ابولا محصول وزارت دفاع آمریکا

ابولا نیازمند اورژانس جهانی

بیماری ابولا (Ebola) یک بیماری ویروسی است که از سوی ویروس ابولا ایجاد می شود. این ویروس از خانواده فیلوویروس ها است که پس از وارد شدن به بدن ، نوعی بیماری تب دار و خونریزی دهنده ایجاد می کند که در ۵۰تا ۹۰درصد بیماران علامت دار به مرگ منجر خواهد شدنام ویروس این بیماری از یکی از رودخانه‌های کشور زئیر، که امروزه جمهوری دموکراتیک کنگو نام دارد، گرفته شده است این بیماری برای اولین بار در کشور کنگو دیده شد. نشانه‌های این بیماری معمولاً دو روز تا سه هفته بعد از تماس با ویروس و به صورت تب، گلودرد، دردهای ماهیچه‌ای و سردرد ظاهر می‌شوند. معمولاً حالت تهوع، استفراغ و اسهال و همچنین کاهش عملکرد کبد و کلیه‌ها به دنبال این موارد می‌آیند. در این زمان، مبتلایان دچار خونریزی می‌شوندالبته از ۴ گونه ویروسی ابولا یک گونه تنها به یک ابتلای بدون علامت منجر می شود و به مرگ نیز منتهی نخواهد شد.طر کشندگی ویروس ابولا که تاکنون درمانی برای آن پیدا نشده، بین ۵۰ تا ۹۰درصد است.طی چند سالی که از هجوم بیماری ابولا می گذرد، کارهای زیادی برای تشخیص اپیدمیولوژی و نحوه سرایت ابولا صورت گرفته است ، ولی هنوز راه و نحوه دقیق سرایت آن مشخص نشده و تنها می توان گفت که احتمالا ابولا از طریق تماس با خون یا دیگر مایعات بدن و همچنین ترشحاتی همچون خلط افراد آلوده به این ویروس به افراد سالم منتقل می شود؛ مثلا میزان بیماری در مرده شورهای قبرستان ها که تماس مستقیم با بدن قربانیان ابولا داشتند، بسیار بالا بوده.

مدتی پیش منابع خبری سندی را فاش کردند که نشان داد ویروس ناقل ابولا در طبیعت وجود ندارد و در آزمایشگاه‌های بیولوژیکی وابسته به وزارت دفاع آمریکا ساخته شده است.بیماری ویروسی ابولادارای علائم تب شدید، احساس درد بوده که منجر به از کار افتادن کبد، کلیه و خونریزی در بدن می‌شود و درصد بالایی از مبتلایان به این بیماری از آن جان سالم به در نمی‌برند.اولین موارد ابتلا به بیماری ابولا در سال 1976 و در غرب قاره آفریقا مشاهده شد و تاکنون درمان قطعی برای آن پیدا نشده است. ابولا تا امروز سه دوره شیوع را پشت سر گذاشته است.

اولین بار در سال 1976، 284 نفر به ابولا مبتلا شدند که 151 نفر از آنها مردند. شیوع دوم بین سال‌های 1995 تا 2012 رخ داد که نزدیک 1300 نفر ابولا گرفتند و 80 درصد آنها قربانی این بیماری شدند. بزرگترین شیوع ابولا هم مربوط به سال 2014 است که از ماه میلادی می تا  اکتبر یعنی طی شش ماه 10 هزار و 141 نفر به این بیماری مبتلا شدند و چهار هزار و 922 نفر از آنها قربانی شدند.البته حقایقی وجود دارند که ثابت می‌کنند ابولا فقط یک بیماری ویروسی ساده نیست.مدتی پیش منابع خبری سندی را فاش کردند که نشان داد ویروس ناقل ابولا در طبیعت وجود ندارد و در آزمایشگاه‌های بیولوژیکی وابسته  به وزارت دفاع آمریکا ساخته شده است. بر اساس این سند، دولت ایالات متحده در دهه 70 میلادی ویروس ابولا را با هدف استفاده از آن به عنوان یک سلاح بیولوژیکی برای حفظ و حراست از منافع خودش و رژیم صهیونیستی تولید کرده است.پس از شیوع یک‌باره ابولا درکشورهای غرب آفریقا، باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا در اقدامی عجیب 4000 سرباز آمریکایی  که هیچ آموزش خاصی برای مهار این بیماری ندیده بودند را به کشورهای درگیر با ابولا فرستاد،‌ و این سوال را ایجاد کرد که نیروهای نظامی چه نقشی می‌توانند در رفع یک بیماری ویروسی داشته باشند؟

البته رسانه‌های آمریکایی با هیاهوی بسیار زیاد روزانه خبرهایی در مورد تحقیق برای ساخت دارو و یا واکسن ابولا منتشر می‌کنند تا ایالات متحده را به عنوان ناجی مبتلایان به ابولا نشان بدهند و این در حالی‌است که برخی رسانه‌ها گفتند آمریکا از سه دهه پیش واکسن ابولا را تولید کرده تا با فروش آن در مواقع لزوم کسب درآمد کند.و اما یک نکته نهفته دیگر در مورد ابولا هم این است که این بیماری از طریق مایعات بدن مبتلایان منتقل می‌شود و راه‌های انتقال آن بسیار شبیه بیماری ایدز است و ایدز هم بیماری مهلکی است که ویروس آن در قرن نوزدهم و بیستم میلادی در آزمایشگاه‌های بیولوژیکی آمریکا با هدف استفاده به عنوان یک سلاح کشتار جمعی ساخته شده است.

اما ابولا این روزها سر از کشور سازنده‌اش یعنی ایالات متحده درآورده است و علی‌رغم تلاش‌های آمریکا برای پنهان کردن اخبار مرتبط با ابولا در این کشور تاکنون چهار مورد گزارش شده و این بیماری حتی به شهر پرجمعیت نیویورک هم رسیده است.نکته قابل توجه اینجاست که اکثر افراد مبتلا به ابولا در آمریکا از مرگ با این بیماری نجات پیدا کردند و پذیرفتن خطر فرستادن 4000 سرباز آمریکایی به کشورهای درگیر با ابولا هم نشان می‌دهد که ایالات متحده راهکارهایی برای درمان ابولا در اختیار دارد و به جای درمان مبتلایان به این بیماری به کشورهای گرفتار ابولا لشکرکشی کرده است تا منافع خود را در تاراج منابع این کشورها حفظ کند.

طی چند سالی که از هجوم ابولا می گذرد، کارهای زیادی برای تشخیص اپیدمیولوژی و نحوه سرایت ابولا صورت گرفته است ، ولی هنوز راه و نحوه دقیق سرایت آن مشخص نشده است و تنها می توان گفت که احتمالا ابولا از طریق تماس با خون یا دیگر مایعات بدن و همچنین ترشحاتی همچون خلط افراد آلوده به این ویروس به افراد سالم منتقل می شود؛ مثلا میزان بیماری در مرده شورهای قبرستان ها که تماس مستقیم با بدن قربانیان ابولا داشتند، بسیار بالا بوده است.به دلیل آنکه هویت و محل زندگی حیواناتی که مخزن ابولا هستند ناشناخته است، تنها چند راه ابتدایی برای پیشگیری از بیماری پیشنهاد شده است. اصل مهم در پیشگیری از آلوده شدن پرهیز از تماس مستقیم با بیمار است.اگر مواردی از بیماری مشاهده شود، اولین کسانی که باید بسیار مراقب خطر باشند، کارکنان مراکز بهداشتی- درمانی هستند.
با وجود این ، چند نکته را می توان توصیه کرد. 1- بیماران مشکوک باید قرنطینه شوند و به پرستارانی که از این بیماران مراقبت می کنند توصیه شود مراقبت های لازم را برای محدود کردن تماس ها و کنترل دقیق ترشحات بدن بیمار به انجام برسانند.انجام اقدامات تهاجمی یا حتی اقداماتی مثل گذاشتن سوند، گرفتن نمونه هایی از ترشحات بدن بیماران ، رگ گیری و انجام ساکشن و در کل تمام اقدامات پرستاری باید تحت مراقبت کامل و کنترل دقیق انجام گیرد.پرستاران و پرسنل بیمارستان که با بیماران در تماس هستند باید به کمک دستکش ، ماسک و روپوش های مناسب محافظت شوند.2- افراد خانواده و دیگر افرادی که با چنین بیمارانی تماس داشته اند باید تحت پیگیری کامل قرار گیرند.این پیگیری شامل تعیین و اندازه گیری درجه دمای بدن 2بار در روز و بستری بیمار در بیمارستان و قرنطینه دادن تمام افراد مشکوک به ابتلا به این بیماری در بیمارستان (بلافاصله پس از بروز تب) است.

*سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده: دست کم هشت هزار و ۱۵۳ نفر بر اثر ابتلا به بیماری ابولا در غرب افریقا جان باخته اند.

ردیف	عنوان	دانلود
1	بیماری ابولا چیست
2	پوستر آموزشی ابولا
3	چالش اصلی کشورهای درگیر ابولا
4	دستورالعمل  مراقبت از بیماران مبتلا به ابولا
5	پاورپوینت آموزشی ابولا
6	راهنمای مقابله با بیماری ابولا
7	دستورالعمل وزارتی مقابله با ابولا

چالشهای موجود در زمینه HIV و ایدز

کلیاتی درباره ایدزوHIV

از سال 1988میلادی(1368شمسی) به منظور افزایش بودجه‌ها و همچنین افزایش آگاهی، آموزش و مبارزه با تبعیض‌ها، اول دسامبر هرسال روز جهانی ایدز نامیده شد.همه ساله از سوی سازمان بهداشت جهانی(who) شعاری برای حمایت از بیماران ایدزی در سراسر جهان نامگذاری می شود،هدف روز جهانی ایدز در سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵، “به صفر رساندن موارد جدیدآلودگی و همچنین مرگ ناشی از اچ آی وی” است. (Getting to Zero)

بیماری ایدز: بیماری نشانگان نقص ایمنی اکتسابی اچ‌آی وی: یکی از بیماریهای ویروسی واگیردار است . ویروس اچ آی وی قدرت دفاع بدن را در مقابل بیماریها و عفونتها کم میکند .امسال (1393)نیز شعار روزجهانی مبارزه با بیماری ایدز 'درمان اچ آی وی همه گیری را مهار می کند، پیشگیری کنید، درمان کنید، زندگی کنید' اعلام شده است.

HIV/AIDS  از جمله بیماریهایی است که به لحاظ میزان کشندگی بالا و هزینه مراقبتی فراوان، ایجاد مشکلات اجتماعی و هدف قراردادن جمعیت جوان جامعه از معضلات مهم جوامع بشری است. کنترل اپیدمی، پیشگیری و مراقبت از بیماران از اهم فعالیت های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می باشد .علی رغم این که این بیماری در سال های اولیه دهه هشتاد میلادی شناسایی شده لیکن تا پایان سال 2013 میلادی تعداد افرادی که با این ویروس زندگی می کردند به بیش از 33 میلیون نــفر رسیده است.

عامل بیماری زا :عامل بیماری زا نوعی ویروس بنام HIV بوده می باشد .

راههای انتقال :

1.تماس جنسی : تماس جنسی شایع ترین راه انتقال HIV در جهان می باشد . در کشور ما تاکنون  در حدود 13% موارد گزارش و شناخته شده از این طریق بوده است. این انتقال می تواند از مرد به زن، از زن به مرد و یا در افراد هم جنس باز اتفاق بیافتد.

2.اعتیاد تزریقی دومین راه شایع انتقال HIV در جهان و اولین راه انتقال در ایران می باشد که در اثر استفاده از سرنگ و سوزن مشترک برای تزریق مواد مخدر می باشد .
 
3.خون و فرآورده های خونی : خوشبختانه امروزه با توجه به انجام غربالگری در تمام خون هــــای اهدائی ، انتقال از این طریق تحت کنترل می باشد.

4. انتقال از مادر به کودک: HIV می تواند در سه مرحله بارداری، در حین زایمان و در دوران شیردهی از مادر آلوده  به فرزند انتقال یابد

5.پیوند اعضاء : مواردی از انتقال HIV از طریق پیوند اعضاء در دنیا گزارش شده، این انتقال از طریق بافت های فاقد عروق (قرنیه) گزارش نشده است. لذا انجام آزمایش های تشخیصی در کلیه اهدا کنندگان  اعضاء الزامی است .

