3 خاصیت فوق‌العاده آب چغندر

آب چغندر قدرت عضلانی بیماران قلبی را بهبود می‌بخشد، فشار خون را کاهش می‌دهد و به تناسب اندام کمک می‌کند.

آب چغندر و افزایش قدرت عضلانی بیماران قلبی
آب‌چغندر حاوی غلظت بالایی از نیترات است و می‌تواند به افزایش قدرت عضلات بیماران قلبی کمک کند. نیترات‌ها طی فرآیندی در بدن به اکسید نیتریت تبدیل می‌شوند که در کمک به شل شدن دیواره رگ‌های خونی و بهبود سوخت و ساز بدن نقش مهمی دارند. تحقیقات نشان داده است که نیترات موجود در چغندر و سبزیجات برگ‌دار مانند اسفناج، عملکرد عضلانی افراد به ویژه ورزشکاران و دوچرخه‌سواران را افزایش می‌دهد.

قدرت بدنی شاخص مهمی برای نوع عملکرد افراد است؛ خواه نارسایی قلبی یا سرطان داشته باشند یا هر بیماری دیگری. به‌طور کلی هرچه فرد از لحاظ جسمی قدرتمندتر باشد زندگی طولانی‌تری خواهد داشت. از سن خاصی به بعد، به ازای هر یک سال، یک درصد از قدرت عملکرد ماهیچه و عضلات بدن کاسته می‌شود. امید است یافته‌های این مطالعه بتواند در به تعویق انداختن ضعف و سستی ماهیچه‌ها ناشی از کهولت سن مؤثر باشد.

آب چغندر و کاهش فشار خون
طی بررسی اخیر در آمریکا که در ژورنال فشار خون به چاپ رسیده است، نوشیدن روزانه یک فنجان آب چغندر می‌تواند موجب کاهش فشارخون شود.آب چغندر محتوی 2 گرم نیترات رژیمی است. نیترات در بدن ابتدا به نیتریت و سپس نیتریک اکسید خون تبدیل می‌شود. نیتریک اکسید گازی است که موجب گشادی عروق خونی می‌شود و به جریان خون کمک می‌کند.افراد با فشار خون بالا در صورت مصرف 250 میلی‌لیتر آب چغندر (معادل یک لیوان) می‌توانند فشارخون خود را تا 10 میلی‌متر جیوه کاهش دهند ، امید است که با افزودن سبزیجات با نیترات بالا مثل یک واحد سبزیجات برگ سبز یا چغندر به رژیم غذایی افراد سبب ارتقای سطح سلامت قلب و عروق شویم.

آب چغندر و تناسب اندام
برای آنکه ورزش کردن نتیجه مثبتی داشته باشد، لازم است مصرف این نوشیدنی را در برنامه غذایی خود بگنجانید.مصرف آب چغندر کمک می‌کند تا ورزش کردن برای افراد مؤثرتر بشود.نیترات موجود در آب چغندر در بدن به اکسید نیتریت تبدیل می‌شود، که این مولکول قادر است رگ‌های خونی را گشاد کرده و جریان خون را افزایش دهد.این نوشیدنی شگفت‌انگیز کار قلب را سبک کرده و میزان O2 تحویلی را بالا می‌برد، با این حرکت می‌توانید پیش از آن که خسته شوید میزان فعالیت بالایی داشته باشید.

7 دلیل عالی برای خوردن ماهی

خواص غذایی ماهی بسیار است اما برخی افراد هم هستند که تمایلی به خوردن آن ندارند. اگر شما هم جزو این افرادید، بهتر است با چند اثر بی‌نظیر آن آشنا شوید؛ شاید برای حفظ سلامت خودتان هم که شده، ‌خودتان را قانع کردید که از این پس به خوردن ماهی رو آورید.

1- قلبی مقاوم و سالم

به همه افراد توصیه می‌شود حداقل 2 بار در هفته ماهی و دیگر خوراکی‌های دریایی میل کنند زیرا مقادیر بالای امگا 3 موجود در آن موجب تقویت قلب و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی می‌شود. اسیدهای چرب امگا 3 برای بدن ضروری هستند و اگرچه در بدن ساخته نمی‌شوند اما برای عملکرد مطلوب اندام‌ها لازمند. این چربی‌ها همچنین خطر ابتلا به پرفشاری خون، افزایش کلسترول، تری گلیسرید و... را نیز کاهش می‌دهند.

2- کاهش قند خون
دیابتی‌ها باید ماهی را به عنوان یکی از غذاهای اصلی خود در نظر بگیرند زیرا علاوه بر تامین نیازهای غذایی می‌تواند به کنترل مقدار قند موجود در خوراکی‌ها کمک کند. البته توصیه می‌شود این افراد از ماهی‌های سرشار از جیوه مانند انواع وحشی پرهیز کنند زیرا عامل پیشرفت دیابت نوع 2 محسوب می‌شود. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که امگا 3 با منشا دریایی تاثیر قابل توجهی برای مقابله با دیابت و عدم تحمل گلوکز است زیرا باعث می‌شود سلول‌ها نسبت به انسولین حساستر شوند که همین حالت باعث کاهش قند خون می‌شود. به افراد در معرض خطر ابتلا به دیابت نیز توصیه می‌شود 3 بار در هفته ماهی میل کنند.

3- تضمین استحکام استخوان‌ها
با افزایش سن، حجم استخوان‌ها کاهش می‌یابد و بیماری‌هایی مانند پوکی استخوان بروز می‌کنند. برای مقابله با این مشکلات بدن نیاز به دو ماده معدنی مکمل و اساسی یعنی کلسیم و فسفر دارد که بخش مهمی از استخوان‌ها را شامل می‌شوند. ماهی بخصوص ماهی روغن، کپور و آزاد منبعی غنی از فسفر محسوب می‌شوند و به استحکام استخوان‌ها کمک می‌کنند.

