7 ماده‌ی غذایی برای مقابله با مشکلات ایدز

داشتن تغذیه‌ی مناسب با مشکلات و فشارهای فیزیکی که ویروس HIV برای بدن ایجاد می‌کند مقابله کرده و باعث بالا بردن تأثیر داروها می‌شود.

داشتن تغذیه‌ی مناسب با مشکلات و فشارهای فیزیکی که ویروس HIV برای بدن ایجاد می‌کند مقابله کرده و باعث بالا بردن تأثیر داروها می‌شود. تغذیه‌ی درست همچنین باعث می‌شود که سرعت گسترش ویروس HIV کاهش پیدا کند و بدن در مقابله با این بیماری قوی‌تر وارد عمل شود. برای کاهش صدمات این بیماری به تغذیه‌تان اهمیت بیشتری بدهید. با ما همراه باشید.

چای سبز

چای سبز منبع فوق‌العاده‌ی آنتی اکسیدان اپی گالو کاتشین - 3 - گالات (EGCG) است که یک ماده‌ی ضدویروس قوی محسوب می‌شود. نتایج پژوهش‌های انجام گرفته در آزمایشگاه نشان می‌دهد که این ماده از گسترش ویروس HIV در آزمایشگاه پیشگیری می‌کند. توصیه می‌کنیم روزانه چهار فنجان چای سبز بنوشید.

نتایج پژوهش‌های متعدد روی افراد HIV مثبت نشان می‌دهد که کمبود این ماده‌ی معدنی آنتی اکسیدانی خطر مرگ زودرس را تا ده برابر بیشتر می‌کند

پروتئین‌های کم چرب

از آنجایی که پادتن‌ها و عناصر دیگر سیستم ایمنی بدن از پروتئین‌ها تشکیل می‌شوند، بدن برای مقابله با ویروس HIV به آن نیاز بیشتری دارد. اما برای تأمین پروتئین مورد نیاز بدن بهتر است از منابع پروتئینی کم چرب استفاده شود مثل گوشت‌های کم چرب، ماهی، مرغ و حبوبات. 

برای اینکه بدانید بدنتان روزانه به چند گرم پروتئین نیاز دارد، وزن خود را ضرب در 1.32 بکنید. به این ترتیب که مثلاً یک خانم 59 کیلوگرمی روزانه به 78 گرم پروتئین نیاز دارد.

ماست

ماست برای حفظ سلامتی روده‌ها مفید و لازم است. زیرا افرادی که دستگاه گوارش سالمی دارند کمتر دچار اسهال می‌شوند و جذب مواد مغذی راحت‌تر صورت می‌گیرد. زمانی که عمل گوارش به خوبی انجام می‌شود سیستم ایمنی بدن در مقابله با ویروس‌ها مجهزتر عمل کرده و تأثیر داروها را بهتر تحمل می‌کند.

در نهایت باید بگوییم که ماست انتشار باکتری‌های لازم در روده را افزایش می‌دهد. به این ترتیب کار سیستم ایمنی بدن را راحت‌تر کرده و از انتشار باکتری‌های مضر و مخمرها جلوگیری می‌کند. توصیه می‌کنیم روزانه یک تا سه فنجان ماست میل کنید.

قارچ

قارچ‌ها حاوی بتاگلوکان هستند. این گلوسیدها به سلول‌های دستگاه ایمنی بدن کمک می‌کنند تا ویروس‌ها را از بین ببرند. از انواع متنوع قارچ‌های موجود در بازار استفاده کنید. مصرف روزانه نصف فنجان قارچ توصیه می‌شود.

از آنجایی که پادتن‌ها و عناصر دیگر سیستم ایمنی بدن از پروتئین‌ها تشکیل می‌شوند، بدن برای مقابله با ویروس HIV به آن نیاز بیشتری دارد. اما برای

تأمین پروتئین مورد نیاز بدن بهتر است از منابع پروتئینی کم چرب استفاده شود

مثل گوشت‌های کم چرب، ماهی، مرغ و حبوبات

مواد غذایی سرشار از فیبرها

فیبرها باعث می‌شوند تا بدن به خوبی مواد مغذی مصرف شده را جذب کند. از این گذشته فیبرها با اسهال که یکی از مشکلات رایج HIV مثبت‌ها است مقابله می‌کند.

توصیه می‌کنیم روزانه بین 25 تا 35 گرم فیبر مصرف کنید. مصرف 3 واحد دانه های کامل و 7 واحد میوه و سبزیجات مختلف 25 گرم فیبر را تأمین می‌کند. عدس، مقداری آجیل و غلات نیز سرشار از فیبرها هستند. هر پیمانه ای که می‌گوییم معادل 1 برش نان، نصف فنجان برنج کامل، نصف فنجان میوه یا سبزیجات می‌باشد.

مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان‌ها

بهترین روش برای مقابله با آسیب‌هایی جدّی و سختی که ویروس HIV به بار می‌آورد و برای مقابله با نابودی سلول‌های ایمنی بدن این است که به میزان زیادی آنتی اکسیدان مصرف کنید.

میوه و سبزیجات حاوی میزان زیادی از آنتی اکسیدان‌های مختلف، ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند. متأسفانه HIV مثبت‌ها با کمبود این مواد مغذی مواجه هستند. برای مقابله با این کمبود و تقویت سیستم ایمنی بدن لازم است که میوه و سبزیجات سرشار از آنتی اکسیدان‌ها مصرف کنید.

