انتروپیون (Entropion)

برگشت لبه پلک به سمت داخل چشم

انتروپیون

---

انتروپیون به برگشت لبه پلک به سمت داخل چشم می گویند که اگر درمان نشود، باعث آسیب قرنیه و زخم آن می شود و در نتیجه منجر به کاهش بینایی می شود.

---

انتروپیون (Entropion)‌ در اثر برگشتن پلک (معمولا پلک پایینی) به طرف داخل چشم ایجاد می‌شود. در این حالت مژه ها به سطح کره چشم (قرنیه) ساییده می شوند. انتروپیون بیشتر در پلک پایین دیده می شود.

انتروپیون به سه نوع تقسیم می‌شود:

1- انتروپیون مادرزادی

2- انتروپیون عودکننده یا انتروپیون اسپاستیک

3- انتروپیون سیکاتریکال (Cicatrical Entropion)

انتروپیون بیشتر در سنین 47 تا 69 سالگی بروز می کند و از نوع سوم است.

علایم‌‌

چسبندگی پلک ها

تولید چرک و ترشح در چشم

چسبندگی مژه‌ها

التهاب چشم (ورم، قرمزی، درد، سوزش و اشک‌ریزش) که در اثر ساییده شدن پلک و مژه‌ها روی قرنیه ایجاد می‌شود.

اگر درمان نشود، باعث آسیب قرنیه و زخم آن می شود و در نتیجه منجر به کاهش بینایی می شود.

علل‌

- سست‌ شدن‌ بافت‌ حمایت‌ کننده‌ از پلک‌، همراه‌ با کشیده‌ شدن‌ عضلات‌ پلک‌ به‌ سمت‌ داخل‌

- التهاب‌ مزمن‌ چشم‌ (از جمله‌ آلرژی‌) که‌ باعث‌ ایجاد بافت‌ جوشگاهی‌ در پلک‌ می‌شود.

انتروپیون بیشتر در افراد مسن و به علت ضعف عضلات پلک ها ایجاد می شود، اما یکی از علل شایع آن در ایران، تراخم است

تراخم بیماری شایعی در مناطق گرمسیری است و در گذشته در اکثر مناطق ایران بخصوص استان خوزستان شایع بوده است. این بیماری عفونی سطح کره چشم ها را درگیر کرده و باعث ناصافی و ایجاد بافت جوشگاه در سطح چشم شده و در نتیجه منجر به انتروپیون می شود.

درمان خانگی

اگر در معرض‌ باد یا آلاینده‌ها قرار می‌گیرید، از عینک‌ یا چشم‌بندهای‌ عینک‌‌مانند برای‌ محافظت‌ از چشم‌ استفاده‌ کنید.

روزانه‌ چندین‌ بار روی‌ پلک‌ها کمپرس‌ گرم‌ بگذارد تا التهاب‌ و ناراحتی‌ تخفیف‌ یابد.

برای‌ آماده‌ کردن‌ کمپرس‌ این‌ گونه‌ عمل‌ کنید:

ـ مقداری‌ آب‌ گرم‌ را در یک‌ ظرف‌ تمیز بریزید.

ـ یک‌ پارچه‌ تمیز را در آب‌ خیس‌ کنید. آنقدر آن‌ را بچلانید تا تقریبا خشک‌ شود.

ـ پارچه‌ گرم‌ و مرطوب‌ را به‌ مدت‌ 10 تا 15 دقیقه‌ روی‌ چشم‌ بسته‌ قرار دهید.

ـ پارچه‌ را مرتباً خیس‌ کنید و بچلانید تا مرطوب‌ بماند.

درمان

- مصرف آنتی‌بیوتیک‌ در صورت‌ وجود عفونت‌

- استفاده‌ از اشک‌ مصنوعی‌

- عمل جراحی

بعضی موارد، فقط با استفاده از اشک مصنوعی و قطره آنتی بیوتیک بهبود می یابند، ولی انجام عمل جراحی توصیه شده است.

تا رسیدن نوبت عمل جراحی ممکن است از پمادهای نرم کننده سطح چشم استفاده گردد و یا با زدن چسب، پلک پایین را به سمت گونه کشیده شود تا از مالیدن بیشتر مژه ها بر روی سطح چشم جلوگیری شود.

با عمل جراحی، لبه پلک به محل طبیعی اولیه خود برگرداننده می شود و در نتیجه مژه ها دیگر به سطح چشم ساییده نمی شوند. درمان انتروپیون معمولا موفقیت آمیز است؛ گرچه ممکن است گهگاهی نیاز به عمل مجدد داشته باشد.

در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر یکی‌ از موارد زیر پس‌ از جراحی‌ رخ‌ دهد:

ـ درد چشم‌، قرمزی‌ و حساسیت‌ به‌ نور

ـ تغییرات‌ بینایی

چرا چشم شما می پرد؟

پریدن پلک چشم، اسپاسم ها (گرفتگی عضلات) و گاهی پلک زدن ها، تکراری و غیر قابل کنترل هستند که معمولا در پلک بالایی رخ می دهد.

این انقباضات (blepharospasm) معمولا بر عضلات هر دو چشم تاثیر می گذارند. اگر شما دچار این حالت باشید، ممکن است یک حرکت غیر ارادی را که هر چند ثانیه، یک تا دو دقیقه طول می کشد و یا عود می کند تجربه کنید.

اکثر مردم دچار انقباضات جزئی پلک چشم در طول زندگی خود می شوند. علل آن عبارتند از:

- خستگی

- استرس

- کافئین (مثل قهوه)

شکل جزئی پریدن پلک، بی ضرر و بدون درد است. این حالت معمولا خود به خود از بین می رود. اما می تواند آزاردهنده هم باشد، به ویژه در شرایطی که اسپاسم (انقباض عضلانی) به اندازه کافی قوی باشد و پلک ها را به طور کامل ببندد.

در برخی موارد، انقباض پلک مدت طولانی ادامه دارد. برخی افراد، اسپاسم های مکرر در طول روز را تجربه می کنند. علائم می توانند روزها، هفته ها یا حتی ماه ها بعد دوباره برگردند. این حالت می تواند استرس های روحی زیادی ایجاد کند و با زندگی فرد تداخل داشته باشد.

در جدی ترین شکل، انقباض پلک می تواند مزمن شود. این حالت می تواند باعث چشمک زدن مداوم و دوبینی شود. اگر منجر به شرایطی شود که در آن باز نگه داشتن چشم فرد مشکل باشد، می تواند باعث اختلال دید شدید شود

گاهی اوقات، انقباضات و زنش پلک می تواند نشانه ای از مشکلات دیگر چشم باشد، از قبیل:

- بلفاریت (التهاب پلک)

- خشکی چشم

- حساسیت به نور

- ناخنک چشم

به ندرت می تواند نشانه ای از یک اختلال مغزی یا عصبی باشد، مانند:

- فلج بل

- دیستونی

- بیماری پارکینسون

- تیک عصبی

زنش و انقباض پلک همچنین می تواند عارضه برخی داروها باشد. رایج ترین داروهای مطرح در این مورد، داروهای مورد استفاده در درمان جنون و صرع می باشند.

انواع انقباض پلک

سه نوع متداول از زنش و انقباض پلک وجود دارد:

1- زنش پلک جزئی

2- انقباض پلک  (blepharospasm) خوش خیم

3- اسپاسم  نیمه صورت

1- زنش پلک جزئی اغلب در ارتباط با عوامل زندگی ایجاد می شود، مانند:

- خستگی

- استرس

- کمبود خواب

- استفاده از الکل، تنباکو و یا کافئین

این حالت هم چنین می تواند به دلیل تحریک سطح چشم (قرنیه) یا غشاهای پوشاننده پلک (ملتحمه) ایجاد شود. گاهی اوقات علت زنش پلک جزئی ناشناخته باقی می ماند که تقریبا در همه موارد، بی ضرر و بدون درد است.