6.سایر راههای انتقال :

خون، مایع منی و ترشحات دستگاه تناسلی منابع اصلی ویروس هستند. گزارشی دال بر انتقال توسط نیش حشرات و بزاق در دست نیست. احتمال انتقال در اثر پاشیدن مایعات آلوده به چشم وجود دارد. استفاده مشترک از وسایل تیز و نافذ و فرو رفتن وسایل برنده‏ای مانند تیغ و سوزن آلوده به خون فرد مبتلا در پوست نیز جزء راههای انتقال می باشند  


 

راه های پیشگیری از HIV/AIDS:

-افزایش سطح آگاهی عموم مردم و گروههای هدف (به خصوص جوانان و نوجوانان، افراد در معرض خطر، افراد با رفتارهای پرخطر و ...)

-غربالگری خون های اهدائی از نظر آلودگی به HIV

-عدم استفاده از سرنگ و سرسوزن مشترک جهت هرنوع تزریق بخصوص در مصرف کنندگان مواد مخدر تزریقی و استفاده از سرنگ یکبار مصرف

-پایبندی به اصول اخلاقی خانواده، خویشتن داری، کاهش شرکای جنسی متعدد و استفاده صحیح از کاندوم

-عدم استفاده مشترک از وسائل شخصی مثل تیغ، ناخن گیر، مسواک، خلال دندان

-دریافت خدمات بهداشتی و درمانی فقط از پرسنل شاغل در این بخش و مراکز قانونی و ذیصلاح بهداشتی و درمانی که از اصول احتیاطات استاندارد پیروی می کنند.

-پیشگیری از بارداری  زنان HIV+ به منظور پیشگیری از انتقال ویروس به نوزاد

- ارائه خدمات درمان پیشگیری در افراد مبتلا به منظور کاهش انتقال عفونت از جمله مادران باردار

- تشخیص سریع و درمان موثر افراد مبتلا به منظور کاهش میزان ویروس

 ایدز و چالش ها

امروزه گسترش روزافزون اچ آی وی به عنوان یکی از چالش های بهداشتی، اقتصادی و اجتماعی، پیشرفت و توسعه جوامع بشری را به خطر انداخته است.  بدون شک بزرگ ترین معضل جامعه بشری پس از جنگ جهانی دوم پاندمی ایدز است. ایدز بیماریی است که به صورت سندرم (مجموعه ای از علائم و نشانه ها) تظاهر یافته و برای اولین بار درسال 1981 میلادی در کشور آمریکا گزارش شد. این سندرم نشان دهنده مراحل پایانی آلودگی به HIV است. HIV+ به فردی گفته می شود که اچ آی وی (ویروس) وارد بدن او شده و این عفونت به دیگران قابل انتقال است اما بیمار در این مرحله فاقد علامت بوده و فقط با آزمایش خون می توان به ابتلای فرد پی برد، AIDS مرحله علامت دار و پایانی بیماری است که معمولاً چند سال پس از ورود ویروس به بدن فرد اتفاق می افتد و اگر بیمار تحت درمان قرار نگیرد معمولاً عمر طولانی نخواهد داشت. البته در بسیاری از مواقع این دو واژه (اچ آی وی و ایدز) به غلط به جای هم استفاده می شود.

عامل بیماری ویروسی به نام اچ آی وی (HIV) از خانواده رتروویروس ها است که به نام "ویروس نقص سیستم ایمنی انسان" نیز نامگذاری شده است. اصولاً ویروس‏ها دارای این خــصوصیت هستند که در خارج از سلول زنده قادر به ادامه حیات نمی باشند.HIV  نیز مانند سایر ویـــــروسها فقط درون سلول زنده قادر به ادامه حیات می‌باشد. یکی از سلول‏هایی که HIV برای ادامه حیات به آن احتیاج دارد گلبولهای سفید در بدن انسان می باشد. این ویروس در خارج از بدن (خارج از سلول‏های زنده) در مدت زمان کوتاهی از بین میرود. همچنین این ویروس به راحتی توسط مواد ضدعفونی کننده (الکل ، وایتکس و .... ) و حرارت از بین میرود .

اولین موج همه گیری در آمریکای شمالی و اروپای غربی، دومین موج آن در آفریقا و آمریکای جنوبی، سومین موج آن در خاور دور و اروپای شرقی شکل گرفته و چهارمین موج همه گیری از حدود سال 1995 در خاورمیانه و آسیای مرکزی ظاهر شده  است.در حال حاضر بیش از 34 میلیون نفر از مردم دنیا با این ویروس زندگی می کنند و روزانه تقریباً 6000 نفر به آمار قبلی اضافه می شود. همچنین به طور متوسط سالانه در حدود 6/1  میلیون نفر به دلیل ابتلاء به ایدز جان خود را از دست می دهند که نتیجه آن میلیونها کودک یتیم و معصومی خواهد بود که احتمالاً 40-30 درصد آنها نیز دارای اچ آی وی می باشند.

در حالی که در اروپا و آمریکا بدلیل آگاهی مردم از راههای سرایت بیماری، از سرعت شیوع آن کاسته شده است متأسفانه بیش از 90% از موارد جدید در کشورهای کمتر توسعه یافته و یا در حال توسعه بروز می کند.ابعاد فاجعه وقتی روشن می شود که بدانیم در حدود 70 تا 80 درصد اعتبارات بهداشتی در تعدادی از کشورهای آفریقایی صرف برنامه مبارزه با ایدز می شود و یا حدود 50% از تخت های بیمارستانی در کشور زیمبابوه را بیماران مبتلا به ایدز اشغال نموده و یا این که بدانیم تعداد مبتلایان در کشور هندوستان از 20000 نفر در سال 1988 به 6 میلیون نفر در سال 2000 رسیده است. برآورده شده که در سال 2010 تعداد مبتلایان به اچ آی وی / ایدز  در آن کشور حدود 12-10 میلیون نفر باشند.برآورد می شود که در حال حاضر در حدود 17 میلیون کودک زیر 17 سال در دنیا به علت ابتلای والدین خود به ایدز و مرگ آنها،‌ یتیم شده اند.

امید به زندگی در بسیاری از کشور های آفریقائی مثل بوتسوانا و زیمبابوه در اثر گسترش ایدز به کمتر از 40 سال و در برخی موارد حتی به کمتر از 35 سال  رسیده است.بانک جهانی تخمین زده که در حدود 15000 نفر از آموزگاران تانزانیائی تا سال 2010 به علت ابتلا به ایدز فوت کرده اند و اگر همین روند ادامه یابد تا سال 2020 میلادی این تعداد به 27000 نفر خواهد رسید این در حالی است که آموزش و جایگزینی آنها نه تنها سالها وقت لازم دارد بلکه در حدود 38 میلیون دلار نیز هزینه در برخواهد داشت.

مطالعات گوناگون نشان داده که در حال حاضر تماس جنسی با فرد اچ آی وی مثبت  شایع ترین راه انتقال در جهان است. احتمال انتقال بیماری از این طریق در ابتدای آلودگی که ویروس به تازگی وارد بدن شده و هنوز بر علیه آن آنتی بادی ساخته نشده و همچنین در مرحله ی بیماری ایدز بسیار بالاتر است. استفاده ی مشترک از سوزن و سرنگ آلوده در مصرف کنندگان مواد مخدر تزریقی مقام دوم راه های انتقال را به خود اختصاص داده است. سومین راه انتقال نیز انتقال از طریق مادر آلوده به جنین و یا نوزاد او می باشد که این عفونت می تواند در مراحل حاملگی، هنگام زایمان و یا پس از زایمان و از طریق شیردهی منتقل گردد.امروزه در سراسر جهان به منظور تشخیص این بیماری از آزمایش خون (الایزا) استفاده شده که در صورت مثبت بودن الایزا جهت تایید آن از تست دیگری به نام وسترن بلات(Western Blot)  استفاده می شود. در کودکان متولد شده از مادران HIV مثبت به دلیل احتمال وجود آنتی بادی های مادری باید از تست PCR که بر اساس شناسایی آنتی ژن ویروس است استفاده کرد و یا در 18 ماهگی از آزمایش الایزا و وسترن بلات سود جست.

راه‏های عدم انتقال :

با توجه به این که ویروس در خارج از بدن انسان در مدت کوتاهی از بین می رود لذا از طریق روابط معمول اجتماعی و   تماس های عادی مثل کارکردن با یکدیگر ، هم صحبت شدن ، همسفر بودن ، دست دادن ، بوسیدن ، در آغوش گرفتن،استفاده از حمام عمومی ، استخر و توالت ، از طریق لباس ، پوشاک ، پتو و رختخواب،  عطسه و سرفه و نیش حشرات باعث انتقال آلودگی به شخص سالم نمی شود .

با توجه به این که در روابط معمول و روزمره ویروس منتقل نمی شود ، افرادی که آلوده به ویروس بوده و یا بیماری ایدز دارند در روابط معمول اجتماعی خطری برای سایرین نداشته و نیازی به قرنطینه و جدا کردن آنها از دیگران نیست. پس بیماران مبتلا به HIV/AIDS را از خود طرد نکنیم.کشور ما ایران نیز تا تاریخ 1/4/1393 توانسته تعداد 28357 نفر از بیماران مبتلا به HIV/AIDS را شناسائی نماید که 6120 نفر از آنان وارد مرحله ایدز شده و تعداد 5883 نفر از کل بیماران نیز جان خود را از دست داده اند. 5/88 % مبتلایان مرد و مابقی زن هستند. 1/45% موارد مبتلا در گروه سنی 34-25 سال قرار داشته و نشان می دهد که این بیماری در جوانان شایع تر است. با توجه به ماهیت بیماری که دارای دوره بدون علامت طولانی بوده و در بسیاری از مواقع تا حدود 15-5 سال در فرد آلوده هیچ گونه علامتی مشاهده نمی شود افراد مبتلا از بیماری خود آگاه نبوده و یا به دلیل ترس از انگ و بدنامی ناشی از آن از مراجعه به مراکز مشاوره بیماری های رفتاری خودداری نموده و قسمت عمده مبتلایان در کشور ما ناشناخته باقی مانده است. بر اساس تخمین های به عمل آمده برآورد می شود که در حدود 90 هزار نفر در کشور ما به این ویروس آلوده شده باشند. مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری یکی از تجربیات موفق کشور است که توانسته گام های موثرتری را در کنترل اپیدمی اچ آی وی بردارد، در این مراکز کلیه خدمات پیشگیری، مراقبت و درمان اچ آی وی به خصوص ارائه درمان های مناسب جهت بیماران، خدمات کاهش آسیب،‌ آموزش، مشاوره و آزمایش اچ آی ویجهت افراد در معرض آسیب به صورت کاملاً محرمانه، داوطلبانه و رایگان ارائه می گردد. 

برخی از پیام های بهداشتی درخصوص ایدز:
از آسیب دیدگان ایدز حمایت کنیم
همدلی وهمیاری مرهمی برای آسیب دیدگان ایدز
اعتیاد وروابط جنسی محافظت نشده ، زمینه ساز خطر ابتلا به HIV / ایدز
با تقویت عزت نفس و مهارتهای زندگی در جوانان ، آنها را در برابر ایدز مصون سازیم
با آگاه سازی جوانان از آسیب های ناشی از مصرف مواد روان گردان والکل از گسترش HIV / ایدزجلوگیری کنیم
تماس جنسی نا مطمئن شایعترین راه انتقال HIV / ایدز در جهان است
مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری در سراسر کشور آماده انجام آزمایش رایگان و محرمانه HIV می باشند
بیماری ایدز واکسن ودرمان قطعی ندارد اما پیشگیری از آن آسان است
ویروس ایدز با دست دادن ،روبوسی، خوردن وآشامیدن وارتباطات عمومی روزانه منتقل نمی شود، بیماران را طرد نکنیم
مصرف مواد روان گردان والکل زمینه ساز خطر ابتلا به HIV / ایدز می باشد
ابتلا به HIV از ظاهر فرد مشخص نمی شود . با رفتارهای سالم خود را در برابر ایدز حفاظت کنیم
با آموزش ، اطلاع رسانی ، حمایت ، مراقبت ودرمان برای پیشگیری از ایدز اقدام کنیم
آنچه ما را در معرض ابتلا به ایدز قرار می دهد رفتار ما است نه زندگی در کنار افراد مبتلا
هر یک از ما می تواند با حفاظت از خود در برابر HIV گامی در حفاظت از جامعه خود بردارد
با پرهیز از انگ وتبعیض همه را از آموزش ، پیشگیری ودرمان ایدز بهره مند سازیم

شعارهای ایدز را جدی بگیریم ؟

1-    آیا می دانید در هر دقیقه 5  فرد جوان در دنیا به HIV آلوده می شوند؟

2-   از زندگی در کنار افراد آلوده به  HIV/AIDS  نهراسید .

