چه وقت ویتامین مصرف کنیم؟

مکمل‌ها همان‌طور که از نام‌شان پیداست، مکمل هستند، جای غذا را نمی‌گیرند و اثر درمانی هم ندارند.در مجموع ویتامین‌ها در دزی که در مولتی ویتامین‌ها موجود است نه باعث درمان می‌شوند نه جایگزین غذا.برخی ویتامین‌ها مانند A, D, E, K ویتامین‌های محلول در چربی هستند و مصرف بیش از اندازه و افزایش میزان دریافت آن‌ها در بدن موجب مسمومیت می‌شود، به عنوان مثال مصرف بیش از حد ویتامین D باعث ایجاد عارضه در بدن می‌شود که شایع‌ترین آن تهوع، استفراغ و کاهش اشتهاست.تنها انجام آزمایش است که نشان می‌دهد بدن فرد به ویتامین ‌D نیاز دارد یا خیر؛ به طوری که معمولا میزان آن در افراد عادی 20 تا 30 نانوگرم در میلی‌لیتر  است و اگر از این میزان پایین‌تر باشد فرد نیاز به دریافت ویتامین ‌D دارد.نیاز بدن به ویتامین A از طریق خوراکی‌ها تامین می‌شود؛ به عنوان مثال هویج، دانه‌های روغنی، جگر و گوجه‌فرنگی سرشار از ویتامین A  است.کسانی که تغذیه روزانه‌شان از نظر هرم غذایی از تنوع منطقی برخوردار است، نیازی به دریافت مکمل‌ها ندارند. اما افرادی که برنامه غذایی‌شان تنوع غذایی ندارد و همچنین افرادی که با رژیم‌ مواد غذایی خاصی را حذف می‌کنند، مانند گیاه‌خوارها، اگر نیاز روزانه‌شان برطرف نشود ضمن مشورت با پزشک می‌توانند از مکمل‌ها و ویتامین‌ها استفاده کنند. البته برخی بیماران بر اثر مصرف بعضی داروهای تشنج یا اعصاب و روان در کنار داروهایشان نیاز به مصرف ویتامین دارند.

کدام قرص برای کدام درد خوب است

«درد را از هر طرف بنویسی درد است.» این جمله را شاید بارها شنیده باشید. درد که بیاید فرقی نمی‌کند از کجا شروع ‌شود و کجا را درگیر کند مهم آن لحظه‌ای است که به دنبال یک قرص مسکن تمام خانه را زیر و رو می‌کنید. همان طور که درد جزء جدا نشدنی زندگی است مسکن‌ها هم نقش روزانه خود را ایفا می‌کنند.در هر کیفی یک ورقه قرص مسکن وجود دارد با نام‌ها و دوزهای مختلف. قرص‌های ایرانی و خارجی که تنها با عنوان مسکن شناخته می‌شوند اما چقدر در موردشان می‌دانیم؟ اصلا آنها به درد مشکل ما می‌خورند؟ در یک روز چقدر مجاز به استفاده از مسکن‌ها هستید؟ هر چند ساعت یک‌بار باید آنها را تمدید کرد؟ اینها تمام سؤال‌هایی است که باید جوابشان را بدانید تا تندرستی را عضو جدانشدنی وجودتان بکنید. برای دانستن جواب همه این سؤال‌ها این مطلب را بخوانید.

استامینوفن

ضددرد، ضد تب

کجا به درد می‌خورد؟

رایج‌ترین انتخاب هر کسی برای درد، استامینوفن است. تازگی‌ها هم حرف از ممنوعیت واردات آن به میان آمده که باعث نگرانی داروسازهای زیادی شده است. در حال حاضر استامینوفن بی‌ضررترین دارویی است که برای کودکان و خانم‌های باردار تجویز می‌شود. شاید بتوان گفت استامینوفن ساده تنها مسکنی است که خانم‌های باردار مجاز به خوردن آن هستند. این دارو در دو دوز 325 و 500 میلی گرم وجود دارد و نوع شربت و شیاف آن معمولا برای کودکان تجویز می‌شود.

حواستان باشد:

استامینوفن ساده کم‌عارضه‌ترین داروی تب‌بر است. برای استفاده آن باید به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار 15- 12.5 میلی‌گرم مصرف شود. یعنی اگر 50 کیلوگرم هستید باید حداکثر 725 میلی‌گرم دارو استفاده کنید.  مدت زمان تمدید استامینوفن هم هر 6-4 ساعت است. در خانم‌های باردار خوردن این دارو باید هر 6 ساعت یک‌بار باشد. این را بدانید که هیچ قرصی بی‌عارضه نیست پس اگر شروع به خوردن بی‌وقفه آن بکنید باید قید سلامت‌تان را بزنید.

استامینوفن کدئین

ضد سرفه، مسکن برای دردهای متوسط

کجا به درد می‌خورد؟

گاهی اوقات افراد از استامینوفن کدئین به عنوان یک داروی مسکن قوی یاد می‌کنند. با اینکه فروش این دارو بدون نسخه ممنوع است اما اگر از داروهای باقیمانده نسخه‌های قبلی‌تان نگه‌شان داشته‌اید یادتان باشد این دارو در طولانی‌مدت شما را به ماده کدئین فسفات وابسته می کند. کدئین فسفات بعد از ورود به بدن به مورفین تبدیل می‌شود به همین دلیل بهتر است حتما با نسخه پزشک و در فواصل زمانی که پزشک پیشنهاد می‌کند مصرف شود. استامینوفن کدئین نباید بیشتر از 3 گرم در روز استفاده شود یعنی با توجه به نسخه پزشک چیزی حدود 6-4 قرص.

 حواستان باشد:

این داروی ضدسرفه، ‌خواب‌آلودگی می‌آورد. پس سعی کنید در زمان‌هایی که نیاز به هوشیاری کامل‌ دارید این دارو را مصرف نکنید. استامینوفن کدئین می‌تواند در مواردی هم حساسیت‌زا باشد. نکته قابل توجه این دارو این است که هرگز نباید همراه با داروهای اعصاب استفاده شود چون ممکن است تداخل دارویی ایجاد کند.

استامینوفن کافئین

 مشکلات تنفسی نوزادان، میگرن، خواب‌آلودگی

کجا به درد می‌خورد؟

وقتی قهوه، ‌شکلات یا نوشابه می‌خورید مقدار پایینی از کافئین را به بدن خود وارد می‌کنید. کافئین موجود در این دارو جذب استامینوفن و هوشیاری را بالا می‌برد. با اینکه مصرف ماده کافئین عوارض دارد اما مقدار مجازش در بعضی مکمل‌ها هم آثار مثبتی دارد. همانطور که در مکمل‌های غذایی ورزشکاران دیده می‌شود،‌ این ماده با ترشح اسیدهای چرب  به چربی‌سوزی بدن کمک می‌کند. با خوردن کافئین خالص، عمل هضم هم تقویت می‌شود. بهترین مورد استفاده این دارو برای میگرن است چون که خیلی زود جذب می‌شود و اثرش را می‌گذارد.

