سرطان پوست؛ علل، انواع و درمان آن

در سرطان پوست، سلول‌های سرطانی در لایه‌های بیرونی پوست به وجود می‌آیند. عمومی‌ترین سرطان‌ها، سرطان سلول‌های پایه یا سرطان سلول‌های فلسی است.

پوست، بدن را در مقابل گرما، نور، عفونت و جراحت محفوظ نگه می‌دارد. همچنین آب، چربی و ویتامین D را در بدن ذخیره می‌کند.

لایه فوقانی پوست، اپیدرم نامیده می‌شود که حاوی چند نوع سلول است: سلول‌های فلسی، سلول‌های گرد و سلول‌های پایه و سلول‌هایی که ملانوسیت نام دارند و رنگ پوست شما را تعیین می‌کنند.

سرطان پوست

در سرطان پوست، سلول‌های سرطانی در لایه‌های بیرونی پوست به وجود می‌آیند. عمومی‌ترین سرطان‌ها، سرطان سلول‌های پایه یا سرطان سلول‌های فلسی است.

این سرطان معمولاً پوست نواحی در معرض آفتاب نظیر: صورت، گوش‌ها، دست‌ها یا بازوها را درگیر ساخته و بیشتر در بزرگسالان بالای 40 سال بروز می‌کند. افراد سفید پوست، بلوند، افرادی که موهای قرمز رنگ دارند یا افرادی که رنگ چشم آن‌ها آبی یا سبز است، بیشتر در معرض خطر هستند.

عوامل موثر در سرطان پوست

آفتاب سوختگی و نور آفتاب

وراثت

ارتفاع: هر چه ارتفاع افزایش می‌یابد، پرتو فرابنفش قوی‌تر می‌شود.

عرض جغرافیایی: در عرض جغرافیایی بالاتر، جو نازک‌تر نمی‌تواند پرتو فرابنفش را کاهش دهد.

آب و هوای مرطوب با پوشش منظم ابر، به میزانی کمتر از 50 درصد دارای پرتو فرابنفش است.

استفاده از دستگاه‌های برنزه کننده پوست (سولاریوم)

افرادی که پوست سفید دارند یا رنگ چشم آن‌ها روشن است.

افرادی که تعداد زیادی خال‌های بزرگ و با اشکال نامنظم دارند.

افرادی که به علتی پرتو درمانی شده‌اند.

افرادی که سیستم ایمنی آنان توسط سرطان، داروهای دریافتی به‌دنبال پیوند عضو و ابتلا به ویروس ایدز تضعیف شده است، در معرض خطر بیشتر ابتلا قرار دارند.

سرطان پوست در افراد با پوست روشن یا افرادی که دچار آفتاب سوختگی شده اند یا در افراد دارای کک و مک، زیاد دیده می‌شود

انواع معمول سرطان پوست

1- سرطان سلول سنگفرشی

این نوع بدخیمی، به صورت برآمدگی نرم، قرمزرنگ و پوسته دار تظاهر می‌کند که رشد می‌کند و خونریزی یا ترشح دارد و یا به صورت یک زخم بروز می‌کند که خوب نمی‌شود.

بیشتر اوقات در بینی، پیشانی، گوش‌ها، لب تحتانی و مناطقی از بدن که بیشترین مواجهه با آفتاب را دارند ایجاد می‌شود.

2- سرطان سلول پایه‌ای

شایع‌ترین و قابل درمان ترین نوع سرطان پوست است، زیرا این بیماری به کندی پیشرفت می‌کند.

ضایعات سرطانی، شکل‌های مختلفی دارند. به شکل یک ضایعه گرد، سفید رنگ و مروارید شکل و یا به صورت برآمدگی پر از چربی می‌باشد که اغلب عروق کوچکی هم در آن دیده می‌شود.

ضایعه می‌تواند در گوش‌ها، گردن یا صورت ایجاد شود. ممکن است ضایعات پوستی به صورت صاف، پوسته دار، صورتی یا قهوه‌ای باشند که در پشت یا روی سینه ایجاد می‌شوند.

3- ملانوم یا ملانوما

ملانوم، نوع بد سرطان پوست در مقایسه با سرطان‌های معمولی پوست می‌باشد. در آن سلول‌های سرطان (بدخیم) در سلول‌های رنگدانه پوست (ملانوسیت) یافت می‌شود. ملانوم می‌تواند به سرعت از طریق دستگاه لنفاوی یا خون در تمامی بخش‌های بدن پخش شود. مانند همه سرطان‌ها، ملانوم در صورتی که در آغاز تشخیص داده شود بهتر درمان می‌شود.

علائم آن عبارتند از : ایجاد خال، خونریزی از خال، احساس خارش، سفت شدن، ایجاد قلنبه، متورم شدن در محل خال و احساس ناراحتی هنگام دست دادن. ملانوم ها یک حاشیه سیاه یا آبی متمایل به سیاه دارند. در مردان ملانوم بیشتر در ناحیه تنه (بین شانه‌ها و لگن)، سر یا گردن ایجاد می‌شود. در زنان ملانوم بیشتر روی بازوها و پاها رخ می‌دهد.

خال‌های سرطانی و غیر سرطانی

خال‌های معمولی، صاف یا برجسته هستند. در حالت طبیعی، حتی سطح خال‌های برجسته هم صاف است.

خال هایی که می‌توانند تبدیل به سرطان شوند، بزرگ‌تر هستند. شکل نامنظم دارند و حاشیه آن‌ها نامنظم است. این خال‌ها ممکن است صاف یا برجسته باشند و سطح آن‌ها، ناصاف یا صاف باشد. رنگ این خال‌ها، یکدست نیست و مخلوطی از چند رنگ مثلا صورتی، قرمز، برنزه یا قهوه‌ای است.

هر درد یا کسالتی در پوست نشانه سرطان نیست، ولی به محض دیدن تغیییر در پوست خود، آن را جدی بگیرید و به پزشک متخصص مراجعه کنید

درمان‌های سرطان پوست

1- جراحی: برداشتن بافت بدخیم و کمی از بافت سالم پوست که به اشکال مختلف انجام می‌شود:

- سرمادرمانی: در این روش ضایعه بدخیم با استفاده از نیتروژن مایع منجمد می گردد و در نتیجه سلول‌های سرطانی نابود می‌شوند.

- خشکاندن و تخریب بافت‌های سرطانی از طریق جریان الکتریکی پرفرکانس .

- کورتاژ: جراح، ضایعه بدخیم را تراشیده و به وسیله کورت (وسیله قاشقی شکل) تمیز می‌کند.

- پیوند پوست: بر روی بستر پوست آسیب دیده ناشی از جراحی و برداشتن توده سرطانی انجام می‌گیرد.

- درمان لیزری که به وسیله نور لیزر، سلول‌های سرطانی برداشته شده و از بین می‌روند.

2- رادیوتراپی: با استفاده از اشعه یونیزان است که منجر به انهدام سلول‌های سرطانی و کوچک شدن اندازه ضایعه سرطانی می‌شود.

3- شیمی درمانی: استفاده از داروهای شیمیایی منجر به انهدام سلول‌های سرطانی پوست می‌شود.

