کفش طبی و انواع کفی‌ های طبی

کفش طبی چیست؟

اصطلاحا کفش طبی به کفشی گفته می شود که در کارگاهی خاص، با تجویز پزشک و زیر نظر مهندسین ارتوپدی فنی ساخته شود.

بیمارانی هستند که به دلیل مشکلاتی از قبیل قطع عضو در ناحیه پا و یا قسمتی از پنجه و دیگر بیماری ها دچار دفورمیتی و ناهنجاری شده اند که استفاده این افراد از کفش طبی و کفی های مخصوص می تواند، کمک قابل توجهی را به این عزیزان بکند.

و اما کفش هایی که در بازار و مغازه های کفش فروشی موجود است و گاهی برای فروش بیشتر، نام کفش طبی روی آن ها می گذارند که ممکن است واقعیت نداشته باشد. بعضی از کفش ها که جدیدا در بازار یافت می شوند که به آن ها نیز کفش طبی گفته می شود، این کفش ها گرچه طبی نیستند ولی ساختار طبیعی پای سالم را رعایت کرده اند. این کفش ها فقط برای افراد سالم خوب هستند نه برای کسانی که با مشکلات و دمفورمیتی های شدید مواجهند.

کفی طبی چگونه ساخته می شود؟

امروزه در بسیاری از مراکز توانبخشی و کلینیک های ارتوپدی فنی، با معاینه بالینی و لمس کف پا، مشاهده چگونگی راه رفتن و بر اساس تجربیات متخصص، کفی طبی برای افراد تهیه می شود.

در مراکز توانبخشی در کشورهای پیشرفته، اطلاعات شخص با استفاده از دستگاه های اندازه گیری نیرو و فشار کف پا در حالت حرکت و ایستاده دریافت و پردازش می شود.

نحوه توزیع فشارهای کف پا با امکانات گرافیکی به صورت نوار کف پا نشان داده می شود. به کمک چنین اطلاعات کمی و کیفی، متخصصین با سهولت بیشتری می توانند نسبت به تجویز دقیق تر کفی اقدام نمایند.

کاربرد کفش ها و کفی های طبی در دفورمیتی ها

دفورمیتی ( بدشکلی) در ناحیه پا در اثر حوادث و بیماری ها عارض می شود و بیماران را با مشکلات زیادی در راه رفتن و زندگی روزمره دچار می کند حتی در کودکان و نوجوانان استفاده از این نوع کفش ها به اصلاح و درمان آنان می انجامد.

سن مناسب برای تهیه کفش های طبی

از سنین خردسالی باید پای کودک را با کفشی مناسب آشنا کرد تا او اولین گام هایش را درست بردارد. پای کودک گوشتی است، او نیاز به کفشی دارد که پاشنه اش سفت و ساق دار باشد تا مچ پایش را بگیرد. بدین طریق کودک موقع راه رفتن محکم قدم برمی دارد. از نظر پزشکان متخصص استفاده از کفی طبی در افرادی که تغییر شکل آن ها هنوز به صورت ثابت درنیامده است، مفید است. یعنی در کودکان با استفاده از کفی طبی می توان صافی کف پا، پای طاقدیسی، انحراف پاشنه و انحراف زانوها به طرفین را اصلاح کرد. در سنین بالاتر نیز کفی اثر نگهدارنده دارد.

برهمین اساس، افراد نیازمند به استفاده از کفی های طبی شامل موارد زیر می شوند:

1- افراد دارای ناهنجاری های متحرک، برای اصلاح (صافی کف پا در کودکان).

2- افراد دارای ناهنجاری های ثابت برای کاهش درد و توزیع فشار.

3- افراد دارای پاهای دردناک برای کاهش درد (خار پاشنه و التهاب کیسه زلالی زیرپاشنه).

4- برای جلوگیری از تغییر شکل پا. اگر این کفی ها برای کودکان در سنین 7 تا 12 سال که کف پای آن ها درحال شکل گیری است، مورد استفاده قرار گیرد حاصل آن برخورداری از کف پایی استاندارد تا آخر عمر است. به علاوه این کفی ها درباره زنان باردار که در یک دوره 6 ماهه با اضافه وزن تحمیلی روبه رو هستند، توصیه می شود.

کفی های طبی

وظیفه هر کفی کفش باید این باشد که انواع ناهنجاری های بدن و یا الگوهای غلط راه رفتن را اصلاح کند. این کفی ها تنها به منظور تصحیح صافی کف پا به کار گرفته نمی شوند؛ بلکه هدف اصلی آن ها راحت تر کردن ایستادن، راه رفتن و دویدن است. به این ترتیب که به مقدار بسیار کمی، زاویه هایی را که در آن ها به پا ضربه می خورد، تغییر می دهند. هر شخصی با مقدار مشخصی از یک لایه نرم در کف پای خود متولد می شود. این لایه بالشتکی به صورت طبیعی امواج ضربه ای را که به کف پا وارد می شوند، ملایم تر کرده و به شیوه ای مناسب به کل پا اعمال می کند. متاسفانه با افزایش سن افراد این لایه طبیعی در طول زمان اثر خود را از دست داده و تحلیل می رود.

جنس و شکل کفی ها

کفی ها از نظر جنس به 3 دسته کفی های نرم، کفی های نیمه سخت و کفی های سخت تقسیم می شوند. کفی ها از نظر شکل و ساختار نیز به انواع مختلف مثل کفی با حمایت کننده قوسی طولی، کفی با پد متاتارسال (برای صافی قوس عرضی و درد انتهایی استخوان کف پایی)، کفی با بالابر پاشنه (برای کسانی که قد کوتاهی دارند) تقسیم می شوند.

کفی های مواج بیشتر برای رفع خستگی و جلوگیری از اعمال فشار به پاها استفاده می شوند و موارد استفاده درمانی آن ها محدود است و کفی های دیگر نیز بسته به نوع عارضه به صورت خاص مورد استفاده قرار می گیرند.

گفتنی است، کفی های طبی غیرمواج در رفع خستگی مفید نیستند یا جذب شوک و امثال آن ها را انجام نمی دهند و درعین حال کفی های مواج برای اصلاح تغییر شکل، مثل صافی کف پا، نمی توانند کاربرد داشته باشند.

کفی های مواج خود به دو دسته عمومی و طبی برای پاهای خاص تقسیم می شوند. در نوع عمومی، این کفی ها کار پمپاژ خون، تقسیم وزن بدن در سطح کف پا و جذب شوک ها را انجام می دهند و نوع پاهای خاص این کفی ها نیز برای 3 دسته از افراد، یعنی کسانی که دارای خار پاشنه (زایده ای درقسمت جلوی استخوان پاشنه) هستند و هنگام راه رفتن، احساس درد در پاشنه می کنند یا افت قوس طولی پا دارند و همچنین برای استفاده، در بخش علمی تکمیلی در ارتوپدی و توانبخشی توصیه می شود. به علاوه کفی های مواج به واسطه جریان مواد سیال بر نقاط واکنش کف پا تاثیر می گذارند و با ماهیچه، رگ ها و تاندون ها سروکار دارند.

در کفش های تیز، کوچک ترین ضربه که به کفش وارد شود، مستقیماً به کمر منتقل می گردد. درحالی که در کفش های نوک گرد این ضربه ها گرفته می شود. در یک کفش مناسب، پاشنه و پنجه کفش باید گرد و خورده شود تا فشار را کم کند و انرژی زیادی از فرد هنگام راه رفتن گرفته نشود. نصب یک قالب مناسب در کفشی با این مشخصات باعث می شود، فرد احساس کند که در منزل نشسته و با غلتاندن پاهایش بر روی وردنه وریدهای پایش را استراحت می دهد.

