چند نکته ناب تغذیه ای:

-کلسیم انجیر  بیشتر از شیر است.

-میوه های قرمز قلب شما را قوی نگه می دارد.

-ویتامین سی موجود در کیوی دوبرابر پرتغال است.

-سیب ها در آب شناورند چون 25 درصد آن را هوا تشکیل می دهد.
 
-پرتغال ها چشم های شما را سالم نگه می دارند.

-میوه های زرد شما را در برابر مریض شدن محافظت می کند.

-میوه های سبز به قدرت دندان ها و استخوان های شما کمک می کند.

-میوه های آبی و بنفش به حافظه ی شما کمک می کند.

-خوردن یک عدد سیب روش معتبرتری برای بیدار ماندن از خوردن یک فنجان قهوه است.

پُرخوری روانی

(bulimia)

در مقابل افرادی که خود را در مقابل خوراکی ها قرنطینه کرده اند(منظور افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی یا آنورکسیا است)، کسانی هم هستند که نمی توانند رنگ و لعاب غذا را با یاد آوری عقربه ترازو فراموش کنند. این عده، به طرف غذاها هجوم می برند و پس از پرخوری، با عذاب وجدانی مواجه می شوند که آنها را به هر قیمتی به دنبال جبران آن می فرستد.

پراشتهایی روانی یا "بولیمیا" (bulimia) یک نوع اختلال در خوردن است که در آن فرد بیمار یک الگوی زیاده خوری – پاک سازی را شدیدا دنبال می کنند. فرد پُر اشتها ابتدا پرخوری می کند و سپس خود را وادار به استفراغ می کند، یا از ملین استفاده می کند.

اغلب کسانی که این شیوه را در پیش می گیرند، زنانی هستند که در اواخر دوره نوجوانی یا اوایل بیست سالگی به سر می برند. اکثر افراد پر اشتها مانند کسانی که بی‌اشتهایی روانی دارند، مجذوب غذا هستند و ترس زیادی از اضافه وزن دارند و افسرده اند."

برخلاف بی اشتهایی روانی، پراشتهایی روانی در یک محدوده وزنی نرمال اتفاق می افتد، به همین دلیل گاهی تشخیص آن برای متخصصان هم مشکل است.

برچسب بیمار به کسی می چسبد که حداقل 2 بار در هفته و برای مدت 3 ماه این کار را انجام می دهد.

"درعلم پزشکی معیارهای مختلفی برای تعیین چاقی و لاغری افراد وجود دارد که معتبر‌ترین و مشهورترین آنها "شاخص توده ی بدنی"یا BMI است.

این معیار از تقسیم وزن (بر حسب کیلوگرم) بر مجذور قد (بر حسب متر) به دست می‌آید.

طبق این معیار فقط کسانی که شاخص توده بدنی شان بین 19 تا 25 است، وزنی ایده‌آل دارند."

پُرخوری در اثر عصبانیت

مشاهده شده است که اغلب چاقی ها در اثر زیاد خوردن برای فروکش کردن عصبانیت یا اضطراب رخ می دهد.

اصولا این افراد برای گرسنگی غذا نمی خورند. این افراد، غالبا غذاهای پرچرب و پرکالری را مصرف می کنند تا از نظر روحی آرام شوند و به مسئله ای فکر نکنند.

در افراد احساساتی، غذا به عنوان ابزار روانی به کار می رود و فرد را از عصبانیت و خشمگین شدن رها می کند؛ به عنوان مثال 32 درصد اینگونه افراد، زمانی که خوشحالند، استیک و گوشت مصرف می کنند، 39 درصد آنان هنگامی که ناراحتند، بستنی یا شیرینی مصرف می کنند و 36 درصد آنها هنگامی که افسرده و خسته اند، چیپس و سیب زمینی سرخ شده می خورند.

نشانه های این گرسنگی کاذب به صورت کم وزنی، کم پشتی موها ، بیماری و ... می باشد.

