چرا کف دست تان عرق می کند؟

رطوبت دست‌ها یک مسئله پاتولوژیک است که ۱% افراد جامعه را البته در درجات مختلف درگیر می‌کند. این مشکل تعریقی ممکن است از عرق کردن ساده تا تعریق بیش از حد و بیمارگونه در کف دست‌ها رخ دهد.

مشکلات مرتبط با رطوبت دست‌ها

رطوبت دست‌ها مشکلات متعددی از زمینه شغلی تا زندگی روزمره را در پی دارد. در واقع، بسیاری از فعالیت‌های روزمره به دلیل این تعریق زیاد کف دست‌ها غیر ممکن می‌شود. این مسئله همچنین می‌تواند منشأ ترس، نگرانی و به تدریج انزوا اجتماعی شغلی شود.

علت رطوبت دست‌ها

عرق کردن دست‌ها یک حالت طبیعی است تا دمای بدن تنظیم شود. با این حال زمانی که بیش از حد و به خصوص همیشگی باشد یک مشکل بیمارگونه خواهد بود. به طور کلی، تولید عرق اضافی در شرایط هیجان شدید و عموماً استرس تشدید می‌شود. این تعریق زیاد نیز خود عامل استرس می‌شود که مجدداً این مکانیسم را افزایش می‌دهد و در واقع فرد در سیکل معیوبی قرار می‌گیرد.

علل تغذیه ای

علاوه بر استرس بعضی از مواد غذایی می‌توانند عامل رطوبت دست‌ها باشند که از جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

* گوشت گاو و بوقلمون
* دل و جگر، کله پاچه، سیرابی شیردان
* ماهی آزاد و سخت پوستان دریایی
*زرده تخم مرغ
* مارچوبه و کلم بروکلی
* خوراکی‌های سرشار از مواد معدنی مانند مس، ید، منیزیوم و روی
* غذاهای تند و فلفل دار مانند پیاز، سیر، خردل و انواع فلفل
* کافئین
* نوشیدنی‌های خیلی گرم و خیلی سرد

به علاوه بعضی بیماری‌ها نیز می‌توانند زمینه ساز رطوبت زیاد دست‌ها شوند که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به پرکاری تیروئید اشاره کرد که مجموعه اعمال متابولیسمی بدن را افزایش می‌دهد.

راه حل‌هایی برای بهبود رطوبت دست‌ها

امروزه روش‌های متعددی برای مقابله با تعریق و رطوبت دست‌ها وجود دارد که شناخته شده ترین آن‌ها عبارتند از:

* درمان‌های رفتاری در صورتی که علت تعریق استرس باشد.
* همئوپاتی، اسانس‌های گیاهی و طب سوزنی
* لوسیون، کرم و ژل‌های ضد تعریق که شب‌ها قبل از خواب به هر دو دست یا سه بار در روز به دست‌های خشک و تمیز مالیده می‌شود.
* روش‌های تزریق مانند بوتاکس
* عمل جراحی

روش‌های طبیعی‌تر و آسان‌تری نیز پیشنهاد می‌شود:

* نوشیدن دمنوش مریم گلی
* گذاشتن پودر کلر آلومینیوم روی دست‌ها به کمک باند
* قرار دادن دست‌ها در مخلوط سه قاشق سوپخوری سولفات منیزیوم با آب
* نگه داشتن چای کیسه‌ای استفاده شده در دست‌ها به مدت نیم ساعت
* نگه داشتن پالپ لیمو در دست‌ها برای کاهش تعریق
* فشار دادن تکه ای پنبه ای آغشته با کافور
* گذاشتن خاک رس روی کف دست‌ها
* قرار دادن دست‌ها در مخلوط آب گرم ولرم با کمی سرکه سیب به مدت ۱۰ دقیقه یک تا دو بار در روز.

آبله مرغان سوغات بهار برای کودکان

بهار که از راه می‌رسد، بعضی از بیماری‌ها شیوع بیشتری پیدا می‌کند. آبله مرغان هم یکی از این بیماری‌هاست که اواخر زمستان و اوایل بهار بیشتر شاهد بروز آن هستیم.

اگر کودک شما هم این روزها بی‌حال است و دانه‌های قرمز رنگی روی پوستش ظاهر شده، ممکن است آبله مرغان گرفته باشد؛ البته نگران نباشید، چون در اغلب موارد آبله مرغان بیماری خطرناکی نیست، اما در شرایطی خاص نیاز به رسیدگی‌های بیشتر و دقیق‌تری دارد که حتما باید با پزشک مشورت کنید.

آبله مرغان یکی از بیماری‌های پوستی ویروسی است که با علائمی شبیه سرماخوردگی و ایجاد ضایعات تاولی خارش‌دار نمایان می‌شود.

آبله مرغان از بیماری‌های شایع دوران کودکی است و معمولا اواخر زمستان و اوایل بهار شیوع بیشتری پیدا می‌کند.

ویروس این بیماری از فردی به فرد دیگر و از طریق تنفس و تماس انتقال می‌یابد و معمولا 2 تا 3 هفته پس از تماس کودک با ویروس، علائم بیماری خود را نشان می‌دهد.

ویروس این بیماری از حدود دو روز قبل از بروز ضایعات پوستی تا زمانی که تمام ضایعات کاملا خشک شوند، قابل انتقال به دیگران است

نشانه‌های آبله مرغان چیست؟

هنگامی که کودک به آبله مرغان مبتلا می‌شود، معمولا یک تا دو روز قبل از شروع ضایعات پوستی، احساس کسالت می‌کند؛ البته در این هنگام ممکن است علائمی مانند تب مختصر، گلودرد، دل درد یا سردرد هم داشته باشد.

ضایعات پوستی نیز به مرور زمان نمایان می‌شوند. این ضایعات ابتدا به صورت لکه‌های کوچک قرمز رنگ است و به تدریج برجسته‌تر شده و به دانه‌های آبداری شبیه تاول تبدیل می‌شود.

آبله مرغان جزو بیماری‌های بسیار مسری است و کودکان مبتلا باید از افراد مستعد ابتلا جدا شوند. همچنین باید بدانید ویروس این بیماری از حدود دو روز قبل از بروز ضایعات پوستی تا زمانی که تمام ضایعات کاملا خشک شوند، قابل انتقال به دیگران است.

زمان سرایت بیماری به طور متوسط حدود یک هفته است و به همین دلیل بیمار در این مدت باید از تماس با افراد مستعد دوری کند و مجاز به حضور در مدرسه نیست.

کودکی؛ بهترین دوران ابتلا به آبله مرغان

قدیمی‌ترها می‌گفتند بهتر است بچه‌ها زودتر آبله مرغان بگیرند؛ آنها تصور می‌کردند اگر کودکان در سنین پایین‌تر به این بیماری مبتلا شوند، مشکلات کمتری برایشان پیش می‌آید.

افراد بزرگسال در صورتی که واکسن این بیماری را نزنند و در صورتی که در کودکی به این بیماری مبتلا نشده باشند، شانس ابتلا را دارند؛ البته علائم بیماری در بزرگسالی شدیدتر است و می‌تواند خطرناک باشد.