4- پرتو درمانی (فوتودینامیک تراپی): در این شیوه رنگ به داخل یک ورید تزریق و سپس در تمام بدن منتشر می‌شود. بعد از چند روز، این رنگ فقط در سلول‌های بدخیم باقی می‌ماند. سپس با تابش نور قرمزرنگ لیزری، رنگ درون سلول سرطانی، نور را جذب می‌کند و منجر به عکس العمل فتوشیمیایی که مخرب سلول‌ها است، می‌شود.

5- درمان بیولوژیکی یا ایمنولوژیک: مشتمل بر بازسازی، تحریک،‌ هدایت و تقویت سیستم طبیعی دفاعی بدن بیمار است و با استفاده از آنتی بادی و هدایت سیستم دفاعی خود بیمار جهت مبارزه با سرطان، صورت می‌گیرد.

از مصرف کرم‌های ضد آفتاب برای کودکان کمتر از 6 ماه جددا خودداری کنید. از قرار گرفتن کودک کمتر از شش ماه در برابر نور خورشید جددا باید خودداری کنید

15 نکته قابل توجه

1- اگر تعداد خال‌های بدنتان بیش از 50 عدد است، خطر بروز ملانوما زیاد می‌شود.

2- ملانوما در افراد با پوست روشن یا افرادی که دچار آفتاب سوختگی شده اند یا در افراد دارای کک و مک، زیاد دیده می‌شود.

3-  فردی که قبلا مبتلا به سرطان پوست بوده ممکن است دوباره دچار بیماری شود و باید حداقل سالی یک بار برای معاینه مراجعه کند.

4- افرادی که دچار حداقل یک آفتاب سوختگی در زمان کودکی یا نوجوانی شده‌اند، بیشتر در معرض ابتلا به ملانوما هستند.

5- آفتاب سوختگی شدید، خطر سرطان را به میزان 50 درصد افزایش می‌دهد.

6- در معرض تابش نور خورشید قرار نگیرید، به ویژه در بین ساعات 10 صبح تا 4 بعد از ظهر.

7- از کرم‌های ضد آفتاب حداقل با SPF 15 یا بیشتر استفاده کنید.

8- از کرم‌های ضد آفتاب، هر دو ساعت یکبار استفاده کنید، حتی در روزهای ابری .

9- پس از شنا کردن یا عرق کردن، کرم را مجددا استفاده کنید.

10- تمام بدن خود را بپوشانید. کلاه‌های لبه‌دار، بر صورت و بر پشت گردن سایه می‌افکند.

11- از کودکان خود مراقبت کنید. از مصرف کرم‌های ضد آفتاب برای کودکان کمتر از 6 ماه جددا خودداری کنید. از قرار گرفتن کودک کمتر از شش ماه در برابر نور خورشید جددا باید خودداری کنید.

12- پوست خود را پس از دوش گرفتن و زمانی که مرطوب است، بررسی کنید.

13- ماهی یک بار همه بدن را برای یافتن لکه‌ها و خال‌های مشکوک چک کنید. قسمت‌هایی مانند لابلای انگشتان دست و پا، کشاله ران، کف پاها و پشت زانوها نباید فراموش شوند.

14- اگر نوجوان هستید، باردار هستید یا حوالی یائسگی هستید، توجه بیشتری به خال‌ها و لک‌ها داشته باشید، چون در این زمان‌ها تغییرات هورمونی در بدن رخ می‌دهند.

15- هر درد یا کسالتی در پوست نشانه سرطان نیست، ولی به محض دیدن تغیییر در پوست خود، آن را جدی بگیرید و به پزشک متخصص مراجعه کنید.

علل و درمان قرمزی پوست

برخی افراد به علل متفاوت دارای پوست قرمزی هستند. این قرمزی می‌تواند از نظر ظاهری مشکلاتی برای فرد به وجود آورد.

ما در اینجا علل قرمزی پوست را به رایتان بیان می‌کنیم.

- روزاسه

- لوپوس

- پسوریازیس

- درماتیت پوستی

- اگزما

- کهیر پوستی

- آنافیلاکسی یا شوک ناشی از آلرژی یا حساسیت

- سیروز کبدی

- درماتومیوسیت : ورم عضلات بدن از قبیل ریه، مری و حلق است.

- کاندیدیاز: عفونت قارچی که باعث برفک دهان، عفونت واژن و گاستروانتریت می‌شود.

- سندرم کارسینوئید: این سندرم مربوط به بیماری‌های قلبی است و بیشتر در سمت راست قلب رخ می‌دهد.

- سرطان کارسینوئید: سرطان نوروآندوکرین می‌باشد و در ریه‌ها و دستگاه گوارش پخش می‌شود.

- افزایش فشار خون غده آدرنال که باعث افزایش هورمون آلدوسترون و احتباس نمک می‌گردد.

- افزایش فشارخون ناشی از مصرف مشروبات الکلی، آمفتامین‌ها، دکونژستان و کورتیکواستروئید.

- آلرژی به حیوانات مثل گربه، سگ و پرندگان

- حساسیت به تخم مرغ

- آنفلوانزای مرغی

- مسمومیت با مواد شیمیایی مانند: پروپانول، استالدئید، بنزین، ذغال و اسید بوریک.

- مسمومیت با ویتامین  A

- مسمومیت با گل داوودی

- سرماخوردگی و آنفلوانزا

- اضطراب و استرس

- سندرم کوشینگ: افزایش مقدار هورمون کوتیزول موجب این سندرم می‌شود.

- تورم عروق پوستی در اثر عفونت و یا داروها

- عمل پیلینگ یا لایه‌برداری پوست

- بیماری فنیل کتونوری

- سندرم ولز (Wells) : پوست تغییر رنگ می‌دهد و تاول می‌زند.

هر شب قبل از خواب، با مقداری روغن زیتون پوست را ماساژ دهید. روغن زیتون باعث می‌شود، پوست نرم شود و از تغییر رنگ پوست جلوگیری شود

درمان‌های خانگی قرمزی پوست

قرمزی پوست را به سختی می‌توان پوشاند. برای تسکین قرمزی، خشکی و یا آفتاب‌سوختگی پوست درمان‌های ساده خانگی وجود دارد :

- قرار دادن برش‌های خیار بر روی پوست، آن را سرد می‌کند و قرمزی را از بین می‌برد.

- یک ماسک ساده با ترکیب خیار و یک فنجان بلغور جوی دوسر درست کنید و بر روی پوستتان بگذارید.

- اگر شما مبتلا به روزاسه هستید، سیگار نکشید، غذاها یا نوشیدنی‌های دارای کافئین و غذاهایی که خیلی تند و یا داغ هستند را مصرف نکنید.

- عسل دارای خواص ضد التهابی می‌باشد. ابتدا پوست خود را با آب گرم بشویید. سپس عسل را به روی پوست قرمز بمالید و 30 دقیقه صبر کنید. سپس عسل را از صورت خود پاک کنید.

توجه : اگر آفتاب سوختگی منجر به قرمزی پوست شده است، عسل را استفاده نکنید.

- جوی دو سر نیز یک ماده ضد التهاب است. یک لیوان جوی دو سر را در یک وان پر از آب بریزید و 15 دقیقه در این آب بمانید.

- اگر پوست بر اثر آفتاب سوختگی، قرمز شده است، مخلوطی ژل گیاه آلوئه ورا، سرکه سفید و سرکه سیب باعث کاهش سوزش و قرمزی پوست می‌شود.

- مخلوط ماست، روغن اسطوخودوس، دم‌کرده بابونه سرد و برش‌های خیار برای رفع قرمزی پوست در اثر نور آفتاب مفید است.

