اعتیاد ؛ جرم یا بیماری

آیا اعتیاد یک بیماری است ؟

متأسفانه بسیاری از افراد جامعه ،  اعتیاد به مواد مخدر  را معادل جرم دانسته و فرد معتاد را مجرم می دانند. این مسئله که در افراد معتاد به مواد مخدر میزان جرم و جنایت بیشتر از افراد عادی جامعه است شکی وجود ندارد؛ ولیکن هر فرد معتادی مجرم نیست و بسیاری از موارد جرم در افراد معتاد مستقیماً در ارتباط با مشکل تهیه مواد مخدر و نیاز بدنی و روانی ایشان است. در واقع فردی که مصرف مواد مخدر نیازش را برطرف می کند ؛ یک بیمار روانی محسوب می شود.

چه افرادی مستعد اعتیاد به مواد مخدر هستند؟

مطالعات مشخص نموده اکثر افرادی که به مصرف مواد مخدر وابستگی جسمی و روانی پیدا می کنند از نظر ژنتیکی مستعد اعتیاد به مواد مخدر هستند و غالباً در نزدیکانشان اعتیاد به مواد مخدر شایع است. البته این مطلب دلیل آن نیست که هر شخصی که در بین نزدیکانش اعتیاد به مواد مخدر وجود ندارد ، از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به بیماری اعتیاد نیست ؛ زیرا اولاً ممکن است نزدیکان شخص از نظر ژنتیک مستعد این مشکل باشند ولی تاکنون این استعداد به ظهور نرسیده و استفاده مواد مخدر را تجربه نکرده باشند ؛ ثانیاً اعتیاد به مواد مخدر فقط در زمینه ژنتیکی نیست و تیپ شخصیتی افراد نیز نقش تعیین کننده دارد.

افرادی که شخصیت های خودشیفته ، پرخاشگر و ضد اجتماعی دارند ، مستعد اعتیاد به مواد مخدر هستند ؛ زیرا مصرف مواد مخدر نیازهای روانی ایشان را کاملاً برطرف می کند. از سوی دیگر افرادی با شخصیت های افسرده و اصطلاحاً افراد با شخصیت های زود رنج و احساساتی نیز کاملاً مستعد اعتیاد به مواد مخدر هستند. زیرا در این افراد نیز مصرف مواد مخدر نیازهای درونی و روانی را برطرف می کند.

به طور خلاصه می توان گفت هر شخصی می تواند مستعد اعتیاد به مواد مخدر باشد . فرد با استفاده از مواد مخدر در مرتبه اول احساس سرخوشی می کند به گونه ای که احساس می کند نیازهای روانی یا ژنتیکی او را برطرف نموده است . بدین ترتیب از نظر روانی معتاد به مواد مخدر می شود و به مرور با استفاده های مکرر از مواد به آنها وابسته می شود . در این مرحله این شخص ، بیماری است که به مواد مخدر معتاد شده است.

اعتیاد به مواد مخدرچیست ؟

اعتیاد به مواد مخدر دارای دو جنبه جسمی و روانی می باشد.

منظور ازاعتیاد جسمی آن است که علایمی چون : درد عضلانی ، پرش عضلات ، آب ریزش بینی  ، عطسه ، اسهال و استفراغ ، اختلال خواب و... بعد از قطع مصرف مواد مخدر در بیمار بروز می کند که این علائم با گذشت زمان( 7-21 روز ، بسته به نوع ماده مخدر مصرفی) برطرف می شود. در پایان این دوره است که بیمار سم زدایی شده و ترک بدنی انجام داده است .

اعتیاد روانی همان تمایل بیمار به استفاده از مواد مخدر می باشد که در دوره سم زدایی و تا مدت طولانی بعد از ترک ، شاید سال ها طول بکشد. بیمار وسوسه استفاده از مواد مخدر را دارد، زیرا متأسفانه تجربه رفع موقت مشکلاتی نظیر فشارهای روانی ، افسردگی ، اضطراب  ، مشکلات جنسی و ... را با استفاده از مواد مخدر داشته است. بنابراین فردی که اعتیاد را ترک  کرده است در برخورد با هر یک از این مشکلات ممکن است که مجدداً به مواد مخدر روی آورد.

آیا اعتیاد به مواد مخدر قابل درمان است؟

بیماری اعتیاد به مواد مخدر، تقریباً یک بیماری مهلک است که به درمان طولانی نیاز دارد و درمان آن با سم زدایی شروع شده و با ادامه درمان و ایجاد محیطی امن و عاری از فشارهای روانی ، قدم های بعدی درمان برداشته می شود. این اعتقاد که اعتیاد درمان ندارد کاملاً بی اساس و دور از ذهن است. ممکن است درمانِ اعتیاد طولانی مدت و سخت باشد؛ اما امید به درمان و بهبودی ، بسیار بالاست.

آیا برای درمان اعتیاد  روش های گوناگونی وجود دارد؟

از زمانی که انسان با ماده مخدر آشنا شد و مصرف آن باعث بروز پدیده اعتیاد گردید، درمان های گوناگونی نیز برای برطرف کردن آن به کار گرفته شد که خوشبختانه هر روز نیز این روش های درمان پیشرفته تر و کامل تر می شود. از درمان و ترک کردن در اردوهای معتادان گمنام و درمان با داروی متادون گرفته تا جدیدترین شیوه درمانی که U.R.O.D ( سم زدایی فوق سریع ) است.

بیماران ، ترک جسمی را شروع می کنند و همانطور که قبلاً اشاره شد مرحله دوم درمان و یا به عبارتی مرحله تکمیلی آن آغاز می شود که درمانِ قسمت روانی آن است.