در اغلب مواقع، آبله مرغان در کودکی بیماری‌ خفیف و خود محدود شونده است که بدون ایجاد هیچ عارضه‌ای بهبود می‌یابد. البته این امر، یک قانون نیست و حتی در زمان کودکی نیز این بیماری می‌تواند با عوارض و خطراتی همراه شود.

برای درمان چه کنیم؟

با توجه به این‌که آبله مرغان بیماری شایع و به نسبت بی‌دردسری است، خانواده‌ها کمتر به فکر درمان آن هستند؛ اما آیا واقعا نباید هنگام مواجهه با این بیماری به پزشک مراجعه کرد؟

چون در اغلب مواقع این بیماری در کودکان سالم، خود محدود شونده است و بدون هیچ عارضه خطرناکی بهبود می‌یابد، پزشک درمان اختصاصی ضد ویروس را برای چنین بیمارانی تجویز نمی‌کند، ولی در موارد خاصی مراجعه به پزشک ضروری است.

افراد بالای 12 سال، بیماران مبتلا به نقص ایمنی مادرزادی یا بیماری‌های نقص ایمنی اکتسابی مانند ایدز، بیمارانی که داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند، کسانی که سابقه بیماری‌های مزمن پوستی مثل اگزما دارند، مبتلایان به آسم که تحت درمان با داروهای استنشاقی یا خوراکی از نوع کورتیکواستروئید هستند، یا بیمارانی که به صورت درازمدت از آسپیرین استفاده می‌کنند، همچنین بیماران مبتلا به انواع سرطان، در صورت ابتلا به آبله مرغان حتما باید در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنند.

افراد مبتلا به آبله‌مرغان نباید با خانم‌های بارداری که سابقه ابتلا به این بیماری را ندارند، تماس داشته باشند

برای سایر افراد، درمان حمایتی مانند استفاده از استامینوفن در صورت تب کافی است.

در این بیماری به دلیل عوارض احتمالی نباید از داروهایی مانند آسپیرین و بروفن استفاده کنید. همچنین بهتر است مایعات بیشتری به کودک بدهید.

کودک نیز باید از خاراندن ضایعات پرهیز کند، چون علاوه بر این‌که این کار باعث اضافه شدن عفونت‌های ثانویه باکتریال به ضایعات پوستی آبله مرغان می‌شود، با ایجاد اسکار یا جوشگاه نیز از نظر زیبایی دردسرساز خواهد شد.

خارش آزاردهنده را با حمام روزانه کم کنید

حمام روزانه و کمپرس آب ولرم ضایعات پوستی، چند مرتبه در روز می‌تواند در بهبود خارش موثر باشد. همچنین می‌توانید از پزشک نیز درخواست کنید تا با تجویز داروهای ضدخارش، وضعیت را بهبود بخشد. برای جلوگیری از خاراندن پوست نیز از دستکش‌های نخی کمک بگیرید و ناخن‌های کودک را کوتاه کنید تا از بروز عفونت‌های ثانویه پوستی جلوگیری شود.

گاهی ممکن است ضایعات پوستی داخل دهان نیز ایجاد شود و غذا خوردن را برای کودک دشوار سازد. بهتر است در این حالت غذاهای نرم، خنک و بدون ادویه تهیه کنید. فراموش نکنید غذا نباید ترش باشد.

بیماری آبله مرغان در شرایط عادی به درمان اختصاصی نیاز ندارد. در صورت وجود تبی که بیش از 3 تا 4 روز پس از ظاهر شدن ضایعات پوستی ادامه می‌‌یابد، یا بیش از 5/38 درجه سانتیگراد است و هنگامی که عوارضی مانند سردرد شدید و سرفه‌های شدید یا تنفس سخت کودک، خواب‌آلودگی یا کاهش سطح هوشیاری، دل‌دردهای شدید یا استفراغ‌های مکرر وجود دارد، بیمار حتما باید به پزشک مراجعه کند.

در صورت بروز تشنج و هنگامی که دانه‌های پوستی، ترشحات چرکی پیدا می‌کند، پوست سالم اطراف دانه‌ها قرمز می‌شود یا مایع داخل آنها خونابه‌ای شده یا دچار خونریزی می‌شود نیز باید هر چه سریع‌تر با پزشک مشورت کرد.

علاوه بر این موارد، هنگامی که هر گونه درد، ورم، قرمزی و گرمی در پوست حس شود، بی‌تعادلی یا ناتوانی در راه رفتن وجود داشته باشد، یا این‌که آبله‌مرغان در دوره نوزادی یا اوایل شیرخوارگی بروز کند، والدین باید کودک را برای بررسی‌های بیشتر به پزشک برسانند.

افراد مبتلا به آبله‌مرغان نباید با خانم‌های بارداری که سابقه ابتلا به این بیماری را ندارند، تماس داشته باشند.

ویروس مولد این بیماری می‌تواند صدمات غیرقابل برگشتی برای جنین ایجاد کند و همچنین ابتلا به این بیماری در زمان بارداری نیز می‌تواند با تظاهرات بسیار شدید و خطرناک برای مادر همراه باشد. بنابراین خانم‌های باردار در صورتی که با فرد مبتلا به آبله مرغان تماس پیدا کردند، به خصوص قبل از هفته بیستم بارداری، حتما باید در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنند.

چگونه از شر خارش خلاص ‌‌شویم؟

از تحریکات پوستی گرفته تا گزیدگی ‌های ناشی از حشرات مختلف، هیچ چیز مانند یک خراشیدگی خوب نمی ‌تواند موجب خلاص شدن از شر خارش ‌های آزار دهنده شود.

از گذشته ‌های دور تا هم اکنون، بشر به صورت ناخودآگاه و آگاه، از خراشیدن پوست به عنوان راهی جهت از بین بردن انگل‌ ها و سایر عوامل خارجی استفاده کرده است. با این حال تا همین چند وقت پیش، حتی دانشمندان و محققان سرشناس دنیا نیز از راز نهفته در پشت این مکانیسم طبیعی اطلاعی نداشتند.

اکنون تحقیقاتی که در دانشگاه مینسوتای آمریکا انجام شده است، پاسخ مناسبی برای این ابهام ارائه کرده است:

ایجاد خراش در پوست موجب از کار افتادن موقتی سلول‌ های عصبی در نخاع می ‌شود. این سلول‌ ها به صورت طبیعی، احساس خارش را به مغز منتقل می ‌کنند.

هنگامی که حشره‌ای پوست بدن را نیش می‌ زند، سلول‌ های موجود در پوست، ماده شیمیایی خاصی را ترشح می ‌کنند که "هیستامین" نامیده می ‌شود. سلول‌ های عصبی که در اطراف سلول‌ های پوستی ترشح ‌کننده این ماده قرار دارند، نسبت به هیستامین از خود واکنش نشان داده و پیامی را به نخاع ارسال می ‌کنند. سپس پیامی به تالاموس مغز فرستاده می‌ شود که در این ناحیه، پیام ارسال شده درک شده و برای کل مغز قابل فهم می‌ شود. در ادامه تالاموس این پیام را به قشر مغزی منتقل می کند که در نتیجه احساس خارش ایجاد می‌ شود.

