ديگوگسين و ديژيتوکسن مصرف شده و از خطرات مسموميت زايي آنها بکاهد.در کل ميتوان اينگونه اظهار کرد که يک جيره مناسب حاوي ال کارنيتين به نحو قابل توجه در افزايش کارايي و سلامت عمومي گربه ها موثر ميباشد.نياز گربه ها به ال کارنيتين: 

امروزه در بسياري از غذاهاي متنوعي كه براي گربه ها به صورت آماده تهيه مي شود مي توان ال كارنيتين را مشاهده نمود. همچنين ميزان اين ماده در بسياري از موادي كه اين حيوان مصرف مي نمايد اندازه گيري شده است. از لحاظ نژاد شناسي گربه ها در رديف حيوانات گوشتخوار قرار مي گيرند كه بخش عمده اي از غذاي آنها را بافت عضلاني تشكيل مي دهد.توده عضلاني داراي مقدار بسيار زيادي از ال كار نيتين مي باشد كه از اين رو اين حيوانات قادرند به طور طبيعي خود را با تامين نياز ال كارنيتين بدن خود بوسيله تغذيه عادت دهند . در گربه هايي که در محيط زندگي انسان و در خانه نگهداري ميشوند چون امکان شکار و خوردن گوشت خام مانند آنچه که در زيستگاههاي اصلي آنها وجود دارد موجود نمي باشد از اين روپس از گذشت زمان طولاني اين حيوانات ميزان سطح توليد آندروژن ال كارنيتين را پايين تر آورده و بدن آنها نمي تواند كليه ال كارنيتين مورد نياز خود را تهيه نمايد به همين دليل تامين اين ماده نيازمند يك تغذيه صحيح توسط صاحبان آنها مي با شد و مي بايست حيوان نياز بدنش را به اين ماده از اين طريق بدست آوردمعمولا پايه اصلي کليه غذاهايي که در منزل براي گربه ها تهيه ميشود گوشت و يا ضايعات آن و همچنين لبنيات ميباشد. غذاهايي که شامل گوشت بره باشند نسبت به ساير غذاها از ميزان ال کارنيتين بالاتري برخوردار هستند پس از آنها گوشت گاو و مرغ در رديف هاي بعدي هستند معمولا ال کارنيتين موجود در غذاي پخته شده نسبت به غذاي خام تغيير چنداني ندارد چراکه ال کارنيتين به دماهاي عادي که بين 65 تا 110 درجه ميباشند حساس نبوده وتغيير ماهيت نمي دهد. از اين رو تامين ال کارنيتين با پخت غذاي گربه هاي خانگي که معمولا توسط دامپزشکان توصيه ميگردد منافاتي ندارد.بررسي هاي گوناگوني از لحاظ ميزان نياز به ال کارنيتين بر روي نژادهاي مختلف گربه صورت گرفته و براساس آنها گربه ها از لحاظ شرايط سني و نياز به ال کارنيتين به دو دسته تقسيم شده اند: با اندازه گيري هايي كه صورت پذيرفته است مشخص شده كه در گربه هاي خانگي بالغ و در سن توليد مثل در شرايط فيزيولوژيک عادي به ازاي هر كيلو گرم از غذاي خشکي كه حيوان دريافت مي دارد مي بايست 200 ميليگرم ال كارنيتين وارد بدن خود سازند.اين ميزان بعنوان مقدار پايه مورد نياز اين حيوانات بوده و در صورت افزايش فعاليت آنها ويا در دوران شيرواري و آبستني و همچنين در زمان فحلي ميبايست افزايش پيدا نمايد. در بچه گربه ها و همچنين گربه هايي که از لحاظ شرايط سني در دوران پيري به سر ميبرند ميزان ال کارنيتين سنتزي توسط بدن به اندازه گروه اول توسعه نيافته است همچنين در بچه گربه هاي شيرخواره و نوزاد بخش اعظم نياز به اين ماده به وسيله شير مادر به نوزاد انتقال پيدا مي كند در واقع اندازه گيري هايي كه صورت پذيرفته است نشان داده است كه حجم اوليه ال كارنيتين در شير مادر در روزهاي ابتداي زايمان به مراتب بالاتر مي باشد و از اين رو مي توان قسممت اعظمي از نياز بچه گربه هارا به اين ماده براورده سازد از اين رو چنانچه نوزاد گربه ها در ابتداي زايمان از مادرانشان جدا شوند دچار فقر ال كارنيتين خواهند شد كه اين موضوع باعث عوارض بسياري در اين حيوانات خواهد شد. معمولا بچه گربه ها به 350 تا 450 ميليگرم ال کارنيتين به ازاي هر ليتر شير يا مکمل شيري که مصرف مي نمايند احتياج دارند.در گر به هايي که در دهه دوم زندگي و در دوران پيري به سرميبرند اضافه نمودن 350 تا 500 ميليگرم به ازاي هر کيلوگرم وزن ماده خشک غذايي ال کارنيتين به جيره در افزايش مقاومت بدن کارايي بهتر متابوليسم وهمچنين کاهش سطح چربي مضر خون موثر خواهد بود .همچنين ال کارنيتين در کبد از ساخت بيش از اندازه کلسترول از چربي هاي اشباع جلوگيري مي نمايد.

فروم تخصصی دامپزشکان

                    انجمن دامپزشکی دامپزشکان

سلام

لیست کامل کتابهای دامپزشکی چاپ شده در کشور رو برای دوستان عزیز  در قالب یک فایل آماده کردم که خدمتتون ارائه میدم.امیدوارم برای همه دوستان مفید واقع بشه.