آیا در هر نوع کفشی می توان از کفی های طبی استفاده کرد؟

کفش خریداری شده باید ویژگی های خاصی داشته باشد. امروزه تولید کننده ها دنبال مد و جنس ارزان قیمت هستند. کفش تولید شده فضای مناسبی برای نصب کفی های طبی ندارند و از کفش بیرون می زنند. کفش باید با رعایت اصول پزشکی ساخته شود و قالب طبی آن نیز توسط یک صنعت کار تهیه و در کفش تعبیه گردد.

چگونه از کفش های طبی مراقبت نماییم؟

امروزه به دلیل افزایش روز افزون قیمت مواد اولیه باعث شده که هر روز قیمت این نوع کفش ها روز به روز افزایش پیدا کند و مدت زمان سفارش و ساخت طولانی تر شود پس باید در مورد مراقبت و نگهداری بهتر و طول عمر بیشتر کفش ها به چند نکته آسان توجه کنیم.

 1- حداقل هفته ای دوبار واکس بزنید.

2- چون برای ساخت کفش های طبی از چرم و مواد طبیعی استفاده می شود از شستن آن ها جدا خودداری نمایید.

3- در کفش های طبی معمولا از نوع و مدل ساق بلند و بندی استفاده می شود برای پوشیدن و در آوردن کفش، بندها را بیشتر باز کنید.

4- استفاده مکرر از کفش ها باعث ساییدگی زیره و تغییر حالت اولیه آن می شود که حتی اثر اصلاحی و درمانی آن را از بین می برد و به بدتر شدن وضعیت پا منجر می شود که باید تقریبا هر سه ماه یک بار جهت اصلاح آن مراجعه شود.

سنین مختلف، کفش های متفاوت

کفش مناسب برای کودکان

برای نوزادان چه کفشی مناسب تر است؟ برای نوپایان چطور؟ و برای کودکان؟ این سوال ها از آن دست سوال هایی است که خیلی از والدین می پرسند. اگر شما هم دنبال پاسخ این پرسش ها می گردید، با ما همراه شوید....

برای نوزادانی که هنوز راه نمی روند، یعنی نوزادان تازه متولد شده، بچه های 12ماهه (و حتی بعضی از کودکان 18ماهه) انتخاب کفش چندان سخت نیست چون اولا آن ها به کفشی که برای شان انتخاب می کنید، اعتراضی نمی کنند و بهانه ای نمی گیرند. ثانیا از آن جا که آن ها نمی توانند راه بروند، هر کفشی که انتخاب کنید، آسیب چندانی به پای آن ها نخواهد رسید. در این سن و سال، کافی است کفشی که انتخاب می کنید، سبک باشد. حتی در این سن صرفا پوشیدن جوراب هم کفایت می کند و دیگر نیازی به پوشیدن کفش نیست!

اگر فرزندتان تازه راه افتاده...

برای کودکانی که تازه راه افتاده اند، یعنی بین 21 تا 36 ماه سن دارند، بهتر است کفش های ساق بلند بخرید تا پا و مخصوصا قوزک پای آن ها را به خوبی بپوشاند. بهتر است کفش هایی که برای این سن انتخاب می شوند محکم باشند زیرا استخوان کودکان نوپا سست و ضعیف است. نکته دیگر آن که باید به کف کفش توجه کرد و نمونه هایی را انتخاب کرد که کف آن ها صاف نباشد تا کودک در مسیرهای خیس لیز نخورد. مهم ترین مساله در انتخاب کفش برای این رده سنی، طبی بودن کفش و برخورداری از قوس مناسب است.

برای بچه های بزرگ تر

وقتی کودکان کمی بزرگ می شوند، شروع به نظر دادن در انتخاب کفش خود می کنند اما مراقب باشید و بدانید که نباید همه چیز را به سلیقه کودک و انتخاب او موکول کرد. در این سن انتخاب کفش های سبک و مقاوم بسیار مهم است. وزن کفش باید به حدی باشد که سبب خستگی پای آن ها نشود، به ویژه آن که معمولا در این سن، آن ها ساعات زیادی را در مدرسه یا بیرون از خانه می گذرانند و کفش برای ساعات طولانی به پای آن ها است. ضمنا این را بدانید که اگر کفش چرمی نیز برای کودکان بخرید، معمولا کفش آن ها بیش از یک ماه عمر خواهد کرد.

مدیر کلینیک پزشکی درخصوص کفش مناسب می ‌گوید: چرم طبیعی یکی از ضروریات کفش خوب است، به خصوص در اطفال که تعریق پا در آن ها بسیار زیاد است. ولی در صورتی که به علت گرانی، فرد قادر به خرید این نوع کفش نباشد، لازم است که کفش پلاستیکی دارای منافذ متعدد تهیه شود.

به گفته این پزشک متخصص، قوام کفش یکی دیگر از دلایل اهمیت کفش است و لازم است در قسمت پاشنه، مستحکم و نگاه دارنده باشد و در قسمت پنجه، نرم و قابل انعطاف باشد.

کفش‌های تخت و بدون پاشنه و کفش‌ های پاشنه بلند، هر دو از عوامل بیماری ‌های پا به ‌شمار می‌ روند.

دکتر رحیمی با اعلام این مطلب می ‌افزاید: بهتر است کفش، پاشنه 2 تا 3 سانتی ‌متری داشته باشد و پاشنه کفش‌ های بلند بانوان، لژدار باشد.

وی می ‌افزاید: بهتر است رویه کفش بلند و بنددار باشد، زیرا کفش‌ های بنددار، قابل تنظیم به اندازه پا هستند و کفش ‌های با رویه کوتاه، باعث ایجاد درد و تورم در قسمت انگشتان پا می ‌شود.

ارتباط سن و کفش

شاید این جمله را که "پس از چند روز، کفش جا باز خواهد کرد" را بارها از زبان فروشندگان کفش شنیده باشید ولی واقعیت این است که خرید کفش تنگ، بسیار مضر است و اگر از ابتدای خرید، به اندازه سایز نشود، تا آخر آزاردهنده و بیماری ‌زا خواهد بود.

دکتر رحیمی درباره ورزشکاران نیز متذکر می ‌شود: بسیاری از این افراد به علت عدم استفاده از کفش‌ های ورزشی اختصاصی، اغلب دچار آسیب می ‌شوند که باید به این امر توجه کافی داشته باشند.

کفش مناسب برای سالمندان

سالمندان باید کفشی نرم و قابل انعطاف به پا کنند تا به راحتی بتوانند پستی و بلندی ‌ها را حس کنند، در غیر این صورت احتمال زمین خوردن آن ها بسیار خواهد بود؛ استفاده از کفش های ایمن در سالمندان به قدری مهم است که می تواند آن ها را از خطر سقوط حفظ کند. بنابراین سالمندان باید در انتخاب کفش دقت کنند، کفش های کف لاستیکی و پاشنه کوتاه را انتخاب کنند و با دم پایی کف صاف یا در حالی که فقط جوراب به پا دارند از پلکان بالا نروند. افراد قوی و سالم نیز به دلیل تاثیرات طبیعی بالا رفتن سن مانند تعادل ضعیف، ضعف بینایی و اثرات جانبی ناشی از مصرف برخی داروها در معرض خطر افتادن و زمین خوردن هستند. از این‌ رو برای پیشگیری از زمین خوردن و کاهش خطر آسیب دیدگی‌ های ناشی از آن، آکادمی آمریکایی طب خانواده توصیه می ‌کند که این افراد باید کتانی‌ هایی با کف نرم بپوشند و کف کفش‌ های آن ها نیز نباید لیز باشد.

سلامت پا، قربانی زیبایی زنان

اثرات کفش پاشنه بلند و نوک تیز

پوشیدن کفش ‌های پاشنه بلند نه تنها روی سکوهای سالن‌ مد، بلکه در زندگی روزمره بسیاری از زنان در سراسر جهان جایگاه ثابتی دارد. این کفش‌ ها قد را بلندتر می‌ کند و به برخی احساس اعتماد به نفس بیشتری می ‌دهد.