درمان های روانی چیست و اصول آن بر چه پایه ای استوار است ؟

بیماری اعتیاد علاوه بر این که از نظر جسمی ، فرد را ناتوان و وابسته می کند، یک نوع وابستگی روانی نیز در او ایجاد می کند که حتی در مواقعی که از نظر جسمی هیچ گونه مشکلی ندارد و نیاز جسمانی ندارد هوس و میل به مصرف مواد مخدر در او می تواند دلیلی بر شروع مجدد مصرف شود و اینجاست که نیاز بیمار به درمان های روانی کاملاً احساس می شود.

بنابراین باید نگرش و باورهای بیمار به مواد مخدر عوض شده و از نظر روانی ، تنفر و انزجار جایگزین عشق و علاقه به مواد مخدر گردد.

در حال حاضر درمان انتخابی و مطمئن روان درمانی فردی، گروه درمانی ، کلاس های آموزشی ، جانشین سازی ، فعالیت های مناسب و تکنیک های آرام سازی جسمی – روانی است .

آیا خانواده و محیط بیمار در درمان اعتیاد نقش دارند؟

ایجاد انگیزه در خانواده و همراهان بیمار و این که خانواده  چه نقش مهمی در درمان بیمار معتاد  دارد، یکی از اهداف مهم درمان اعتیاد است.

پس از سم زدایی جسمی ، بیماران احتیاج به حمایت های بسیار مناسب و همه جانبه خانواده دارند که این حمایت شامل حمایت روانی و برخورد صحیح و مناسب با بیمار است. اغلب خانواده ها و مردم ، بیمار معتاد را یک مجرم می دانند و متأسفانه در مسیر تلاش در جهت بهبود بیمار خیلی سریع مأیوس می شوند و به اصطلاح ، بیمار را غیر قابل اصلاح می دانند که این ناامید شدن یکی از بزرگترین علل شکست در سیر درمان است. درحقیقت اعتیاد فقط یک بیماری عصبی – روانی می باشد که احتیاج به درمانی طولانی مدت شامل حمایت های روانی بسیار دقیق از بیماران معتاد دارد که بعد از مرحله سم زدایی ، خانواده باید اغلب رفتار و برخوردهای لازم با بیمار را با توصیه های متخصصین روان پزشک و روان شناس انجام دهند. زیرا کوچکترین حرکت اشتباه در مسیر درمان می تواند باعث شکست و بازگشت مجدد بیماری شود.

آیا به راستی اعتیاد قابل درمان است ؟

هم اکنون اعتیاد به مواد مخدر یا سایر مواد روان گردان صرفاً به عنوان یک بیماری مزمن عصبی روانی شناخته می شود که با یک درمان سم زدایی ، مرحله درمان شروع می شود و با روان درمانی برای مدت حداقل شش ماه ؛ شامل شرکت در کلاس های گروه درمانی و مشاوره فردی ، و حمایت بسیار دقیق و کامل خانواده و اطرافیان ، ادامه می یابد . باید توجه داشت زمانی بیمار ترک کامل روانی را انجام می دهد که بعد از سیر درمان ، به طور کامل از مواد مخدر ، به معنای واقعی متنفر شده باشد، اگر بدین صورت مراحل درمان ادامه یابد به طوری که کلیه فعالیت های درمانی بیمار تحت نظارت گروه پزشکی و متخصص و در مراکز ترک اعتیاد معتبر و مجّرب صورت پذیرد، بدون شک اعتیاد درمان می شود و خطر ابتلا و برگشت مجدد بیمار به اعتیاد به حداقل می رسد.

بهترین راه درمان اعتیاد به مواد مخدر کدام است؟

جهت درمان بیمار مهمترین مرحله ، تحقیق خانواده و بیمار در جهت یافتن بهترین و موفق ترین مراکز درمانی می باشد که مسلماً برای این منظور باید به مراکز مختلف مراجعه شود و با سیستم درمانی ، آشنایی حاصل ، و اطمینان کامل ایجاد شود به طوری که با تماس مستقیم با بیماران درمان شده ، نظارت بر فعالیت های درمانی مرکز ترک اعتیاد و میزان حمایت از بیماران می توان تا حدود زیادی نسبت به میزان موفقیت  ، اعتماد حاصل نمود.

در پایان و به طور خلاصه لازم به توضیح است که در درمان اعتیاد باید توجه داشت که آن را فقط یک بیماری مزمن دانست و بیمار باید با حمایت های کامل خانواده ، مرکز ترک اعتیاد و اطرافیان و با امید به روزی که این بیماری در جهان ریشه کن شود و با کمترین فشارهای روانی درمان شود.

متادون را بشناسید

متادون چیست؟

متادون از خانواده مواد شبه افیونى است و بیشتر در درمان وابستگى به سایر شبه‌افیونى‌ها نظیر هروئین، کدئین و مورفین کاربرد دارد
متادون یک شبه افیونى (اپیوئید) مصنوعى است، یعنى از مواد شیمیایى در آزمایشگاه به دست مى آید. سایر شبه افیونى‌ها یا طبیعى هستند مانند مرفین و کدئین که فرآورده‌هاى طبیعى بوته خشخاش هستند و یا شبه‌افیونیهاى نیمه‌مصنوعى هستند مانند هروئین، که مرفینى است که به طریقه شیمیایى پردازش شده است. (دى استیل مورفین)

متادون در طى جنگ دوم جهانى در آلمان ساخته شد و اولین بار براى تسکین درد به کار رفت. درمان با دوز نگهدارنده متادون که از بروز علائم ترک تریاک جلوگیرى کرده و تقاضاى آن را کاهش داده و یا از بین مى‌برد، براى اولین بار در سال‌هاى ۱۹۶۰ برای درمان اعتیاد به این ماده متداول شد.