باید بدانید که حتی در مراحل نخست آلودگی نیز، ویروس HIV باعث کمبود ویتامین بدن می‌شود و همین مسئله ویروس را با شتاب بیشتری به سمت ایدز پیش می‌کشاند. توصیه می‌کنیم تا می‌توانید میوه‌ها و سبزیجات رنگی میل کنید. روزانه بین 7 تا 10 وعده میوه و سبزیجات مصرف کنید. توجه داشته باشید که اگر دچار عفونت‌های مخمری هستید بهتر است که میوه‌ی کمتری مصرف کنید زیرا میوه‌ها حاوی قند هستند و قند می‌تواند تکثیر مخمرها را بیشتر کند.

مواد غذایی سرشار از سلنیوم

باید بگوییم که گردوی برزیلی حاوی میزان قابل توجهی سلنیوم می‌باشد. نتایج پژوهش‌های متعدد روی افراد HIV مثبت نشان می‌دهد که کمبود این ماده‌ی معدنی آنتی اکسیدانی خطر مرگ زودرس را تا ده برابر بیشتر می‌کند. در واقع HIV مثبت‌هایی که با کمبود سلنیوم مواجه هستند ده برابر زودتر از افرادی می‌میرند که میزان کافی از این ماده‌ی معدنی را دارند. توصیه می‌کنیم هر روز یک مشت گردوی برزیلی میل کنید.

10 مورد از مشکلات جسمی آقایان

آیا دیگران به شما می گویند، چقدر بوی عرق می دهید؟ آیا شما مجبور می شوید، گوشتان را نزدیک دوست خود بیاورید تا حرف های او را بشنوید؟ 10 مورد از مسائل و مشکلات بدن آقایان را در این مقاله بخوانید.

1- بوی بد دهان

خوردن موادغذایی بودار (مثل سیر و پیاز) و کشیدن سیگار باعث بوی بد دهان می شوند. اما مقصر اصلی بوی بد دهان، میکروب ها می باشند.

لذا هنگامی که دندان هایتان را مسواک می زنید، زبان خود را نیز به آرامی مسواک بزنید تا میکروب های دهانتان را نابود کنید.

اگر با رعایت بهداشت دهان، نتوانستید بوی دهانتان را کم کنید، به نزد دندانپزشک بروید، زیرا ممکن است وجود بیماری لثه، خشکی دهان و یا برگشت اسید معده به دهان باعث بروز این بوی بد شده باشد.

2- بوی عرق بدن

هنگامی که کار و یا فعالیت بدنی زیادی انجام می دهید، بوی عرق از بدن متصاعد می شود (به خصوص در فصل گرما).

مقصر اصلی این بوی بد تنها عرق کردن نیست، بلکه باکتری هایی است که از مواد موجود در عرق تغذیه می کنند.

اگر شما به طور مرتب حمام کنید و با صابون و لیف بدنتان را بشویید و بلافاصله بعد از حمام، از ضد عرق (مام) در زیر بغل خود استفاده کنید، می توانید باکتری های مولد بوی بد عرق را از بین ببرید

همچنین باید لباس های عرقی خود را مرتبا بشویید.

اگر بوی بدن هنوز وجود داشت، از مصرف مواد غذایی بودار مانند: سیر و پیاز خودداری کنید.

3- کاهش شنوایی

مردان نسبت به زنان، بیشتر دچار کاهش شنوایی می باشند.

انجام کارهای پر سرو صدا مانند کار در معدن، نجاری، آهنگری و ... باعث این مشکل می شود.

هر صدای بلند و مداومی می تواند به ساختارهای ظریف گوش آسیب برساند.

لذا در طی کار پر سروصدا، از محافظ گوش استفاده کنید.

4- خارش ورزشکار

یک بیماری عفونی پوست است.

عفونت قارچی پوست به راحتی در ورزشگاه و به دیگر قسمت های بدن گسترش می یابد.

دست ها، حوله و لباس زیر بیشترین مقصران این بیماری می باشند.

علائم شامل: ضایعات تکه ای پوست بر روی کشاله ران و یا قسمت داخلی ران ها به همراه خارش می باشد.

این مشکل با کرم ضد قارچ درمان می شود.

منطقه درگیر بدن را خشک نگه دارید و از پوشیدن لباس های تنگ دوری کنید.

5- کوررنگی

این یک بیماری ارثی است. افراد کور رنگ، دنیا را فقط سیاه و سفید نمی بینند.

بیشتر افراد کور رنگ، قرمز را از سبز تشخیص نمی دهند.

این بیماری در مردان بیشتر از زنان می باشد.

درمانی برای این بیماری وجود ندارد.

6- پای ورزشکار

این مشکل، عفونت قارچی پوست پا است.

پابرهنه راه رفتن روی زمین مرطوب مثل استخر، از عواملی است که موجب این بیماری عفونی می گردد.

علائم شامل: خارش، سوزش، تاول زدن یا ترک در پا و یا بین انگشتان پا می باشد.

این بیماری با کرم های ضد قارچ درمان می شود.

7- بزرگ شدن پروستات

بزرگ شدن پروستات همراه با چین و چروک های پوست و سفید شدن موها، بخش اجتناب ناپذیر فرایند پیری در مردان می باشد.

بزرگ شدن خوش خیم پروستات، یعنی بزرگ شدن غده ای که مجرای خروج ادرار را احاطه کرده است

این بزرگ شدن باعث بروز علائمی، در نیمی از مردان 75 سال به بالا می شود.

همانطور که غده پروستات بزرگ می شود، باعث فشار آوردن به مجرای خروج ادرار می شود. لذا نمی توان ادرار را به راحتی نگه داشت.

داروهایی برای کاهش این علائم وجود دارد.

8- ناخن های فرو رفته در گوشت

علائم این مشکل عبارت است از: درد، ورم و عفونی شدن گوشت اطراف ناخن.

از علل شایع این مشکل این است که فرد ناخن هایش را بیش از حد کوتاه می کند.