هنگام پوشیدن آن ها بدن از حالت معمولی خود خارج و عضلات پا کشیده می ‌شود. مدت ‌ها است که نسبت به کفش‌ های پاشنه بلند نگاه بدبینانه ‌ای وجود دارد و پزشکان معمولا در مورد پی ‌آمدهای بد آن برای سلامتی هشدار می ‌دهند. کمردرد، واریس و خارج شدن بدن از حالت صحیح آن از مشکلاتی هستند که به استفاده از این کفش ‌ها نسبت داده می ‌شوند. البته ارتباط پوشیدن کفش پاشنه بلند با این عوارض به ‌طور علمی ثابت نشده است.

مضرات کفش پاشنه بلند برای سلامت پا! 

محققان متوجه شدند زنانی که مرتب و برای مدت‌ های طولانی کفش ‌های پاشنه بلند می ‌پوشند بیشتر دچار درد در ناحیه پا می‌ شوند، چرا که عضلات آن‌ ها بیش از اندازه کشیده می ‌شود و امکان استراحت برای آن‌ ها فراهم نیست.

 وضعیت بدنی در زمانی که کفش پاشنه بلند می پوشید به صورتی است که مرکز جرم بدن را به جلو متمایل می‌ کند و لگن و ستون مهره‌ ها از هم راستا بودن خارج می کند.

فشار پاشنه ی بلند، باعث بلندتر به نظر رسیدن پاها شود ولی بالا رفتن پاشنه باعث افزایش فشار روی پنجه پا خواهد شد.

عضله ساق پا متناسب با مقدار بالا رفتن پاشنه منقبض می‌ شود و این امر در طولانی مدت سبب کوتاه و سفت شدن عضله خواهد شد.

اعصاب مورتون پاشنه بلند و پنجه باریک می ‌تواند سبب رشد غیرطبیعی عصبی (نوروما) در بین انگشت ‌های سوم و چهارم شود که به نوبه خود باعث درد و بی ‌حسی انگشتان خواهد شد.

تاندون آشیل وقتی جلوی پا نسبت به پاشنه پایین می ‌آید، به سمت بالا کشیده می ‌شود. هرچقدر که طول این تاندون کوتاه تر شود، درد شدیدتر خواهد بود.

رنج بردن به خاطر زیبایی:

پاشنه ی بلند سلامتی را به خطر می اندازد

وقتی خانم ها از کفش پاشنه بلند استفاده می کنند  راحتی خود را فدای مد می کنند. ممکن است که پاشنه های بلند پا را زیبا تر نشان دهد ولی تاثیر تدریجی و منظم به دلیل بالا بودن پا بیشتر از آن چه که انتظار دارید خود را نشان می دهد. وقتی کفش پاشنه بلند می پوشید مهم است، بدانید که دقیقا چه چیزی را دارید برای زیبایی فدا می کنید.

خطرات کوتاه مدت:

عامل لیز خوردن و پشت پا خوردن

وقتی خانمی پاهایش در کفش پاشنه بلند لیز می خورد به سرعت تعادل خود را از دست می دهد و به سختی راه می رود. یک مسیر ساده از نقطه A  تا نقطه B با کفش پاشنه بلند، کار بسیار سختی می شود. پاشنه کفش ممکن است باعث رگ به رگ شدن یا پیچ خوردن قوزک پا یا زانو شود. یک شب خوب که با کفش پاشنه بلند شروع می شود ممکن است در آخر به اتاق اورژانس ختم شود.

خطرات بلند مدت:

تاثیر پاشنه کفش  روی بدن

وزن بدن روی پاشنه پا به مقدار مساوی تقسیم می شود. اگر روی پاشنه کفش این وزن درست تقسیم نشود نمی توانید تصور کنید که چه آسیب هایی به بدن خواهد رسید. تعادل بدن به سمت جلو تغییر پیدا می کند، در نوک انگشتان جایی که تحمل این همه فشار را ندارد.

زانوهای شما  فشار این تغییر را تحمل می کند. مطالعات نشان می دهد که پاشنه کفش فشار زیادی را هم به جلو و هم به پشت زانو وارد می کند؛ پوکی استخوان در زنانی که در بزرگسالی و جوانی کفش پاشنه بلند استفاده می کنند رایج است. کمردرد نیز یکی دیگر از عوارض بلند مدت پاشنه بلند است.

یافته ‌های جدید در مورد تأثیرات کفش پاشنه بلند بر سلامتی

کفش پاشنه ‌بلند بین خانم‌ ها محبوبیت زیادی دارد، اما تا کنون پزشکان همواره در مورد پی ‌آمدهای احتمالی آن برای سلامتی هشدار ‌داده ‌اند. حال پژوهشگران اتریشی به نتایج جدید دیگری در این زمینه دست یافته‌ اند.

اخیرا پژوهشگران دانشگاه وین اثرات کفش پاشنه بلند را روی عضلات ساق پا مورد بررسی قرار داده ‌اند. آن ها داوطلبان 20 تا 50 ساله را به دو گروه تقسیم کردند. گروه اول از زنانی تشکیل شده بود که به مدت دو سال به طور منظم کفش‌ های پاشنه بلندی می ‌پوشیدند که ارتفاع پاشنه‌ آن ها حداقل 5 سانتیمتر بود. در گروه دیگر زنانی مورد بررسی قرار گرفتند که همواره کفش‌ های تخت به پا می ‌کردند.

پژوهشگران اتریشی با استفاده از سونوگرافی دریافتند که رشته‌ های عضلانی پشت ساق پا در زنانی که مرتب کفش پاشنه بلند می ‌پوشند 13 درصد کوتاه ‌تر از دیگران است.

به دلیل پوشیدن کفش پاشنه بلند، عضله ساق پا متناسب با بالا رفتن پاشنه منقبض می ‌شود. این امر روی رشته ‌های عضلانی تأثیر منفی می‌ گذارد و موجب کوتاه و سفت شدن عضله می ‌شود.

اما بنا بر یافته‌ های پژوهشگران دانشگاه وین که در مجله‌ Journal of Experimental Biology چاپ شده است، کوتاه شدن عضله پشت پا در راه رفتن خانم‌ های علاقه‌ مند به کفش پاشنه بلند اختلال ایجاد نمی ‌کند، چون تاندون آشیل آن ها در اثر کشیده شدن پاها ضخیم ‌تر می ‌شود. از این رو ضخامت تاندون آشیل، تأثیر منفی کوتاه شدن عضله پشت پا را خنثی می ‌کند.

کفش پاشنه بلند خوب است یا بد؟

بنا بر پژوهش یادشده، خانم ‌هایی که کفش پاشنه بلند می‌ پوشند در حقیقت تنها زمانی دچار مشکل خواهند شد که تصمیم به پوشیدن کفش تخت بگیرند. تاندون آشیل آن ها هنگام راه رفتن با کفش تخت به شدت کشیده می‌ شود و احساس ناخوشایندی را در پا ایجاد می ‌کند.

پژوهشگران پوشیدن کفش پاشنه بلند را آن قدر مضر نمی‌ دانند، اما توصیه می‌ کنند که دوستداران این مدل کفش برای پیشگیری از پا درد به تمرین‌ های کششی بپردازند.

چگونه از آسیب جلوگیری کنیم

این استدلال که پاشنه اگر پهن تر باشد کمتر از پاشنه نوک تیز آسیب می رساند در تحقیقات غلط از آب در آمده است. هر کفشی که پاشنه داشته باشد و شما را چند سانتی متر بالا ببرد برای شما مضر است و به بدن شما آسیب می رساند. اگر فقط در شرایط خاص و مهمانی ها از کفش پاشنه بلند استفاده کنید زانو ها و کمر شما از شما بسیار تشکر خواهند کرد!

اگر مجبورید که این کفش ها را بپوشید قانون سه ساعت را به خاطر بسپارید: هر دفعه، کفش پاشنه بلند را بیشتر از سه ساعت نپوشید. بعد از در آوردن کفش ها تا آن جا که می توانید پاهای تان را ماساژ دهید. با استراحت دادن به پاهای تان و مراقبت از آن ها به طراحان اجازه نخواهید داد که به آن ها آسیب برسانند.