4- تقویت ضریب هوشی
یکی از نتایج تعجب آور تحقیقات این است که مصرف منظم ماهی در نوجوانان موجب افزایش ضریب هوشی می‌شود. تا مدت‌ها پیش تصور می‌شد که این تاثیر به خاطر وجود فسفر ماهی است. گرچه اجزای مغز به طور اساسی از فسفر تشکیل شده‌اند اما عملکرد این نمک معدنی روی قشر خاکستری همچنان مورد بررسی است. اما بدن معمولا دچار کمبود اسیدهای چرب امگا 3 است که عملکرد‌ها و فواید بسیار دارند. این چربی‌ها همچنین نقش اساسی در پیشگیری از تحلیل‌های‌شناختی دارند. جالب است بدانید فسفر در بدن به شکل فسفات پتاسیم، سدیم یا کلسیم وجود دارد و بخش قابل توجهی از تجمع آن در استخوان‌های بدن است.

5- تاخیر در بروز چین و چروک‌ها
پیر شدن پوست که چین و چروک‌ها علائم آن هستند در نتیجه عدم تعادل بین تولید رادیکال‌های آزاد و دریافت آنتی اکسیدان‌ها بروز می‌کند. رادیکال‌های آزاد به مقدار خیلی زیاد پیر شدن سلول‌ها را تسریع می‌کنند و مقدار بسیار کم آنتی اکسیدان‌ها نمی‌توانند با عملکرد آن‌ها مقابله کنند.مصرف ماهی علاوه بر تامین امگا 3 برای کاهش آسیب رادیکال‌های آزاد، انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی با خاصیت آنتی اکسیدانی مانند ویتامین A، E، سلنیوم و روی را نیز به بدن می‌رساند.

6- تسریع شیردهی
ماهی حاوی ترکیباتی است که برای رشد مطلوب کودک عالی است. مصرف ماهی برای بهبود شیردهی به مادران جوان توصیه می‌شود. همچنین در دوران بارداری نیز مفید است زیرا خطر تولد زود هنگام جنین را کاهش می‌دهد. البته باید توجه داشت که ماهی‌های وحشی مانند آزاد و تن حاوی جیوه هستند که برای کودک مضر است. به علاوه باید از مصرف غذاهایی که با ماهی خام تهیه می‌شود نیز اجتناب کرد.

7- از همه مهمتر: حفظ سلامتی
ماهی می‌تواند با دردهای معمول روزمره مقابله کند زیرا این غذای دریایی، خواص ضد التهابی دارد. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که روغن ماهی قدرت بهبود بیماری‌ها را در خود دارد. در واقع مصرف منظم این روغن لنفوسیت‌های B را تقویت می‌کند که مسئول مقابله با تهاجمات ویروس‌ها و باکتری هاست. همچنین موجب احساس سرزندگی و تحرک به خاطر ویتامین‌های B، D و فسفر موجود در آن می‌شود.

درمان فشار خون بالا با تغییر شیوه زندگی

درمان فشار خون بالا با تغییر شیوه زندگی

تغییر سبک زندگی می تواند به کنترل و یا پیش گیری از فشار خون بالا کمک کند این تغییرات را می توان در کنار مصرف داروهای کاهنده فشار خون نیز ایجاد کرد.

تغییراتی که می توانید ایجاد کنید عبارت هستند از:

1- غذاهای سالم بخورید

یکی از رژیم های غذایی معروف در کنترل فشار خون رژیم غذایی DASH می باشد (رژیم غذایی به منظور قطع فشار خون بالا). این رژیم بر مصرف میوه و سبزیجات، غلات کامل و لبنیات کم چرب تمرکز دارد.پتاسیم فراوانی دریافت کنید چرا که به پیش گیری و کنترل فشار خون بالا کمک می کند و چربی اشباع و به طور کل چربی تام کمتری مصرف کنید.

2- نمک غذای خود را محدود  کنید

میزان مناسب سدیم دریافتی روزانه برای بزرگسالان سالم 2400 میلی گرم می باشد ولی این مقدار در افراد دچار فشار خون بالا به 1500 میلی گرم در روز کاهش می یابد. چنان که نمک دریافتی از طریق غذا را با کنار گذاشتن نمکدان کاهش می دهید باید به مقادیر نمک موجود در غذاهای فرآیند شده نیز توجه کرده و آن ها را محدود کنید؛ غذاهایی مانند سوپ های کنسروی و یا غذاهای منجمد.

3- وزن سلامت خود را حفظ کنید

اگر دچار اضافه وزن هستید، حتی کاهش  2 تا 2/5 کیلوگرم از وزن شما منجر به کاهش فشار خون می شود.

4- فعالیت بدنی خود را افزایش دهید

فعالیت بدنی منظم به کاهش فشار خون و کنترل وزن کمک می کند. سعی کنید حداقل 30  دقیقه در روز ورزش کنید.

5- الکل مصرف نکنید

حتی اگر شما فرد سالمی باشید مصرف الکل می تواند منجر به افزایش فشار خون شما شود.

6- سیگار نکشید

سیگار به دیواره ی عروقی آسیب وارد می کند و فرآیند سخت و تنگ شدن شریان ها را تسریع می بخشد. چنان چه سیگار می کشید از پزشک خود بخواهید در جهت ترک آن به شما کمک کند.

7- استرس خود را مدیریت کنید

استرس خود را تا جایی که می توانید کاهش دهید. تکنیک های استرس زدایی را تمرین کنید روش هایی مانند ریلکس کردن ماهیچه ها و تنفس عمیق و خواب کافی نیز کمک کننده است.