محققان دانشگاه مینسوتا در پروژه اخیر خود، ماده ی هیستامین را به پاهای چند میمون تزریق کردند و در عین حال فعالیت‌ سلول‌ های مخصوصی در نخاع این حیوانات را زیر نظر گرفتند. این سلول‌ ها با تشخیص سریع تزریق هیستامین، اقدام به ارسال پیام‌ های فوری کردند. با این حال زمانی که محققان نواحی اطراف نقطه تزریق را خراشیدند، این فرآیند دچار افت شد.

توصیه های ضد خارش پوست

خارش می‌تواند علل مختلفی داشته باشد. لذا اگر فردی با خارش به پزشک مراجعه کرد، اول باید معاینه شود و آزمایش کامل برای بررسی عملکرد غده ی تیرویید، کبد، کلیه و حتی هپاتیت انجام شود، زیرا خارش برعکس تصور رایج مردم، فقط علامت بیماری‌های پوستی نیست و بر اساس نوع مشکل داخلی که آن را ایجاد کرده، طبقه ‌بندی می‌شود؛ مثلا خارش ناشی از بیماری ‌های خونی، خارش کلیوی، خارش صفراوی و غیره.

اما از بحث بیماری ‌های داخلی که بگذریم، بیماری‌های پوستی متعددی وجود دارند که خارش جزو شکایات اصلی مبتلایانش است، مثلا اگزمای سرشتی، گال و درماتیت هرپسی فرم.

بیشتر خارش‌ها با گرما تشدید می‌شوند. همچنین استرس، اضطراب و ترس نیز می‌تواند خارش را تشدید کند.

اکثر خارش‌ها، شب هنگام، زمانی که فرد از کار و فعالیت روزانه فارغ می‌شود، تشدید می‌شوند.

کانال گوش خارجی، سوراخ بینی و ناحیه اطراف مقعد و ناحیه تناسلی، نواحی مستعد خارش محسوب می‌شوند.

خارش می‌تواند ریشه عصبی داشته باشد. برخی خارش‌ها در حیطه بیماری‌های پوست و مو، با مسایل روحی و روانی بسیار مرتبط هستند. در این بیماری‌ها فرد تمایل شدیدی به خاراندن برخی نواحی در دسترس پوست دارد و از خاراندن این نواحی لذت می‌برد و پوست شبیه پسوریازیس می‌شود. در درمان این افراد باید حتما به درمان مسایل روحی توجه شود و درمان موضعی به تنهایی جواب نمی‌دهد.

در برخی موارد مثل کهیر، علت اصلی خارش ماده هیستامین است. کهیر می‌تواند به دلیل مصرف یک دارو یا غذای خاص یا به دلیل برخی عفونت‌ها باشد. البته علل متعدد دیگری هم برای کهیر وجود دارند.

قدم اول درمان، تشخیص علت خارش است، اما برخی اقدامات وجود دارند که می‌توانند به تخفیف خارش کمک کنند، مثلا خنک نگه داشتن محیط، پرهیز از حمام داغ و نپوشیدن لباس پشمی.

خشکی پوست هم یکی از علل مهم خارش است. لذا چرب و مرطوب نگه داشتن پوست برای تخفیف خارش اهمیت بسیاری دارد. در افراد مسن، خشکی یک علت مهم و شایع خارش است.

برخی داروهای موضعی نیز می‌توانند موجب کاهش خارش‌های موضعی شوند، مانند بی‌حس کننده‌های موضعی (مثل کرم‌ لیدوکائین، ژل نیزوکانین) و برخی آنتی‌هیستامین‌های موضعی (مثل کرم داکسپین). کورتون موضعی هم در برخی موارد که علت خارش، التهاب است (مثل اگزماها) می‌تواند مفید باشد.

باید توجه داشت که تمام داروهای موضعی گاهی می‌توانند خود موجب ایجاد آلرژی و حساسیت و تشدید خارش گردند، بنابراین مصرف این داروها باید تحت نظر پزشک و ترجیحا با تجویز متخصص پوست باشد تا از مشکلات احتمالی جلوگیری شود.

از نظر داروهای خوراکی هم، آنتی‌هیستامین‌ها از شایع‌ترین داروهای تخفیف خارش‌اند، اما بسیاری از این داروها خواب‌آور هستند، لذا افراد به خصوص کسانی که رانندگی می‌کنند یا افراد مسن، هنگام مصرف این داروها باید بسیار مراقب باشند.

در نهایت از نور درمانی نیز می‌توان در درمان برخی خارش‌ها استفاده کرد.

خارش دست‌ها و چشم در فصل گرما

یکی از شایع‌ترین مراجعات به پزشکان متخصص پوست در فصول گرم بهار و تابستان، بروز خارش شدید در نواحی پشت دست‌ها، ساعد و گاهی صورت است.

مبتلایان معمولا به همراه خارش در پشت دست و ساعد، از قرمزی و بروز جوش‌ها و برجستگی‌های پوستی کوچکی شاکی هستند که به مرور زمان در طول شب یا در محیط خنک از شدت آن کاسته می‌شود.

اگر چه دانستن عوامل محیطی خارش‌زا ضروری است، اما باید دانست که مهم‌ترین علت خارش در این فصل با شرح حالی که بیان شد به علت تابش نور خورشید به پشت دست‌ها و ساعد است.

ممکن است دو سوال مهم مطرح شود؛ اول آن که مگر در زمستان و پاییز نور خورشید وجود ندارد؟

و دوم آن که چرا پشت دست و ساعد بیش از صورت دچار خارش می‌شود، در حالی که صورت بیشتر از سایر نقاط بدن در معرض نور خورشید قرار دارد.

در پاسخ به سوال اول باید گفت: افزایش طول روز و شدت نور خورشید در فصل بهار و تابستان، مهم‌ترین علت بروز خارش است، این به آن معنی است که پوست بدن ما در این فصول، طول موج‌های بیشتری از نور آفتاب (امواج آ و بی) را دریافت می‌کند.

پاسخ سوال دوم هم این است که هر منطقه‌ای از بدن که در فصل زمستان و پاییز کمتر در معرض تابش نور بوده یا کاملا پوشیده بوده‌اند و اکنون (بهار یا تابستان) بنا به دلایلی به راحتی در معرض نور قرار دارد، می‌تواند بیش از هر عضو دیگر دچار خارش شود. به عنوان مثال در فصل زمستان ما معمولا لباس آستین بلند به تن می‌کنیم، در حالی که در فصل بهار تمایل به پوشیدن لباس‌های آستین کوتاه داریم، بنابراین باید بدانیم ساعدها و دست‌هایمان که معمولا در فصل زمستان و پاییز پوشیده و حتی محروم از تابش نور ضعیف خورشید در فصول سرد بوده‌اند، اکنون ناگهان با روزهای بلند و گرم در معرض تابش نور قوی خورشید هستند که انتظار آن حد تابش و گرما را نداشته‌اند و به همین خاطر ممکن است شدت میزان خارش، در صورت کمتر از دست‌ها و ساعد باشد، زیرا طی فصول سرد صورت در تماس مستمر با نور خورشید ضعیف بوده و به اصطلاح به نور آفتاب عادت کرده و مقاومت مختصر داشته است.