استفاده از دوز نگهدارنده متادون به تنهایی منجر به معالجه فرد معتاد نمى شود، بلکه به عنوان جزئی از فرآیند درمان معتادان به مواد افیونی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این افراد از حمایت هاى طبى و اجتماعى لازم براى تثبیت و بهبود زندگى بهره مند و تشویق مى شوند مادامى که این دارو در مورد آنها موثر است، به درمان ادامه دهند.

بیشتر کسانى که متادون برای‌شان تجویز مى‌شود، براى وابستگى به مواد افیونى ها تحت درمان قرار گرفتهاند.

این افراد شامل کسانى هستند که به داروهاى غیرقانونى مانند تریاک و هروئین و داروهاى تجویز شده توسط پزشک نظیر کدئین وابستگى پیدا کرده‌اند.

افراد معتاد به مواد شبه افیونى هاى کوتاه اثر مانند هروئین باید متادون را به طور منظم دریافت کنند تا از بروز علائم ترک جلوگیرى شود.

همچنین متادون براى کسانى که به طور مرتب از مواد شبه افیونى به طو رتزریقی استفاده مى‌کنند و آلوده به ویروس ایدز HIV یا هپاتیت C هستند، تجویز مى‌شود تا به ادامه روند ترک در این افراد کمک کند و خطر انتشار عفونت را از طریق استفاده از سوزن مشترک کاهش دهد.

متادون گاه در تسکین درد افراد مبتلا به درد شدید مزمن یا درد همراه با بیمارى هاى علاج ناپذیرى که منجر به مرگ مى شوند، به کار مى رود.

متادون چه احساسى در فرد ایجاد مى‌کند؟

برخى از افرادى که درمان با متادون را شروع مى‌کنند، سرخوشى و آرامشى را احساس مى‌کنند که در میان تمامى داروهاى شبه افیونى مشترک است.

با ادامه درمان و رسیدن به یک دوز ثابت، تحمل به این اثرات ایجاد مى‌شود. کسانى که در حال درمان با متادون هستند، غالباً احساس خویش را از استعمال متادون، "طبیعى" عنوان مى‌کنند.

درمان با متادون بر تفکر آنها تاثیرى ندارد، مى توانند کار کنند، به مدرسه بروند و یا از خانواده مراقبت کنند. متادون همچنین از تاثیر نشئه آور هروئین و سایر شبه افیونیها ممانعت مى‌کند و بدین ترتیب اثر این داروها را کاهش مى‌دهد.

درمان با متادون، عوارض جانبى هم ممکن است به همراه داشته باشد از جمله تعریق، یبوست و افزایش وزن.

اثرات متادون براى چه مدت باقى مى‌ماند؟

متادون ماده‌ای طولانی‌اثر است .شخصى که به مواد شبه افیونى وابستگى دارد با یک دوز متادون در شبانه‌روز از علائم ترک مصون مى‌ماند. در مقابل کسى که به هروئین براى پرهیز معتاد است، برای جلوگیری از بروز علائم ترک در خود باید سه تا چهار بار در روز این ماده را مصرف کند.

درمان روزانه با متادون مى تواند تا بى نهایت ادامه یابد اما اگر فردى که متادون دریافت مى کند و پزشک با وى براى پایان درمان به توافق برسد، از دوز متادون به تدریج در طول هفته ها یا ماه هاى متعدد کاسته مى شود و فرآیند ترک تسهیل مى‌شود.

در صورت قطع ناگهانى متادون علائمى چون دل پیچه، اسهال و دردهاى عضلانى و استخوانى بروز خواهند کرد.

این علائم در طول یک تا سه روز پس از آخرین دوز شروع شده، در طول سه تا پنج روز به اوج خود رسیده و سپس به تدریج از بین مى روند، گر چه سایر علائم مانند اختلال خواب و تمایل به مصرف دارو مى تواند براى ماه ها ادامه یابد.


آیا متادون خطرناک است؟

زمانى که متادون طبق تجویز پزشک دریافت مى شود، بسیار بى خطر بوده و آسیبى به اعضاى داخلى و یا قدرت تفکر وارد نمى کند، حتى اگر براى سال ها به طور روزانه مصرف شود.

از سوى دیگر متادون یک داروى قوى است و مى‌تواند براى کسانى که آن را به طور منظم دریافت نمى کنند فوق العاده خطرناک باشد، چرا که این افراد نسبت به اثرات آن تحمل پیدا نکرده اند.این دارو حتى دوزهاى بسیار پائین نیز مى‌تواند براى کودکان کشنده باشند.

از این رو تجویز متادون با دقت پایش و کنترل مى شود.

یک مزیت مهم متادون این است که این ماده مصرف هروئین را کاهش مى‌دهد. خطرات مصرف هروئین شامل مرگ بر اثر دریافت دوز بى رویه، ابتلا به عفونت HIV و هپاتیت C از راه کاربرد سوزن مشترک است. درمان متادون کمک مى کند که فرد از فجایع ناشى از استعمال هروئین مصون بماند.

آیا متادون اعتیادآور است؟

تعاریف جدید از "اعتیاد"، عوامل متعددى را در ارزیابى مصرف دارو توسط فرد مدنظر قرار مى دهند. این عوامل شامل "تحمل" یا نیاز به افزایش مداوم دوز دارو براى رسیدن به اثر یکسان؛ "وابستگى جسمی" یا بروز علائم ترک با قطع مصرف و "استعمال همراه با اضطرار" به رغم نتایج منفى حاصل از ادامه مصرف دارو هستند.

