ناخن سالم نشانگر سلامتی-پارونی‌شیا (Paronychia)

آیا با ناخن های تان مشکل دارید؟ اگر همین طور است شنیدن صحبت های متخصصین پوست درباره حفظ سلامت ناخن ها می تواند برای شما هم جالب باشد.

ناخن ها در ماه 3/0 میلی متر رشد دارند

ناخن ها در حقیقت بخشی از پوست بدن به شما می روند که بخش اصلی آن ها را یک پروتئین به نام کراتین تشکیل می دهد. ناخن ها معمولا از مجاورت پوست اطرافشان رشد می کنند و بالا می آیند. بنابراین آن بخش از ناخن که با ناخن گیر می چینید، بخشی از ناخن است که مدت ها قبل تولید شده است و مسیر تمام بستر ناخن را طی کرده و به بالای انگشتان رسیده است.

هر ناخن از لایه ای از سلول های مخصوص در زیر قاعده ناخن و نزدیک پوست دور ناخن ساخته شده است.

اگر شما همین حالا به ناخن های تان نگاه کنید، هلالی از ناخن را به شکل رنگ پریده درست در زیر پوست اطراف ناخن های تان مشاهده می کنید. ناخن ها محکم به پوست زیرشان چسبیده اند و به وسیله چین های پوستی اطرافشان در مسیر مستقیم رشد کرده و بالا می آیند.

سرعت رشد ناخن های شما با دیگران متفاوت است و حتی ممکن است ناخن یکی از انگشتان تان خیلی سریع تر از سایر انگشتان رشد کند و یا سرعت رشد ناخن های دست و پای تان کاملا متفاوت باشد.

هر ناخن به طور متوسط 3/0 سانتی متر در طول یک ماه رشد می کند. بنابراین اگر شما مثلا به دلیل فرو رفتن ناخن انگشت پا در پوست اطراف آن مجبور شوید که به روش جراحی ناخن تان را بکشید، 5 تا 6 ماه طول می کشد تا ناخن جدیدی در محل آن رویش پیدا کند.

ناخن های مردان سریع تر از ناخن های بانوان رشد می کند. در دوران حاملگی سرعت رشد ناخن افزایش می یابد چون ترشح هورمون ها می توانند باعث افزایش سرعت رشد ناخن شوند.

وقتی ناخن ها بیمار می شوند

شما ممکن است ناخن های خوبی داشته باشید و شاهد رشد کاملا سالم ناخن های تان باشید ولی بسیاری از افراد با ناخن های شان مشکلات متفاوتی دارند. برخی افراد ناخن هایی شکننده دارند که فقط کافی است به لبه لباس شان گیر کند، در این صورت ناخن شان خیلی سریع می شکند.

شکنندگی ناخن ها در زمستان بیشتر می شود چون پوست و ناخن در این فصل خشک تر هستند. فرو بردن ناخن در آب حاوی کلر مثل آب استخر و مواد پاک کننده مانند وایتکس نیز باعث شکنندگی ناخن ها می شود.

برای این که از ناخن های تان در برابر شکستن محافظت کنید باید هنگام انجام کارهای منزل دقت کنید.

اگر شما لکه های سفید بر روی ناخن های تان دارید، نشان دهنده آسیب های جزیی به ناخن هستند. اشتباه نکنید این لکه ها از کمبود ویتامین خبر نمی دهند. ناخن ها ممکن است به علت بیماری کبدی، سفید و کدر شوند.

اگر به ناخن های افراد سیگاری نگاه کنید می بینید ناخن های انگشتانی که با آن سیگار را می گیرند، تغییر رنگ داده است.

گاهی وقتی انگشتان دست یا پای تان به جایی برخورد می کند لکه های آبی متمایل به قرمز در زیر بستر ناخن های تان پدیدار می شود که به مرور سیاه می شود. در این شرایط، خون ریزی در زیر بستر ناخن رخ داده که در ابتدا این لکه خونی قرمز رنگ است ولی به مرور و با تجزیه شدن این خون، تغییر رنگ ها در زیر بستر شفاف ناخن به چشم می آیند.

گاهی دور ناخن پوسته پوسته می شود یا به اصطلاح "ریشه" می کند. در این موارد، لبه های کنده شده را باید با قیچی های مخصوص ببرید و آن ناحیه را ضدعفونی کنید چون محل مناسبی برای ورود میکروب ها به درون پوست است.

دوپینگ ناخن ها

انواع مختلفی از مواد برای تقویت ناخن ها در بازار وجود دارند. با استفاده از این محصولات برای ناخن های ضعیف، شکننده و ورقه ورقه شده در کوتاه مدت می توان این ناخن ها را تقویت کرد اما اگر از این محصولات بیش از 3 هفته استفاده کنید، اثرات آن برعکس خواهد شد یعنی با سفت کردن بیش از حد ناخن ها، آن ها را به شکستگی مستعدتر می کنند.