گاهی بعضی بیماران از خارش شدید در گوش‌ها و گردن در فصل گرم شاکی هستند که اتفاقا باید گفت اینها کسانی هستند که در فصول سرد با کلاه و شال، گوش‌ها و گردن خود را می‌پوشانند و در فصول گرم، ناگهان گوش‌ها و گردن آنها در معرض نور شدید واقع می‌شوند که خود علتی مهم برای بروز خارش و قرمزی طاقت‌فرسای آنان است.

خارش و قرمزی چشم می تواند عوارضی مانند ایجاد ناخنک در چشم، آب مروارید و ایجاد اختلال در شبکیه را به دنبال داشته باشد

توصیه‌های درمانی و پیشگیرانه

ـ پوشش کامل پوست مناطق حساس بدن با لباس رنگ روشن، سبک و نخی که اخیرا دچار خارش شده (لباس آستین بلند، دستکش نخی، پیراهن یقه‌دار، بسته نگه داشتن پیراهن در مناطق گردن و سینه و استفاده از کلاه لبه‌دار برای جلوگیری از تابش نور آفتاب به گردن و گوش‌ها)

ـ استفاده از کرم‌های ضد آفتاب با فاکتور محافظتی 30 یا بالاتر برای صورت، گوش‌ها و پشت دست‌ها و تجدید هر 3 تا 4 ساعت اگر در فضای باز و آفتابی هستید.

ـ اگر شدت خارش زیاد است، می‌توانید از پماد موضعی استروئیدی متوسط مانند فلوسینولون در محل خارش و قرص خوراکی ضد خارش، البته با نظر پزشک متخصص، برای مدت کوتاه استفاده کنید.

ـ کسانی که از وسعت و شدت بیشتری از این بیماری رنج می‌برند، لازم است با پزشک متخصص پوست برای اطمینان از وجود یا عدم وجود بیماری‌های روماتیسمی پوست و مفاصل مشورت کنند.

خارش شدید چشم در فصل گرما را جدی بگیرید

خارش شدید چشم شایع ترین حساسیت چشمی است که در فصل گرما به علت مواجه شدن با آفتاب شدید بروز می کند.

خارش و قرمزی چشم می تواند عوارضی مانند ایجاد ناخنک در چشم، آب مروارید و ایجاد اختلال در شبکیه را به دنبال داشته باشد.

به افرادی که در فصل گرما با آلرژی های چشمی مواجه می گردند، توصیه می شود به منظور اقدامات درمانی مناسب بهتر است به پزشک مراجعه کنند.

استفاده از عینک های آفتابی و کمتر در معرض نور شدید آفتاب قرار گرفتن در کاهش حساسیت های چشمی موثر است.

کسانی که در محیط های خاص به سر می برند، از جمله آنهایی که زیاد کنار دریا هستند، رانندگانی که به مدت طولانی در جاده بسر می برند و همچنین اشخاصی که به ارتفاعات می روند حتما باید از عینک های مخصوص استفاده کنند.

با توجه به فصل گرما و استفاده از استخرهای عمومی، استفاده از عینک مخصوص شنا برای جلوگیری از حساسیت های چشمی ضروری است.

خشکی چشم از شایع ترین عوارض چشمی در فصل گرما است. این مساله بویژه در زنان بیشتر مشاهده می شود.

یکی از راه های درمان این مشکل استفاده از قطره های اشک مصنوعی است که باعث مرطوب نگه داشتن سطح چشم می شود.

اشک های مصنوعی که در بطری های چند بار مصرف قرار دارند، حاوی ماده نگهدارنده ای هستند که ممکن است چشم نسبت به آن حساس باشد و ایجاد آلرژی و حساسیت کند.

ناخن سالم نشانگر سلامتی-پارونی‌شیا (Paronychia)

آیا با ناخن های تان مشکل دارید؟ اگر همین طور است شنیدن صحبت های متخصصین پوست درباره حفظ سلامت ناخن ها می تواند برای شما هم جالب باشد.

ناخن ها در ماه 3/0 میلی متر رشد دارند

ناخن ها در حقیقت بخشی از پوست بدن به شما می روند که بخش اصلی آن ها را یک پروتئین به نام کراتین تشکیل می دهد. ناخن ها معمولا از مجاورت پوست اطرافشان رشد می کنند و بالا می آیند. بنابراین آن بخش از ناخن که با ناخن گیر می چینید، بخشی از ناخن است که مدت ها قبل تولید شده است و مسیر تمام بستر ناخن را طی کرده و به بالای انگشتان رسیده است.

هر ناخن از لایه ای از سلول های مخصوص در زیر قاعده ناخن و نزدیک پوست دور ناخن ساخته شده است.

اگر شما همین حالا به ناخن های تان نگاه کنید، هلالی از ناخن را به شکل رنگ پریده درست در زیر پوست اطراف ناخن های تان مشاهده می کنید. ناخن ها محکم به پوست زیرشان چسبیده اند و به وسیله چین های پوستی اطرافشان در مسیر مستقیم رشد کرده و بالا می آیند.

سرعت رشد ناخن های شما با دیگران متفاوت است و حتی ممکن است ناخن یکی از انگشتان تان خیلی سریع تر از سایر انگشتان رشد کند و یا سرعت رشد ناخن های دست و پای تان کاملا متفاوت باشد.

هر ناخن به طور متوسط 3/0 سانتی متر در طول یک ماه رشد می کند. بنابراین اگر شما مثلا به دلیل فرو رفتن ناخن انگشت پا در پوست اطراف آن مجبور شوید که به روش جراحی ناخن تان را بکشید، 5 تا 6 ماه طول می کشد تا ناخن جدیدی در محل آن رویش پیدا کند.

ناخن های مردان سریع تر از ناخن های بانوان رشد می کند. در دوران حاملگی سرعت رشد ناخن افزایش می یابد چون ترشح هورمون ها می توانند باعث افزایش سرعت رشد ناخن شوند.

وقتی ناخن ها بیمار می شوند

شما ممکن است ناخن های خوبی داشته باشید و شاهد رشد کاملا سالم ناخن های تان باشید ولی بسیاری از افراد با ناخن های شان مشکلات متفاوتی دارند. برخی افراد ناخن هایی شکننده دارند که فقط کافی است به لبه لباس شان گیر کند، در این صورت ناخن شان خیلی سریع می شکند.

شکنندگی ناخن ها در زمستان بیشتر می شود چون پوست و ناخن در این فصل خشک تر هستند. فرو بردن ناخن در آب حاوی کلر مثل آب استخر و مواد پاک کننده مانند وایتکس نیز باعث شکنندگی ناخن ها می شود.