دانلود

هفدهمین کنگره دامپزشکی ایران

9-11 اردیبهشت 1391

سایت کنگره

برنامه زمان بندی تزریق واکسن های سگ های خانگی و زمان تزریق یادآور   

برنامه زمان بندی تزریق واکسن های سگ های خانگی و زمان تزریق یادآور

 

واکسن علیه بیماری

 

 اولین تزریق

 دومین تزریق

 سومین تزریق

 یادآور

هاری

سه ماهگی

...

...

یکسال بعد

دیستمپر

1.5 ماهگی

یکماه بعد

یکماه بعد

یکسال بعد

پارووویروس

1.5 ماهگی

یکماه بعد

یکماه بعد

یکسال بعد

هپاتیت

1.5 ماهگی

یکماه بعد

یکماه بعد

یکسال بعد

کورونا ویروس

1.5 ماهگی

یکماه بعد

یکماه بعد

یکسال بعد

لپتوسپیروز

2.5 ماهگی

یکماه بعد

...

یکسال بعد

اسفند 90 : سومین کنگره بین‎المللی دامپزشکی طیور + محورها و مهلت ارسال مقالات


سوم و چهارم اسفند ماه سالجاری ، تهران میزبان سومین کنگره بین المللی دامپزشکی طیور خواهد بود.

این کنگره توسط سازمان نظام دامپزشکی جمهوری اسلامی ایران و شرکت همایش‎پردازان معاصر و با همکاری دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، سازمان دامپزشکی و انجمن جهانی دامپزشکی طیور برگزار می‎شود.

محورهای این کنگره عبارتند از :

Poultry viral, bacterial, mycotic and parasitic diseases

Public health and related pathogens

Poultry nutrition and metabolic disorders

Poultry management and diseases control

Food safety and public health

 

مهلت ارسال خلاصه مقالات به دبیرخانه این کنگره پایان مهرماه 1390 تعیین شده است.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه به نشانی http://www.ivpc2012.com مراجعه نمایید.

منبع حکیم مهر

اردیبهشت 90 : برگزاری نخستین کنگره ملی پروبیوتیک و پره‌بیوتیک



انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور اولین کنگره ملی پروبیوتیک و پره‎بیوتیک ایران را 28 لغایت 30اردیبهشت ماه 1390 برگزار می نماید .

شایان ذکر است که موضوع اصلی کنگره از صنعت تا بالین بوده و محورهای اصلی به شرح ذیل و به نحوی جامع تعریف شده تا همه ابعاد موضوع را در برگیرد.

محورهای اصلی عبارتند از :

میکروب شناسی (ویژگی های ماهیت شناختی، ساخت کاری، زیست شیمی و بوم شناختی گونه ها)

تغذیه- بالینی (ایمنی شناسی پروبیوتیک ها، سازوکار سلامت بخشی آن ها در بدن و قابلیت زیستی پس از ورود به بدن تا رسیدن به منطقه هدف)

زیست فناوری (بهینه سازی و اصلاح ژنتیکی پروبیوتیک ها جهت زنده مانی و عمل در بدن و بافراورده؛ سازوکار تولید و بهینه سازی کشت های آغازگر در فرآورده های غذایی گوناگون)

فن آوری غذایی بهینه سازی فرایند تولید و فرمول بندی مطلوب موادغذایی جهت حصول بهترین نتیجه سلامت بخش (قابلیت زیستی پروبیوتیکها در فراورده تا لحظه مصرف و قابلیت حفاظت فراورده از آنها پس از ورود به بدن، بررسی ارگانولپتیک ها، ابعاد اقتصادی، اجتماعی فرهنگی مصرف، پذیرش و سهولت مصرف، بررسی های زیست – محیطی)

مهندسی غذایی( مرتبط با مدیسازی فرآورده پروبیوتیک مانند روند رشد و بقای پروبیوتیک ها، روند شکل گیری بافت و طعم فرآورده ها در همبستگی با روند رشد پروبیوتیک ها، شبیه سازی سرعت رشد و روند بقای پروبیوتیک ها طی رسیدن و نگهداری فراورده ها)

جهت کسب اطلاعات بیشتر به نشانی زیر مراجعه و یا با شماره تلفن زیر تماس حاصل نمایید.

نشانی: شهرک قدس، بلوار شهید فرحزادی ، خیابان ارغوان غربی ، پلاک 46، کد پستی 1981619574 ، صندوق پستی 4741 - 19395

تلفن :5- 02122357483

نمابر : 02122360660

یک نژاد ایرانی گربه- گربه شنی ایرانی

یک محیط بان زحمت کش و علاقمند به محیط وحش توانست پس از نزدیک به دو سال زحمت توانست در حیات وحش عباس آباد نایین لانه تصویری از «گربه شنی ایرانی» را به ثبت تصویر برساند. این اولین تصویر گربه شنی در طبیعت است که به این روشنی برداشته شده است.