3-  یادمان باشد ایدز بدنامی و ننگ نیست بلکه بیماری است.

4-   فردا خیلی دیر است ، مبارزه با ایدز را از امروز آغاز کنیم.

5-   ایدز نه واکسن دارد نه درمان ، ولی با آگاهی و رفتار بهداشتی میتوان از ابتلاء به آن پیشگیری کرد.

6-   در زمان مراجعه به آرایشگاه، تزریقات و دندانپزشکی از استریل بودن وسائل آنها اطمینان حاصل نمائید.

7-   آموزش زنان و دختران موثرترین روش حفاظت آنها در برابر HIV/AIDS  است.
 
8-   استفاده از کاندوم احتمال آلودگی به HIV/AIDS را به نحو چشمگیری کاهش   می دهد.

9-   بسیاری از زنان و دختران بخاطر رفتارهای پرخطر دیگران در معرض HIV/AIDS قرار می گیرند.

10- آنچه ما را در معرض خطر ابتلاء به HIV/AIDS قرار می دهد رفتار های پرخطر ماست ، نه زندگی در کنار افراد مبتلا.

11- عمده ترین راه انتقال HIV/AIDS در دنیا تماس جنسی است.

12- مصرف کنندگان مواد مخدر تزریقی ، افراد با شرکای جنسی متعدد و زنان خیابانی بیشتر در معرض خطر ابتلاء به HIV/AIDS هستند.

13-افراد مبتلا به HIV/AIDS نیاز به حمایت خانواده ، جامعه و مسئولین دارند.

14- یکی از مهم ترین راههای مبارزه با HIV/AIDS ،جایگزینی " شرم با همبستگی و همیاری " و " ترس با امید " است.

15- یاری دادن  و مشارکت افراد آلوده به HIV/AIDS در فعالیت های اجتماعی و اشتغال امری ضروری است.

16-HIV از طریق تماس های عادی مانند استخرشنا، ظروف غذا خوری، وسائط نقلیه عمومی، عطسه، سرفه ، دست دادن و روبوسی منتقل نمی شود.

17-  جوانان عزیز، با افزایش آگاهی خود، بر علیه HIV/AIDS بسیج شوید.

18- اولین گام در راه مبارزه با HIV/AIDS شکستن دیوار سکوت و انگ و پذیرش آن در جامعه و شناخت اهمیت آن می باشد.

19- سکوت را بشکنیم و خطر HIV/AIDS را باور کنیم

20- وفا دار باش ،  پرهیز کن     

21-شایعترین و مهمترین راه انتقال HIV/AIDS   رفتار پر خطر جنسی واعتیاد تزریقی  میباشد .

22-  با پرهیز از انگ و تبعیض به کمک بیماران HIV/AIDS بشتابیم.

23- خطر بیماری HIV/AIDS جدی است. هوشیار باشیم

24-  بیماران HIV/AIDS حق زندگی دارند. آنها را طرد نکنیم.

25-   آیا می دانید در هر روز بیش از 6000 نفر به HIV آلوده می شوند؟

 آموزش و اطلاع رسانی در زمینه HIV و ایدز یکی از استراتژیهای مهم برنامه کشوری پیشگیری از HIV در کشور است.  آمار روز جهانی ایدز سال 1389: "دسترسی به آموزش ، پیشگیری ، مراقیت و درمان ایدز حق هر انسان است."  با مشارکت در اطلاع رسانی ، گسترش خدمات پیشگیری و در مان ، پرهیز از انگ و تبعیض ، همه افراد جامعه را از این حق بهره مند سازیم ، با این وجود تعیین یک مقطع زمانی خاص در سال برای برجسته سازی موضوع و حساس کردن سیاستگزاران ، مسئولان و آحاد جامعه به موضوع HIV و ایدز و همراه کردن آنان برای پیشگیری از ایدز بسیار ضروری است . موضوع ایدز صرفا یک موضوع بهداشتی نبوده و دارای ابعاد اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی ، امنیتی و غیره نیز می باشد و به منظور اطلاع رسانی مناسب در این خصوص ، تعیین زمان بیشتر از یک روز و تعمیم آن به هفته اطلاع رسانی ایدز از 16-10 آذر ماه در نظر گرفته شده است ، با توجه به این مهم و حساسیت موضوع ایدز و رسالت همگانی در این زمینه ، اهم اهداف این هفته به شرح ذیل می باشد.

1. اطلاع رسانی مناسب در خصوص HIV و ایدز و اهمیت پیشگیری از آن

2. جلب حمایت سیاستگزاران ، مسئولان و سازمانها از برنامه های HIV و ایدز و افزایش همکاریهای بین بخشی

3. معرفی اقدامات ، دستاوردها و چالشهای موجود در زمینه برنامه های HIV و ایدز در کشور

4. جلب مشارکت انجمنهای غیر دولتی و عموم مردم در برنامه های پیشگیری و کنترل HIV و ایدز در کشور

5. برجسته سازی شعار روز جهانی ایدز و نهادینه کردن آن

ویژه های هفته ایدز

بسیج جهانی کنترل ایدز	مسایل حمایتی از افراد  +HIV
افزایش ایمنی بدن با تغذیه مناسب	من مراقبم ، شما چطور ؟

دیابت، تاوان سنگین کم تحرکی و خوش اشتهایی

دیابت، یک بیماری هزار چهره

دیابت یا بیماری قند هنگامی بوجود می‌آید که هورمون انسولین - عامل تنظیم‌کننده قند خون - یا به اندازه کافی در بدن تولید نمی‌شود یا بافت‌های بدن به آن به درستی پاسخ نمی‌دهند.در نتیجه سوخت وساز قند در بدن مختل می‌شود و قند خون از حد طبیعی خود بالاتر می‌رود، و در نهایت علائم شاخص دیابت به صورت پرخوری، پرنوشی و پرادراری ظاهر می‌شود.هورمون انسولین که از سلول‌های جزایر لانگرهانس در غده لوزالمعده به درون خون ترشح می‌شود، کارکردهای مختلفی در بدن دارد، و از جمله ورود قند  را از خون به درون سلول‌ها تسهیل می‌کند تا سلول‌ها بتوانند برای تامین انرژی خود از آن استفاده کنند.

در صورت کمبود یا عدم تاثیر انسولین قند نمی‌تواند وارد سلول‌ها شود، در نتیجه قند خون بالا می‌رود. بالا رفتن قند خون علاوه بر ایجاد علائم حادی که در بالا به آن اشاره شد، در درازمدت باعث آسیب رساندن به تقریبا هر عضو حیاتی بدن از جمله قلب، مغز، چشم، کلیه‌ها و ... می‌شود.از سال 1997، تقسیم‌بندی دیابت، تغییر پیدا کرد. امروزه، دیگر اصطلاحاتی مانند دیابت وابسته به انسولین و غیروابسته به انسولین، منسوخ شده‌اند و بی‌معناست زیرا هر بیمار دیابتی، بدون توجه به سن، ممکن است در مرحله‌ای از بیماری، احتیاج به انسولین داشته باشد.حدود 20 سال طول کشید تا دیابت نوع I تبدیل شود به دیابت نوع 1.

دیابت نوع 1
مبتلایان به این دیابت، 5 تا 10 درصد کل مبتلایان به دیابت را تشکیل می‌‌دهند. این نوع از دیابت زیر سن 30 سالگی، خصوصا در کودکان و نوجوانان، دیده می‌شود، ولی در هر سنی امکان دارد ظاهر شود.دیابت نوع 1 نیاز به عواملی چون استعداد ژنتیک، ویروس و واکنش ایمنی‌زا دارد تا ظاهر شود. غلظت انسولین خون در دیابت نوع 1، صفر یا نزدیک به صفر است.شروع دیابت نوع 1، پر سر و صدا و با عطش فراوان، پرادراری، پرنوشی، پرخوری و لاغری سریع همراه است.

به دنبال اولین حمله کتواسیدوز، گاهی بیماری برای مدتی ساکت و بدون علامت می‌ماند و نیازی به درمان ندارد. این مدت را دوره ماه‌عسل می‌نامند. توصیه می‌شود که طی این مدت هم مقدار کمی انسولین تزریق شود، زیرا این دوره کوتاه، به زودی تمام خواهد شد.درمان دیابت نوع 1، منحصرا تجویز انسولین است و تجویز قرص‌های ضددیابت در کودکان و نوجوانان، تحت هر عنوانی(حتی اصرار و تمرد بیمار)، یک خطای پزشکی محسوب می‌شود.

دیابت نوع 2
مبتلایان به این دیابت،90 تا 95 درصد کل مبتلایان به دیابت را تشکیل می‌دهند. این نوع از بیماری، معمولا بالای 40 سالگی دیده می‌شود، ولی بروز آن در هر سنی (حتی کودکان) ممکن است. اخیرا دیابت نوع 2 همراه با چاقی در کودکان بیشتر از سابق دیده می‌شود.عوامل خطر آن شامل چاقی، کم‌تحرکی و سابقه دیابت بارداری می‌باشد.غلطت انسولین خون در دیابت نوع 2 ، معمولا طبیعی است و یا حتی زیادتر از حد طبیعی، ولیکن یک مقاومت محیطی نسبت به انسولین وجود دارد.از ویژگی‌های دیابت نوع 2، بی‌سر و صدا بودن و روند تدریجی آن است و غالبا در یک آزمایش خون اتفاقی تشخیص داده می‌شود.کنترل دیابت، یک هنر است که هم پزشک و هم بیمار، باید از چنین هنری برخوردار باشند.

عوارض عروقی از مختصات دیابت نوع 2است. گاهی بیماری، زمانی تشخیص داده می‌شود که به شبکیه چشم رسیده است و یا به بیماری قلبی یا فشار خون بالا، منجر گردیده است، بدون آن که قبلا، قند خون بالایی گزارش شده باشد. در واقع عوارض بیماری، به صورت علایم، ظاهر می‌شوند، بدون سر و صدا و بی مقدمه (بر خلاف نوع 1).چاقی، مادر دیابت نوع 2 تلقی می‌شود. این بیماران معمولا یا چاق‌اند و یا 80 درصد آنها روزی چاق بوده‌اند.مصرف قرص‌های ضد دیابت، حفظ وزن مطلوب، اصلاح شیوه زندگی، ورزش و در صورت لزوم تزریق انسولین در درمان آن موثرند، اما قدم اول در درمان، اصلاح شیوه زندگی و سپس تجویز متفورمین (قرص‌ ضد دیابت) است.

دیابت بارداری
دیابت بارداری به حالتی از دیابت گفته می‌شود که برای اولین بار، در دوران بارداری ظاهر می‌شود، بدون اینکه سابقه‌ای از دیابت قبلی در بیمار وجود داشته باشد.دیابت بارداری معمولا بعد از وضع‌حمل، به حالت طبیعی برمی‌گردد، ولی در بعضی خانم ها به دیابت دایمی تبدیل خواهد شد.2 تا 5 درصد کل بارداری‌ها، با دیابت بارداری همراه است (در ایران حدود 4 درصد).عدم تشخیص و درمان به موقع، عوارض سختی برای مادر و جنین به همراه خواهد داشت و به سقط جنین یا تولد نوزاد مرده یا نوزاد چاق (بیش از 4 کیلو) منجر خواهد شد.از آنجایی که در 50 درصد موارد از دیابت بارداری، هیچ سابقه‌ای از دیابت قبلی وجود ندارد، لذا شرط احتیاط حکم می‌کند که هر خانم باردار سالمی، به عنوان فرد مبتلا به دیابت بارداری در نظر گرفته شود تا خلاف آن ثابت گردد.ساده‌ترین آزمون برای تشخیص دیابت بارداری، این است که هنگام مراجعه ی زنان باردار به آزمایشگاه در هر ساعت از روز، بدون توجه به زمان غذا خوردن، 50 گرم گلوکز خوراکی به آنها خورانده می‌شود و یک ساعت بعد گلوکز (قند) خون اندازه‌‌گیری شود. اگر 140 یا بالاتر بود، تا 80 درصد دیابت بارداری تشخیص داده می‌شود.تکرار این آزمون با 100 گرم گلوکز خوراکی، در مرحله بعد انجام می‌شود.