2- انقباض پلک خوش خیم معمولا در اواسط تا اواخر دوران بزرگسالی ایجاد می شود و به تدریج توسعه می یابد. این حالت در زنان دو برابر مردان است.

به طور معمول، انقباض پلک خوش خیم با تحریک بیش از حد چشم یا چشمک زدن مکرر شروع می شود و عوامل زیر می توانند آغازگر آن باشند:

- خستگی

- استرس

- عوامل محرک مانند نور، باد و یا آلودگی هوا

به تدریج که وضعیت بدتر می شود، ممکن است منجر به افزایش حساسیت نسبت به نور، تاری دید و انقباض عضلات صورت شود. در موارد شدید، اسپاسم می تواند آن قدر شدید باشد که پلک را تا چند ساعت بسته نگه دارد.

محققان بر این باورند که این بیماری ممکن است ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی باشد. با وجودی که این بیماری معمولا به صورت تصادفی رخ می دهد، گاهی در خانواده ها به صورت ارثی تکرار می شود.

3- اسپاسم نیمه صورت بسیار نادر است و باعث درگیری عضلات دیگری غیر از عضلات پلک می شود. این حالت معمولا شامل عضلات اطراف دهان نیز می شود. بر خلاف انواع دیگر زنش و انقباض پلک، معمولا تنها یک طرف صورت را درگیر می کند.

در اغلب موارد، اسپاسم نیمه صورت ناشی از فشار یک شریان بر روی عصب عضلات صورت می باشد.

چه موقع باید به چشم پزشک مراجعه کرد؟

- انقباض یا اسپاسم اطراف چشم

- اسپاسم صورت که بیشتر از یک هفته طول بکشد

- زنش پلکی که بیش از یک هفته هم چنان ادامه داشته باشد

- انقباضی که به طور کامل پلک شما را ببندد.

- اسپاسم عضلانی که درگیری عضلات دیگر صورت را نیز ایجاد کند

- قرمزی، تورم و یا ترشح از چشم

- افتادگی پلک فوقانی

اگر پزشک شما مشکوک شود که یک اختلال مغزی یا عصبی عامل پریدن پلک شماست، شما را برای علائم رایج دیگر بررسی می کند و یا شما را به یک متخصص مغزواعصاب و یا متخصص دیگر ارجاع می دهد

درمان

در اغلب موارد، زنش پلک جزئی حتی بدون این که شما متوجه شوید از بین می رود.

اگر خشکی چشم باعث سوزش قرنیه یا ملتحمه و تحریک چشم شود، درمان آن با اشک مصنوعی باعث بهبود می شود.

تا کنون، پزشکان درمان موفقی برای انقباض پلک خوش‌خیم نیافته اند. اما گزینه های مختلفی برای کاهش شدت آن به کار می روند.

شایع ترین این درمان ها استفاده از سم بوتولینوم (که هم چنین به عنوان بوتاکس یا Xeomin شناخته می شود) است. بوتاکس به طور معمول برای بیماران مبتلا به اسپاسم نیمه صورت توصیه می شود. هنگامی که در مقادیر بسیار کم به عضلات چشم تزریق می شود، ممکن است اسپاسم را برای چند ماه کاهش دهد، اما تاثیر آن به تدریج کاهش می یابد و تکرار آن ضروری است.

درمان های جایگزین برای انقباض خوش‌خیم پلک عبارتند از:

- طب سوزنی

- هیپنوتیزم

- کایروپرکتیک

- تغذیه درمانی

اما مزایای این درمان ها از طریق مطالعات علمی ثابت نشده است.

اگر درمان های دیگر با شکست رو به رو شوند، روش جراحی گزینه آخر است.

هم چنین به طور کلی برای بیماران مبتلا به اسپاسم نیمه صورت از روش جراحی مغز و اعصاب برای کاهش فشار شریان بر روی عصب صورت استفاده می شود.

در حالی که چنین اقدامات جراحی معمولا نتایج دائمی ایجاد می کنند، ولی می توانند منجر به عوارض جدی نیز شوند. علاوه بر این، هر گونه عوارض جانبی به احتمال زیاد به طور دائمی باقی می ماند.

عفونت گوش، درد دارد

عفونت گوش در بچه ها شایع است، اما می‌تواند در هر سنی رخ دهد و علامت اصلی آن، درد گوش و احساس ناخوشایند در گوش است. درمان اصلی استفاده از مسکن است. به مصرف آنتی بیوتیک معمولا نیازی نیست، اما در برخی موارد باید تجویز شود. عفونت معمولا ظرف چند روز از بین می‌رود.

عفونت گوش میانی چیست؟

عفونت گوش میانی هنگامی‌ اتفاق می‌افتد که باکتری ها به گوش میانی حمله کنند.

گوش میانی شامل پرده صماخ و فضای پشت آن است. به عفونت گوش میانی گاهی اوقات  "اوتیت مدیا" می‌گویند.

البته یک نوع دیگر از عفونت مجرای شنوایی هم وجود دارد که در اثر عفونت گوش خارجی رخ می‌دهد و به آن "اوتیت اکسترن" می‌گویند.

چگونه عفونت گوش اتفاق می‌افتد؟

فضای کوچک پشت پرده صماخ در حالت طبیعی، پر از هوا است. این فضا از طریق یک مجرای باریک به نام لوله استاش به حلق متصل می‌شود.

فضای گوش میانی برخی اوقات پر از ترشحات یا مایع می‌شود و برخی اوقات در اثر تماس با سرما، این ماده مخاطی می‌تواند توسط باکتری یا ویروس دچار عفونت شود.

کودکانی که در گوش میانی خود ترشح، به خصوص ترشحات غلیظ و چسبنده دارند، بیشتر از دیگران مستعد عفونت گوش میانی هستند.

برخی اوقات، عفونت گوش میانی بدون هیچ دلیل خاصی به صورت ناگهانی اتفاق می‌افتد.

عفونت گوش چه علایمی‌ دارد؟

- درد گوش علامت شایعی است، اما همیشه یا در همه افراد اتفاق نمی‌افتد.

- کاهش شنوایی می‌تواند برای چند روز ایجاد شود.

- درجات تب بالا نیز در این بیماری شایع است.

- کودکان می‌توانند دچار احساس ناخوشی و بیماری یا استفراغ شوند. علائم این بیماری در کودکان ناخوشایند است.

- کودکان کوچکتر نمی‌توانند محل درد خود را نشان دهند و یکی از دلایل تب بی دلیل در کودکان و یا گریه بیش از حد و تحریک پذیری شیرخواران می‌تواند عفونت گوش میانی باشد.

گاهی اوقات در این بیماری، پرده گوش پاره شده و ترشحات از گوش خارج می‌شود. پس از خروج ترشحات، درد به صورت ناگهانی، کم می‌شود و پرده صماخ چند روز پس از آن خودبه‌خود ترمیم می‌شود

گوش درد

درد گوش علامت شایع عفونت گوش است، اما هر گوش دردی نشانه عفونت گوش نیست. اگر کودک گوش درد دارد، اما حال عمومی‌اش خوب است، احتمال عفونت گوش کم است.

گوش درد خفیف می‌تواند به خاطر تشکیل و تجمع ترشحات در گوش میانی پس از یک سرماخوردگی باشد. این مشکل معمولا ظرف چند روز خود به خود برطرف می‌شود.