برای این که از ناخن های تان در برابر شکستن محافظت کنید باید هنگام انجام کارهای منزل دقت کنید.

اگر شما لکه های سفید بر روی ناخن های تان دارید، نشان دهنده آسیب های جزیی به ناخن هستند. اشتباه نکنید این لکه ها از کمبود ویتامین خبر نمی دهند. ناخن ها ممکن است به علت بیماری کبدی، سفید و کدر شوند.

اگر به ناخن های افراد سیگاری نگاه کنید می بینید ناخن های انگشتانی که با آن سیگار را می گیرند، تغییر رنگ داده است.

گاهی وقتی انگشتان دست یا پای تان به جایی برخورد می کند لکه های آبی متمایل به قرمز در زیر بستر ناخن های تان پدیدار می شود که به مرور سیاه می شود. در این شرایط، خون ریزی در زیر بستر ناخن رخ داده که در ابتدا این لکه خونی قرمز رنگ است ولی به مرور و با تجزیه شدن این خون، تغییر رنگ ها در زیر بستر شفاف ناخن به چشم می آیند.

گاهی دور ناخن پوسته پوسته می شود یا به اصطلاح "ریشه" می کند. در این موارد، لبه های کنده شده را باید با قیچی های مخصوص ببرید و آن ناحیه را ضدعفونی کنید چون محل مناسبی برای ورود میکروب ها به درون پوست است.

دوپینگ ناخن ها

انواع مختلفی از مواد برای تقویت ناخن ها در بازار وجود دارند. با استفاده از این محصولات برای ناخن های ضعیف، شکننده و ورقه ورقه شده در کوتاه مدت می توان این ناخن ها را تقویت کرد اما اگر از این محصولات بیش از 3 هفته استفاده کنید، اثرات آن برعکس خواهد شد یعنی با سفت کردن بیش از حد ناخن ها، آن ها را به شکستگی مستعدتر می کنند.

یک روش مفید برای داشتن ناخن های سالم و محکم، مالیدن کرم دست و روغن های گیاهی بر روی ناخن و پایه آن پس از شست و شوی دست است.

با استفاده از یک سوهان ناخن به ناخن شکل و فرم دهید. سوهان را از گوشه ها به سمت مرکز نوک ناخن بکشید. به طور رفت و برگشتی سوهان را حرکت ندهید چون این کار باعث ایجاد رگه ها و ریش ریش هایی در نوک ناخن شده و در نتیجه ورقه ورقه می شود.

دست های تان را با آب گرم و صابون به مدت چند دقیقه نگه دارید تا جرم زیر ناخن ها پاک شود.

لاک های کهنه و قدیمی را پاک کنید و سعی کنید بیش از یک بار در هفته از پاک کننده لاک (استون) استفاده نکنید زیرا ناخن ها را خشک می کند و ناخن های خشک بیش از ناخن های نرم و مرطوب شده در معرض شکسته شدن هستند.

هیچ وقت از ناخن های تان استفاده ابزاری نکنید مثلا خارج کردن منگنه از درون کاغذ با ناخن صحیح نیست چون به شدت به بافت ناخن صدمه می زند.

دوستان و دشمنان ناخن ها

اگر دوست دارید دست ها و ناخن هایی سالم و زیبا داشته باشید باید مراقب موادی که با ناخن های تان در تماس هستند، باشید. ناخن ها در اثر غوطه ور شدن طولانی در آب یا مقادیر زیادیو مواد پاک کننده قوی، نرم شده و به تدریج تخریب می شوند. قلیا

حلال های آلی و روغن موتور نیز باعث نرم شدگی صفحه ناخن می شوند. روغن های معدنی موجب جدا شدن ناخن از بستر و ضخامت زیر ناخن می شوند. عفونت های کنار ناخن به وسیله میکروب های متفاوتی ایجاد می شوند. آشپزها، باغبان ها، کشاورزان و نوازندگان مستعد ابتلا به این عفونت ها هستند. این حالت به ویژه در اطراف ناخن های قصاب ها دیده می شود.

موقع آرایش ناخن ها مراقب آن ها باشید

‌انتخاب نادرست افراد برای آرایش ناخن، راه ساده ‌ای برای مبتلا شدن به تعداد زیادی از عفونت ‌ها است و خانم‌ ها باید در انتخاب آرایشگرانی که برای پدیکور و مانیکور به آن ها مراجعه می ‌کنند، دقت بسیاری داشته باشند.

دکتر اورنگو، متخصص پوست و دانشیار دانشکده پزشکی بیلور با بیان این نکته اضافه می ‌کند: بیماری‌ هایی که بر اثر آرایش غیربهداشتی ناخن ‌ها می ‌توانند خانم ‌ها را مبتلا کنند، شامل عفونت به وسیله قارچ ‌ها و مخمرها، هپاتیت C و حتی ایدز هستند.

تمام سالن ‌های آرایشی که بر روی ناخن‌ ها کار می ‌کنند، باید بعد از آرایش ناخن های هر فرد وسایل خود را استریل کنند، اما در برخی مواقع آرایشگاه‌ ها به دلیل شلوغی این کار را کامل انجام نمی‌ دهند.

دکتر اورنگو می ‌افزاید: اگر می خواهید از این خطرات در امان بمانید، بهترین کار این است که یک ‌سری لوازم مانیکور و پدیکور برای خودتان داشته باشید. در این صورت شما از تمیزی وسایل اطمینان دارید و دیگر نگران مراجعه به آرایشگاه ها نخواهید بود.

کسی که ناخن ‌های شما را آرایش می ‌کند نباید به سمت عقب ناخن فشار آورده یا پوست انتهای ناخن‌ ها را ببرد. پوست این ناحیه، ناخن ‌ها را به پوست دست می ‌چسباند و مانع از ورود قارچ ‌ها و مخمرها به داخل بدن می ‌شود. اگر می خواهید بر روی این قسمت از پوست کار کنید تنها باید از محلول‌ های حل‌ کننده کوتیکول استفاده کنید. این محلول‌ ها بدون این که کوتیکول یا همان پوست انتهای ناخن ‌ها را از ناخن جدا کنند آن را نرم می ‌کنند.

علاوه بر این، افرادی که مایلند ناخن مصنوعی داشته باشند باید بیشتر نگران سلامت دست های شان باشند.

برای پیشگیری از عفونت ‌های گوناگون سعی کنید دست‌ های خود را تمیز نگاه دارید، در صورت نیاز از مرطوب ‌کننده‌ های ناخن استفاده کنید و ناخن های تان را مرتب کنید. برخی ویتامین‌ ها مانند بیوتین نیز می ‌توانند به داشتن ناخن‌ های سالم کمک کنند.

مو فرفری ها بخوانند

داشتن موهای فر خوبی و بدی‌های زیادی دارد. اگر بدانید آن‌ها را چگونه حالت دهید، همه حسرت موهای‌تان را خواهند خورد و اگر ندانید، همیشه موهایی وز و نامرتب خواهید داشت.