8- فشار خون خود را در خانه کنترل کنید.

کنترل فشار خون در منزل به شما کمک می کند تا اثر گذاری داروهای مصرفی را ارزیابی کنید؛ حتی این امر می تواند در تشخیص به موقع عوارض بالقوه ی فشار خون بالا توسط پزشک تان کمک کننده باشد.چنان چه فشار خون شما تحت کنترل باشد با کنترل فشار خون در منزل می توان از تعداد دفعات ویزیت دکتر کاست.

9- آرامش ذهنی و یا تنفس عمیق و آهسته را تمرین کنید.

شما می توانید تنفس عمیق و آهسته را خودتان به تنهایی تمرین کنید.

درمان های جایگزین

اگر چه رژیم غذایی و فعالیت بدنی بهترین روش در کاهش فشار خون به شمار می آیند ولی برخی مکمل ها نیز در این امر کمک کننده هستند و عبارت هستند از:

- نوعی اسید چرب به نام آلفا لینولنیک اسید(ALA)

- نوعی فیبر به نام پسیلیوم

- کلسیم

- روغن کبد ماهی

- کوآنزیم Q10

- اسیدهای چرب امگا 3

- سیر

گرچه بهترین حالت استفاده از این مکمل ها به صورت طبیعی و به شکل غذا در رژیم غذایی است ولی می توانید از این مکمل ها به صورت قرص یا کپسول نیز استفاده نمایید. پیش از وارد کردن هر یک از این مکمل ها به برنامه ی درمان خود حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

تعهد و پشتیبانی

فشار خون بالا بیماری نیست که بتوان آن را درمان کرد و بعد از درمان آن را نادیده گرفت. در واقع شرایطی است که به کنترل مادام العمر نیاز دارد. برای تحت کنترل درآوردن فشار خون بالا موارد زیر را در نظر داشته باشید:

- داروهای خود را به دقت مصرف نمایید.

چنانچه عوارض جانبی داروها و یا هزینه آن ها برای شما مشکل ساز شده اند، به هیچ وجه درمان خود را قطع نکنید. دراین حالت با پزشک خود در مورد راه حل ممکن مشورت نمایید.

- برنامه های منظم ویزیت داشته باشید.

درمان فشار خون بالا به یک کار گروهی نیاز دارید. این کار از عهده شما و یا پزشک به تنهایی ساخته نیست و همکاری دو طرفه شما و پزشک را می طلبد. با پزشک خود برای رساندن فشار خون به حد نرمال و حفظ آن همکاری کنید.

- عادات رفتاری سالم را پیاده کنید.

غذاهای سالم بخورید. وزن اضافه خود را کاهش دهید و فعالیت بدنی منظم داشته باشید. مصرف الکل و سیگار را ترک کنید.

- استرس را کنترل کنید.

به کارهای بیش از حد توان خود نه بگویید. فکرهای منفی را رها کنید. روابط خوب را حفظ کرده، صبور و خوش بین باشید و از زندگی خود لذت ببرید .

خوراکی های ضد چربی و فشار خون

بسیاری از داروهای ضد فشار خون به طور غیر مستقیم اثر کرده و فشار خون را پایین می آورند. همچنین دارای عوارض جانبی متعددی هستند. برعکس خوراکی هایی که روی حیوانات آزمایش شده اند هم عوارض جانبی کمتری دارند و هم با گشاد کردن عروق خونی به طور مستقیم فشار خون را پایین می آورند. به طور مثال کرفس این گونه عمل می کند.البته مکانیسم های دیگری نیز مطرح شده اند، مانند: مهار تولید کاتکول آمین ها (Catecholamines) که همان هورمون های استرس و تنگ کننده های عروقی هستند.

ضمناً کرفس مقداری هم سدیم دارد. بنابراین بهتر است در مصرف آن زیاده روی نشود.نمونه خوراکی هایی که ممکن است تا حدودی موجب کاهش فشار خون شوند: کرفس، شنبلیله، روغن ماهی، گریپ فروت، روغن زیتون، پیاز و سیر.

خوراکی های کاهنده ی چربی خون

خوراکی ها می توانند کلسترول مضر خون (LDL) را کاهش و کلسترول مفید خون(HDL) را افزایش دهند و نیز مانع اکسیداسیون LDL و در نتیجه کاهش صدمه به عروق شوند.این ها دقیقاً همان مواردی است که داروهای شیمیایی کاهنده ی چربی خون انجام می دهند.

خوراکی های مختلف مکانیسم اثرهای متفاوتی دارند. به طور مثال "جو" با کاستن ذخایر اسیدهای صفراوی در روده ها سبب کاهش چربی خون می شود، یا آنتی اکسیدان ها با به دام انداختن LDL های اکسید شده به تنظیم چربی خون کمک می کنند.

نمونه خوراکی های کاهنده کلسترول بد خون: سیب، جو، هویج، سیر، گریپ فروت، سبوس، لوبیای سویا، گردو و بادام می باشد.

خوراکی های دیورتیک (ادرارآور)

گیاهان مثل داروهای شیمیایی که با افزایش دفع آب و نمک اثر دیورتیک(مدر) دارند عمل نمی کنند، بلکه با تحریک فیلتر سلولی موجود در کلیه فقط سبب دفع آب می شوند و به این ترتیب قدرت داروهای شیمیایی را ندارند. نمونه ی بارز آنها جعفری است که اگر دو قاشق مرباخوری پُر جعفری خشک شده را در یک فنجان آب جوش بریزید و بنوشید، اثر آن را خواهید دید.تئوفیلین موجود در چای نیز از کافئین بهتر اثر می گذارد، اگرچه در اثر عادت بدن اثرشان از بین خواهد رفت.