منبع:حکیم مهر


روش تشخیص جنسیت طوطی خاکستری (کاسکو)


برای تعیین جنسیت کاسکو روش های مختلفی به کار می رود که برخی از انها علمی بوده و برخی نیز تجربی

1)دقت در مشخصات ظاهری پرنده:
ا
ین روش تجربی است و نیاز به سالها اشنایی با ساختار فیزیکی پرنده دارد . افراد با تجربه معتقدند که شناسایی پرنده نر و ماده پس از سن 18 ماهگی از روی مشخصات ظاهری امکانپذیر می باشد انها اظهار میکنند که طوطی نر سری مستطیلی شکل و منقاری بزرگ و بلند دارد در حالیکه طوطی ماده سری دایره ای شکل و منقاری کوچکتر و کوتاه تر دارد ، پاهای نر و رانهای ان مستقیم و کشیده است در حالیکه پاها و رانهای
ماده مستقیم نبوده و کمی خمیده بوده و به صورت منحنی باز است و این امر باعث میشود که پرنده ماده بتواند براحتی بر روی تخم ها بخوابد . ضمنا اگر عدسی چشم پرنده بیضی شکل باشد و در سمت منقار لکه سیاه کوچکی وجود داشته باشد پرنده نر و چنانچه دایره ای شکل و بدون لکه سیاه باشد پرنده ماده است . در پرهای کاسکوی نر ملانین بیشتری نسبت به کاسکوی ماده است یعنی پر های کاسکوی نر نسبت به
ماده تیره تر است.همچنین دم کاسکوی نر نسبت به ماده اش سرختر میباشد.این تفاوت موجود بین نرها و ماده ها وقتی مشهود است که طوطیهای مذکور پرریزی کرده و برای اولین بار پرهای دوره بلوغ انها در امده باشد .

2)دقت در مشخصات دمگاه:این روش نیز تجربی است البته کار چندان ساده ای نیست و نیاز به سالها تمرین و ممارست دارد . رنگ دم در کاسکوی کنگو (دم قرمز) ماده هر چند که سرخ است اما لبه های ان به رنگ خاکستری است و همچنین رنگ پرهای منطقه سینه از خاکستری تیره به خاکستری روشن در منطقه شکم منتهی می شود در حالیکه رنگ پرهای سرخ دم در کاسکوی کنگوی نر سرخ بوده و اثری از لبه های خاکستری در ان دیده نمی شود
و رنگ پر در منطقه سینه نیز خاکستری تیره است.

3)روش ملامسه کمر پرنده:این روش نیز تجربی است و برای این کار باید به ارامی انگشت خود را بر روی کمر پرنده قرار دهید ، اگر پرنده ماده باشد خم خواهد شد و اگر پرنده نر باشد خم نخواهد شد ، البته این روش هم 100 در 100 قابل اعتماد نیست.

4)روش سوزن و نخ:
روشی تجربی است و متکی بر برخی اصول علمی.
یک عدد سوزن خیاطی به طول 4 تا 6 سانتیمتر اورده و نخ پلاستیکی سبکی را داخل ان میکنیم و در یک امتداد انرا میگیریم . پرنده را روی دست چپ گذاشته و سپس با دست راست نخ را به گونه ای بگیرید که سر سوزن در فاصله 1 سانتیمتری دمگاه پرنده قرار گیرد و این کار را به مدت 30 تا 40 دقیقه انجام دهید و برای اطمینان بیشتر چند بار تکرار کنید . اگر پرنده ماده باشد سوزن حرکتی دورانی به دور منطقه دمگاه خواهد
داشت و اگر پرنده نر باشد سوزن حرکتی رو به جلو و رو به عقب خواهد داشت.

5)استفاده از روش اندوسکوپی:روشی تخصصی است و در این روش با استفاده از دستگاه اندوسکوپی جنسیت پرنده تشخیص داده میشود . تعیین جنسیت کاسکوها به روش جراحی توسط دامپزشک انجام میشود . معمولا زخم ایجاد شده احتیاج به بخیه زدن یا مراقبت دیگری ندارد ولی حتما در این مورد با دامپزشک مشورت کنید.

6)استفاده از کاریوتیپ کروموزومی:روش تخصصی دیگری است که فقط به یک قطره خون پرنده نیاز است و توسط دامپزشک انجام میشود.

منبع

تعدادی از آنتی بیوتیکهای موثر در درمان بیماری مشمشه

سولفادیازین

تتراسایکلین

سیپروفلوکساسین

جنتامایسین

 و مقاومت به کلرامفنیکل نیز دیده شده است


مروری بر  بیماری دیسمپر سگها

دیسمپر یک ویروس چندگانه شایع در میان سگها است.

ویروس این بیماری  باعث ایجاد یک بیماری بسیار شدید و مسری در بسیاری از گونه های حیوانات می شود و در بیش از نیمی از حیوانات درگیر باعث تلفات می شود. ویروس دیستمپر اغلب از راه ترشحات تنفسی منتقل می شود.در تماس بودن با ادرار و مدفوع حیوان مبتلا نیز موجب انتقال این ویروس می شود. این بیماری بیشترین و کشنده ترین بیماری در بین سگها در نیمه قرن بیستم بوده است. اولین واکسن علیه این بیماری در سال ۱۹۴۰ میلادی کشف شد و در سال ۱۹۶۰ میلادی برای اولین بار از ویروس زنده و ضعیف شده جهت ساختن واکسن استفاده کردند.



▪ سبب شناسی

این ویروس به سرعت در اثر نور آفتاب ، حرارت و مواد ضد ویروسی از بین می رود. این ویروس با حمله به گلبولهای سفید و تأثیر گذاشتن بر روی سیستم لمفافی باعث از پا افتاده حیوان می شود. در سرما بخوبی دوام می آورد و اکثراً در فصول پاییز و زمستان پدیدار می شود.



