تشخیص به موقع کمبود آهن وکاهش عوارض ضریب هوشی

کمبود آهن عمدتا در دوره شیرخوارگی، زنان باردار ونوجوانان، جوانان دیده می شود که علایم آن در سنین مختلف متفاوت است.

این علائم در دوره شیرخوارگی عمدتا به صورت بی قراری، تحریک پذیری، گریه های بی مورد، عدم رشد کافی و تمایل به خوردن خاک (مصرف مهر نماز)، گچ دیوار است.

متاسفانه نداشتن شناخت ازبیماری و تشخیص به موقع موجب کاهش جبران ناپذیر ضریب هوشی می شود. شروع به موقع قطره آهن (زمانی که وزن شیرخوار دو برابر وزن موقع تولد می شود) و تغذیه غذاهای جامد پروتئنی بر طبق دستوالعمل های بهداشتی باعث کاهش شیوع کم خونی فقر آهن در این دوره سنی می شود.

 کم خونی ناشی ازفقر آهن در دوره کودکی و تحصیلی همچنین باعث بی قراری، عدم تمرکز و افت تحصیلی می شود و در زنان باردار نیز باعث نارسی نوزاد و رشد ناکافی نوزاد می شود. زنان باردار کم خون ویار به صورت مصرف بی رویه یخ و خاک دارند و ریزش مو، شکنندگی ناخن ها، زخمهای گوشه لب ها، خستگی، رنگ پریدگی و تنگی نفس نیز در آنها بیشتر دیده می شود.

 دانش آموزان دارای اضافه وزن و چاق به دلیل مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها، تنقلات و غذاهای آماده و مصرف کمتر پروتینها بیشتر مستعد کم خونی فقر آهن هستند. عدم تمایل به انجام فعالیت های ورزشی و اتلاف مستمر وقت در تماشای تلویزیون و بازیهای کامپیوتری و تنقلات باعث چاقی و کم خونی می شود و کاهش آهن در دانش آموزان باعث کاهش عدم تمرکز و افت تحصیلی به خصوص در دروس ریاضی می شود.