خوراکی های مدر شامل : کرفس، قهوه، سیر، زیره سبز، گشنیز، شیرین بیان، لیمو، پیاز، کاسنی، بادمجان، جوز هندی، جعفری، نعناع و چای می باشد.

.

نقش تغذیه در پیشگیری و درمان پرفشاری خون

نقش تغذیه در پیشگیری و درمان پرفشاری خون

با توجه به خطراتی که پرفشاری خون در بعضی از مهمترین اعضای بدن به خصوص مغز، قلب، چشم ها، کلیه ها و ... به وجود می آورد، لزوم پیشگیری و تشخیص به موقع این بیماری موضو عی کاملاً محرز می باشد. فشارخون برمبنای عوامل ایجاد کننده ی آن به دو گروه تقسیم می شود: پرفشاری خون اولیه( که فا قد هرگونه تغییرات ارگانیک قابل اثبات می باشد) و پرفشاری خون ثا نویه( که تحت تأثیربیماری های کلیوی ،اختلالات غدد درون ریز و تغییرات بیمار گونه ی رگ های بدن و ... ایجاد می گردد)

گسترده ترین علایم بالینی در پر فشاری خون عبارتند از: احساس فشار و سردرد، خستگی و احساس افت قدرت و توانایی وسرگیجه. در صورتی که پر فشاری خون به مدت طولانی و بدون تشخیص و درمان ادامه یابد، احساس درد در نواحی قلب، تنگی نفس در مواقع پیاده روی سریع به خصوص در سربالایی ها و یا بالا رفتن از پله ها و یا حمل اشیای سنگین ایجاد می گردد.

عوامل غیرقابل کنترل ایجاد کننده ی پرفشاری خون

1- وراثت: وجود پرفشاری خون در پدر و مادر و یا هر دوی آنها و یا سایر خویشاوندان نزدیک

2- سن: به موازات افزایش سن خطر بروز و وقوع پرفشاری خون بالا می رود.

3- جنس: مردها معمولاً بیشتر از خانم های غیر یائسه در معرض ابتلا به پرفشاری خون قرار دارند. ولی بعد از یائسگی خطر ابتلا به پرفشاری خون در هر دو جنس یکسان می باشد.

4- نژاد: سفید پوستان در مقایسه با سیاه پوستان کمتر به پرفشاری خون مبتلا می گردند.

لازم به یادآوری است داشتن یک یا دو مورد از عوامل نام برده شده در بالا، دلیل ابتلای حتمی شما به پرفشاری خون نبوده و تنها هشداری است برای این گونه افراد، که در صورت بی احتیاطی در قبا ل عوامل قابل کنترل ایجاد کننده ی پرفشاری خون، از شانس بیشتری برای ابتلا به این بیماری برخوردار هستند.

عوامل قابل کنترل ایجاد کننده ی پرفشاری خون:

1- چاقی: به موازات افزایش وزن، خطر ابتلا به پرفشاری خون نیز به طور چشمگیری افزایش می یابد به خصوص اگر چربی ناشی از زیاده روی در مصرف خوراکی ها، در ناحیه شکم  انباشته شود.

2- ترشح بیشتر انسولین:تحت تأثیر پرخوری و ریزه خواری و به موازات بالا رفتن وزن، گیرنده های انسولین حساسیت خود را از دست داده و مرتباً به مقدار ترشح و انباشتگی انسولین در جریان خون افزوده می شود و به علت انباشتگی مایعات و عدم دفع سدیم، موجبات پرفشاری خون فراهم می شود.

3- سدیم:

در حالی که نیاز به سدیم ضروری برای بدن محسوب می گردد، با مصرف 3-2 گرم نمک، این نیاز تأمین می گردد. ولی متأسفا نه به علت عادات غلط و تغذیه ی نامناسب، ذائقه ی اغلب ما نمک بیشتری را طلب می نماید و با استفاده از نمکدان سرسفره، با پاشیدن نمک در غذاهای خود، مقدار مصرف خود را باز هم بالاتر می بریم. بعلاوه مصرف تنقلات حاوی نمک مثل چیپس  ، بادام شور، چوب شور، پفک، بادام زمینی ، انواع تخمه ها ،سس، خیارشور، کلم شور، ترشی ها ، رب ها، سوسیس و کالباس، گوشت ها و ماهی های دودی، انواع پنیرها، کنسروها، ترد کننده های گوشت، ادویه های مرکب، ( کاری، سویا سس) چاشنی های آماده برای درست کردن سالاد،منجر به دریافت سدیم بیشتر می شود. که این مصرف بالای سدیم خود در ایجاد پر فشاری مو ثر است.

به این نکته باید توجه کرد که، سدیم در ترکیب طبیعی اغلب مواد غذایی مصرفی وجود دارد و به مواد غذایی فرآوری شده نیز برای طعم دادن و یا به منظور نگهداری بیشتر و افزودن به زمان ماندگاری آنها نمک اضافه می شود.

4- کشیدن سیگار: از ابعاد مختلفی بر افزایش پرفشاری خون تأثیرگذار می باشد.

5- عصبانیت: هر نوع عصبانیتی، تغییراتی را در سطح هورمون های مختلف بدن ایجاد می نماید که باعث پرفشاری خون می گردد و این موضوع در افرادی که عصبانیت ، ناامیدی و سرخوردگی ها را در درون خود سرکوب و نگهداری می نمایند، اثرات مخرب و مضاعفی در بالا بردن سطح فشار خون از خود باقی می گذارد.

6- شیوه ی زندگی:عدم تحرک و ورزش، عامل تحلیل عضلات و موجب پرفشاری خون تلقی می گردد.