برای جلوگیری از این مشکل، ناخن های خود را به طور گرد کوتاه کنید و خیلی هم کوتاه نکنید.

9- اختلال عملکرد جنسی مردان

این اختلال شامل کاهش میل جنسی، انزال زودرس و یا اختلال در نعوظ  می باشد.

عوامل خطر این اختلال عبارت است از: دیابت، بیماری قلبی، شرایط عصبی، سیگار کشیدن، مشکلات گردش خون و برخی داروها.

با پزشک خود درباره این مشکلات صحبت کنید.

10- روزاسه

این بیماری پوستی است که باعث می شود صورت سرخ شود.

علائم این بیماری در مردان شدیدتر است.

این بیماری باعث می شود، بینی زمخت و قرمز به نظر آید.

جوش ها و خطوط نازک قرمز رنگ در چانه ظاهر می شود.

نوشیدن الکل می تواند این حالت را بدتر کند.

داروها می توانند از پیشرفت این بیماری جلوگیری کنند.

چرا سردرد می گیریم؟

یکی از شایع ترین دردها در طول زندگی افراد، سردرد است که کودکان و بالغین را گرفتار می‌کند. ممکن است سردرد به تنهایی وجود داشته باشد و یا همراه با برخی علائم دیگر باشد. ممکن است در مواردی سردرد همراه با گلودرد، سرماخوردگی و یا بیماری های سینوسی و یا سایر بیماری ها نیز باشد. 

در این مقاله مطالبی درباره علل و انواع سردرد شایع آورده شده‌ است.

آیا می‌دانید شما چه نوع سردردی دارید و علت ایجاد آن چیست؟

در واقع علت ایجاد 95 درصد سردردها، بیماری و یا ناهنجاری های ساختاری بدن نیست. بلکه علت اصلی را باید در شرایط عادی زندگی مانند استرس، خستگی، کمبود خواب، گرسنگی، تغییرات هورمون استروژن، تغییرات آب و هوا و یا وابستگی به کافئین جستجو کرد.

خوشبختانه فقط موارد نادری از سردرد وجود دارند که خطرناک هستند.

علل ایجاد سردرد چیست؟

- الکل، کافئین و سایر موادی که وابستگی در بدن ایجاد می‌کنند.

- تغییرات میزان مواد شیمیایی در بدن مانند انتقال دهنده های عصبی

- سرفه و یا عطسه

- کم شدن آب بدن

- مشکلات دندانی یا اعمال دندانپزشکی مانند عصب کشی

- خوردن غذاها و یا نوشیدن مایعات سرد

- فشارهای عصبی و عاطفی

- مواجهه با دود و یا بخار مواد شیمیایی مانند مونوکسید کربن

- خستگی چشم

- تب

- قرار گرفتن در ارتفاعات : سطوح پایین اکسیژن می‌تواند موجب سردرد شود

- فشار خون بالا

- عفونت سینوس ها، مانند سینوزیت یا ایجاد آبسه

- برخی کارهای پزشکی مانند کشیدن مایع مغزی نخاعی

- داروها

- کشیدگی عضلات گردن، عضلات بالاتنه یا عضلات شانه

- عفونت های دستگاه تنفس فوقانی

علل اختصاصی‌تر ایجاد سردرد کدامند؟

برخی سردردها نیز اختصاصی‌تر بوده و با علامت دیگری همراه نیستند. مانند سردرد تنشی،  سردرد میگرنی و.. .

در این سردردها بر خلاف تصور بسیاری از افراد، مغز عامل ایجاد سردرد نیست، بلکه سردرد از عملکر بد عضلات، عروق خونی و اعصاب ناشی می‌شود؛ برای مثال اتساع شریان ها و یا انقباض بیش از حد عضلات می‌تواند عصب های خاص و حساس در مغز را تحریک کند و در نتیجه سردرد به وجود ‌آید.

هورمون هایی مانند استروژن می‌توانند باعث بدتر شدن سردرد شوند.

از آنجایی که زنان طی دوره‌های ماهیانه متحمل نوسانات هورمونی در بدن می‌شوند، احتمال ایجاد سردرد متوسط تا شدید در زنان دو برابر مردان است و همچنین بیشتر از مردان به انواع خاص سردرد، مانند میگرن دچار می‌شوند

سردردهایی که بیشتر شایع هستند

1- سردرد تنشی :

خطرناک نیست، اما مکررا رخ می‌دهد. سردرد تنشی شایع ترین نوع سردرد است و اغلب در اثر استرس و فشارهای عاطفی و عصبی ایجاد می‌شود. بیشتر بالغین این نوع سردرد را تجربه کرده‌اند.

این سردرد، دردی ثابت با شدت خفیف تا متوسط دارد که در سراسر سر احساس می‌شود،  اما در اغلب موارد، درد بیشتر در پیشانی و یا در پشت سر احساس می‌شود. سردرد معمولاً با علائم دیگری همراه نیست.

سردرد تنشی ممکن است در بچه‌ها نیز روی دهد، اما بیشتر در بین بالغین شایع است. تناوب ایجاد سردرد متفاوت است و معمولا چند ساعت به طول می‌انجامد.

2- سردرد میگرنی :

حدود یک سوم از کسانی که سردرد میگرنی دارند، اولین سردردها را در سنین نوجوانی تجربه می‌کنند. شدت درد متوسط تا شدید بوده، اغلب اوقات با تهوع همراه است و فرد به نور و صدا حساس می‌شود. ممکن است درد در ناحیه‌ی گیجگاهی، چشم ها یا پشت سر باشد و اغلب اوقات تنها در یک طرف است. ممکن است پیش از سردرد اختلالات بینایی رخ دهد.

