حساسیت بهاری سرمنشا آسم است

در سال های اخیر حساسیت فصلی و تب یونجه، آسم و سایر آلرژی ها شیوع بیشتری یافته است. در شهرهای بزرگ و پیشرفته، آمار افرادی که به آلرژی مبتلا می شوند، رو به افزایش است و گروه بزرگی از آنان را کودکان، نوجوانان و جوانان تشکیل می دهند.

آلرژی بطور ساده به معنی یک واکنش تغییریافته است. در بعضی از مواقع مکانیسم دفاعی بدن در برابر چیزی که به طور طبیعی بی خطر است، واکنش نامتناسبی از خود نشان می دهد، بطوری که زندگی روزانه فرد را مختل می کند.

گرده افشانی

بخشی از آلرژی ها در اثر گرده افشانی گیاهان در فصل بهار است.

در زمینه شیوع حساسیت در فصل بهار و گرده افشانی گیاهان :

«در فصل بهار با توجه به تفاوت شرایط اقلیمی بین استان های مختلف کشور و با شروع فصل رویش یا گرده افشانی، گرده های گیاهان از طریق باد انتشار پیدا می کنند. باز شدن دانه های ریز گیاهان در هوا به تعداد بسیار زیاد و استنشاق آن، در افراد ایجاد آلرژی فصلی می کند که به این حالت تب یونجه گفته می شود.»

در زمینه حساسیت فصلی :

«نام دیگر آلرژی فصلی، تب یونجه است، اما بر خلاف تصور ارتباط مستقیم با یونجه ندارد، بلکه هر نوع علف هرز و یا گیاهی می تواند موجب بروز آن شود.»

علائم شایع

«معمولاً علائم به صورت آبریزش بینی، عطسه های مکرر، قرمزی چشم و خارش و اشک، خارش گوش و حلق و گلو تظاهر پیدا می کند. در افراد، علائم حساسیت متفاوت است. هر فردی ممکن است یکی از این علائم و یا بعضی از این علائم را داشته باشد. تب یونجه در ماه های اردیبهشت و خرداد شدیدتر ظاهر می شود.

بعضی از افراد ممکن است دچار خارش گوش شوند که در اثر وارد شدن گرده گیاهان به داخل گوش آنها نیست، بلکه به علت فعال شدن عصب مشترک پشت حلق و گلو این خارش اتفاق می افتد

افرادی که آلرژی فصلی دارند به گرفتگی بینی مبتلامی شوند که مشکلی اساسی در سیستم تنفسی آنان به وجود می آورد، زیرا وقتی بینی شخص کاملاً گرفته شود، وی دچار سردرد و اختلال خواب شده و در این حالت فقط از طریق دهان تنفس می کند و هنگامی که از خواب بیدار می شود، در ناحیه گلو و دهان خود احساس خشکی دارد، در این حالت حتی مزه غذاها را هم احساس نمی کند.

گرده ها به چشم ها نیز به راحتی وارد می شوند و قرمزی و بیرون آمدن اشک از چشم از علائم شایع آن است. در این حالت گرده گیاهان وقتی وارد چشم شد به صورت اشک خارج می شود و به راحتی می توان آن را شست و یا پاک کرد. در صورت شدت سوزش چشم باید از قطره های ضدحساسیت استفاده کرد.»

عوامل آلرژی زا

«مبتلایان به حساسیت فصلی با شروع گرده افشانی گل ها و گیاهان علائم خود را نشان می دهند. در این حالت، نگهداری گلدان های کوچک در فضای منزل، پر پرندگان خانگی و نگهداری حیواناتی مانند جوجه اردک، گربه، سگ و غیره، بیماری را شدت می دهد.

حساسیت فصلی فقط مخصوص فصل بهار نیست، بلکه در تابستان و پاییز با خوردن بعضی از میوه ها نظیر هندوانه، خربزه، انگور، گوجه فرنگی و توت فرنگی ممکن است آلرژی ظاهر شود. گرده های گل ها و درختان وقتی وارد ریه می شوند، ممکن است منجر به بیماری آسم شوند که در این حالت بیمار باید تحت نظر پزشک مداوا شود.»

«حساسیت در افراد مختلف با توجه به منطقه، نژاد و عوامل وراثتی بسیار متفاوت است و ممکن است هر فردی به نوع خاصی از گرده ها و به یک گیاه و یا حتی چند گیاه حساسیت داشته باشد. این گرده ها از اوایل بهار تا تیر ماه در هوا پخش می شوند که بیشترین میزان انتشار آن در هوا در ماه خرداد است.

مقدار این گرده ها در هر روز با روز قبل و با روزهای دیگر فرق می کند. هر گیاه گرده های خود را در زمان مشخصی در هوا منتشر می کند. بعضی از گیاهان دو بار در روز گرده افشانی می کنند، یک بار صبح و بار دیگر هنگام عصر.

گرده افشانی در گیاهان سوزنی برگ مانند سرو و کاج به دلیل حجم زیاد گرده ای که تولید می کنند و کرک و پرزهایی که با جدا شدن غلاف جوانه برگ در ابتدای فصل رویش در هوا منتشر می شود، مربوط است. درختانی که گرده های زیادی در هوا پراکنده می کنند مانند درخت نارون، چنار، زبان گنجشک، درخت فندق و صنوبر، بعد از بوجود آمدن برگ ها روی شاخه شروع به گرده افشانی و منتشر شدن آن در هوا می کنند. کپک ها هم به صورت تجمعی روی گیاه قرار می گیرند و هاگ این گیاهان در فصل تابستان منجر به حساسیت فصلی می شود.»

حساسیت زدایی

عده ای از متخصصان معتقدند تنها با استفاده از داروهای ضدحساسیت می توان حساسیت زدایی کرد.

«با استفاده از داروها می توان تا حدی این آلرژی ها را کم کرد، چون مخاط بینی پر از خون است، لذا جذب داروهای ضدحساسیت در این ناحیه بالاست و سریع تر در بهبود بیماری اثر می کند.

از این رو بیمارانی که نیاز به درمان دارند بهتر است از اسپری های بینی استفاده کنند. این اسپری ها از شدت یافتن آلرژی و تبدیلش به آسم کم می کند و برای درمان خارش بینی و چشم نیز مؤثر است.

داروهای ضدحساسیت به صورت تزریقی و یا قرص نیز برای بیمار تجویز می شود که مصرف این داروها در طولانی مدت و بیش از دو هفته، به دلیل ایجاد عوارض جانبی توصیه نمی شود

برای رفع خارش گلو و یا حلق از داروهای ضدخارش مانند آنتی هیستامین ها استفاده می شود.

در مرحله بعدی درمان، اگر از شدت بیماری فرد کم نشد، از بیمار مجدداً تست حساسیت گرفته می شود. با انجام این آزمایش ها و تست ها می توان به حساسیت فرد نسبت به یک ماده غذایی و یا یک عامل تشدیدکننده در محیط زندگی او پی برد و نیز به فرد یادآور شد که این عوامل را از محیط زندگی خود دور کند و با تزریق واکسن و یک درمان طولانی مدت سه تا پنج ساله برای بیمار انجام می شود.

بعد از هر تزریق، بیمار باید تحت نظر پزشک معالج باشد. البته نقش وراثت و ژنی که در بدن هر فرد نهفته است نیز نباید نادیده گرفته شود، زیرا می تواند در بروز و شدت این بیماری اثر داشته باشد.»

 درباره پیشگیری از عارضه حساسیت فصلی توصیه می کنم:

- در منزل از نگه داشتن گل و گیاه در مواقع شدت حساسیت خودداری شود.

- هنگام فصل بهار و گرده افشانی گل ها و گیاهان، درها و پنجره های منزل بسته باشد.

- هنگام سوار شدن در اتومبیل پنجره ها بسته باشد.

- در منزل از دستگاه تهویه استفاده شود.

- حتی الامکان افراد با شدت آلرژی بالا، هنگام رفتن به پارک ها و طبیعت از نشستن روی چمن ها و علفزارها خودداری کنند.

- افراد هنگام اتمام کار روزانه و قبل از خوابیدن، حتما استحمام کنند.

بیماری ویلسون با مشکلات کبدی و مغزی

کبد و بیماری های آن

کبد (جگر) اندام مهمی در بدن است که بدون آن ادامه حیات غیرممکن است. پانکراس(لوزالمعده) و کبد، نقش مهمی در هضم و متابولیسم مواد غذایی به‌عهده دارند. کیسه‌ی صفرا نیز اگر چه اندامی مهم است، ولی بدن به‌خوبی خود را با فقدان آن، تطبیق می‌دهد. آگاهی از ساختمان و عملکرد این اندام‌ها بسیار مهم و با ارزش است.

فیزیولوژی و عملکرد کبد:

کبد به وزن تقریبی 1500 گرم، بزرگترین غده‌ی بدن است و دو لوب اصلی، راست و چپ دارد.

کبد از دو منبع خونی تغذیه می شود:

شریان کبدی، که یک سوم خون کبد را تامین می‌کند و از آئورت منشا می‌گیرد، و ورید باب که دو سوم خون کبد را تامین می‌کند و خون گرفته شده از لوله ی گوارش را به آن می‌رساند. مجموعه‌ای از مجاری صفراوی نیز در کبد وجود دارند که صفرا (که منشأ آن سلول های کبدی است) از طریق این مجاری خارج می‌شود.

کبد قادر به تولید مجدد خود می‌باشد. وجود 20- 10 درصد از کل کبد برای ادامه‌ی حیات کافی است؛ ولی با خارج کردن آن از بدن، مرگ در عرض24 ساعت اتفاق می‌افتد. کبد برای انجام بیشتر اعمال متابولیک بدن ضروری بوده و بیش از 500 عمل مختلف را انجام می‌دهد.

کارهای اصلی کبد عبارت‌اند از:

- متابولیسم کربوهیدرات، پروتئین و چربی؛

- ذخیره و فعال کردن ویتامین‌ها و مواد معدنی؛

- تبدیل آمونیاک به اوره؛

- متابولیسم استروئیدها؛

- عمل کردن به‌عنوان یک صافی؛برای محافظت در برابر سیل مواد مضری که به‌ خون سرازیر می‌شوند.

کبد صفرا تولید می‌کند، نمک‌های صفراوی برای هضم و جذب چربی و ویتامین‌های محلول در چربی استفاده می‌شوند و بیلی روبین محصول نهایی انهدام گلبول‌های قرمز، در کبد ترکیب شده و از طریق صفرا دفع می‌شود.

هپاتیت A از طریق خوردن مواد آلوده مثل: آب و غذای آلوده به فاضلاب انتقال می‌یابد.

هپاتیت حاد ویروسی:

این بیماری یک التهاب شایع کبد‌ی است که به وسیله‌ی ویروس‌های هپاتیتE A,B ,C ,D, ایجاد می‌گردد.

هپاتیت A از طریق خوردن مواد آلوده مثل: آب و غذای آلوده به فاضلاب انتقال می‌یابد. بی‌اشتهایی شایع‌ترین علامت آن است. سایر علایم آن شامل تهوع، استفراغ، درد در ناحیه بالایی شکم، و ادرار تیره و زرد می‌باشند. بهبودی معمولاً کامل بوده و عوارض طولانی مدت به ندرت دیده می‌شود.

هپاتیتC ,B می‌توانند به‌صورت مزمن در آمده و افراد مبتلا می توانند ناقل بیماری شوند. این دو نوع بیماری از طریق خون، محصولات خونی، منی و بزاق انتقال می‌یابند. به‌عنوان مثال سوزن آلوده، انتقال خون یا جراحات باز که باعث پاشیده شدن خون به دهان و چشم‌ها می‌گردد، هم‌چنین تماس جنسی، از راه‌های انتقال هستند. هپاتیت مزمن فعال، می‌تواند منجر به سیروز و نارسایی کبدی گردد.

ویروس هپاتیت D برای بقا و انتقال، به ویروسB متکی است. این بیماری می‌‌تواند همزمان با هپاتیت B، ایجاد شود. این بیماری معمولاً به صورت مزمن در می‌آید.

هپاتیت که بیشتر در کشورهای جنوبی، شرقی و مرکزی آسیا، شرقی و غربی آفریقا گزارش شده است از طریق دهانی – مدفوعی انتقال می‌یابد و به نظر می‌آید که آب آلوده در مناطق پرجمعیت ساکن در شرایط غیربهداشتی، می‌تواند منبع عفونت باشد.