برخى مى گویند که متادون به همان اندازه هروئین اعتیادآور است. کسانى که متادون مصرف مى کنند، مسلماً نسبت به برخى اثرات آن تحمل پیدا کرده و در صورتى که دارو را به شکل منظم دریافت نکنند، دچار علائم ترک مى شوند.

اما اگر چگونگى و علت مصرف دارو را مورد توجه قرار دهیم، متادون در تعریف کامل "ماده اعتیادآور" نمى گنجد. اول از همه این که تجویز متادون برای بیماران به عنوان یک درمان طبى در نظر گرفته مى شود و تنها براى کسانى تجویز مى شود که خود هم اکنون وابسته به داروهاى شبه‌افیونى مانند هروئین هستند

. براى این افراد، متادون یک جایگزین مطمئن براى روش هاى خطرناکى چون استفاده از هروئین به شمار مى رود. متادون ایشان را از اضطرار براى مصرف ماده مخدر رها کرده و بدان ها امکان بهبود زندگى شان را مى بخشد.

متادون گاه به عنوان داروى خیابانى مورد استفاده قرار مى گیرد، اما استعمال آن بیشتر به منظور پیشگیرى از علائم ترک هروئین است. اثرات متادون کندتر از آن ظاهر مى شوند و بیشتر از آن مى پایند که بتوان از آن به عنوان ماده اى مناسب براى سوء مصرف یاد کرد.

اثرات طولانى مدت متادون

درمان با دوز نگهدارنده متادون یک درمان طولانى مدت است. درمان از یک تا دو الى بیست سال و یا بیشتر به طول مى‌انجامد. این درمان طولانى مدت به لحاظ پزشکى بى خطر و موثرترین درمان موجود براى وابستگى به مواد شبه‌افیونى است.

داروهای نیروزا و اعتیاد

یک متخصص فیزیولوژی ورزشی معتادان با اعلام اینکه گرایش به اعتیاد در بین قهرمانان قدیمی ورزش به دلیل کمبود حمایت‌های اجتماعی و در بین ورزشکاران کنونی به علت گسترش مصرف داروهای نیروزا، رو به افزایش است، تأکید کرد: "بازار داغ داروهای نیروزای غیرمجاز، دام اعتیاد را برای ورزشکاران گسترده‌تر کرده است."

مصرف داروهای نیروزا گرایش به مصرف داروهای مسکن و مخدر را حتی در سطح قهرمانی افزایش می ‌دهد.

دکتر مسعود حاج رسولی اظهارداشت: "اعتیاد در بین قهرمانان قدیمی ورزش به دلایل روانی یا کمبود حمایت‌های اجتماعی و همچنین در ورزشکاران کنونی به علت افزایش مصرف داروهای نیروزا که عمدتاً از نیازهای روانی و فیزیولوژیک ناشی می‌ شود،‌ در حالی رو به افزایش است که متأسفانه اقدامات لازم برای مقابله با این امر انجام نمی‌ شود." وی ضمن هشدار نسبت به افزایش ورود داروهای نیروزای غیرمجاز به کشور،‌ تصریح کرد: "اعمال نکردن کنترل و نظارت لازم بر این بازار از سوی دستگاه‌های مسئول، گسترش اعتیاد در ورزشکاران را در پی داشته است، زیرا مصرف داروهای نیروزا گرایش به مصرف داروهای مسکن و مخدر را حتی در سطح قهرمانی افزایش می ‌دهد."

این عضو هیات علمی دانشگاه آزاد همچنین به برخی از داروهای مورد سوء مصرف در ورزشکاران اشاره کرد و با بیان اینکه همه داروهای مخدر و مسکن مورد سوء مصرف ورزشکاران، به ویژه ورزشکارانی که ورزش‌های تصادمی و برخوردی مانند بوکس انجام می ‌دهند، زمینه ساز اعتیاد به مسکن‌های بسیار قوی در آنهاست، افزود: "از جمله داروهای مخدر و مسکن مورد سوء مصرف در ورزشکاران،‌ داروهای نارکوتیکی یعنی داروهای ساخته شده از ترکیبات کدئین، تریاک، حشیش و مرفین است که ورزشکاران آنها را برای از بین بردن دردهای جسمی خود مصرف می‌ کنند.

17 راه کار برای مقابله با اعتیاد

1- ما والدین بهتر است بر دوستان یا گروهی که فرزندمان با آنها در ارتباط است نظارت داشته باشیم که آنها چه کسانی هستند، چه کاری انجام می‌دهند، کجا می‌روند و ...