میزبان بیماری:

ویروس دیستمپر در تمامی جهان مشاهده می شود. غالباً توله های ۳ تا ۶ ماه را درگیر می کند و بیشترین آمار مرگ و میر را می دهد. اما سگهای مسن تر که واکسیناسیون نشده اند نیز در خطر ابتلا هستند. در سگهای مسن تر اغلب موارد خفیف تر رخ می دهد. این ویروس سایر حیوانات از دسته سگ سانان را نیز مانند راکون ها ، پانداهای قرمز ، راسوها و گورکن ها درگیر می کند. اخیراً شناسایی شده که این ویروس در بدن گربه سانان بزرگ جثه مانند شیر نیز توسعه داده می شود.  درگرازهای وحشی نیز این بیماری دیده می شود. گزارش شده که این ویروس می تواند در بدن انسان نیز بدون هیچ علامت و بیماری دوام بیاورد. این بیماری در گربه ها وجود ندارد. اما ویروس مشابه آن به نام پانلوکوپنیا (Panleukopenia) در گربه ها دیده می شود.



جریان انتقال بیماری:

ویروس دیستمپر به سرعت از طریق ذرات دفع شده در عطسه و سرفه انتقال می یابد و بعد غدد لمفافی را تحت تأثیر قرار می دهد. در مدت ۲ تا ۵ روز کل بدن گرفتار می شود و در روز ۶ تا ۹ ویروس در خون دیده می شود. سیستم تنفسی ، گوارشی و در آخر سیستم عصبی حیوان را درگیر می کند. این بیماری غالباً در توله های مسن تر که مدت پادتن مادری در بدن آنها به اتمام رسیده ، دیده می شود. ویروس همه سیستم بدن را درگیر می کند. یک هفته بعد از ابتلا به بیماری ریزش موی شدید شروع می شود. این ویروس بیرون از بدن میزبان در محیط به سرعت از بین می رود و در عرض ۳ الی ۶ روز از شروعش ، علائمش ظاهر می شود. در روز هفتم تب و افسردگی شدید در حیوان ظاهر می شود. اگر حیوان حدود ۲ هفته دوام بیاورد ، کم کم بدن آنتی ویروسی بر علیه این بیماری تشکیل می دهد و احتمال زنده ماندن بیشتر وجود دارد. از دیگر علائم آن چرک در اطراف چشم ، بی اشتهایی و پوسته پوسته شده کف پاها می باشد. دیستمپر بیماری هزار چهره است و در هر حیوان به یک نوع ظاهر می شود. حتی ممکن است در سگهای مسن بسیار خفیف باشد و علائمش روئیت نشود. درسگهای مبتلا اکثراً حمله به سیستم عصبی موجب مرگ می شود. کم شدن آب بدن ، بی اشتهایی و اسهال از دیگر علائم دیستمپر است. تلو تلو خوردن و عطسه های شدید علائم انتقال این ویروس به سیستم عصبی است. بعضی سگها در اثر حمله ویروس به شبکه چشم نابینا می شوند. برخی دچار مشکل در را رفتن می شوند. پوسته پوسته شدن و خشکی بینی نیز دیگر علائم است. بدن حیوان درگیر بعد از روز دهم شروع به تولید آنتی بادی و مبازه با این ویروس می کند و حیوانی که مقاوم بوده و دوام بیاورد برای سالها حتی تا آخر عمر نسبت به این بیماری مقاوم می شود.



درمان:

متأسفانه هیچ دارویی بر علیه بیماری دیستمپر وجود ندارد. این ویروس تمامی سطوح ریه ها و امعاء و روده را تحت تأثیر قرار می دهد. داروهایی برای کاهش اسهال در حیوان تجویز می شود. کمبود آب بدن که به دنبال اسهال به وجود می آید را می توان توسط سرم های وریدی تا حدی کنترل نمود. همچنین می توان از ویتامینهای تزریقی و سرم های غذایی برای سگهای ضعیف شده که توانایی خوردن غذا را ندارند ، استفاده نمود.



▪ پیشگیری و کنترل بیماری:

بهترین راه پیشگیری ، واکسیناسیون می باشد. امروزه واکسن های بسیار خوبی از ویروس زنده ضعیف شده دیستمپر تهیه می شود که ماندگاری طولانی دارند. واکسیناسیون توله ها نباید خیلی زود انجام شود. بهترین زمان برای این کار زمانی است که مدت پادتن جذب شده توسط آغور (شیر مادر) به اتمام رسد (۱۰-۶ هفتگی). ویروس دیستمپر هم خانواده ویروسی است که در انسان موجب بیماری سرخک می شود.



▪ زمان واکسیناسیون:

سگی که از این بیماری جان سالم بدر برد تا آخر عمر نسبت به دیستمپر مصون می ماند. معمولاً توله ها را باید در سن ۷-۶ هفتگی واکسیناسیون کرد (واکسنی که از ترکیب ویروس زنده ضعیف شده دیستمپر و سرخک بوجود می آید).



راههای دیگر کنترل بیماری:
باید سگهای مبتلا را کاملاً از سایرین جدا نگهداری کرد و محیط را با مایع سفید کننده (وایتکس) به نسبت ۱ به ۲۰ ضد عفونی کرد. سالها پیش نظریه عمومی براین بود که ویروس دیستمپر می تواند انسان را نیز درگیر نماید. اما تحقیقات طی ۱۵ سال گذشته کاملاً این نظریه اشتباه را رد نمود.