دیابت دارویی

داروهای زیر قند خون را بالا می‌برند و می‌توانند یک دیابت نهفته را آشکار سازند:دیازوکساید(ضد فشار خون، ضد ترشح انسولین)، سیکلوفسفاماید(ضد سرطان، ضد ایمنی)، گلوکو کورتیکوییدها، تیازیدها، پنتامیدین، آلفا، اینترفرون، اسیدنیکوتینیک، استروژن و پروژسترون.دیابت دارویی، موقتی است و با قطع دارو، قند خون طبیعی می‌شود، مگر اینکه بیمار در مرحله پیش از دیابت (دیابت مخفی) باشد که در این صورت، دیابت او دایمی می‌شود.واکور که یک ماده سمی و نوعی مرگ‌موش است و برای معدوم کردن جوندگان موذی مورد استفاده قرار می‌گیرد، مخرب سلول های تولید کننده انسولین در لوزالمعده است و مصرف اشتباهی آن، به دیابت دایمی منجر خواهد شد.

دیابت هر ۶ ثانیه یک قربانی در جهان می گیرد؛ همچنین یک چهارم ایرانیان در معرض ابتلا به دیابت هستند. برخلاف تصور، دیابت تنها یک بیماری با قندخون بالا نیست، بلکه یک عارضه جدی عروقی است که اندام های مختلف بدن از جمله قلب و چشم ها را دچار مشکل می کند. چاقی و اضافه وزن، مصرف فست فودها، کم تحرکی و استرس شدید ناشی از زندگی ماشینی و بالا بودن چربی و فشار خون از عوامل ابتلا به دیابت است. در دیابت پیشگیری بر درمان مقدم است، چون این بیماری با تجویز دارو قابل درمان نیست و مبتلایان باید تا آخر عمر تحت کنترل باشند. تشخیص به موقع دیابت که از طریق آموزش و اطلاع رسانی عمومی به جامعه میسر می شود، نقش موثری در پیشگیری از عوارض دیابت دارد. متأسفانه حدود نیمی از مبتلایان به دیابت از بیماری خود اطلاع ندارند که با آگاه کردن مردم به ویژه از طریق رسانه ها می توان به کنترل بیماری در آنها کمک کرد. شیوع این بیماری در برخی استان ها مثل یزد و بوشهر تا 13 درصد هم تخمین زده می شود. شیوع حدود 40 درصدی دیابت در برخی از کشور های حاشیه جنوبی خلیج فارس زنگ خطری برای شیوع گسترده  دیابت در کشور ماست. چنان که پیش بینی می شود تا سال 2025 شمار مبتلایان دیابت در کشور به مرز 8 تا 10 میلیون نفر برسد.

دیابت یک تهدید عمده برای سلامت و بهداشت عمومی محسوب می گردد که در حال شدید تر شدن می باشد وبزرگترین اثر آن بر بزرگسالان در سنین کار خصوصاً در کشورهای در حال توسعه می باشد.

*در سراسر جهان هر ساله 2/3میلیون مرگ به دیابت نسبت داده می شود.

*یک مرگ از هر 20 مرگ به دیابت نسبت داده می شود،8700 مرگ در هر روز، 6 مرگ در هر دقیقه

*حداقل یک مرگ از هر10 مرگ در میان بزرگسالان بین 35تا64 سال به دیابت نسبت داده می شود

*حداقل171 میلیون نفر در سراسر جهان دیابت دارند.

*تعداد افراد دیابتی به نظر می رسد تا سال 2030بیش از 2 برابر شود.

*در کشور های درحال توسعه تعداد افراد دارای دیابت تا150% در 25 سال آینده آفزایش پیدا خواهد کرد.

-میزان شیوع بیماری دیابت در نواحی مختلف ایران متفاوت است. به عنوان مثال، طبق بررسی های انجام شده بیشترین -میزان شیوع بیماری دیابت در شهر یزد وجود داشته است. (3/16 درصد)
-طبق مطالعات اخیر 14 – 23% ایرانیان بالغ بالای 30 سال دیابتی هستند یا دچار عدم تحمل گلوکز (IGT) می باشند. تقریباً 25% موارد IGT در آینده دچار دیابت می شوند.
60 – 70 در صد افراد دیابتی دچار آسیب عصبی می شوند که ممکن است منجر به قطع پا در آنها گردد. در حدود 15 % این -افراد زخم پای ناشی از دیابت مشاهده شده است.
-طبق بررسی های به عمل آمده ایران جزو کشورهایی است که به میزان زیاد در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار دارد و بروز دیابت در ایران رو به افزایش است.
10 کشوری که دارای بیشترین تعداد مبتلایان به دیابت هستند به ترتیب عبارت از : هند، چین،‌ایالات متحده امریکا، اندونزی، روسیه، ژاپن، امارات متحده عربی، پاکستان، برزیل و ایتالیا

افراد بالای 45 سال  برای تشخیص به موقع این بیماری که علایم چندانی ندارد، انجام آزمایش های مستمر را جدی بگیرند
افراد چاق، سیگاری یا کسانی که سابقه ابتلا به دیابت در خانواده آنها وجود دارد، لازم است از سنین پایین تر نسبت به انجام آزمایش قندخون اقدام کنند حدود 15 تا 20 درصد افراد جامعه به دیابت یا پیش دیابت مبتلا هستند،  دیابت نوع یک، متأسفانه قابل پیشگیری نیست، ولی دیابت نوع دو که شایع ترین نوع دیابت و مورد نظر است، با افزایش تحرک و اصلاح الگوی تغذیه و کاهش مصرف غذاهای نامناسب به راحتی قابل پیشگیری است. دیابت یک تهدید جدی است و همان طور که از ایدز می ترسیم، باید از سونامی این بیماری غیرواگیر نیز نگران باشیم طبق توصیه های انجمن دیابت آمریکا و اروپا که انجمن دیابت ایران نیز در درمان بیماری دیابت از آنها تبعیت می کند، آموزش در زمینه دیابت و راهکارهای درمان آن نخستین گام در کنترل بیماری است. وقتی بیمار کاملا با بیماری خود آشنا باشد، می تواند در روند درمان با پزشک همکاری کند. تغییر شیوه زندگی دومین گام در مسیر کنترل دیابت است، بدین ترتیب که ورزش و جلوگیری از اضافه وزن و پرهیز از عادت های پرخطر مثل استعمال دخانیات، استرس و کم خوابی باید به جزئی جدانشدنی از زندگی بیمار تبدیل شود

 کم تحرکی، تغذیه نامناسب و چاقی عمده ترین فاکتورهای خطر ابتلا به بیماری دیابت میباشد که نیمی از موارد دیابت با جلوگیری از چاقی و اضافه وزن قابل پیشگیری است. براساس آمارهای رسمی حدود   11.3 درصد جمعیت بالغ کشور به دیابت مبتلا هستند، البته خاورمیانه وشمال آفریقا دیابت خیزترین منطقه دنیاست و سه کشور همسایه ما در حاشیه جنوبی خلیج فارس جزو ۱۰کشور دارای بیشترین میزان شیوع دیابت در دنیا هستند. اگرچه نرخ شیوع دیابت در ایران با کشورهای کویت، عربستان و قطر که با شیوع فوق العاده دیابت مواجه هستند، قابل مقایسه نیست ولی با توجه به تغییر هرم جمعیتی و افزایش جمعیت میانسال و سالمند کشور در سال های آینده، افزایش چشمگیر شیوع دیابت در آینده دور از ذهن نیست.

جمع بندی:
دیابت، یک بیماری هزار چهره است و در هر مریضی به شکلی ظاهر می‌شود. من هیچ دو بیمار دیابتی را نمی‌شناسم که کاملا، یکی باشند. لذا نمی‌توان برای تمام بیماران دیابتی، یک نسخه واحد پیچید و یک دستورالعمل واحد تدوین نمود.از طرف دیگر، دیابت، یک بیماری شایع، پرعارضه، مزمن و صعب‌العلاج است. اگر در این چند واژه دقت کنید، درخواهید یافت که دیابت چه دامنه‌ وسیعی دارد.دیابت می‌تواند دارای چهره‌ای خشن یا ملایم باشد. برخورد ما با دیابت نیز متناسب با شدت و ضعف این بیماری است، مثلا بیماری دیابتی که در آستانه ی قطع عضو است، با بیماری که با مصرف یک قرص در روز بیماری خود را کنترل می کند، فرق دارد.در حال حاضر دیابت، قابل علاج نیست، ولی قابل کنترل و مهار شدنی است.

سونامی سرطان؛ از شوخی تا واقعیت

مهمترین دلیل ابتلا به سرطان

نامش هم ترسناک است، چون با مرگ، درمان سخت، درد، تغییر ظاهر با ریختن موها، داروهای گران قیمت و امثال آن همراه می‌شود؛ واقعیت تلخی که در سایه بی تدبیری ما روز به روز دایره بزرگ‌تری از جامعه را در بر می‌گیرد تا ترسمان از آینده دو چندان شود. روند رو به رشد سرطانها در کشورمان، واقعیت تلخی است که وزیر بهداشت نیز به آن اذعان داشته و گفته است باید تدابیری اتخاذ کنیم که سرعت روند رو به رشد آن را کنترل کنیم. این در حالی است که برخی متخصصان سرطان و دست اندرکاران حوزه سلامت، بر این عقیده اند که کشور دچار " سونامی سرطان" شده است هرچند مسئولان ارشد وزارت بهداشت می گویند که چنین اتفاقی رخ نداده و آنچه از وضعیت بیماریهای سرطانی در کشور مشاهده می شود، تنها یک روند رو به افزایش است.اما نکته ای که در این بین وجود دارد، این است که سن ابتلا به سرطان در کشورمان پایین آمده و مرگهای سرطانی نیز رو به افزایش است. بطوریکه سالانه بیش از 90 هزار مورد جدید ابتلا به سرطان در کشور شناسایی می شود و 30 هزار مبتلا به سرطان نیز فوت می کنند.شناسایی بیماران مبتلا به سرطان در کشورمان، یکی از دغدغه های اصلی وزارت بهداشت است، زیرا،بیماران مبتلا به سرطان، زمانی به پزشک مراجعه می کنند که بیماری مزمن شده و روند درمان با مشکل مواجه می شود.

 بار سنگین هزینه های درمان و نگهداری بیماران سرطانی برای کشور، مردم و بیمه ها کمرشکن است و متاسفانه درصد شیوع آن در کشور ما رو به افزایش است. ضمن اینکه مرگ دلخراش مرتضی پاشایی نیز می تواند تلنگری جدی به تمام مردم و به خصوص جوانان و نوجوانان درباره تغییر سبک و سیاق زندگی باشد.این در حالی است که بررسی ها نشان می دهد درصورت بی توجهی مردم به موضوع پیشگیری، تغییر در شیوه زندگی و خودمراقبتی، چهار سرطان سینه، کولون، سرویکس و پروستات، طی سالهای نه چندان دورخط اول بیماریهای بدخیم را در کشور شامل خواهند شد.سرطان یک عامل خطر است، فرد را از شغلش باز می‌دارد و هزینه‌های بالای دارویی دارد. بیماری سرطان به علت رادیوتراپی، نیازمند تغذیه ویژه است. مشکلات افسردگی و روانی را نیز باید به آن اضافه کرد.

مهمترین دلیل ابتلا به سرطان
افزایش سن جمعیت مهمترین دلیل ابتلا به سرطان می باشدشیوه زندگی ناسالم  و عوامل محیطی در بروز این بیماری موثر واقع می شوند. مردم باید از خود مراقبتی آگاه باشند و در جهت مصرف غذای سالم تلاش کرده و از روغن پالم و آب آلوده استفاده نکنند و وزن خود را کنترل و از سبزیجات و میوه زیاد استفاده کنند.غربالگری می تواند سه سرطان پستان، روده بزرگ و دهانه رحم را زودهنگام مشخص کند و هر چه سرطان زودتر شناسایی شود هزینه های بیمار نیز کمتر خواهد شد.

سالانه 90 هزار مورد جدید سرطان در کشور شناسایی می‌شود و در حال حاضر 300 هزار مبتلا به سرطان در کشور وجود دارد که تمام این افراد نیازمند مراقبت، درمان، نگهداری و تسکین درد هستند. "سن"، شایعترین علت ابتلا به سرطان است چرا که با افزایش سن، تغییرات ژنتیکی را شاهد هستیم. از طرف دیگر جامعه ما در حال مسن شدن است. بنابراین انتظار آن است که در سال‌های آتی افزایش بروز موارد سرطان را شاهد باشیم.

آلودگی هوا و سرطان
تحقیقات سازمان جهانی بهداشت حاکی از آن است که خطر ابتلا به سرطان در افرادی که در محیط‌های باز آلوده زندگی می‌کنند، بیشتر از سایرین است. این در حالی است که مردم تهران تنها پنج درصد از روزهای سال را هوای پاک تنفس می‌کنند.مواد ناشی از اگزوز موتورها (گاز CO و ذرات معلق) و به ویژه موتورهای دیزلی بسیار خطرناک و سرطان‌زا هستند. بطوریکه 20 تا 30 درصد آلودگی هوا نیز به دلیل خودروهای فرسوده است.