حواستان باشد:

در زمان مصرف دارو نوشیدنی‌های کافئین دار( نوشابه‌های انرژی‌زا) مصرف نکنید چون باعث بی‌خوابی و تپش قلب می‌شود. این ماده در شیر ترشح می‌کند پس اگر نوزادتان را شیر می‌دهید کافئین و هر ماده کافئین دار را فراموش کنید. باید توجه داشته باشید که آدم‌های مسن‌تر واکنش‌های حساس‌تری نسبت به این ماده دارند. ممکن است به بی‌خوابی‌های حاد یا مشکلات قلبی دچار شوند.

آسپیرین  ( آ. اس. آ)

 ضددرد غیرمخدر، تب‌بر،‌ ضدالتهاب،‌ ضدپلاکت

کجا به درد می‌خورد؟

آسپیرین با تاثیری نامعلوم روی هیپوتالاموس درد را از بین می‌برد. هیپوتالاموس دقیقا جایی است که فرمان درد را به اعضا صادر می‌کند. شاید از خودتان بپرسید چطور روی از بین رفتن تب اثر می‌گذارد؟ ترموستات بدن در همان قسمت هیپوتالاموس واقع شده است. آسپیرین با تاثیر مستقیم روی این ناحیه aدمای بدن را حفظ می‌کند و با فرمان تعریق سعی در حفظ دمای بدن می‌کند. آسپیرین از آن دسته داروهایی است که در حال حاضر خیلی تجویز نمی‌شود. آسپیرین با تاثیر روی غلظت خون یکسری آثار منفی دارد که به همین دلیل دیگر از آن به عنوان داروی مسکن استفاده نمی‌شود اما باید گفت  هنوز هم آسپیرین تنها درمان بعضی بیماری‌ها مثل روماتیسم مفصلی است.

حواستان باشد

مصرف خودسرانه آسپیرین باعث رقیق شدن خون و پایین آمدن پلاکت خون می‌شود. این مشکل ممکن است باعث جلوگیری از ایجاد لخته و بند نیامدن خون در هنگام جراحت شود. این دارو عوارض ضعیف دیگری مانند وزوز گوش، ‌تهوع، ‌نارسایی حاد کلیه و کهیر دارد.

آکسار ( آ.ث.آ)

ضددرد، ضدتب، ضدمیگرن

کجا به درد می‌خورد؟

آکسار را به نام قرص دورنگ یا قرص سفید-صورتی می‌شناسند. این دارو در گذشته طرفداران زیادی داشت اما در حال حاضر با این همه تنوع دارویی آکسار نمونه یک قرص فراموش شده است و مورد استفاده‌ای ندارد. این دارو از استامینوفن، کافئین و اسید استیل سالیسیلیک ( آ.اس.آ) تشکیل شده است.

حواستان باشد

اگر به هرکدام از داروهای مسکن مثل استامینوفن، کافئین یا آسپیرین حساسیت دارید پس دور آکسار را خط بکشید و از پزشک‌تان جایگزین بخواهید. یادتان باشد که این دارو را نباید به طور همزمان با استامینوفن، آسپیرین و ترکیبات حاوی الکل  مصرف کنید. بهتر است که برای مقابله با عوارض گوارشی آن را همراه با غذا یا یک لیوان آب پربخورید. توجه داشته باشید که اگر این قرص بوی سرکه بدهد باید از مصرف آن خودداری کرد.

ایبوپروفن

آرتریت،  درد پس از کشیدن دندان، ضدتب

کجا به درد می‌خورد؟

به رنگ صورتی زیبا و گول‌زنکش دقت نکنید. این دارو عوارض بسیاری دارد. البته برای دردهای نام برده بسیار مناسب است. اگر  هر کدام از این مشکلات را دارید می‌توانید پروفن را استفاده کنید. پروفن دارویی است که بدون نسخه هم می‌توانید آن را تهیه کنید. این مسئله تهیه دارو بدون نسخه خیلی وقت‌ها باعث شده است که تصور شود آنها بی‌خطر هستند در صورتی که استفاده بیش از حد پروفن در درازمدت بیشترین عوارض را نسبت به هر داروی دیگری دارد.

حواستان باشد:

دوز مصرفی این دارو نباید بیشتر از 1200 میلی گرم در روز باشد. و مدت زمانی که آن را تکرار می‌کنید نباید بیشتر از 3 روز باشد. مصرف زیاد پروفن عوارضی مثل سردرد، سرگیجه، خارش و کهیر، کم‌خونی و... دارد. خیلی‌ها تصور می‌کنند به دلیل اینکه این دارو در شیر مادر ترشح نمی‌شود، مصرفش بی‌خطر است اما باید گفت که پزشکان مصرف آن را در زمان شیردهی توصیه نمی‌کنند.

ژلوفن

ضد التهاب، ضددرد و سردردهای میگرنی

کجا به درد می‌خورد؟

ژلوفن فرم مایع پروفن است که داخل کپسول‌های ژلاتینی نرم تعبیه شده. این دارو به دلیل اینکه خیلی سریع در بدن باز می‌شود، تاثیر سریع‌تری دارد. به این دلیل است که بیشتر اوقات تصور می‌شود که این دارو از پروفن قوی‌تر است. اثر سریع این دارو باعث شده که از این دارو استقبال بیشتری شود.

حواستان باشد:

مدت زمان تاثیر این دارو 15 دقیقه است. این قرص این مدت زمان را لازم دارد تا در معده باز و جذب شود. اکثر مردم این تصور را دارند که ژلاتینی بودن این دارو باعث می‌‌شود که آسیب کمتری به معده و دستگاه گوارش برسد اما باید گفت که عوارض ژلوفن دقیقا مانند پروفن است. این دارو در دراز مدت عوارض گوارشی حادی مثل زخم معده ایجاد می‌کند.

نوافن

دندان‌درد، سردرد، دردهای عضلانی- مفصلی

کجا به درد می‌خورد؟

نوافن را در اولویت انتخاب های خود برای دندان‌درد بگذارید. این دارو از ترکیب 3 ماده استامینوفن، پروفن و کافئین تهیه می‌شود. دو ماده اول، استامینوفن و کافئین تاثیر ضددردی خود را روی سردرد و دندان‌درد دارند اما پروفن به دلیل خاصیت ضد التهابی که دارد برای دردهای عضلانی- مفصلی استفاده می‌شود. هر کپسول نوافن حاوی 325 میلی‌گرم استامینوفن، 40 میلی‌گرم کافئین و 200 میلی‌گرم ایبوپروفن است.

حواستان باشد:

برای نتیجه بهتر این دارو تنها می‌توانید در هر بار یک کپسول، آن هم هر 8 ساعت یک‌بار استفاده کنید.  این دارو مانند قهوه و نوشابه منبعی غنی از کافئین است به همین دلیل زیاده‌روی کردن در خوردن آن باعث تپش قلب و بی‌خوابی می‌شود. از طرفی هم به دلیل وجود ماده استامینوفن در نوافن ممکن است استفاده از آن نتیجه کاذب در تست‌های افراد دیابتی ایجاد کند. باید توجه داشت که مصرف این دارو برای بیماران دچار اختلالات کلیوی به دلیل وجود ایبوپروفن باید حساب شده و زیر نظر پزشک باشد در غیر این صورت شاید مشکلات زیادی برای فرد ایجاد کند.