آموزش قدم به قدم استفاده از توالت  فرنگی برای گربه

مطلبی بسیار جالب از سایت انجمن حمایت از حیوانات ایران

آموزش قدم به قدم استفاده از توالت  فرنگی برای گربه

تحمیل محدودیت هال ذهنی بر حیوانات

درمتن زیر نتیجه ی آزمایشات ِایجاد محدودیت برای برخی موجودات زنده عنوان شده، بسیار جالب است ، حتما بخوانید، براستی آنچه تا کنون درباره ناتوانیهای ما به ما گفته شده و سانسور و خفقان چه تاثیر عمیق و پنهانی بر ما ذهن ما دارد:

"

نتیجه آزمایشات بر حيوانات به سادگی به ما نشان می دهند که چطور محدوديتهای ذهنی تحميل شده از طرف محیط بر ما تاثیر می گذارد. آزمایشات انجام شده بر کَک، فيل و دلفين مثال خوبی هستند:

ککها حيوانات کوچک جالبي هستند آنها گاز می گيرند و خيلي خوب می پرند آنها به نسبت قدشان قهرمان پرش ارتفاع هستند .اگر يک کک را در ظرفی قرار دهيم از آن بيرون می پرد . پس از مدتي روی ظرف را سرپوش مي گذاريم تا ببينيم چه اتفاقی رخ مي دهد .

کک می پرد و سرش به در ظرف می خورد و  پايين می افتد . دوباره می پرد و همان اتفاق مي افتد! اين کار مدتی تکرار میکند . سر انجام در ظرف را بر می داريم و کک دوباره می پرد ولی فقط تا همان ارتفاع! سرپوش برداشته شده درست است و محدوديت فيزيکي رفع شده است ولی کک فکر می کند اين محدوديت همچنان ادامه دارد!

فيلها را مي توان با محدوديت ذهني کنترل کرد . پاي فيلهای سيرک را در مواقعي که نمايش نمي دهند می بندند . بچه فيلها را با طنابهای بلند و فيلهای بزرگ را با طنابهای کوتاه به نظر مي آيد که بايد بر عکس باشد زيرا فيلهای پرقدرت به سادگی می توانند ميخ طنابها را از زمين بيرون بکشند ولی اين کار را نمي کنند !


 

علت اين است که آنها در بچگی طنابهای بلند را کشيده اند و سعی کرده اند خود را خلاص کنند و سرانجام روزی تسليم شده دست از اين کار کشيده اند!از آن پس آنها تا انتهای طناب می روند و مي ايستند آنها اين محدوديت را پذيرفته اند.

دکتر ادن رايل يک فيلم آموزشی در مورد محدوديتهای تحميلي تهيه کرده است . نام اين فيلم "می توانيد بر خود غلبه کنيد " است

در اين فيلم يک نوع دلفين در تانک بزرگي از آب قرار مي گيرد نوعي ماهی که غذای مورد علاقه دلفين است نيز در تانک ريخته مي شود . دلفين به سرعت ماهيها را مي خورد . دلفين که گرسنه مي شود تعدادي ماهي ديگر داخل تانک قرار ميگيرند ولي اين بار در ظروف شيشه اي دلفين به سمت آنها مي آيد ولي هر بار پس از برخورد با محافظ شيشه اي به عقب رانده مي شود پس از مدتي دلفين از حمله دست مي کشد و وجود ماهيها را نديده مي گيرد . محافظ شيشه اي برداشته مي شود و ماهيها در داخل تانک به حرکت در مي آيند آيا مي دانيد چه اتفاقي مي افتد ؟ دلفين از گرسنگي مي ميرد غذاي مورد علاقه او در اطرافش فراوان است ولي محدوديتي که دلفين پذيرفته است او را از گرسنگي مي کشد .

از آنجا که نحوه ی عملکرد مغز جانوران از این نظر بسیار شبیه به هم است ما  می توانيم از اين آزمايشات بفهمیم که ما هم محدوديت هايی را می پذيريم که واقعی نيستند. به ما می گويند يا ما به خود می گوييم نمي توان فلان کار را انجام داد و اين برای ما يک واقعيت می شود محدوديتهای ذهنی به محدوديتهای واقعی تبديل می شوند و به همان محکمی!

باید این سوال مهم را از خود بپرسیم که چه مقدار از آنچه ما واقعيت می پنداريم، واقعيت نيست بلکه پذيرش ماست؟

 

"شانزدهمین کنگــره دو سالانه دامپـزشکـی ایران" در روزهای 9-7 اردیبهشت ماه 89 توسط جامعه دامپزشکان ایران و با مشارکت تمامی نهادها و سازمان های مرتبط با عنوان "دامپزشکی و ارتباط آن با تشکلهای تولیدی و خدماتی" در مرکز همایش های رازی تهران برگزار می گردد.

این کنگره ملی فرصت مناسبی را در اختیار اساتید، متخصصان و محققین علـوم دامپـزشکی قرار می دهد تا به بررسی و تبادل آخرین یافته های علمی، پژوهشی و تحقیقاتی در زمینه های مختلف بپردازند.


سایت کنگره

بيماري هاي مشترک بين انسان و طيور

بیماری های مشترک، بیماری هایی هستند که قابل انتقال بین انسان و حیوانات هستند. بچه های جوان و بزرگسالان پیر و افرادی که دچار فقر ایمنی هستند، بیشتر در معرض این گونه بیماری ها هستند. افرادی که فقر ایمنی دارند مانند کسانی که به بیماری های سرکوبگر ایمنی دچار هستند (ایدز) و یا کسانی که از دارو هایی که باعث ایجاد فقر ایمنی می شود (کورتون ها)، بیماری سرطان و یا کسانی که جنین سقط کرده اند، می باشد.