مهمترین عوارض کفش نامناسب

مهمترین عوارض کفش نامناسب ایجاد فشار روی پا و بروز زخم و خستگی است که خوشبختانه بسیاری از عوارض ایجاد شده برگشت پذیر هستند و با تعویض کفش و ارائه درمان مناسب حل می ‌شوند.

در بعضی افراد کفش نامناسب عوارض جبران ناپذیری برجای می ‌گذارد مثلاً در بیماران دیابتی که مستعد زخم‌ های پا هستند، شاید عوارض استفاده از کفش نامناسب برگشت ناپذیر باشد.

بنا براین کفش مناسب کفشی است که از همان ابتدا افراد در آن احساس راحتی کرده و به راحتی بتوانند با آن راه بروند. از ویژگی‌ های کفش راحت می ‌توان به داشتن انحنای متناسب با قوس کف پا، و پاشنه مناسب می باشد.

بیماری های مربوط به ناخن پا

شاید بسیاری از افراد ناخن را قسمتی کم ارزش در بدن یک انسان تصور کنند اما در واقع نقش بسیار زیادی در زیبایی دست و پا دارد. پزشکان با بررسی ناخن می توانند به تعدادی از بیماری های سیستمیک در افراد پی ببرند. همچنین ناخن در کار کرد انگشتان و حفاظت از بافت نرم دست و پا نقش مهمی دارد و از همه مهم تر در صورتی که ناخن دچار بیماری و یا عفونت گردد، درد بسیار شدیدی به وجود خواهد آورد که آسایش را از بین می برد.

ناخن نیز مانند هر عضو دیگری از بدن در معرض بسیاری از عوامل بیماری زا قرار دارد: باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها، عوامل شیمیایی و فیزیکی،...، همچنین گاهی یک عامل بیماری زا تنها ناخن را مورد تهاجم قرار می دهد و در آن ایجاد بیماری می کند و گاهی یک بیماری که قسمت های دیگر بدن را مبتلا کرده، به ناخن نیز گسترش پیدا می کند. با این وجود می توان گفت به طور کلی بیماری های ناخن خیلی شایع نیستند.

"گفته می‌ شود در بانوان، شیوع بیماری‌ های پا و ناخن، بسیار شایع ‌تر از آقایان است".

دکتر رحیمی معتقد است؛ جدا از مساله وراثت، آنچه بیش از سایر موارد، زنان را درگیر این مساله می‌ کند، استفاده از کفش ‌های پاشنه بلند و نوک باریک است، به همین جهت شیوع اعمال جراحی پا در آن ها 15 برابر بیشتر از آقایان است.

این جراح پا معتقد است؛ کفش‌ های پاشنه بلند و نوک باریک، یکی از عوامل اصلی تغییر شکل یافتن پنجه پا است، به عنوان مثال بیماری هالوکس و الگوس یا همان (قوز شست)‌ که ناشی از انحراف شست پا به سمت سایر انگشتان است، ناشی از پوشیدن همین کفش‌ ها است.

همچنین دکتر رحیمی خاطرنشان می ‌کند: پیدایش میخچه‌ های دردناک در انگشتان کف پا (پنجه)‌ و فرو رفتن ناخن در گوشت انگشت (به خصوص شست)‌ می ‌تواند ناشی از همین نوع کفش‌ ها باشد؛ هرچند که در آقایان، بیشتر به علت صدمات حین ورزش رخ می ‌دهد.

گفتنی است؛ اغلب دردهای پاشنه پا به علت اشکال در کف و پاشنه کفش است. این جراح پا می ‌افزاید: کفش‌ های تخت و بدون پاشنه، از عوامل ایجاد خار پاشنه و التهاب تاندون آشیل در قسمت خلفی پاشنه است.

وی متذکر می ‌شود: کفش‌ هایی که پنجگی آن سفت و غیرقابل انعطاف است، فشار زیادی را به پاشنه پا منتقل می‌ کند که باعث ایجاد درد در ناحیه تاندون آشیل می‌ شود.

دکتر رحیمی درباره کفش‌ های گران قیمتی که درون پاشنه آن ها، از هوا پر شده است، متذکر می ‌شود: این نوع از کفش ‌ها نیز باعث می ‌شوند فشار غیرمعمولی به ناحیه تاندون آشیل در پشت پاشنه پا وارد شود. پس هیچ‌ گاه نباید این گونه فکر کرد که کفش ‌های گران قیمت، فاقد هرگونه عیب و نقص‌ می باشند.

پاهای صاف، قوس زیاد

اگر پاهای شما صاف یا دارای قوس زیادی هست به هر حال متعادل نیستند .دکتر شاپیرو می گوید" قوس زیاد مانند 3 پایه می ماند که 1 پایه آن در پاشنه و دوتای دیگر در قسمت زیر قرار دارد. اگر پای شما قوس زیادی دارد، مشکلات مکانیکی ای در پا وجود دارد چون ما نوع پای خود را به ارث می بریم پس پای صاف یا قوس زیاد معمولا ژنتیکی است و نمی توان از آن جلوگیری کرد. اگر احساس درد می کنید به یک پزشک متخصص پا مراجعه کنید تا ببینید، چنین شرایطی را دارید یا نه به خصوص اگر سابقه خانوادگی دارید.

درد انگشتان پا

طبق انجمن پزشکی پا در آمریکا، 87 درصد زنان از پا درد ناشی از پوشش بد کفش ها رنج می برند. قطعاً وقتی یک خانم کفش غیر راحتی یا پاشنه بلند می پوشد مستعد درد پا یا انگشت پا می باشد. نکته این جا است که باید دید پس از مدتی نپوشیدن این نوع کفش ها باز هم این درد وجود دارد یا خیر.

دکتر کلین توصیه می کند که این کفش ها را در بیاورید و ببینید که پاهای شما بدون آن، چه احساسی دارند و آیا باز هم درد می کنند یا خیر. وقتی احساس می کنید روی یک سطح نوک تیز راه می روید، درد را به پاهای خود وارد می کنید مثل این که روی سنگ مرمر راه می روید، و جرات شما بیشتر شده است، این نشان می دهد که شما شرایط بی خطر و درمان پذیری دارید که با درد بین انگشتان پا مشخص می شود.

پینه پا (bunion)

دکتر مورین می گوید"بارها شده که استخوان ها از جای خود حرکت کرده اند. در مورد پینه پا، این منطقه از استخوان و مفصل بین پا و استخوان شست حرکت می کند و می تواند بسیار دردناک باشد. طبق معمول، شما می توانید کفش خود را عوض کنید یا با یک پارچه دور آن را ببندید اما در شرایط خاص ممکن است نیاز به جراحی نیز باشد. با این که هرچه زودتر به دنبال درمان بروید بهتر است اما پینه پا یک مورد موضعی است. ژنتیک هم ممکن است نقش داشته باشد بنابراین ممکن است زمینه رشد پینه پا را داشته باشید.

ناخنک ( Ingrown Nail )

رشد و نفوذ ناخن به گوشت و بافت نرم زیرین این حالت را ایجاد می کند، که در شست پا بیشتر دیده می شود. کفش تنگ و اصلاح نا مناسب ناخن از علل آن هستند. این بیماری دردناک است و احتمال عفونت در آن بالا است.

عفونت های قارچی ( Onychomycosis)

قارچ ها نزدیک به نیمی از بیماری های ناخن را ایجاد می کنند و درمان شان آسان نیست. در این موارد ذراتی debris به رنگ های مختلف در زیر ناخن پدید می آیند که ضمن جدا کردن ناخن از بستر آن (onycholysis)، بسته به نوع قارچ موجب تغییر رنگ ناخن عمدتا به رنگ های سفید، زرد، قهوه ای یا مشکی می شوند. با رشد بیشتر قارچ، بافت و نمای ظاهری ناخن تغییر می کند. در صورت عدم درمان و با تجمع بیشتر debris صفحه ناخن به تدریج خرد شده، کاملا از بستر ناخن جدا می شود.