برخی اوقات دردی که در گوش احساس می‌کنید، ممکن است در اثر مشکلات دیگری مانند مشکلات دندانی باشد.

درمان عفونت گوش چیست؟

بیشتر عفونت های گوش، بدون درمان و خود به خود ظرف 2 تا 3 روز برطرف می‌شوند و سیستم ایمنی معمولا می‌تواند باکتری ها و ویروس هایی را که منجر به عفونت گوش می‌شوند، از بین ببرد.

اما درمان هایی که انجام می‌شوند شامل این موارد هستند:

مسکن ها:

اگر عفونت گوش ایجاد درد کند، برای کودکان مسکن تجویز می‌شوند تا شدت درد کاهش پیدا کند و برطرف شود. ممکن است استامینوفن و یا ایبوپروفن تجویز شود. این داروها تب را نیز کاهش می‌دهند و کودک احساس بهتری خواهد داشت. اگر آنتی بیوتیک تجویز شود نیز می‌توان تا زمانی که درد برطرف شود، از مسکن ها استفاده کرد.

مطالعات جدید نشان می‌دهند که ممکن است استفاده از بی حس کننده موضعی به ساکت شدن درد کمک کند، البته برای اینکه بتوان از این گروه داروها استفاده کرد باید مطالعات بیشتری انجام گیرد.

آنتی بیوتیک ها:

در بیشتر موارد آنتی بیوتیک تجویز نمی‌شود، چون اکثر اوقات عفونت گوش خود به خود طی 2 تا 3 روز بهبود می‌یابد. اما اگر خوب نشود، آنتی بیوتیک تجویز می‌شود.

اگر به مصرف آنتی بیوتیک نیاز نباشد، بهتر است استفاده نشود، چون ممکن است عوارضی مانند اسهال یا بثورات پوستی ایجاد کند.

آنتی بیوتیک در موارد زیر تجویز می‌شود:

* بچه های زیر دو سال، چون خطر ایجاد عوارض در این سنین بیشتر است.

* عفونت شدید

* برطرف نشدن عفونت طی 2 تا 3 روز

* عفونت گوشی که عوارض ایجاد کند.

عوارض عفونت گوش کدامند؟

- بعد از برطرف شدن عفونت گوش ممکن است ترشحات مخاطی، پشت پرده صماخ باقی بمانند. این حالت ممکن است برای مدتی منجر به کاهش شنوایی شود. معمولا این مشکل، ظرف یک هفته رفع می‌شود و شنوایی به حد طبیعی برمی‌گردد.

- بعضی اوقات ترشح گوش کاملا برطرف نمی‌شود و حالت چسبنده پیدا می‌کند. در این حالت ممکن است شنوایی کم شود. اگر بعد از عفونت گوش، شنوایی شما به حالت اول برنگشت، به پزشک مراجه کنید.

- اگر پرده صماخ سوراخ شود، معمولا طی چند هفته بعد از برطرف شدن عفونت، ترمیم می‌شود. برخی موارد سوراخ پرده گوش باقی می‌ماند و برای بهبود آن، به درمان نیاز است.

- در صورتی که کودک مبتلا به صورت طبیعی خوب شود، خطر عوارض جدی که در اثر عفونت گوش ایجاد می‌شود، بسیار کم است.

- ندرتا ممکن است استخوان پشت گوش در اثر عفونت گوش دچار عفونت جدی شود. به این حالت ماستوئیدیت گفته می‌شود.

- در موارد بسیار نادرتری عفونت پیشرفت می‌کند و به گوش داخلی، مغز یا سایر بافت های مجاور منتشر می‌شود. این مشکل علائم متفاوت و مختلفی ایجاد می‌کند و می‌تواند مغز و اعصاب مجاور را تحت تاثیر قرار دهد.

در صورتی که کودک بدتر شد یا طی 2 تا 3 روز خوب نشد، و یا دچار علائمی ‌شد که به نظر شما غیرطبیعی است و اطلاعی راجع به آنها ندارید، حتما به پزشک مراجعه کنید

چگونه می‌توان از عفونت گوش پیشگیری کرد؟

ممکن است کودک در طول دوران کودکی دچار دو یا چند بار عفونت گوش شود. در بیشتر موارد برای پیشگیری از عفونت گوش، کار زیادی نمی‌توان انجام داد.

 اما شواهدی هست که نشان می‌دهد احتمال ایجاد عفونت گوش در این موارد کمتر است:

* در کودکانی که از شیر مادر تغذیه کرده اند.

* در بچه هایی که از پستانک استفاده نمی‌کنند. اگر به کودک خود پستانک می‌دهید، بهتر است استفاده از آن را محدود کنید، برای مثال از آن فقط برای خواباندن کودک استفاده کنید، نه همیشه.

* در بچه هایی که در هوای عاری از دود سیگار تنفس می‌کنند.  در شیرخواران و کودکانی که در خانه در معرض دود سیگار هستند، خطر ایجاد عفونت گوش و بسیاری از مشکلات دیگر افزایش می‌یابد.

* به ندرت در برخی از کودکان، عفونت مکرر گوش و با فواصل زمانی کم روی می‌دهد. در این موارد ممکن است پزشک برای مدت طولانی تری آنتی بیوتیک تجویز کند تا از ایجاد عفونت بعدی پیشگیری شود.

همه چیزدرباره اشک‌ریزش چشم

علل اشک ریزش خودبخودی کودک

اصولا علل اشک ‌ریزش را می‌ توان این ‌طور دسته‌بندی کرد که:

1) تولید اشک زیادتر از حد طبیعی باشد (وجود ایرادی در غدد اصلی سازنده اشک)

2) اشکال در مسیر خروج اشک باشد که اصطلاحا انسداد مجرا نامیده می‌شود (دلیل آن اختلالی در کار خروج اشک از چشم و هدایت آن به داخل بینی است.)

یکی از علل مهمی که شیرخواران را به مطب چشم پزشک می‌آورند، همین اشک‌ریزش است. حدود 10 درصد نوزادانی که متولد می‌شوند، مبتلا به انسداد مجرای اشکی‌ هستند، یعنی موقع تولد، هنوز مجرای اشکی آنها به داخل بینی باز نشده و این شیرخواران با اشک‌ریزش و گاهی با ترشحات چرکی مواجه می‌شوند.

تجمع مواد کنار مژه‌ها و گاه چسبیدن مژه‌ها به هم خصوصا هنگام خواب و لزوم دستکاری پلک‌ها در موقع بیدار شدن از مشکلات عمده‌ای است که موجب نگرانی والدین می‌شود و معمولا مجبورند پلک‌ها را تمیز کنند تا چشم‌ها از یکدیگر بازگردد.

به طور کلی انسداد مادرزادی مجرای اشکی در بچه‌ها به سه صورت دیده می‌شود:

- اولین حالت، اشک ریزش مداوم بدون همراه بودن ترشحات چرکی است.

- دوم، اشک‌ریزش مداوم همراه با ترشحات چرکی به خصوص هنگام ماساژ کیسه اشکی است که این بیانگر انسداد کامل مجرای اشکی می‌باشد (این فرم شایعی است).

- سوم، اشک‌ریزش متناوب به خصوص هنگام سرماخوردگی است که بیانگر مشکلات بینی می باشد که هنگام سرماخوردگی شدت یافته و به طور موقت مجرای اشکی را می‌بندد.

هریک از سه حالت فوق باید توسط والدین مورد پیگیری قرار گیرد و بچه‌ توسط چشم‌پزشک معاینه شود.

معمولا این بچه‌ها نسبت به نور حساس نیستند، ولی قرنیه، شفاف و کره چشم سالم است و تنها انسداد مجرا مطرح است.