هر چند لیست تعداد بیماری هایی که مشترک است زیاد می باشد ولی به چند تا از آنهایی که اهمییت بیشتری دارند اکتفا می کنیم:

کلامیدیوز Chlamydiosis، سالمونلا Salmonellosis، کمپیلو باکتر Campylobacteriosis، نیوکاسل New castles، آلوئولیت آلرژیک Allergic Alveolitis ، مایکوباکتریوم Mycobacteriosis (Avian Tuberculosis) ، آنفولانزا Influenza، ژیاردیا Giardia و کریپتوسپوریدیوز Cryptosporidiosis.

کلامیدیوز:
عامل این بیماری کلامیدیا پسیتا است و یک باکتری داخل سلولی می باشد. این بیماری در خانواده طوطیان و انسانها سیتاکوزیس نامیده می شود. این بیماری در طوطی سانان تب پاروت هم نامیده می شود.

این بیماری علاوه بر انسانها و پرندگان، در گاوها، گوسفندان و خوک ها هم مشاهده می شود. اکثر انسان های که به این بیماری دچار می شوند، طوطی و یا کبوتر ویا بوقلمون در خانه نگه داری می کنند. این بیماری همچنین از انسانی به انسان دیگر هم منتقل می شود.

بزرگترین گونه ای که توانایی ایجاد بیماری را دارند از انسان و پرنده ها ایجاد شده است. گونه های که در موجوادات دیگر یافت شده است اغلب موجب بیماری نمی شوند.

عفونت از طریق مدفوع، ادرار، بزاق، ترشحات چشم و بینی و گرد و غبار پر ها منتقل می شود. این عفونت از طریق تنفس و یا خوردن دگر پرنده ها و یا انسان منتقل می شود. از طریق تخم نیز ثابت شده است که در مرغابی ها و غاز ها و بوقلمون ها منتقل می شود. دوره کومون این بیماری در پرندگان بین چندین ماه تا چندین سال متغیر است.

در پرندگان این بیماری با التهاب چشم ها و سختی در تنفس و ادرار سبز همراه است. ولی این بیماری همیشه در پرندگان همراه نشانی های خاصی نیست، این گونه پرندگان ناقل این بیماری هستند. هرگونه استرس وارد شده به پرندگان از قبیل استرس حمل و نقل، تغذیه ضعیف، بیماری های دیگر، ضعیف بودن عملکرد تهویه ها ویا تخم گذاری موجب بیدار شدن این باکتری وایجاد بیماری همراه است.

معمولا انسان ها در اثر ذرات عفونی معلق در هوا دچار التهاب می شوند. دوره کومون این بیماری در انسان بین 5 تا 14 روز است. علائم عمومی این بیماری در انسان تب آنفولانزایی، اسهال، لرزش، کونژکتیویت و زخم شدن گلو می باشد.

تست های تشخیصی متعددی وجود دارد ولی بهترین تست برای ردیابی این بیماری P.C.R است و حساسیت زیادی دارد.

داروهای مناسب این بیماری تتراسایکلین و داکسی سایکلین است. در انسان به مدت 3 هفته و در پرنده ها 45 روز تحت درمان قرار می گیرند.

سالمونلا:
سالونلا یک باکتری گرم منفی است که در انسان و پرنده ها و سایر حیوانات ایجاد بیماری می کند. این باکتری می تواند در خاک و آب مدت های زیادی زنده بماند.

تعداد زیادی از سروتایپ های سالمونلا که توانایی بیماری زایی دارند، شناخته شده است. تمامی سروتایپ ها قادرند در غذا ایجاد سم کرده و غذا را مسموم نمایند. وجود خود سالمونلا و سم تولید شده آنها، هر دو می تواند ایجاد بیماری کند.
بیماری سالمونلا در پرنده ها می تواند از طرق، خوردن غذا های آلوده ، آب و تخم مرغ های حاوی سالمونلا و یا از طریق پوسته تخم مرغ روی دهد. این باکتری ممکن است در مرغ ها و یا کبوتر ها باشد ولی آنها در ظار سالم هستند. عفونت در پرنده ها همراه با سستی، از دست دادن اشتها، نخوردن آب و گسترش آرتریت همراه است. در طوطی ها ممکن است که اسهال خونی ، افسردگی شدید ، افزایش سلول های سفید خون و سرانجام مرگ را در پی داشته باشد.

اغلب انسان هایی که به این بیماری دچار می شوند به دلیل آلودگی غذا به این باکتری و مخصوصا غذا هایی که از پرندگان خانگی و محصولات آنها تهیه شده است، می باشد. برای مردم دوره کومون این بیماری 6 تا 72 ساعت است. استفراغ، اسهال خونی، تب و کم آبی بدن از عوارض این بیماری است. بازگشت سلامتی در این بیماری 2 تا 4 روز است. سالمونلا از طریق انسان به انسان نیز می تواند منتقل شود. انسانهای آلوده به سالمونلا نیز می توانند سبب بیماری در پرنگان شوند.

تشخیص این بیماری در پرنده زنده مشکل است چون که پرنده ها به صورت متناوب دچار می شوند. آزمایشهای کشت میکروبی از کلواک و مدفوع در تشخص بیماری بسیار کمک کننده است.