- ژل آلوئه ورا و یا روغن کبد ماهی را 3 تا 4 بار در روز به پوست خود بزنید و سپس با آب سرد پوست را شستشو دهید.

- مواد غذایی دارای ویتامین C و روی را مصرف کنید.

- هر شب قبل از خواب، با مقداری روغن زیتون پوست را ماساژ دهید. روغن زیتون باعث می‌شود، پوست نرم شود و از تغییر رنگ پوست جلوگیری شود.

- روغن نارگیل به علت دارا بودن آنتی اکسیدان بر کاهش قرمزی در اثر نورآفتاب مفید است.

اگر علی‌رغم عمل به توصیه‌های بالا، پوستتان همچنان قرمز است، بهتر است به نزد پزشک متخصص پوست بروید.

توصیه‌های لازم

- از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید دوری کنید.

- پوستتان را با آب داغ نشویید.

- در هنگام استحمام، از مالیدن و خاراندن پوست خودداری کنید.

- از صابون‌های بدون عطر و ملایم برای شستشوی پوستتان استفاده کنید.

- لباس‌های نخی و گشاد بپوشید تا هوا به راحتی بتواند با پوست در ارتباط باشد.

آیا پوست حساسی دارید؟

افرادی که پوست حساسی دارند، گاهی اوقات، در اثر تماس با مواد آرایشی، برخی گیاهان و یا موادغذایی خاص، دچار بثورات پوستی می‌شوند. 90 درصد کودکانی که حساسیت پوستی دارند تا سن 5 سالگی خوب می‌شوند. پوست‌های حساس یک ویژگی مشترک دارند و آن، التهاب است.

انواع مختلف حساسیت پوستی

آکنه، اگزما، روزاسه، سوزش، گزش و درماتیت (شامل آلرژی و مواد محرک).

راه‌های تشخیص پوست حساس

- واکنش‌های پوست را نسبت به مواد ببینید. واکنش‌های پوست شامل: جوش‌های چرک دار، برآمدگی پوست و  یا سایش پوست می‌باشد.

- مراقب پوست خشک باشید. پوست خشک، نسبت به مواد آرایشی حساس است.

- ببینید پوستتان قرمز می‌شود یا نه؟ ممکن است این نشانه‌ای از پوست حساس باشد.

علل

- اختلالات پوستی و یا واکنش‌های آلرژیک پوستی وابسته به اختلال در سیستم ایمنی بدن مثل : اگزما، کهیر، روزاسه و  یا درماتیت تماسی آلرژیک.

- پوست خشک و یا زخمی، زیرا قادر به محافظت از انتهای اعصاب نیست و موجب واکنش‌های پوستی می‌گردد.

- قرار گرفتن بیش از حد در مقابل عوامل محیطی آسیب‌رسان به پوست (از قبیل: نورخورشید، باد، گرما و سرمای بیش از حد)

- عوامل ژنتیکی، سن، جنس و نژاد

بیشتر متخصصان پوست معتقدند که صابون‌های معطر و یا دئودورانت‌ها حاوی مواد بسیار قوی پاک کننده می‌باشند و باید از استفاده آن‌ها خودداری کرد

آزمایشات

با استفاده از تست حساسیت پوستی، کهیر، خارش و یا اگزما می‌توان پوست حساس را تشخیص داد. به علت وجود انواع حساسیت‌های پوستی، برای بسیاری از پزشکان انجام این تست‌ها مشکل می‌باشد.

مراقبت از پوست حساس

پاک کننده‌ها: بیشتر متخصصان پوست معتقدند که صابون‌های معطر و یا دئودورانت‌ها حاوی مواد بسیار قوی پاک کننده می‌باشند و باید از استفاده آن‌ها خودداری کرد.

مرطوب کننده‌ها: این محصولات رطوبت پوست را حفظ می‌کنند و از خشک شدن و سایش آن جلوگیری می‌نمایند.

لوازم آرایشی: دستور العمل روی هر لوازم آرایشی را بخوانید.

محصولات مراقبت از پوست باید:

- از مواد کمی ساخته شده باشد.

- بدون بو و یا دارای بوی کمی باشند.

- از متیل پارابن ( Metylparaben) و یا بوتیل پارابن ( Butylparaben) به عنوان نگهدارنده استفاده شود.

اگر شما دارای پوست حساس می‌باشید، از مواد آرایشی- بهداشتی زیر خودداری کنید:

آنتی باکتریال و یا ترکیبات دئودورانت

الکل

آلفا هیدروکسی اسید و یا رتینوئید

چه نوعی از لوازم آرایشی، کمتر موجب حساسیت پوستی می‌شود؟

آکادمی متخصصان پوست در آمریکا این توصیه‌ها را برای پوست‌های حساس دارد:

- از پودری برای صورت استفاده کنید که دارای مقدار کمی نگهدارنده باشد.

- از لوازم آرایش ضدآب استفاده نکنید، زیرا شما نیاز به یک حلال برای پاک کردن آن‌ها دارید.

- از خط چشم و ریمل سیاه استفاده کنید، زیرا به نظر می‌آید کمتر حساسیت ایجاد کنند.

- خط چشم و ریمل ابروی مایع، حاوی لاتکس می‌باشد و می‌تواند باعث حسایت شود.

- لوازم آرایش قدیمی را دور بیندازید.

- مراقب براق کننده‌های ناخن باشید. تا زمانی که آن‌ها خیس هستند، خطر تماس آن‌ها با پوست و یا چشم و بروز حساسیت وجود دارد.

قبل از گذاشتن یک ماده آرایشی جدید بر روی پوست، این اعمال را انجام دهید:

روزانه به مدت 5 روز، مقدار کمی از محصول جدید را پشت گوشتان بزنید و شب آن را پاک کنید.

اگر پوست سوزش نداشت، این محصول را در کنار چشم بزنید.

اگر هیچ علامتی از تحریک پوست ایجاد نشد، می‌توانید این محصول را به هر منطقه‌ای از پوست خود بزنید.

چه روش‌هایی برای محافظت از پوست در سرما و گرما وجود دارد؟

- اگر بیشتر از 20 دقیقه در برابر نور خورشید خواهید بود، از ضد آفتاب استفاده کنید. به یاد داشته باشید که اشعه ماورای بنفش نور خورشید در بین ساعات 10 صبح تا 4 بعد از ظهر، بیشترین اثرات مضر را بر روی پوست به جا می‌گذارد.

در زمستان، برای جلوگیری از خشکی، پوسته پوسته شدن، خارش و ترک خوردگی پوست:

- خانه خود را بیش از حد گرم نکنید.

- موقع استحمام از آب ولرم استفاده کنید، نه داغ.

- از صابون‌های بدون بو استفاده کنید.

- بعد از حمام یک مرطوب کننده به پوستتان بمالید. مرطوب کننده حاوی: وازلین، روغن‌های معدنی، اسید لینولئیک، سرامید و گلیسیرین باشد.

در تابستان:

برنزه کردن به پوست آسیب می‌رساند، حتی اگر ضد آفتاب زده باشید. لذا از دراز کشیدن در مقابل نور خورشید خودداری کنید.

- اگر بیرون رفتید، یک کلاه دارای لبه به سر کنید، عینک آفتابی بزنید و لباس مناسب بپوشید که بازوها و پاهای شما را بپوشاند.