گرسنگی جسمی با گرسنگی احساسی چه تفاوتی دارد؟

بر اساس تحقیقات انجام شده، تفاوت زیادی در گرسنگی جسمی و گرسنگی از نظر احساسی وجود دارد.

- گرسنگی احساسی، ناگهان اتفاق می افتد، اما گرسنگی جسمی به تدریج رخ می دهد.

- افراد احساسی فقط به خاطر پُِرشدن معده غذا می خورند و با سرعت غذاهایی مثل بستنی، چیپس و پیتزا می خورند.

ولی در گرسنگی جسمی ، فرد به خاطر آنکه واقعا گرسنه است، غذا می خورد. این افراد کمتر می خورند و از همه مهم تر اینکه غذاهای سالم و مغذی می خورند.

مشاهده شده اولین خوراکی که افراد احساسی تمایل به مصرف آن دارند، بستنی است و بعد از آن در خانم ها شکلات و شیرینی و در آقایان پیتزا و استیک می باشد.

خوردن از روی احساسات بر روی وزن بدن تاثیر می گذارد و آن را از حالت تعادل خارج می کند. به طور کلی، اگر رژیم درستی بگیرید و مرتب ورزش کنید، مطمئن باشید که افزایش وزن نخواهید یافت، به شرط آنکه احساسات خود را نیز بتوانید کنترل کنید.

از کجا می توان تشخیص داد که گرسنگی کاذب دارید و جزو گروه احساسی در غذا خوردن هستید یا نه؟

به سوالات زیر پاسخ دهید:

آیا گرسنگی در شما ناگهان ظاهر می شود؟

آیا هنگام استرس یا عصبانیت زیاد غذا می خورید؟

آیا بعد از صرف غذا، از اینکه غذا خوردید، احساس گناه می کنید؟

آیا غالبا تنها غذا می خورید؟

آیا بعد از یک اتفاق ناخوشایند غذا می خورید ،حتی اگر احساس گرسنگی نکنید؟

آیا دیدن غذا خوردن یک نفر، در شما انگیزش خوردن را به وجود می آورد؟

آیا شما غذا می خورید، به علت آنکه کاری ندارید؟

آیا علاقه به خوردن غذاهای ناسالم دارید؟

آیا برای راضی و خوشحال کردن خود، غذا می خورید؟

اگر به سوالات بالا جواب مثبت دهید، بدان معنی است که شما جزو گروه احساسی هستید.

تقریبا یک سوم زنانی که رژیم لاغری می گیرند ، دچار اختلالات غذا خوردن می باشند. این اشخاص باید اتفاقات اطراف خود را تجزیه و تحلیل کنند و باید بدانند که چه کاری از خوردن جلوگیری می کند و با آن کار رژیم خود را درست کنند.

پنج گروه از افراد احساسی در غذا خوردن

1-افراد عصبانی

هنگامی که عصبانی هستید، غذا نخورید و یا اینکه احساسات خود را خاموش کنید و بعد غذا میل کنید.

2- افراد ناامید

این گروه از افراد معتقدند که هیج موقعیت خوبی برایشان پیش نمی آید و قادر به انجام هیچ کاری نیستند. لذا با خود می گویند: «چرا باید به سلامتی و وزن خود اهمیت بدهم. غذا خوردن به من کمک می کند تا از این مسائل رهایی یابم.» 

3- افرادی که عدم کنترل در زندگی دارند

این گونه افراد معتقدند زندگی برایشان مشکل شده و همه برای آنها قانون وضع می کنندو با خود می گویند:«اما خوشبختانه برای خوردنم، خودم مسئولم. پس من هر چقدر می خواهم می خورم.»

4- افراد حساس و خواهان تشکر و قدردانی از اطرافیان خود

کاری را انجام داده اید و هیچ کس به آن کار توجهی نمی کند و از شما قدردانی نمی کند. برای اینکه خود را خوشحال کنید، با خود می گویید که خودم می دانم چه کار مهمی انجام داده ام، پس جشن می گیرم و از خودم پذیرایی می کنم و امشب را به عیش و نوش می گذرانم.