درمان پرندگان آلوده به این بیماری توسط آنتی بیوتیک های قوی که در آزمایشهای کشت میکروبی حساسیت آنها تعیین شده است برای 3 تا 5 هفته صورت می گیرد. پرنده هایی که خوب می شوند ممکن است ناقل و حامل سالمونلا شوند.
آنتی بیوتیک ها معمولا در انسانها مصرف نمی شوند مگر در مواردی که تب و سپتی سمی وجود دارد.

sousce

یک بیماری مشترک انسان و دام-تب راجعه كنه اي

- تعريف بيماري :
تب راجعه كنه اي كه تب بازگرد آندميك هم نام دارد، به دسته اي از عفونتهاي حاد گفته مي شود كه از نظر باليني با حملات متناوب تب و ايجاد توكسمي همراه است كه تدريجا از دامنه آن كاسته مي شود. اين بيماري با حملات مكرر تب به مدت 2 تا 9 روز و در فواصل آن دوره هاي بي تبي 2 تا 4 روز مشخص مي شود . تعداد عودها بين 1 تا 10 بار يا بيشتر است .

2 – همه گيري شناسي :
عامل بيماري انواعي از ميكروارگانيسم اسپيروكتال فنري و پيچي شكل از جنس بورليا مي باشد ، كه در خارج گلبولهاي قرمز در خون يافت مي شود . بورليا ها در خون تازه به روش بررسي زير ميكروسكوپ در زمينه تاريك ( Dark Field ) قابل رويت بوده و به علت داشتن فلاژل متحرك مي باشد .

ناقل بيماري ازكنه هاي خانواده آرگازيده و جنس اورنيتودوروس ميباشد . كه نمف ها ونوزاد وبالغ كنه ها بورليا را از طريق بزاقي (گزش) انتقال مي دهند . كنه ها ترجيحا در آب و هواي گرم و مرطوب زندگي مي كنند و قادر به مهاجرت به نقاط دور دست نمي باشند ، به همين علت بيماري همه گير نمي شود .

در مناطق آندميك انسان مخزن بيماري است ودر اين ميان اطفال بدليل ابتلاء به اشكال شديد بيماري نقش بيشتري دارد عمده ترين مخازن اين بيماري .انواع جوندگان هستند كه بورليا را در طبيعت در سيكل كنه – جونده – كنه حفظ مي كند .

3 – دوره كمون :
از 3 تا 18 روز و معمولا 8 روز است .


4- راه انتقال بيماري :
بيماري مستقيما از انسان به انسان قابل انتقال نيست انتقال به انسان از طريق گزش و خون خواري كنه ها و مايع كوكسال آنها صورت مي گيرد . خونخواري كنه 5 – 20 دقيقه طول مي كشد و پس از آن كنه تا آخر عمر خود آلوده باقي مي ماند و آلودگي را به نسل بعدي خود از طريق تخمدان انتقال ميدهد .

5- علائم بيماري :
علائم باليني پس از طي دوره كمون بطور ناگهاني با تب ، لرز تكان دهنده ، سردرد و خستگي ظاهر مي شود . ساير علائم شامل درد عضلات و مفاصل ، بي اشتهائي ، سرفه خشك و گاهي شبيه سرماخوردگي است و روز به روز به شدت بيماري اضافه مي شود .طول دوره تب داردحدود 3 روز است .

6- روش تشخيص بيماري :
ساده ترين روش تشخيص يبماري تهيه لام خوني و ديدن بورليا در زير ميكروسكوپ با رنگ آميزي گيمسا ميباشد.

7- درمان :
درمان اختصاصي با تتراسايكلين 500 ميليگرم هر 6 ساعت خوراكي يا وريدي بمدت ده روز ( دوز داروها در اطفال زير 12 سال نصف خواهد بود ) . ساير درمانها ، استفاده از اريترومايسين و كلرامفنيكل است . تجويز وبتامين K در مورد خونريزي و زردي مفيد ، ولي هپارين ممنوع است . تجويز استا مينو فن جهت كاهش تب مفيد است .

8- اقدامات پيشگيري كننده :
1 – آموزش بهداشت به مردم به منظور شناساندن علائم ، راههاي انتقال و پيشگيري از بيماري به آنها .

2 – بيماريابي : جهت قطع زنجيره انتقال بيماري و پيداكردن سريع مخازن آلوده و درمان بموقع و كامل آن نقش مهمي در كنترل اين بيماري دارد .

3 – مبارزه با ناقل بيماري :
- در مورد كنه هاي كه به زيستن در اماكن انساني سازش يافته و قسمتي از سير تكاملي خود را در شكاف ديوارها يا چوبها مي گذارنند ، جداسازي محل استراحت با محل نگهداري حيوانات اهلي، نظافت منزل و بنا نمودن اماكن طبق اصول بهداشتي و بكاربردن مصالح ساختماني مناسب ، بهسازي درزها و شكافهاي كه پناهگاه كنه ها هستند كه نقش مهمي در مبارزه با كنه ها دارد .

- در مورد كنه هاي كه در محل نگهداري حيوانات اهلي فعاليت دارند ، جداسازي منازل مسكوني از آغل و محل نگهداري حيوانات و رعايت موازين بهداشتي در ساختمان و اصطبل ها بسيار مفيد است .

- جهت حفاظت فردي در مناطق آلوده استفاده از پشه بند و بكار بردن مواد دور كننده حشرات مي تواند موثر باشد .