افرادی که نمی توانند نمک به مقدار زیادمصرف کنند می توانند با استفاده از سبزی جات معطر و ادویه جا ت گوناگون، طعم و مزه ی دلخواه خود را تأمین و میزان نمک مصرفی را کاهش دهند. بدین منظور می توان از موادی مانند: سیر، ریحان، پیاز، فلفل قرمز، جعفری ، شوید، زنجبیل، فلفل سیاه، خردل، برگ بو، آب لیمو،  نارنج، ماست  کم چربی، زعفران  ،آویشن، پودرجوزهندی ،ترخون، آویشن،اکلیل کوهی و زیره استفاده نمود.

تو صیه های غذایی جهت پیشگیری و درمان پر فشاری خون:

1- کاهش مصرف چربی ها به حداقل ممکن و استفاده ی بیشتر از روغن های حاوی اسیدهای چرب غیراشباع با یک باند دوگانه (مثل روغن زیتون ) و یا چند باند دوگانه (مثل روغن های نباتی مایع ذرت، بادام زمینی، هسته ی انگور،  آفتاب گردان).

2- استفاده از کپسول های حاوی روغن امگا 3  به میزان 3-1 گرم در روز.

3-کاهش مصرف گوشت قرمز و گوشت مرغ ودر عوض ماهی  به جای آنها مصرف شود ( به صورت کباب شده، فرپز یا بخارپز. توجه داشته باشید سرخ کردن ماهی از ارزش درمانی آن می کاهد.)

مصرف 3-2 حبه سیر، در کاهش پرفشاری خون بسیار مؤثر است

4- افزایش مصرف سیر و پیاز  درتهیه مواد خوراکی و یا به صورت خام مثلاً نصف پیاز در روز و یک حبه سیررنده شده درهروعده ی غذایی

5- همه ی سبزی جات و میوه ها بسیار ارزشمند می باشند ولی در میان میوه ها، سیب ، پرتقال ، گریپ فروت،  آلو،  انگور و موز  و در بین انواع سبزی جات، مصرف  کرفس، هویج ، و گوجه فرنگی  در کاهش شدت پرفشاری خون بسیار مؤثر می باشد. سبزی جات دیگر نیز با دارا بودن  فیبر  و موادی نظیر پتاسیم ، منیزیم ، ویتامین C  و کلسیم  در کاهش فشار خون از ارزش خاصی برخوردار می باشند.

هشدار درباره دم کردن ماکارونی و برنج!

دم کردن ماکارونی و برنج برای بدن ضرر دارد. برای بیان چرایی این ضرر ابتدا باید با مفهومی به نام گلایسمی آشنا شوید. هر چیزی که می‌خوریم امتیازی دارد که در اصطلاح به آن نمایه گلایسمی می‌گویند. این نمایه شامل یک سیستم امتیازبندی از 1 تا 100 است که نسبت جذب هر یک از کربوهیدرات‌های غذایی به جریان خون را نشان می‌دهد. بنابراین گلوکز که سریعتر جذب می‌شود، امتیاز 100 دارد. رعایت نمایه گلایسمی اساساً برای کمک به درمان بیماران دیابتی طراحی شده است. چرا که برای این افراد نگهداری سطوح کنترل شده قند خون بسیار اهمیت دارد. نکته جالب آن است که برخی غذاها براساس روش پخت‌شان نمایه‌های گلایسمی مختلفی پیدا می‌کنند، برای مثال سیب‌زمینی‌های جوشیده دارای نمایه متوسط و پوره سیب‌زمینی یا سیب‌زمینی کبابی دارای نمایه بالاتر هستند.

غذاهایی با نمایه گلایسمی پایین دارای سرعت جذب آهسته و نگهداری سطح انرژی برای مدت طولانی‌تری هستند. برعکس غذاهایی با نمایه گلایسمی بالا دارای سرعت جذب سریع و تأمین انرژی برای کوتاه مدت هستند.بنابراین با دم کردن ماکارونی یا حتی برنج، نمایه گلایسمی مواد غذایی به میزان قابل ملاحظه‌ای بالا می‌رود و با این ضریب، هضم غذا بیشتر می‌شود و به آسانی قند خون را افزایش می‌دهد. البته ماکارونی جوشیده، نمایه گلایسمی پایینی دارد اما با دم کردن ماکارونی و خوردن آن، قند خون 2 برابر بیش از مصرف ماکارونی آبکش‌شده بالا می‌رود.از نظر تغذیه‌ای، مصرف غذاهای دارای نمایه گلایسمی بالا به دلیل بالا بردن قند خون در مدت زمانی کوتاه، مناسب نیست و امکان ابتلا و تشدید بیماری‌هایی مثل فشار خون، بیماری‌های قلبی، دیابت و حتی چاقی را افزایش می‌دهد، بنابراین بهتر است برای پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های یاد شده غذاهای با نمایه گلایسمی پایین مصرف کنید.

به افراد سالم توصیه می‌شود تا جایی که می‌توانند مواد غذایی با نمایه گلایسمی بالا مصرف نکنند و به جای آن مواد غذایی با نمایه گلایسمی متوسط را جایگزین کنند. البته مصرف مواد غذایی با نمایه گلایسمی بالا در ورزشکاران حرفه‌ای که پس از تمرین مجبورند ذخایر گلیکوژن خود را تأمین کنند، اشکالی ندارد.مصرف این غذاها به بیماران دیابتی هم به هیچ وجه توصیه نمی‌شود چون مصرفشان به شدت قند خون را افزایش می‌دهد و آنها نمی‌توانند در زمان مشخص آن را ثابت نگه دارند.در بیماران قلبی هم افزایش قند خون باعث تولید کلسترول می‌شود که عامل مهمی در وخیم‌تر کردن حال این بیماران است. به همین دلیل بیماران دیابتی و قلبی و عروقی بهتر است مواد غذایی با نمایه گلایسمی پایین یا متوسط مصرف کنند.