لازم به ذکر است زنان از آنجایی که روحیه لطیفی دارند، بیشتر در معرض این مشکل می باشند. لذا برای جلوگیری از این افکار، از آنها تعریف کنید.

5- افراد خسته

احساس تنهایی و بی کسی می کنید، هرکسی مشغول کاری است و هیچ کس به شما توجه نمی کند. اما تنها چیزی که برای رفع تنهایی وجود دارد، غذاست.

راه های جلوگیری از خوردن بر اساس احساسات

1- ورزش کنید. ورزش باعث کاهش استرس و عصبانیت می شود و به شما انرژی و روحیه می دهد.

2- آب بنوشید. نوشیدن آب باعث جلوگیری از  ورود کالری اضافی به بدن می شود.

3- راه بروید.

4- به دوستتان زنگ بزنید.

5- چای بنوشید.

6- ورزش یوگا انجام دهید.

7- بهترین راه حل آن است که برنامه غذایی خود را هفتگی تغییر دهید و این برنامه را هر روز رعایت کنید.

8- بنشینید و با خود فکر کنید تا راه حلی برای شاد شدن را بیابید.

9- خوشحال باشید از اینکه سالم هستید و می توانید به دیگران کمک کنید.

مقابله با پُرخوری عصبی

متخصصین بیماری های اعصاب و روان به اهمیت آموزش بیمار از سوی درمانگر، در مقابله با پُرخوری عصبی یا بولیمیا (bulimia) معتقدند. آموزش ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

* وزن بدن:

باید به بیمار درباره وزن مطلوب برای سن و قد او ، اطلاعاتی ارائه کرد. باید به او اطمینان داد که نگران وزن دقیق مطلوب نباشد و از انتخاب رژیم غذایی بیش از حد متوسط، پرهیز کند.

* پیامدهای جسمی پرخوری عصبی، استفراغ عمدی و ملین‌ها:

همه بیماران باید درباره عوارض جسمی پُراشتهایی عصبی مطلع باشند. به‌ طور مثال باید درباره اختلال مواد معدنی و الکترولیت ناشی از استفراغ و استفاده از ملین یا مسهل‌ها، بزرگ شدن غده ترشح‌ کننده بزاق، فرسایش مینای سطح داخلی دندان‌های پیشین و بی ‌نظمی در عادت ماهیانه، اطلاعاتی داشته باشند. البته از میان این ها اختلالات الکترولیتی از نظر طبی جدی و خطرناک‌اند.

* مفید نبودن استفراغ عمدی و مصرف مسهل‌ها برای کنترل وزن:

جوانان و نوجوانان مبتلا‌ به اختلال رفتار پُرخوری حریصانه، باید بدانند که با مصرف مقدار زیاد غذا، مقدار زیادی انرژی وارد بدن می‌ شود و استفراغ عمدی، همه موادی را که خورده شده، دفع نمی ‌کند و استفاده از مسهل‌ها، اثر بسیار کمی در دفع انرژی دارند و اثر آنها در کاهش وزن بدن مانند داروهای مدر، کوتاه‌ مدت است.

برخی از بیماران تمایلی به خوردن غذای اصلی یا غذای سبک در وعده‌های منظم ندارند، چون فکر می ‌کنند افزایش وزن پیدا می ‌کنند. باید اطمینان داد که معمولاً برعکس این موضوع اتفاق می ‌افتد، چون پیروی از این الگوی غذایی از افراط در پُرخوری عصبی و حریصانه می کاهد و به این ترتیب، مقدار کالری که وارد بدن می ‌شود، کم خواهد شد.‌

* آثار ناگوار رژیم غذایی:

سه نوع برنامه غذایی وجود دارد:

- پرهیز از خوردن در فواصلی از روز

- پرهیز از خوردن انواع خاصی از غذاها

- محدود کردن مقدار کلی غذایی که خورده می‌ شود

بیشتر بیماران مبتلا‌ به پُرخوری عصبی، از هر سه نوع برنامه غذایی پیروی می‌ کنند و اغلب به‌ طرز افراطی، این کار، بیش ‌خواری را بیشتر می ‌کند. هدف این است که بیمار به این نتیجه برسد که باید رژیم غذایی را کنار بگذارد و این نکته باید در سراسر دوره درمان ادامه یابد.