موارد مصرف

این دارو ترکیبی از استامینوفنٍ، ایبوپروفن و کافئین می باشد.این دارو در درمان دردهای خفیف تا متوسط ناشی از سردرد(عصبی و میگرنی)، دندان درد، دردهای عصبی- ماهیچه ای، دردهای مفصلی و دیس منوره کاربرد دارد.

مکانیسم اثر

کافئین محرک خفیف دستگاه عصبی مرکزی است و عروق خونی مغز را منقبض می کند و این اثر ممکن است به رفع سردرد کمک نماید. اثرات ضد درد و ضد تب این دارو نیز مربوط به استامینوفن و ایبوپروفن می باشد.

فارماکوکینتیک

کافئین بخوبی از دستگاه گوارش جذب می شود و نیمه عمر آن ۴-۳ ساعت است. اتصال آن به پروتئین های پلاسما کم است و متابولیسم آن عمدتا کبدی است. استامینوفن و ایبوپروفن نیز بخوبی از دستگاه گوارش جذب می شوند و متابولیسم هر دو کبدی است.استامینوفن به مقدار ناچیز و ایبوپروفن ۹۹ درصد به پروتئین پلاسما پیوند می یابد.

موارد منع مصرف

در صورت سابقه وجود آلرژیک شدید از قبیل آنافیلاکسی یا آنژیوادم ناشی از داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی منع مصرف دارد.

هشدارها

۱- استفاده بیش از حد این دارو ممکن است خطر نکروز کبدی را افزایش دهد.

۲- استامینوفن در موارد زیر باید با احتیاط مصرف شود:

الکلیسم فعال، بیماری کبدی و هپاتیت ویروسی.

عوارض جانبی

بثورات پوستی، درماتیت آلرژیک، اختلالات خونی، پانکراتیت حاد از عوارض مصرف طولانی مدت استامینوفن است. تهوع، اسهال و گاهی خونریزی و زخم ممکن است در اثر مصرف ایبوپروفن ایجاد شود.

تداخل دارویی

مصرف ایبوپروفن با مهار کننده های آنزیم آنژیوتانسین سبب معکوس شدن اثر ضد فشار خون آنها شود و نارسائی کلیوی و افزایش پتاسیم خون را ایجاد کند. سیکلوسپورین، لیتیم، متوترکسات، تریامترن، آسپرین و والپروئیک اسید با ایبوپروفن موجود در این دارو تداخل دارد.

نکات قابل توصیه

۱- در صورت بروز هرگونه اختلال در بینائی باید با پزشک مشورت شود.

۲- به دلیل احتمال بروز آسیب کبدی یا کلیوی، نباید این دارو بیش از مقدار توصیه شده مصرف شود.

مقدار مصرف

دوز معمولی این دارو هر هشت ساعت یک کپسول می باشد که در صورت نیاز تحت نظر پزشک قابل افزایش است. و چون محتوی ۳ دارو می باشد باید میزان دارو بر اساس هر ۳ دارو سنجیده شود.

نکات مهم درباره ی نوافن:

۱)مصرف این درو در زمان بارداری و شیردهی توصیه نمی گردد.

۲)به علت وجود داشتن استامینوفن در بیماران دیابتی , احتمال مثبت شدن کاذب تست قند خون   وجود دارد.

۳)در بیماران دچار اختلالات کلیوی به علت وجود ایپوبروفن , با احتیاط و با کنترل عملکرد کلیه به طور مرتب , مصرف گردد.

۴)اگر دچار زخم گوارشی هستید و یا سابقه آن را دارید از مصرف دارو های دارای ایپوبروفن پرهیز کنید

۵)در بیماران که سابقه حمله آسم -آنژیودم-کهیر یا رینیت ناشی از ضد التهاب غیر استروییدی وجود دارد ,مصرف گردد.

۶)در صورت هر گونه اختلال در بینایی باید با پزشک مشورت گزدد زیرا احتمال بروز تنبلی چشم وجود داردذ

پانادول

ضددرد، ضدتب

کجا به درد می‌خورد؟

همان استامینوفن خارجی است. فقط نامش تغییر کرده است. ما ایرانی‌ها معمولا بیش از حد به اجناس خارجی اعتماد داریم. تصور اینکه این دارو خارجی است پس عوارض آن هم کمتر است را دور بیاندازید. هیچ فرقی نمی‌کند استامینوفن باشد یا پانادول، مهم این است که شما با وارد کردن بی‌رویه داروی شیمیایی به بدنتان صدمه می‌زنید. پانادول در دو نوع قرص و شیاف در بازار وجود دارد.
 
حواستان باشد:

اینکه یک دارو خارجی باشد دلیل بر کیفیت بالا و نداشتن عوارض جانبی‌اش نیست. پس در مصرف هر دارویی باید به مقدار مصرفی‌اش توجه کرد تا دچار مسمومیت دارویی نشد. بهتر است مسکن‌ها همراه با غذا مصرف شوند تا آثار مخرب کمتری به دستگاه گوارش وارد کنند.

ناپروکسن

ضددرد، ضدالتهاب با عوارض کمتر

کجا به درد می‌خورد؟

باید به ناپروکسن اعتماد کرد. استفاده ناپروکسن اگر درست باشد هیچ مشکلی پیش نمی‌آید. این دارو  ضددرد و التهاب است البته بیشتر اثر ضدالتهابی دارد. به همین دلیل مصرف آن در دردهای عضلانی-مفصلی توصیه می‌شود. این دارو از این جهت که در داخل روده باز می‌شود عوارضی برای معده ندارد و سریع‌تر هم جذب می‌شود. ناپروکسن را می‌توانید در دو نوع قرص و شیاف و در دو دوز 500 و 325 تهیه کنید.

حواستان باشد:

هر چیزی اگر از حد بگذرد نه‌تنها اثر مثبتی نخواهد داشت بلکه عوارض هم دارد. فرم 500 میلی‌گرمی ناپروکسن به دلیل زودتر باز شدن در روده و جذب سریع، برای معده مشکلی ایجاد نمی‌کند. باید گفت  این دارو نسبت به ایندومتاسین و پیروکسیکام عوارض کمتری دارد.

دیکلوفناک

ضد آرتریت(ضد التهاب مفصلی)، ضدتب

کجا به درد می‌خورد؟

به آرتروز مبتلا هستید؟ اگرگاهی اوقات دچار دردهای مفصلی می‌شوید دیکلوفناک بهترین مسکن است. این دارو در درمان آرتروز (بیماری تخریب غضروف مفصل)، دردهای زانو و مچ، التهاب مفاصل و درمان دیسمنوره‌ها (قاعدگی‌های دردناک) به کار می‌رود. این دارو یکی از کم‌عارضه‌ترین دارو در زمینه درمان آرتریت‌هاست.