کسانی که موهای فر دارند، معمولا با مشکلاتی چون خشکی موها، وز و شکنندگی آن مواجه می‌شوند. علاوه بر این برای زیبا به‌نظر رسیدن موهای فر مراقبت‌های خاصی نیاز است، در حالی‌که بیشتر محصولاتی که برای این نوع مو در بازار وجود دارد،  برای مصرف طولانی مدت اثر خوبی روی موها نخواهد داشت، در واقع موهای فر نسبت به دیگر انواع مو، بسیار آسیب‌پذیرتر و ضعیف‌تر است و در عین حال محصولات حالت‌دهنده آن نیز وضعیت را مشکل‌تر هم می‌کنند.

به همین دلیل برای جلوگیری از آسیب بیشتر، استفاده از تکنیک‌های طبیعی برای حالت‌دادن و مراقبت می‌تواند بسیار موثر و مفید باشد تا بتوان فر طبیعی موها را در بهترین حالت نگه داشت و آسیب کمتری هم به آن وارد کرد.

اگر موهای‌تان کدر و مات است، راه درخشان ‌کردن...

اگر دقت کنید بیشتر کسانی که موهای‌شان به‌طور طبیعی فر است، جلوه و درخشندگی موهای‌شان کمتر از کسانی است که موهای صاف دارند.

برای درخشنده‌ کردن موهای فر، مرطوب‌کردن آن‌ها با کرم‌های آبرسان بسیار موثر است.

همچنین می‌توانید پوست کف‌ سر و موها را با مقدار نسبتا زیادی از یک نوع روغن تصفیه شده مثل روغن کنجد یا بادام ماساژ دهید.

بهتر است بعد از این‌که به موها روغن زدید، آن‌ها را با یک حوله گرم بپوشانید و اجازه دهید حدود یک ساعت روغن روی موها باقی بماند. بعد حوله را از روی سر بردارید.

در این مرحله استفاده از گل سرشور می‌تواند بسیار موثر باشد. کافی است مقداری از آن را به حالت خمیر درآورید و به موها بمالید. بعد چند دقیقه موها را با آب ولرم و شامپو بشویید.

بعد موها را کمی با حوله خشک کنید و در آخر مقدار خیلی کمی از همان روغن قبلی را روی موهای مرطوب‌تان بمالید و اجازه دهید موها به‌طور طبیعی خشک شوند. این کارها موجب می‌شوند فر طبیعی موهای شما درخشان‌تر و زیباتر به‌نظر برسند.

استفاده از روغن زیتون بهترین راه‌حل برای رهایی از موخوره است

درمانی برای شکنندگی موها

موهایی که فر طبیعی دارند، خیلی مستعد شکننده‌شدن هستند، گاهی با یک شانه ساده تعداد زیادی از موها می‌شکنند. به همین دلیل این نوع موها برای سالم ماندن نیاز به مکمل پروتئین دارند تا بتوانند خود را ترمیم کنند. کاندیشنرهای مو (نرم‌کننده) که از مواد طبیعی تشکیل شده باشند، می‌توانند این مشکل را تا حدی برطرف کنند.

بهترین کار این است که خودتان در منزل و با استفاده از مواد طبیعی و تازه چنین کاندیشنری تهیه کنید. کافی است تخم مرغ و سس مایونز را به نسبت یک به دو با هم مخلوط کنید و حسابی به هم بزنید تا کاملا یکنواخت شود. حال این کاندیشنر طبیعی را روی موهای‌تان بمالید و روی سر را با یک کلاه بپوشانید تا مواد بهتر جذب ساقه موها شوند. این مخلوط باید حدود 30 تا 45 دقیقه روی موها بماند و بعد موها را آب ‌بکشید. این کاندیشنر مو همچون درمانی موثر به ترمیم موها کمک می‌کند و موجب می‌شود موها نرم و درخشان شوند.

یک دستورالعمل عجیب و غریب

یکی دیگر از مشکلات رایج موهای فر، موخوره است. استفاده از روغن زیتون بهترین راه‌حل برای رهایی از این موخوره‌هاست.

تمام کاری که شما باید انجام دهید، این است که موها و پوست کف سر را به روغن زیتون آغشته کنید و ماساژ دهید. بعد با یک حوله گرم روی موهای‌تان را بپوشانید. حتی می‌توانید حوله را در آب داغ بیندازید تا کاملا داغ شود. بعد با این حوله موهای‌تان را بپوشانید تا موها کاملا آبرسانی شوند. اجازه دهید حوله حدود دو ساعت روی سرتان باشد. بعد با ماست موها را بشویید (اگر موهایی چرب دارید با آبدوغ بشویید). بعد موها را آب بکشید. پیشنهاد می‌کنیم یک روز بعد موها را شامپو کنید.

این دستورالعمل را هفته‌ای یک‌بار، برای 3 تا 4 هفته ادامه دهید تا اثر فوق‌العاده آن را ببینید.

چگونه صبح‌ها موها را حالت دهید

یکی از مشکلات موهای فر این است که همیشه بعد از حمام زیباست، ولی بعد از یک شب خوابیدن حالت خود را از دست می‌دهد و ژولیده و درهم ریخته به‌نظر می‌رسد. شما می‌توانید شب حمام بروید، ‌موهای‌تان را آن‌گونه که دوست دارید با محصولات مخصوص موهای فر حالت دهید و صبح فقط کمی به آن‌ها آب بپاشید تا مواد حالت‌دهنده دوباره فعال شوند و موها، حالت خود را بازیابند.

مخلوط شیر و عسل می‌تواند به خوبی موها و پوست کف‌سر را تغذیه کند و مواد مغذی درون شیر و عسل روی بافت موها و صاف‌شدن آن‌ها تاثیر فوق‌العاده‌ای دارد

راه‌هایی برای صاف‌کردن طبیعی موها

شیر نارگیل به دلیل اثر ابریشمی که به موها می‌دهد شهرت دارد. استفاده مرتب از آن می‌تواند جنس موهای شما را بهبود دهد تا هم حالت‌پذیرتر و هم نرم‌تر شود، اما می‌توانید از آن به‌گونه‌ای استفاده کنید که اثرش را بیشتر هم کنید. کافی است یک لیوان شیر نارگیل را با دو قاشق غذاخوری آبلیمو (تقریبا یک عدد لیموترش) مخلوط کنید و سپس این مخلوط را در یخچال بگذارید تا کاملا سرد شود.

وقتی دمای مخلوط پایین آمد و سرد شد، تقریبا حالت کرمی شکل پیدا می‌کند. این مخلوط کرمی را به موهای‌تان بمالید و بعد با حوله‌ای که قبلا در آب داغ گذاشته بودید، موها و سر را بپوشانید. بعد از مدتی موها را آب بکشید و با شامپو بشویید. این کار را حدود 3 هفته ادامه دهید تا شاهد باشید چگونه موهای‌تان نرم و ابریشمی و درخشان می‌شود.