یک روش مفید برای داشتن ناخن های سالم و محکم، مالیدن کرم دست و روغن های گیاهی بر روی ناخن و پایه آن پس از شست و شوی دست است.

با استفاده از یک سوهان ناخن به ناخن شکل و فرم دهید. سوهان را از گوشه ها به سمت مرکز نوک ناخن بکشید. به طور رفت و برگشتی سوهان را حرکت ندهید چون این کار باعث ایجاد رگه ها و ریش ریش هایی در نوک ناخن شده و در نتیجه ورقه ورقه می شود.

دست های تان را با آب گرم و صابون به مدت چند دقیقه نگه دارید تا جرم زیر ناخن ها پاک شود.

لاک های کهنه و قدیمی را پاک کنید و سعی کنید بیش از یک بار در هفته از پاک کننده لاک (استون) استفاده نکنید زیرا ناخن ها را خشک می کند و ناخن های خشک بیش از ناخن های نرم و مرطوب شده در معرض شکسته شدن هستند.

هیچ وقت از ناخن های تان استفاده ابزاری نکنید مثلا خارج کردن منگنه از درون کاغذ با ناخن صحیح نیست چون به شدت به بافت ناخن صدمه می زند.

دوستان و دشمنان ناخن ها

اگر دوست دارید دست ها و ناخن هایی سالم و زیبا داشته باشید باید مراقب موادی که با ناخن های تان در تماس هستند، باشید. ناخن ها در اثر غوطه ور شدن طولانی در آب یا مقادیر زیادیو مواد پاک کننده قوی، نرم شده و به تدریج تخریب می شوند. قلیا

حلال های آلی و روغن موتور نیز باعث نرم شدگی صفحه ناخن می شوند. روغن های معدنی موجب جدا شدن ناخن از بستر و ضخامت زیر ناخن می شوند. عفونت های کنار ناخن به وسیله میکروب های متفاوتی ایجاد می شوند. آشپزها، باغبان ها، کشاورزان و نوازندگان مستعد ابتلا به این عفونت ها هستند. این حالت به ویژه در اطراف ناخن های قصاب ها دیده می شود.

موقع آرایش ناخن ها مراقب آن ها باشید

‌انتخاب نادرست افراد برای آرایش ناخن، راه ساده ‌ای برای مبتلا شدن به تعداد زیادی از عفونت ‌ها است و خانم‌ ها باید در انتخاب آرایشگرانی که برای پدیکور و مانیکور به آن ها مراجعه می ‌کنند، دقت بسیاری داشته باشند.

دکتر اورنگو، متخصص پوست و دانشیار دانشکده پزشکی بیلور با بیان این نکته اضافه می ‌کند: بیماری‌ هایی که بر اثر آرایش غیربهداشتی ناخن ‌ها می ‌توانند خانم ‌ها را مبتلا کنند، شامل عفونت به وسیله قارچ ‌ها و مخمرها، هپاتیت C و حتی ایدز هستند.

تمام سالن ‌های آرایشی که بر روی ناخن‌ ها کار می ‌کنند، باید بعد از آرایش ناخن های هر فرد وسایل خود را استریل کنند، اما در برخی مواقع آرایشگاه‌ ها به دلیل شلوغی این کار را کامل انجام نمی‌ دهند.

دکتر اورنگو می ‌افزاید: اگر می خواهید از این خطرات در امان بمانید، بهترین کار این است که یک ‌سری لوازم مانیکور و پدیکور برای خودتان داشته باشید. در این صورت شما از تمیزی وسایل اطمینان دارید و دیگر نگران مراجعه به آرایشگاه ها نخواهید بود.

کسی که ناخن ‌های شما را آرایش می ‌کند نباید به سمت عقب ناخن فشار آورده یا پوست انتهای ناخن‌ ها را ببرد. پوست این ناحیه، ناخن ‌ها را به پوست دست می ‌چسباند و مانع از ورود قارچ ‌ها و مخمرها به داخل بدن می ‌شود. اگر می خواهید بر روی این قسمت از پوست کار کنید تنها باید از محلول‌ های حل‌ کننده کوتیکول استفاده کنید. این محلول‌ ها بدون این که کوتیکول یا همان پوست انتهای ناخن ‌ها را از ناخن جدا کنند آن را نرم می ‌کنند.

علاوه بر این، افرادی که مایلند ناخن مصنوعی داشته باشند باید بیشتر نگران سلامت دست های شان باشند.