هپاتیتE معمولاً به صورت حاد دیده می‌شود.

هپاتیتC ,B می‌توانند به‌صورت مزمن در آمده و افراد مبتلا می توانند ناقل بیماری شوند. این دو نوع بیماری از طریق خون، محصولات خونی، منی و بزاق انتقال می‌یابند.

عوارض عمومی هپاتیت حاد و ویروسی در چهار مرحله ظاهر می‌شوند:

مرحله اول: (پیش عارضه) شامل تب، درد مفاصل، آرتریت، قرمز شدن پوست و ادم می‌باشد.مرحله دوم: که در آن بی قراری، خستگی، درد عضلانی، بی اشتهایی، تهوع و استفراغ، تغییر حس چشایی، و اختلال نسبی در تکلم وجود دارد.مرحله سوم: زردی ظاهر می شود.مرحله آخر یا مرحله بهبودی: زردی و سایر عوارض فروکش می‌کند.

بهبودی کامل در 95 درصد مبتلایان به هپاتیت A و 90 درصد افراد مبتلا به هپاتیت B حاد حاصل می‌گردد،اما فقط 30- 15 درصد افراد مبتلا به هپاتیت C بهبودی کامل می‌یابند. هپاتیت E معمولاً به صورت مزمن در نمی‌آید و نتایج آزمایش‌ها نشان داده که کارکرد کبد، بعد از 6 هفته به حالت عادی برمی‌گردد.

سیروز کبدی:

بیماری مزمن کبدی است که به دلیل افزایش بافت فیبری، ساختمان طبیعی آن نابود می‌شود و می‌تواند در نتیجه‌ی ابتلا به بیماری‌های کبدی مثل هپاتیتB ، بیماری کبد الکلی (بیماری ناشی از مصرف زیاد الکل) و بیماری‌های خود ایمنی باشد.

سیروز، تظاهرات بالینی متعددی دارد که عبارت‌اند از:

- سوء تغذیه

- جمع شدن آب در شکم (آسیت)

- آنسفالوپاتی کبدی

- تغییرات قند خون و...

تغذیه درمانی صحیح می‌تواند در کاهش بروز عوارض موثر باشد، ولی دریافت کافی مواد مغذی به دلیل بی‌اشتهایی، تهوع و فقدان حس چشایی مشکل است.

تعداد وعده‌های غذایی بیشتر و کوچک تر، بهتر از 3 وعده غذایی تحمل می‌شوند. مکمل‌های مایع خوراکی نیز باید دریافت گردد و تغذیه‌ی اضافی هم در بیماران مبتلا به سوء تغذیه و هم‌چنین در افرادی که در معرض خطر عوارض کشنده‌ی بیماری هستند، در نظر گرفته شود.

کبد؛ اعمال و بیماری‌های آن

کبد یکی از بزرگ‌ترین غدد بدن است که زیر دیافراگم، در پهلوی راست قرار دارد. کبد مخروطی شکل بوده و سطحی صاف، نرم و لاستیک مانند دارد. رنگ آن قهوه‌ای متـمـایل بـه قـرمز تـیـره است.

کبد از دو بخش بنام لوب بزرگ و کوچک تشکیل یافته است. قسمت اعظم کبد از سلول‌هایی موسوم به هپاتوسیت تشکیل یافته است.

کبد دارای دو منبع خونی می‌باشد:

1- شریان کبدی، یک سوم خون کبد را تامین می‌کند و از آئورت منشاء می‌گیرد.

2- ورید باب، دو سوم خون کبد را تامین می‌کند و خون گرفته شده از لوله گوارش را به آن می‌رساند.

اعمال مهم کبد

کبد، یک عضو بسیار حیاتی و مهم می‌باشد. کبد مسئول بیش از 500 کارکرد حیاتی در بدن است. وظایف مهم کبد عبارتند از:

- بیش از یک لیتر خون در هر دقیقه توسط کبد فیلتر می‌شود.

- تفکیک مواد مغذی از مواد زاید، سم زدایی، تبدیل مواد شیمیایی سمی و غیر قابل دفع به مواد غیر سمی و قابل دفع (غیر فعال کردن سموم)

- باکتری‌ها و سموم را پیش از آن که به جریان عمومی خون بدن راه یابند، از بدن دفع می‌کند.

- در حفظ تعادل و تنظیم هورمون‌های بدن نقش دارد.

- در ذخیره سازی و متابولیسم چربی‌ها، کربوهیدرات‌ها و پروتئین‌ها نقش دارد.

- محل ذخیره گلوکز (قند) خون است. کبد گلوکز را تبدیل به گلیکوژن کرده و در خود ذخیره می‌کند. در صورت نیاز مجددا گلیکوژن را تبدیل به گلوکز کرده و به جریان خون وارد می‌سازد.

- محل ذخیره چربی‌ها، ویتامین‌ها، املاح معدنی (آهن، فولات، مس) و سایر مواد مغذی.

- سنتز آلبومین، فاکتورهای انعقاد خون، گلوگز از برخی آمینو اسیدهای خاص، گلوبین، فاکتورهای ایمنی سیستم ایمنی بدن، فسفولیپیدها و لیپوپروتئین ها را کبد برعهده دارد.

- کـبد صفرا را ترشح می‌کند. صفرا مایعی زرد متمایل به سـبـز اسـت. وظیفه صفرا، کمک به هضم و جذب چربی‌ها و دفـع مــواد زاید است.

- زدودن بیلی روبین از خون و دفع آمونیاک

کبد تصفیه خانه و پالایشگاه بدن است. اگر کبد وجود نداشت، داروها برای همیشه در بدنمان باقی می‌ماندند و بی اثر نمی شدند

- در سه ماه نخست بارداری، تولید گلبول‌های قرمز در جنین منحصرا توسط کبد صورت می‌گیرد. از هفته 24 بارداری به بعد، مغز استخوان این وظیفه را به عهده می‌گیرد.

- تمام خون برگشتی از دستگاه گوارش که حاوی مواد غذایی است، ابتدا به کبد می‌رود.

- کبد قادر است خودش را به طور کامل احیا و بازسازی کند. در پیوند کبد، تنها لوب بزرگ‌تر کبد فرد سالم به بدن فرد دریافت کننده پیوند زده می‌شود که پس از چند هفته، هم اهدا کننده و هم دریافت کننده کبدشان بازسازی می‌گردد.

بیماری‌های کبد

1- هپاتیت: هپاتیت به التهاب کبد اطلاق می‌گردد. عامل این التهاب می‌تواند ویروس، باکتری، برخی داروها و یا ضربه مکانیکی باشد. اما از این میان هپاتیت ویروسی از همه شایع‌تر و خطرناک‌تر است.

هپاتیت A وE از طریق آب و غذا انتقال می‌یابند. هپاتیت B از طریق خون، مایعات بدن، رابطه جنسی، سوزن مشترک و مادر آلوده به جنین انتقال می‌یابد. هپاتیت C نیز عمدتا از طریق خون انتقال می‌یابد.

2- کبد چرب: به تجمع سلول‌های چربی در کبد اطلاق می‌گردد.  در افراد چاق و دیابتی بیشتر مشاهده می‌گردد.

3- سرطان کبد: در این حالت تکثیر سلول‌های کبدی سریع‌تر از حالت عادی انجام می‌گیرد. هپاتیت B و C شانس ابتلا به سرطان کبد را افزایش می‌دهند.

4- سیروز کبدی: آسیب پیشرفته‌ی کبد، سیروز کبدی نامیده می‌گردد. در این بیماری، کبد دیگر نمی‌تواند خودش را ترمیم و بازسازی کند، به همین خاطر کبد به تدریج از کار می‌افتد. پیوند کبد، تنها راه درمان سیروز کبدی می‌باشد. مصرف زیاد مشروبات الکلی، هپاتیت B و C، و بیماری‌های خود ایمنی از عوامل ایجاد کننده سیروز کبدی می‌باشند.

5- سنگ کیسه صفرا: به وجود سنگ در کیسه صفرا اطلاق می‌گردد. سنگ کیسه صفرا عمدتا از بلورهای کلسترول تشکیل یافته است، اما در این سنگ‌ها املاح صفراوی و کلسیم نیز مشاهده می‌گردد.

6- یرقان(زردی): به افزایش غلظت بیلی روبین خون اطلاق می‌گردد. یرقان موجب زرد شدن پوست، سفیدی چشم‌ها و غشای مخاطی دهان می‌شود.

علایم خوب کار نکردن کبد

عدم تحمل غذاهای چرب و ادویه دار

افزایش وزن

سردرد تکرار شونده

سوءهاضمه

یبوست مزمن

ضایعات پوستی مثل اگزما، پسوریازیس و جوش دانه‌ها

طعم فلز در دهان

تورم و یا درد شدید شکم

اختلالات روده ای، سینوسی و آلرژیک

سیستم ایمنی ضعیف

پیری زودرس

خستگی مزمن

خونریزی و یا کبود شدن سریع پوست

ادم پاها (تجمع مایعات در پاها)

مدفوع آغشته به خون و یا قیر مانند و یا مدفوع کم رنگ

ادرار خیلی تیره

خارش طولانی مدت پوست

بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ و علائم شبه آنفلوانزا

پیشگیری از بیماری‌های کبدی

- از مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر جدا خودداری کنید.

- مصرف بی رویه استامینوفن و سایر مسکن‌های درد مانند: TYLENOL به غیر از آسپیرین، برای کبد مضر می‌باشد.

- حتما خود را در مقابل ویروس هپاتیت B واکسینه کنید.

داروها نیز برای کبد سم محسوب می‌شوند، بنابراین از مصرف خودسرانه آن‌ها بپرهیزید. داروها را با تجویز پزشک مصرف کرده و میزان دوز مصرفی آن‌ها را خودسرانه افزایش ندهید

- از مصرف بیش از حد ویتامین‌های محلول در چربی مانند A,D,E,K  بپرهیزید.

- از مصرف غذاهای پرچرب بپرهیزید.

- وزن خود را در حد متناسب حفظ کنید.

- بهداشت فردی را رعایت کنید.

- از مصرف داروهای غیر ضروری اجتناب ورزید. از مصرف همزمان چند دارو با هم خودداری کنید، مگر با تجویز پزشک.

- مصرف ویتامین C و چای سبز برای سلامتی کبد مفید است.

- مصرف غذاهای سرخ کرده، آماده (فست فود) و روغن‌های جامد را به حداقل برسانید.

- از غذاهای پرچرب، خیلی شیرین و یا شور بپرهیزید.

- به طور منظم ورزش کنید. 2 تا 3 روز در هفته فعالیت بدنی داشته باشید.

- مصرف غذاهای پر فیبر را افزایش دهید مانند: سبزیجات، میوه‌ها، برنج، غلات و دانه‌های سبوس‌دار.

- هرگز به سرنگ و سوزن‌های دور انداخته شده دست نزنید.

- هنگام سمپاشی، استفاده از اسپری حشره‌کش و رنگ کردن حتما از ماسک استفاده کرده و از تهویه مناسب اتاق مطمئن گردید. همچنین برای جلوگیری از تماس یافتن این‌گونه مواد شیمیایی با پوست، حتما از دستکش، کلاه و ماسک استفاده کنید.

- از آمیزش جنسی محافظت نشده و استفاده مشترک از سرنگ و سوزن خودداری کنید.

- هپاتیت B و C درمان نشده منجر به سیروز کبدی، سرطان کبد و سرانجام پیوند کبد می‌گردند. بنابراین چنانچه جزو آن دسته از افرادی می‌باشید که در معرض این بیماری‌ها قرار دارید، حتما واکسن هپاتیت B را تزریق کنید و به طور منظم هم تست هپاتیت را انجام دهید.

بیماری ویلسون یک بیماری وراثتی است که در آن مس به اندازه کافی از بدن دفع نمی شود. مس اضافی می تواند در کبد یا در مغز جمع شده و اختلالات کبدی یا مغزی ایجاد کند. هم چنین می تواند در برخی اعضای دیگر بدن مثل چشم ها و کلیه ها نیز جمع شود.

جمع شدن مس بلافاصله بعد از تولد شروع می شود، اما علایم در دهه دوم یا سوم زندگی ظاهر می شوند. علایم اولیه در 40 درصد موارد آسیب کبدی و در 35 درصد موارد آسیب روانی و در بقیه آسیب های مربوط به کلیه، خون و غدد درون ریز باشد.