- 15 تا 30 دقیقه قبل از بیرون رفتن از منزل، ضد آفتاب را بزنید.

ضد آفتاب را هر دو ساعت یک‌بار و یا بعد از شنا و یا اگر به شدت عرق کرده‌اید، مجددا به صورت خود بمالید

خصوصیات ضدآفتاب برای افراد دارای پوست حساس

- ضدآفتاب باید دارای SPF بیشتر از 15 باشد.

- ضد آفتاب خانم‌ها باید دارای اکسید روی و یا دی اکسید تیتانیوم باشد. این مواد باعث عدم برخورد اشعه ماورای بنفش به پوست می‌شود.

لباس مناسب برای افراد دارای پوست حساس

لباس‌های نرم با الیاف طبیعی مانند: نخ و ابریشم بهترین البسه برای این افراد می‌باشند. پارچه نخی، سرد و پارچه ابریشمی، گرم است. هر دوی این پارچه‌ها جاذب می‌باشند و رطوبت بدن را از پوست دور می‌کنند.

پارچه‌های رایون (Rayon) و لینن ( Linen) هم برای افراد دارای پوست حساس خوب است. اما این دو نوع پارچه، سنگین‌تر از پارچه‌های نخی و ابریشمی می‌باشند.

تغذیه پوست حساس

برخی کمبودهای غذایی باعث خشکی، پوسته پوسته شدن و حساسیت پوستی می‌شود. این کمبودها شامل کمبود ویتامین‌های B2، B3، B6، B12 و بیوتین می‌باشد. لذا به مقدار کافی ویتامین‌های گروه B را مصرف کنید.

منابع غنی این ویتامین‌ها شامل: نان و غلات سبوس‌دار، برنج، گندم، جو، تخمه آفتابگردان، ماهی، تخم مرغ، بادام، جگر، مخمر (مثل ماءالشعیر) و لبنیات کم چرب است.

درمان‌های خانگی خارش پوست

خارش پوست بیشتر اوقات در اثر خشکی پوست رخ می‌دهد. خشکی پوست هم در اثر عوامل محیطی اتفاق می‌افتد. این عوامل محیطی عبارتند از: هوای گرم یا سرد با رطوبت پایین، استفاده طولانی مدت از وسایل تهویه هوا یا گرماده در خانه، شستشو یا حمام کردن زیاد.

سایر شرایطی که باعث خشکی پوست می‌شوند شامل: مشکلات پوستی، بیماری‌های داخلی، آلرژی‌ها (حساسیت‌ها) و واکنش‌های دارویی است که ما در اینجا آنها را برای شما شرح می‌دهیم.

1- مشکلات پوستی: اختلالات پوستی که باعث خارش می‌شوند عبارتند از اگزما (درماتیت)، پسوریازیس، جرب (گال)، شپش، آبله مرغان و کهیر. در این بیماری‌ها، خارش در قسمت‌های خاصی از بدن دیده می‌شود و می‌تواند همراه با سایر علائم پوستی مثل قرمزی، سوزش، برآمدگی و تاول پوستی باشد.

2- بیماری‌های داخلی: این بیماری‌ها شامل بیماری‌های کبدی، بیماری سلیاک، نارسایی کلیه، کم خونی ناشی از کمبود آهن، بیماری‌های تیروئید و سرطان‌ها (لوسمی و لنفوم) است. در این بیماری‌ها، خارش معمولاً در کل بدن دیده می‌شود نه در یک قسمت خاص از بدن.

3- مشکلات عصبی: مشکلاتی که سیستم عصبی را تحت تاثیر قرار می‌دهند مثل ام اس، دیابت و زونا می‌توانند باعث ایجاد خارش شوند.

4- آلرژی‌ها: پشم، مواد شیمیایی، صابون و سایر مواد محرک می‌توانند باعث خارش پوست شوند. گاهی اوقات مواد آرایشی باعث آلرژی و خارش می‌شوند. آلرژی‌های غذایی نیز می‌توانند باعث خارش پوست شوند.

5- داروها: واکنش به مصرف برخی داروها مثل آنتی بیوتیک ها، داروهای ضدقارچ و مسکن‌ها می‌تواند باعث ایجاد جوش و خارش پوست شود.

6- بارداری: برخی از خانم‌ها در طی دوران بارداری دچار خارش پوست به خصوص در ناحیه شکم، ران پا، سینه و بازو می‌شوند. همچنین مشکلات پوستی خارش دار مثل درماتیت، در طی بارداری بدتر می‌شوند.

از کرم‌ها، لوسیون ها و صابون های معطر استفاده نکنید، زیرا مواد معطر باعث حساسیت پوستی می‌شوند و خشکی و خارش آن را بدتر می‌کنند

درمان طبیعی خارش پوست

1- لگن یا وان حمام را با آب گرم پر کنید و 4 قاشق مرباخوری روغن نعنا به آن اضافه کنید. حداقل برای 20 دقیقه در این آب قرار بگیرید. این درمان خانگی برای بهبود خارش متوسط تا شدید پوست موثر است.

2- 3 قاشق غذاخوری عسل را با 3 قاشق غذاخوری پودر دارچین مخلوط کنید تا خمیر نرمی به دست آید. این خمیر را روی قسمتی که می‌خارد، برای چند دقیقه بمالید. این مخلوط خارش را برطرف می‌کند. بعد از این که خارش کاملاً رفع شد، این خمیر را از روی پوستتان بشویید.

3- 2 لیوان جوی دو سر پرک شده را در یک وان یا لگن پر از آب گرم بریزید و با دستتان آن را مخلوط کنید. 20 دقیقه در این آب قرار بگیرید تا خارش و خشکی پوست برطرف شود.

4- 3 قاشق غذاخوری سرکه سیب را با 120 میلی لیتر آب گرم مخلوط کنید. لیف حمام را با این محلول خیس کنید و به آرامی قسمت خارش دار را با آن بشویید. این کار را ادامه دهید تا خارش برطرف شود. شما می‌توانید این محلول را برای استفاده‌های بعدی در یخچال نگه دارید.

5- 4 قاشق غذاخوری جوش شیرین را با 90 میلی لیتر آب مخلوط کنید تا خمیر نرمی بدست آید. به آرامی این خمیر را روی پوست خود بمالید. این خمیر، سوزش و خشکی پوست را برطرف می‌کند.

6- از کرم مرطوب کننده استفاده کنید، خصوصا بعد از استحمام، یک کرم مرطوب کننده به پوستتان بمالید تا خشک نشود. علت شایع خارش پوست، خشکی آن است.

7- آب داغ خشکی پوست را بدتر می‌کند. پس در حمام از آب ولرم استفاده کنید. همچنین در وان پر از کف حمام نکنید، چون خشکی و خارش پوست را بدتر می‌کند.

8- از کرم‌ها، لوسیون ها و صابون های معطر استفاده نکنید، زیرا مواد معطر باعث حساسیت پوستی می‌شوند و خشکی و خارش آن را بدتر می‌کنند.

9- در داخل خانه خود دستگاه بخور روشن کنید تا رطوبت هوا را افزایش دهد.

10- بعد از حمام، به آرامی با گذاشتن و برداشتن حوله روی پوست، آن خود را خشک کنید و حوله را روی پوست خود نکشید.