چه باید کرد؟

* تجویز یک الگوی منظم غذایی:

بیمار باید غذای خود را به سه یا چهار وعده تعیین شده، به علاوه یک یا دو وعده از غذای سبک که از پیش مشخص شده است، محدود کند.

نباید بیش از سه ساعت، بین وعده‌های غذایی فاصله باشد و بیمار باید همیشه زمان وعده بعدی را بداند.

در فاصله این وعده‌های غذایی، باید کوشش کند تا از خوردن هر ماده غذایی پرهیز کند. خوردن غذا در سه وعده باعث می‌ شود که از انجام دادن تلاش‌های غیر واقع ‌بینانه برای به تعویق انداختن خوردن، جلوگیری شود و به این ترتیب یکی از انواع فعالیت‌های رژیمی حذف شود.

البته این الگوی غذایی باید متناسب با مسئولیت‌های روزانه بیمار تنظیم شود و معمولاً‌ لازم است که در تعطیلات آخر هفته، تغییراتی در این الگوی صرف غذا داده شود.

برخی از بیماران تمایلی به خوردن غذای اصلی یا غذای سبک در وعده‌های منظم ندارند، چون فکر می ‌کنند افزایش وزن پیدا می ‌کنند. باید اطمینان داد که معمولاً برعکس این موضوع اتفاق می ‌افتد، چون پیروی از این الگوی غذایی از افراط در پُرخوری عصبی و حریصانه می کاهد و به این ترتیب، مقدار کالری که وارد بدن می ‌شود، کم خواهد شد.‌

آیات پزشکی قرآن (1)

 تقدم میوه بر گوشت

خداوند کریم در قرآن مجید، هر بار که از میوه و گوشت به عنوان مواد خوراکی انسان سخن به میان می‌آورد، ابتدا از میوه سخن می‌گوید آنگاه از گوشت. بنا به توصیه‌ی شرع مقدس اسلام، بهتر است میوه را قبل از غذا تناول کرد و این نکته‌ای است که امروزه علم پزشکی به آن پی برده و آن را توصیه می‌کند.

فرمایش پیامبر اکرم «صلی الله علیه و آله و سلم» هم در این زمینه که افطار روزه با خرما برای بدن برکت دارد و ثواب زیادی هم برای آن قائل شده‌اند به همین دلیل است.

خوردن میوه قبل از غذا اثرات بسیار مفیدی برای بدن دارد و خواصّ میوه از قبیل تأثیر ویتامین‌ها و اثرات تصفیه‌ی دستگاه گوارشی و بدن از میکروب‌های زاید و برقراری تعادل فیزیولوژیکی در ترکیبات خون و امثال آن، با معده‌ی خالی بیشتر ظاهر می‌شود تا بعد از غذا و معده‌ی پر.

قرآن مجید در آیات بیست و بیست و یک سوره‌ی مبارکه‌ی «واقعه» می‌فرماید:

(وَ فَاکِهَةٍ مِمّا یَتَخَیَّرونَ* وَ لَحمِ طَیرٍ مِمّا یَشتَهُونَ)؛ یعنی «و میوه‌ی خوش برگزینند و از گوشت مرغان که مایل هستند.»