رعایت نکردن بهداشت فردی و پدیکور یا مانیکور نامناسب ازعلل مستعد کننده ابتلا می باشند. Onychomycosis در انگشتان پا تا چهار برابر بیشتر دیده می شود.

دکتر کلین می گوید: ناخن قارچی باید طی دو هفته به خوبی درمان شود. این بیماری یکی دیگر از مشکلات مربوط به باکتری است. هنگامی که قارچ ها زیر ناخن می روند، دوست دارند که جا خوش کنند. افزایش سن، جراحت ناخن، بوی عرق پا، گردش بد خون، نظافت نادرست، قارچ پا و کم شدن سیستم دفاعی بدن، همه به ناخن قارچی مربوط می شوند.

قارچ انگشتان پا و بیماری دیابت

هنگامی که پا دچار خارش می شود، پوسته پوسته شده و احساس سوزش می کنید، این علائم بیشتر علائم قارچ انگشتان پا را نشان می دهند. با این که شرایط جالبی نیست اما واقعاً با کرم ها یا لوسیون های ضد قارچی درمان می شود. اگر قارچ انگشتان پا از بین نرفت و خوب نشد، علامت این است که بیمار دیابت دارید.

رابرت کلین دکتر و متخصص پا پزشکی، دارای بورد جراحی پا در کلینیک پا درمانی و ارتوپدی کلوم و کارنی می گوید" بیماران دیابتی نمی توانند با باکتری و قارچ ها خوب مبارزه کنند و مستعد عفونت های قارچی هستند"

قارچ انگشتان پا به خصوص ضعیف شدن سیستم دفاعی بدن و عفونت قارچی مزمن ممکن است از علائم دیابت باشند.

پیشگیری بسیار آسان تر از درمان است. برای پیشگیری لازم است ناخن ها همیشه خشک و تمیز نگاه داشته شوند. جوراب ها را باید مرتب تعویض نمود. همچنین باید از آسیب به پوست و بافت اطراف ناخن جدا پرهیز شود. در هنگام پدیکور یا مانیکور کردن ناخن پا و دست نباید کوتیکول را برداشت.

فرو رفتگی ناخن پا در گوشت

ناخن فرورفته پا (ingrown toenail) ، هنگامی رخ می دهد که ناخن پا به درون پوست رشد می کند.

این عارضه ممکن است کاملا دردناک باشد و عفونی شود، بنابراین مهم است که به محض تشخیص ناخن فرورفته مراقبت فوری از آن به عمل آید.

این اقدامات را برای درمان ناخن فرورفته انجام دهید:

* سه تا چهار بار در روز پا را در آب گرم بخیسانید.

* هنگامی که پا را نخیسانده اید، پنجه پا را پاک و خشک نگهدارید.

* در هنگامی که این عارضه در حال بهبود یافتن است، صندل های جلو باز بپوشید. اگر حتما باید کفش بپوشید، کفش راحتی را انتخاب کنید که به پنجه پایتان فشار نیاورد.

* به دقت یک برش از یک تکه کوچک از پنبه پاک یا نخ دندان موم دار را بین پوست و ناخن پا قرار دهید. هر روز این پانسمان را عوض کنید.

* از یک مسکن معمولی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن برای تخفیف درد استفاده کنید.

* معمولا در طول دو یا سه روز باید علائم بهبودی را مشاهده کنید. در غیر این صورت با دکترتان تماس بگیرید.

سلامت پاها و سه مشکل شایع آن

پاها یکی از بهترین بخش های طراحی شده ی بدن هستند. هر پای انسان 33 مفصل، 26 استخوان، بیش از صد عضله، رباط و تاندون دارد که همگی با هم باعث می شوند وزن انسان در همه جای بدن پخش شود (یعنی وزن بدن فقط به یک قسمت وارد نشود) و انسان بتواند حرکت کند.

متاسفانه بسیاری از افراد به سلامتی پاهای شان توجهی ندارند، مگر این که آسیبی ببینند.

مشکلات مربوط به پا بایستی سریعاً تشخیص داده شوند و درمان گردند، قبل از این که پاها خیلی دردناک، ناتوان و از کار افتاده شوند.

در بعضی موارد، ناهنجاری های دردناک پا، علائم هشداردهنده ی بیماری جدی تری مثل دیابت، اختلالات گردش خون و مشکلات عصبی هستند. لذا باید سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

در قسمت پایین سه مشکل شایع مربوط به پا بیان شده است که اگر سریعاً درمان شوند، از بروز درد و ناراحتی جلوگیری می گردد.

1- میخچه و پینه ی پا

هر کسی که کفش نامناسبی بپوشد، احتمالاً دچار میخچه و پینه ی پا خواهد شد. میخچه و پینه زمانی ظاهر می شوند که فشار زیادی روی پوست پا وارد شود؛ مثلاً زمانی که کفش تنگ یا سفتی، استخوان های پا را فشار دهد. این مشکلات معمولاً روی انگشت بزرگ و انگشت پنجم (کوچک) پا بروز می کنند، زیرا فشار در این قسمت ها بیشتر است.

این مشکل پا، به راحتی قابل درمان است. پزشک استفاده از کفش گشادتر یا بالشتک ضربه گیر را برای کاهش فشار توصیه می کند. ولی در موارد وخیم تر از جراحی برای درمان استفاده می شود.

2- عفونت ناخن پا

گاهی اوقات، تمیز و مرتب کردن ناخن های پا بیشتر مضر است تا مفید. کوتاه کردن ناجور ناخن ها باعث می شود، لبه تیز ناخن موقع در آمدن در گوشت پا فرو برود که بیشتر در مورد انگشت شست پا اتفاق می افتد. فرو رفتن گوشه ناخن در گوشت باعث ایجاد ورم، التهاب، قرمزی، درد و عفونت در آن قسمت از پا می شود.

پزشک متخصص برای درمان این مشکل، ناخن را برمی دارد و محل را از عفونت پاک می کند. بعضی مواقع برای بهبود عفونت، باید آنتی بیوتیک مصرف کرد. در موارد شدید و وخیم نیاز به عمل جراحی ساده است.

3- پای ورزشکار

قارچ ها جذب مناطق گرم و مرطوب بدن مثل پاها (معمولاً بین انگشتان عرق کرده ی پا) می شوند و در آنجا رشد می کنند.

عدم رعایت بهداشت پاها و مراقبت نکردن از سلامتی آنهااستخرهای شنا با پا تماس پیدا کند. باعث می شود قارچ در جاهایی مثل

قارچ باعث ایجاد خارش، سوزش، قرمزی، ترک و کنده شدن پوست پا می شود.

اگر عفونت قارچی پا در مراحل اولیه درمان نشود، به سمت ناخن های پا نیز گسترش می یابد و باعث ایجاد مشکلات شدیدی در پا می شود که «پای ورزشکار» نام دارد.

خوشبختانه، بهبود این مشکل، آسان است. پودر، کرم و اسپری های ضد قارچی در داروخانه وجود دارند که نیازی هم به نسخه پزشک ندارند.

عفونت های خفیف را می توان با استفاده از پودرهای ضد قارچ درمان کرد. زمانی که قسمت عفونی شده، مرطوب است باید از اسپری ضد قارچ و زمانی که خشک است، باید از کرم ضد قارچ استفاده کرد.

نکات مفید برای حفظ سلامتی پاهایتان:

مراقبت از پاها و حفظ سلامتی آنها زحمت زیادی ندارد. انجام منظم و همیشگی کارهای زیر، احتمال بروز مشکل در پاهای شما را کم می کنند:

1- کفش مناسب پاهای تان را بپوشید.