حواستان باشد:

در طولانی‌مدت مصرف دیکلوفناک باعث زخم و خونریزی در دستگاه گوارش و اختلال در کبد می‌شود این دارو از طریق کلیه دفع می‌شود در نتیجه ممکن است منجر به ایجاد یا تشدید نارسایی کلیوی هم شود، پس مصرف آن در بیمارانی که مشکل کلیه دارند توصیه نمی‌شود. باید حواستان باشد که عوارض دیکلوفناک هم مانند ناپروکسن از دو کپسول ایندومتاسین و پیروکسیکام کمتر است، از آنجا که دیکلوفناک ممکن است علائم معمولی عفونت را پنهان کند باید امکان بروز عفونت را بررسی کرد.

سلبرکس

ضد التهاب

کجا به درد می خورد؟

این دارو بیشتر از اینکه خاصیت ضددرد داشته باشد خاصیت ضد التهابی دارد. به این معنی که التهابات مفصلی و عضلانی را رفع می‌کند. به همین دلیل بهترین انتخاب برای این نوع مشکل‌هاست. سلبرکس تنها داروی مسکنی است که روی مخاط معده و دستگاه گوارش تاثیر منفی نمی‌گذارد. البته این به این دلیل نیست که کلا عوارضی ندارد. هر دارویی عوارض دارد این را یادتان باشد.

حواستان باشد:

حواستان باشد که این دارو با اینکه بهترین و کم‌عارضه‌ترین انتخاب است اما پژوهشگران ثابت کرده‌اند که مصرف زیاد آن باعث مشکلات (آریتمی) قلبی می‌شود. سلبرکس در حال حاضر تا حدودی جای ایندومتاسین و پیروکسیکام را در بازار نسخه نویسی گرفته است. این دارو در افراد محدودی در درازمدت باعث گیجی، ‌سردرد،‌ دردهای شکمی و کمردرد می‌شود.

مفنامیک اسید

دردهای قاعدگی، دندان‌درد

کجا به درد می‌خورد؟

مفنامیک اسید برای دردهای قاعدگی مناسب است اما باید مراقب عوارض گوارشی این دارو هم بود. پس سعی کنید در زمان قاعدگی آن را زیر نظر پزشک و زمانی که درد شدید دارید مصرف کنید.

حواستان باشد:

این دارو را نباید بیش از 10-7 روز استفاده کرد چون باعث کم‌خونی یا افت فشار خون می‌شود و بهتر است آن را همراه با غذا یا شیر مصرف کنید. از آنجایی که داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل مفنامیک اسید ممکن است باعث افت فشارخون، خواب‌آلودگی یا بی‌حالی شوند، توصیه می‌شود بعد از مصرف مفنامیک اسید رانندگی نکنید.

ایندو متاسین

ضدالتهاب، ضددرد

کجا به درد می‌خورد؟

این دارو در انواع کپسول، ‌قرص آهسته‌رهش،‌ سوسپانسیون و شیاف در بازار موجود است. مکانیسم کارکردن قرص آهسته‌رهش در بدن به این صورت است که بعد از مصرف در معده آهسته آهسته باز می‌شود. به همین دلیل در مدت زمانی طولانی در شبانه روز دوز مشخصی از دارو در بدن وجود دارد و درد را در طولانی‌مدت کنترل می‌کند.

حواستان باشد:

سوسپانسیون این دارو را با آبمیوه‌ها ترکیب نکنید. در این صورت باعث یکسری فعل و انفعالات شیمیایی در دارو می‌شوید. ایندومتاسین ممکن است باعث افزایش فشارخون، ‌سردرد و منگی، ‌تاری دید و تهوع شود. در صورت دیدن هر کدام از این عوارض به پزشک مراجعه کنید. حواستان به سالمندها باشد، ‌این دارو برای  بیماران بالای 90 سال مناسب نیست و آنها را دچار مسمومیت صددرصدی ایندومتاسین می‌کند.

پیروکسیکام

ضد التهاب، ‌ضددرد، ‌تب‌بر

کجا به درد می‌خورد؟

 پیروکسیکام و ایندومتاسین داروهای مناسبی نیستند. چون نسبت به اثرشان، ‌عوارض زیادی دارند. در حال حاضر بیشتر برای دردهای التهابی ژل موضعی پیروکسیکام تجویز می‌شود. این دارو در سه نوع کپسول، ‌آمپول، ‌شیاف و ژل موضعی وجود دارد. مسمومیت در مصرف بی‌رویه پیروکسیکام و بدون نسخه زیاد دیده می‌شود.

حواستان باشد:

این دارو در حال حاضر بین روماتولوژیست‌ها طرفداران کمتری دارد. پیروکسیکام ممکن است باعث خونریزی شدید گوارشی، یبوست، ‌تهوع، ‌سردرد و خواب‌آلودگی،‌ کم‌خونی و افزایش مدت زمان خونریزی شود که نسبت به اثر مثبتش نمی‌ارزد.

شربت‌ها

سروعده‌های محلول مثل شربت‌ها و سوسپانسیون‌ها برای کسانی تجویز می‌شود که نمی‌توانند قرص را راحت بخورند. شربت برای کودکان و سالمندانی که در بلع قرص مشکل دارند،‌ بهترین انتخاب است. خیلی وقت‌ها هم فرو بردن قرص برای کسانی که بزاق کمتری دارند سخت است در این صورت شربت داده می شود. شربت‌ها همان اثر قرص‌ها را دارند و به نسبت قرص سریع‌تر جذب می‌شوند. شربت‌ها در مواقعی که بیمار در شرایط هوشیار به سر نمی‌برد و در کماست،‌ هم استفاده می‌شوند.

شیاف‌ها

شیاف برای کسانی تجویز می‌شود که تهوع و استفراغ شدید دارند و دارو اصلا به دستگاه گوارش‌شان نمی‌رسد. در مواردی هم این مورد برای کودکانی که خوراندن دارو برایشان سخت است، توصیه می‌شود. مکانیسم جذب این نوع دارو از قسمت رکتوم است. گرمای رکتوم به حل شدن دارو کمک می‌کند و دارو جذب عروق خونی می‌شود. باید گفت که به دلیل جذب مستقیم از طریق عروق خونی سریع‌ترین اثر دارویی را دارند.

کورتون ها؛ داروهایی بحث برانگیز

داروهای کورتونی در اشکال مختلف تزریقی، قرص‌ های خوراکی، اشکال موضعی پماد چشمی، پماد داخل گوش، پماد جلدی و اسپری ‌های استنشاقی استفاده می ‌شود.

موارد استفاده:

یکی از داروهای انتخابی برای آسم داروهای کورتونی است که به‌ صورت قرص یا اسپری و در موارد حمله، اشکال تزریقی آن تجویز می‌ شود.

