عفونت ادراری در کودکان

عفونت اداری می تواند هر یک از قسمت های دستگاه ادراری را درگیر کند. این قسمت ها عبارت اند از: کلیه ها، مثانه و مجرای ادراری ( مجرای ادراری، لوله ای است که ادرار را از مثانه به خارج هدایت می کند) . در اغلب موارد بخش عفونی ، پوشش مخاطی مثانه است. به این بیماری سیستیت اطلاق می شود. ابتلا به عفونت ادراری در دخترها بیشتر از پسرها دیده می شود زیرا مجرای ادراری در دختران کوتاهتر بوده و احتمال انتقال عفونت به مثانه بیشتر است. بندرت یک اختلال ساختمانی در دستگاه ادراری سبب بروز عفونت ادراری می شود. شایع ترین علامت عفونت ادراری، درد هنگام دفع ادرار و بروز تکرر ادرار است. عفونت ادراری را همیشه باید جدی تلقی کرد.

علائم احتمالی:

- درد یا سوزش هنگام دفع ادرار،

- تکرر ادرار که گاه می تواند سبب شب ادراری در کودکانی شود که قبلاً کنترل ادرار در شب را پیدا کرده اند،

- تب،

- بوی تند ادرار و کدرشدن رنگ آن،

- درد در قسمت پایین شکم،

- درد پایین کمر (درصورت عفونت قسمت های فوقانی سیستم ادراری و کلیه ها).

نخستین اقداماتی که شما می توانید انجام دهید:

1- اگر کودک از درد هنگام ادرار شکایت دارد نخست درجه حرارت بدن او را برای اطمینان از وجود تب کنترل کنید؛

2- بو و رنگ ادرار را بررسی کنید؛

3- برای افزایش حجم ادرار و کمک به کار کلیه ها مایعات فراوان به کودک بدهید؛

4- در صورت وجود درد در پشت و کمر، از یک کیسه آب گرم استفاده کنید؛

5- در صورت وجود درد در هنگام ادرار کردن حتماً با پزشک مشورت کنید.

اقداماتی که پزشک انجام می دهد:

- پزشک نخست کودک را به دقت معاینه کرده و برای تشخیص قطعی عفونت و نوع عامل میکروبی یک آزمایش در خواست می کند و در صورت تشخیص عفونت از یک دوره درمان آنتی بیوتیک مناسب استفاده می کند؛

- ممکن است لازم باشد پس از اولین حمله تشخیص داده شده عفونت ، آزمایش های اختصاصی تر (مثل عکس و اسکن از کلیه ها) انجام شود؛

- در صورت عود مجدد عفونت ممکن است لازم باشد کودک را برای بررسی اختلالات ساختمانی دستگاه ادراری به یک متخصص اطفال ارجاع داد.

اقداماتی که شما می توانید برای کمک به کودک انجام دهید:

به کودک یاد بدهید که حتماً بعد از استفاده از دستشویی ، محل خروج ادرار را به طور صحیح با آب بشوید ( از جلو به عقب )