حدود 90 درصد این بچه‌ها تا سن یک سالگی انسدادشان برطرف می‌شود و والدین نباید نگران باشند. تنها لازم است معاینه شوند و دستور ماساژ صحیح و درمان طبی توسط پزشک معالج به والدین داده شود.

هیچ اقدام خاصی برای باز شدن مجرا لازم نیست و نباید در درمان جراحی سونداژ بی‌مورد عجله شود و باید منتظر بمانیم تا مجرا باز شود. تنها در موارد عفونت حاد کیسه اشکی است که سونداژ را زودتر از موعد توصیه می‌کنیم.

سونداژ یک عمل کاملا ساده و موفقیت‌آمیز است که در بیمارستان تحت بی‌هوشی عمومی انجام می‌شود.

بهترین زمان انجام سونداژ حوالی یک سالگی است و تاخیر می‌تواند شانس موفقیت را کم کند، ولی تا پنج سالگی هم به نظر من، بهتر است اولین اقدام سونداژ (به تنهایی) و یا سونداژ همراه با لوله‌گذاری باشد.

انسداد مجرای اشکی باعث اشک‌ریزش می‌شود

به انسداد مجرای باریکی که به طور طبیعی باعث تخلیه اشک از سطح چشم به داخل بینی می شود، انسداد مجرای اشکی گفته می شود که به دو صورت اکتسابی و مادرزادی است.

هر چشم یک غده اشکی دارد که در قسمت بالای چشم قرار دارد. غدد اشکی، اشک را تولید می کنند. با هر بار پلک زدن، مقداری از اشک تولیدشده از طریق مجرای اشکی به بینی تخلیه می‌شود.

به همین دلیل موقع گریه کردن دچار آب ریزش بینی می شویم.

اشک باعث مرطوب نگاه داشته شدن چشم و بیرون راندن گرد و غبار و اجسام خارجی از چشم می شود.

اشکال در ترشح اشک، شایع ترین علت ایجاد خشکی چشم است.

انسداد مجرای اشکی چیست؟

به انسداد مجرای باریکی که به طور طبیعی باعث تخلیه اشک از سطح چشم به داخل بینی می شود، انسداد مجرای اشکی گفته می شود که به دو صورت اکتسابی و مادرزادی است.

نوع اکتسابی آن در اثر یک عفونت رخ می دهد.

انسداد مادرزادی مجرای اشکی معمولا بین سنین 3 تا 12 هفتگی، به شکل اشک ‌ریزش مداوم از یک چشم و در موارد نادری از هر دو چشم بروز پیدا می‌کند.

علت این انسداد باقی ماندن پرده ای در انتهای مجرای اشکی در سمت بینی است.

انسداد مجرای اشکی نوزادان ممکن است با بیماری ورم و التهاب ملتحمه چشم اشتباه شود. اما باید توجه داشت که در تنگی مادرزادی مجرای اشکی، اولا علائم دیررس است و ثانیا ترشحات چرکی در گوشه چشم غالبا وجود ندارد

آیا بزرگسالان هم دچار تنگی مجرای اشکی می شوند؟

در بزرگسالان اشک ریزش کمتر دیده می‌شود. تنگی مجرای اشکی همراه با اشک‌ ریزش در بزرگسالان ممکن است ناشی از:

- التهاب مجرای اشکی مثل عفونت مزمن بینی

- ورم ملتحمه چشم شدید یا مزمن

- شکستگی استخوان‌های بینی یا صورت نیز می‌تواند باعث انسداد مکانیکی مجرای اشکی شود.

- انسداد طولانی مدت مجرای اشکی معمولا منجر به عفونت کیسه اشکی می‌شود.

علائم انسداد مادرزادی مجرای اشکی

در یک ماه اول بعد از تولد، ریزش اشک در زمان گریه کردن نداریم.

ترشح، التهاب مکرر ملتحمه و التهاب و عفونت کیسه اشکی وجود دارد که در این صورت ناحیه زیر چشم و نزدیک بینی قرمز و ملتهب شده و نسبت به لمس حساس است.

ممکن است این ناحیه متورم شود و ترشح موکوسی در کناره داخلی چشم دیده شود.

علائم نوزاد با گرد و غبار و باد تشدید می شود.

تشخیص انسداد مادرزادی مجرای اشکی

- با فشار ملایم بر روی کیسه اشکی، مایع از منافذ اشکی خارج می شود.

- موادی مانند فلئورسئین در داخل چشم ریخته می شوند و بر اساس زمان ناپدید شدن آنها از چشم و یا زمان حضورشان در داخل حفره حلقی دهانی (که با نور آبی کبالت ارزیابی می شود) می توان در مورد وجود یا عدم وجود انسداد قضاوت کرد (توسط پزشک متخصص).

درمان انسداد مادرزادی مجرای اشکی

تا قبل از یک سالگی در 95 درصد کودکان مجرای اشکی باز می شود. درمان های این بیماری شامل روش های غیر جراحی و جراحی است.

درمان غیر جراحی شامل: تحت نظر گرفتن بیمار، ماساژ کیسه اشکی و استفاده از آنتی بیوتیک موضعی است.

برای ماساژ لازم است که دست خود را بشویید و انگشت اشاره خود را روی کناره داخلی (سمت بینی) چشم قرار دهید و به سمت پایین فشار دهید.

از شما خواسته می شود تا از کمپرس گرم استفاده کنید.

در صورت وجود عفونت، استفاده از یک پماد یا قطره آنتی بیوتیک موضعی مفید است. آنتی بیوتیک باعث برطرف شدن انسداد نمی شود.

اگر انسداد مجرای اشکی بعد از چند ماه با درمان های فوق برطرف نشود، یا یک عفونت شدید رخ دهد و یا کودک دچار عفونت های عود کننده شود، لازم است عمل جراحی probing صورت گیرد. این عمل، حدود 10 دقیقه طول می کشد و یک پروب نازک و فلزی از داخل مجرای اشکی بسته عبور داده می شود تا انسداد را برطرف کند.

اگر probing ناموفق باشد و یا تنگی و باریکی مجرا وجود داشته باشد، ممکن است نیاز به اقدامات جراحی گسترده تری مانند کارگذاری لوله سیلیکون باشد. در این روش یک لوله از جنس سیلیکون در داخل مجرای اشکی به مدت شش ماه کار گذاشته می شود که موجب گشادی مجرا می شود و بعد از این مدت، طی یک جراحی کوچک از چشم خارج می گردد.

یک روش جراحی جدیدتر آن است که یک بالون در گوشه چشم و داخل مجرای اشکی کار گذاشته می شود. در ابتدا این بالون توسط یک مایع استریل به مدت 90 ثانیه منبسط می شود و سپس مایع خارج می شود و مجددا بالون به مدت 60 ثانیه منبسط شده و در انتها مایع خارج می شود. میزان موفقیت این روش بین 80 تا 100 درصد گزارش شده است.

هدف اصلی در همه این روش ها، باز کردن یک راه عبور از داخل کیسه اشکی به فضای داخل بینی است.

در مواردی که انسداد مجرای اشکی به درمان‌های رایج جواب ندهد، می‌توان از آندوسکوپ برای برطرف کردن انسداد کمک گرفت. مزیت اصلی این روش این است که برشی روی صورت داده نخواهد شد و در نتیجه جای عملی نیز وجود نخواهد داشت. میزان عوارض آن نیز کم است.