میگرن معمولاً از دوران کودکی تا میانسالی رخ می‌دهد. در بچه ها، میگرن در میان پسرها کمی ‌شایع‌تر است اما پس از بلوغ، شیوع میگرن در زنان بیشتر می‌شود.

حمله‌ی میگرنی یک روز یا بیشتر به طول می‌انجامد. در دوران بارداری و سنین بالا، حملات میگرنی کمتر ایجاد می‌شوند.

3- سردرد مربوط به سینوس ها:

یک سردرد خفیف تا متوسط است که عموماً در صورت، پل بینی، یا در گونه‌ها احساس می‌شود و ممکن است همراه با احتقان بینی و یا از بینی باشد.

در همه‌ی سنین افراد را گرفتار می‌کند و به نظر می‌رسد که افرادی که آلرژی دارند مستعدتر هستند.

این سردرد ممکن است ساعت ها طول بکشد و اغلب یک سردرد فصلی است.

4- سردرد مختلط :

در موارد نادری برخی از انواع سردرد وجود دارند که محققان معتقدند سردردهای مختلط بوده و علائمی‌ ما بین سردرد تنشی و میگرن دارند. چنین مواردی وقتی رخ می‌دهند که علائم و درمان این دو نوع سردرد، در برخی افراد به خوبی قابل افتراق نیست. برای مثال سردرد تنشی‌ای که بسیار شدید باشد و درد تیز و ضربان داری داشته باشد، بسیار شبیه به سردرد میگرنی است. به علاوه هنگامی‌که سردرد میگرنی متناوباً روی دهد، درد آن شبیه به سردرد تنشی احساس خواهد ‌شد.

بنابر‌این متخصصان باور دارند که سردردهایی که مداوم رخ می‌دهند ممکن است سردرد تنشی باشد که به دنبال سردرد میگرنی رخ داده و یا سردرد میگرنی در زمینه‌ی سردرد تنشی مزمن ایجاد سردرد کرده است. البته مکانیسم ایجاد کننده‌ی این دو نوع سردرد، با یکدیگر متفاوت است.

محققان می‌گویند که سردرد تنشی در اثر سفت‌شدن و وارد آمدن فشار به عضلات روی می‌دهد، در حالی که علت سردرد میگرنی اتساع و التهاب عروق است. به هر حال اگر میگرن مکرراً رخ دهد می‌تواند منجر به سفت شدن عضلات شود و آغازگر یک سردرد تنشی همزمان باشد.

درد مچ و ساق پا

درد مچ پا می تواند به علت التهاب یکی از مفاصل مچ پا باشد، اما به طور معمول درد مچ پا ناشی از مشکل در رباط های مچ پا است.

علل شایع درد مچ پا عبارتند از :

ضربه به مچ پا، یا پیچ خوردگی مچ پا

التهاب ناشی از نقرس

آرتروز یا استئوآرتریت

آرتریت روماتوئید یا روماتیسم

نقرس کاذب

التهاب ناشی از بیماری پسوریازیس

سندرم رایتر

عفونت مفاصل مچ پا

مراقبت های خانگی

- به درد مچ پا اهمیت دهید. در قدم اول می بایست به مفصل دردناک استراحت داده شود، لذا آن را حرکت ندهید.

- گاهی برای آسیب ندیدن مچ پا در اثر حرکت یا ایستادن، لازم است آن را آتل گرفت.

- در صورت وجود التهاب در مچ پا، دستور دارویی پزشک معالجتان را به دقت مراعات کنید.

- با کاهش درد مچ پا به تدریج فعالیت های خود را آغاز کنید.

- ورزش های مچ پا را روزی چند بار انجام دهید تا به آمادگی قبلی برسید.

لازم است مچ پای شما دوباره ورزیده شود. حرکات کششی روی مچ پا برای این منظور مناسب است. به تدریج می توانید پیاده روی را آغاز کنید. توجه داشته باشید که از وارد آوردن فشار زیاد در ابتدای دوره بهبودی به مچ پا خودداری کنید

در شرایط زیر به پزشک مراجعه کنید

- درد مچ پا به دنبال ضربه یا تصادف بوجود آمده باشد.

- اگر دچار تب هستید و یا مچ پای شما گرم، قرمز و حساس است.

- اگر اصلاً قادر به ایستادن روی مچ نیستید .

- درد مچ پای شما بیشتر از سه روز طول کشیده است.

هنگام مراجعه به پزشک و دادن شرح حال به این نکات توجه کنید :

* آیا درد از یک مفصل به مفصل دیگر منتقل می شود و به طور متناوب دچار درد در مفاصل دیگر می شود.

* آیا هر دو مچ پای شما به طور قرینه درد می کند.

* آیا درد در مچ پای شما به طور ناگهانی و شدید آغاز شده است.

* آیا درد مچ پای شما به آهستگی ایجاد شده و به تدریج شدت پیدا کرده است.

* چه علائم دیگری دارد ؟ آیا دچار تب، گرمی، قرمزی و حساسیت مفصل گرفتار هستید.

درد ساق پا

ساق پا معمولا آرام و بدون ناراحتی است، ولی درد آن بسیار گرفتارکننده است. این درد علل مختلفی دارد.

آسیب حاد یا طولانی‌مدت ساق پا، احساس ساطوری شدن آن را تداعی می‌کند. بالا و پایین رفتن مداوم از نردبان یا پیچ خوردن پا در هنگام ورزش، باعث کشیدگی یا پارگی ماهیچه یا زردپی ساق پا می‌شود.

درد ساق پا ربطی به پیری ندارد.