پاهای شما برای تنفس نیاز به فضای خالی دارند، بنابراین آنها را در کفش های نامناسبی که صرفا شیک و بر اساس مُد هستند، زندانی نکنید.

2- پاهای خود را خشک نگه دارید.

قبل از پوشیدن جوراب، مطمئن شوید که بین انگشتان پاهای شما خشک است. اگر پاهای شما خیلی عرق می کنند، به طور مرتب آن ها را با یک پارچه نخی، خشک کنید.

دو روز پشت سر هم یک کفش را نپوشید. حداقل 24 ساعت بین دو بار استفاده از یک کفش، فاصله بگذارید.

3- هر روز پاهای خود را بشویید.

شستن پاها با صابون و لیف یا صابون و سنگ پا، تاثیر زیادی در کاهش عفونت دارد.

4- جوراب های تمیزی بپوشید.

هرگز جوراب های کثیف یا آلوده به قارچ را قبل از شستن آنها نپوشید.

چگونه بوی کفش و پا را از بین ببریم؟

باکتری هایی که در محیط مرطوب و تاریک رشد می کنند، باعث ایجاد بوی بد در پاها می شوند. لذا برای جلوگیری و از بین بردن بوی بد پاها و کفش ها، باید جلوی رشد و تکثیر این باکتری ها را بگیرید.

بایستی کفش ها و پاهای تان را تمیز نگه دارید و کفش ها را در هوای آزاد قرار دهید تا بوی بد نگیرند.

برای از بین بردن بوی پاها و کفش هایتان به توصیه های زیر عمل کنید:

1- بیرون و داخل کفش تان را با مواد شوینده، بشویید.

2- شب قبل، داخل کفش تان کمی جوش شیرین بریزید. فردا قبل از پوشیدن کفش، آن را بتکانید تا پودرها بریزند. سپس کفش تان را بپوشید.

3- داخل کفش، کمی جوش شیرین بریزید. سپس کفش را داخل یک کیسه نایلونی بگذارید و داخل فریزر قرار دهید. جوش شیرین، بوی بد کفش را از بین می برد و سرما باکتری های مولد بو را می کشد.

4- داخل دو جوراب کهنه، جوش شیرین پُر کنید و سر آنها را گره بزنید. داخل هر کفش یکی از این جوراب ها را قرار دهید تا بو را از بین ببرد. این کار نسبت به پاشیدن جوش شیرین در داخل کف، کثیف کاری کمتری دارد و برای مدت طولانی تری بوی کفش را از بین می برد.

5- هر روز داخل کفش تان مواد ضدعفونی کننده یا بو زدا بپاشید، مخصوصا از آنهایی که مخصوص بوی بد پا هستند.

6- کمی الکل ضد عفونی کننده داخل یک شیشه ی عطر خالی بریزید و به سطح داخلی کفش بودار بپاشید. سپس کفش را در هوای آزاد قرار دهید تا خشک شود. کمی هم جوش شیرین داخل کفش بریزید تا هر نوع بوی باقیمانده را از بین ببرد.

7- از پودرهای مخصوص رفع کننده بوی بد پا که در داروخانه ها می فروشند، برای پاها و کفش هایتان استفاده کنید.

8- از کفی های از بین برنده بو در کفش تان استفاده کنید. این کفی ها، پاهای شما را خشک نگه می دارند و جلوی رشد باکتری های مولد بو را می گیرند.

9- پاهای تان را با صابون بشویید. هنگام شستن دقت کنید تا لای انگشتان پاهای تان نیز به خوبی تمیز شوند. بعدا پاها را کاملا با پارچه یا حوله خشک کنید.

10- اگر پاهای تان خیلی عرق می کنند، برای کاهش رطوبت پاهای تان از ضد تعریق ها استفاده کنید. سعی کنید از ضد تعریق های مخصوص پا استفاده کنید تا از ضد تعریق های مخصوص زیر بغل.

همچنین برای کاهش رشد باکتری ها در پاهای تان از ژل های ضد باکتری استفاده کنید، یا برای جلوگیری از ایجاد مشکل «پای ورزشکاران» از پودرهای ضد قارچ استفاده کنید.

11- هر وقت کفش می پوشید، حتما جوراب هم بپوشید. جورابی بپوشید که عرق پا را جذب کند مثل جوراب نخی. جوراب پلاستیکی یا نایلونی نپوشید، زیرا عرق پا را به خوبی نمی گیرد. اگر پاهای تان خیلی عرق می کنند، یک یا دو بار در روز جوراب هایتان را عوض کنید.

12- کفشی بپوشید که امکان تبادل هوا داشته باشد؛ مثل صندل یا کفش های پارچه ای و سوراخ دار. برای کاهش باکتری های مولد بوی بد، باید پاهایتان را از کفش در آورید تا هوای آزاد به آنها بخورد.

13- دو روز پشت سر هم یک کفش را نپوشید تا حداقل 24 ساعت هوا بخورد.

14- بعد از این که فعالیت زیادی داشتید و پاهای تان خیلی عرق کردند، کفی کفش تان را در آورید و 24 ساعت در هوای آزاد قرار دهید. همچنین اگر داخل کفش تان خیس شده بود، بایستی کفی آن را در آورید تا خشک شود.

15- همیشه پاها و کفش هایتان را خشک نگه دارید. اگر پاهای شما خیس بود، قبل از پوشیدن کفش، حتما آنها را خشک کنید. همچنین می توانید پودر تالک یا نشاسته ذرت در داخل کفش هایتان بریزید تا رطوبت اضافی را جذب کند.

* توصیه ها:

1- اگر کفش هایتان را بدون جوراب می پوشید، داخل آن کمی پودر تالک بپاشید تا عرق پا را بگیرد.

2- اگر در یک روز بارانی یا به هر دلیلی کفش تان خیس شد، قبل از استفاده مجدد اجازه دهید کفش ها کاملا خشک شوند.

3- مواد ضد بوی پا ، ژل های ضد باکتری و پودرهای ضد قارچ را از داروخانه می توانید تهیه کنید.

کفش ورزشی مناسبی بخرید

کفش‌ ورزشی مناسب، قسمت ضروری انجام هر تمرین ورزشی است. انتخاب کفش ورزشی مناسب در سلامت عضلات و اسکلت شما در حین ورزش موثر می باشد. یک کفش مناسب می‌تواند جلوی بروز بسیاری حوادث، جراحات و دردها را بگیرد.

پیش از رفتن به خرید پیشنهاد می‌کنیم مطلب زیر را بخوانید تا کفش مناسبی برای خودتان تهیه کنید.

1) خرید بعد از ظهر: بعد از فعالیت روزانه و یا حتی ورزش پاهای تان ورم می‌کنند، بنابراین بهترین زمان برای خرید کفش ورزشی، بعد از ظهر و یا بعد از فعالیت ورزشی است. اگر صبح کفش ورزشی ای بخرید که کیپ پای تان باشد، ممکن است بعد از ظهر یا هنگام ورزش پای تان را بزند.

2) کفش یکی، جوراب یکی: وقتی برای خرید کفش ورزشی می‌روید، همان جورابی را بپوشید که قرار است از این پس در کفش‌تان هنگام تمرین بپوشید، چون اگر بعدها جوراب ضخیم‌تری به پا کنید، کفش پایتان را هنگام تمرین می‌زند و یا اگر جوراب‌تان بعدا نازک‌تر باشد، پایتان حین ورزش درون کفش حرکت خواهد کرد.

3) اول پاشنه، بعد پنجه: بند کفش‌های ورزشی‌تان را محکم ببندید؛ حالا امتحان کنید ببینید پنچه ‌پایتان به آسانی درون کفش حرکت می‌کند؟ پاشنه‌هایتان چطور؟ هنگام راه ‌رفتن درون کفش نمی‌لغزند؟

4) کمی مانکن شوید: کفش ورزشی را که می‌خواهید از مغازه بخرید، پایتان کنید و چند قدمی داخل مغازه راه بروید، ببینید در آن کاملا راحت هستید. اگر پنجه پایتان را می‌زند، بعدا هم اندازه پایتان نخواهد شد و هنگام تمرین باید درد پایتان را تحمل کنید. پس، از خیر زیبایی چنین کفش‌های تنگی که سایز مناسب پای شما را فروشنده تمام کرده است، بگذرید.