چاره اشک ریزش در کودکان

آیا تا به حال نوزادان تازه متولد شده را در حین گریه کردن دیده‌اید؟ با اینکه تقلای زیادی در گریه کردن می‌کنند، ولی چشمان آنها همچنان خشک است و اشکی از آن سرازیر نمی‌شود. آیا می‌دانید علت این امر چیست؟

علتش این است که آغاز تولید اشک در کودکان سه هفته پس از تولد اتفاق می‌افتد. به همین دلیل اغلب کودکان در یک ماه اول پس از تولد، گریه ی بدون اشک دارند.

اشک پس از تولید به وسیله غدد تولیدکننده اشک باید سطح چشم را مرطوب کرده، یک لایه حفاظتی جلوی چشم ایجاد کند و سپس توسط سیستم تخلیه اشکی به داخل بینی تخلیه شود، زیرا چشم از طریق سیستم تخلیه اشکی با بینی در ارتباط است. از طرف دیگر، کارکرد صحیح پمپ تخلیه اشکی وابسته به عملکرد صحیح عضلات پلک، مژه‌ها و در نهایت، قرار گرفتن صحیح بافت‌های اطراف چشم در محل طبیعی خودشان است.

اگر هر کدام از این اعضا کار خود را به درستی انجام ندهند، موجب پیدایش مشکلاتی می‌شود که یکی از آنها اشک ریـزش از چشـم است.

چرا چشم ها پف می کنند؟

پف‌ کردگی چشم

پف‌ کردگی چشم به معنای بروز تورم در بافت‌ های اطراف چشم است. تورم چشم، نوعی "ادم" یا "خیز" است ‌که معمولا ناشی از تجمع مایعات بدن است.

شاید پف ‌کردگی چشم در یک فرد، طبیعی باشد، ولی عواملی مانند سن و خستگی تورم اطراف چشم را بارزتر می کنند.

تورم اطراف چشم بلافاصله پس از بیدار شدن از خواب بارزتر است که شاید به علت پخش مجدد مایعات بدن به علت نیروی جاذبه در هنگام دراز کشیدن باشد.

علل پف‌ کردن چشم

علل التهابی و عفونی پف کردگی چشم که کمتر شایع می باشند، شامل التهاب پلک(بلفاریت)، التهاب ملتحمه چشم (کنژکتیویت) و التهاب حدقه چشم (سلولیت) هستند.

علل غیرالتهابی نیز شامل افتادگی چربی حدقه چشم، در رفتگی پلک چشم، کم ‌کاری غده تیروئید و تجمع مایعات در بدن (‌برای مثال در بارداری، بیماری‌ قلبی و کلیوی) هستند.

مونونوکلئوز

این بیماری ویروسی باعث تورم و پف ‌کردگی پلک فوقانی می ‌‌شود. پف ‌کردگی چشم در مراحل اولیه این بیماری رخ می‌‌ دهد.

زیاد خوابیدن یا محرومیت خواب

به هم خوردن نظم خواب شایع‌ ترین علت پف‌ کردن چشم است.

تجمع مایعات

بسیاری از عوارض و بیماری‌ ها ، از جمله بارداری و تغییرات هورمونی حین قاعدگی ممکن است باعث تجمع مایعات، به خصوص در بافت‌ های زیر پوستی شوند.

این عوارض موجب می شوند تورم اطراف چشم که از قبل وجود داشته است، بارزتر شود.

غذاها

مصرف بیش از حد نمک ممکن است باعث تجمع مایعات در بدن و در نتیجه پف ‌کردگی چشم‌‌ ها شود.

سیگار

سیگار با ایجاد استرس، خستگی و تغییرات هورمونی در بدن به تجمع مایعات و پف ‌کردگی چشم ‌ها منجر می شود.

آلرژی

آلرژی، شایع ‌ترین علت تورم زیر چشم است.

واکنش ‌های آلرژی در بدن ممکن است به نشت مایعات در بستر مویرگ زیر پوستی و تورم صورت و همچنین تورم اطراف چشم‌ ها بیانجامد.

بیماری‌ های پوستی

پف‌ کردگی چشم‌ ها ممکن است عارضه جانبی برخی از بیماری ‌های پوستی مانند درماتیت (التهاب پوست)‌ باشد.

درماتیت پوست صورت ممکن است به حساسیت پوست و تورم آن از جمله تورم اطراف چشم منجر شود.

پیری

هنگامی که سن بالا می ‌رود، پوست اطراف چشم نازک ‌تر می‌ شود و ممکن است دچار تورم یا افتادگی شود.

گریه ‌‌کردن

نمک درون اشک چشم ممکن است به تجمع مایعات در پوست اطراف چشم و پف ‌کردگی چشم منجر شود.

کم ‌کاری تیروئید

پف‌ کردگی صورت و تورم بافت‌ های حدقه چشم ممکن است به علت تجمع دو ماده شیمیایی (موکو پلی‌ ساکارید اسید هیالورونیک و سولفات کندرویتین) در بیماری کم ‌کاری تیروئید رخ دهد.

التهاب حدقه چشم (سلولیت پره ‌اربیتال)

التهاب و عفونت پلک و بخش‌هایی از پوست اطراف چشم باعث پف ‌کردگی چشم می ‌شود.

خطرات

پف‌ کردن چشم معمولا یک مشکل موقتی است. اما پف‌ کردن شدید و مداوم ممکن است نشانه ‌ای از یک بیماری جدی‌ تر باشد.

درمان و پیشگیری

در افرادی که مستعد پف‌ کردگی چشم هستند، ‌تغییر برنامه غذایی و سبک‌ زندگی (تحت نظر پزشک) ممکن است به کاهش تورم کمک کند.

کمپرس سرد چشم هم ممکن است یک راه درمان کوتاه ‌مدت باشد.

مواد قابض‌‌ طبیعی مانند خیار خرد شده هم می ‌توانند به طور کوتاه‌ مدت این عارضه را برطرف کند.

 بالا بردن سر نسبت به تنه هنگام خواب ممکن است از پخش مجدد مایعات به علت نیروی جاذبه پیشگیری کند.

رژیم غذایی کم ‌کربوهیدرات با پیشگیری از تجمع مایعات به پیشگیری از پف ‌‌کردگی چشم کمک می کند.

خوردن غذاهای غنی از ویتامین به خصوص ویتامین های A ، C و E ممکن است به کاهش پف‌ کردگی چشم کمک کنند

پف کردن چشم ها اصولا به تدریج بروز می کند و می تواند از پف کردگی ساده به کیسه های بزرگ زیر چشم تبدیل شود.

دلایل ایجاد پف زیر چشم

- عوامل ارثی: اگر در میان بستگان شما کسی پف چشم دارد، این می تواند نشانه انتقال موروثی این امر به شما باشد.

- جمع شدن مایعات در زیر چشم

- آب و هوا

- تغییرات هورمونی

- حساسیت؛ بخصوص اگر پف زیر چشم هایتان با قرمزی و خارش همراه است.

- وجود پف در ناحیه چشم ها می تواند علامت یک بیماری مانند: بیماری کلیوی یا تیروئید باشد. پس برای اطمینان بیشتر بهتر است با پزشک مشورت کنید.

- افزایش سن: مقدار مشخصی چربی به طور طبیعی زیر چشم وجود دارد که توسط بافت همبند نگه داشته شده است. به مرور با افزایش سن، این بافت همبند سست تر شده و باعث می شود که چربی به سمت بیرون تمایل یابد و در نتیجه پف کردگی خفیفی زیر چشم ظاهر شود.

به مرور زمان این پف بزرگتر شده، پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد و تمام این اتفاقات منجر به تشکیل کیسه ای قابل توجه زیر چشم ها می شود.