یکی دیگر از کاربردهای داروهای کورتونی در افرادی است که به‌ دنبال تزریق پنی ‌سیلین دچار واکنش حساسیتی ناگهانی می ‌شوند.

از دیگر کاربرد داروهای کورتونی استفاده از آن ها در درمان نارسایی غده آدرنال (فوق کلیوی) در زمانی که کورتون در بدن ترشح نمی ‌شود، است.

شایع‌ ترین داروی تجویزی

کورتون‌ ها داروهای بسیار محبوبی بین پزشکان و بیماران هستند؛ چرا که علائم را به ‌خوبی کاهش می ‌دهند و بسیار نیز پُراستفاده‌ هستند اما متأسفانه گاهی بدون توجه به عوارض آن، به‌ صورت بی ‌رویه استفاده می‌ شوند.

این مسئله تا جایی پیش رفته که دگزامتازون، نوعی کورتون تزریقی، شایع‌ ترین داروی تجویزی در کل نسخ دارویی کشور است و کمیته کشوری تجویز و مصرف منطقی داروی وزارت بهداشت معتقد است که این میزان تجویز دگزامتازون با جمعیت کشور و وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری همخوانی ندارد.

عوارض کورتون ها

اما این داروهای محبوب می‌ توانند عوارض جانبی زیادی داشته باشند. عوارض داروهای کورتونی به میزان و مدت مصرف آن ها بستگی دارد؛ هر چه مقدار و مدت درمان بیشتر باشد عوارض آن بیشتر خواهد بود. در زیر برخی از عوارض این داروها آورده شده است. توجه داشته باشید پزشکان با توجه به منابع و زیان ‌های دارو، تصمیم به تجویز آن می ‌گیرند.

عوارض این داروها را باید زمانی مدنظر داشت که به ‌صورت خودسرانه استفاده شود، مثلا بعضی افراد برای افزایش وزن از ترکیبات کورتون‌ دار استفاده می ‌کنند که این داروها در آن ها باعث احتباس آب و نمک در بدن شده و در نتیجه افزایش وزن را موجب می ‌شود.

مصرف خودسرانه داروهای کورتونی باعث افزایش فشار خون، سرکوب تولید کورتون طبیعی در بدن و بروز عوارض استخوانی و در بیماران دیابتی باعث افزایش قند خون می ‌شود.

پوکی استخوان

کورتون مانع فعالیت سلول ‌هایی می‌ شود که در استخوان‌ سازی‌ و رسوب کلسیم در استخوان ‌ها نقش دارند. از سوی دیگر از جذب کلسیم در روده جلوگیری می ‌کند، در نتیجه کلسیم از استخوان ‌ها برداشته می‌ شود و به درون خون راه می‌ یابد. این دو فرایند موجب پوکی ‌استخوان می ‌شود. در افرادی که از این داروها استفاده می ‌کنند لازم است برای پیشگیری از بروز عوارض، مصرف لبنیات را در رژیم غذایی خود بگنجانند و درصورت نیاز از مکمل‌ های کلسیم هم استفاده کنند.

چاقی

افزایش بی ‌رویه ی اشتها از دیگر عارضه ‌های جانبی کورتون است و به همین دلیل به کسانی که تحت درمان با کورتون قرار دارند توصیه می‌ شود که غذاهای کم کالری مصرف کنند.

تورم

کورتون‌ ها اغلب موجب دفع پتاسیم و جذب سدیم می ‌شوند. مصرف نمک (سدیم) در این بیماران می ‌تواند موجب تورم شدید شود. رژیم غذایی چنین فردی باید در حد امکان بدون نمک طعام باشد.

مشکلات چشمی

مصرف طولانی مدت کورتون احتمال ابتلا به آب مروارید و گلوکوم (آب‌ سیاه) را نیز زیاد می ‌کند.

اختلال حافظه

مطالعات جدید نشان داده است با مصرف کورتون فعالیت ‌های مربوط به حافظه دراز مدت مانند استعداد یادگیری، یادآوری سریع و یادآوری با تاخیر کاهش می ‌یابد. بیشتر این فعالیت‌ ها در طول 10 روز بعد از قطع دارو به حالت اول برمی ‌گردد. اگر چه زمان بیشتری به‌ طول می ‌انجامد تا یادآوری سریع به حالت عادی برگردد.

قرمزی پوست

استفاده از پمادهای حاوی کورتون شاید به سرعت، التهابات پوستی را درمان کند اما استفاده طولانی از آن موجب قرمزی پوست می ‌شود. استفاده طولانی مدت از کورتون باعث نازک شدن پوست و گشاد شدن رگ‌ های زیرپوست می ‌شود که پیامد آن قرمزی پوست است.

مصرف طولانی‌ مدت داروهایی که سیستم ایمنی را ضعیف می ‌کنند مانند داروهای کورتونی باعث بروز قارچ پا می ‌شود.

افزایش میزان چربی

یکی از عوارض استفاده زیاد از کورتون ‌ها افزایش میزان چربی است. این حالت به علاوه تورم بدن باعث پُف ‌کردن فرد شده و علامتی به نام صورت ماه ایجاد می‌ کند. البته صورت از لحاظ زیبایی مثل ماه نمی ‌شود بلکه مثل ماه گرد می ‌شود!

تحلیل عضلات

استفاده مکرر از کورتون باعث تحلیل رفتن عضلات می ‌شود. به‌ دلیل تخریب پروتئین‌ های بدن، پروتئین غذایی فرد باید حتی‌الامکان بالا باشد. تجویز داروهای کورتونی به‌ منظور درمان آسم کودکان موجب تاخیر در رشد کودک می ‌شود.

بی نظمی ضربان قلب

استفاده از مقادیر بالای کورتون موجب افزایش احتمال نوع خاصی از بی‌ نظمی ضربان قلب که یکی از عوامل اصلی سکته مغزی است، می ‌شود.

عوارض دیگر

علاوه بر این ها استفاده از کورتون می ‌تواند موجب سردرد، سرگیجه، عصبانیت، افسردگی،‌ هیجان‌ پذیری، اختلال‌ خواب، آکنه، رشد موهای زائد، ناراحتی معده، افزایش فشار خون، تاخیر در بهبود بیماری‌ های عفونی و زخم‌ ها، درد یا ضعف عضلانی، افزایش تعریق، تشنگی شدید، کبود شدگی غیرطبیعی و اختلال در قاعدگی زنان نیز بشود.

قرص و شربت چه زمانی فاسد می شود؟

با گذشت زمان، داروها غیرقابل مصرف می شوند، برخی از آن ها تاثیرشان را از دست می دهند، در حالی که مصرف برخی دیگر برای سلامتی مضر است. به همین خاطر باید تاریخ مصرف داروها را جدی گرفت و هر چند مدت یک‌بار با بررسی آنها، داروهای تاریخ گذشته را دور ریخت و نگه نداشت.

همه می دانند داروها تاریخ مصرف دارند و نمی توان برای همیشه آنها را نگه داشت، اما خیلی افراد در موقع استفاده، وسوسه می شوند و ترجیح می دهند این نکته مهم را فراموش کنند.