2- سعی کنیم خانواده را به کانون مهر و محبت تبدیل کنیم تا فرزندمان نیازها ی خود را در درون خانواده پیدا کند.
3- در صورت اعتیاد یکی از بستگان یا اقوام نزدیک، مقبولیت او را نزد اعضای خانواده زیر سوال ببریم.
4- مسؤلیت‌ها و نقش‌های متعدد اجتماعی را به او واگذار نماییم و از این طریق او را با دنیای بزرگسالی آشنا و واردش کنیم.
5- دوری از مصرف مواد را جزئی از ارزش‌های درونی و شخصیتی خانواده بدانیم، حتی اگر دیگران آن را مصرف کنند.
6- امکانات و تسهیلات مناسب را برای فرزندمان فراهم کنیم تا به ورزش و تفریح‌های سالم روی بیاورد، مثل رفتن به باشگا‌ه‌های ورزشی و ...
7- اگر یکی از اعضای خانواده اعتیاد داشته باشد، جلوی فرزندان مواد را مصرف نکند و سایر اعضای خانواده برای ترک کردن، او را یاری کرده و نزد متخصص ببرند.
8- به فرزندان خود یاد دهیم که لحظات خوش با مصرف مواد بدست نمی‌آید، سعی کنیم با فعالیت‌های دیگر، اوقات خوشی را در درون خانواده ایجاد کنیم.
9- با پیام‌ها یا افرادی‌که مصرف مواد یا سیگار را تبلیغ می‌کنند برخورد قاطعانه داشته باشیم.
10- «نه» مقدس را به فرزندانمان یاد دهیم تا بتوانند در مقابل خواسته ی نابجای دیگران حتی با اصرار و پافشاری ایشان از خود مقاومت نشان دهند و نه بگویند.
11- به طور مشخص و شفاف به فرزندانمان بگوییم که چه رفتاری درشأن و منزلت اوست و خانواده چه انتظاری از او دارند.
12- در صورت امکان با والدین دوستان فرزندانمان ارتباط نزدیک داشته باشیم.
13- اگر فرزندمان تقاضای ماندن در منزل دوست ناشناخته را در وقت خواب داشت حتی‌المقدور با تقاضای او موافقت نکنیم.
14- سعی کنیم او را تنبیه بدنی نکنیم بلکه از طریق راهنمایی و هدایت سعی در ترک عادات ناپسند او نماییم.
15- برای سوالات مذهبی و اعتقادی فرزندمان جواب‌هایی قانع‌کننده پیدا کنیم.
16- فرزندانمان را نسبت به مضرات و عواقب ویرانگر مواد مخدر آگاه کنیم.
17- وقتی احساس کردیم در حل مشکلی پیشرفت لازم را نداشتیم در صدد کمک خواهی از متخصصان (مشاورین) برآئیم چرا که:
«میل به کمک خواستن از دیگران، نشانه ی قدرت و پختگی عقلانی آدمی است نه نشانه ضعف او»

چه کسانی بیشتر در معرض آلودگی به ایدز (HIV)میباشند؟

آیا دختران نوجوان و جوان در معرض خطر آلوده شدن قرار دارند؟

جوانان یکی از گروه هایی بودند که به مراتب در مقابل HIV و ایدز ایمن بودند. اما امروزه بیش از نیمی از افرادی که آلوده می شوند را جوانان زیر 25 سال تشکیل می دهند. در این میان دختران نسبت به پسران به میزان بیشتری و در سنین پایین تری در معرض خطر آلودگی به HIV قرار گرفته اند. 2
دختران جوان در هنگام داشتن رابطه جنسی دارای قدرت تصمیم گیری کمی هستند. به دلیل کمتر بودن سن بلوغ جنسی و شروع فعالیت های جنسی در سنین پایین تر با مسایلی مانند رابطه امن تر معمولاً آگاهی کم تری دارند. و یا در استفاده از وسایل محافظتی مانند کاندوم یا شرایط انتخاب کردن را ندارند و یا آگاهی و دانش لازم در این باره را ندارند. آنان همچنین برای محافظت از خود در برابر مشکلاتی مانند سوءاستفاده جنسی، بهره برداری جنسی و اعتیاد بسیار آسیب پذیر می باشند.

چرا دختران در سنین جوان تری درمعرض خطر قرار دارند؟
چرا دختران جوان نسبت به همسالان پسر خود زودتر و بیشتر آلوده می شوند؟

بسیاری از دختران جوان به دلیل داشتن شریک جنسی مرد بزرگتر از خود و گاه داشتن همسر مسن تر آلوده می شوند. همچنین ناحیه تناسلی یک دختر نوجوان به راحتی دچار زخم می شود و به نسبت یک زن مسن تر برای دریافت آلودگی بسیار مستعد تر می باشد.
دختران جوان بسیاری دچار آلودگی شده اند به دلیل اینکه در موقعیتی آسیب پذیری قرار داشته اند، برای نمونه کار کردن به عنوان کارمند و یا خدمتکار دختر در بین آشنایان و یا کارفرمایان ثروتمند که آنان را مورد تجاوز قرار داده اند. علاوه بر این خیلی از دخترهای جوان وقتی به یک رابطه طولانی و یا ازدواج تن می دهند به دلیل داشتن نیاز و فقدان امنیت لازم به ارتباط با مردهای مسن تر و با اختلاف سنی قابل توجه تن می دهند.
بسیاری از دختران جوان نیز ممکن است به علت نیاز مالی به رابطه با یک مرد مسن تر تن بدهند که ممکن است از آن ها انتظار عدم استفاده از کاندوم را داشته باشد.
• هنوز دختران جوان بسیاری هستند که به ازدواج ناخواسته و زود هنگام تن می دهند که این موضوع آنان را از دستیابی به آموزش کافی و مورد نیاز باز می دارد. در موارد بسیاری برای دختران از سوی اقوام تصمیم گرفته می شود که چه زمانی خانه والدین را ترک کنند و به ازدواج تن بدهند.
• مردان بسیاری هستند که با داشتن سن بالا به جستجوی دختران باکره و به اصطلاح پاک و دست نخورده می پردازند.
• بسیاری از افراد جوان اچ.آی. وی. و ایدز را موضوع خود نمی دانند، بسیاری از افراد بین 15 تا 19 سال گمان می کنند که در معرض خطر آلودگی قرار ندارند.
بنابراین آسیب پذیری در دختران ترکیبی از مسایل طبیعی٬ زیستی٬ اجتماعی و فرهنگی می باشد.