11- لیموترش تازه خاصیت ضدعفونی کنندگی دارد. کمی آب لیموترش تازه را روی پوست خارش دار خود بچکانید و کمی صبر کنید تا خشک شود. همچنین می‌توانید لیف خود را با آب لیموترش تازه خیس کنید و به آرامی روی پوست خود بمالید. این کار خارش را خیلی کم می‌کند. همچنین می‌توانید قبل از استفاده، لیموترش را در یخچال قرار دهید تا خنک شود و سپس آن را استفاده کنید. این کار تأثیر لیموترش را در کاهش خارش، افزایش می‌دهد.

* هشدارها

1- اگر خارش پوست شما بعد از چند روز بهتر نشد و حتی بیشتر شد، حتماً به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید.

2- سعی کنید تا حد امکان پوست خود را نخارانید، زیرا این کار باعث خراش پوست و در نتیجه عفونت آن می‌شود.

3- لباس تنگ نپوشید، زیرا خارش پوست را بدتر می‌کند.

چگونه با خشکی پوست مبارزه کنیم؟

خشکی پوست در قسمت‌های مختلفی از بدن مثل دست‌ها، پاها، ساق پا و شکم دیده می‌شود. خشکی پوست که می‌تواند به علت وراثت، افزایش سن و بیماری‌ها رخ دهد، در فصل زمستان بدتر می‌شود. پوست شما به رطوبت کافی نیاز دارد تا نرم و صاف باقی بماند.

اگرچه در بیشتر موارد، عوامل محیطی باعث خشکی پوست می‌شوند، مثل آب و هوای سرد و خشک، یا مواد شوینده، ولی گاهی اوقات هم بیماری‌های خاصی می‌توانند عملکرد و ظاهر پوست را تغییر دهند و باعث خشکی آن شوند.

علل اصلی خشکی پوست عبارتند از:

1- آب و هوا: به طور کلی، پوست شما در زمستان خشک می‌شود، زیرا در زمستان میزان دما و رطوبت هوا کاهش می‌یابد. زمستان بسیاری از مشکلات پوستی دیگر را نیز بدتر می‌کند. البته باید گفت زندگی کردن در مناطق خشک و کویری نیز باعث خشکی پوست می‌شود. در این مناطق میزان دمای هوا بالاست، ولی میزان رطوبت هوا کم است.

2- وسایل تهویه هوا و گرماده، مثل بخاری و شومینه میزان رطوبت هوا را کم می‌کنند و باعث خشکی پوست می‌شوند.

3- حمام کردن با آب داغ: استحمام مکرر به خصوص با آب داغ و برای مدت زمان طولانی، سد چربی پوست را می‌شکند. متخصصان توصیه می‌کنند سعی کنید مدت استحمام شما بیشتر از 15 دقیقه نشود. همچنین شنا کردن متناوب، به خصوص در استخرهایی که کلر زیاد دارند باعث خشکی پوست می‌شود.

4- صابون‌ها و مواد شوینده قوی: صابون و مواد شوینده، آب چربی پوست را کم می‌کنند. صابون‌های آنتی باکتریال و دئودورانت ها (مواد بوزدا) معمولاً بیشتر باعث آسیب پوستی می‌شوند، همانطور که شامپوها، پوست کف سر را خشک می‌کنند.

5- نور خورشید: گرمای نور خورشید پوست را خشک می‌کند. نور خورشید بیشتر قسمت درم پوست را خراب می‌کند و باعث می‌شود کلاژن و الیاف الاستین پوست سریع‌تر شکسته شوند، در نتیجه پوست شل می‌شود و چین و چروک می‌خورد. پوستی که در اثر نور خورشید آسیب دیده است ظاهری شبیه پوست خشک دارد.

6- درماتیت آتوپیک: این بیماری یکی از انواع اگزمای پوستی است. این افراد دارای پوست حساس‌تر و خشک‌تری هستند. این بیماری بیشتر در پوست صورت، کناره‌های گردن، قسمت‌های چین خورده، مچ دست، زانوها و قوزک پا و آرنج است. بسیاری از مبتلایان به اگزمای معمولی آن را با خشکی بیش از حد پوست اشتباه می‌گیرند.

7- پسوریازیس: این مشکل پوستی با افزایش زبری، خشکی و مرگ سلول‌های پوستی همراه است که باعث می‌شود فلس‌های زمختی روی پوست تشکیل شوند.

8- اختلالات تیروئید: کم کاری تیروئید باعث کاهش فعالیت غدد چربی و غدد عرق پوست می شود و باعث خشکی و زبری پوست می‌گردد.

هرگز موقع استحمام از آب داغ استفاده نکنید، بلکه آب باید ولرم باشد. آب داغ خشکی پوست را بدتر می‌کند

چطور خشکی پوست را به طور طبیعی درمان کنیم؟

1- می‌توانید بعد از حمام کردن، روغن زیتون یا روغن بادام روی پوستتان بمالید.

2- می‌توانید از مکمل روغن کبد (جگر) ماهی استفاده کنید. کمبود ویتامین A باعث خشکی پوست می‌شود. این روغن دارای مقادیر زیادی ویتامین  A و D است. البته به دلیل اینکه این دو ویتامین، محلول در چربی هستند و مصرف زیاد آن‌ها باعث مسمومیت ویتامینی و عوارض ناشی از آن خواهد شد، باید تحت نظر پزشک این مکمل را مصرف کنید.

3- لوسیون آلوئه ورا یا لوسیون کره کاکائو را بعد از حمام کردن و قبل از بیرون رفتن از منزل در هوای سرد به پوستتان بمالید.

4- هرگز موقع استحمام از آب داغ استفاده نکنید، بلکه آب باید ولرم باشد. آب داغ خشکی پوست را بدتر می‌کند. همچنین از صابون‌های قوی استفاده نکنید، بلکه از صابون یا شامپو بدن ملایم که دارای مواد مرطوب کننده باشند استفاده کنید، مثل صابون های حاوی گلیسیرین یا شوینده‌های کرمی.

5- روزانه مقادیر زیادی آب بنوشید تا پوستتان دچار کم آبی نشود. به جای نوشابه گازدار از آب استفاده کنید. به میزان متعادل از قهوه، استفاده کنید، زیرا کافئین موجود در آن باعث دفع آب از بدن می‌شود. همچنین چای کمرنگ بنوشید، نه پررنگ.

6- در فصل زمستان، هوای داخل خانه خود را خیلی گرم نکنید، بلکه در حد معمولی نگه دارید، زیرا گرمای زیاد باعث خشکی پوست می‌شود.

7- در ماه‌های سرد سال از دستگاه بخور در داخل خانه‌تان استفاده کنید تا میزان رطوبت هوا را افزایش دهد و مانع خشکی پوست شود.

8- از مواد غذایی حاوی آلفاهیدروکسی‌اسید استفاده کنید. این مواد غذایی شامل شیر، انگور، گوجه فرنگی، مرکبات و توت سیاه است. آلفا هیدروکسی اسید تشکیل سلول‌های جدید پوستی را افزایش می‌دهد. هر چقدر بیشتر از این مواد غذایی بخورید، پوست نرم‌تری خواهید داشت.

9- بعد از استحمام، پوستتان را به آرامی با گذاشتن و برداشتن حوله خشک کنید و آن را روی پوستتان نکشید، زیرا خشکی آن را بدتر می‌کند.

10- بعد از حمام کردن حتماً از کرم مرطوب کننده استفاده کنید. در طی روز هم دست‌های خود را به طور مرتب با لوسیون ها و کرم‌ها، چرب و مرطوب کنید.