علایم بیماری ویلسون چیست؟

در برخی موارد علایم بسیار معمول هستند مثل خستگی، کمبود اشتها، درد شکم، استفراغ، کاهش وزن، خونریزی بینی و کم خونی.

این علایم عموما بعد از یک دوره چند ماهه یا حتی چند ساله ادامه می یابند. برخی بیماران هم چنین اختلالات کلیوی مثل اختلال لوله های ادراری پیدا می کنند.

در موارد دیگر علایم جدی تر هستند.

علایمی که مربوط به کبد هستند:

بیماری حاد کبدی در اثر بیش از حد بودن مس

هپاتیت حاد

بیماری های مزمن کبدی

تجمع مس در چشم ها در بیماری ویلسون باعث ایجاد یک حلقه قهوه ای طلایی به نام کایسر- فلاشر در دور عنبیه می شود

برخی از مشکلات عصبی نیز شامل موارد زیر می باشند:

اشکال در انجام کارهای مدرسه و نوشتن در کودکان

گرفتگی و انقباض عضلات

آتاکسی: به معنای عدم توانایی هماهنگی انقباض عضلات

سفت شدن عضلات

اشکال در تکلم

حدود یک سوم بیماران ابتدا با اختلالات روانی مثل افسردگی، تغییرات شخصیت و حالات رفتاری مواجه می شوند.

علایم بیماری به اختصار عبارتند از:

بیماری های کبدی:

هپاتیت فعال حاد

سیروز

بیماری های عصبی:

گرفتگی عضلات

اختلال در مفاصل

بیماری های روانی:

که خصوصا همراه بیماری های عصبی عضوی هستند.

بیماری های کلیه:

آمینو اسیدوری

علایم مربوط به چشم:

حلقه کایسر- فلاشر                 

انواعی از آب مروارید

مسیر متابولیکی مس در بدن

مس به طور طبیعی در بسیاری از غذاها وجود دارد و برای رشد طبیعی افراد لازم است.

در حالت طبیعی، مس وارد شده از طریق غذا به روده ها، از طریق روده ها وارد خون شده و از طریق خون به کبد می رود و به پروتئینی به نام آپوسرولوپلاسمین متصل شده و آن را تبدیل به سرولوپلاسمین می کند. در واقع مس به این صورت در جریان خون گردش می کند.

اما در بیماران مبتلا به بیماری ویلسون، اتصال مس به آپوسرولوپلاسمین انجام نمی شود و در نتیجه مس وارد کبد شده و به تدریج زیاد می شود تا بالاخره سلول پاره شده و مس وارد جریان خون می شود، اما میزان سرولوپلاسمین خون کم می شود.

برای درمان از داروهایی استفاده می شود، مثل پنی سیلامین که دفع ادراری مس را افزایش می دهد

چگونه افراد دچار این بیماری می شوند؟

بیماری ویلسون یک بیماری ژنتیکی است، پس به وسیله عوامل عفونی یا واگیردار منتقل نمی شود.

بیماری های وراثتی از طریق الگوی خاصی به ارث می رسند. هر فرد حدود سی هزار ژن دارد که تقریبا در 7 ژن اشکال وجود دارد.

شانس بروز بیماری ویلسون برای پسران و دختران به یک میزان می باشد و اگر هر دو ژن معیوب را از پدر و مادر دریافت کند، فرد دچار بیماری می شود.

آزمایشات تشخیصی

تشخیص بیماری ویلسون با آزمایشات نسبتا ساده ای انجام می شود.

تجمع مس در چشم ها در بیماری ویلسون باعث ایجاد یک حلقه قهوه ای طلایی به نام کایسر- فلاشر در دور عنبیه می شود که فقط با ابزارهای خاص قابل دیدن است و به ندرت قبل از سن 10 سالگی ظاهر می شود.

برخی آزمایشات استاندارد آزمایشگاهی در زیر آمده است:

میزان مس ادرار بالاست.

میزان سرولوپلاسمین در خون کم است.

میزان مس در بیوپسی کبد بالاست.

MRI مغز احتمالا غیر طبیعی است.

در مورد افرادی که تشخیص در آنها دشوار است، از روش های ایزوتوپ مس برای این کار استفاده می شود.

درمان ویلسون

با درمان دارویی مناسب از پیشرفت بیماری جلوگیری می شود و علایم بیماری بر طرف می شوند.

هدف از درمان در مرحله اول، خارج کردن مسی است که در بدن تجمع یافته است و در مرحله دوم جلوگیری از تجمع دوباره مس در بدن می باشد. درمان باید برای همه عمر ادامه داشته باشد.

درمان باید متناسب با سطح کلینیکی بیماری باشد و بیماران باید در مورد مصرف داروهای لازم با پزشک خود مشورت کنند.

انواع داروهای مورد مصرف عبارتند از:

پنی سیلامین (یا کوپرامین)           

تریینتین (یا سیپرین)

نمک های روی (مثل سولفات،استات یا گلوکونات روی)

اثرات مادام‌العمر مسمومیت‌های غذایی

عوارض ناشی از مصرف غذای مسموم به چند روز تب، دل‌به‌هم‌خوردگی و دل درد خلاصه نمی‌شود و می‌تواند اثرات مادام‌العمر نگران‌کننده‌ای از حمله قلبی گرفته تا فشار خون و از دست دادن کلیه‌ها را شامل شود.

بسیاری از مردم، عوارض ناشی از مصرف غذای آلوده را چند روز تب، دل‌به‌هم‌خوردگی و دل درد می‌دانند، اما پژوهش‌ها نشان می‌دهد مصرف غذای آلوده می‌تواند اثرات مادام‌العمر نگران‌کننده‌ای از افزایش شانس ابتلا به آرتروز گرفته تا افزایش فشار خون و از دست دادن کلیه‌ها داشته باشد.

به گزارش ساینتیفیک امریکن، یکی از قربانیان این مسمومیت‌های غذایی دینای 14 ساله است که از اولین سال‌های راه رفتن تا کنون به دلیل احساس درد شدید در زانوها و قوزک پایش سراغ ورزش نرفته و حتی از درد نیمه‌شب‌ها بیدار می‌شود.

دو متخصص اطفال و یک متخصصص بیماری‌های استخوانی، این دردها را دردهای دوران رشد تشخیص داده‌اند، چون تصور اینکه یک مسمومیت غذایی بتواند به آرتریت واکنشی منجر شود، هنوز برای بسیاری از پزشکان هم دشوار است.

دینا زمانی که 11 سال داشت، در تحقیقی با موضوع "بیماری‌های ناشی از غذا را متوقف کنیم" مربوط به سازمان STOP شرکت کرد که برای شناخت اثرات ناشی از عفونت‌ها و مسمومیت‌های غذایی طراحی شده بود.

در این پرسش‌نامه، سئوالاتی در مورد دردهای مزمن که افراد گرفتار آن شده بودند نیز وجود داشت. دینا زمانی که تنها 3 سال داشت، مانند بیش از 50 نفر دیگر به دلیل مصرف طالبی آلوده به باکتری سالمونلا، دو هفته در بیمارستان بستری شده بود و پس از این مسمومیت به آرتریت واکنشی مبتلا شده بود.

خانواده او که مانند بسیاری از افراد نمی‌توانستند ارتباطی میان آرتریت و مسمومیت غذایی پیدا کنند، به سراغ یک متخصص بیماری‌های روماتیسمی رفتند. آزمون‌ها نشان می‌دادند دینا به آرتریت واکنشی مبتلا شده و هیچ توضیحی غیر از مسمومیت غذایی برای ابتلای او به این بیماری وجود ندارد. پرونده‌ پزشکی دینا نشان می‌داد او در دهمین روز بستری شدن در بیمارستان می‌لنگیده و از درد مفاصل شکایت کرده است.

هنوز کسی نمی‌تواند ارتباط دقیق میان مسمومیت‌ها یا عفونت‌های غذایی را با بیماری‌های مزمنی مثل مشکلات کلیوی، فشار خون بالا و حمله قلبی تشریح کند، اما جمع‌آوری اطلاعات در مورد قربانیان این بیماری‌ها و آغاز کمک‌های پزشکی مرتبط می‌تواند از شدت آسیب‌های بعدی در این افراد بکاهد

مشکل رایج؟

تصور این‌که مسمومیت‌های غذایی می‌توانند یک عمر فرد را درگیر کنند، هولناک است، اما تا سال‌های اخیر هیچ پژوهشی برای شناخت اثرات این بیماری‌ها وجود نداشت و به تازگی چند تیم از محققان بررسی ارتباط میان این بیماری‌ها و مشکلات آتی را آغاز کرده‌اند.

کرک اسمیت از مرکز بهداشت مینه‌سوتا که این پژوهش‌ها را آغاز کرده می‌گوید: "مردم پیامدهای ناشی از مسمومیت‌ها و عفونت‌های غذایی را چند روزی اسهال و استفراغ می‌دانند، اما باید خودشان را برای بیماری‌های مزمنی آماده کنند که می‌توانند تمام زندگی آن ها را تحت‌الشعاع قرار بدهند".

این اثرات مادام‌العمر تنها در افرادی که به علت شدت مسمومیت بستری شده‌اند، دیده نمی‌شود، بلکه دوره کوتاه‌مدت تب و دل‌به‌هم‌خوردگی که بر اثر آلودگی فرد به باکتری سالمونلا یا شیگلا رخ داده نیز می‌تواند باعث ورم مفاصل، مشکلاتی در مجاری ادراری و حتی آسیب به چشم‌ها شود.

پژوهش‌ها نشان می‌دهند عفونت ناشی از اشرشیا کلی می‌تواند باعث از کار افتادن کلیه و ظهور دیابت در فرد شود و ابتلا به عفونت‌های کامپیلوباکتری می‌تواند بیماری کولیت زخمی را که روده‌ها و به خصوص روده بزرگ را دچار التهاب مزمن می‌کند، درگیر کند. 

جالب است بدانید این میکروارگانیسم‌ها بسیار متداول هستند و در گوشت، ماکیان، تخم‌مرغ‌، غذاهای دریایی، میوه، سبزیجات و حتی غذاهای فراوری شده وجود دارند.

هنوز کسی نمی‌تواند ارتباط دقیق میان مسمومیت‌ها یا عفونت‌های غذایی را با بیماری‌های مزمنی مثل مشکلات کلیوی، فشار خون بالا و حمله قلبی تشریح کند، اما جمع‌آوری اطلاعات در مورد قربانیان این بیماری‌ها و آغاز کمک‌های پزشکی مرتبط می‌تواند از شدت آسیب‌های بعدی در این افراد بکاهد.

در حال حاضر سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) به سازمان STOP اجازه داده است میزان فراوانی مشکلات ناشی از این بیماری‌ها را بررسی کند. نتایج این بررسی که با حمایت مالی FDA همراه خواهد بود، می‌تواند به سازمان‌های بهداشتی در شناسایی قربانیان این بیماری‌ها و آغاز درمان‌های پیشگیرانه کمک کند.

مسمومیت غذایی با باکتری ها

اکثر مسمومیت های غذایی یا به علت عدم رعایت بهداشت در هنگام درست کردن غذا ایجاد می‌شوند، یا به علت عدم پخت کافی آن صورت می‌گیرد. آشپزهایی که بعد از رفتن به توالت، دست خود را نمی‌شویند، سبب انتقال میکروب های روده‌ای و حتی هپاتیت نوع A به سایر افراد می‌شوند. اکثر مسمومیت های غذایی بعد از دو یا سه روز بهبود می‌یابند.

سه نوع باکتری می‌توانند سبب مسمومیت غذایی شوند: استافیلوکوک، سالمونلا و ایکولای.

مسمومیت غذایی با استافیلوکوک: بعد از 2 تا 6 ساعت که از خوردن غذای حاوی میکروب استافیلوکوک گذشت، نشانه‌های مسمومیت آشکار می‌شود که عبارتند از: تهوع، استفراغ و اسهال، شکم درد، سردرد و در مواردی شوک.

مسمومیت غذایی با سالمونلا: نشانه‌های مسمومیت غذایی با سالمونلا بعد از یک تا دو روز خود را نشان می‌دهند و عبارتند از: تهوع، استفراغ، اسهال، شکم درد، سردرد ، تب و در مواردی شوک.