خداوند کریم در قرآن مجید، هر بار که از میوه و گوشت به عنوان مواد خوراکی انسان سخن به میان می‌آورد، ابتدا از میوه سخن می‌گوید آنگاه از گوشت. بنا به توصیه‌ی شرع مقدس اسلام، بهتر است میوه را قبل از غذا تناول کرد و این نکته‌ای است که امروزه علم پزشکی به آن پی برده و آن را توصیه می‌کند

و همچنین در آیه‌ی بیست و دو سوره‌ی مبارکه‌ی «طور» می‌فرماید: (وَ اَمدَدناهُم بِفاکِهَةٍ وَ لَحمٍ مِمّا یَشتَهونَ)

«یعنی: و بر بهشتیان از هر نوع میوه و گوشت که مایل باشند بیفزاییم.»

در آیات سیزده و چهارده سوره‌ی «نحل» هم به همین شکل، خداوند کریم، میوه را بر گوشت مقدم داشته است.

خوردن میوه قبل از وعده‌های غذا، در برگیرنده‌ی فواید بهداشتی بسیاری است. میوه دارای مواد قندی ساده و سهل‌الهضمی است که به سرعت جذب بدن می‌شود. زیرا امعاء، این مواد قندی ساده را در مدت کوتاهی که از چند دقیقه تجاوز نمی‌کند، جذب می‌نماید و موجب برطرف شدن عوارض گرسنگی و نیاز بدن به مواد قندی می‌شود. در حالی که اگر معده خود را از انواع مختلف مواد غذایی انباشته کند، حداقل سه ساعت طول می‌کشد تا مواد غذایی موجود در غذا، جذب بدن شود. عوارض گرسنگی، نزد این افراد مدت بیشتری طول می‌کشد مواد قندی ساده علاوه بر سهل الهضم بودن، منبع انرژی مناسبی برای تمام سلول‌های بدن هستند و از جمله سلول‌هایی که به سرعت از این مواد قندی استفاده می‌کنند، همین دیواره‌ی امعاء و پرزهای روده‌هاست که پس از دریافت مواد قندی آمادگی پیدا می‌کنند تا وظیفه‌ی خود را در جذب سایر موادّ غذایی مفید، به نحو احسن انجام دهند. به علاوه خداوند کریم در کلّ قرآن، وقتی می‌خواهند نعمت‌های غذایی خود را به رخ مردم کشیده و آن‌ها را متذکّر شوند، بیشتر از میوه‌ها یاد می‌کنند تا از گوشت. و این می‌رساند که میوه‌ها از نظر غذایی در رشد و سلامتی انسان مفیدترند.

خوردنی های مفید برای افزایش طول عمر

خوردنی های مفید برای افزایش طول عمر

کارشناسان تغذیه می‌گویند اگر به دنبال راهکاری موثر برای افزاش طول عمر خود هستید، بدون شک روشهای سالم و طبیعی بیشترین تاثیر را با کمترین عوارض جانبی دارند.
تغذیه سالم و انتخاب مناسب مواد غذایی قابلیت آن را دارد که روند پیری بیولوژیک را کندتر کند و پیامدهای سالمندی را به تعویق بیاندازد.

چاپ کانادا در یک مقاله جدید فهرستی از ۲۵ ماده غذایی سودمند را ارائه کرده که همگی در افزایش طول عمر نقش بسزایی دارند.

این ۲۵ ماده غذایی حاوی آنتی اکسیدان‌ها و ریز مغذی‌هایی هستند که تا حد زیادی سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کنند، با مولکول‌های مخرب رادیکال آزاد می‌جنگند و میزان قند خون و انسولین را در حد طبیعی و سالم نگه می‌دارند که در نهایت این فاکتورها به دور نگه داشتن التهاب از بدن منجر می‌شوند.

در این مقاله آمده است: بادام به عنوان منبعی سرشار از ویتامین E‌ و چربی‌های اشباع نشده تک زنجیره‌ای خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی بالایی دارد.

آووکادو نیز یک منبع غذایی از چربی‌های اشباع نشده تک زنجیره‌ای و فولیت است که به ترمیم مولکول DNA در سلولها کمک می‌کند.

خوردنی بعدی چغندر است که سرشار از «آنتی اکسیدان‌ها» و «بتایین» بوده است و از سلولها در برابر پیری محافظت می‌کند.