مواد غذایی ناسالم و آلوده
مواد غذایی ناسالم از دیگر عوامل زمینه‌ساز سرطان است، بطوریکه در صورت آلوده بودن مواد غذایی، خطر سرطان‌زا بودن آنها وجود دارد. ثابت شده که مواد غذایی حاوی نیترات، سرطان‌زا هستند. این در حالی است که بیشترین نیترات در صیفی‌جات و سبزیجات وجود دارد. همچنین فلزات سنگین مانند آرسنیک، آفلاتوکسین و... نیز در بروز سرطان نقش بسیار مهمی دارند.

مواد دخانی و مخدر
سیگار و تریاک از دیگر عوامل زمینه‌ساز سرطان هستند. سیگار در بروز بسیاری از سرطان‌ها نقش مهمی دارد. همچنین بالاترین مصرف تریاک در دنیا، مربوط به ایران است. سرطان‌های دستگاه گوارش و مثانه نیز از این طریق ایجاد می‌شوند. بنابراین بخشی از عوامل زمینه‌ساز بروز سرطان‌ها در دست خود انسان است که می‌تواند از آنها پیشگیری کند.

چاقی و سرطان
چاقی و اضافه وزن از دیگر عوامل خطر بروز سرطانهاست. مصرف روغن جامد، اسیدهای چرب اشباع و ترانس می‌توانند زمینه بروز سرطان را فراهم کنند. بنابراین اطلاع‌رسانی به مردم بسیاری مهم است. رسانه‌ها، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم و وزارت بهداشت و درمان نقش مهمی در این زمینه دارند.

پنج سرطان شایع در ایران
سرطان ریه، پستان، روده بزرگ، معده و پروستات پنج سرطان شایع کشور هستند.

سونامی سرطان؛ شوخی یا واقعیت
نه تنها آمار سرطان در کشور بالا رفته که سن ابتلا نیز کاهش یافته، آمار سرطان در کشور بالا رفته اما اینکه چرا گفته شده که سونامی سرطان در کشور نداریم، می تواند ناشی از مواضع سیاسی و اجتماعی باشد. در هر صورت، گفتن آمار سرطان در کشور، سیاه نمایی نیست بلکه واقع نمایی است.مراکز معتبر برای ارائه آمار مستند از سرطان در کشور نداریم،  تجربیات و مشاهدات روزمره پزشکان نشان می دهد که هم تعداد مبتلایان به سرطان در کشور بالا رفته و هم اینکه سن ابتلا به سرطان کاهش یافته است. به طور مثال در مورد سرطان پستان عنوان می شد که نباید قبل از 30 سالگی به این سرطان فکر کرد. در حالی که خود بنده بیماری دارم که 21 سال سن دارد و مبتلا به سرطان پستان است. همچنین مواردی از ابتلا به سرطان مقعد(رکتوم) در سنین زیر 18 سال داشته ایم که نشان می دهد سن سرطان در کشور کاهش یافته است.

در سالهای اخیر اخبار و گزارشهای متعددی مبنی بر اینکه سونامی سرطان در کشور در حال رخ دادن است، منتشر شده که منجر به نگرانی های مردم گردیده است در حالی که آمارهای موجود صحت این موضوع را تایید نمی کند.بر اساس آمارهای معتبر، میزان بروز سرطان در ایران کمتر از کشورهای دیگر است و بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، میزان بروز سرطان در کشور ما بطور متوسط 134.7 نفر در هر 100 هزار نفر گزارش شده است.

کشنده ترین سرطان در ایران
50 سال پیش سرطان معده جزو 10 سرطان اول در کشورهای غربی به شمار می رفت ولی با افزایش مراقبت های بهداشتی در آن کشورها سرطان معده از فهرست سرطان های مطرح خارج شده است.سرطان ارثی نیست، ابتلای مرحوم مرتضی پاشایی به سرطان معده در سن 28 سالگی یک استثنا بوده است.سرطان دارای فرآیند مزمن و طولانی 15، 16 ساله است وتغییراتی که در ژن صورت می گیرد سبب بروز سرطان زودرس می شود.باید کمپین سرطان را برای بیماران و خانواده هایشان فراهم کرد و هنرمدان باید وارد کمپین این ها شوند تا مردم بیشتر متوجه اهمیت این بیماری شوند.

سرطان معده به دو دسته تقسیم می‌شود. در نوعی از این سرطان ابتدای معده درگیر شده که به آن سرطان proximal معده گفته می‌شود و در نوع دیگر قسمت‌های انتهایی معده درگیر شده که به آن Distal گفته می‌شود.سرطان proximal معده را بسیار خطرناک‌تر و کشنده‌تر است ولی خوشبختانه این نوع سرطان شیوع کمتری در افراد دارد.سیگاریکی از عوامل زمینه ساز مهم در ارتباط با این نوع سرطان معده است مصرف غذاهای نیترات‌دار، غذاهای مانده و ته دیگ از جمله عوامل زمینه‌ساز در بروز سرطان معده نوع Distal می باشندافراد درصورت ابتلا به این نوع عفونت حتما سریع‌تر نسبت به درمان آن اقدام کنند.وجود این نوع عفونت در معده علامت مشخصی نداشته و امکان دارد افراد در پی مراجعه به پزشک به علل مختلفی از جمله سوزش یا ورم معده با انجام آزمایش به وجود این نوع عفونت در معده خود پی برند. بنابراین توصیه می‌شود افراد در صورت امکان هر چند وقت یکبار چکاپی را در این زمینه انجام دهند.

عدم استعمال سیگار، نخوردن غذاهای ته مانده و نیترات‌دار و نیز عدم مصرف ته دیگ غذا و پرهیز از استرس از راهکارهای موثر در جهت پیشگیری از ابتلا به سرطان معده می باشدپرهیز از استرس حتی می‌تواند در روند درمان سرطان معده نیز موثر باشد.شانس درمان سرطان معده در مراحل پیشرفته بسیار کم است،به همین علت توصیه می‌شود افراد به علائمی از جمله کاهش وزن بدون دلیل و نیز ناراحتی‌های معده خود توجه کرده و هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنند.

دانشمندان ثابت کرده‌اند، سبک زندگی مناسب، بهترین راه ِپیشگیری از این بیماری است؛ موضوعی که مورد تأکید کمیته ملی سرطان نیز هست و توصیه‌های غذایی ایشان نیز ریشه در این باور دارد؛ اما چه سود وقتی می‌بینیم مجموعه مدیران وزارت بهداشت از تداوم تبلیغ غیرقانونی محصولات مخربی چون پفک و چیپس گلایه می‌کنند، با طرح موضوعاتی چون اشکالات به‌کارگیری خمیر مرغ در محصولاتی که در مغازه‌ها عرضه می‌شوند یا ضررهای فراوان امثال سوسیس و کالباس و غیره، سعی به اصلاح امور دارند اما در ‌‌نهایت هیچ همراهی از دیگر مسئولان و نهاد‌ها نمی‌بینند.  

اینجاست که درخواهیم یافت‌‌ همان گونه که وزیر بهداشت هشدار می‌دهد، متأسفانه می‌بایست رشد سرطان‌ها در کشورمان را انتظار بکشیم، مگر آنکه از خوردن نمک و غذاهای چرب، به ویژه فست فود‌ها پرهیز کنیم، سالانه یک بار چکاپ کنیم و بعد از آن امید داشته باشیم که مسئولان هم برای پیشگیری از شیوع این بیماری کشنده دست به کار شده و برای آلودگی هوا، برای آلودگی‌هایی که از طریق خورد و خوراک وارد بدنمان می‌کنیم و از آبیاری میوه‌جات و سبزی‌ها با آب‌های آلوده یا سم‌پاشی‌های مخرب گیاهان پدید می‌آید، برای کاستن از مصرف فست فودهایی که بالا‌ترین حمایت مالی برای تأسیسشان نزد بانک‌ها تعریف شده و... فکری کنند!

آخرین نکته:

سرطان یک واقعیت تلخ است و علی‌رغم اینکه میزان ابتلا به این بیماری در ایران در مقایسه با اروپا و سایر کشورها پنج برابر کمتر است، اما روندی رو به رشد دارد و وضعیت فعلی ما در این خصوص مشابه چند دهه قبل آن‌هاست.  اگر وزارت بهداشت در طی یک سال گذشته در حوزه امنیت غذا، هوا و کم تحرکی تاکید داشته و گاهی نیز مورد بی مهری هایی در این خصوص قرار گرفته است، دلیل عمده‌اش آینده نگری و داشتن دورنمایی از وضعیت سرطان در کشور است. سرطان واقعیتی تلخ در زندگی صنعتی و مدرن امروزی است و باید تدابیری اتخاذ کنیم که سرعت روند رو به رشد آن را کنترل کنیم. انجام چکاب سالیانه می‌تواند تضمینی برای تشخیص به موقع و کنترل این بیماری کشنده باشد. در حال حاضر سرطان معده کشنده‌ترین سرطان در ایران بخصوص در مردان است مهمترین علت تزاید سرطان تغییر اجتناب ناپذیر هرم سنی جمعیت در کشور است، بنابراین باید تدابیری اتخاذ کنیم که بتوانیم سرعت ابتلا به این بیماری را کاهش دهیم و با تعامل و هم افزایی بین بخشی حوزه‌های صنعت، کشاورزی، آب و هوا و شورای عالی سلامت و  امنیت غذا از بروز سرطان پیشگیری کنیم تا جمعیت سالم بیشتری در آینده داشته باشیم.

درمان‌های خانگی برای رفع گرفتگی عضلات پا

کرامپ یا گرفتگی عضلانی به گرفتگی ناگهانی و انقباض غیرارادی یک یا چند عضله در نواحی ران و ساق پا اطلاق می‌شود که معمولا هنگام شب اتفاق می‌افتد. از علائم اصلی کرامپ، درد شدید و ناگهانی همراه با احساس ادم (ورم) انباشته در زیر پوست ناحیه است،افراد بالای 65 سال، زنان باردار، ورزشکاران و افرادی که دچار کم‌آبی در هوای بسیار گرم می‌شوند، بیشتر در معرض گرفتگی عضلانی ناحیه پا قرار می‌گیرند. همچنین این عارضه با پرکاری تیروئید و دیابت ارتباط دارد که در صورت وقوع مکرر گرفتگی عضلات، ایجاد تورم، قرمزی و تغییرات پوستی، ضعف عضلانی و بهبود نیافتن خودبه‌خودی، مراجعه به پزشک ضروری خواهد بود.اگرچه علت مشخصی برای کرامپ عضلانی ذکر نشده، ولی از علت‌های شایع آن می‌توان به بی‌آبی اشاره کرد.کشیدگی عضلانی و حفظ یک وضعیت برای مدت زمان طولانی و کاهش جریان خون کافی به عضله، فشار روی عصب و کمبود مواد معدنی بدن می‌تواند از دیگر دلایل بروز کرامپ عضلانی باشد.
 
تصلب شرائین نیز با خطر گرفتگی عضلات پا همراه است،‌باریک شدن رگ‌هایی که خون را به پاها می‌رساند،‌ می‌تواند گرفتگی عضلات به وجود آورد. همچنین فشردگی اعصاب در ستون فقرات بر اثر تنگی کانال نخاعی می‌تواند موجب گرفتگی و درد پاها شود که معمولا این درد وقتی به مدت طولانی راه می‌روید،بدتر می‌شود.کاهش املاح یا مواد معدنی بدن چون پتاسیم، کلسیم یا منیزیم در بدن می‌تواند باعث گرفتگی عضلات شود. توجه داشته باشید، مصرف داروهای ادرارآور ممکن است باعث از دست دادن این املاح شود.
 
راهکارهای درمانی گرفتگی عضلات پا:

در وهله اول باید آب زیادی در شبانه‌روز مصرف شود. قدم بعدی در درمان کرامپ، استفاده از داروهای شل‌کننده عضلات است که از سوی پزشک تجویز می‌شود. همچنین مصرف ویتامین ب ـ کمپلکس، منیزیم و استفاده از مغزهای خوراکی توصیه می‌شود.از دیگر درمان‌های مهم کرامپ عضلانی، فیزیوتراپی و استفاده از ماساژ و اعمال کشش به عضلاتی است که دچار این مشکل هستند. همچنین استفاده از گرما در ناحیه دچار گرفتگی عضلانی یا استفاده از گرما و سرما به صورت متناوب می‌تواند به کاهش درد فرد مبتلا کمک کند. به‌علاوه باید دقت داشت،‌ برای جلوگیری از ایجاد دوباره کرامپ عضلانی از بروز کم‌آبی در طول شبانه‌روز جلوگیری شود و همچنین تکنیک‌های استرچینگ (تمرین‌های کششی) عضلات را در طول روز اجرا کرد.این عارضه در دوران بارداری بسیار شایع است،لذا بر مصرف مکمل‌های غذایی برای رفع کمبود ناشی از ویتامین B، کلسیم و منیزیم طی دوران بارداری توصیه می‌شود.