در ادامه بخشی از غذاهایی با نمایه گلایسمی پایین، متوسط و بالا را معرفی می‌کنیم که یک نگاه اجمالی بر آن تعجب‌برانگیز خواهد بود، چرا که تمام غذاهایی که دارای فیبر بالا هستند الزاماً نمایه پایینی ندارند. برای مثال برنج قهوه‌ای و نان غله کامل غذاهایی با نمایه گلایسمی بالا هستند در حالی که ماست یک غذا با نمایه گلایسمی پایین است.

غذاهایی با نمایه گلایسمی پایین:
غذاهایی با نمایه گلایسمی پایین (کمتر از 40 یا کمتر) دارای سرعت جذب آهسته- نگهداری سطوح انرژی برای مدت طولانی‌تری هستند.

تمام حبوبات شامل: عدس، سویا، لوبیا قرمز، نخود فرنگی، لوبیای روغنی، لوبیا پخته، جو، پاستای گندم کامل، دانه کامل گندم سبوس‌دار، سیب‌ها، زردآلو، هلوها، گیلاس، آلوها، پرتغال‌ها، گلابی‌ها، اسفناج، فلفل، پیازها، قارچ‌ها، سبزی‌های برگ سبز، تره فرنگی، لوبیا سبز، کلم بروکلی، گل کلم،‌ گوجه فرنگی، ماست، شیر، مغزها در این گروه قرار دارند.

غذاهایی با نمایه گلایسمی متوسط با نمایه گلایسمی (41‌تا 60)
این غذاها دارای سرعت جذب متوسط و نگهداری انرژی برای مدت زمانی متوسط‌اند از جمله: سیب‌زمینی شیرین، سیب‌زمینی جو پخته، پاستای سفید، فرنی، بیسکویت‌های حاوی جو، رشته فرنگی، ذرت بو داده، تمام نان‌های کامل گندم، برنج سفید و قهوه‌ای، انگور، کیوی، ریشه چغندر، خرمای تازه، انجیر و موز نارس.

غذاهایی با نمایه گلایسمی بالا (با امتیاز بیشتر از 60)
این غذاها دارای سرعت جذب سریع و رها شدن سریع در خون و تأمین انرژی برای مدتی کوتاه هستند، برای افراد در حال رژیم لاغری بهتر است کمتر مصرف شوند. غذاهای با نمایه گلایسمی بالا عبارتند از:گلوکز، شکر، عسل، آناناس، کشمش، هندوانه، سیب‌زمینی کبابی، پوره سیب‌زمینی، هویج پخته، برنج قهوه‌ای و سفید، نان برشته گندم، نان وعده غذایی، نان سفید، کیک برنجی، چیپس گندم (چیپس ذرت)، جوی آماده، غلات پف داده شده، بیسکویت‌های گندمی، شیرینی‌های کره‌ای، خرمای خشک و کدوی سبز.ماست و شیر نمایه گلایسمی پایینی دارند، اگرچه حاوی قند ساده (لاکتوز) هستند اما محتوای پروتئین و چربی در این مواد نمایه گلایسمی کلی را کاهش می‌دهد. اضافه شدن چربی یا پروتئین به یک غذای با نمایه گلایسمی بالا، موجب آهسته کردن میزان جذب و کاهش دادن نمایه گلایسمی آن غذا می‌شود.لذا برای افراد رژیمی، غذاهای با نمایه گلایسمی بالا باید همراه با چربی یا پروتئین خورده شوند (اگرچه خوردن مقادیر خیلی بالای چربی به یک رژیم لاغری کمکی نخواهد کرد). غذاهای پروتئینی و چرب در شمار غذاهای حاوی نمایه گلایسمی به شمار نمی‌آیند ولی هر دوی این موارد به آهستگی جذب خون می‌شوند.

نکته آخر آن که اندازه‌های نمایه گلایسمی بر حسب چگونگی و مکان اندازه‌گیری متفاوت هستند. به همین دلیل است که نمی‌توانیم به طور قطعی امتیاز ویژه‌ای به هر غذا بدهیم.

میوه ای خطرناک و در دسترس

خیلی از اشخاص  بر این باورند که میوه‌ها و سبزیجات چون  از مواد طبیعی درست شده اند و مواد نگه دارند ندارند پس همه قسمتهای ان خوردنی است و ضرر دارد  اگر شما هم بر این باور هستید باید بگویم که دارید اشتباه می کنید، برخی از قسمت‌های میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند مقدشار بسیار زیادی سم  ای خطرناک داشته باشد  و اگر شما می خواهید قسمتهای مضر میوه  ها و سبزیجات را بخورید باید با ما همراه باشید  تا در این مورد بیشتر بدانیدچون سموم موجود در این قسمت از میوه‌ها و سبزیجات می‌تواند به مرور زمان در بدن‌تان انباشته شده و زمینه‌ساز مشکلات فراوانی برای شما شود، در ادامه به شما خواهیم گفت که کدام قسمت از میوه‌ها و سبزیجات خوراکی نیستند و می‌توانند مضر باشند. با ما همراه باشید.

بادام تلخ ممنوع!