تاثیر سیگار بر سلامتی دندانها

همگی از مضرات سیگار در بروز ناراحتی های ریوی، تنفسی، معده ای و بروز انواع و اقسام سرطانهای این نواحی اطلاع داریم. دود سیگار و همچنین مواد شیمیائی موجود در آن به همراه درجه حرارت بالای آن عامل مسبب بسیاری از این ناراحتی ها و مشکلات است. سیگار علاوه بر تاثیرات بسیاری که بر سقف دهان که محل دود سیگار است میگذارد و روی دندانها هم آثار مخرب دارد. پوسیدگی دندان، جمع شدن جرم روی دندانها و بیماریهای لثه به میزان زیادی ناشی از رژیم های غذایی حاوی مواد قندی زیاد و عدم رعایت بهداشت کامل دهان و دندان است، ولی بیماریهای لثه و بافتهای لثه اطراف دندان در افراد سیگاری به مراتب جدی تر از افراد غیر سیگاری است.
هنگامی که دود سیگار با فشار به بیرون رانده میشود ذرات میکروسکوپی مواد خارجی، درون غشای ظریف دهان و لثه نفوذ میکند و در آنجا جمع میشود، این تجمع سبب تورم و التهاب لثه و دیر یا زود به حفره استخوانی جایگاه قرارگیری دندان ها آسیب میرساند و به تدریج لثه تحلیل میرود و دندانها لق و حساس میشوند و پوسیدگی هم در آنها بروز میکند، اگر زخم بافت لثه و تخریب آنها رخ دهد بیمار ناچار به کشیدن دندان میشود.
دندانهای افراد سیگاری معمولا ترک های بسیاری دارند که به خاطر دمای بالای سیگار و بعد استفاده از مایعات خنک است که اختلاف این دو دما باعث ایجاد ترک بر دندان میشود و در این ترک ها تجمعات میکروب و رنگدانه بیشتر صورت میگیرد و راهی برای ورود میکروب به داخل دندان و ناراحتی های بعدی میشود.

اعتیاد به مشروبات الکلی(الکلیسم)

الکلیسم

الکلیسم‌ عبارت‌ است‌ از وابستگی‌ فیزیولوژیک‌ (جسمانی‌) و روانی‌ به‌ الکل‌، که‌ موجب‌ بروز بیماری‌های‌ مزمن‌ و بروز مشکل‌ در روابط‌ بین‌ فردی‌ و مشکلات‌ خانوادگی‌ و کاری‌ می‌شود.

علایم‌ شایع‌
مراحل‌ اولیه‌
کم‌ بودن‌ تحمل‌ نسبت‌ به‌ بروز اضطراب‌
نیاز به‌ الکل‌ در آغاز روز، یا در زمان‌های‌ استرس‌
بی‌خوابی‌؛ کابوس‌
بروز یک‌ حالت‌ ناخوشایند و سردرد صبح‌ روز بعد از مصرف‌ زیاد الکل‌ و نیز بیشتر شدن‌ موارد غیبت‌ و حاضر نشدن‌ سرکار
مشغولیت‌ ذهنی‌ زیاد برای‌ تهیه‌ الکل‌ و پنهان‌ کردن‌ نوشیدنی‌ الکلی‌ از خانواده‌ و دوستان‌
احساس‌ گناه‌ یا آزردگی‌ و تحریک‌پذیری‌ وقتی‌ که‌ دیگران‌ می‌گویند که‌ وی‌ الکل‌ مصرف‌ می‌کند. مراحل‌ پیشرفته‌
از هوش‌ رفتن‌های‌ کوتاه‌ مدت‌ به‌ دفعات‌؛ کاهش‌ حافظه‌
بروز یک‌ حالت‌ هذیانی‌ همراه‌ با لرزش‌ (علایم‌ در این‌ حالت‌ عبارتند از لرزش‌، توهمات‌، گیجی‌، عروق‌ ریزش‌، تندشدن‌ ضربان‌ قلب‌). این‌ حالت‌ اغلب‌ در اثر نرسیدن‌ الکل‌ رخ‌ می‌داد.
بیماری‌ کبدی‌ (پوست‌ یا چشم‌ها زرد می‌شوند)
اختلال‌ رشته‌های‌ عصبی‌ دست‌ و پا و نیز دستگاه‌ عصبی‌ (کرخت‌ شدن‌ و سوزن‌ سوزن‌ شدن‌ در دست‌ها و پاها، کاهش‌ علاقه‌ و توانایی‌ جنسی‌، گیجی‌، کُما)

علل‌
هنوز به‌ طور کامل‌ مشخص‌ نشده‌اند، اما موارد زیر را می‌توان‌ ذکر کرد:
عوامل‌ شخصیتی‌، به‌ خصوص‌ وابسته‌ بودن‌، عصبانیت‌، جنون‌ و سرخوشی‌، افسردگی‌ یا در خود فرورفتن‌
تأثیرات‌ خانوادگی‌، به‌ خصوص‌ الکلی‌ بودن‌ والدین‌ یا طلاق‌ آنها
عوامل‌ ارثی‌
فشار اجتماعی‌ یا فرهنگی‌ برای‌ نوشیدن‌ الکل‌
اختلالات‌ شیمیایی‌ در بدن‌ (شاید)

عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر
عوامل‌ فرهنگی‌. در برخی‌ از گروه‌های‌ قومی‌ میزان‌ الکلیسم‌ بالا است‌ که‌ ممکن‌ است‌ به‌ دلایل‌ اجتماعی‌ یا زیست‌شناختی‌ باشد.
استفاده‌ از مواد مخدر تفریحی‌
بروز بحران‌ در زندگی‌، مثلاً بی‌کاری‌، نقل‌ مکان‌ مداوم‌، یا از دست‌ دادن‌ دوستان‌ یا خانواده‌
عوامل‌ محیطی‌ مثل‌ در دسترس‌ بودن‌، مناسب‌ بودن‌ قیمت‌، و پذیرش‌ اجتماعی‌ الکل‌ در گروه‌ فرهنگی‌، کاری‌ یا اجتماعی‌ که‌ فرد بدان‌ تعلق‌ دارد.