انواع هپاتیت ؛اپیدمیولوژی وراههای پیشگیری از آن

کلیات هپاتیت

کبد شما یکی از مهمترین اعضای بدن است، کبد نقش حیاتی در زندگی شما ایفا می‏کند. وظیفة اولیه کبد تصفیه هر چیزی است که شما می‏خورید. کبد در مراقبت از عفونتها کمک می‏کند و میکروبها و سایر مواد سمی را از خون شما خارج کرده و به حفظ سلامت شما کمک می‏کند. همچنین کبد مسئولیت ذخیره انرژی برای به حرکت در آوردن عضلات و کنترل قند خون و تنظیم کلسترول و نیز مسئولیت کنترل چندین هورمون و آنزیم دیگر است.هپاتیت یعنی التهاب کبد و در میان عوام مردم به یرقان و زردی مشهور است . مهمترین عوامل ایجادکننده آن ویروسها هستند . ویروسها موجودات بسیار ریزی هستند که از فرد آلوده به فرد سالم منتقل می شوند و برای رشد و تکثیر خود به یک موجود زنده نیاز دارند.به التهاب و ورم کبد هپاتیت گفته می شود. عوامل مختلفی از جمله ابتلا به ویروس های هپاتیت ( A، B، C ، D، E و … ) ، داروها ، سموم، آنوکسی ، الکل و … باعث هپاتیت می شوند. هپاتیت ویرویسی یکی از عوامل مهم مرگ زودرس انسان می باشد براساس تخمین سازمان بهداشت جهانی ۳۸۵ میلیون ناقل هپاتیت B و ۱۷۰ میلیون ناقل هپاتیت C در جهان وجود دارد و سالانه بیش از یک میلیون مورد مرگ در اثر هپاتیت اتفاق می افتد.

  تاریخچه هپاتیت:

اولین موارد هپاتیت منتقله از طریق خون و ترشحات بدنبال تلقیح واکسن آبله حاوی لنف انسان در سال ۱۸۳۳ در برمه گزارش شد. در سال ۱۹۶۵ بلومبرگ آنتی ژن مشخص شد که این آلودگی انتشار جهانی دارد و در اواخر سالهای ۱۹۸۰ ویروس هپاتیت C کشف شد.

هپاتیت نوع A:

این نوع هپاتیت توسط یک ویروس شدیدا آلوده کننده و مسری ایجاد می شود و از طریق تماس های نزدیک قابل انتقال است. عمده ترین انتقال آن از طریق دهانی- مدفوعی می باشد یعنی در مناطقی که بهداشت رعایت نشده و پس از دستشویی دستها با آب و صابون شسته نمی شود و با همان دست غذا خورده می شود این ویروس به راحتی انتقال می یابد. همچنین در اثر آب, غذاها و شیر آلوده و همچنین در اثر خوردن صدف و گوشت نپخته ماهی انتقال می یابددر زمانی که علائم بیماری و زردی بروز کرد فرد فقط باید استراحت کند تا ویروس توسط دفاع سیستم ایمنی بدن مهار شود و به تدریج التهاب کبدی به وضعیت سابق برگرددنکته قابل ذکر این است که هپاتیت A به هیچ نوع درمان دارویی احتیاج ندارد.

هپاتیت نوع B:

ابتلا به این نوع هپاتیت عوارض بی شماری دارد. از این رو اهمیت شناخت آن بسیار بالاست.

راههای انتقال این ویروس عبارتند از:

_مادر به جنین : به ویژه اگر مادر در ماه سوم بارداری آلوده شده باشد احتمال انتقال بیماری به جنین بسیار بالا است.

_تماس جنسی : از راه خون, استفاده از سرنگ مشترک در معتادان تزریقی و یا فرو رفتن سوزن آلوده به ویروس به طور اتفاقی در پوست افراد سالم و استفاده از تیغ های آلوده است.

_ترشحات بدن : از جمله بزاق ,مدفوع, صفرا, اشک و مایع منی به عنوان یکی از منابع انتقال ویروس مطرح هستند .

بعد از آلوده شدن به ویروس هپاتیت B سه مشکل بالینی رخ می دهد. اولا علائم دیده نمی شود. ثانیا مانند هپاتیت A علائم به صورت حاد یعنی ضعف, بی اشتهایی و زردی پیش رونده بروز می کند. ثالثا آنتی ژن ویروس در بدن باقی می ماند و اشکال مزمن بیماری اتفاق می افتد و بعدا با فعالیت مجدد ویروس علائم هپاتیت بروز می کند. گاهی باعث ایجاد سرطان در کبد می شود. گاهی با بروز علائم هپاتیت حاد, زردی آنقدر زیاد می شود که روی عملکرد طبیعی مغز تاثیر گذاشته و باعث علائم خواب آلودگی و عدم هوشیاری می شود و به علت تخریب سلولهای کبدی زمان انعقاد خون به شدت طولانی می شود و خونریزی های مختلف در نواحی متفاوت بدن مثل خونریزی لثه, مخاطها و پوست اتفاق می افتد که وضعیت بیمار بسیار خطرناک و مرگبار می شودویروس هپاتیت B در افراد بدون علامت, که به صورت مزمن و طولانی ویروس را در خون خود حمل می کنند از راههای گفته شده به افراد سالم انتفال می یابدنکته مهم آن است که درمان خاصی برای این بیماری هنوز کشف نشده است و ابتلا به این نوع از بیماری ویروسی مرگبار است.

 اپیدمیولوژی:

از نظر شیوع آلودگی به HBV مناطق جهان را به سه دسته تقسیم می کنند:

کم شیوع ( کمتر از ۲%) مانند قسمتهای عمده ای از امریکا، استرالیا و نواحی شمالی اروپا شیوع متوسط ( ۷ – ۲% ) قسمت عمده آسیا، شمال افریقا و نواحی شرقی امریکای جنوبی شیوع بالا ( بیش از ۸% ) آفریقا ، سواحل جنوب شرقی آسیا و آلاسکا در نواحی که شیوع بالاست اغلب موارد آلودگی در زمان تولد اتفاق می افتد ( Vertical ) . در سایر نواحی جهان اغلب آلودگی پس از بلوغ طی تماس جنسی، تماس با خون و یا سایر ترشحات آلوده اتفاق می افتد.

 افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند عبارتند از:

نوزادان مادران آلوده ، معتادین تزریقی ، افراد با شرکاء جنسی متعدد ، دریافت کنندگان مکرر خون و فرآورده های خونی ، بیماران تحت دیالیز و پرسنل بهداشتی درمانی حدود ۳% از جمعیت جهان به هپاتیت C آلوده اند که از این میان آفریقا با میزان شیوع ۵/۳% بیشترین و اروپا با ۰/۰۳% کمترین میزان شیوع آلودگی را بخود اختصاص داده اندآلودگی بیشتر در سنین ۲۰-۳۹ سالگی اتفاق می افتد ولی حداکثر شیوع مربوط به سنین ۳۰-۴۹ سال است . جنس مذکر غالب می باشد و در حال حاضر عمده ترین افراد در معرض خطر شامل معتادین تزریقی، دریافت کنندگان مکرر خون و فراورده های خونی و بیماران دیالیزی می باشند.

 سرایت پذیری و راه های انتقال:

آنتی ژن هپاتیت بی  بطور تجربی از بسیاری از مایعات بدن جدا شده ولی ویروس کامل و عفونت زا در تمام ترشحات بدن یافت نمی شود. احتمال انتقال هپاتیت B بشدت تحت تاثیر وضعیت فرد از نظر HbeAg می باشد بطوریکه احتمال ایجاد بیماری هپاتیت بدنبال یک تماس تصادفی شغلی با فرد HBeAg منفی ۱ تا ۶ درصد و در مقابل با فرد HBeAg مثبت ۲۲ تا ۳۱ درصد تخمین زده شده است.

۱- انتقال از مادر به فرزند:

در مورد هپاتیت احتمال انتقال در طی حاملگی و زایمان بالاست بطوریکه در مادران بدون دریافت اقدامات پیشگیری احتمال انتقال حتی به ۹۰% می رسد. تنها ۵ تا ۱۰ درصد موارد انتقال از مادر به جنین در طی ۶ ماهه اول اتفاق افتاده و عمدتاً انتقال در سه ماهه آخر بارداری و زایمان اتفاق می افتد. احتمال انتقال هپاتیت C از این طریق حدود ۶% ذکر شده است که در مادرانی که HIV و HCV با هم دارند این نسبت به ۱۷% می رسد. شیردهی موجب افزایش سرایت هپاتیت C نمی شود .در مورد انتقال هپاتیت B از طریق شیردهی بحث بسیار زیاد است و گرچه HBsAg از شیر مادر جدا شده ولی بعلت تماس بسیار نزدیک مادر با نوزاد نمی توان الزاما انتقال آلودگی را به شیر مادر نسبت داد.

۲- انتقال از طریق جنسی:

این راه اصلی ترین راه انتقال HBV در کشورهای پیشرفته می باشد. امکان انتقال هپاتیت C از این راه کمتر است و میزان انتقال برای همسران افراد آلوده که ریسک فاکتور دیگری نداشتند ۱/۵% ذکر شده است. میزان انتقال در بین مردانی که همسران HCV-Ab  مثبت داشتند تفاوتی با مردانی که همسران HC-Ab منفی داشته اند ندارد. در حالیکه برعکس در زنانی که همسران آلوده داشته اند این نسبت ۴ برابر حالت عکس بوده است. در بین افرادی که رفتارهای جنسی پر خطر داشته اند این رقم چند برابر سایر افراد جامعه است.

۳- تزریق خون و فرآورده های خونی و پیوند اعضا:

این راه قبل از سالهای ۱۹۸۹ اصلی ترین راه انتقال هپاتیت C محسوب می شد. خوشبختانه امروزه با برقراری سیاست های سلامت خون شامل غربالگری اهدا کنندگان ، غربالگری خونهای اهدایی و تکنیک های غیر فعال سازی ویروس که بر روی فرآورده های خونی انجام می شود تا حد بسیار بالایی جلوی ایجاد آلودگی از این طریق گرفته شده است ( گر چه بهر حال این احتمال هنوز وجود دارد بخصوص در افرادی که بطور مکرر نیاز به تزریق پیدا می کنند.)

۴- انتقال از طریق وسائل تیز ، نافذ و تماسهای زیر پوستی:

مهمترین روش انتقال در این گروه ، استفاده معتادین تزریقی از وسایل تزریق بصورت اشتراکی است. سایر فعالیت های توام با انتقال ویروس که در این گروه قرار می‌گیرند عبارتند از خالکوبی ، طب سوزنی ، سوراخ کردن گوش ، ختنه ، تزریق و …


۵- انتقال در حین ارائه خدمات تشخیصی و درمانی  NosocomiaL:

انتقال ویروس از طریق ابزارهای آلوده در دندانپزشکی ، جراحی، دیالیز، اندوسکوپی و سایر اقدامات تشخیصی و درمانی صورت می گیرد. احتمال ایجاد Seroconversion  بدنبال حوادث شغلی نظیر فرو رفتن سوزن در مورد هپاتیت B و e آنتی ژن مثبت ۳۷ تا ۶۲ درصد ذکر شده است در حالیکه این رقم در مورد هپاتیت ۸/۱% C است. احتمال انتقال HCV در حین ارائه خدمات بهداشتی درمانی از طریق تماسهای مخاطی بسیار نادر است.

۶- سایر راه های انتقال:

در مورد ویروس هپاتیت B بعلت مقاومت بالا، ویروس می تواند ۷ تا ۱۰ روز بر روی سطوح باقی بماند و باعث انتقال آلودگی شود لذا وسایل مشترک مثل مسواک ، شیشه شیر بچه ، اسباب بازی، ظروف غذاخوری ، قیچی و غیره می توانند در انتقال نقش داشته باشند. در صد زیای از فرزندان مادران HBsAg مثبت که در طی حاملگی و زایمان آلوده نشده اند بعلت تماس های نزدیک با مادر یا خواهر و برادرهای آلوده طی ماهها یا سالهای اول زندگی ، آلودگی را کسب خواهند نمود ( Horizontal ) . در مورد هپاتیت C حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد عفونت خود بخود فروکش خواهد کرد ولی در ۸۰% موارد آلودگی بصورت مزمن در بدن باقی خواهد ماند.