11- هنگام خرج از منزل در هوای سرد زمستان، دستکش، روسری، شال و جوراب و لباس گرم بپوشید تا از ترک خوردن و آسیب دیدگی بیشتر آن جلوگیری کنید.

* هشدار

توصیه‌های بالا زمانی در رفع خشکی پوست شما موثر است که این خشکی، شدید نباشد. اگر خشکی پوست شما شدید است، بایستی به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید تا برای رفع مشکلتان به شما کمک کند.

با پوست چرب خود چه کنیم؟

پوست چرب، ظاهری براق، کدر و زمخت دارد. اغلب اوقات پوست چرب دارای منافذ درشت، جوش و سایر مشکلات پوستی است و مستعد ابتلا به جوش سرسیاه است.

اگر غدد چربی پوست بیش از حد چربی ترشح کنند، باعث ایجاد پوست چرب می‌گردد. چربی زیاد روی پوست می‌آید و شکل براق روغنی به آن می‌دهد. به دلیل این که منافذ پوستی درشت هستند، پوست زمخت به نظر می‌رسد.

علل ایجاد پوست چرب

- وراثت

- مقدار هورمون‌های بدن

- بارداری

- قرص‌های ضد بارداری

- مواد آرایشی صورت

- آب و هوای گرم و مرطوب

به دلیل تغییرات هورمونی در دوران بلوغ، پوست چرب در نوجوانان زیاد دیده می‌شود، اما در هر سن دیگری هم می‌توان رخ دهد. به طور کلی با افزایش سن، پوست خشک‌تر می‌شود.

ترشح چربی پوست در طی دوران نوجوانی زیاد می‌شود و با افزایش سن کاهش می‌یابد.

در طی بارداری و یائسگی نیز به دلیل عدم تعادل هورمونی، فعالیت غدد چربی پوست افزایش می‌یابد و چربی بیشتری ترشح می‌کنند.

بیشتر افراد دارای پوست مختلط هستند، یعنی در شرایط خاصی پوستشان چرب است و در بعضی شرایط خشک یا نرمال.

بعد از شستن صورتتان، کمی آب لیموترش تازه به پوستتان بمالید. این کار باعث می‌شود پوستتان سفت شود. همچنین به دلیل وجود ویتامین C در آب لیموترش، رادیکال‌های آزاد در پوست از بین می‌روند و تولید چربی صورت را تنظیم می‌کند

راه های بهبود پوست چرب

1- دو تا سه بار در روز صورت خود را با آب و صابون ملایم بشویید. پوست خود را تمیز نگه دارید، ولی خیلی آن را نسابید. همچنین اگر زیاد آن را بشویید یا از صابون‌های قوی استفاده کنید، پوست صورتتان حساس می‌شود و حتی چربی بیشتری تولید می‌کند.

2- از مواد آرایشی و کرم‌های فاقد چربی (کرم مرطوب کننده نه چرب) استفاده کنید.

3- دو تا سه بار در هفته از ماسک صورت خاک رس استفاده کنید. برای تهیه ماسک خاک رس، پودر خاک رس سبز را با آب یا عسل مخلوط کنید و روی پوست صورتتان بمالید. 15 دقیقه صبر کنید و سپس با آب بشویید.

4- کمی سرکه سیب به قسمت‌های چرب پوست بمالید.

5- هنگامی که در معرض نور خورشید قرار می‌گیرید، مراقب باشید. اگرچه به نظر می‌رسد نور آفتاب پوست را خشک می‌کند، ولی گرمای زیاد، تولید چربی پوست را افزایش می‌دهد.

6- تحت نظر پزشک از مکمل ویتامین ب- کمپلکس، ویتامین A، ویتامین C، روی و ویتامین E استفاده کنید. همچنین می‌توانید از مولتی ویتامین استفاده کنید.

7- کمی جوش شیرین را با آب مخلوط کنید و روزی یک بار روی پوست صورتتان بمالید. سپس با آب بشویید. این کار مقدار چربی پوست را کم می‌کند.

8- دو بار در هفته پوست صورت خود را بخور دهید. این کار مقدار تولید چربی پوست را تنظیم می‌کند. برای بخور دادن، یک ظرف پر از آب جوش را روی میز یا زمین قرار دهید و یک حوله روی سرتان بیندازید. سر خود را مدت 10 دقیقه، روی ظرف بگیرید، فقط مواظب باشید نسوزید و صورتتان خیلی نزدیک ظرف نباشد. بعد از بخار دادن، کمی آب سرد به صورتتان بپاشید.

9- روزانه یک قاشق غذاخوری روغن تخم کتان بخورید. مصرف روغن تخم کتان باعث تغذیه و مرطوب شدن اندام‌ها و سیستم گوارشی بدن می‌شود. روغن تخم کتان غنی از اسیدهای چرب امگا است و وقتی خورده شود، تولید چربی پوست را تنظیم می‌کند.

10- ورزش کردن با ایجاد تعریق، باعث پاکسازی منافذ پوستی شما می‌شود. ورزش منظم روزانه، مقدار ترشح چربی صورت را کاهش می‌دهد.

11- بعد از شستن صورتتان، کمی آب لیموترش به پوستتان بمالید. این کار باعث می‌شود پوستتان سفت شود. همچنین به دلیل وجود ویتامین C در آب لیموترش، رادیکال‌های آزاد در پوست از بین می‌روند و تولید چربی صورت را تنظیم می‌کند.

12- یکی از درمان‌های خانگی برای کنترل پوست چرب، شیر است. می‌توانید شیر را به تنهایی یا مخلوط با آب لیموترش به صورتتان بمالید. شیر، پوستتان را نرم و مرطوب می‌کند، بدون اینکه چربی آن را افزایش دهد.

13- مصرف پروتئین را افزایش دهید، ولی مصرف مواد شیرین، نمک و مایعات را کاهش دهید. منابع غنی پروتئین عبارتند از تخم مرغ، لبنیات، گوشت‌ها و حبوبات.

14- سبزیجات سبزرنگ و میوه‌های تازه را زیاد مصرف کنید.

15- حتی کمبود ناچیز ویتامین B2 می‌تواند باعث ایجاد پوست چرب گردد. مخمر (مثل ماءالشعیر)، جوانه گندم و گوشت‌ها دارای ویتامین B5 و B2 هستند. سایر منابع خوب ویتامین B2 عبارتند از نان و غلات سبوس دار، حبوبات و آجیل، شیر، ماست و تخم مرغ.

16- مقادیر زیادی آب بنوشید تا پوست را شاداب و پرآب نگه دارد و مواد سمّی را از بدن دور کند.

17- غذاهای چرب، سرخ شده و پرادویه را مصرف نکنید. از مصرف چربی گوشت و روغن نباتی جامد خودداری کنید. هنگام پخت غذاها از روغن خیلی کمی استفاده کنید.

18- نوشابه‌های گازدار، شیرینی جات، شکلات و تنقلات را مصرف نکنید.

19- سیگار نکشید. سیگار باعث بزرگ شدن منافذ پوستی می‌شود (سوراخ‌های پوست درشت می‌شوند) و در کل به سلامت پوست آسیب می‌رساند.

20- ماساژ مرتب پوست، جریان خون را بهبود می‌بخشد و پوست را جوان می‌کند.