معمولا درد ماهیچه‌های ساق پا در اثر مشکلات گردش خون است. درد ناگهانی آنها در هنگام فعالیت، مثلا موقع راه رفتن، معمولا علامت نارسایی سرخرگی است؛ یعنی سرخرگ‌ها قادر به تامین خون و اکسیژن مورد نیاز این ماهیچه‌ها نیستند. این حالت معمولاً در تصلب شرایین (سخت شدن سرخرگ ها) رخ می‌دهد.

از طرف دیگر، درد و ورم ساق پا در هنگام استراحت، نشانه نارسایی سیاهرگی است. در این مورد، خون از ماهیچه‌های آن نمی‌‌تواند خارج شود و تجمع آن، درد ایجاد می‌کند.

نارسایی سرخرگی شایع‌تر است و معمولا به شکل لنگیدن متناوب خود را نشان می‌دهد. این درد خیلی سریع شروع می‌شود و پایان می‌یابد. درد همیشه به دنبال فعالیت می‌آید، یعنی وقتی ماهیچه نیاز به خون بیشتر دارد، و بعد از پنج یا ده دقیقه استراحت آرام می‌گیرد.

لنگیدن متناوب را مثل سکته قلبی در پاها بدانید. اگر جریان خون آن متوقف شود، نیاز ماهیچه به خون برآورده نمی‌شود و سکته روی می‌‌دهد. با استراحت فوری، خون کافی به ماهیچه می‌رسد و درد از بین می‌رود.

استراحت، گذاشتن متناوب یخ در طول روز بر روی آن، بستن با بند کشسان، و گذاشتن بالش در زیر پا بهترین کار برای تسکین درد ساق پا است

لنگیدن متناوب نسبتاً خوش‌خیم و قابل درمان است، ولی افراد مبتلا به نارسایی پیشرفته سرخرگی دچار درد در هنگام استراحت نیز می‌شوند. در این حالت، جریان خون طوری کاهش یافته است که درد در هنگام استراحت و خواب نیز روی می‌دهد. در بدترین حالت، زخم‌های دردناک و دیر التیام یا قانقاریا نیز دیده می‌شود.

برگشت خون در اثر نارسایی سیاهرگی ممکن است به التهاب سیاهرگ و لخته شدن خون در آن منجر شود. انواع سطحی آن که به‌صورت رگ واریسی قرمز و حساس در زیر پوست دیده می‌شود، زیاد نگران کننده نیست. ولی انواع عمقی، درد بیشتری پیدا می‌کند و بیشتر خطر کنده شدن لخته و رفتن آن به جاهای دیگر بدن دارد.

هر دوی این حالات حساسیت، زق‌زق کردن و سنگینی در پا ایجاد می‌کنند.

در شرایط زیر به پزشک مراجعه کنید

- درد در هنگام فعالیت‌ وجود دارد و فورا با استراحت تسکین می‌یابد.

- درد یا زق‌زق در طول شب وجود دارد.

- ساق پا آسیب‌دیده است و درد، رنگ‌پریدگی، یا ورم بعد از 24 ساعت ادامه دارد.

- درد بدون علت، بیش از سه روز ادامه دارد.

- برآمدگی نرمی در زیر پوست ساق پا احساس می‌شود.

درمان درد ساق پا

اگر دچار درد راجعه یا درد راه رفتن هستید، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

در اینجا توصیه‌هایی برای کاهش درد ساق پا گفته می‌شود.

- اصول چهارگانه را رعایت کنید. استراحت، گذاشتن متناوب یخ در طول روز بر روی آن، بستن با بند کشسان، و گذاشتن بالش در زیر پا بهترین کار برای تسکین درد ساق پا است. استراحت مطلق و بلند کردن پا به کاهش ورم و سنگینی همراه با واریس کمک می‌کند.

- مسکن بخورید. داروهای ضدالتهابی مثل آسپیرین و بروفن، درد و ورم ناشی از آسیب‌دیدگی یا واریس ساق را کاهش می‌دهند.

- پیاد‌ه‌روی کنید. گرچه راه‌رفتن باعث لنگیدن متناوب می‌شود، پیاده‌روی اولین قدم در درمان آن است. باید تا آنجا که تحمل درد را دارید راه بروید و آنگاه بایستید. هر روز کمی بیشتر و مسافت طولانی‌تری راه بروید. ناراحتی به‌تدریج کاهش خواهد یافت.

مبتلایان به لنگیدن متناوب باید سیگار را ترک کنند، چون سیگار باعث سختی سرخرگ شده و جریان خون را کم می‌کند

- پا را گرم کنید. گذاشتن بالشتک گرم نه داغ، درد واریس‌های سطحی را کم می‌کند. گرما را برای آسیب‌دیدگی تازه به‌کار نبرید، چون التهاب آن را تشدید می‌کند و التیام را به تأخیر می‌اندازد.

- جوراب واریس بپوشید. با تجویز پزشک، جوراب واریس مناسبی بپوشید تا جریان خون، کافی شود و درد ناشی از نارسایی سیاهرگی تسکین یابد.

- عمل جراحی کنید. برداشتن سیاهرگ آسیب‌دیده، نارسایی شدید سیاهرگی را برطرف می‌کند. داروهای ضد انعقاد نیز مفیدند. تسکین درد شدید نارسایی سرخرگی با روش‌هایی مثل استفاده از بالون برای بازکردن رگ یا جراحی آن انجام می‌شود.

علل کم‌شنوایی یا ناشنوایی در نوزادان

علایم ناشنوایی در نوزادان این گونه خود را بروز می دهد که نوزاد قادر به شنیدن و عکس العمل نشان دادن نسبت به صداهای بلند نیست، و یا هنگامی که با او صحبت می کنید، عکس العمل خاصی نشان نمی دهد.