 تظاهرات بالینی:

ابتلا به ویروس هپاتیت B و C می تواند منجر به عفونتهای حاد و یا مزمن شود در مورد هپاتیت B تقریبا ۷۰% موارد آلودگی بصورت بدون علامت یا بدون یرقان است و در ۳۰% موارد علائم بالینی مشخصه هپاتیت حاد دیده می شود نحوه تظاهر بیماری با سن آلودگی ارتباط تنگاتنگ دارد بطوریکه آلودگی در دوره نوزادی ۹۰% منجر به عفونت مزمن خواهد شد در حالیکه پس از بلوغ تنها ۱۵ تا ۱۰ درصد موارد دچار عقونت مزمن می شوند و اغلب موارد خود بخود بهبود می یابند. احتمال بروز هپاتیت حاد و یرقان در هپاتیت C حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد می باشد و اغلب موارد آلودگی ( ۸۰% ) منجر به عفونت مزمن می شود.

 هپاتیت حاد:

هپاتیت حاد ویروسی بیماری است با شروع مشخص علائم شامل زردی، ادرار تیره ، بی اشتهایی ، ضعف و خستگی بیش از اندازه و حساسیت ربع فوقانی شکم، علائم بیولوژیک شامل افزایش اوروبیلینیوژن ادرار  افزایش آنزیمهای کبدی ALT و AST به بیش از ۵/۲ برابر طبیعی است. معمولا یک دوره علائم اولیه سرما خوردگی ، تب ، درد شکم ، تهوع ، استفراغ و گاهی بثورات جلدی و درد و التهاب مفاصل دیده می شود. در هپاتیت حاد بسته به نوع ویروس معمولا زردی در عرض ۱-۳ ماه بعد از بیماری از بین می رود ولی در برخی از موارد خستگی طولانی حتی بعد از طبیعی شدن آنزیمهای کبدی وجود دارد. افزایش آنزیمها در اواخر دوران نهفتگی آغاز می شود و در اوایل دوره زردی  به حداکثر می رسد. در طی دوره نقاهت سطح آنزیمها پایین می افتد و در عرض ۱-۴ ماه طبیعی می شود در صورتیکه تغییرات آنزیمی بیش ۶ ماه ادامه پیدا کند نشانه پیشرفت به سمت هپاتیت مزمن می باشد. افزایش بیلیروبین مستقیم و غیر مستقیم هر دو وجود دارد و در فرمهای بدون زردی ممکن است بیلیروبین طبیعی باشد. مهمترین شاخص هپاتیت ویروسی افزایش شدید آمینوترانسفرازهای سرم ( AST و  ALT ) که معمولا به اندازه ۵-۱۰ برابر زمان طبیعی میرسد.

 هپاتیت مزمن:

اغلب بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B بدون علامت هستند مگر اینکه به سمت سی روز پیشرفت داشته باشند در اکثر موارد علائم بسیار غیر اختصاصی است ، از جمله خستگی زودرس مشاهده می‌شود. گاهی اوقات تشدید بیماری در عفونت های مزمن خود را بصورت هپاتیت حاد جلوه می‌دهد. معاینه بالینی اغلب طبیعی است و گاهی علائم بیماری مزمن کبدی ، یرقان ، طحال بزرگ ، تجمع مایع در شکم ، ورم اندامها و اختلال هشیاری در بیماران مبتلا به سیروز کبدی مشاهده می‌شود. پیشرفت به سمت سیروز با علائم کاهش شمارش تمام رده‌های سلولی در آزمایش کامل خون ، کاهش ساخت آلبومین ، طولانی شدن زمان پروتروبین و افزایش بیلیروبین همراه است.تظاهرات خارج کبدی: در اثر واکنش‌های سیستم ایمنی علائم خارج کبدی در مفاصل ، کلیه ها ، پوست و … اتفاق می‌افتد.  یکی از شایعترین این درگیریها بیماری سرمی بصورت بثورات جلدی و تورم مفصل در مرحله پیش از بروز زردی در هپاتیت حاد است.

 تشخیص سرولوژیک:

آلودگی به ویروس هپاتیت B با ظهور HBsAg مشخص می شود برای تشخیص هپاتیت حاد B وجود علائم بالینی و افزایش ترانس آمینازها بعلاوه وجود Anti HBcIgM لازم است در مرحله Window که HBcAb منفی شده و HbsAb هنوز به سطح قابل اندازه گیری نرسیده است، اندازه گیری Anti HBcIgM کمک کننده می باشد. ظهور HBsAb نشانه ایمنی به ویروس هپاتیت خواهد بود که ممکن است بطور طبیعی یا در اثر تزریق واکسن اتفاق افتاده باشد. در افرادیکه HBsAb به همراه HBcAb وجود دارد تماس با ویروس در گذشته افتاق افتاده و مصونیت طبیعی ایجاد شده است. HBeAg نشانه فعالیت ویروس و آلودگی زایی بالاست ولی در صورت منفی شدن HBeAg هنوز هم احتمال انتقال وجود دارد. برای تشخیص هپاتیت مزمن B باید HBsAg بمدت ۶ ماه در خون وجود داشته باشد. برای تعیین میزان تکثیر و فعالیت ویروس باید از تستهای HBV DNA و HBeAg استفاده کرد. در کسانیکه HBeAg منفی و آنزیمهای کبدی طبیعی دارند تست اضافی دیگری لازم نیست در غیر این صورت بیمار باید به مراکز تخصصی ارجاع داده شود. در مورد HCV ارزانترین و در دسترس ترین آزمایش که بطور اولیه برای بیمار انجام می شود سنجش HCV-Ab به روش الیزا است.

 یکی از انواع حساس الیزا در حال حاضر ELT-2 می باشد که میزان حساسیت آن در گروه های در معرض خطر نظیر معتادین تزریقی ۹۰ تا ۹۵ درصد است ولی در افراد بدون زمینه لذا تست مثبت الیزا در افراد بدون زمینه باید با Recombinant (RIBA) Immunoblot تکمیل شود. باید دقت داشت که در فاز حاد عفونت HVC سطح آنتی بادیها هنوز به حد قابل اندازه گیری نرسیده لذا ELisa و یا RIBA منفی در این دوره رد کننده عفونت نیست و در افرادی که احتمال قوی آلودگی وجود دارد تست باید تکرار شود.

 مشاوره :

برای افراد آلوده به ویروس باید مشاوره کامل شامل موارد ذیل انجام گردد:

 منشاء احتمالی آلودگی  

 سیر طبیعی بیماری

 علائم احتمالی  

 توصیه‌های لازم برای پیشگیری از انتقال به سایرین

 موارد مربوط به تصحیح عادات زندگی شامل ترک اعتیاد و مصرف الکل ، قطع سیگار و رژیم غذایی سالم خودداری از اهداء خون و اعضاء ، پرهیز از استفاده مشترک وسایل شخصی و تزریقات و عدم مصرف دارو اعم از شیمیایی یا گیاهی بدون نظر پزشک معالج آگاهی دادن به افراد ارائه دهنده خدمات پزشکی و دندانپزشکی در مورد آلودگی

 داشتن رفتار جنسی مطمئن  

 پاک کردن هر گونه لکه خون خود با محلول خانگی بلیچ و دستمال کاغذی

 ترغیب و آموزش خانواده برای چک آپ و دریافت آموزش‌ها و خدمات پیشگیری مرتبط  

 پوشاندن زخم ها و جراحات

 قرار دادن دستمال یا البسه آلوده به خون در کیسه پلاستیک قبل از دور انداختن  

 دادن آگاهی در مورد راه‌های عدم انتقال شامل: عطسه ، سرفه ، در آغوش کشیدن ،   آب ، غذا و تماسهای معمول روزانه

 
نکته: بیمار نباید از فعالیتها و شرکت در محل‌های اجتماعی شامل کار ، مدرسه ، بازی و … خارج شود یا کنار گذاشته شود.


 سیاست های اجرایی مبارزه با هپاتیت در ایران:
برقراری نظام مراقبت روتین و پایگاهی, واکسیناسیون کلیه نوزادان و گروه‌های در معرض خطر شامل: دانشجویان گروه پزشکی ، جراحان ، پزشکان ، پرستاران ، ماماها ، دندانپزشکان ، کمک دندانپزشکان ، بیماران تحت دیالیز ، کارشناسان و تکنسین‌های آزمایشگاهی تشخیص طبی ، پرسنل مؤسسات نگهداری کودکان عقب افتاده و خانه سالمندان ، دریافت کنندگان محصولات خونی و خانواده فرد مبتلا, حفظ و پایش سلامت خون؛ نظارت منظم بر رعایت اصول ایمنی و احتیاطات استاندارد در بخش های بهداشتی درمانی شامل دیالیز ، دندانپزشکی ، تزریقات و …

نظارت منظم بر رعایت سایر اصول ایمنی در آرایشگاه‌ها و درمانگاه‌های طب سنتی

 آموزش همگانی گروه‌های هدف شامل: افراد آلوده و خانواده فرد ، افراد در معرض خطر و توده مردم

 آموزش کلیه نیروهای بهداشتی درمانی در تمام سطوح در مورد مسائل مرتبط شامل:

 آموزش کلیه نیروهای بهداشتی درمانی در تمام سطوح در مورد مسائل مرتبط شامل: راه های سرایت ، روش‌های پیشگیری و اصول احتیاطات استاندارد ، چگونگی دفع وسائل تیز و زباله‌های بیمارستانی و عفونی ، روش های ضد عفونی و  نیز تشخیص و اداره کردن بیمار مبتلا به هپاتیت و معرفی به هنگام به متخصص جهت درمان

 بررسی کلیه موارد هپاتیت حاد B و C و بازرسی و نظارت بر محل احتمالی اکتساب عفونت

 کشف بهنگام موارد همه‌گیری و کنترل منشاء  استراتژی مفیدی که در امر کنترل بیماریهای منتقله از طریق خون شناخته شده ، اجرای برنامه کاهش آسیب Harm Reduction در زندان‌هاست که در حال حاضر این طرح در سازمان زندان‌ها در حال بررسی است.
برای ارزیابی میزان تاثیر برنامه ها اجزاء زیر باید پایش شوند:

 پوشش واکسن   HBV3در نوزادان

 پوشش واکسن HBV3  در گروه‌های در معرض خطر بخصوص پرسنل درمانی 

 کاهش میزان بروز موارد هپاتیت حاد 

  انجام مطالعات مقطی دوره‌ای تحت نظر مرکز مدیریت بیماریها و کمیته کشور

هپاتیت C:

راه انتقال این نوع ویروس به وسیله تزریق است. این بیماری غالبا در گیرندگان خون و فراورده های خونی و معتادان تزریقی بروز می کند. البته در کشور ما انتقال این نوع از هپاتیت از طریق فراورده های خونی بسیار کم شده است زیرا کنترل می شوند. پیشگیری از این نوع از هپاتیت این است که معتادان تزریقی یا اعتیاد خود را ترک کنند و یا از روش دیگری برای استفاده از مواد مخدر استفاده کنند. قانونمندی و عدم تجاوز به حریم خانواده و فعالیتهای جنسی سالم نیز از راههای پیشگیری است

هپاتیت D:

فقط در بیمارانی که به صورت طولانی ناقل ویروس هپاتیت B هستند بروز می کند. علائم این بیماری مشابه سایر هپاتیت های ویروسی است؛ با این تفاوت که سیر شدیدی دارد و گاهی سبب تخریب کامل کبد و مرگ می شود.

از آنجایی که در قرن حاضر ایدز و هپاتیت B دو بیماری لاعلاج هستند باید به آنها توجه بیشتری کرد. زیرا ویروس ایدز در خارج از بدن تنها ۳۰ ثانیه زنده می ماند اما ویروس هپاتیت Bدر خارج از بدن ۲ الی ۳ ساعت زنده است. از این رو احتمال آلودگی به این ویروس بیشتر خواهد بود. اما نکته مهم اینجاست که اگر درمانی برای این دو بیماری نیست اما برای بیماری هپاتیت B واکسنهایی در سه نوبت وجود دارد که انسان را از این بیماری خطرناک مصون می سازد.