عوامل موثر بر پف زیر چشم

آیا خود را از خواب کافی محروم می کنید؟

آیا غذاهای پر نمک زیاد مصرف می کنید و بعد به دنبال آن مقدار فراوانی آب می نوشید؟

آیا به اندازه کافی ورزش نمی کنید؟

تمام این عوامل سبب می شود که پف کردگی چشم زودتر از موعد ظاهر شود.

بعضی مواقع، بیماری مزمن سینوسی و یا آلرژی بینی باعث بروز این مشکل می شود.

آماس و سپس خوابیدن ورم به صورت ممتد، سبب شل شدن پوست می شود و نهایتا تشکیل کیسه می دهد.

بنابراین اگر اغلب بینی شما گرفته، استخوان گونه و زیر ابرو درد دارد، چشمان خارش دارد و آبکی است و به نظر می رسد که پف کرده است بهتر است به یک پزشک متخصص آلرژی مراجعه کنید.

شاید مداوای بیماری های سینوسی و آلرژیک، خودبخود باعث رفع پف کردگی زیر چشم شود.

وجود پف در ناحیه چشم ها می تواند علامت یک بیماری مانند: بیماری کلیوی یا تیروئید باشد. پس برای اطمینان بیشتر بهتر است با پزشک مشورت کنید

پف زیر چشم تان را برطرف کنید

اگرچه داروهایی به رفع آن اختصاص داده شده اند، اما کارهایی نیز وجود دارد که با انجام آنها می توان به طور طبیعی مانع از ایجاد پف در زیر چشم ها شد. این کارها عبارت اند از:

- پف چشم، معمولا صبح ها شدیدتر است. در طول شب، مایعات مختلف فرصت کافی برای تجمع زیر چشم را دارند. بنابراین هرگونه تمرین و فعالیتی که بتواند به طور غیر مستقیم روی چشم، انجام شود و مواد را به سمت پایین بکشد، در تخفیف و از بین بردن سریع پف مؤثر است.

دویدن ساده، بالا و پایین پریدن و حتی بالا رفتن از پله ها از این دست فعالیت های ساده به شمار می روند.

- شب ها هنگام خواب، سر خود را بالاتر از بدن قرار دهید. به این منظور می توانید بالش بلندی زیر سر بگذارید. این کار باعث می شود هنگامی که خواب هستید مایعات در ناحیه زیر چشم انباشته نشوند و می تواند کمک قابل توجهی به رفع پف چشم آن دسته از افرادی کند که به خاطر جمع شدن مایعات با این مشکل روبرو هستند.

- برای از بین بردن پف ها، یک تکه یخ را روی پف و در اطراف محل آن قرار دهید. البته می توانید به جای یخ از قاشقی که از قبل در فریزر قرار داده اید نیز استفاده کنید. البته بهتر است از قاشق های استیل معمولی استفاده کنید نه از قاشق های نقره ای.

- چند برش خیار یا سیب زمینی خام تهیه کرده و در حالی که آن ها را روی محل پف ها قرار داده اید دراز بکشید.

- مدت 1 تا 2 دقیقه، با انگشت میانی تان به سرعت و با ملایمت روی ناحیه پف کرده زیر چشم ضربه بزنید. این کار را از ناحیه گوشه چشم به سمت مقابل انجام داده و در مسیر مقابل تکرار کنید.

- پف ها را زیر نظر بگیرید. مثلا ببینید وقتی یک غذای خاص مثل گندم یا غذای شور می خورید، یا وقتی در موقعیت خاص مثل اتاق پر از دود قرار می گیرید، پف ها بدتر می شوند یا نه. اگر چنین باشد شما به آن محیط یا ماده خاص حساسیت دارید و باید از آن اجتناب کنید.

- مارک مواد آرایشی و بهداشتی را که برای چشم تان استفاده می کنید، به طور دوره ای تغییر دهید تا اگر به مارک خاصی حساسیت داشتید متوجه شوید.

گذاشتن چای سبز کیسه ای روی چشم ها نیز در این مورد موثر است، زیرا حاوی مواد شیمیایی ضد التهابی به نام EGCG است که مانع از افزایش مایع زیر چشم می شود

- نوعی درمان موقت دیگر که تاثیر طولانی تری دارد، تزریق مواد چگال افزا است که با عناوینی مثل Restylane ، Judvederm وجود دارد و توسط پزشک، درست زیر چشم تزریق می شود.

- بوتاکس نیز در این زمینه موثر شناخته شده است. تاثیر این مواد تزریقی 8 تا 9 ماه است. بوتاکس نیز باید توسط پزشک متخصص تزریق شود.

- ماندگارترین روش برای از بین بردن پف چشم، عمل جراحی است که طی آن میله الکترونیکی باریکی در محل پف وارد کرده و باعث ذوب شدن چربی این محل می شود. این عمل با بیهوشی موضعی صورت می گیرد و دو هفته زمان لازم است تا محل جراحی التیام یابد.

کرم برای رفع پف چشم

با آن که در بازار کرم های مخصوصی برای رفع پف چشم وجود دارد، اما همه آنها نمی توانند مفید باشند. بلکه بعضی برعکس می توانند با جمع کردن چربی، پف ها را بیشتر کرده و یا با ایجاد حساسیت، باعث سوزش و قرمزی پوست آن ناحیه شوند.

به جای کرم هایی که روز و شب دور چشم می زنید، از ژل های سبک استفاده کنید. این کار به بهبود پف کمک خواهد کرد.

اگر همچنان علاقه مند به استفاده از کرم شب هستید، سعی کنید تماس کرم با ناحیه دور چشم را به حداقل برسانید. یا لایه نازک کرم را روی مرز استخوانی زیر چشم بزنید، ولی مواظب باشید که کرم به ناحیه ای که دقیقا زیر پلک است نرسد.

چند نقطه هم با کرم در امتداد استخوان ابرو و زیر آن ایجاد کرده و آن را پخش کنید.

13 راز درباره چشم که نمی‌دانید

تست های سالیانه چشم تنها راه برای جلوگیری از بیماری های چشم هستند. این اصلا خوب نیست که منتظر بمانیم تا علائم  بیماری های چشمی برای مان مشکل ساز شوند و بعد به پزشک مراجعه کنیم.

1- هرگز از دستمال کاغذی یا دستمال توالت برای پاک کردن شیشه عینک خود استفاده نکنید. این دستمال ها از چوب ساخته شده اند و شیشه های عینک شما را خش می اندازند. بلکه از پارچه های بسیار نرم و لطیف مثل ابریشم استفاده کنید.

2- بسیاری از مردم می دانند که اشعه ماورای بنفش (UV) به پوست آسیب جدی می رساند، اما نمی دانند که این اشعه برای چشم‌ها نیز مضر است. آیا شما از کسانی هستید که تنها زمانی که آسمان آفتابی است عینک آفتابی می زنید؟

قطره های چشم (از هر نوع)، اگر در یخچال نگهداری شوند، سوزش کمتری ایجاد می کنند و یک ماه پس از باز کردن درب آنها، باید آنها را دور انداخت

عینک آفتابی ای را انتخاب کنید که به اندازه کافی برای جلوگیری از ورود این اشعه از بالا و پایین بزرگ باشد، حتی اطراف آن نیز ضخیم باشد.

3- بسیاری از ما فکر می کنیم، پس از یک جراحی چشم، به سرعت می توانیم به زندگی عادی خود برگردیم، اما در واقع برای بسیاری از افراد، این زمان، مقدار بیشتر طول می کشد. پس از اینکه مجبور شدیم بر روی یک متن تمرکز کنیم، متوجه می شویم که آنقدر ها هم که فکر می کنیم کار ساده ای نیست و به زمانی بیشتر نیاز است.