بادام تلخ محتوی مقادیر بالایی از آمیگدالین گلوکوزید است که در بدن به اسید پیروسیک یا همان سیانید هیدروژن تبدیل می‏شود ، سیانید هیدروژن یکی از اصلی‌ترین ترکیبات آفت‌کش‌هاست که در صنعت کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرد و دقیقا همان ترکیب کشنده‌ای است که نازی‌ها برای کشتار دسته جمعی از آن استفاده می‌کردند.بنابراین اگر در جنگلی مشغول پیاده‌روی بودید و به یک درخت بادام برخورد کردید، بهتر است مبادرت به خوردن نکنید چراکه این بادام‌ها می‌توانند محتوی مقدار قابل توجهی از آمیگدالین سمی باشند. اگر میزان این سم حدود 68 میلی‏گرم به ازای هر پوند(حدود نیم‌کیلوگرم) از وزن بدن برسد، می‌تواند ظرف چند ثانیه سبب مرگ شود. فرآیند حرارت دادن بادام می‌تواند با غیر فعال کردن آمیگدالین گلوکوزیداز مانع از مشکلات خطرآفرین آن شود.

دانه‌های سیب ممنوع!

شاید بسیار دیده باشید که بعضی‌ها سیب را چنان می‌خورند که تنها قسمت زائد و دور ریختنی‏اش، چوب آن است. اگر شما هم از این گروه هستید بهتر است بدانید که دانه‌های سیب محتوی سم بسیار خطرناکی به نام آمیگدالین است. که تجمع و انباشته شدن آن به مرور زمان در بدن می‌تواند مشکل ساز باشد. آمیگدالین ترکیب سیانید و قند است که در بدن به سیانید هیدروژن تبدیل می‌شود. این ترکیب با آسیب رساندن به گلبول‌های قرمز خونی، مانع از اکسیژن‌رسانی صحیح در بدن می‌شود.البته جای شکرش باقی است که دانه‌های سیب پوشش تقریبا ضخیمی دارند که مانع خارج شدن آمیگدالین می‌شوند و تنها در صورتی‌که این دانه‌ها خرد شوند، له شوند یا زیر دندان جویده شوند، دیگر عامل محافظتی به حساب نمی‌آیند و از آن پس آمیگدالین به راحتی وارد بدن می‌شود و در دراز مدت می‌تواند صدمات جبران ناپذیری ایجاد کند. بنابراین بهترین حالت آن است که جانب احتیاط را رعایت کنید و از خوردن دانه‌های سیب جدا خودداری کنید.

 سیب زمینی سبز ممنوع!

شاید بارها چشم‌تان به سیب‌زمینی‌هایی که قسمت‌هایی از آن سبز شده، افتاده باشد و با خود فکر کرده‌اید که این رنگ سبز روی سیب‌زمینی از چه می‌تواند باشد. زمانی‏که سیب زمینی‌ها در حال رشد هستند، آن قسمت‌هایی که خارج از خاک و در مقابل نور خورشید قرار می‌گیرد و همچنین در زمان‌هایی که تغییرات درجه حرارت بسیار زیاد است، پروسه سبز شدن در سیب زمینی اتفاق می‌افتد و ماده‌ای سمی به نام سولانین در آن تشکیل می‌شود. سولانین سمی بسیار خطرناک است که اگر مقدار آن به‌طور قابل توجهی در بدن بالا برود، می‌تواند با تاثیر روی سیستم عصبی مشکلات متعددی را برای فرد ایجاد کند. در رابطه با سیب‌زمینی‌ها همیشه یادتان باشد که هرگز سیب‌زمینی‌های سبز را مصرف نکنید و قسمت‌هایی که به این رنگ هستند را هنگام پخت و پز برش بزنید و دور بریزید.

خوردن هسته زردآلو و هلو ممنوع!

خیلی‌ها عادت دارند که پس از خوردن زردآلو، هسته آن را بشکنند و دانه آن را میل کنند چون بیشتر این افراد معتقدند که دانه‌های زردآلو، نفخ شدید این میوه خوشمزه را می‌تواند کنترل کند. البته این اتفاق در رابطه با هسته‌های هلو کمتر اتفاق می‌افتد. چرا که سختی بیش از اندازه هسته و تلخ بودن دانه آن معمولا مانع از خوردن آن می‌شود اما به هر حال در هسته هر دوی این میوه‌های تابستانی خوشمزه مقادیر قابل توجهی سم آمیگدالین موجود است که مشابه مکانیسم‌های گفته شده می‌تواند برای بدن مشکل‌ساز باشد.
 
خوردن گیلاس با هسته ممنوع!

مشابه همان مشکلی که در رابطه با دانه‌های سیب وجود دارد، هسته گیلاس هم محتوی آمیگدالین است. آمیگدالین موجود در هسته گیلاس هم می‌تواند به محض ورود به بدن با آزادسازی آنزیم گلوکوزیداز از دستگاه گوارش، متابولیزه شده و به سیانید و گلوکز تبدیل شود. سیانید آزاد شده ترکیبی بسیار سمی، خطرناک و حتی کشنده است که با اختلال در سیستم اکسیژن‌رسانی به سلول‌ها می‌تواند سبب مرگ تدریجی سلول شده و در مقادیر بالا سبب مرگ فرد شود. پس به یاد داشتن این نکته بسیار حائز اهمیت است که هرگز گیلاس را با هسته نخورید. این اشتباه به ویژه در کودکان بسیار اتفاق می‌افتد و به سبب پایین‌تر بودن قدرت سیستم ایمنی در آنها می‌تواند خطر بیشتری به همراه داشته باشد.

 دانه‌های گلابی ممنوع!

در رابطه با دانه‌های گلابی هم همان داستان گفته شده است. بسیاری از افراد گلابی را هم مشابه سیب تمام قسمت‌هایش را می‌خورند و تنها چوب آن را دور می‌ریزند. دانه‌های گلابی هم محتوی مقادیر قابل توجهی از سم آمیگدالین است که در بدن تبدیل به سیانید می‌شود. ترکیب سمی حاصله می‌تواند با اختلال در سیستم اکسیژن‌رسانی برای بدن مشکل‌ساز باشد. پس فکر نکنید که تمام اینها از طبیعت آمده است و خوردن تمام قسمت‌های یک خوراکی مشکلی برای سلامتی‌تان به وجود نمی‌آورد.