با گذشت زمان، داروها غیرقابل مصرف می شوند، برخی از آن ها تاثیرشان را از دست می دهند، در حالی که مصرف برخی دیگر برای سلامتی مضر است. به همین خاطر باید تاریخ مصرف داروها را جدی گرفت و هر چند مدت یک‌بار با بررسی آنها، داروهای تاریخ گذشته را دور ریخت و نگه نداشت.

شرکت های تولید دارو نیز فقط تا زمان اتمام تاریخ مصرف، تاثیر و سلامت دارهایشان را تضمین می کنند و بعد از آن تاریخ، خود دارو ممکن است عامل بیماری شود تا کمک به سلامتی.

واقعیت این است که گاهی ممکن است دارویی پیش از تمام شدن تاریخ مصرفش، فاسد یا غیرقابل استفاده شود. این امر وقتی اتفاق می افتد که داروها درست نگهداری نشوند.

کارشناسان توصیه می کنند که بهتر است همه داروهایی که بیرون از یخچال هستند را در اتاق خواب نگهداری کرد، چرا که اتاق خواب معمولا خنک و تاریک است.

حمام و دستشویی نامناسب ترین جاها برای نگه داشتن داروها هستند، چرا که رطوبت بالای آنها باعث فاسد شدن داروها می شود.

باید در نظر داشت که تاریخ مصرف، فقط برای داروهایی است که درشان باز نشده است و خلوص و اثرگذاری دارو تا پایان تاریخ مصرف به شرطی تضمین می شود که درب دارو باز نشده باشد. به همین خاطر پس از این که درب دارو باز شد نمی توان به مدت طولانی آن را نگه داشت

در ارتباط با قرص ها معمولا کمتر مشکلی ایجاد می شود، اما در مورد قطره چشم، اسپری بینی، شربت و پماد مسئله متفاوت می شود، چرا که این داروها مدت کمی پس از باز شدن درشان قابل استفاده هستند.

به طور خلاصه می توان گفت در هر دارویی که آب وجود داشته باشد، مشکل میکروبی شدن و فساد آن نیز وجود دارد.

پس شربت ها و قطره هایی که درشان باز شده، دیگر تا زمان تاریخ مصرفشان قابل استفاده نیستند. اما از کجا می توان فهمید که پس از باز کردن این داروها تا چه زمانی می توان از آن ها استفاده کرد؟

در پاسخ به این سوال باید یادآور شد که در راهنمای استفاده بسیاری از محصولات این نکته نیز درج شده که پس از باز کردن آن، تا چه زمانی می توان از آن استفاده کرد.

همچنین می توانید هنگام خرید دارو چنین اطلاعاتی را از داروخانه بپرسید. بهتر است برای فراموش نکردن تاریخ باز شدن دارو، تاریخ موردنظر را روی خود آن بنویسید.

بهتر است بدانید داروهای ترکیبی را هم که خود داروخانه ها درست می کنند، معمولا خیلی کمتر از دیگر داروها ماندگاری دارند. دلیل این امر هم این است که در این داروها، مواد نگهدارنده اضافه نمی شود، چرا که مثلا بیمار قادر به خوردن آن ها نیست. اما همین داروها هم تاریخ مصرف معینی دارند که باید اطلاعات لازم را از سازنده آن گرفت.

در ادامه مطلب به مدت زمانی که برخی داروها پس از باز شدن درشان قابل استفاده هستند اشاره خواهد شد.

قطره چشم

قطره های چشم اکثرا حاوی مواد نگهدارنده هستند. با این وجود حداکثر چهار هفته پس از باز شدن درشان قابل استفاده اند. اما قطره های چشم کوچکی که تنها برای یک بار استفاده درست شده اند مواد نگهدارنده ندارند. اگر پس از باز شدن این قطره ها از آن ها استفاده نشود، باید دور ریخته شوند.

قطره ها

قطره ها، حتی قطره هایی که حاوی الکل هستند، باید ظرف یک ماه استفاده شوند. البته اطلاعات دقیق تر در مورد هر محصول را باید در دستورالعمل بسته خود قطره یافت.

کرم ها و ژل های حاوی آب

ماندگاری این محصولات پس از باز شدن، کمتر از پمادهای بدون آب است. همچنین کرم هایی که حاوی چربی هستند، اگر در معرض اکسیژن هوا قرار گیرند فاسد می شوند.

اسپری بینی

این محصول نیز پس از باز شدن نباید بیش از سه ماه مورد استفاده قرار گیرد.

اسپری هایی که از طریق مخاط بینی جذب می شوند تنها به مدت یک هفته قابل استفاده هستند و پس از آن، در هر صورت تاثیرگذاری شان از بین می رود و باید دور ریخته شوند.

اثرات منفی مسکن‌ها

شایع‌ترین علت خونریزی معده مصرف مسکن‌ها است، گفت: خطر خونریزی در افرادی که همراه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، داروهای ضد انعقادی نیز مصرف می‌کنند، بیشتر است.شدت خونریزی را از نوع ظاهر شدن آن می‌توان تشخیص داد، شایع‌ترین علت خونریزی معده مصرف مسکن‌ها به ویژه مسکن‌های ضد التهابی غیر استروئیدی مانند بروفن، آسپرین و دیکلوفناک است.خطر خونریزی معده با مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی در افراد مسن و بیمارانی که سابقه زخم اثنی عشر دارند و افرادی که همراه این نوع داروها، داروهای ضد انعقادی و ضد پلاکتی مانند آسپرین نیز مصرف می‌کنند، بیشتر است.

زخم‌های پپتیک معده از علل خونریزی است و اغلب شروع زخم‌های اثنی عشر بیشتر از معده است که در 20 درصد موارد اولین تظاهرات زخم‌های اثنی عشر و معده به صورت خونریزی است.در این بیماران خونریزی معده به صورت کم خون شدن، مدفوع سیاه و در صورت شدید بودن خونریزی به شکل استفراغ خونی ظاهر می‌شود.علت‌های نادر دیگری نیز برای خونریزی معده وجود دارد،وجود واریس مری و معده (گشاد شدن رگ‌ها) و به ویژه بیماری نارسایی کبدی می‌تواند باعث خونریزی معده شود. بنابراین در صورت خونریزی‌های شدید باید مشکل واریس را هم مد نظر داشت.

چرا قرص‌های مسکن‌ خطرناک‌تر از هروئین هستند؟

چندی پیش اخباری بسیار وخیم و شگفت‌آور در مورد عواقب مصرف بی‌رویه داروهای آرام‌بخش و مسکن منتشر شد.
تحقیقاتی که اخیرا توسط "مراکز پیشگیری و کنترل بیماری‌ها"[1] انجام شده نشان می‌دهند که هم‌‌اکنون سالیانه 15/000 نفر بر اثر مصرف بیش از اندازه مواد مسکن و آرام‌بخش جان خود را از دست می‌دهند.[2] این امر بدین معنا است که تلفات مصرف این نوع داروها بیش از تعداد مرگ و میرهای ناشی از اعتیاد به هروئین و کوکائین است. نکته جالب توجه اینجاست که در برخی ایالت‌های آمریکا آمار مرگ و میر ناشی از مسکن‌ها و آرامبخش‌ها بیش از تلفات سوانح رانندگی است

.