روغنی که به خوبی در موها نفوذ می‌کند

خشکی موهای فر را با روغن جوجوبا هم می‌توان تا حدی درمان کرد. این نوع روغن در بسیاری از شامپو‌ها وجود دارد و علاوه بر این می‌توانید به‌صورت خالص نیز آن‌را تهیه کرده و مصرف کنید. در حقیقت روغن جوجوبا می‌تواند به خوبی در ساقه موها نفوذ کند و آب آن‌ها را تامین کند. تنها کافی است پوست کف سر و خود موها را با این روغن ماساژ دهید. البته پیشنهاد می‌کنیم فر موها را نیز با همین روغن حالت دهید تا ببینید چگونه موهای‌تان بهتر از همیشه حالت می‌گیرد.

راهی برای تقویت موهای فر

موهای فر نسبت به دیگر انواع موها، بسیار ضعیف‌تر هستند، بنابراین نیاز به مراقبت بیشتری دارند. مخلوط شیر و عسل می‌تواند به خوبی موها و پوست کف‌سر را تغذیه کند، ‌در واقع مواد مغذی درون شیر و عسل روی بافت موها و صاف‌شدن آن‌ها تاثیر فوق‌العاده‌ای دارد.

کافی است یک فنجان شیر را با یک قاشق غذاخوری عسل مخلوط کنید. بعد چند توت‌فرنگی له شده را به آن‌ها اضافه کنید و سپس این مخلوط را به موهای‌تان بمالید. اجازه دهید این مخلوط حدود دو ساعت روی موها باقی بماند و سپس موها را شامپو کنید. می‌بینید که چگونه موهای‌تان صاف و نرم و ابریشمی می‌شود.

علت سفیدشدن انگشتان دست چیست؟

پدیده رینود (Raynaud's phenomenon) یک بیماری است و در اثر تغییرات دما (سرد و گرم شدن هوا) و یا تغییرات روحی، رنگ انگشتان دست و یا پا تغییر می کند.

گرفتگی غیرعادی رگ های خونی باعث کاهش جریان خون به بافت های موضعی می شود و در نتیجه رنگ پوست تغییر می کند.

در ابتدا به علت کاهش جریان خون در رگ ها (عروق خونی)، انگشتان دست سفید می شوند.

سپس به علت کمبود طولانی مدت اکسیژن در بافت، انگشتان کبود (آبی) می شوند.

در آخر به علت باز شدن عروق خونی، گرگرفتگی رخ می دهد و انگشتان قرمز می شوند.

این تغییر رنگ ها (از سفید به آبی و از آبی به قرمز) بیشتر اوقات در اثر هوای سرد رخ می دهد.

افراد در معرض خطر

اغلب زنان را در سنین 20 تا 40 سالگی گرفتار می کند.

افراد دارای بیماری های روماتوئید (روماتیسم)

علل

هنگامی که پدیده رینود به تنهایی رخ دهد، به نام پدیده رینود اولیه خوانده می شود.

اما اگر در اثر بیماری دیگری رخ دهد، به نام پدیده رینود ثانویه خوانده می شود.

عدم کنترل اعصاب عروق خونی و حساسیت اعصاب به سرما به عنوان علل رینود به حساب می آیند.

تغییر رنگ انگشتان در نتیجه گرفتگی عضلات دیواره عروق خونی و به دنبال آن اتساع ناگهانی عروق می باشد

عواملی که باعث پدیده رینود می شوند

- بیماری های روماتیسمی از قبیل: اسکلرودرمی، آرتریت روماتوئید و لوپوس

- عدم تعادل هورمونی (کم کاری تیروئید و کارسینوئید)

- تروما (آسیب روانی)

- سندرم شوگرن

- سرمازدگی

- داروها (آمفتامین برای تنگ شدن شریان ها، پروپارانولول، استروژن بدون پروژسترون اضافی، بلئومایسین که در درمان سرطان استفاده می شود و ارگوتامین که برای سردرد استفاده می شود)

- نیکوتین و بیماری بورگر ( Buerger)

- به ندرت در مبتلایان به سرطان

- آسیب های مکرر (به خصوص از ارتعاشات) مانند: افرادی که دائما در حال تایپ کردن و نواختن پیانو می باشند.

- سندروم خروجی قفسه سینه

علائم

بیماران مبتلا به پدیده رینود ثانویه، می توانند دارای علائم بیماری زمینه ای باشند.

علائم این پدیده بستگی به شدت گرفتگی عروق دارد.

بیشتر بیماران دارای نوع خفیف، دچار تغییر رنگ پوست در اثر سرما می شوند. آنها همچنین ممکن است دچار بی حسی و سوزن سوزن شدن انگشتان گردند.

هنگامی که گرفتگی عروق خونی مداوم شود، اعصاب حسی نسبت به کمبود اکسیژن برانگیخته شده و می تواند باعث درد انگشتان شود.

هنگامی که ذخیره اکسیژن در بافت کم شود، به ندرت می تواند باعث زخم شدن انگشتان گردد. انگشتان زخمی می توانند عفونی گردند.

اگر کمبود اکسیژن همچنان ادامه داشته باشد، قانقاریای انگشتان (از بین رفتن بافت) می تواند رخ دهد.

بینی، گوش ها و زبان کمتر زخمی می شوند. این مناطق تنها می توانند درد و بی حسی را تجربه کنند.

تشخیص

در افرادی که دچار تغییر رنگ پوست در اثر سرما می شوند، تشخیص رینود کار سختی نیست.

برخی اوقات با استفاده از وسایل بزرگنمایی، مویرگ های اطراف ناخن بیمار قابل مشاهده می باشد.

حالت غیرطبیعی مویرگ های اطراف ناخن، نشاندهنده بیماری روماتیسمی می باشد.

در رینود، آزمایش خون برای تشخیص استفاده نمی شود.

برخی پزشکان، برخی آزمایشات خون را برای رد کردن بیماری های مرتبط با روماتیسم و تیروئید تجویز می کنند.

اگر عروق خونی کاملا بسته شوند، قانقاریا و زخم های پوستی رخ می دهد

درمان

هدف از درمان کنترل و جلوگیری از سرد شدن، زخم شدن و عفونی شدن انگشتان دست و پا می باشد.

این بیماران نباید داروهایی را که باعث تشدید گرفتگی عروق می شوند، مصرف کنند. این داروها شامل: داروهای کنترل وزن، داروهای مقابله با سرما، پزودوافدرین، مسدود کننده های بتا، داروهای افزایش فشار خون و بیماری قلبی، آتنولول، متوپرولول، نادولول و پروپرانولول هستند.

پماد نیتروگلیسرین برای افزایش ذخیره خون استفاده می شود.

بیماران با علائم مزمن و آزاردهنده ممکن است با مصرف داروهای خوراکی گشاد کننده عروق بهبود یابند.

داروهایی که به رقیق شدن خون کمک می کنند، عبارتند از: دوزهای پایین آسپرین و دی پیرایدامول.

برخی از بیماران از داروی پنتوکسی فیلین استفاده می کنند. این دارو باعث می شود گلبول های قرمز خون انعطاف پذیرتر شوند و در نتیجه گردش خون بهتر صورت گیرد.