پیشگیری‌
اگر احیاناً الکل‌ مصرف‌ می‌کنید، سعی‌ کنید مصرف‌ آن‌ را قطع‌ کنید. در این‌ حالت‌ خود را به‌ عنوان‌ یک‌ فرد نمونه‌ سالم‌ به‌ دیگران‌ معرفی‌ خواهید کرد. به‌ تدریج‌ محدودیت‌هایی‌ برای‌ مصرف‌ در نظر بگیرید، سعی‌ کنید به‌ تدریج‌ کمتر بنوشید، تا کاملاً آن‌ را قطع‌ کنید.
در صورت‌ الکلی‌ شدن‌ همسر، دوست‌، یا همکار خود، به‌ وی‌ کمک‌ کنید تا مشکل‌ خود را بپذیرد و درخواست‌ کمک‌ کند.

عواقب‌ مورد انتظار
با اجتناب‌ از الکل‌ یا موادمخدر، مست‌ یا معتاد نبودن‌ را تجربه‌ خواهید کرد. این‌ تغییر مثبت‌ در شیوه‌ زندگی‌ چندان‌ آسان‌ به‌ دست‌ نمی‌آید و بازگشت‌ به‌ عادت‌ بد قدیمی‌ به‌ دفعات‌ رخ‌ خواهد داد. اما اگر مصممم‌ باشید، می‌توانید الکل‌ را به‌ کلی‌ ترک‌ کنید.

عوارض‌ احتمالی‌
بیماری‌ مزمن‌ و پیش‌ رونده‌ کبدی‌
زخم‌ معده‌ همراه‌ با خونریزی‌؛ التهاب‌ معده‌
التهاب‌ رشته‌های‌ عصبی‌، لرزش‌، حملات‌ صرعی‌ و اختلال‌ مغزی‌، زمین‌ خوردن‌ در خانه‌
التهاب‌ لوزالعمده‌
التهاب‌ قلب‌
آسیب‌ ذهنی‌ و جسمانی‌ به‌ جنین‌، در صورتی‌ که‌ مادر به‌ هنگام‌ بارداری‌ الکل‌ بنوشد.
اعضای‌ خانواده‌ افراد الکلی‌ ممکن‌ است‌ دچار مشکلات‌ روانی‌ شوند. این‌ مشکلات‌ احتیاج‌ به‌ درمان‌ دارند.

درمان‌
اصول‌ کلی‌
درمان‌ شامل‌ اقدامات‌ کوتاه‌مدت‌ برای‌ متوقف‌ کردن‌ نوشیدن‌ الکل‌ و کمک‌ بلندمدت‌ برای‌ رفع‌ مشکلاتی‌ است‌ که‌ باعث‌ الکلی‌ شدن‌ فرد شده‌اند.
ممکن‌ است‌ نیاز به‌ سم‌زدایی‌ وجود داشته‌ باشد. سم‌زدایی‌ عبارت‌ است‌ از مراقبت‌ پزشکی‌ در زمانی‌ که‌ فرد نوشیدن‌ الکل‌ را متوقف‌ کرده‌ و نتیجتاً دچار علایم‌ محرومیت‌ از الکل‌ شده‌ است‌، تا به‌ این‌ ترتیب‌ فرد بتواند این‌ مرحله‌ را بدون‌ مشکل‌ پشت‌ سر بگذارد.
گاهی‌ اوقات‌ نیاز به‌ بستری‌ شدن‌ در یک‌ مرکز تخصصی‌ وجود دارد.
به‌ قرار ملاقات‌ خود با پزشک‌ و مشاور پایبند باشید.
به‌ ارزیابی‌ مجدد نحوه‌ زندگی‌، دوستان‌، کار، و خانواده‌ خود بپردازید و در این‌ ارزیابی‌، عواملی‌ که‌ باعث‌ تشویق‌ به‌ نوشیدن‌ الکل‌ می‌شوند را شناسایی‌ و تغییر دهید.

داروها
دی‌ سولفیرام‌. با مصرف‌ این‌ دارو، فرد به‌ هنگام‌ نوشیدن‌ الکل‌ دچار علایم‌ جسمانی‌ ناخوشایندی‌ می‌شود که‌ وی‌ را از نوشیدن‌ الکل‌ بیزار می‌کند. نالتِرِکسون‌ نیز دارویی‌ است‌ که‌ لذت‌ نوشیدن‌ الکل‌ را کاهش‌ می‌دهد.
داروهایی‌ که‌ برای‌ کنترل‌ علایم‌ محرومیت‌ از الکل‌ مصرف‌ می‌شوند عبارتند از بنزودیازپین‌ها، آرام‌بخش‌ها، داروهای‌ ضد روان‌پریشی‌، و داروهای‌ ضدصرع‌ (در صورت‌ بروز حمله‌ صرعی‌)

فعالیت‌
هرگز وقتی‌ الکل‌ نوشیده‌اند رانندگی‌ نکنید.

رژیم‌ غذایی‌
رژیم‌ غذایی‌ عادی‌ و متعادل‌ داشته‌ باشید. امکان‌ دارد توصیه‌ شود که‌ مکمل‌های‌ ویتامین‌ مصرف‌ نمایید.