21- به مقدار کافی بخوابید و استراحت کنید، زیرا ترمیم سلول‌های پوستی در حالت استراحت و خواب به نحو مطلوبی صورت می‌گیرد.

22- ورزش کردن برای حفظ سلامت پوست مفید است، زیرا جریان خون را در پوست افزایش می‌دهد ورزش منظم باعث تغذیه پوست و پاکسازی آن از مواد زائد و مضر می‌شود.

بوتاکس، چین‌وچروک پوست را برطرف می‌کند

بوتاکس دارویی است که عمدتا جهت برطرف‌کردن چین‌وچروک پیشانی، بین دو ابرو و گوشه چشم به کار می‌رود، ولی برای درمان مبتلایان به اسپاسم اندام فوقانی، اسپاسم عضلات گردن، اسپاسم عضلات چشم و درمان تعریق بیش‌ازحد نیز سودمند است. در بعضی از موارد تزریق بوتاکس برای کاستن سردردهای میگرنی هم مفید است.

اگرچه داشتن پوست صاف و بدون چروک آرزوی هر انسانی است، اما فرآیند پیری و بروز چین‌وچروک، امری اجتناب‌ناپذیر و قطعی است که تلاش‌های جامعه پزشکی و یافته‌های علمی آن‌ها توانسته برای مدتی آن را به تاخیر بیندازد. از این‌رو یکی از راه‌های رفع چین‌وچروک آن هم برای مدت کوتاه تزریق بوتاکس یا دیسپورت است.

بوتاکس در حقیقت شکل خالص و آماده شده، سم باکتری کلستریدیوم بوتولینیوم است.

بوتاکس قادر است در محل تزریق، فعالیت عضلات ایجاد‌کننده چروک را متوقف کند. لذا عدم انقباض یا عدم جمع شدن عضلات صورت به خصوص پیشانی و به‌عبارتی دیگر، انبساط یا رها شدن عضلات به حالت بی‌حرکتی موجب می‌شود تا پوست در سطح این عضلات به حالت کشیده و باز باقی بماند.

با شرح فوق می‌توان ادعا کرد تزریق بوتاکس به‌معنی درمان چروک نیست، بلکه یک اثر موقت در عدم حرکت عضلات است که نتیجه آن ثابت ماندن پوست در حالت کشیده و بازشدگی برای مدت کوتاه است

بوتاکس به ترتیب در عضلات پیشانی و گوشه چشم‌ها بیشترین اثر را دارد و در مقابل دارای اثر ناچیز در عضلات خط لب یا خنده و چانه است.

باید بدانیم در بهترین شرایط، طول مدت اثر یک تزریق، حداکثر 6 ماه است و پس از اتمام این زمان، فعالیت عضلات به شرایط قبلی برگشته و چین‌های پوستی مجددا آشکار می‌شوند. اما آیا در مدت 6 ماه تمام چروک‌ها برطرف می‌شوند؟

مطمئنا چروک‌های متوسط (نه‌چندان عمیق و نه چندان سطحی) بیشترین و بهترین پاسخ درمانی را خواهند داشت، در حالی که چروک عمیق که حالت فرورفتگی داشته و همچنین چروک بسیار سطحی که ناشی از نازک و ضعیف شدن سطح پوست هستند (نه حرکت و انقباض عضلات)، کم‌ترین و ضعیف‌ترین پاسخ زیبایی را خواهند داشت و این ادعا که چند تزریق مکرر و مستمر موجب درمان کامل چین‌وچروک می‌شود، بی‌اساس و غیرعلمی است.

یک ویال آمپول 500 واحدی دیسپورت با 3 یا 5 سی‌سی از محلول طبیعی سالین ترکیب می‌شود و معمولا برای رفع 2 تا 3 خط چروک پیشانی و کنار چشم (برای 3 نفر) قابل تزریق است. محلول ترکیبی به دست آمده باید توسط پزشک متخصص پوست، در چندین نقطه مجاز از عمق عضلات پیشانی یا عمقی‌ترین لایه پوستی دور چشم، با سرنگ انسولین به میزان مناسب تزریق شود. این در حالی است که تزریق در مناطق خطرزا یا تزریق به میزان زیاد، می‌تواند موجب افتادگی یا کشیدگی پلک‌های چشم شود.

چه نکاتی را قبل از تزریق بوتاکس باید بدانیم؟

- قبل از تزریق آمپول بوتاکس، حتما با پزشک متخصص پوست مشورت کنید. همچنین این تزریق باید توسط پزشک متخصص صورت گیرد.

- تمام کسانی که دارای سوابقی از بیماری‌های عصبی ـ عضلانی هستند، باید از تزریق این آمپول جدا خودداری کنند.

- بهترین و بیشترین اثر تزریق وقتی حاصل می‌شود که میزان و محل تزریق کاملا با آناتومی و فیزیولوژی پوست (ساختمان، شکل و فعالیت منطقه‌ای پوست) منطبق باشد.

- خانم‌های باردار حتی به‌رغم تزریق‌های قبل از بارداری، باید از تزریق آن خودداری کنند.

- افتادگی پلک چشم و تغییرات غیرطبیعی ناشی از تزریق، بعد از چند ماه بدون اقدام درمانی دیگر برطرف خواهد شد.

- اثرات تزریق از روز سوم به بعد آغاز و حداکثر تا 10 روز کامل می‌شود و عدم تقارن پیشانی و ابروها ناشی از تزریق، در هفته دوم بعد از تزریق اول قابل اصلاح است.

- تنها آمپول مجاز و قابل تزریق در کشور ویال 500 واحدی دیسپورت است و سایر اشکال غیرمجاز عوارض جدی در پی دارند. پس حتما دقت کنید که از بوتاکس یا دیسپورت اصل استفاده کنید نه تقلبی.

چطور بوتاکس تقلبی را بشناسیم؟

بوتاکس، مارک یا برندی است که کارخانه تولیدکننده این دارو در آمریکا برای خود انتخاب کرده است، اما تولید این دارو محدود به کشور آمریکا نیست و در کشورهای دیگر نیز تولید می‌شود. نوعی که در کشور انگلیس تولید می‌شود، دیسپورت نام دارد. در حقیقت بوتاکس و دیسپورت یک دارو هستند که توسط دو کارخانه متفاوت و در دو کشور مختلف تولید می‌شوند.

به دلیل این‌که کشور ما با آمریکا رابطه تجاری ندارد، دارو با برند بوتاکس اصلا وارد کشور نمی‌شود، اما از آنجا که محدودیت تجاری با انگلیس وجود ندارد، داروی تولیدی انگلیس که با نام «دیسپورت» شناخته شده، از مجاری قانونی و با تأییدیه وزارت بهداشت وارد کشور می‌شود و در داروخانه‌های معتبر قابل خریداری است.

شرکت واردکننده دیسپورت ابتکار قابل تقدیری را به خرج داده است و آن، این است که روی بسته‌بندی آن، برچسبی را به گونه‌ای الصاق کرده که برای بازکردن بسته‌بندی دارو این برچسب نیز باید بریده شود. لذا سالم بودن برچسب نشان‌دهنده اورژینال یا اصل بودن بسته‌بندی است. روی این برچسب قسمتی وجود دارد که با خراشاندن آن یک کد 16 رقمی ‌ظاهر می‌شود. چنانچه این کد 16 رقمی ‌را به شماره تلفن گویای 22373561 اعلام کنیم، یا به شماره 2000404 از طریق موبایل پیامک نماییم، سیستم به طور اتوماتیک پاسخ داده و اصالت دارو را تأیید خواهد کرد. بدیهی است اگر دیسپورت از کانال قانونی وارد نشده باشد، این سیستم اصالت دارو را تأیید نمی‌کند.