سوالت رایج و مهم در مورد هپاتیت:

چه درمانی برای معالجه بیماری بکار می‏رود؟
پزشک ممکن است برای شما اینترفرون الفا تجویز کند که داروی ایمن و مؤثری برای درمان هپاتیت مزمن B و C در بیماران با بیماری کبدی جبران شده می‏باشد. شروع درمان با اینترفرون‏الفا می‏تواند باعث تأخیر در پیشرفت بیماری شود.نمی‏توان پیشگویی کرد که چه وقت بیماری پیشرفت خواهد کرد. هر چقدر شما سریعتر درمان را شروع کنید شانس بیشتری برای جلوگیری از عوارض جدی بیماری دارید. به منظور بهره‏مندی کامل از درمان با اینترفرون‏الفا شما باید دستورات پزشکتان را پیگیری کنید و درمان را به همان مدتی که او برایتان تحویز کرده است ادامه دهید.

به امید جامعه سالمتر برای فرزندانمان و سلامتی و شفای همه بیماران

References

1. j.E  Berk ( chief editor ): Bokus, Gastroenterology . 4 thed . W.B Saunders Co, 1985
2. J.L.  Brown et al : the Hepatitis B Virus in Virus infections of Gut & Liver . Baill . Clin . gatroent , 4 : 721 , 1990
3. M.M Van Ness V S.J Chobanian : Manual of Clinical problems in Gastroenterology . 2 th ed .Little X Brown co , 1994
4. B.J. Mcmahon etal : Frequency of Adverse
Reactions to Hepatitis B Vaccine in 43618 persons .
Am . J . Med , 92 : 254 , 1992

کرونا یابیماری مرس MERS-CoV

کلیات بیماری کرونا

ویروس کرونا از دسته ویروس های سرماخوردگی محسوب می شود و بسیار شایع است اما ویروسی که در حال حاضر تحت عنوان MERS-CoV شناخته می شود، نوعی از ویروس کرونا است که با انواع قبلی متفاوت بوده و ایجاد بیماری های شدید تنفسی و گوارشی می کند.گر چه موارد بروز ویروس جدید از حدود یک سال و نیم پیش در منطقه خاورمیانه بخصوص عربستان سعودی و به دنبال آن در کشورهای امارات، قطر، اردن، کویت و عمان مشاهده شد، اما هم چنین تعداد موارد بروز عفونت در عربستان سعودی به مراتب بیشتر از سایر کشورها بود.ویروس«کرونا» به عنوان عامل این بیماری به سیستم تنفسی حمله می‌کند و به تدریج این سیستم را از کار می‌اندازد و از علائم این بیماری می‌توان به سرفه، تب شدید که به التهاب ریه و نارسایی کلیه منجر می‌شود، اشاره کرد ،اما تاکنون واکسنی برای جلوگیری از ابتلای به آن ساخته نشده است.

ویروس‌ کرونا، ویروسی‌ که اکثر افراد در طول زندگی‌شان به آن مبتلا می‌شوند.ویروس‌های انسانی کرونا معمولا منجر به بیماری‌های خفیف تا نیمه شدید شبکه تنفسی فوقانی می‌شوند.ویروس‌های کرونا به‌خاطر تیغ‌های تاج مانند روی سطح آنها به این نام شناخته شده‌اند و سه زیر گروه اصلی برای ویروس‌ها وجود دارد، با عنوان‌«آلفا، بتا، گاما» و یک گروه چهارم که به تازگی بوجود آمده، با عنوان «دلتا».ویروس‌های کرونا، ویروس‌هایی هستند که اکثر افراد در طول زندگیشان به آن مبتلا می‌شوند. ویروس‌های انسانی کرونا معمولا منجر به بیماری‌های خفیف تا نیمه شدید شبکه تنفسی فوقانی می‌شوند.ویروس‌های کرونا بخاطر تیغ‌های تاج مانند روی سطح آنها به این نام شناخته شده‌اند و سه زیر گروه اصلی برای ویروس‌های کورونا وجود دارد، با عنوان‌های«آلفا، بتا، گاما» و یک گروه چهارم که به تازگی بوجود آمده، با عنوان«دلتا».

ویروس‌های کرونا برای اولین بار در اواسط دهه 60 شناسایی شدند. پنج ویروس کورونا که می‌تواند افراد را مبتلا کند، عبارتند از: ویروس کورونای آلفا 229E، NL63 و ویروس کرونای بتا OC43، HKU1 و SARS-CAV. ویروس کورونا می‌تواند به سندرم تنفسی حاد منجر شود.ویروس‌های کرونا ممکن است حیوانات را نیز مبتلا کند، اکثر این ویروس‌های کرونا معمولا تنها یک گونه جانور را مبتلا می‌کنند ازجمله میمون‌ها، گربه‌های هیمالیایی، سگ‌های راکون، گربه‌ها، سگ‌ها و جوندگان.

مطالعات نشان می دهد ابتلا به موارد شدید این عفونت در یک سوم موارد منجر به مرگ می شود، موارد شدید ابتلا و مرگ ناشی از این عفونت بیشتر در گروه های پرخطر که دارای یک بیماری زمینه ای نظیر دیابت شدید کنترل نشده، فشار خون بالا، بیماری های قلبی-ریوی شدید و مزمن، نارسایی کلیه، سرطان و سایر بیماریهای خونی شدید،هستند و یا از بیماریها و درمان هایی که باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می شود رنج می برند ، مشاهده می شود.
موارد ابتلا در دنیادر حال حاضر موارد ابتلا به این بیماری در کشورهای ایالات متحده آمریکا، انگلستان، فرانسه، ایتالیا، یونان، هلند، عربستان، امارات متحده عربی، قطر، اردن، عمان، کویت، مصر، یمن، لبنان، تونس، مالزی و فیلیپین گزارش شده است. همچنین تا کنون 672 نفر در 18 کشور جهان مبتلا به این بیماری شده اند که از این تعداد 207 نفر فوت کرده اند ونیزبروز این بیماری در کشور عربستان 562موردبوده است که ازاین تعداد هم 186 مورد مرگ گزارش گردیده است .

توصیه های بهداشتی
 منبع این بیماری بر اساس آنچه که تاکنون معلوم شده، شتر بوده است، اما هنوز نقش سایر حیوانات معلوم نیست و راههای انتقال بیماری نیز به صورت قطعی مشخص نشده است.چون تماس خیلی نزدیک با شتر، استفاده از لبنیات پاستوریزه نشده بخصوص شیر و خوردن گوشت خوب پخته نشده شتر ممکن است سبب بروزاین بیماری شود بنابراین باید در این خصوص احتیاط کرد . این بیماری در مواردی از طریق فرد مبتلا باعث انتقال به دیگران به خصوص اطرافیان نزدیک و کادر درمانی که وظیفه مراقبت از بیماران را دارند، منتقل می شود. این موارد به خصوص هنگامی رخ می دهد که هنوز ابتلا به بیماری قطعی نشده و کادر درمانی رعایت نکات حفاظت از خود را نکرده باشند.
 گرچه در موارد بروز این بیماری به صورت خفیف بهتر است بیمار در منزل تحت مراقبت قرار گیرد اما در موارد شدید و توام با اختلال تنفسی باید فرد حتما در بیمارستان بستری و در شرایط ایزوله مراقبت شود.اگر نکات ضروری مراقبت از بیمار مبتلا به کرو نا ویروس رعایت شود مراقبت در منزل در موارد بروز خفیف بیماری به مراتب بهتر از مراقبت در بیمارستان است و احتمال انتقال بیماری را کمتر می کند.  بهتر است وظیفه مراقبت از بیمار در منزل تنها به یک نفر سپرده شود و بقیه اطرافیان در صورت امکان از رفت و آمد به اتاق بیمار خودداری کرده و یا فاصله حداقل یک متر را هنگام تماس با بیمار رعایت کنند.
همچنین فردی که مراقبت از بیمار را بعهده دارد، نباید از گروه افراد پرخطر باشد . به باور او شستشوی دستها بخصوص قبل از تماس با بیمار و بعد از تماس با او اجباری بوده و اهمیت بسیاری در جلوگیری از انتقال بیماری به دیگران دارد. سطوح داخل اتاق بیمار لازم است روزانه ضدعفونی و تمیز شود،  مدفوع و ادرار بیمار می تواند برای دیگران آلوده کننده باشد. او هم چنین یاد آوری کرد بیمار نیز باید به دقت نکات بهداشتی را در این رابطه رعایت کرده و دستهای خود را به طور مرتب شستشو دهد.

در صورت ابتلا چه باید بکنیم؟

اگر در اثر ویروس‌های انسانی بیمار شده‌اید، می‌توانید مانع ابتلای دیگران به این بیماری شوید: هنگامی که بیمار هستید، در خانه بمانید، از تماس نزدیک با سایر افراد خودداری کنید، هنگام سرفه و عطسه، جلوی دهان خود را بگیرید، اشیا و سطوح را تمیز و غیر آلوده نگهدارید.

بیماری ما چگونه تشخیص داده می‌شود؟

می‌توان تست‌های آزمایشگاهی را برای تایید اینکه آیا بیماری شما در اثر ویروس انسانی کرونا بوده یا خیر، انجام داد. هرچند، این تست‌ها همیشه استفاده نمی‌شود، زیرا افراد معمولا علائم بیماری خفیف را دارند، همچنین ممکن است انجام این آزمایش‌ها تنها به چند آزمایشگاه تخصصی محدود شود.

تست‌های آزمایشگاهی خاص ممکن است شامل موارد زیر باشد: ایزوله نمودن ویروس در کشت سلولی، آزمایش واکنش زنجیره ترکیب شده(PCR) که کاربردی‌تر و از لحاظ اقتصادی قابل دسترسی‌تر است، و آزمایش سرم شناسی برای آنتی‌بادی‌هایی برای ویروس های انسانی کرونا.نمونه‌برداری از بینی و گلو بهترین انواع نمونه‌برداری برای شناسایی ویروس‌های انسانی کرونا شایع است. آزمایش سرم شناسی نیازمند جمع‌آوری نمونه‌های خونی است.

آیا درمانی برای آن وجود دارد؟

درمان خاصی برای بیماری‌هایی که براثر ویروس کرونا ایجاد می‌شود، وجود ندارد.اکثر افرادی که مبتلا به بیماری کرونا هستند، پس از مدتی، خود، بهبود می‌یابند، هرچند کارهایی هست که با انجام آن می‌توان از علائم آن خلاصی یافت، مانند: مصرف داروهای مسکن و تب بر (مراقب باشید، نباید آسپرین را برای کودکان استفاده کنید) و استفاده از مرطوب کننده‌های هوای اتاق یا دوش آب گرم برای التیام گلودرد و سرفه.اگر بیمار هستید، باید زیاد مایعات بنوشید، در خانه بمانید و استراحت کنید و اگر نگران علائم بیماریتان هستید، به مراکز درمانیتان مراجعه کنید.
کسانی که از مسافرت حج یا یکی از کشورهای یادشده بازمی گردند، به خصوص زائران حج تا 14 روز بعد از بازگشت لازم است مراقب بوده و چنانچه علائمی از یک سرماخوردگی یا بیماری اسهالی پیدا کردند، از خوددرمانی پرهیز و به پزشک یا نزدیک ترین مرکز بهداشتی درمانی مراجعه کنندو هم چنین این افراد با ید در هنگام مرا جعه به پزشک اعلام کنند که از سفر حج بازگشته اند. زائری که دچار چنین علائمی می شود، باید از رو بوسی و تماس نزدیک با دیگران پرهیز کند، این بیماری در حال حاضر واکسن ندارد وتاکنون دارویی نیز در دنیا برای درمان آن کشف نشده است .

عادات روزمره ای که عمرتان را کم می کند

در حال حاضر وقتی در حال خواندن این مطلب هستید، در حالت نشسته به سر می برید؟ خب، همین کار عمرتان را کوتاه می کند.صادقانه بگوییم: از لحظه ای که به دنیا می آییم، هر لحظه داریم به مرگ نزدیک و نزدیک تر می شویم؛ اما عواملی هستند که ممکن است این روند را سرعت بخشند,لذا؛باید سعی کرد تا آن جا که ممکن است از این عوامل و عادات روزانه دوری نمود.

-نشستن بیش از حد: با بیش از روزی سه ساعت نشستن، دست کم دو سال از عمر خود خواهید کاست.

-فراموش کردن روابط با دوستان:افرادی که روابط اجتماعی ضعیفی دارند، سریع تر از سایرین به سمت مرگ می روند.

-تماشای بیش از حد تلویزیون:سپری کردن روزانه دو ساعت جلوی تلویزیون، می تواند منجر به مرگ زودرس، بیماری های قلبی و دیابت نوع دو شود.

-مصرف بیش از اندازه از غذاهای آماده و فست فود ها: این یکی، دیگر آشکار است؛ اما بسیاری از ما هم چنان به این کار ادامه می دهیم.