5) کفشی برای ورزش‌تان: کشتی گیر هستید؟ دو میدانی انجام می‌دهید؟ آیا آیروبیک، کار می‌کنید؟ با راهنمایی مربی ورزش‌تان، کفشی ورزشی ای را انتخاب کنید که مناسب تمرینی باشد که به صورت روزمره انجام می‌دهید. فراموش نکنید کفش دومیدانی با کفش فوتبال متفاوت است، چون دامنه حرکتی پا، مفاصل و وضعیت انگشت‌ها برای حرکات در ورزش های گوناگون، متفاوت است.

6) اول سلامت؛ دوم زیبایی: تنها به ظاهر کفش ورزشی توجه نکنید. همیشه بهداشت و سلامت پا در کفش را پیش از هر چیز در نظر بگیرید. بنابراین برای خرید کفش به سراغ تولیدکنندگان صاحب نام بروید، شاید پول بیشتری بپردازید، ولی در عوض سلامت پاهایتان را حین ورزش تضمین می‌کنید و کفشی می‌خرید که مدت زمان بیشتری برایتان کار خواهد کرد.

7) یک بند انگشت: هنگام خرید کفش ورزشی اجازه دهید جلوی پایتان (در مقابل انگشت بزرگ) به اندازه عرض یک انگشت خالی بماند. به این ترتیب، هنگام تمرین راحت‌تر ورزش خواهید کرد.

8) مکانی برای خم‌ شدن: اطمینان حاصل کنید که کفش مورد نظرتان تنها از قسمت بند انگشتان که در واقع پهن‌ترین قسمت کفش است، در پایتان خم می‌شود. این محل باید منطبق بر محل خم شدن کف پا باشد.

9) هم‌تراز زمین: یک کفش ورزشی خوب باید در سطح صاف، هم‌تراز زمین باشد و بخشی از آن بالاتر و بخش دیگر پایین‌تر نباشد.

10) کنترل کنید: بعد از مدتی که از پوشیدن کفش گذشت، آن را کنترل کنید و زیره و رویه آن را به خوبی بازدید کنید تا به سمت جلو یا پهلو کج نشده باشد و به پاهایتان آسیب نرساند.

11) سفت نباشد: برخی کفش‌های ورزشی که می‌خرید ظاهر زیبایی دارند، ولی بسیار سفت و محکم هستند. کفش سفت و غیرقابل انعطاف، فشار زیادی به تاندون‌های پا وارد می‌کند.

12) بالشتک‌دارها را انتخاب کنید: دقت کنید کف کفش ورزشی شما نباید ارتفاع زیادی داشته باشد (لژدار باشد)، چون موجب پیچ‌خوردگی پای تان می‌شود. از طرف دیگر، کفش ورزشی نباید کف صاف داشته باشد، چون فشار وارده از زمین را به کمر انتقال می‌دهد. بهترین کفش‌های ورزشی کفش‌هایی هستند که یک بالشتک نازک در کف‌شان دارند که فشارهای وارده به پا و بدن را تعدیل می‌کنند.

چه کفشی، برای چه ورزشی؟

برای انجام هر گونه فعالیت ورزشی لازم است کفشی مناسب تهیه کنید. نوع ورزش، مهم‌ترین و در عین حال واضح‌ترین معیار برای خرید کفش ورزشی است. باید به این موضوع توجه داشته باشید که کفشی که برای تنیس انتخاب می‌کنید، مناسب دویدن نیست و برعکس.

در این جا به برخی از ویژگی‌های کفش‌های مناسب برای ورزش دو، بدن‌سازی، فوتبال، تنیس و ... اشاره می‌کنیم:

* دو میدانی: در حین دویدن ممکن است با موانعی برخورد کنید. کفشی که برای این ورزش انتخاب می‌کنید باید کاملا پوشیده باشد. در ضمن زیره‌‌ای داشته باشد که هم از درون و هم از بیرون بتواند ضربات را گرفته و خنثی کند. در زیره ی اغلب کفش‌های مخصوص دو میدانی کربن به کار رفته است که سبب ثابت ماندن کفش در پا می‌شود.

* بدن‌سازی: کفش مناسب این ورزش کفشی سبک و راحت است. قسمت کف کفش به‌ ویژه در ناحیه نوک بسیار محکم است، زیرا در این ورزش به‌‌ طور‌معمول نوک کفش برخورد زیادی با زمین دارد. در ضمن قوزک‌ پا در این کفش‌ها کاملا حفظ می‌شود.

* فوتبال: مهم‌ترین نکته درباره کفش‌ فوتبال، استوک و رویه کفش است تا جلوی لیز خوردن بازیکن را بگیرد و در پی ضربات فراوان به توپ، پاره نشود.

* تنیس: کفش‌های مخصوص این ورزش به نوعی تعبیه شده‌اند که ثبات بالایی روی زمین دارند و نامتعادلی ناشی از حرکات فراوان را دفع می ‌کنند. کف این کفش‌ها نیز از جنس بسیار مقاوم و سخت است.

* بوکس، ایروبیک، بسکتبال و .... ، هر یک کفش‌های مخصوص به خود را دارند که شما می‌توانید با مراجعه به مراکز فروش کفش‌های ورزشی و عنوان کردن نوع ورزش و کفشی که می‌خواهید، آن را تهیه کنید.

میزان استفاده شما از کفش مهم است!

وقتی می‌خواهید یک کفش ورزشی بخرید، به کیفیت اهمیت بالایی بدهید. کفش‌های ورزشی، کیفیت و قیمت‌های متفاوتی دارند. اگر شما یک ورزشکار هستید و مدام از کفش‌هایتان استفاده می‌کنید، بهتر است کفشی با کیفیت بالا و جنس خوب تهیه کنید. شاید قیمت کفش‌های خوب کمی بالا باشد، اما در سلامت نگه داشتن شما دخیل است.

از سوی دیگر توجه داشته باشید که کفش‌های ورزشی را هر چند وقت یک بار باید عوض کنید، چون صدمه دیدن نوک آن یا ساییده شدن پاشنه آن می‌تواند سبب بروز دردهایی در پا و کمر شود.

راحتی پاهای‌تان را فراموش نکنید

کفش ورزشی نباید خیلی گشاد یا خیلی تنگ باشد. بهترین حالت زمانی است که پشت پای شما با کفش به اندازه قطر یک انگشت فاصله داشته باشد. کفشی که می‌خرید باید با فرم پای شما نیز هماهنگی داشته باشد و در آن راحت باشید.

کفش ورزشی باید :

* از پا محافظت کند.

* پا در آن راحت باشد.

* هنگام حرکت، فشار‌ها و نیروهای وارد به پا را تعدیل کند.

* اندازه ی پا باشد.

* وزن مناسبی داشته باشد.

* نرم و انعطاف ‌پذیر باشد.

* آب و رطوبت در آن نفوذ نکند.

* هوا بتواند در آن جریان پیدا کند و قابلیت تبادل هوا را داشته باشد.

5 توصیه مهم

1- در هنگام خرید کفش ورزشی به شکل کفش، رنگ و قیمت آن کاری نداشته باشید. پیش از اعمال هر گونه سیلقه‌ای، به فروشنده بگویید که برای چه نوع ورزشی، چه کفشی می‌خواهید و از میان گزینه‌های پیشنهادی او، گزینه مورد علاقه ‌تان را انتخاب کنید.

2- کفش‌های مارک‌دار و گران الزاما کفش‌های مناسبی نیستند، پس تنها در پی مد نباشید!