گزینه بعدی توت‌ها هستند که به دلیل دارا بودن سطح بالایی از فیتو مواد شیمیایی بعنوان آنتی اکسیدانی قوی عمل می کند.

لوبیای سیاه نیز یک ماده غذایی با ارزش حاوی مقادیر زیادی پروتئین گیاهی و آنتی اکسیدانها است که نسبت به سایر دیگر گونه‌های لوبیای خوراکی خاصیت ضد سرطانی فوق العاده‌ای دارد.

سایر مواد غذایی که در این فهرست گنجانده شده‌اند شامل کلم، کلم بروکلی، شکلات تلخ، دانه کتان، سیر، چای سبز، کلم پیچ،‌ عدس، جوی دو سر، روغن زیتون،‌ پرتقال، انار،‌ فلفل قرمز، انگور قرمز، ماهی آزاد (سالمون)، دانه‌های سیاه، اسفناج، سیب زمینی شیرین، گوجه فرنگی و گردو هستند. این خوردنی‌ها هر کدام به نوبه خود حاوی انواع مختلفی از آنتی اکسیدانهای ضد التهابی، ضد سرطانی و ضد پیری، فیبرهای خوراکی مفید، منابع طبیعی انواع ویتامین‌های سودمند و ضروری و چربی‌های مفید هستند که به حفظ سلامت بدن کمک می‌کند و در نتیجه مصرف آنها در افزایش طول عمر موثر و حائز اهمیت است.

نقش سرکه در کاهش وزن

مطالعات نشان می دهد که روش درمان باستانی برای کاهش وزن و چربی اضافی، اکنون نیز می تواند مفید و مثمر ثمر باشد.

تحقیقات انجام شده در ژاپن ثابت کرده است که سرکه های خانگی و معمولی که اصولا برای تهیه سس سالاد و ترشی به کار می رود می تواند ژن های مقابله کننده با چاقی را فعال کند.

از زمان های بسیار قبل سرکه به عنوان دارویی برای درمان اغلب بیماری ها مورد توجه بوده است. در حالیکه مدارک پزشکی مدرن کمتر به نقش درمانی این ماده توجه داشته است. مطالعات سالهای اخیر ثابت کرده است که ماده شیمیایی اسید استیک که در سرکه موجود است می تواند در کنترل فشار خون و قند خون بسیار موثر باشد. و به علاوه یافته ها نشان می دهد که سرکه در کاهش وزن و چاقی نقش موثری دارد.

محققان معتقدند که اسید استیک ژن هایی را فعال می کنند که تولید کننده پروتئین خاص برای تجزیه چربی ها هستند.این عملکرد مانع از تجمع و انباشتگی چربی در بدن می شود و به طبع وزن نیز کاهش می یابد,