سالیانه 15/000 نفر در آمریکا جان خود را بر اثر مصرف مسکن‌ها از دست می‌دهند

تحقیقات چه می‌گویند؟

در سال 2007، روزانه تقریبا 100 نفر بر اثر مصرف بیش از اندازه مواد دارویی (overdose) در آمریکا جان خود را از دست دادند.[3] نرخ مرگ و میر 11/8 نفر به ازای هر 100/000 نفر در سال 2007، تقریبا دو برابر نرخ مرگ و میر در سال 1991 بود. از سال 1999، داروهای تجویز شده مسؤول بخش اعظمی از افزایش در نرخ مرگ و میر است.[4] در سال 2009، تعداد 1/2 میلیون رجوع به مراکز درمان اورژانسی (که با رشد 98/4 درصددی نسبت به سال 2004 مواجه بود)، به علت سوءمصرف و یا استفاده اشتباهی از داروها بود. این در حالی است که تعداد موارد اورژانسی به خاطر مسمومیت ناشی از مواد غیرقانونی به مانند هروئین و کوکائین، 1 میلیون مورد بود.[5] ب خش عمده‌ای از این مسمومیت‌ها و مرگ و میرها مربوط با دسته‌ای از آرام‌بخش‌ها به نام "مسکن درد اوپیوئیدی" (OPR) هستند که شامل داروهایی چون اوکسیکدون (oxycodone)، متادون (methadone) و هیدروکدون (hydrocodone) می‌باشند. داروهای OPR اغلب برای مصارف غیر پزشکی توسط بیماران یا نزدیکان آنها مصرف شده و یا در خیابان فروخته می‌شوند. در سال 2010، تقریبا 5 درصد از جمعیت از بالای دوازده سال آمریکایی از داروهای OPR برای مصارف غیرپزشکی استفاده می‌کردند.[6] استفاده غیرپزشکی از داروهای OPR سالیانه 72/5 میلیارد دلار هزینه برای شرکت‌های بیمه درمانی ایجاد می‌کند.[7]

عوارض تجمع زیاد آهن در بدن

هموکروماتوزیس

مقدار زیاد آهن در بافت هایی مانند قلب، لوزالمعده و کبد تجمع می یابد و باعث افزایش بار آهن می شود.

اضافه بار آهن یکی از شرایط جدی و مزمنی است که باید به درستی تشخیص و درمان شود. اگر درست تشخیص داده نشود، منجر به بیماری هموکروماتوزیس می شود و زندگی فرد را تهدید می کند.

از آنجا که از دست دادن خون به معنای از دست دادن آهن می باشد، لذا هموکروماتوزیس در زنان به دلیل خونریزی عادت ماهانه، کمتر از مردان اتفاق می افتد.

علل

- اکثر موارد هموکروماتوزیس، ژنتیکی می باشد

- اختلالات خونی

- هپاتیت مزمن که باعث افزایش مقدار جذب آهن می شود

- مصرف بیش از اندازه آهن (بیشتر به شکل مکمل)

برای کاهش سطح آهن خون بیمار، معمولا از حجامت استفاده می شود. حجامت به سادگی خون را از بدن بیرون می برد

علائم

علائم اولیه هموکروماتوزیس عبارتست از :

- خستگی

- کمبود انرژی

- ضعف

- کاهش وزن

- درد عضلانی

- درد شکمی

- توقف خونریزی ماهیانه

در مرحله بعدی، علائم زیر نمایان می شود:

- علائم نقصان غده جنسی

- ناراحتی در تنفس و تنگی نفس

اگر بازهم هموکروماتوزیس پیشرفت کند، دارای علائم زیر می شود:

- آرتریت

- نامنظم بودن عملکرد کبد

- عدم تحمل گلوکز

- تخریب پانکراس و ایجاد دیابت

- خستگی شدید

- کم کاری هیپوفیز

- کم کاری تیروئید

- هایپوگنادیسم

- کاردیومیوپاتی و آریتمی قلب

- سیروز کبدی

- سرطان کبد

- نارسایی قلبی

- پانکراتیت

- رنگدانه های پوست، خاکستری رنگ و یا برنزی

عوامل موثر بر پیشرفت بیماری هموکروماتوزیس

- افزایش مصرف آهن در رژیم غذایی

- مصرف الکل

- مصرف ویتامین C

- عفونت ها

- از دست دادن آهن از طریق خون دادن و یا عادت ماهانه

- عوامل محیط زیستی

عوامل خطر

- بزرگترین عامل خطر برای هموکروماتوزیس، ارثی می باشد.

- سابقه فامیلی و خانوادگی

- اصل و نسب: انگلیسی ها، اسکاندیناوی هلندی، آلمانی ها، ایرلندی ها و فرانسوی ها بیشتر در معرض خطر این بیماری قرار دارند.

- جنسیت: مردان نسبت به زنان بیشتر در معرض خطر قرار دارند. زنان به خاطر عادت ماهیانه و بارداری، کمتر به این بیماری دچار می شوند. اما این بیماری در زنان بعد از یائسگی و یا هیسترکتومی (برداشتن رحم با عمل جراحی)، افزایش می یابد.

بدون مشورت پزشک، مکمل آهن را مصرف نکنید

تشخیص اضافه بار آهن

تشخیص این بیماری به سختی صورت می گیرد.

- با دو آزمایش خون می توان مقدار آهن موجود در بدن را اندازه گرفت: در حالت ناشتا، آزمایش ترانسفرین اشباع و آزمایش فریتین سرم.

- اگر یکی از خانواده شما دچار هموکروماتوزیس بود، به پزشکتان اطلاع دهید تا برای شما آزمایش ژنتیک را انجام دهد.

- بیوپسی کبد نیز یکی از راه های اندازه گیری آهن در کبد می باشد.

درمان

برای کاهش سطح آهن خون بیمار، معمولا از حجامت استفاده می شود. حجامت به سادگی خون را از بدن بیرون می برد.

هنگامی که این بیماری مشخص شد و بافت و یا اعضای بیمار دچار تخریب نشده بود، می توان با حجامت به زندگی معمولی برگشت.

در بیمارانی که تخریب در بافت و یا عضوی از بدن صورت گرفته است، می توانیم با استفاده از حجامت از پیشرفت هموکروماتوزیس و تخریب بیشتر بافت جلوگیری کنیم.

یکی از معمولی ترین درمان ها شامل: 1 تا 2 بار در هفته و به مقدار 500 میلی لیتر خون، حجامت می باشد.

حجامت تا زمانیکه خون اضافی در بدن موجود است، ادامه دارد.

مقدار آهن موجود در خون را در هر مرحله از درمان اندازه می گیرند.