ناشنوایی در نوزادان به دو شکل است :

1- ناشنوایی در دوران جنینی و به دلیل عوامل ژنتیکی و یا به دلیل وجود عفونت در بدن مادر رخ می دهد.

2- بعد از تولد و به دلیل وارد شدن عفونت به گوش و یا مغز نوزاد، ناشنوایی رخ می دهد.

علایم ناشنوایی در نوزادان این گونه خود را بروز می دهد که نوزاد قادر به شنیدن و عکس العمل نشان دادن نسبت به صداهای بلند نیست، و یا هنگامی که با او صحبت می کنید، عکس العمل خاصی نشان نمی دهد.

بیماری هایی که سبب ناشنوایی و یا کم شنوایی در نوزاد می شوند

1- اوتیت گوش میانی: عفونت گوش میانی اگر شدید باشد، ممکن است منجر به بروز ناشنوایی در نوزاد شود.

2- سرخجه : اگر مادر باردار در سه ماهه اول بارداری دچار سرخجه شود، ممکن است فرزند ناشنوا به دنیا آورد.

3- سیفلیس : مادر بارداری که به بیماری سیفلیس مبتلاست و درمان نشده است، می تواند عفونت خود را به جنین سرایت دهد و او ناشنوا به دنیا آید.

بسیاری از ناشنوایی هایی که به دلیل عفونت است، قابل پیشگیری می باشند

4- مننژیت : مننزیت ، ورم پرده های مغز و یا نخاع است و به دلیل عفونت های ویروسی و یا باکتریایی ایجاد می شود و این عفونت می تواند سببب بروز کم شنوایی و یا ناشنوایی در نوزاد شود.

5- نوزاد کم وزن: طبق تحقیقات دانشمندان، احتمال ابتلا به کم شنوایی در نوزاد کم وزن، زیاد است.

6- سابقه خانوادگی بیماری های گوش : ناشنوایی در نوزادان ممکن است به دلیل سابقه خانوادگی و ابتلای آنها به مشکلات ساختاری گوش و یا عصب شنوایی باشد.

7- سندروم داون (منگولیسم) : سندروم داون یک اختلال کروموزومی است که همراه با مشکلاتی مانند کم شنوایی، عقب ماندگی ذهنی و مشکلات قلبی عروقی می باشد.

علایمی که نشان دهنده نوزاد ناشنوا و یا کم شنواست

علایم نوزادان زیر سه ماه:

نوزادان زیر سه ماه، اگر به صورت ناگهانی در عکس العمل به صداهای بلند از جا نپرند، مشکوک به مشکل شنوایی هستند.

این نوزادان با صداهای معمول از خواب بلند نمی شوند و با صدای آهسته آرام نمی شوند.

این نوزادان آواهایی مانند «اوه» را نمی سازند و به صدای اطرافیان عکس العمل نشان نمی دهند.

علایم نوزادان بین سه تا هشت ماه :

در این نوزادان انتظار می رود که در پاسخ به صدا، چشم های خود را حرکت دهند. این گونه نوزادان در پاسخ به صدا، عکس العملی ندارند و هیجان نوزاد سالم را در پاسخ به صدای جغجغه از خود نشان نمی دهند.

هیچگونه تقلید صداهای محیطی را تا شش ماهگی انجام نمی دهد و نسبت به تغییر صداهای محیط، عکس العملی ندارند.

اگر والدین این گونه نوزاد هستید، حتما کودک خود را نزد پزشک ببرید.

علایم نوزادان بین 9 تا 12 ماه :

نوزاد سالم نسبت به اصوات، حساس می باشد و نسبت به اسم خود عکس‌العمل نشان می دهد، صداسازی می کند و این صداسازی همراه با تغییر صدایشان است.

اما نوزادانی که مشکل شنوایی دارند، توانایی های بالا را ندارند و یا حتی قادر به گفتن «مامان و بابا» هم نیستند.

چرا قرص‌های مسکن‌ خطرناک‌تر از هروئین هستند؟

چندی پیش اخباری بسیار وخیم و شگفت‌آور در مورد عواقب مصرف بی‌رویه داروهای آرام‌بخش و مسکن منتشر شد.
تحقیقاتی که اخیرا توسط "مراکز پیشگیری و کنترل بیماری‌ها"[1] انجام شده نشان می‌دهند که هم‌‌اکنون سالیانه 15/000 نفر بر اثر مصرف بیش از اندازه مواد مسکن و آرام‌بخش جان خود را از دست می‌دهند.[2] این امر بدین معنا است که تلفات مصرف این نوع داروها بیش از تعداد مرگ و میرهای ناشی از اعتیاد به هروئین و کوکائین است. نکته جالب توجه اینجاست که در برخی ایالت‌های آمریکا آمار مرگ و میر ناشی از مسکن‌ها و آرامبخش‌ها بیش از تلفات سوانح رانندگی است

.