برگ ریواس ممنوع!

همان قدر که ساقه‌های ترش مزه این گیاه می‌تواند اشتها برانگیز و پر خاصیت باشد، برگ‌های آن به سبب داشتن دو ترکیب به نام اکسالیت و آنتراکوینون گلیکوزید بسیار سمی و خطرناک است و در صورت مصرف طولانی مدت و انباشته شدن بیش‏از حد این مواد سمی در بدن می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

این غذاها را دوبار گرم نکنید

غالبا دیده می شود که افراد باقیمانده غذای خود را فریز کرده و بعدها مجددا آن را مصرف می کنند.اگرچه در برخی موارد، این کار قابل قبول است اما گاهی سلامتی افراد را تهدید می کند.واقعیتت این است که برخی غذاهای خاص پس از دوباره مصرف کردن هیچگونه ارزش غذایی ندارند.

1) چغندر

این سبزی حاوی نیترات بوده و برای سلامتی مفید است چغندر پس از مصرف دوباره خطرناک نمی‌باشد اما بهتر است که به صورت سرد مصرف شود.

2) مرغ

خوردن گوشت مرغ پس از یک روز می‌توانند بسیار خطرناک باشد چرا که ترکیب پروتئین تغییر کرده و مشکلات گوارشی را به بار می‌آورد. از آنجا که مرغ نسبت به گوشت از پروتئین بیشتری برخوردار بوده لذا بهتر است که به طور سرد مصرف شود.اگر لازم باشد بهتر است که در دمای کم و در طولانی مدت گرم شود.

3) سیب زمینی

این ماده غذایی ارزش غذایی بالایی داشته و برای بدن مفید است. اما اگر سیب زمینی برای بار دوم گرم شود ارزش غذایی خود را از دست داده و ایجاد سم دربدن می‌کند.

4) قارچ

این ماده غذایی یکی از شناخته شده ترین مواد بوده که تحت هیچ شرایطی نبایستی برای دومین بار گرم شود، چرا که ترکیب پروتئین آن پس از گرم شدن دوباره تغییر خواهد کرد و مشکلات بهداشتی چون مشکلات گوارشی را برای فرد به همراه خواهد داشت. در صورت لزوم سرد مصرف کنید.

5) اسفناج

گرم کردن مجدد اسفناج می‌تواند بسیار خطرناک باشد این سبزی حاوی درصد بالایی نیتراتها می‌باشد که پس از گرم کردن مجدد به نیتریت تبدیل می‌گردد و ایجاد سرطان در بدن می‌کند اسفناج را بلافاصله پس از پختن مصرف کنید.

6) تخم مرغ

این ماده غذایی زمانی که در معرض دمای بالا قرار می‌گیرد ایجاد سم در بدن می‌کند. گفتنی است که این اتفاق شامل غذاهایی که در پخششان از تخم مرغ استفاده شده است، نمی شود. لذا از گرم کردن مجدد آن بپرهیزید.

7) کرفس

این سبزی کاربرد زیادی در پخت سوپ دارد. لازم به ذکر است که کرفس نیز حاوی نیترات بوده و در صورت گرم شدن مجدد به ماده خطرناک تبدیل می شود لذا اگر در پخت سوپ از آن استفاده می‌کنید، به هنگام مصرف دوباره کرفس آن را جدا کنید.در پایان باید گفت که حتی نوع گرم کردن غذا نیز بسیار حائز اهمیت است چرا که امروزه افراد به طور چشمگیری از مایکروویوها برای گرم کردن و پخت غذای خود استفاده می‌کنند و غافل از عوارض آن هستند.

مردان تا می‌توانند گوجه‌فرنگی بخورند!

یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها میان مردان، سرطان پروستات است که رعایت اصول تغذیه‌ای تا حد زیادی از آن پیشگیری می‌کند؛ به طوری که مصرف گوجه‌فرنگی، چای سبز، ویتامین C و D اثر پیشگیرانه دارند.خوشبختانه سرطان پروستات، سرطان مهاجمی نیست و روند رشد آن تدریجی است و در صورت تشخیص زودرس به خوبی درمان می‌شود.مردان 50 سال به بالا باید از طریق انجام آزمایش PSA غربالگری شوند تا در صورت مشاهده مورد مشکوک سریع تحت درمان قرار گیرند.مردان بالای 50 سال و افرادی که سابقه خانوادگی مبتلا به سرطان پروستات دارند، بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به این نوع سرطان قرار دارند.قطع و وصل شدن ادرار، احتباس ادرار، تکرر ادرار، وجود خون در ادرار و درد در ناحیه لگن و پایین کمر در صورتی که متناوب باشد از علائم ابتلا به سرطان پروستات است.

سرطان پروستات در موارد بسیار کمی موجب مرگ و میر افراد و در بیشتر موارد به خوبی درمان می‌شود؛ به شرطی که سرطان پروستات در مراحل اولیه باشد و اجزای مجاور را درگیر نکرده باشد، کل پروستات برداشته می‌شود.با توجه به شرایط بیمار و روند پیشرفت بیماری درمان آغاز می‌شود و از روش‌های جراحی، پرتو درمانی، هورمون درمانی و شیمی درمانی با توجه به شرایط بیمار استفاده می‌شود.در روش جراحی، کل پروستات خارج و در روش رادیوتراپی از انرژی قوی برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. هورمون درمانی نیز به منظور متوقف کردن تولید هورمون تستوسترون در بدن انجام می‌شود، چراکه سلول‌های سرطانی برای رشد، به هورمون تستوسترون نیاز دارند.