مسمومیت غذایی با ایکولای: "اشرشیا کلای" یا "ایکولای" یک باکتری است که می‌تواند دستگاه‌های مختلف بدن را درگیر ‌کند. شایع‌ترین عفونت‌ها در دستگاه ادراری و دستگاه گوارش ایجاد می‌شوند، مثلا یک گونه از آن مسبب ایجاد "اسهال مسافران" است و بیماری زمانی ایجاد می‌شود که غذا یا آب آلوده به ذرات میکروسکوپی (که در اغلب موارد از مدفوع حیواناتی مثل گاو منتقل می‌شود) مورد استفاده قرار گیرد.

اغلب عفونت‌ها در طی 24 تا 48 ساعت اول ورود میکروب‌ها به بدن، علائم خود را آشکار می‌کنند، در واقع مسمومیت با ایکولای معمولا پس از 3 تا 4 روز آشکار می‌شود و در بعضی افراد تا 8 روز بعد هم امکان بروز دارد.

مهمترین علامت مسمومیت، تهوع و سپس استفراغ است و به دنبال آن دل پیچه است و اسهال (گاهی خونی)، تب و دردهای شکمی بروز می‌کند.

چرا چشم ها پف می کنند؟

پف‌ کردگی چشم

پف‌ کردگی چشم به معنای بروز تورم در بافت‌ های اطراف چشم است. تورم چشم، نوعی "ادم" یا "خیز" است ‌که معمولا ناشی از تجمع مایعات بدن است.

شاید پف ‌کردگی چشم در یک فرد، طبیعی باشد، ولی عواملی مانند سن و خستگی تورم اطراف چشم را بارزتر می کنند.

تورم اطراف چشم بلافاصله پس از بیدار شدن از خواب بارزتر است که شاید به علت پخش مجدد مایعات بدن به علت نیروی جاذبه در هنگام دراز کشیدن باشد.

علل پف‌ کردن چشم

علل التهابی و عفونی پف کردگی چشم که کمتر شایع می باشند، شامل التهاب پلک(بلفاریت)، التهاب ملتحمه چشم (کنژکتیویت) و التهاب حدقه چشم (سلولیت) هستند.

علل غیرالتهابی نیز شامل افتادگی چربی حدقه چشم، در رفتگی پلک چشم، کم ‌کاری غده تیروئید و تجمع مایعات در بدن (‌برای مثال در بارداری، بیماری‌ قلبی و کلیوی) هستند.

مونونوکلئوز

این بیماری ویروسی باعث تورم و پف ‌کردگی پلک فوقانی می ‌‌شود. پف ‌کردگی چشم در مراحل اولیه این بیماری رخ می‌‌ دهد.

زیاد خوابیدن یا محرومیت خواب

به هم خوردن نظم خواب شایع‌ ترین علت پف‌ کردن چشم است.

تجمع مایعات

بسیاری از عوارض و بیماری‌ ها ، از جمله بارداری و تغییرات هورمونی حین قاعدگی ممکن است باعث تجمع مایعات، به خصوص در بافت‌ های زیر پوستی شوند.

این عوارض موجب می شوند تورم اطراف چشم که از قبل وجود داشته است، بارزتر شود.

غذاها

مصرف بیش از حد نمک ممکن است باعث تجمع مایعات در بدن و در نتیجه پف ‌کردگی چشم‌‌ ها شود.

سیگار

سیگار با ایجاد استرس، خستگی و تغییرات هورمونی در بدن به تجمع مایعات و پف ‌کردگی چشم ‌ها منجر می شود.

آلرژی

آلرژی، شایع ‌ترین علت تورم زیر چشم است.

واکنش ‌های آلرژی در بدن ممکن است به نشت مایعات در بستر مویرگ زیر پوستی و تورم صورت و همچنین تورم اطراف چشم‌ ها بیانجامد.

بیماری‌ های پوستی

پف‌ کردگی چشم‌ ها ممکن است عارضه جانبی برخی از بیماری ‌های پوستی مانند درماتیت (التهاب پوست)‌ باشد.

درماتیت پوست صورت ممکن است به حساسیت پوست و تورم آن از جمله تورم اطراف چشم منجر شود.

پیری

هنگامی که سن بالا می ‌رود، پوست اطراف چشم نازک ‌تر می‌ شود و ممکن است دچار تورم یا افتادگی شود.

گریه ‌‌کردن

نمک درون اشک چشم ممکن است به تجمع مایعات در پوست اطراف چشم و پف ‌کردگی چشم منجر شود.

کم ‌کاری تیروئید

پف‌ کردگی صورت و تورم بافت‌ های حدقه چشم ممکن است به علت تجمع دو ماده شیمیایی (موکو پلی‌ ساکارید اسید هیالورونیک و سولفات کندرویتین) در بیماری کم ‌کاری تیروئید رخ دهد.

التهاب حدقه چشم (سلولیت پره ‌اربیتال)

التهاب و عفونت پلک و بخش‌هایی از پوست اطراف چشم باعث پف ‌کردگی چشم می ‌شود.

خطرات

پف‌ کردن چشم معمولا یک مشکل موقتی است. اما پف‌ کردن شدید و مداوم ممکن است نشانه ‌ای از یک بیماری جدی‌ تر باشد.

درمان و پیشگیری

در افرادی که مستعد پف‌ کردگی چشم هستند، ‌تغییر برنامه غذایی و سبک‌ زندگی (تحت نظر پزشک) ممکن است به کاهش تورم کمک کند.

کمپرس سرد چشم هم ممکن است یک راه درمان کوتاه ‌مدت باشد.

مواد قابض‌‌ طبیعی مانند خیار خرد شده هم می ‌توانند به طور کوتاه‌ مدت این عارضه را برطرف کند.

 بالا بردن سر نسبت به تنه هنگام خواب ممکن است از پخش مجدد مایعات به علت نیروی جاذبه پیشگیری کند.

رژیم غذایی کم ‌کربوهیدرات با پیشگیری از تجمع مایعات به پیشگیری از پف ‌‌کردگی چشم کمک می کند.

خوردن غذاهای غنی از ویتامین به خصوص ویتامین های A ، C و E ممکن است به کاهش پف‌ کردگی چشم کمک کنند

پف کردن چشم ها اصولا به تدریج بروز می کند و می تواند از پف کردگی ساده به کیسه های بزرگ زیر چشم تبدیل شود.

دلایل ایجاد پف زیر چشم

- عوامل ارثی: اگر در میان بستگان شما کسی پف چشم دارد، این می تواند نشانه انتقال موروثی این امر به شما باشد.

- جمع شدن مایعات در زیر چشم

- آب و هوا

- تغییرات هورمونی

- حساسیت؛ بخصوص اگر پف زیر چشم هایتان با قرمزی و خارش همراه است.

- وجود پف در ناحیه چشم ها می تواند علامت یک بیماری مانند: بیماری کلیوی یا تیروئید باشد. پس برای اطمینان بیشتر بهتر است با پزشک مشورت کنید.

- افزایش سن: مقدار مشخصی چربی به طور طبیعی زیر چشم وجود دارد که توسط بافت همبند نگه داشته شده است. به مرور با افزایش سن، این بافت همبند سست تر شده و باعث می شود که چربی به سمت بیرون تمایل یابد و در نتیجه پف کردگی خفیفی زیر چشم ظاهر شود.

به مرور زمان این پف بزرگتر شده، پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد و تمام این اتفاقات منجر به تشکیل کیسه ای قابل توجه زیر چشم ها می شود.

عوامل موثر بر پف زیر چشم

آیا خود را از خواب کافی محروم می کنید؟

آیا غذاهای پر نمک زیاد مصرف می کنید و بعد به دنبال آن مقدار فراوانی آب می نوشید؟

آیا به اندازه کافی ورزش نمی کنید؟

تمام این عوامل سبب می شود که پف کردگی چشم زودتر از موعد ظاهر شود.

بعضی مواقع، بیماری مزمن سینوسی و یا آلرژی بینی باعث بروز این مشکل می شود.

آماس و سپس خوابیدن ورم به صورت ممتد، سبب شل شدن پوست می شود و نهایتا تشکیل کیسه می دهد.

بنابراین اگر اغلب بینی شما گرفته، استخوان گونه و زیر ابرو درد دارد، چشمان خارش دارد و آبکی است و به نظر می رسد که پف کرده است بهتر است به یک پزشک متخصص آلرژی مراجعه کنید.

شاید مداوای بیماری های سینوسی و آلرژیک، خودبخود باعث رفع پف کردگی زیر چشم شود.

وجود پف در ناحیه چشم ها می تواند علامت یک بیماری مانند: بیماری کلیوی یا تیروئید باشد. پس برای اطمینان بیشتر بهتر است با پزشک مشورت کنید

پف زیر چشم تان را برطرف کنید

اگرچه داروهایی به رفع آن اختصاص داده شده اند، اما کارهایی نیز وجود دارد که با انجام آنها می توان به طور طبیعی مانع از ایجاد پف در زیر چشم ها شد. این کارها عبارت اند از:

- پف چشم، معمولا صبح ها شدیدتر است. در طول شب، مایعات مختلف فرصت کافی برای تجمع زیر چشم را دارند. بنابراین هرگونه تمرین و فعالیتی که بتواند به طور غیر مستقیم روی چشم، انجام شود و مواد را به سمت پایین بکشد، در تخفیف و از بین بردن سریع پف مؤثر است.

دویدن ساده، بالا و پایین پریدن و حتی بالا رفتن از پله ها از این دست فعالیت های ساده به شمار می روند.

- شب ها هنگام خواب، سر خود را بالاتر از بدن قرار دهید. به این منظور می توانید بالش بلندی زیر سر بگذارید. این کار باعث می شود هنگامی که خواب هستید مایعات در ناحیه زیر چشم انباشته نشوند و می تواند کمک قابل توجهی به رفع پف چشم آن دسته از افرادی کند که به خاطر جمع شدن مایعات با این مشکل روبرو هستند.

- برای از بین بردن پف ها، یک تکه یخ را روی پف و در اطراف محل آن قرار دهید. البته می توانید به جای یخ از قاشقی که از قبل در فریزر قرار داده اید نیز استفاده کنید. البته بهتر است از قاشق های استیل معمولی استفاده کنید نه از قاشق های نقره ای.

- چند برش خیار یا سیب زمینی خام تهیه کرده و در حالی که آن ها را روی محل پف ها قرار داده اید دراز بکشید.

- مدت 1 تا 2 دقیقه، با انگشت میانی تان به سرعت و با ملایمت روی ناحیه پف کرده زیر چشم ضربه بزنید. این کار را از ناحیه گوشه چشم به سمت مقابل انجام داده و در مسیر مقابل تکرار کنید.

- پف ها را زیر نظر بگیرید. مثلا ببینید وقتی یک غذای خاص مثل گندم یا غذای شور می خورید، یا وقتی در موقعیت خاص مثل اتاق پر از دود قرار می گیرید، پف ها بدتر می شوند یا نه. اگر چنین باشد شما به آن محیط یا ماده خاص حساسیت دارید و باید از آن اجتناب کنید.

- مارک مواد آرایشی و بهداشتی را که برای چشم تان استفاده می کنید، به طور دوره ای تغییر دهید تا اگر به مارک خاصی حساسیت داشتید متوجه شوید.

گذاشتن چای سبز کیسه ای روی چشم ها نیز در این مورد موثر است، زیرا حاوی مواد شیمیایی ضد التهابی به نام EGCG است که مانع از افزایش مایع زیر چشم می شود

- نوعی درمان موقت دیگر که تاثیر طولانی تری دارد، تزریق مواد چگال افزا است که با عناوینی مثل Restylane ، Judvederm وجود دارد و توسط پزشک، درست زیر چشم تزریق می شود.

- بوتاکس نیز در این زمینه موثر شناخته شده است. تاثیر این مواد تزریقی 8 تا 9 ماه است. بوتاکس نیز باید توسط پزشک متخصص تزریق شود.

- ماندگارترین روش برای از بین بردن پف چشم، عمل جراحی است که طی آن میله الکترونیکی باریکی در محل پف وارد کرده و باعث ذوب شدن چربی این محل می شود. این عمل با بیهوشی موضعی صورت می گیرد و دو هفته زمان لازم است تا محل جراحی التیام یابد.