4- عینک آفتابی پولاریزه برای کم کردن حساسیت نسبت به نور و بازتاب آن از اجسام براق، بسیار مناسب هستند، اما موقع دیدن صفحه موبایل یا سیستم های راهیاب، شما را با مشکل مواجه خواهند کرد. این مشکل حتی برای دیدن صفحه های دستگاه های خودپرداز جدی تر خواهد بود. پس در این موارد آن را از چشم‌تان بردارید.

5- علی رغم اینکه نسل های مختلف، درباره فواید هویج، به فرزندان خود بسیار گفته اند، فقط هویج بهترین غذا برای چشم ها نیست. شاید بتوان این امتیاز را به اسفناج، کلم پیچ و دیگر سبزیجات با برگ تیره نیز نسبت داد.

6- قطره های چشم (از هر نوع)، اگر در یخچال نگهداری شوند، سوزش کمتری ایجاد می کنند و یک ماه پس از باز کردن درب آنها، باید آنها را دور انداخت.

7- بعضی از پزشکان بیماران را جهت جراحی آب مروارید تحت فشار قرار می دهند. اگر برای جراحی با مشکلات مالی مواجه هستید، باید گفت که صبر کردن برای این جراحی آسیبی به چشم های شما نمی رساند. آب مروارید فقط دید شما را با مشکل روبرو می کند مانند این است که از یک پنجره کثیف به بیرون نگاه کنید. البته تا حد امکان سعی کنید زودتر پولی فراهم کرده و این جراحی را انجام دهید.

8- مطالعه در نور کم به چشمان شما آسیب می رساند و بدترین چیزی که ممکن است اتفاق بیفتد سردرد شدن شماست.

9- اگر از لنزهای مدت دار استفاده می کنید، آنها را قبل از خواب در بیاورید. احتمال عفونی شدن چشم ها موقع خوابیدن با این لنزها، 10 تا 15 برابر بیشتر است.

10- زمانی که به قطره چشم نیاز دارید، آن قطره ای را که از خیلی وقت پیش در کابینت نگه داشته اید، استفاده نکنید. اگر چشم شما عفونی شده باشد، این قطره شاید قرمزی چشم را بهتر کند، اما ممکن است باعث بدتر شدن عفونت شود. برخی افراد چشم خود را به خاطر همین اشتباه از دست داده اند.

11- ورم ملتحمه چشم همیشه خوش‌خیم نیست. برخی بیماران به خاطر این بیماری دچار حساسیت به نور شده و یا بینایی خود را از دست می دهند. اما بسیاری از پزشکان، آنتی بیوتیک را برای درمان آن تجویز می کنند که اگر مشکل ویروسی باشد هیچ کمکی نخواهد کرد. اما اگر مبتلا به ورم ملتحمه باکتریایی شده باشید، شاید چنین درمانی برای شما موثر باشد.

12- تست های سالیانه چشم تنها راه برای جلوگیری از بیماری های چشم هستند. این اصلا خوب نیست که منتظر بمانیم تا علائم  بیماری های چشمی برای مان مشکل ساز شوند و بعد به پزشک مراجعه کنیم. توجه داشته باشید، برخی بیماری های چشمی تا زمانی که بینایی شما را از بین نبرند، بروز نمی کنند.

13- اگر سن شما بالای 60 سال است و تصمیم به عمل جراحی لیزیک چشم گرفته اید، صبر کنید تا دچار آب مروارید شوید. سپس پزشک می تواند بینایی شما را طی جراحی آب مروارید ترمیم کند.

علائم هشداردهنده بیماری‌های چشم

آیا افرادی که دارای چشمان ضعیفی هستند، در آینده این خطر آن ها را تهدید می کند که نابینا شوند؟

بسیاری از ناراحتی های چشمی قابل درمان و پیشگیری هستند، اما به دلیل این که دردی به همراه ندارند، مردم به آن توجهی نمی کنند و به پزشک مراجعه نمی کنند.

شایع ترین بیماری های چشمی، آب سیاه، آب مروارید و جدایی پرده ی شبکیه از محل طبیعی خود می باشد که در واقع پیام های بینایی را به مغز می رساند. اگر چه جدایی پرده ی شبکیه ممکن است در اثر صدمه و آسیب ناگهانی و یا در حین عمل جراحی پیچیده چشم ایجاد شود، اما می تواند در اثر کوچک ترین پارگی که نادیده گرفته شده و درمان نشده، ایجاد شود.

برخی تحقیقات نشان می دهند که ممکن است در کسانی که چشم های سبز یا آبی دارند، این خطر بیشتر باشد. البته این خطر خیلی هم زیاد نیست.

با استفاده از عینک آفتابی از تاثیر اشعه مضر ماورای بنفش بر روی چشم پیشگیری کنید و معاینات بینایی خود را به موقع و منظم انجام دهید و آن را به تعویق نیندازید

چند هشدار درباره جدایی شبکیه چشم

اجسام شناور

سه دوم محفظه چشم را ماده ژله مانندی به نام زجاجیه پوشانده است. دیدن لکه های گاه و بیگاه، نخ مانند، یا رشته ای که به صورت معلق در میدان دید فرد دیده می شوند، احتمالا سایه هایی هستند که بخش های تغلیظ شده زجاجیه بر روی شبکیه ایجاد کرده است. شروع ناگهانی دیده شدن این اجسام شناور به خصوص لکه های تیره، ممکن است نشان دهنده شروع جداشدگی شبکیه باشد.

نور چشمک زن

دیده شدن نورها و جرقه های ناگهانی شبیه ترقه یا جرقه های الکتریکی در دید محیطی فرد، نشان دهنده این است که بین زجاجیه و شبکیه کششی ایجاد شده است که ممکن است آن را از محل طبیعی خود جابجا کند.

اثرات سایه ای

احساس وجود سایه یا پرده خاکستری در مقابل دید، می تواند ناشی از جابه جا شدن پرده شبکیه از محل طبیعی خود باشد.

افراد نزدیک بین بیشتر از افراد معمولی در خطر آسیب پذیری چشم به خصوص پارگی شبکیه هستند، زیرا در این افراد، پرده شبکیه تحت کشش بیشتری می باشد. بنابراین احتمال پارگی شبکیه در آن ها بیشتر است.

استفاده از رژیم غذایی حاوی سبزیجات تیره سبز و برگ دار مثل اسفناج و کلم که سرشار از ویتامین و آنتی اکسیدان می باشد، در سالم نگه داشتن بینایی بسیار موثر است.

با استفاده از عینک آفتابی از تاثیر اشعه مضر ماورای بنفش بر روی چشم پیشگیری کنید و مهم تر این که، معاینات بینایی خود را به موقع و منظم انجام دهید و آن را به تعویق نیندازید.

اگر علایم فوق را دارید هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید. هر چقدر مشکلات چشم را زودتر شناسایی کنید، زودتر و بهتر درمان می یابید.

چه موقع باید به چشم پزشک مراجعه کرد؟

در صورت وجود هر یک از حالات زیر بلافاصله به چشم پزشک مراجعه نمایید:

- نزدیک کردن اشیاء به چشم جهت دیدن آن ها و یا تنگ کردن چشم برای دیدن اشیای نزدیک

- تمایل غیر طبیعی سر به یک سمت برای دیدن اشیایی که در روبرو قرار دارند.