اگر این بیماری شدید شود، منجر به قانقاریا (مردن بافت) می گردد. در این مورد از عمل جراحی اعصاب که به نام: سمپاتکتومی خوانده می شود، استفاده می کنند. در این عمل جراحی، عصبی که انقباض عروق را تحریک می کند، قطع می شود.

پیشگیری

- گرم نگاه داشتن اندام: پوشیدن لباس گرم در هوای سرد بسیار مهم است. پوشیدن دستکش می تواند مفید باشد.

- کافئین مثل قهوه مصرف نکنید.

- لباس و کفش راحت و جوراب پشمی بپوشید.

- پابرهنه راه نروید.

- از فشردن عروق خونی توسط باندهای محکم مچ دست و یا پا باید دوری کنید.

- بیماران باید از دست ها و پاهایشان مراقبت کنند. هر گونه زخم و یا عفونتی را باید به سرعت درمان کنند تا از عفونت های جدی تر جلوگیری شود.

- از استرس روحی و وسایلی که دستان شما را می لرزاند باید دوری کنید.

- سیگار کشیدن را ترک کنید و در معرض دود سیگار قرار نگیرید. مواد شیمیایی موجود در دود تنباکو باعث تنگ شدن عروق خونی و آترواسکروزیس می شود و باعث کمبود ذخیره اکسیژن در بافت می گردد.

- مراقبت از ناخن ها نیز لازم است.

عوارض

- اگر عروق خونی کاملا بسته شوند، قانقاریا و زخم های پوستی رخ می دهد.

- کاهش مداوم جریان خون باعث باریک شدن و مخروطی شدن انگشتان، نرم شدن و براق شدن پوست و کاهش رشد ناخن ها می شود.

با بیماری سارکوئیدوز آشنا شوید

در بیماری سارکوئیدوز (Sarcoidosis)، التهاب در گره های لنفاوی، ریه ها، کبد، چشم ها، پوست و دیگر بافت ها رخ می دهد.

علل

علت این بیماری هنوز مشخص نشده است.

در این بیماری، توده کوچکی از بافت غیرطبیعی (گرانولوما) در اندام های خاص بدن شکل می گیرد.

گرانولوماها، خوشه هایی از سلول های ایمنی هستند.

در برخی مبتلایان، این گرانولوماها از بین نمی روند و در نتیجه موجب التهاب بافت و زخم شدن آن می شوند.

این بیماری، تقریبا تمام اندام های بدن را مورد حمله قرار می دهد، اما اغلب بر ریه ها اثر دارد.

علل احتمالی سارکوئیدوز عبارتند از:

- واکنش شدید سیستم ایمنی به عفونت

- حساسیت زیاد به عوامل زیست محیطی

- عوامل ژنتیکی

زنان بیشتر به این بیماری دچار می شوند.

این بیماری در سن 20 تا 40 سالگی شایع است.

سارکوئیدوز در کودکان بسیار نادر است.

بیشتر مبتلایان به سارکوئیدوز دارای علائم ریوی می باشند

علائم

هنگامی که علائم رخ می دهد، این علائم تقریبا تمام بدن و اندام ها را درگیر می کند.

بیشتر مبتلایان دارای علائم ریوی می باشند.

- درد سینه

- سرفه های خشک

- تنگی نفس

- خستگی

- تب

- درد مفاصل

- احساس ناراحتی

- کاهش وزن

- ریزش مو

- برآمدگی های قرمز در صورت و بازوها

- زخم های برجسته، قرمز رنگ و سفت (اریتم ندوزوم) در جلوی ساق پا

- خارش پوست و ظهور جوش

- زخم هایی که بزرگ و ملتهب می شوند.

- سردرد

- تشنج

- تعریق شبانه

- ضعف در یک قسمت صورت

- تاری دید

- ترشح اشک از چشم

- خشکی چشمان

- خارش چشمان

- درد چشمان

- از دست دادن بینایی

- دهان خشک

- خون دماغ

- غش کردن

- ورم قسمت بالایی شکم

راه های تشخیص

- صدای تنفس

- بزرگ شدن کبد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی

- بزرگ شدن طحال

- بزرگ شدن غدد بزاقی

- وجود کیست در بافت استخوانی

- تحریک پوست و خارش

- عکسبرداری از قفسه سینه

- CT اسکن قفسه سینه

- اسکن ریه

- نمونه براداری از ریه و دیگر بافت های بدن

- شمارش کل گلبولهای قرمز خون

- آزمایش های عملکرد کبد

درمان

علائم سارکوئیدوز، بدون درمان، به خودی خود بهتر خواهند شد.

بیمارانی که چشم، قلب، سیستم اعصاب و یا ریه هایشان درگیر شده است، ممکن است نیاز به کورتیکواستروئید داشته باشند.

درمان ممکن است 1 تا 2 سال ادامه داشته باشد. برخی از بیماران نیز ممکن است به درمان مادام العمر نیاز داشته باشند.

داروهای سرکوب گر سیستم ایمنی ممکن است نیاز باشد. به ندرت، برخی از بیماران نیاز به پیوند قلب و یا ریه پیدا می کنند.

بیماران مبتلا به سارکوئیدوز نباید در معرض گرد و غبار و مواد شیمیایی که ممکن است به ریه ها آسیب برسانند، قرار بگیرند

عوارض

- عفونت قارچی ریه

- آب سیاه و کوری چشم (به ندرت)

- سنگ کلیه به علت افزایش کلسیم خون و یا ادرار

- پوکی استخوان و دیگر عوارض ناشی از مصرف کورتیکواستروئیدها برای مدت زمان طولانی

- پرفشاری خون ریوی

- ناباروری در مردان

مرگ در اثر این بیماری کمتر از 5 درصد می باشد و به دلایل زیر رخ می دهد:

- خونریزی بافت ریه

- تخریب و نابسامانی قلب و تپش نامنظم قلب

- زخم در ریه

درمان های خانگی

- سیگار نکشید.

- در معرض گرد و غبار و مواد شیمیایی که ممکن است به ریه ها آسیب برسانند، قرار نگیرید.

- رژیم متعادل داشته باشید. به مقدار زیاد میوه جات و سبزیجات و غلات را مصرف کنید.

- روزانه 8 تا 10 لیوان آب مصرف کنید.

- 6 تا 8 ساعت در شب بخوابید.

- مرتب ورزش کنید.

- وزن خود را متعادل کنید.

- مصرف زنجبیل و روزماری مفید است.

- برای کاهش استرس می توانید از ویتامین های گروه B استفاده کنید.

- ماساژ گرمایی نیز برای این بیماران خوب است.

- ماساژ با روغن های تسکین دهنده مثل روغن روزماری، کاج و یا اکالیپتوس.

بارداری و سارکوئیدوز

بسیاری از زنان جوان مبتلا به سارکوئیدوز، در حالی که درمان می شوند می توانند نوزادان سالم به دنیا بیاورند. اما بهتر است با پزشک خود در تماس باشند.

معاینات پزشکی در طول بارداری و بلافاصله بعد از آن، برای بیمار مبتلا به سارکوئیدوز مهم است.

در برخی موارد، استراحت مطلق در سه ماهه آخر بارداری لازم است.