کرم برای رفع پف چشم

با آن که در بازار کرم های مخصوصی برای رفع پف چشم وجود دارد، اما همه آنها نمی توانند مفید باشند. بلکه بعضی برعکس می توانند با جمع کردن چربی، پف ها را بیشتر کرده و یا با ایجاد حساسیت، باعث سوزش و قرمزی پوست آن ناحیه شوند.

به جای کرم هایی که روز و شب دور چشم می زنید، از ژل های سبک استفاده کنید. این کار به بهبود پف کمک خواهد کرد.

اگر همچنان علاقه مند به استفاده از کرم شب هستید، سعی کنید تماس کرم با ناحیه دور چشم را به حداقل برسانید. یا لایه نازک کرم را روی مرز استخوانی زیر چشم بزنید، ولی مواظب باشید که کرم به ناحیه ای که دقیقا زیر پلک است نرسد.

چند نقطه هم با کرم در امتداد استخوان ابرو و زیر آن ایجاد کرده و آن را پخش کنید.

مو فرفری ها بخوانند

داشتن موهای فر خوبی و بدی‌های زیادی دارد. اگر بدانید آن‌ها را چگونه حالت دهید، همه حسرت موهای‌تان را خواهند خورد و اگر ندانید، همیشه موهایی وز و نامرتب خواهید داشت.

کسانی که موهای فر دارند، معمولا با مشکلاتی چون خشکی موها، وز و شکنندگی آن مواجه می‌شوند. علاوه بر این برای زیبا به‌نظر رسیدن موهای فر مراقبت‌های خاصی نیاز است، در حالی‌که بیشتر محصولاتی که برای این نوع مو در بازار وجود دارد،  برای مصرف طولانی مدت اثر خوبی روی موها نخواهد داشت، در واقع موهای فر نسبت به دیگر انواع مو، بسیار آسیب‌پذیرتر و ضعیف‌تر است و در عین حال محصولات حالت‌دهنده آن نیز وضعیت را مشکل‌تر هم می‌کنند.

به همین دلیل برای جلوگیری از آسیب بیشتر، استفاده از تکنیک‌های طبیعی برای حالت‌دادن و مراقبت می‌تواند بسیار موثر و مفید باشد تا بتوان فر طبیعی موها را در بهترین حالت نگه داشت و آسیب کمتری هم به آن وارد کرد.

اگر موهای‌تان کدر و مات است، راه درخشان ‌کردن...

اگر دقت کنید بیشتر کسانی که موهای‌شان به‌طور طبیعی فر است، جلوه و درخشندگی موهای‌شان کمتر از کسانی است که موهای صاف دارند.

برای درخشنده‌ کردن موهای فر، مرطوب‌کردن آن‌ها با کرم‌های آبرسان بسیار موثر است.

همچنین می‌توانید پوست کف‌ سر و موها را با مقدار نسبتا زیادی از یک نوع روغن تصفیه شده مثل روغن کنجد یا بادام ماساژ دهید.

بهتر است بعد از این‌که به موها روغن زدید، آن‌ها را با یک حوله گرم بپوشانید و اجازه دهید حدود یک ساعت روغن روی موها باقی بماند. بعد حوله را از روی سر بردارید.

در این مرحله استفاده از گل سرشور می‌تواند بسیار موثر باشد. کافی است مقداری از آن را به حالت خمیر درآورید و به موها بمالید. بعد چند دقیقه موها را با آب ولرم و شامپو بشویید.

بعد موها را کمی با حوله خشک کنید و در آخر مقدار خیلی کمی از همان روغن قبلی را روی موهای مرطوب‌تان بمالید و اجازه دهید موها به‌طور طبیعی خشک شوند. این کارها موجب می‌شوند فر طبیعی موهای شما درخشان‌تر و زیباتر به‌نظر برسند.

استفاده از روغن زیتون بهترین راه‌حل برای رهایی از موخوره است

درمانی برای شکنندگی موها

موهایی که فر طبیعی دارند، خیلی مستعد شکننده‌شدن هستند، گاهی با یک شانه ساده تعداد زیادی از موها می‌شکنند. به همین دلیل این نوع موها برای سالم ماندن نیاز به مکمل پروتئین دارند تا بتوانند خود را ترمیم کنند. کاندیشنرهای مو (نرم‌کننده) که از مواد طبیعی تشکیل شده باشند، می‌توانند این مشکل را تا حدی برطرف کنند.

بهترین کار این است که خودتان در منزل و با استفاده از مواد طبیعی و تازه چنین کاندیشنری تهیه کنید. کافی است تخم مرغ و سس مایونز را به نسبت یک به دو با هم مخلوط کنید و حسابی به هم بزنید تا کاملا یکنواخت شود. حال این کاندیشنر طبیعی را روی موهای‌تان بمالید و روی سر را با یک کلاه بپوشانید تا مواد بهتر جذب ساقه موها شوند. این مخلوط باید حدود 30 تا 45 دقیقه روی موها بماند و بعد موها را آب ‌بکشید. این کاندیشنر مو همچون درمانی موثر به ترمیم موها کمک می‌کند و موجب می‌شود موها نرم و درخشان شوند.

یک دستورالعمل عجیب و غریب

یکی دیگر از مشکلات رایج موهای فر، موخوره است. استفاده از روغن زیتون بهترین راه‌حل برای رهایی از این موخوره‌هاست.

تمام کاری که شما باید انجام دهید، این است که موها و پوست کف سر را به روغن زیتون آغشته کنید و ماساژ دهید. بعد با یک حوله گرم روی موهای‌تان را بپوشانید. حتی می‌توانید حوله را در آب داغ بیندازید تا کاملا داغ شود. بعد با این حوله موهای‌تان را بپوشانید تا موها کاملا آبرسانی شوند. اجازه دهید حوله حدود دو ساعت روی سرتان باشد. بعد با ماست موها را بشویید (اگر موهایی چرب دارید با آبدوغ بشویید). بعد موها را آب بکشید. پیشنهاد می‌کنیم یک روز بعد موها را شامپو کنید.

این دستورالعمل را هفته‌ای یک‌بار، برای 3 تا 4 هفته ادامه دهید تا اثر فوق‌العاده آن را ببینید.

چگونه صبح‌ها موها را حالت دهید

یکی از مشکلات موهای فر این است که همیشه بعد از حمام زیباست، ولی بعد از یک شب خوابیدن حالت خود را از دست می‌دهد و ژولیده و درهم ریخته به‌نظر می‌رسد. شما می‌توانید شب حمام بروید، ‌موهای‌تان را آن‌گونه که دوست دارید با محصولات مخصوص موهای فر حالت دهید و صبح فقط کمی به آن‌ها آب بپاشید تا مواد حالت‌دهنده دوباره فعال شوند و موها، حالت خود را بازیابند.

مخلوط شیر و عسل می‌تواند به خوبی موها و پوست کف‌سر را تغذیه کند و مواد مغذی درون شیر و عسل روی بافت موها و صاف‌شدن آن‌ها تاثیر فوق‌العاده‌ای دارد

راه‌هایی برای صاف‌کردن طبیعی موها

شیر نارگیل به دلیل اثر ابریشمی که به موها می‌دهد شهرت دارد. استفاده مرتب از آن می‌تواند جنس موهای شما را بهبود دهد تا هم حالت‌پذیرتر و هم نرم‌تر شود، اما می‌توانید از آن به‌گونه‌ای استفاده کنید که اثرش را بیشتر هم کنید. کافی است یک لیوان شیر نارگیل را با دو قاشق غذاخوری آبلیمو (تقریبا یک عدد لیموترش) مخلوط کنید و سپس این مخلوط را در یخچال بگذارید تا کاملا سرد شود.

وقتی دمای مخلوط پایین آمد و سرد شد، تقریبا حالت کرمی شکل پیدا می‌کند. این مخلوط کرمی را به موهای‌تان بمالید و بعد با حوله‌ای که قبلا در آب داغ گذاشته بودید، موها و سر را بپوشانید. بعد از مدتی موها را آب بکشید و با شامپو بشویید. این کار را حدود 3 هفته ادامه دهید تا شاهد باشید چگونه موهای‌تان نرم و ابریشمی و درخشان می‌شود.

روغنی که به خوبی در موها نفوذ می‌کند

خشکی موهای فر را با روغن جوجوبا هم می‌توان تا حدی درمان کرد. این نوع روغن در بسیاری از شامپو‌ها وجود دارد و علاوه بر این می‌توانید به‌صورت خالص نیز آن‌را تهیه کرده و مصرف کنید. در حقیقت روغن جوجوبا می‌تواند به خوبی در ساقه موها نفوذ کند و آب آن‌ها را تامین کند. تنها کافی است پوست کف سر و خود موها را با این روغن ماساژ دهید. البته پیشنهاد می‌کنیم فر موها را نیز با همین روغن حالت دهید تا ببینید چگونه موهای‌تان بهتر از همیشه حالت می‌گیرد.

راهی برای تقویت موهای فر

موهای فر نسبت به دیگر انواع موها، بسیار ضعیف‌تر هستند، بنابراین نیاز به مراقبت بیشتری دارند. مخلوط شیر و عسل می‌تواند به خوبی موها و پوست کف‌سر را تغذیه کند، ‌در واقع مواد مغذی درون شیر و عسل روی بافت موها و صاف‌شدن آن‌ها تاثیر فوق‌العاده‌ای دارد.

کافی است یک فنجان شیر را با یک قاشق غذاخوری عسل مخلوط کنید. بعد چند توت‌فرنگی له شده را به آن‌ها اضافه کنید و سپس این مخلوط را به موهای‌تان بمالید. اجازه دهید این مخلوط حدود دو ساعت روی موها باقی بماند و سپس موها را شامپو کنید. می‌بینید که چگونه موهای‌تان صاف و نرم و ابریشمی می‌شود.

7 توصیه برای داشتن شکمی تخت

اندازه دور کمر مهم است

در سراسر جهان، چاقی به‌عنوان یک مشکل سلامت همگانی مطرح است.

چاقی چند علتی است و درمان آن ساده نیست. چاقی می‌تواند در ایجاد و وخامت برخی بیماری‌ها تأثیر داشته باشد، مانند: بیماری‌های قلب و عروق ، دیابت نوع دوم، پُر فشاری خون ، سکته مغزی ، برخی سرطان‌ها و مشکلات مفاصل زانو و کمر.

سهل انگاری در درمان چاقی رایج است. متأسفانه در اغلب افراد، تمام ریشه‌های چاقی مد نظر قرار نمی‌گیرند، از این رو نتایج درمان‌ها به سرعت رنگ می‌بازند.

دسترسی بی حد و مرز به غذاهای کم حجم ولی پُر انرژی، عدم‌تحرک کافی به واسطه زندگی مدرن امروزی و تاثیر وضعیت ژن‌های به ارث رسیده از والدین، از بارز‌ترین موارد مؤثر در افزایش وزن به شمار می‌روند.

این در حالی ‌است که متأسفانه نه تنها بیماران، بلکه گاهی پزشکان هم درباره چاقی بحثی را پیش نمی‌کشند و افراد در معرض چاقی را به درمان و پیشگیری تشویق نمی‌کنند.

درمان چاقی به یک رویکرد همه جانبه نیاز دارد. آیا انجام یک مشاوره تغذیه یا به عبارت دیگر رعایت کردن یک رژیم غذایی کم کالری برای درمان همیشگی چاقی کافی است؟ آیا آن دسته از رفتارهای بیمار که احتمال بروز چاقی و شاید برخی بیماری‌های دیگر را افزایش می‌دهد، نباید شناسایی و هدف درمان قرار بگیرند؟

بدیهی است که توجه به عادات غذایی و میزان و نحوه فعالیت بدنی فرد از اهمیت زیادی برخوردار است. باید بیمار مبتلا به چاقی، آن دسته از رفتارهایی را که سلامت وی را به مخاطره‌انداخته‌اند، بشناسد تا بتواند از آنها دوری کند.

آیا آماده تغییر هستید؟

شخص چاق باید بداند که وضعیت فعلی او نتیجه شیوه غلط زندگی روزمره وی بوده است و بدون تغییر آن، وزن هم تغییری نخواهد کرد. اگر در رفتارهای غذایی، تغییری صورت نپذیرد، کاهش وزن تقریباً غیر ممکن است.

آیا اضافه وزن دارم؟

اندازه‌گیری شاخص توده بدن یا BMI عملی‌ترین راه تعیین اضافه وزن یا چاقی به شمار می‌رود. پس نخستین قدم، ‌اندازه‌گیری شاخص توده بدن است. شاخص توده بدن به همان‌اندازه مهم است که‌اندازه‌گیری فشار خون.