سالیانه 15/000 نفر در آمریکا جان خود را بر اثر مصرف مسکن‌ها از دست می‌دهند

تحقیقات چه می‌گویند؟

در سال 2007، روزانه تقریبا 100 نفر بر اثر مصرف بیش از اندازه مواد دارویی (overdose) در آمریکا جان خود را از دست دادند.[3] نرخ مرگ و میر 11/8 نفر به ازای هر 100/000 نفر در سال 2007، تقریبا دو برابر نرخ مرگ و میر در سال 1991 بود. از سال 1999، داروهای تجویز شده مسؤول بخش اعظمی از افزایش در نرخ مرگ و میر است.[4] در سال 2009، تعداد 1/2 میلیون رجوع به مراکز درمان اورژانسی (که با رشد 98/4 درصددی نسبت به سال 2004 مواجه بود)، به علت سوءمصرف و یا استفاده اشتباهی از داروها بود. این در حالی است که تعداد موارد اورژانسی به خاطر مسمومیت ناشی از مواد غیرقانونی به مانند هروئین و کوکائین، 1 میلیون مورد بود.[5] ب خش عمده‌ای از این مسمومیت‌ها و مرگ و میرها مربوط با دسته‌ای از آرام‌بخش‌ها به نام "مسکن درد اوپیوئیدی" (OPR) هستند که شامل داروهایی چون اوکسیکدون (oxycodone)، متادون (methadone) و هیدروکدون (hydrocodone) می‌باشند. داروهای OPR اغلب برای مصارف غیر پزشکی توسط بیماران یا نزدیکان آنها مصرف شده و یا در خیابان فروخته می‌شوند. در سال 2010، تقریبا 5 درصد از جمعیت از بالای دوازده سال آمریکایی از داروهای OPR برای مصارف غیرپزشکی استفاده می‌کردند.[6] استفاده غیرپزشکی از داروهای OPR سالیانه 72/5 میلیارد دلار هزینه برای شرکت‌های بیمه درمانی ایجاد می‌کند.[7]

چربیهای مفید برای دیابتی ها

چربی یکی از درشت مغذیهایی است که در برنامه غذایی روزانه ما باید حتما گنجانده شود. توصیه متخصصین تغذیه بر آنست که 25-30 در صد انرژی دریافتی ما باید از مواد چرب باشد. ولی همانطور که در قسمت قبل اشاره شد برای کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی بویژه در بیماران دیابتی سعی کنید که چربی ناسالم کمتری (چربی اشباع و ترانس) را مصرف نموده  و به موازات آن با مصرف چربی های سالم( چربی های تک غیر اشباع و چند غیر اشباع و امگا3) از قلبتان محافظت نمایید.  البته این نکته غیر قابل انکار است که تمام چربی ها پرکالری هستند،  لذا بسیار مهم است که مراقب میزان چربی دریافتی خود باشید. به موازات اینکه شما منابع چربی اشباع و ترانس را از رژیم غذایی تان حذف می کنید به جای آنها چربی های سالم را جایگزین خواهید نمود. برای مثال به جای مصرف یک میان وعده پر چرب در بعد از ظهر می توانید 8-10 عدد بادام میل کنید.  با این روش کالری یکسانی دریافت می کنید ولی این تغییر برای سلامت قلبتان قطعا مفید است.  

چربی های سالم:چربی های سالمی که برای سلامت شما مفید هستند و می بایست مصرف آنها را در رژیم غذایی روزانه تان بگنجانید شامل موارد ذیل می باشند:

 1- چربی تک زنجیره ای غیر اشباع:

چربی های تک زنجیره ای غیر اشباع را به عنوان چربی های خوب و یا سالم می شناسند چرا که می توانند سطوح کلسترول بد شما (LDL) را کاهش دهند. منابع چربی تک زنجیره ای غیر اشباع عبارتند از:

• روغن کانولا
• مغزهایی نظیر: بادام ، بادام هندی ، گردو و بادام زمینی
• روغن زیتون و زیتون
• کره بادام زمینی و روغن بادام زمینی
• کنجد

متخصصین تغذیه توصیه می کنند که مصرف چربی تک زنجیره ای غیر اشباع بیشتری  را نسبت به چربی اشباع یا ترانس در رژیم غذایی خود بگنجانید. برای آنکه رژیم غذایی شما حاوی چربی تک غیر اشباع بیشتری گردد سعی کنید روغن هایی مانند روغن کانولا و یا زیتون را جایگزین مارگارین و یا روغن های شیرنی پزی کنید. برخی مغزها مانند بذرهای کنجد را بر روی سالاد یک راه ساده برای مصرف چربی تک زنجیره ای غیر اشباع بیشتری است.

البته از طرف دیگر باید توجه داشته باشید که مغزها و روغن ها به مانند بقیه چربی ها حاوی کالری زیادی هستند. اگر در تلاش برای کاهش و یا حفظ وزنتان هستید بایستی که مقادیر کمتری از این غذاها را مصرف نمایید. برای مثال 6عدد  بادام، 2 عدد گردو میزان کالری ای مشابه با 1 قاشق چای خوری روغن و یا کره  را دارد. بر همین اساس برای آن که وزنتان کنترل شود با متخصص تغذیه خود مشاوره نمایید تا بدون افزایش یافتن کالری دریافتی تان چربی های سالم را به رژیم غذایی تان بیفزایید.

2  - چربی چند زنجیره ای غیر اشباع:

چربی های چند زنجیره ای غیر اشباع نیز چربی های سالمی هستند. ماتخسسین رشته های مختلف پزشکی بر آنست  که این چربی ها را نیز به مانند چربی های تک زنجیره ای غیر اشباع در رژیم غذایی خود بگنجانید .

منابع مرسوم چربی های چند زنجیره ای غیر اشباع عبارتند از:

• روغن ذرت
• روغن بذرکتان
• روغن سویا
• روغن آفتابگردان
• گردو
• خم کدو تنبل یا آفتابگردان
• مارگارین نرم

3 - اسیدهای چرب امگا3

حتما شما هم زیاد از امگا 3 شنیده اید. باید بدانید که اسیدهای چرب امگا3 به پیشگیری از انسداد عروق کمک می کند . برخی از ماهی ها غنی از اسیدهای چرب امگا3 هستند. متخصصین تغذیه توصیه به مصرف ماهی غیر سرخ شده برای 2-3 بار در هفته دارد.