برای پیشگیری از عفونت ‌های گوناگون سعی کنید دست‌ های خود را تمیز نگاه دارید، در صورت نیاز از مرطوب ‌کننده‌ های ناخن استفاده کنید و ناخن های تان را مرتب کنید. برخی ویتامین‌ ها مانند بیوتین نیز می ‌توانند به داشتن ناخن‌ های سالم کمک کنند.

قرمزی و التهاب کنار ناخن

پارونی‌شیا

پارونی‌شیا (Paronychia) یک بیماری درگیر کننده ناخن است که گاهی با چرک‌کردگی گوشه ناخن اشتباه گرفته می‌شود. این بیماری در گوشه ناخن‌های دست یا پا و در جایی که ناخن به پوست می‌چسبد رخ می‌دهد و علت ایجاد آن آلودگی های قارچی یا باکتریایی است.

انواع

پارونیشیا به دو فرم اصلی طبقه بندی می شود:

فرم حاد که به صورت ناگهانی ایجاد می شود.

فرم مزمن که به صورت تدریجی اتفاق می افتد.

پارونیشیا به گونه دیگری نیز دسته بندی می شود:

فرم کاندیدایی (کاندیدا یکی از انواع شایع قارچ های ایجاد کننده بیماری در انسان است)

نوع چرک زا که در اثر عوامل باکتریایی ایجاد می شود.

پارونیشیای باکتریایی معمولا با درد همراه است، در حالی که پارونیشیای قارچی بدون درد است.

علل

علل زمینه ساز پارونیشیای باکتریایی یک آسیب قبلی ناخن، نظیر کندن زواید پوستی کنار ناخن موسوم به گوشه ناخن یا ریشه ناخن است.

باکتری عامل ایجاد این عفونت معمولاً استافیلوکوک است.

پارونیشیای قارچی در اثر عفونت با یک قارچ یا مخمر ایجاد می‌شود.

به طور کلی، محلی که پوست به ناخن می رسد و اتصال ظریفی بین آن ها ایجاد می شود، کوتیکول نامیده می شود. در صورتی که این ناحیه به هر دلیلی دچار آسیب شود، منجر به ورود عوامل بیماری زا به محل و رشد و تکثیر آن ها می شود.

چون باکتری ها شایع ترین عوامل ورودی به این ناحیه هستند، در اغلب موارد، تجمع چرک در این بیماری دیده می شود.

پارونیشیای باکتریایی معمولا با درد همراه است، در حالی که پارونیشیای قارچی بدون درد است

عوامل افزایش دهنده خطر

آسیب اطراف ناخن انگشتان دست یا پا که در اثر تماس مداوم با رطوبت (نظیر مشاغل ظرفشویی، لباسشویی، اتومبیل شویی و خدمتکاری منازل) رخ می دهد.

هم چنین بیماری دیابت از عوامل خطرساز پارونیشیا می باشد.

شستن مکرر دست ها یا پاها می تواند منجر به کاهش یا از بین رفتن چربی های محافظ پوست شود و راه ورود عوامل بیماری زا را هموار سازد.

گاهی برخی از داروها می توانند سبب پارونیشیا شوند، پس باید به مصرف داروها نیز توجه کرد.

پیشگیری

- جلوگیری از تماس زیاد دست‌ها و پاها با رطوبت

- خودداری از کندن گوشه ناخن

- جلوگیری از آسیب دیدن نوک انگشت

درمان

شستن ناخن با صابون، روزانه سه الی چهار بار برای کم کردن درد توصیه می‌شود.

اکثر پارونی‌شیاهای حاد باید با آنتی بیوتیک‌هایی مانند سفالکسین یا دی‌کلوگزاسیلین، تحت نظر پزشک درمان شوند.

در صورت وجود ورم چرکی ممکن است نیاز به خالی کردن چرک باشد و به ندرت پزشک ممکن است مجبور به برداشتن تکه‌ای از ناخن شود.

پارونیشیای باکتریایی با دو هفته درمان معالجه می‌شود.

پارونیشیاهای مزمن با استفاده از کرم‌های ضدقارچ مانند کتوکونازول درمان می‌شود.

همچنین از داروهای ملایم استروئیدی مانند کورتیزول برای کاهش التهاب و قرمزی پوست استفاده می‌شود.

داروهای استروئیدی هرگز نباید به تنهایی برای درمان عارضه پارونیشیا مزمن استفاده شوند.

پارونیشیای قارچی، مزمن بوده و بهبود آن ممکن است به شش ماه درمان نیاز داشته باشد.

عود بیماری در هر دو نوع پارونیشیا شایع است و در هر دو حالت مراجعه به پزشک برای بررسی و درمان مناسب ضروری می باشد.