برای‌اندازه‌گیری شاخص توده بدن باید میزان وزن بر حسب کیلوگرم بر مجذور قد بر حسب متر تقسیم شود. فرض کنید فردی 70 کیلوگرم وزن و 172 سانتیمتر قد دارد، به عبارت دیگر قد  او  بر حسب متر برابر 72/1 است. اگر 72/1 را در خودش ضرب کنیم مجذور قد  این فرد به دست می‌آید یعنی حدود 96/2. حالا 70 را بر 96/2 تقسیم می‌کنیم، یعنی حدود 6/23. پس شاخص توده بدن وی 6/23 است.

برای بزرگسالان اگر شاخص توده بدن بالاتر از 25 ، ولی کمتر از 30 باشد، یعنی فرد دچار اضافه وزن است. کسی که دارای شاخص توده بدن 30 یا بیش از آن است، به بیماری چاقی مبتلاست.

به عبارت دیگر همه بزرگسالان باید تلاش کنند شاخص توده بدن خود را در محدوده زیر 25 نگه دارند.

دور کمر

اندازه‌گیری دور کمر از این رو مهم است که تقریباً با میزان چربی موجود در تنه و دور قلب نسبت مستقیم دارد، به ویژه شاید برخی از آقایان اضافه وزن زیادی نداشته باشند، ولی دور کمر آنها بسیار بزرگ باشد. این هم خطرناک است. در واقع، ‌اندازه دور کمر به ‌طور مستقل از چاقی می‌تواند یکی از عوامل خطرزا به شمار رود که استعداد فرد را در ابتلا به بیماری‌های قلب و عروق، دیابت نوع دوم، چربی بالای خون و پرفشاری خون افزایش می‌دهد.

برای‌اندازه‌گیری دور کمر باید نوار‌اندازه‌گیری را کمی ‌بالاتر از ناف و زیر دنده‌های قفسه سینه قرار دهیم. اگر دور کمر آقایان بیش از 102سانتیمتر و دور کمر بانوان بیش از 89 سانتیمتر باشد، باید به آنها توصیه کرد، تغییراتی را در شیوه زندگی خود ایجاد کنند.

پژوهشگران چه می‌گویند؟

پژوهش‌های موجود به‌ طور کاملاً واضح تاکید می‌کنند که اضافه وزن بر احتمال مرگ و میر می‌افزاید و احتمال مشکلات ناشی از سایر بیماری‌ها را هم افزایش می‌دهد و در مقابل کاهش وزن مانند سدی، از تاثیر عوامل خطرزای بیماری‌های مهم جلوگیری می‌کند.

در بزرگسالان چاقی و بزرگی شکم دو عاملی هستند که جدا از هم خطر آفرین هستند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد همین طور که شاخص توده بدن از 25 بیشتر می‌شود، احتمال مرگ و میر هم افزایش می‌یابد. با فراتر رفتن این شاخص از مرز 30 ، سیر صعودی احتمال مرگ شتاب بیشتری می‌گیرد.

همین امر درباره دور کمر بیش از 102 سانتیمتر در آقایان و بیش از 89 سانتیمتر در بانوان صادق است.

شما هم در آرزوی داشتن شکم تخت هستید؟ بله این روزها خیلی‌ها از چربی‌های دور شکم به ستوه آمده‌اند و دلشان می‌خواهد شکم تختی داشته باشند. شاید در گام اول کار سختی به نظر بیاید اما با اندکی تلاش همه کاری شدنی است.

می‌دانید راز موفقیت در چیست؟ تغذیه‌ی متناسب، ورزش، خواب کافی.

در این مقاله توصیه‌هایی برای داشتن شکمی تخت و مورد دلخواه شما ارائه می‌دهیم. مثل همیشه با ما همراه باشید.

ورزش، ورزش، ورزش

لطفاً ورزش کنید. این که تیتر را آن قدر با تاکید نوشته‌ایم بی دلیل نیست. نتایج پژوهش‌های متعدد نشان داده است برای داشتن شکمی تخت دنبال کردن رژیم غذایی کافی نیست. برای آب کردن چربی‌هایی که دور شکم جا خوش کرده‌اند لازم است که ورزش کنید.

خواهش می‌کنیم در یک باشگاه ورزشی ثبت نام کنید. اگر نمی‌توانید پیاده روی کنید. اگر بهانه می‌کنید که وقت ندارید سعی کنید بعد از کار چند ایستگاه مانده به منزل از اتوبوس یا تاکسی پیاده شده و مسیر را تا خانه پیاده بروید. پشت میز یا فرمان نشستن شما را از ریخت می‌اندازد. از ما گفتن بود.

از مصرف چربی‌های ترانس بپرهیزید

نتایج پژوهشی که روی میمون‌ها انجام شده است نشان می‌دهد مصرف چربی‌های ترانس حتی اگر غذاهای پرکالری نخورید باز هم باعث تجمع چربی‌ها در ناحیه‌ی شکم می‌شود.

فلاوونوئیدهای موجود در گیاه شیرین بیان از تجمع چربی در ناحیه شکم جلوگیری

به عمل می‌آورند. توصیه می‌کنیم به جای آدامس یا آب نبات چوب گیاه شیرین بیان

را بجویید

چربی‌های ترانس که از هیدروژنه کردن چربی‌های گیاهی به وجود می‌آیند در تمام محصولات صنعتی حاوی روغن‌های نباتی هیدروژنه وجود دارند. در هنگام خرید مواد غذایی به دقت ترکیبات آن را مطالعه کنید. اگر اسم چربی‌های ترانس و روغن‌های هیدروژنه را دیدید از خرید آن منصرف شوید.

مصرف گلوسیدها و چربی‌های امگا 6 را کاهش و مصرف چربی‌های اشباع نشده ی مونو و امگا 3 را افزایش دهید

داشتن تغذیه‌ای که در آن سهم کمتری به چربی‌های خانواده‌ی امگا 6 مثل روغن آفتابگردان و روغن ذرت داده شود و در عین حال چربی‌های اشباع نشده‌ی مونو مثل روغن زیتون، زیتون و آووکادو و همچنین امگا 3 هایی مثل روغن کلزا و گردو بیشتر مصرف شود رژیمی است که از تجمع چربی‌ها در ناحیه‌ی شکم جلوگیری می‌کند. این ادعا نتیجه‌ی پژوهشگران اسپانیایی است که معتقدند برای داشتن شکمی تخت باید مصرف امگا 3 ها و چربی‌های اشباع نشده‌ی مونو را در الویت برنامه‌ی غذایی‌تان قرار دهید.

علاوه بر این در طی پژوهش‌های دیگری مشاهده کردند تجمع چربی‌ها در شکم داوطلبانی که تغذیه‌ای سرشار از چربی‌های اشباع نشده‌ی مونو داشته‌اند کمتر بوده است. برعکس افرادی که رژیمی سرشار از گلوسیدها (نان و مشتقاتش، مواد غذایی شیرین، سیب زمینی) دارند بیشتر از ناحیه‌ی شکم چاق می‌شود. به علاوه این داوطلبان از مقاومت انسولین نیز رنج می‌بردند.

نتایج پژوهش دیگری که در دانشگاه یِل روی افراد نسبتاً چاق انجام شد نشان می‌دهد داشتن یک رژیم غذایی سرشار از چربی‌های اشباع نشده‌ی مونو در عرض 28 روز میزان چربی‌ها را 33 درصد کاهش داده است. داوطلبان شرکت کننده در این پژوهش در حدود 4 کیلو وزن و 5 سانتی‌متر سایز کم کردند. البته تحقیقات در این باره همچنان ادامه دارد.

میوه‌های بدون هسته مثل بلوبری و مورد صحرایی میل کنید

شاید بگویید وقتی بلوبری در ایران وجود ندارد چرا این همه تاکید می‌کنیم. حق با شماست. اما توجه داشته باشید که ما خواننده‌هایی داریم که خارج از ایران زندگی می‌کنند و به این قبیل میوه‌ها دسترسی دارند. علاوه بر این تاکید ما برای این است که راه واردات یا به نوعی کشت این قبیل محصولات در ایران رواج یابد. بلوبری بسیار مفید است.

مصرف چربی‌های ترانس حتی اگر غذاهای پرکالری نخورید باز هم باعث تجمع چربی‌ها در ناحیه‌ی شکم می‌شود

نتایج پژوهشی که در سال 2009 روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شد نشان می‌دهد مصرف زیاد مورد صحرایی چربی‌های دور شکم را کاهش می‌دهد. در واقع با وجود این که این موش‌های آزمایشگاهی غذاهای خیلی چربی نیز می‌خوردند اما با مصرف زیاد مورد صحرایی تجمع چربی‌های شکمشان کمتر شده است. به عقیده‌ی محققان آنتی اکسیدان‌های موجود در مورد صحرایی سوخت و ساز گلوسیدها (از دلایل به وجود آورنده‌ی چربی‌های دور شکم) را بهبود می‌بخشند.

گیاه شیرین بیان بجوید

بر اساس نتایج یک پژوهش ژاپنی که در سال 2007 انجام شد، فلاوونوئیدهای موجود در گیاه شیرین بیان از تجمع چربی در ناحیه شکم جلوگیری به عمل می‌آورند. توصیه می‌کنیم به جای آدامس یا آب نبات چوب گیاه شیرین بیان را بجویید.

شکم، میزبان مهمان‌نواز چربی‌ها!

خیلی از کسانی که چاق هستند از چاقی‌های موضعی هم شکایت دارند که شاید بتوان گفت شایع‌ترین این چاقی‌های موضعی چاقی شکم است.

اگر بین افراد چاق آمار بگیرید و بپرسید که بیشترین نقطه از بدنشان که به طور موضعی هم چاق است کدام نقطه می‌باشد، بدون شک همه از چاقی شکمی حرف می‌زنند و بزرگ‌ترین آرزوی آن‌ها درباره اندامشان این است که هرچه زودتر این شکم چاق، لاغر و صاف شود. در اینجا درباره راه و روش‌های حل این مشکل شایع مطالبی خواهید خواند.

ساختار طبیعی بدن، بزرگ‌ترین مانع

متأسفانه آرزوی اینکه فقط شکمتان لاغر شود، آرزوی واقع‌بینانه‌ای نیست و داشتن یک شکم صاف و ران‌های چاق هم طبیعی نیست. در هر صورت حتی اگر شما هم بخواهید هر جوری که شده این حالت را ایجاد کنید موفق نخواهید شد، چرا که ساختار طبیعی بدنتان این اجازه را به شما نخواهد داد. اگر همه بدنتان چاق و دارای چربی اضافی باشد، بیشترین جایی که این چربی‌ها تجمع پیدا می‌کنند، شکم خواهد بود و حتی اگر نقاط دیگر بدنتان هم چاق نباشد، ولی به هر حال چربی اضافی داشته باشد، این چربی خودش را به شکل یک شکم بزرگ و برآمده نشان می‌دهد.

در درجه اول، ساختار بدن شماست که تعیین می‌کند چقدر می‌توانید در لاغر کردن شکمتان موفق باشید. معمولاً چربی اضافی بدن زنان در شکم و ران‌هایشان تجمع پیدا می‌کند، بنابراین زمانی که وزن کم می‌کنید، اول از همه این نقاط لاغر خواهند شد. مردان معمولاً ران‌های لاغرتری دارند، ولی شکمشان بزرگ است.

در هر حال ساختار بدنی شما به هر شکل که باشد و لاغر کردن چاقی موضعی شکم هر قدر هم که دشوار باشد، دلیل بر این نمی‌شود که شما اصلاً به آن توجه نکنید و برای لاغر کردنش تلاش نکنید. در واقع گذشته از اینکه این چاقی اندام شما را زشت جلوه خواهد داد، ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی را هم بالا خواهد برد. چاقی شکمی را دست کم نگیرید!

شکم تو رفته، دنده‌های بیرون زده...

متأسفانه خیلی از کسانی که موفق می‌شوند چربی اضافی شکمشان را آب نموده و شکمشان را صاف کنند، با منظره نه چندان زیبایی رو به رو می‌شوند و آن دنده‌های بیرون‌زده آن‌هاست، بنابراین یک سؤال مهم این است که چه کار کنیم شکم چاقمان تو برود، ولی آن قدر چربی روی آن بماند که دنده‌هایمان نمایان نشوند و با حجم بازوها و ران‌ها متناسب باشد.