- با توجه به اينكه تاريكي ، محل مناسبي براي حمله كنه به انسان جهت خون خوردن است لذا بايستي در محلهاي آلوده حتي المقدور با ايجاد روشنائي كافي در محل استراحت از نزديك شدن كنه هاي اورنيتودوروس جلوگيري گردد .

source

ویروس پارو سگ و بیماری آن

ویروس پاروا یکی از بیشترین و مهمترین ویروسهایی است که در دینا سلامت سگها را تهدید می کند. این ویروس موجب التهاب و زخم در روده و ایجاد اسهال شدید در سگ مبتلا می شود. این اسهال می تواند خونی باشد و به شدت جان حیوان را تهدید می کند. متأسفانه هیچ درمان موثری برای مقابله با این ویروس وجود ندارد و تنها می توان با واکسیناسیون تا درصد بالایی از مبتلا شدن حیوان جلوگیری نمود. اگرچه هنوز هم سگهایی با وجود واکسینه شدن درگیر می شوند.
▪ شناسایی این ویروس:
پاروا ویروس ، ویروسی است کاملاً سرسخت ، بادوام ، مقاوم و پایدار. این ویروس می تواند برای مدتهای طولانی بر روی زمین ، غذا و سایر لوازم زنده بماند. فرش و قالیچه ها جهت ضدعفونی کردن بسیار دشوارند. حتی این ویروس می تواند از طریق حشرات و جانواران موذی مانند سوسکها منتقل شود. این ویروس حتی در مقابل اسید فنیک و حرارت مقاوم است. تنها می توان با وایتکس مخلوط با آب ( به نسبت ۱ به ۲۰) این ویروس را غیر فعال کرد ، نور مستقیم آفتاب نیز موجب کشتن این ویروس می شود. اگرچه حدود یک تا دو هفته طول می کشد تا علائم بیماری در حیوان ظاهر شود ، علائم این ویروس از روز سوم در مدفوع قابل مشاهده است. این بدان معناست که حتی سگی با ظاهری کاملاً سالم می تواند ناقل این ویروس به منزل شما باشد.
▪ علائم ویروس پاروا:
جالب توجه است که این ویروس می تواند کاملاً مخفی باشد و یا با علائم کشنده همراه باشد که این نشانه ها به چها عامل بستگی دارد:
۱) سن سگ مبتلا
۲) جثه حیوان
۳) وجود پادتن در بدن حیوان
۴) نژاد حیوان درگیر
معمولاً توله سگها پادتن را توسط شیر مادر (آغوز) دریافت می کنند و حتی اگر در محیط آلوده قرار گیرند به ندرت تا ۱۴-۲۰ هفتگی درگیر می شوند اما به محض اینکه مدت پادتن آنها به انتها برسد مبتلا می شوند. معمولاً توله های بالای ۶ ماه به این بیماری مقاومند و تنها به یک اسهال زود گذر مبتلا می شوند و معمولاً بعد از سن ۲-۱ سالگی آنقدر این بیماری کمرنگ و زود گذر می شود که حتی صاحب حیوان متوجه نخواهد شد. بدون هیچ دلیل علمی معمولاً نژادهای دوبرمن (Doberman) ، رتوایلر (Rottweiler) و پیت بول تریرآمریکایی (American Pit Bull Terrier) بیشتر درگیر این بیماری می شوند. معمول ترین فرم این ویروس التهاب و عفونت روده کوچک است که با ناراحتی ، افسردگی ، استفراق و کم شدن آب بدن حیوان همراه است. برخی توله ها به محض بروز اسهال می میرند و برخی دیگر بین ۶-۴ روز مقاومت می کنند. آنهایی که تا ۸ روز دوام بیاورند معمولاً زنده می مانند. از بین رفتن سلولهای خونی و زخم شدن روده حیوان باعث بوجود آمدن عفونت های باکتریایی ثانوی می شود. باید توجه داشت که بسیاری دیگر از باکتریها و ویروسها می توانند موجب اسهال خونی شوند و حتماً هر اسهال خونی مبنی بر ویروس پاروا نمی باشد.
▪ راه تشخیص:
شما می توانید تنها از طریق کیت های مخصوص این ویروس به بیماری پی ببرید.
▪ درمان:
درمان این ویروس می تواند با جبران آب از دست رفته از رگها که به دلیل اسهال صورت گرفته انجام پذیرد ( استفاده از سرم رینگر بهمراه بی کربنات). در روز اول ۴۰-۱۰ میلی لیتر برای هر ۴۵۴ گرم وزن بدن که در روزهای بعد مقدار آن کمتر می شود. به محض جبران کمبود آب می توان از سرم های غذایی زیر پوست حیوان تزریق نمود. ما همچنین از دارو برای آرام نمودن التهاب روده حیوان استفاده می کنیم مانند مترو کلروپرامید (۲.۵-۱ میلی گرم ۴-۳ بار در روز). معمولاً در ابتدا در سگهای بالغ یک تب زود گذر اتفاق می افتد که این امر در توله ها برعکس می باشد و حرارت بدنشان کم می شود و این توله ها به گرمای محیطی بیشتری احتیاج دارند. به محض اینکه سگ بتواند مایعات مصرف کند می توان به او داروی pyrantel pamoate خوراند. برخی از دامپزشکان نیز برای کاهش درد حیوان از butorphanol tartrate استفاده می کنند. اگر توله بصورت ثابت شروع به خوردن غذا به میزان کم کند و یا دم خود را تکان دهد نشانه بهبودی است. با وجود این بسیاری از توله ها جان سالم به در نمی برند.
▪ مصونیت از این ویروس:
امروزه انواع مختلفی از واکسن ها که ویروس زنده و ضعیف شده پاروا را شامل می شوند در بازار موجود است. اکثراً واکسنهایی که قبل از اتمام پادتن در بدن حیوان تزریق می شوند اثر نمی کنند. معمولاً واکسنها در دو مرحله ۱۴-۱۲ هفتگی و ۱۸ هفتگی تکرار می شود.

منبع