کلیات ویتامین ها-دانلود

تاریخچه آشنایی با ویتامین ها چندان طولانی نیست ، در اواخر قرن گذشته دانشمندان متوجه شدند که عدم تنوع در برنامه غذایی ، مخصوصاً عدم استفاده از مواد غذایی تازه موجب ابتلاء به برخی از بیماریها می شوند مثل خونریزی لثه ها یا بیماری بری بری که اختلالات عصبی و قلبی ایجاد می کند در اوایل قرن بیستم ( 1912 ) کارتیرفونک با استخراج موادی از غذاهای تازه توانست بیماری بری بری را در جوجه ها درمان کند . از آنجائیکه در ماده استخراج شده آمین وجود داشت، نام این ترکیبات را ویتامین یا آمین حیاتی نامید . در صورتیکه مطالعات بعدی نشان داد که در تمام ویتامین ها آمین وجود ندارد ، به همین دلیل استفاده از کلمه ویتامین را مناسب ندانستند و دانشمندان از سال 1930 به بعد تصمیم گرفتند زمانیکه ترکیبات شیمیایی مواد مشخص شد از نام ترکیب شیمیایی آنها همراه با نامگذاری قدیم استفاده کنند . به عنوان مثال : رتینول یا ویتامین A ، ویتامین یا B1 ، ریبوفلاوین یا ویتامین B2 . ویتامین ها ترکیبات آلی هستند که در بیشتر مواد غذایی به مقدار جزئی وجود دارند و هر کدام اعمال حیاتی مخصوصی را در بدن انسان انجام می دهند . اگر چه احتیاجات ویتامین مورد نیاز بدن بسیار جزئی می باشد ولی برای ادامه حیات ، رشد و تولید مثل ، وجود همین مقدار کم بسیار ضروری و اساسی است . مقدار آنها در مواد غذایی بسیار کم ( حدود میلی گرم یا میکروگرم ) است. اگر رژیم غذاییب متعادل باشد ، ویتامین ها به نحو شایسته ای تأمین می شوند و بدن نیاز به مکمل ویتامینی ندارد. اعمال حیاتی بدن انسان توسط ترکیباتی به نام آنزیم ها کاتالیزور می شوند. برای تکمیل ساختمان تعداد زیادی از آنزیمها به ویتامین نیاز است و در صورت عدم وجود آنها، آنزیمها نمی توانند واکنشهای مربوط به خود را انجام دهند. آنزیمها نقش کاتالیزوری در اعمال حیاتی بدن دارند، یعنی به مقدار کم باعث تسریع واکنشهای حیاتی می شوند، اما وارد واکنش نمی شوند . به همین علت ویتامینها مواد مغذی نگهدارنده تعادل حیاتی نام گرفته اند. این دسته از مواد مغذی نه نقش ساختمانی دارند و نه از متابولیسمشان انرژی تولید می شود اما در متابولیسم و رها شدن انرژی نقش اساسی دارند

.

ویتامینها کلا موادی هستند که در بدن به میزان کم موجود می باشند و در غذاها به میزانهای متفاوت وجود دارند . ویتامینها برای عملکرد طبیعی بدن ضروری اند و کمبود آنها موجب بروز بعضی عوارض وگاهی بیماری می شود . نامگذاری ویتامینها که 13 خانواده هستند باحروف الفبا صورت می گیرد . ویتامینهای محلول در چربی : ویتامین A، ویتامینD ، ویتامینE و ویتامینK هستند و ویتامینهای محلول در آب : ویتامین های خانوادهB و ویتامینCهستند ین تقسیم بندی اولیه بدلیل تفاوت در جذب ، عملکرد و ذخیره آنها در بدن و بر اساس قابلیت حل شدن در آب یا چربی می باشد