متأسفانه شکم نقطه‌ای از بدن است که خیلی راحت‌تر از بقیه نقاط به طور موضعی چاق می‌شود. اگر شما یک شب سر شام پرخوری کنید و غذای چرب و سنگین بخورید، به احتمال بسیار زیاد فردا شکمتان بزرگ‌تر خواهد بود. از طرف دیگر اگر چند روزی در غذا خوردن احتیاط کنید و سراغ غذاهای چرب و سنگین نروید، اثرات منفی آن شام سنگین زیاد دوام نمی‌آورد و ناپدید خواهد شد.

این چنین چاقی کوتاه‌مدتی که ممکن است بر اثر یک پرخوری شبانه ایجاد شده باشد، خیلی راحت‌تر از چاقی موضعی وسیعی که به تدریج و طی ده‌ها سال ایجاد شده از بین می‌رود. در ضمن خوب است بدانید آن‌هایی که وقتی تحت فشار عصبی قرار می‌گیرند به خوردن روی می‌آورند، حاصل این پرخوری را بیش از همه در شکم خود مشاهده خواهند کرد. چون نوعی از چربی که بر اثر استرس ایجاد شود، بیش از همه در شکم تجمع پیدا می‌کند.

چند تغییر مهم در شیوه تغذیه

اگر می‌خواهید شکم بزرگتان لاغر شود، در درجه اول باید کمتر غذا بخورید و به خصوص مصرف غذاهای شیرین را بسیار محدود نمایید. نوشیدن آب مسئله‌ای است که بر سر آن بحث‌های زیادی وجود دارد. از طرفی نوشیدن آب باعث می‌شود که چربی‌ها زودتر حل شوند و از طرف دیگر آب اضافی هم شکم شما را بزرگ‌تر نشان خواهد داد، ولی در هیچ حالتی چه در مواقع عادی چه وقتی می‌خواهید شکمتان لاغر شود، نوشیدن آب را محدود نکنید. ممکن است وسوسه شوید که اگر کمتر آب بخورم شکمم کوچک‌تر به نظر خواهد آمد و به همین خاطر علیرغم نیاز بدن آب ننوشید، ولی بدانید که اگر بدن با کمبود مایعات مواجه شود، به دردسر خواهید افتاد. 

نکته دیگر این است که در خوردن غذاهای دارای کربوهیدرات‌های سالم هم

زیاده‌روی نکنید، چون به هر حال این مواد دارای انرژی هستند و اگر مقدار زیادی

از این خوراکی‌ها را در مدت کوتاهی بخورید، بدنتان به یکباره انرژی زیادی دریافت خواهد کرد که نمی‌تواند آن‌ها را متابولیزه کند

یکی دیگر از نکاتی که برای لاغر کردن شکم باید به آن توجه کنید، این است که تعداد وعده‌های غذایی را بیشتر و حجم هر وعده را کمتر نمایید. این نکته تنها برای کسانی که می‌خواهند شکم خود را لاغر کنند مهم نیست، بلکه به طور کلی برای آن‌هایی که برای وزن کم کردن کلی رژیم می‌گیرند و نیز برای آن‌هایی که وزن مناسبی دارند و چاق نیستند هم شایان توجه است. دسته آخر برای اینکه چاق نشوند، باید این نکته را رعایت کنند.

یک ورزش موثر برای لاغر کردن شکم

اگر بخواهیم درباره ورزش مناسبی که برای لاغر کردن شکم مفید باشد حرف بزنیم، باید بدانید نوع ساختار بدنی شما و اینکه چقدر چربی در شکمتان جمع شده، نوع ورزش را تعیین می‌کند. باید گفت که ورزش‌های جزئی مانند پیاده‌روی به درد شما نمی‌خورند، مگر اینکه بسیار چاق باشید و برنامه‌تان این باشد که در طولانی مدت و بسیار آهسته وزن کم کنید.

یکی از بهترین ورزش‌هایی که برای لاغر کردن شکم توصیه می‌شود، این است که به پشت دراز بکشید و بدون اینکه از دست‌هایتان برای نشستن کمک بگیرید یا پاهایتان را حرکت دهید، سعی کنید از حالت خوابیده به حالت نشسته تغییر وضعیت دهید. ممکن است انجام این کار در آغاز کمی برایتان سخت باشد و به خصوص اگر شکم شما خیلی بزرگ باشد، این کار به مراتب دشوارتر خواهد بود، ولی اگر مرتب تمرین کنید و هر روز بتوانید حداقل 30 بار این تمرین را انجام دهید، به زودی شکمتان لاغر خواهد شد.

* دقت کنید که پیش از انجام این ورزش با پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید که اندام‌های شکمی شما مشکل ندارند و با انجام این حرکت مشکل تازه‌ای برایتان پیش نخواهد آمد. در ضمن اگر پیش از این دست، کمر، گردن، ران، لگن یا هر نقطه دیگر از بدنتان آسیب فیزیکی دیده، حتماً با پزشک مشورت کنید تا ببینید او انجام این ورزش را برای شما مجاز می‌داند یا خیر. به طور کلی افرادی که بیماری خاصی دارند، باید برای انجام هرگونه ورزشی با پزشک متخصص مشورت کنند. چه این مشکل یک شکستگی کهنه باشد و چه بیماری قلبی.

* این ورزش برای آب کردن چربی اضافی شکم بسیار مفید است، ولی اگر ورزشکار حرفه‌ای هستید باید بدانید که اگر می‌خواهید در این کار کاملاً موفق شوید، لازم است مرتب به سالن ورزشی بروید و تمرین‌های دیگری هم انجام دهید، چون در ابتدا چند کیلو اضافه وزن شکمی به راحتی از بین می‌رود، ولی می‌بینید که از دست دادن آن چند کیلوی باقیمانده دشوار است.

توصیه‌های تغذیه‌ای برای کسانی که در آرزوی لاغر کردن شکم هستند...

در اینجا درباره غذاهایی می‌خوانید که قطع مصرف آن‌ها و جایگزینی آن‌ها با غذاهای سالم قطعاً در کاهش وزن و برآورده شدن آرزوی کوچک کردن شکم موثر خواهد بود.

* هله‌هوله نخورید

اگر به خوردن این خوراکی‌های بیهوده که ارزش غذایی ندارند و فقط کالری اضافی به بدن تحمیل می‌کنند عادت کرده باشید، ترک آن‌ها کار ساده‌ای نیست. بهترین راه این است که اصلاً این خوراکی‌ها را نخرید و در خانه نگه ندارید. به این ترتیب اگر چشمتان به آن‌ها نیفتد به تدریج دیگر به خوردن آن‌ها علاقه نخواهید داشت و این خود گام بزرگی به جلو است.

* کربوهیدرات‌ها را بشناسید

حذف غذاهای دارای کربوهیدرات از رژیم غذایی اشتباه محض است، ولی این مواد هم نوع خوب دارند و هم نوع بد. آن غذاهایی که با آردهای تصفیه‌شده درست شده‌اند، باید کنار گذاشته شوند. برنج و نان سفید، بیسکویت‌ها، پاستا و کیک‌ها از این دسته خوراکی‌ها هستند. آن‌ها باعث می‌شوند نفخ کنید، هضم غذا مختل شود، به یبوست مبتلا شوید و چربی در بدنتان تجمع یابد. در مقابل، رژیمی که منابع تأمین‌کننده کربوهیدرات آن، نان‌های تهیه شده از آرد کامل و تصفیه نشده، نان جو، برنج قهوه‌ای، سیب زمینی شیرین، میوه‌ها و سبزی‌ها باشند، به مراتب سالم‌تر خواهد بود.

* مراقب نوشیدنی‌های مصنوعی باشید

آب‌میوه‌های مصنوعی یکی از انواع نوشیدنی‌هایی هستند که خیلی از ما فکر می‌کنیم چون «مایع» می‌باشند، در بدن نمی‌مانند و چاقمان نمی‌کنند، در حالی که اکثر این نوشیدنی‌ها پرکالری هستند.

چرا هله‌هوله‌ها مضر هستند؟

علت اصلی این است که این خوراکی‌ها دارای نمک و شکر زیادی هستند. نمک سدیم دارد که مصرف سدیم باعث احتباس آب در بدن می‌شود که خود مانعی است برای کاهش وزن. قندهای موجود در این غذاها هم از نوع قندهای ساده‌اند که در مدتی کوتاه قند خون را بالا برده، منجر به تولید انسولین زیاد می‌شوند که همین امر روند چربی‌سوزی را کند می‌کند و اشتهای شما را بیشتر خواهد کرد.

باز هم دقت کنید...

نکته دیگر این است که در خوردن غذاهای دارای کربوهیدرات‌های سالم هم زیاده‌روی نکنید، چون به هر حال این مواد دارای انرژی هستند و اگر مقدار زیادی از این خوراکی‌ها را در مدت کوتاهی بخورید، بدنتان به یکباره انرژی زیادی دریافت خواهد کرد که نمی‌تواند آن‌ها را متابولیزه کند. در واقع بدن به این همه انرژی در زمان اندک نیازی ندارد و به ناچار این کالری‌های اضافی به چربی تبدیل خواهند شد.

آخر شب غذا نخورید

این دیگر نیاز به توضیح چندانی ندارد. واضح است که آخر شب همه خسته‌اند و پس از غذا خوردن یک راست به تخت خواب می‌روند. به این ترتیب قند خون بالا می‌رود، بدون اینکه هیچ انرژی مصرف شود. این امر هم به ایجاد چربی اضافی می‌انجامد.

حال با همه این تفاسیر و این که مدام گفتیم لاغر کردن یک قسمت از بدن به تنهایی ممکن نیست، در نهایت برای آب کردن چربی اضافی شکم باید چه کار کرد؟ آیا واقعاً راهی وجود ندارد؟ برای یافتن پاسخ این سؤال مطالعه این مقاله را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

چه شکمی «بزرگ» و خطرساز محسوب می‌شود؟ 

برای اینکه بدانید بزرگی شکمتان خطرساز است یا خیر یا اصلاً شکمتان بزرگ حساب می‌شود یا نه، یک متر نرم بردارید. دراز بکشید و دور کمر خود یعنی بالای مفصل ران و زیر ناف ببندید. بدون این که نفستان را حبس کنید یا شکمتان را تو دهید، دور کمرتان را اندازه بگیرید. اگر دور کمرتان بیش از 102 سانتیمتر (برای مردان) و بیش از 88 سانتیمتر (برای زنان) باشد، در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی و بسیاری از بیماری‌های دیگر قرار دارید. در این صورت، باید فکری به حال خود بکنید. به احتمال قریب به یقین شما کلاً چاق هستید و بهترین اقدام برای خلاصی از این چاقی موضعی خطرساز این است که وزن کم کنید.

آیا چاقی شکمی واقعاً خطرناک است؟

چربی تجمع یافته در عمق بافت‌های شکم بیش از چربی جمع شده در ران‌ها و باسن برای سلامتی خطرناک است. چربی زیر پوستی به اندازه چربی عمقی برای سلامتی مضر نیست. تحقیقات بسیاری نشان داده‌اند که اگر شکم بزرگ باشد، ریسک ایجاد التهاب در بدن و بروز بیماری‌های قلبی- عروقی، دیابت، سندروم متابولیک، سکته‌های مغزی و بسیاری از بیماری‌های دیگر به طور محسوسی افزایش خواهد یافت. زنانی که چاقی شکمی دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان هستند.

چرا این پدیده روی می‌دهد؟

دکتر اترتون که استاد و محقق برجسته علوم تغذیه در دانشگاه ایالتی پن است درباره این پدیده می‌گوید: «خوردن غلات کامل و کاهش مصرف کربوهیدرات‌های تصفیه شده و قندهای ساده واکنش گلوکز و انسولین را تغییر می‌دهد و سوزاندن چربی‌ها را آسان‌تر می‌کند».

در واقع وقتی شما غذاهایی چون نان سفید بدون سبوس یا شیرینی و شکلات که قندهای ساده دارند می‌خورید قند خون به سرعت بالا می‌رود و برای تعدیل آن انسولین زیادی ترشح می‌شود که باعث می‌شود چربی راحت‌تر تجمع پیدا کند، ولی در مقابل خوردن غذاهای دارای غلات کامل مانند نان‌های سبوس‌دار که دارای فیبر زیادی هستند حساسیت به انسولین را در بدن بیشتر می‌کند. این روند به بدن کمک می‌کند که از گلوکز خون به طور مؤثرتری استفاده کند، سطح آن را در خون پایین بیاورد و از تجمع چربی بکاهد.    