مولکول این دارو حساس است، لذا باید از زمان تولید تا زمان مصرف، در دمای بین 2 تا 8 درجه سانتی‌گراد نگهداری شود. روشن است که اگر دارو با مجوز وزارت بهداشت وارد شود، سیستم‌های نظارتی وزارتخانه بر شرایط نگهداری دارو نظارت خواهند داشت، اما اگر دارو از طریق غیرقانونی یا اصطلاحا به طور قاچاق وارد کشور شود، ممکن است استانداردهای لازم برای حمل و نگهداری دارو رعایت نشود. در این صورت دارو کارایی لازم را نخواهد داشت.

بنابراین به افرادی که قصد دارند بوتاکس تزریق کنند، توصیه می‌کنیم شخصا با مشاهده عدد 16 رقمی‌ و ارسال آن به شماره‌های فوق، از اصل بودن دیسپورتی که قرار است برای آن‌ها استفاده شود، اطمینان حاصل کنند.

خال‌ها را برداریم یا نه؟

خال تشکیل شده از یک سری سلول‌هاست که در دوران جنینی از منشأ خاصی ایجاد شده و به سطح پوست مهاجرت می‌کنند. ممکن است وقتی فرد به دنیا می‌آید این خال‌ها کاملا مشخص نباشند، اما به تدریج یک سری خال‌های مسطح روی پوست ایجاد می‌گردند و با افزایش سن، بزرگ‌تر و تیره‌تر می‌شوند.

خال می‌تواند باعث زیبایی شود، گاهی هم پوست فرد را بد منظره می‌کند. گاهی مشکلی برای سلامتی ندارد و گاهی هم خیلی خطرناک می‌شود. خلاصه که نباید گول ظاهر خوش خط‌وخال، خال‌ها را خورد، اما این خال‌ها در واقع چه هستند.

خال‌ها، ضایعات پوستی مسطح یا برجسته‌ای هستند که ناشی از به هم خوردن ترکیب طبیعی بافت‌های پوست در اثر افزایش یا عملکرد غیرطبیعی سلول‌های رنگدانه‌ساز پوست هستند. در حقیقت خال یک نوع تجمع خوش‌خیم سلول‌های رنگدانه ساز پوست است.

خال‌ها می‌توانند مادرزادی یا اکتسابی باشند. اکثریت خال‌ها اکتسابی هستند و به طور طبیعی حدود 80 درصد مردم دارای یک یا چند خال هستند. در یک فرد میانسال داشتن 20 تا 40 خال کاملا طبیعی است. این خال‌ها بیشتر در دوران کودکی و بلوغ ایجاد می‌شوند و پس از سن 35 سالگی پیدایش خال جدید کمتر دیده می‌شود.

در بیشتر افراد با افزایش سن، خال‌های تیره‌رنگی روی پوست به خصوص در قسمت‌هایی که در معرض تابش نور خورشید هستند، مثل پشت دست‌ها و صورت، ظاهر می‌شوند.

حدود یک درصد نوزادان، در موقع تولد دارای خال هستند. خال‌های مادرزادی در موقع تولد ممکن است بسیار کمرنگ باشند و به همین دلیل ممکن است مورد توجه واقع نشوند.

هر خالی که دچار تغییر در اندازه، شکل یا رنگ شود یا دچار خونریزی، خارش، درد یا زخم شود، باید جدی گرفته شود و برای معاینه آن به پزشک مراجعه نمود

بعضی خال‌ها سرطانی می‌شوند؟

تعداد اندکی از این خال‌ها می‌توانند بدخیم یا سرطانی شوند. تشخیص اولیه این خال‌های مستعد به بدخیمی خیلی راحت است، فقط باید قدری توجه داشته باشید. هر خالی که تغییر پیدا کند می‌تواند مستعد بدخیمی باشد.

بزرگ شدن سریع خال، افزایش رنگ خال (تیره‌تر شدن) و هر نوع تغییر دیگر در رنگ خال، رشد قسمتی از خال و نامتقارن شدن آن از نظر شکل، تغییر در حاشیه خال از نظر رنگ یا شکل، زخمی شدن خال و ایجاد خونریزی، همه این علائم می‌توانند هشداری برای شما باشند تا به پزشک مراجعه کنید.

گاهی این گونه خال‌ها باید برداشته و آزمایش شوند، زیرا احتمال سرطانی شدن آنها وجود دارد.

12 توصیه خال خالی

1- از دستکاری و کندن خال‌های خود جدا خوداری کنید.

2- اصولا برداشتن خال و گذاشتن خال، هیچ‌کدام توسط پزشک متخصص توصیه نمی‌شوند. پس بی‌دلیل دنبال تغییر وضعیت خود نباشید.

3- خال‌هایی که در سنین بالا به رشد خود ادامه می‌دهند یا دچار تیرگی رنگ و تغییر شکل می‌شوند را باید برداشت.

4- هر خالی که دچار تغییر در اندازه، شکل یا رنگ شود یا دچار خونریزی، خارش، درد یا زخم شود، باید جدی گرفته شود و برای معاینه آن به پزشک مراجعه نمود.

5- خال‌هایی که قطری بیش از 5 میلیمتر دارند و دارای حاشیه‌ای نامنظم هستند و درجاتی از التهاب و تغییر رنگ در آن‌ها دیده می‌شود را باید جدی گرفت.

6- معمولا برداشتن خال توصیه نمی‌شود، به جز خال‌هایی که در نواحی تحت فشار و ضربه هستند که توصیه می‌شود برداشته شوند.

7- گاهی خال‌ها به رنگ پوست هستند و فرد با این تصور که جوش است، آن را دستکاری می‌کند که ممکن است منجر به بروز مشکلاتی شود. پس در نظر داشته باشید اساسا جوش‌ها اسباب بازی نیستند، مخصوصا خال‌هایی که خود را جوش جا می‌زنند. اگر هم احیانا با جوش خود ور رفتید و بهبود نیافت یا بزرگ‌تر شد، حتما به پزشک متخصص مراجعه کنید.

8- کسانی که در خانواده سابقه خال‌های سرطانی یا سرطان‌های پوست دارند، بهتر است خال‌های رنگی خود را جراحی و خارج کنند.

9- خال‌هایی که از بدن برداشته می‌شوند، حتما باید به آزمایشگاه پاتولوژی بروند و بررسی شوند.

10- افزایش تعداد خال‌ها به بیشتر از 50 خال می‌تواند نوعی اعلام خطر باشد. این افراد باید به پزشک مراجعه کنند و هر 6 ماه یا سالی یک بار تحت معاینه قرار گیرند.

11- تعداد خال در یک فرد کاملا ژنتیکی است و نمی‌توان آن را با ابزار یا کارهایی که در دنیا وجود دارد مانند جراحی یا لیزر تغییر داد.

12- این باور کاملا غلط است که با برداشتن خال بزرگ (مادر) احتمال زایش مجدد خال وجود ندارد، زیرا تعداد خال ارثی و تغییرناپذیر است، ولی زمان ظهور آن در افراد متفاوت است.