طول درمان و مدت درمان بستگی به سن، جنس، دلیل برای تشخیص و شدت علائم دارد.

هنگامیکه سطح آهن خون، طبیعی و نرمال شود، حجامت را 3 تا 4 بار در سال و با توجه به علائم فرد، سطح هموگلوبین و فریتین انجام می دهند.

نکات تغذیه ای

- مصرف نکردن مکمل های آهن

- مصرف نکردن مواد غذایی دارای آهن، از قبیل انواع گوشت

- مصرف نکردن مواد غذایی دارای ویتامین C. این ویتامین به جذب بیشتر آهن کمک می کند.

- مصرف نکردن الکل

نکات ضروری درباره مکمل آهن

بدون مشورت پزشک، مکمل آهن را مصرف نکنید. هنگامی که آزمایش خون می دهید و پزشک می بیند که کمبود آهن دارید، در آن صورت به شما مکمل آهن تجویز می کند.

داروهای موضعی چرا و چگونه؟ 

پوست با عملکرد دفاعی به عنوان سدی در برابر میکروب ها، عوامل شیمیایی، اشعه، الکتریسیته، فشار مکانیکی و گرما عمل کرده و در کنترل دمای بدن موثر است. درمان موضعی با دستکاری سد پوستی باعث نفوذ دارو به لایه های مختلف پوست می شود.

محل جذب داروهای موضعی پوست در لایه های مختلف پوست متفاوت است.

* لایه سطحی پوست محل جذب پر کننده ها، داروهای محافظت کننده پوست، ضد حشره ها و ترکیبات آنتی میکروبیال است.

* لایه استراتوم کورنئوم محل جذب مرطوب کننده ها و کراتوزها است.

* ضمائم پوست محل جذب ضد تعریق ها، اکسفولیانت، آنتی بیوتیک و دپیلاتورها است.

* اپیدرم قابل مشاهده، مکان اصلی جذب ضد التهاب ها و بی حس کننده ها و در درم، ضد خارش ها و آنتی هیستامین ها بوده پوست می تواند محل جذب داروهای سیستمیک بدون اثر بر روی موضع باشد که از جمله نیتروگلیسیرین با تاثیر بر گردش خون پوست، عملکرد خود را ایفا می کند.

عواملی از جمله سن پوستی، خصوصیات پوست، مکان مورد استفاده، متابولیسم پوست و جریان خون موضعی منطقه بر جذب موضعی داروها موثر هستند.

داروهای موضعی به دلیل فاصله کم بین امکان مصرف دارو و محل جذب، پاسخ سریع تر، مصرف داروی کمتر، قیمت مناسب تر و کاهش عوارض جانبی دارو می تواند ایده آل باشد ولی حامل دارو یکی از عوامل موثر در پاسخ پوستی خواهد بود.

حامل باید به راحتی قابل استفاده و پاک کردن باشد. سمی نباشد، آلرژن نبوده و پایدار و یکنواخت باشد، از لحاظ عملکرد زیبایی قابل پذیرش توسط بیمار باشد و به راحتی ماده دارویی را از خود آزاد کند. حامل ها به اشکال مختلف محلول، روغن، کرم، اسپری و ژل یافت می شوند و انتخاب حامل به نوع بیماری، تیپ پوستی، مکان مورد استفاده، فاکتورهای محیطی و پذیرش بیمار از لحاظ زیبایی بستگی دارد.

قاعده کلی این است که وقتی بیماری به شکل مرطوب بروز می کند، بایستی با استفاده از ترکیبات موضعی مناسب ضایعه به نوع خشک تبدیل شود و از رشد باکتری و میکروارگانیسم روی زخم جلوگیری کرد.

ترکیبات موضعی پوست

موادی هستند برای استعمال بر روی پوست و دیگر بافت های سطحی بدن. معمولاً برای کاهش رشد باکتری ها مواد محافظ به‌ آن ها می افزایند.

کرم

کرم یک فرآورده روغنی برای مالیدن بر پوست بدن، خنک یا مرطوب کردن پوست است.

پماد

یک فرآورده روغنی یا چرب است که دارو را از طریق آن به بدن می مالند تا لایه ای حفاظتی و نرم برای التیام بیماری های پوستی به وجود آورد.

لوسیون

محلول یا سوسپانسیونی است برای خنک و خشک کردن پوست سالم و برخی از آن ها برای جاهای مودار بدن مناسب ترند زیرا لوسیون ها مثل کرم یا پماد چسبنده نیستند.

نحوه صحیح استفاده ازداروهای موضعی ضدجوش یا اکنه 

برخی از داروهای مالیدنی یا موضعی ضدجوش منجر به تحریک، خشکی، قرمزی و یا خارش پوست می شوند. برای مقابه با این مشکل باید چندقانون کلی راعایت شود.

?- در شروع مصرف داروهای موضعی باید از مقدار کم و مدت مواجهه(مدت زمانی که دارو روی پوست می ماند) کوتاه داروه ها استفاده شود. تا پوست به تدریج به داروها عادت کند.

2- باید میزان مصرف داروها(چه از لحاظ مقدار و چه از لحاظ مدت مواجهه) براساس تحمل پوست تنظیم شود. یعنی اگر به دنبال مصرف داروهای موضعی پوست خشک یا قرمز شد، نوبت بعدی مقدار کمتر دارو استفاده شود و همچنین مدت مواجهه دارو با پوست کاهش یابد. دارو پس از مثلاً پنج دقیقه، یک ربع یا یک ساعت شسته شود.

3- هرگز نباید روی پوست قرمز و ملتهب داروی مالیدنی محرک استفاده شود. اگر به دنبال مصرف داروهای مالیدنی، پوست شما قرمز و ملتهب شده صبر کنید تا قرمزی و التهاب بخوابد و سپس داروها را ادامه دهید.

4- داروهای مالیدنی را فقط در نواحی ایجاد جوش استفاده کنید. مثلاً اگر جوش ها فقط در ناحیه پیشانی ایجاد می شوند داروها را فقط به ناحیه پیشانی بمالید. اگر جوش در همه صورت پراکنده است داروها را به همه صورت بمالید.

5- بیاد داشته باشید نواحی تحتانی صورت مثل چانه و اطراف دهان به داروها حساس تر هستند و بیشتر در معرض خشکی و قرمزی می باشند. داروها را در این ناحیه با احتیاط مصرف کنید.

6- همیشه از یک شوینده ملایم برای شستشوی صورت استفاده کنید. صابون هایی که پوست راخشک می کنند،برای افرادی که درحال مصرف داروهای موضعی هستند مناسب نیستند. شوینده ایی برای پوست ایده ال است که به دنبال شستشو، پوست را خشک نکند. اگر پوست با آب خالی تمیز می شود نیازی به استفاده از شوینده نیست.

7- همیشه از یک مرطوب کننده مناسب و فاقد چربی استفاده کنید. استفاده از یک مرطوب کننده به دنبال هربار شستشوی صورت، پوست را نرم کرده و تحمل پوست را به داروهای موضعی افزایش می دهد.