3- وقتی کفش ورزشی جدیدی خریدید، با آن ورزش طولانی مدت نکنید. پیش از آغاز یک دوی ماراتون، حداقل 5 ساعت با کفش جدید راه بروید و حرکات نرمشی انجام دهید.

4- همیشه هنگام خرید کفش جدید، کفش ورزشی قدیمی خود را نیز همراه ببرید، چون مشاهده نقاط ساییده شده یا خراب کفش قدیمی می‌تواند به فروشنده در شناخت وضعیت پای شما کمک کند و کفش مناسب‌تری بخرید.

5- توجه داشته باشید که در بازار، کفش‌های شکیل اما نامرغوب فراوان هستند. بنابراین سعی کنید تا حد امکان از مراکز و فروشگاه‌های معتبر خرید کنید تا کفش‌های بی‌کیفیت چینی را با عنوان کفش مارک‌دار به شما نفروشند.

از ویژگی های کفش مناسب چه می دانید؟

1) کفش مناسب کفشی است که هنگام پوشیدن طولانی‌ مدت، پا را تحت فشار قرار ندهد.

2) هنگام انتخاب کفش‌ در نظر داشته‌ باشید انگشتان پاهای تان دچار تغییر حالت نشوند و یا کناره‌های پاهای تان تحت فشار ناشی از کفش قرار نگیرند.

3) سعی کنید کفشی را که انتخاب می‌کنید تنها جنبه زیبایی نداشته ‌باشد، بلکه از هر لحاظ مانع آسیب دیدن پای شما در برابر گرما، سرما و ناهمواری‌های زمین باشد.

4) به موقعیت و شرایط خودتان هنگام خرید کفش دقت کنید.

5) در نظر گرفتن بیماری‌هایی مثل دیابت ممکن است انتخاب تان را محدود کند، ولی در نهایت با آگاهی از بیماری و شرایط حاکم بر شما، یک انتخاب صحیح خواهید داشت.

6) در دوران بارداری کفش‌هایی بپوشید که فشار زیادی بر پا و ناحیه پشت شما وارد نکند، مثل کفش‌های راحت و تختی که جنس و بافت نرمی دارند. معمولا در این دوران، بین نیم تا یک نمره، تغییر سایز خواهید داشت که با توجه به این تغییر، باید کفشی مناسب انتخاب کنید.

7) اگر از کمردردهای مکرر رنج می‌برید،‌ حتما با دقت بیشتری کفش‌هایتان را انتخاب کنید و سعی کنید کفش‌های طبی به پا کنید، زیرا این کمردردها گاهی از عواقب پوشیدن کفش‌های نامناسب و غیر استاندارد هستند.

8) اگر اضافه وزن دارید، پوشیدن کفش‌های تخت و راحت به شما توصیه‌ می‌شود. راه رفتن با کفش‌های پاشنه بلند برای کسانی‌ که اضافه وزن دارند باعث عدم تعادل می‌شود.

9) ‌قبل از خرید کفش حتما چند بار آن را امتحان کنید و مطمئن شوید به پایتان فشار نمی‌آورد.

10) ‌بهترین زمان برای خرید کفش، پایان روز است. در طول روز پاهای شما دما، فشار و استرس زیادی را تحمل می کنند و برای انتخابی آگاهانه و شناسایی سایز دقیق و مناسب، وقت مناسب‌تری است.

11) ‌هنگام خرید کفش‌ بهتر است جورابی مناسب به پا داشته باشید که بسیار نازک یا بسیار ضخیم نباشد.

12) خانم‌هایی که قدی متوسط یا کوتاه همراه با اندامی متوسط و چاق دارند، بهتر است از کفش‌های پاشنه‌داری استفاده کنند که پاشنه‌هایش ضخیم و بلند است.

استفاده از این کفش‌ها، باعث زیباتر شدن حرکات و برقراری تعادل بیشتر هنگام راه ‌رفتن می‌شود. ولی استفاده از کفش‌های پاشنه‌دار سوزنی برای این خانم‌ها مناسب نیست.

13) ‌بهترین کفش‌ها برای پیاده‌روی، کفش‌هایی هستند که به خوبی پاها را در بر‌گیرند و هنگام پیاده‌روی به عنوان محافظی برای پا عمل کنند. همچنین انعطاف‌پذیر باشند و پا در آن خسته نشود. کفش‌های پیاده‌روی باید بسیار سبک باشند به نحوی که اصلا احساس نکنید کفشی به پا دارید.

14) ‌اگر به صورت حرفه‌ای و مداوم پیاده‌روی می‌کنید بهتر است کفش‌های ساق دار را انتخاب کنید که در پیاده‌روی‌های طولانی‌مدت به ساق پایتان آسیبی نرسد.

15) ‌اگر با کفش پاشنه‌دار مشکل دارید بهترین راه حل این است که، آن را به پا کنید و چندین بار در مقابل آینه‌های بزرگ قدم بزنید. یادتان باشد اول بر ‌روی فرش آنها را امتحان کنید و از زوایای مختلف، حرکات و قدم زدن خودتان را در آینه ببینید. با انجام این کار، با تسلط و اطمینان خاطر بیشتری می‌توانید این کفش‌ها را بپوشید.‌

چگونه کفش راحت و مناسبی بخریم؟

آیا تا به حال برای شما اتفاق افتاده است که در مغازه از کفشی خوشتان بیاید و آن را بخرید، ولی بعد از آمدن به منزل، از خرید خودتان پشیمان شوید؟ علت پشیمانی شما هم این باشد که بعد از پوشیدن کفش ها، پاهای تان ورم کنند، تاول بزنند و درد زیادی داشته باشند.

بنابراین برای این که دچار این مشکل نشوید، توصیه های زیرا را هنگام خرید کفش در نظر داشته باشید:

1- قبل از رفتن به مغازه، تصمیم بگیرید که چه کفشی می خواهید بخرید.

2- جورابی که می خواهید با آن کفش بپوشید، قبل از رفتن به خرید به پا کنید.

3- همچنین می توانید جوراب های ضخیم یا نازک تری را هم بردارید تا اگر از کفش دیگری خوشتان آمد با آن بپوشید، مثلا کفش زنانه پاشنه بلند را معمولا با جوراب های ظریف و کفش اسپرت زنانه را با جوراب های نخی می پوشند.

4- ناخن های پای خود را کوتاه کنید یا ناخن های پای تان را در اندازه ای نگه دارید که می خواهید همیشه باشند.

5- حال می توانید برای خرید یک کفش مناسب به بازار بروید و بگردید.

6- کفش دلخواه تان را انتخاب کنید و به مغازه دار بگویید، سه شماره مختلف از کفش انتخابی را برایتان بیاورد؛ یکی شماره پای خودتان، یکی بالاتر و یکی پایین تر.

7- جوراب مناسب را بپوشید.

8- هر سه شماره کفش را امتحان کنید؛ به این شکل که هر جفت کفش را که پوشیدید، در داخل مغازه به طور عادی راه بروید. سپس کمی بدوید، همانطور که وقتی عجله دارید به اتوبوس برسید.

9- حداقل مدت 10 تا 15 دقیقه کفش ها را در پاهای تان نگه دارید و راه بروید.

10- کفش ها را درآورید. یکی از کفش ها را بردارید و با دو دست، آن را خم کنید تا ببینید آیا به قدر کافی قابل انعطاف است یا خیر.

11- کفی داخل کفش را با انگشتان دست فشار دهید تا ببینید برای کف پای شما مناسب است. همچنین به قوس مناسب آن برای کف پای تان دقت کنید.

12- موقع خرید دقت کنید که کفش های راحتی باشند و فشاری بر انگشت شست پای شما وارد نکنند.

13- فقط به رنگ و مدل کفش نگاه نکنید و فقط دنبال مُد نباشید، بلکه دقت کنید کفشی که می خرید کاملا راحت و مناسب پای شما باشد، زیرا سلامت پاهای شما به کفش شما نیز بستگی دارد و سلامت پاها بر سلامت کل بدن موثر است.