منابع امگا3 عبارتند از:

• کنسرو ماهی
• شاه ماهی
• قزل آلا
• ساردین
• سالمون
• برخی از منابع گیاهی اسیدهای چرب امگا3 عبارتند از:
• توفو و دیگر محصولات سویا
• گردو
• بذرکتان و روغن بذر کتان

یک نکته مهم : توجه داشته باشید که از آنجا که برخی از ماهی های حاوی محتوای جیوه بالایی هستند  توصیه می شود زنانی که احنمال بادار شدن دارند و یا باردار هستند و یا زنان شیرده و کودکان کم سن و سال  می بایست  انواع ماهی هایی که محتوای جیوه کمتری دارند را مصرف نمایند و  نباید  بیشتر از 360 گرم در هفته  ماهی و صدف  و دیگر غذاهای دریایی را مصرف نمایند.

26 روبان رنگی هشداردهنده بیماری‌ها

روبان‌های رنگی بیماری ها را تحت عنوان روبان های هشداردهنده یا یادآوری‌کننده می نامند، زیرا ما با دیدن آنها یاد یک بیماری خاص می افتیم. رایج‌ترین کاربرد این روبان‌های رنگی «آگاهی دادن درباره سلامت» است.

روبان های رنگی در واقع سمبل نگرانی های بشر یا آگاهی دهنده و یادآوری کننده موضوع یا بیماری خاصی هستند. این بیماری ها اغلب به عنوان بیماری های مهم و تاثیرگذار بر جمعیت های انسانی در نظر گرفته می شوند.

بیشترین استفاده از روبان های رنگی برای آگاهی دادن در زمینه بیماری ها و سلامت عمومی است.

شناخته شده ترین این روبان ها به رنگ های مشکی و قرمز می باشند که ممکن است بارها آن ها را در مناسبت ها و شرایط مختلف دیده باشید. روبان مشکی علامت سوگواری است و روبان قرمز، نشانه بیماری ایدز می باشد.

هر کدام از روبان ها به رنگ های مختلف مطرح کننده یک یا چند بیماری می باشند و برخی هم ممکن است شرایط متعددی را مطرح نمایند.

برخی از مهم ترین این رنگ ها به شرح زیر است:

1- روبان سفید شفاف مرواریدی:

نشانه سرطان ریه

2- روبان سفید:

نشانه اگزوستوز متعدد ارثی

اتحاد روبان سفید برای مادران ایمن: برای اطمینان از بارداری و زایمان ایمن برای همه زنان و نوزادان متولد شده در هر کشور در سراسر جهان

روبان سفید به منظور بالا بردن سطح آگاهی در مورد بیماری های نقص ایمنی شدید ترکیبی (SCID) استفاده می شود.

3- روبان با نمای شبیه گورخر:

بیماری های نادر (در اثر عوامل ژنتیکی و غیر ژنتیکی)

تومورهای سرطانی و عصبی-غددی

بیماری اهلرز دانلوس

4- روبان زرد:  

سرطان استخوان، پیشگیری از خودکشی، اندومتریوز

5- روبان شبیه پازل:

اوتیسم

6- روبان با نمای ابر:

فتق مادرزادی دیافراگم

7- روبان آبی:

میلیت عرضی

کودک آزاری

توبروز اسکلروز

سندرم استیونس جانسون

سرطان روده بزرگ

سندرم خستگی مزمن

ترک اعتیاد

بیماری استخوان شکننده

8- روبان نیلی:

آلودگی با استافیلوکوک اورئوس (نوعی باکتری بیماری زا) مقاوم به آنتی بیوتیک

9- روبان آبی روشن:

سرطان پروستات

انتقال خون بین دوقلوها (نوعی مشکل خطرناک در بارداری های دوقلو)

10- روبان سبز یشمی:

هپاتیت ب

سرطان کبد

11- روبان بنفش:

انواع سرطان به طور عمومی

کرون و کولیت

مسمومیت با مواد مخدر

سارکوئیدوز

لوپوس

سندرم شوگرن

سکته مغزی

فیبروز کیستی  (Cystic Fibrosis)

بیماری آلزایمر

سرطان پانکراس

12- روبان با رنگ اسطوخودوس:

صرع

13- روبان بنفش روشن:

اختلالات خوردن (بی اشتهایی و پرخوری عصبی)

سرطان معده

سرطان مری

پرفشاری خون ریوی

14- روبان صورتی و آبی:

سرطان سینه در مردان

سرطان التهابی سینه

ناباروری

15- روبان نارنجی :

لوسمی

مولتیپل اسکلروزیس (MS) یا ام اس

سوء تغذیه

اختلال بیش فعالی با کمبود توجه

16- روبان قرمز:

ایدز

سوء استفاده مواد

واسکولیت

بیماری قلبی

17- روبان خاکستری:

اختلال شخصیت مرزی

دیابت

سرطان مغز

آسم

18- روبان سیاه :

عزاداری

ملانوم

19- روبان صورتی

سرطان سینه

20- روبان سبز

آسیب پس از ضربه مغزی

فلج مغزی

بیماری سلیاک

بیماری لایم

پیوند عضو

سرطان کلیه

حفاظت از محیط زیست

21- روبان آبی تیره

سندرم تخمدان پلی کیستیک

بیماری کیست کلیه

سرطان تخمدان

میاستنی گراویس

اختلال اضطراب

اختلال استرس پس از حادثه  (PTSD)

22- روبان بنفش:

لنفوم هوچکین

23- روبان طلایی:

سرطان های دوران کودکی

24- روبان قرمز و طلایی:

کمبود پلاکت وابسته به ایمنی در نوزادان

25- روبان بنفش و قرمز:

میگرن مزمن

26- روبان قرمز تیره و عاجی:

سرطان های سر و گردن