- مالش غیرطبیعی و مداوم چشم‌ها

- هر گونه اشتباه در تشخیص رنگ‌ها

- قرینه نبودن مردمک های چشم

- بیزاری و گریز از نور

- سردردهای غیر طبیعی

- هر گونه احساس تورم در چشم

- هر گونه علامت مبنی بر وجود لوچی (استرابیسم) چشم

- هر گونه علامت مبنی بر این که فرد در برخی از ساعات روز بهتر از بقیه اوقات روز می‌بیند.

- هر گونه احساس مبنی بر دوتایی و یا در هم دیدن اشیاء

- هرگونه ورم ملتحمه چشم و یا ریزش غیرعادی اشک از چشم‌ها

- هر گونه ناتوانی و یا سستی عضلات چشم

- هر گونه عوارض دیگر که موجب اختلال در دید طبیعی فرد گردد.

یکی از دلایل اصلی تیرگی زیر چشم را می توان کم آبی بدن دانست. سعی کنید تعداد دفعات نوشیدن آب را افزایش دهید

چگونه چشمانی سالم و زیبا داشته باشیم؟

شاید بیشتر از آنچه که فکرش را بکنید، چشم در زیبایی چهره شما تاثیر دارد. شاید موهای جو گندمی شما را مسن نشان دهد، ولی اگر چشم هایی دارید که زیرشان پف کرده و یا سیاه شده است، همین الان دست به کار شوید و جوانی را به چهره تان بازگردانید.

- به اندازه کافی بخوابید.

خوابیدن یکی از بزرگترین کمک هایی است که شما می توانید به پوستتان بکنید. خواب کافی چشمان شما را درخشان می کند و به بدن کمک می کند تا سلول های آسیب دیده را ترمیم کند.

- از مصرف الکل و کافئین خودداری کنید.

ممکن است در روزهای اول ترک مصرف این مواد، احساس بدی به شما دست دهد، ولی به سبب این که بدن شما به تعادل برمی گردد و کم آبی ناشی از مصرف کافئین و الکل را جبران می کند، چشمان زیباتری خواهید داشت.

- آب بنوشید.

یکی از دلایل اصلی تیرگی زیر چشم را می توان کم آبی بدن دانست. سعی کنید تعداد دفعات نوشیدن آب را افزایش دهید، برای نوشیدن آب لازم نیست حتما تشنه شوید، دم به دم آب بنوشید.

- مصرف نمک را کم کنید.

حجم زیاد مایعات بدن باعث می شود تا پوست حالت خمیری و افتاده به خود بگیرد. شما می توانید با کم کردن میزان نمک در وعده های غذایی خود از این حالت جلوگیری کنید تا بدن، آب اضافه بر نیاز خود را دفع کند. می توانید برای شروع کم خوری نمک، موادغذایی فراوری شده را از رژیم تان حذف کنید.

- از کمپرس سرد استفاده کنید.

قرار دادن کمپرس سرد بعضی از مواد خاص بر روی چشم، می تواند افتادگی و سیاهی پوست اطراف چشم را بهبود بخشد. قرار دادن کیسه چای سبز مرطوب شده و سرد بر روی چشم به مدت 10 تا 15 دقیقه می تواند اثربخش باشد. همچنین قراردادن ورقه نازک خیار و هویج سرد شده بر روی چشم کمک شایانی به زیبایی چشمان تان می کند.

- لبخند بزنید.

راه حل های درمانی برای رفع سیاهی و پف زیر چشم وجود دارد، اما به عنوان اولین قدم به سمت زیبایی، بهتر است ابتدا اندکی لبخند چاشنی چهره خود کنید.

7 اشتباه رایج درباره چشم‌ها

وقتی زیاد جلوی مانیتور کامپیوتر می‌نشینید، کمتر پلک می‌زنید. وقتی کمتر پلک می‌زنید، خشکی چشم‌ به سراغتان می‌آید و عضلات چشمتان خسته می‌شود.

1) این‌قدر نزدیک تلویزیون ننشین؛ چشمت ضعیف می‌شود!

حتما شما هم وقتی کم‌سن‌وسال بوده‌اید، این توصیه را شنیده‌اید، ولی انجمن چشم‌پزشکان آمریکا می‌گوید این توصیه، پایه علمی ندارد. چشم اغلب بچه‌ها قادر است نگاه کردن از فاصله نزدیک را بدون هیچ مشکلی تحمل کند.

البته بعضی بچه‌ها هم هستند که چشمشان نزدیک‌بین است و به همین دلیل، خیلی نزدیک به تلویزیون می‌نشینند. این دو را نباید با هم اشتباه کرد.

2) کامپیوتر چه ربطی دارد به خستگی چشم؟

ربطش این است که وقتی زیاد جلوی مانیتور می‌نشینید، کمتر پلک می‌زنید. وقتی کمتر پلک می‌زنید، خشکی چشم‌ به سراغتان می‌آید و عضلات چشمتان خسته می‌شود.

چاره‌اش این است که هر 20 دقیقه یک‌بار به چشمتان استراحت بدهید و به یک نقطه دور خیره شوید.

3) اگر می‌خواهی چشمت پرنور شود، تا می‌توانی هویج بخور!

هیچ لزومی به این هویج‌درمانی نیست. هر چیزی که ویتامین «آ» داشته باشد، به درد چشم می‌خورد؛ چه هویج باشد، چه هر میوه و سبزی دیگر. با یک رژیم غذایی متعادل به راحتی می‌توانید ویتامین «آ» مورد نیاز چشمتان را تامین کنید.

4) شب‌کوری مختص پسربچه‌هاست.

البته شب‌کوری در پسربچه‌ها شایع‌تر است (8 برابر دختربچه‌ها)، ولی در دختربچه‌ها هم دیده می‌شود.

گربه ها فقط با یک‌ششم نوری که ما برای دیدن نیاز داریم، به وضوح همه چیز را می‌بینند

5) ضعف چشم که ارثی نیست!

اتفاقا هست. اگر پدر یا مادری چشم‌شان ضعیف باشد، معمولا فرزندشان هم چشمش ضعیف می‌شود. حتی عینکی شدن هم در بچه‌هایی که پدر یا مادرشان عینکی است، شیوع بیشتری دارد.

6) ممکن نیست پدر و مادری چشم‌آبی، فرزندی با چشم قهوه‌ای داشته باشند.

اگرچه خیلی نادر است،‌ ولی ممکن است، چون ژن‌های متعددی در تعیین رنگ چشم دخالت دارند. هر فرد دو الگو از هر ژن دارد که هر کدامش را از یکی از والدینش به ارث می‌برد.

در واقع، به جای آن که دو ژن اصلی در این مورد دخالت داشته باشند، یک ژن وجود دارد که رنگ قهوه‌ای یا آبی را کنترل می‌کند و یکی رنگ سبز یا رنگ فندقی را. پس این امکان وجود دارد که پدر و مادری چشم‌آبی، کودکی با چشم‌های قهوه‌ای داشته باشند، یا برعکس.

7) چشم انسان از چشم همه جانوران قوی‌تر است.

اصلا این‌طور نیست. یک نمونه‌‌اش گربه‌ها هستند که حتما دیده‌‌اید چشمشان در تاریکی می‌درخشد.

پشت شبکیه چشم گربه‌ها، لایه‌ آینه‌مانندی از سلول‌های منعکس‌کننده نور وجود دارد که نور تابیده‌شده به شبکیه را منعکس می‌کند و موجب می‌شود سلول‌های چشم گربه، دو بار در معرض نور قرار بگیرند و در نتیجه، در تاریکی خیلی بهتر از ما انسان‌ها ببینند.

وجود این لایه به همراه مردمک بیضی‌شکل گربه‌ها باعث می‌شود که آنها فقط با یک‌ششم نوری که ما برای دیدن نیاز داریم، به وضوح همه چیز را ببینند.