ویتامینها چیستند؟ویتامینها موادی ارگانیک هستند که جهت انجام واکنشهای متابولیکی نرمال در بدن موجودات زنده ضروری میباشند این مواد وارد واکنشهای شیمیایی بدن شده و دچار تغییر ماهیت گردیده و با مواد دیگر باند شده و پس از آنکه آنها را به واکنش نهایی مورد نظر هدایت نمودند خود به صورت اولیه از واکنش خارج میشوند .این مواد جهت سلامتی و حفظ پرفورمنس متابولیسم موجودات زنده ضروری به نظر میرسند .ویتامینها در بسیاری از واکنشها به صورت اختصاصی عمل مینمایند و به همین خاطر کمبود هر کدام از آنها میتواند منجر به اختلال در واکنشی خاص گردد.این مواد در بسیاری از مواد خام دامی و گیاهی وجود دارند و بدن هر موجود بخش اعظمی از آنها را از راه غذا بدست می آورد در بسیاری از پستانداران آلی ارگانهایی از بدن ساخت  برخی از ویتامینها را برعهده دارند .بسیاری از آنها به صورت پیش ویتامین وارد بدن گردیده و جهت ساخت ویتامین مورد استفاده قرار میگیرند .به طور کلی بدن موجودات زنده به تنهایی قادر به تامین تمامی نیاز خود به ویتامین نمی باشد. ویتامینها چگونه کار میکنند ؟کمبود یا فقدان برخی از ویتامینها میتواند باعث نارسایی های زیادی در متابولیسم گردیده و در نتیجه موجود زنده را به سمت بیماری هدایت نماید همچنین میتواند از رشد صحیح جلوگیری نموده و با ایجاد عوارضی چون خستگی و عدم کارایی صحیح  بازده کاری آن را به نحو قابل توجهی پایین آورد همچنین مشخص گردیده است که افزایش میزان ویتامینها میتواند در بهبود کارایی سیستم ایمنی بدن و افزایش سطح مقاومت بدن در برابر عوامل محیطی نامناسب مفید واقع شود.دو گروه عمده از ویتامینها وجود دارند ویتامینهای محلول در چربی و ویتامینهای محلول در آب. هر کدام از این دوگروه نیز به روش متفاوتی فعالیت خود را در بدن انجام میدهند.عمده فعالیت ویتامینهای محلول در چربیها در ساخت و گسترش بافتهای مختلف بدن و تثبیت بخشیدن به وظایف آنها میباشد در حالیکه ویتامینهای محلول در آب بیشتر بعنوان یک کو آنزیم عمل نموده و فعالیتهای کاتالیتیک در کنترل مکانیسم های  متفاوت متابولیسم در بدن دارند.نکته قابل توجهی که درباره ویتامینها میتوان به آن اشاره نمود اینکه بدن برای تامین کلیه نیاز خود به ویتامین به حجم بسیار کوچکی از این مواد در طول روز نیاز دارد.همانطور که گفته شد هر ویتامین وظیف کاملا اختصاصی دارد که ویتامینهای دیگر قار به انجام آن نیستند.

مقالات زیر راکه بصورت ورد آفیس وپاورپوینت تهیه شده را دانلود ومطالعه بفرمائید

vitamin

vitamin1

ویتامینها

 

دانلود مقاله جامع درباره خواص موادغذائی

انجیر

انجیر دارای ویتامین های فراوان ,مواد معدنی وچربی مفید ومواد قندی است . خوردن انجیر قبل از غذا مجاری دستگاه گوارش را باز واشتهای شما را تحریک و سبب تخلیه کامل معده خواهد شد انجیر افزایش دهنده عرق بوده وسموم و چربی را با عرق بدن دفع می کند . میوه خشک انجیر را بو داده ومی کوبند و از آن گردی بدست می اید که بنام قهوه انجیر معروف است وبرای سیاه سرسرفه ,ذات ریه و سینه درد های کهنه مفید است . به دلیل داشتن گوگرد از ریزش مو جلوگیری می کند. انجیر برای از بین بردن بوی بد دهان نیز توصیه شده است . شیرابه انجیر شیر را منعقد کرده وان را تبدیل به پنیر می کند ومالیدن شیر ابه به میخچه ,زیگیل , خال گوشتی این اثار را از بین می برد بعلاوه گذاشتن کمی از شیرابه انجیر به محل حفره دندان کرم خورده درد آن را آلبالو ، مسکن تشنگی است و شربت آلبالو بهترین دارو برای افرادی است که عطش فراوان دارند. هسته آلبالو ، ضد اسهال و قابض خوبی است و ضد فشار خون نیز میباشد . آلبالو ، ضد مواد صفراوی ، ضد حالت تهوع و ضد سنگ کلیه است . آلبالو ، اشتها آور بسیار خوبی است . فورا ساکت می کند ومیوه کامل انجیر در موقع طبخ غذا سرعت آن را افزایش می دهد ضماد و مرهم آلبالو برای باز شدن رنگ رخسار و چهره موثر و مفید است. مصرف آلبالو برای گرم مزاجان و مبتلایان به فشار خون و افرادی که چربی زیادی در شکم دارند سودمند است . مصرف آلبالو برای افرادی که خارش پوستی دارند موثر و مفید است

خواص مواد غذائی.doc

مطلب رو مطالعه کنید نظر یادتون نره منتظرم