بدانید که وقتی رژیم می‌گیرید تا لاغر شوید، نمی‌توانید به بدنتان دستور دهید که چربی اضافی کدام قسمت را بسوزاند

دکتر روزنبلوم درباره استفاده مداوم از غلات کامل می‌گوید: «شاید این کار در نظر خیلی از افراد غیر عملی و ناممکن به نظر برسد، ولی اگر تلاش کنید می‌توانید این کار را انجام دهید و این مواد غذایی ارزشمند را در سفره خود بگنجانید. این مواد دارای فیبر بسیار زیادی هستند که معده شما را تا مدت زیادی پر نگه می‌دارند و مدت بیشتری احساس سیری می‌کنید. همین باعث می‌شود کمتر بخورید و اگر روی رژیم لاغری هستید زودتر به هدفتان برسید. به علاوه خوردن فیبر زیاد از بروز یبوست هم جلوگیری می‌کند. اگر بخواهید برای لاغر شدن رژیم بگیرید و خوردن غذاهای حاوی فیبر مانند همین غلات کامل را فراموش کنید، دچار یبوست خواهید شد که مشکل بسیاری از کسانی است که برای کاهش وزن تلاش می‌کنند».

اثر مثبت رژیم سالم، واقعیتی ثابت شده با مدارک علمی...

نتایج پژوهشی که خلاصه آن در ژورنال تغذیه بالینی آمریکا به چاپ رسیده نشان می‌دهد که رعایت یک رژیم کنترل شده که سرشار از غلات کامل باشد برای آب کردن چربی اضافی شکمی موثر است. بخشی از افرادی که در این تحقیق شرکت داشتند رژیمی شامل غلات کامل، 5 وعده میوه و سبزی، 3 وعده لبنیات کم‌چرب و 2 وعده گوشت کم‌چرب، ماهی یا گوشت مرغ را در پیش گرفتند و گروهی دیگر همان رژیم را رعایت کردند با این تفاوت که غلات موجود در رژیم این گروه تصفیه شده بود و سبوس نداشت. دیده شد که گروه اول بیش از گروه دوم توانستند چربی اضافی شکمشان را آب کنند.

درباره میزان ورزش هوشیار باشید

برخی عقیده دارند که هر قدر ورزش (حتی خیلی کم) کنید، باز هم شکمتان کوچک خواهد شد و به طور کلی لاغر می‌شوید. آگهی‌های بسیار زیادی وجود دارند که با جملات فریبنده‌ای چون «در 10 دقیقه لاغر شوید!» یا «لاغر کردن شکم با روزی 5 دقیقه ورزش!»، این باور نادرست را تلقین می‌کنند. باید بدانید که بدن اکثر افراد 20 دقیقه پس از آغاز ورزش است که وارد فاز چربی‌سوزی می‌شود و باید بتوانید به تدریج توان خود را بالا ببرید تا بعد از این زمان هم ورزش کردن را ادامه دهید تا در طی زمان، چربی‌های اضافی بدنتان و در نهایت شکم بزرگتان از بین برود. پیش از همه این‌ها یادتان باشد که موفقیت در این کار قبل از هر چیز به اراده‌ای پولادین و صبر و حوصله بسیار نیاز دارد. اگر چند هفته تلاش کردید و دیدید که همچنان اوضاع مثل گذشته است نباید ناامید شوید و دست از تلاش بکشید. موفقیت در کاهش وزن کار ساده‌ای نیست. این یادتان باشد...

دام‌های تبلیغاتی کسب و کار لاغری...

کسانی که به طور کلی چاق هستند و به خصوص درصدد لاغر کردن شکم چاقشان می‌باشند، به دنبال روشی هستند که به آسان‌ترین شیوه، با کمترین زحمت و در کوتاه‌ترین زمان، بادوام‌ترین نتیجه را بدهد.

به بیان دیگر آن‌ها می‌خواهند با کمترین تلاش و در کوتاه‌ترین زمان شکمشان کوچک شود و دیگر هم چاق نشود.این‌ها همان چیزهایی هستند که آگهی‌های رنگارنگ لاغری وعده می‌دهند.

برای اینکه در دام این تبلیغات گیج کننده نیفتید، باید از چند حقیقت علمی آگاه شوید:

1-‌ بدانید که وقتی رژیم می‌گیرید تا لاغر شوید، نمی‌توانید به بدنتان دستور دهید که چربی اضافی کدام قسمت را بسوزاند.

2-‌ باید بدانید که متأسفانه وقتی برای لاغر شدن دست به کار می‌شوید، آن نقاطی از بدنتان که اول از همه چاق شده، آخر از دیگر نقاط چاق بدن لاغر خواهند شد.

3- شما می‌توانید با انجام حرکات خاص قدرتی، عضلات یک نقطه از بدن مثل بازوها را تقویت و حجیم سازید، ولی نمی‌توانید چربی اضافی همان قسمت را به طور موضعی آب کنید.

4- هرگز این را باور نکنید که چربی‌ها به عضله مبدل خواهند شد. اگر شما تمرینات قدرتی خاصی روی یک عضله انجام دهید تا تقویت شود، می‌توانید زیر چربی‌های اضافی آن قسمت عضله بسازید. این کار شکل ظاهری شما را بهتر خواهد کرد، ولی با این روش نمی‌توانید چربی اضافی آنجا را بسوزانید و لاغرش کنید.

5-‌ برای لاغر کردن یک شکم بزرگ راه‌های مختلفی وجود دارد، ولی بهترین آن‌ها این است که آن مقدار کالری که هر روز با خوردن غذاها به دست می‌آورید، از میزانی که با انجام فعالیت‌های روزانه مصرف می‌کنید کمتر باشد.

شما می‌توانید با انجام حرکات خاص قدرتی، عضلات یک نقطه از بدن مثل بازوها

را تقویت و حجیم سازید، ولی نمی‌توانید چربی اضافی همان قسمت را به طور موضعی آب کنید

6-‌ در چنین رژیمی که میزان کالری دریافتی شما را کمتر از میزان کالری مصرفی تنظیم می‌کند، لازم است کالری مورد نیازتان را از منابع غذایی سالم یعنی گوشت‌های کم‌چرب، غلات کامل، میوه‌ها و سبزی‌ها تأمین کنید. در ضمن باید میزان مصرف کربوهیدرات‌ها و قندهای ساده را هم به حداقل برسانید. به علاوه در کنار داشتن یک رژیم غذایی مناسب و علمی، ورزش مرتب و موثر هم لازم است.

7- برای لاغر شدن باید به طور مرتب ورزش کنید، ولی باید این ورزش را دوست داشته باشید. انجام تمرین‌های قدرتی و کار با وزنه‌ها نیز برای کامل کردن مجموعه کارهایی که برای لاغر شدن انجام می‌دهید لازم هستند.

اگر دیدید که علیرغم انجام همه این کارها، باز هم وزنه همان عدد قبلی را نشان می‌دهد و شکمتان مانند قبل چاق است، به پزشک مراجعه کنید. گاهی اوقات بیماری داخلی خاصی نمی‌گذارد بدنتان چربی بسوزاند.

اثربخشی آوای قرآن کریم بر نوزادان نارس

نتایج یک پژوهش حاکیست: آوای قرآن کریم درصد اشباع اکسیژن در نوزادان نارس را افزایش و تعداد تنفس و ضربان قلب را در این گروه از نوزادان کاهش می‌دهد.با توجه به اهمیت استفاده از صوت به ‌عنوان یکی از روش‌های حمایتی در نوزادان نارس و محدودیت بررسی‌های انجام‌ شده، مطالعه‌ای با هدف بررسی عوامل مؤثر بر پاسخ فیزیولوژیک نوزادان نارس به آوای قرآن کریم توسط نرگس اسکندری انجام شد. در این کارآزمایی بالینی برای 60 نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه، آوای قرآن کریم شامل آیات 7 تا 23 سوره یوسف به‌ مدت 20 دقیقه با بلندی صدای 50 تا 60 دسی‌بل با استفاده از گوشی پخش ‌شد، سپس نوزادان از نظر 3 متغیر وابسته (تعداد ضربان قلب، تنفس و درصد اشباع اکسیژن شریانی) بررسی شدند. پاسخ‌های فیزیولوژیک نوزادان از 10 دقیقه قبل تا 10 دقیقه بعد از اتمام مداخله، به‌ طور مداوم توسط مانیتور کنترل و از مقادیر ثبت‌ شده بلافاصله قبل از مداخله و دقایق 10 ، 20 و 30 بعد از شروع مداخله، جهت مقایسه استفاده شد. همچنین سن جنینی نوزاد، وزن نوزاد در بدو تولد و در روز مداخله، نمره آپگار، نوع زایمان، جنسیت نوزاد پس از تولد، به‌ عنوان عوامل زمینه‌ای مؤثر بر پاسخ‌های فیزیولوژیک نوزادان بررسی شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری‌ شده با استفاده از آزمون‌های آماری تی‌ مستقل، آنالیز واریانس با تکرار و رگرسیون خطی صورت گرفت. یافته‌ها نشان داد: بر طبق آزمون آنالیز واریانس با تکرار، در گروه آوای قرآن کریم در طول مداخله و 10 دقیقه بعد از پایان آن، درصد اشباع اکسیژن، روند افزایشی و تعداد ضربان قلب و تنفس، روند کاهشی داشت. هیچ‌ یک از عوامل زمینه‌ای مورد بررسی، بر اشباع اکسیژن ‌شریانی تأثیر معنی‌داری نداشت. با افزایش سن جنینی و وزن نوزاد در بدو تولد و حین مداخله، تعداد تنفس نوزادان در دقیقه 30 (10 دقیقه پس از پایان مداخله) کاهش آماری معنی‌داری یافت. تعداد تنفس و ضربان قلب در پایان مداخله و تعداد تنفس 10 دقیقه پس از اتمام مداخله در نوزادان پسر نسبت به نوزادان دختر کمتر بود. عواملی مانند سن نوزاد، نمره آپگار و نوع زایمان بر پاسخ نوزادان به آوای قرآن کریم تأثیری نداشت. نتایج حاصل، بیانگر تأثیر مداوم و پایدار آوای قرآن کریم بر درصد اشباع اکسیژن، تعداد تنفس و ضربان قلب نوزادان نارس تا 10 دقیقه بعد از اتمام مداخله است که با در نظر گرفتن عواملی از جمله سن جنینی و وزن نوزاد می‌توان به بیشترین تأثیر حاصل از مداخله با این آوای عرفانی دست یافت.

اشاره قرآن به پس گرفته شدن مواد زاید جنین توسط رحم

رحم کیسه ای سه لایی است که جنین در آن به سر می برد و جنین به وسیله جفت مواد غذایی مورد نیاز کودک را برای او می فرستد و مواد زاید دفعی را از بدن کودک می گیرد.تغذیه جنین در دوران بارداری از طریق خونی که از رحم به بافت جفت می رود انجام می گیرد.جفت شامل یک شبکه عروقی خونی است این بافت از طریق رگ های خونی به رحم متصل است و مواد غذایی را به جنین می رساند و مواد دفعی را از جنین می گیرد.

 

درحقیقت جفت کار کلیه و کبد و دستگاه گوارش و ریه را برای جنین انجام می‌دهد و همچنین جفت جنین را از ابتلا به بعضی عفونتهایی که مادر اتفاقا بدان مبتلا می‌شود، حفظ می‌کند.و عملکرد جفت یکی از معجزات خلقت می باشد.

در سوره رعد آیه 8 به این خاصیت رحم اشاره شده است:

 

خدا میداند آنچه را که هر ماده‏اى [در رحم] بار مى‏گیرد و [نیز] آنچه را که رحمها مى‏کاهند و آنچه را مى‏افزایند و هر چیزى نزد او اندازه‏اى دارد.

 

در زمان پیامبر اکرم (ص) مردم می دانستند که جفت نقش تغذیه جنین را برعهده دارد اما از اینکه مواد دفعی جنین توسط رحم پس گرفته می شود اطلاعی در دست نبود و بخش دوم آیه اعجاز علمی برای قرآن محسوب می شود.