عوامل زمینه ساز مستعد کننده بروز اعتیاد

اعتیاد یک بیماری زیست شناختی ، روانشناختی و اجتماعی است . عوامل متعددی در اتیولوژی سوء مصرف و اعتیاد مؤثرهستند که در تعامل با یکدیگر منجر به شروع مصرف و سپس اعتیاد می شوند . عوامل درهم بافته ای هستند که بر یکدیگر تأثیر می گذارند . درک کلیه علل و عوامل زمینه ای موجب می شود تا روند پیش گیری ، شناسایی ، درمان و پی گیری به طور هدفمند طرح ریزی شود .
بنا بر این ، آشنایی با عوامل زمینه ساز مستعد کننده بروز اعتیاد ونیز عوامل محافظت کننده در مقابل آن از دو جهت ضرورت دارد :


· دوره نوجوانی : مخاطره آمیز ترین دوران زندگی از نظر شروع به مصرف مواد دوره نوجوانی است . نوجوانی دوره انتقال از کودکی به بزرگ سالی و کسب همیّت فردی و اجتماعی است . در این دوره ، میل به استقلال و مخالفت با والدین به اوج خود میزسد و نوجوان برای اثبات بلوغ و فردیت خود ارزشهای خانواده را زیر سؤال می برد و سعی در ایجاد و تحلیل ارزشهای جدید به خود دارد . مجموعه این عوامل ، علاوه بر حس کنجکاوی و نیاز به تحرک ، تنوع و هیجان ، فرد را مستعد مصرف مواد می نماید.
· ژنتیک : شواهد مختلفی از استعداد ارثی اعتیاد به الکل و مواد وجود دارد . تأثیر مستقیم عوامل ژنتیکی عمدتاً از طریق اثرات فارماکوکینتیک و فارکودینامیک مواد در بدن می باشد که تعیین کننده تأثیر ماده بر فرد است . برخی از عوامل مخاطره آمیز دیگر نیز تحت نفوذ عوامل ژنتیکی هستند مانند برخی اختلالات شخصیتی و روانی و عملکرد نامناسب تحصیلی ناشی از اختلالات یادگیری .
· صفات شخصیّتی : عوامل مختلف شخصیتی با مصرف مواد ارتباط دارند . از این میان ، برخی از صفات بیشتر پیش بینی کننده احتمال اعتیاد هستند و بطور کلی فردی را تصویر می کنند که باارزش ها یا ساختار های اجتماعی مانند خانواده ، مدرسه و مذهب پیوندی ندارد و یا از عهده انطباق ، منترل یا ابراز احساسات دردناکی مثل احساس گناه ، خشم و اضطراب بر نمی آید . این صفات عبارتند از : عدم پذیرش ارزشهای سنتی و رایج ، مقاومت در مقابل منابع قدرت ، نیاز شدید به استقلال ، صفات ضد اجتماعی ، پرخاشگری شدید ، احساس فقدان کنترل بر زندگی خود ، اعتماد به نفس پایین ، فقدان مهارت مقاومت در برابر پیشنهادات خلاف دیگران ، فقدان مهارتهای اجتماعی انطباقی .از آنجا که اولین مکصرف مواد ، معمولاً از محیط های اجتماعی شروع می شود هر قدر فرد قدرت تصمیم گیزی و مهارت ارتباطی بیشتری داشته باشد ، بهتر می تواند در مقابل فشار همسالان مقاومت کند .
· اختلالات روانی : در حدود ۷۰درصد موارد ، همراه با اعتیاد اختلالات دیگر روانپزشکی نیز وجود دارد . شایع ترین تشخیص ها عبارتند از : افسردگی اساسی ، اختلال شخصیت ضد اجتماعی ، فوبی ،‌دیس تایمی ، اختلال وسواسی – جبری ، اختلال پانیک ، مانیا ،‌اسکیزوفرنیا .
· نگرش مثبت به مواد : افرادی که نگرش ها و باور های مثبت و یا خنثی به مواد مخدّر دارند ، احتمال مصرف و اعتیادشان بیش ار کگسانی است که نگرش های منفی دارند . این نگرش های مثبت معمولاً عبارتند از :‌کسب بزرگی و تشخیص ، رفع درد های جسمی و خستگی ، کسب آرامش روانی ، توانایی مصرف مواد بدون ابتلا به اعتیاد . موقعیت های مخاطره آمیز فردی : بعضی از نوجوانان و جوانان در موقعیت ها یا شرایطی قرار دارند که آنان را در معرض خطر مصرف مواد قرارمی دهد . مهمترین این موقعیت ها عبارتند از : در معرض خشونت قرار گرفتن در دوران کودکی و نوجوانی ، ترک تحصیل ، بی سرپرستی یا بی خانمانی ، فرار از خانه ، معلولیت جسمی ، ابتلاء به بیماری ها یا دردهای مزمن . حوادثی مانند از دست دادن نزدیکان یا بلایای طبیعی ناگهانی بیز ممکن است منجر به وانش های حاد روانی شوند . در این حالت فرد برای کاهش درد و رنج و انطباق با آن از مواد استفاده می کند .
· تأثیر مواد بر فرد : این وقتی وارد عمل می شود که ماده حد اقل یک بار مصرف شده باشد . چگونگی تأثیر یک ماده بر فرد ،تابع خواص ذاتی ماده مصرفی و تعامل آن با فرد و موقعیت فرد مصرف کننده است . تأثیر مواد بر فرد مصرف کننده ، به میزان قابل توجهی ، به مشخصات او بستگی دارد . این مشخصات عبارتند ار : شرایط جسمی فرد ، انتظار فرد از مواد ، تجربیات قبلی تأثیر مواد و مواد دیگری که همزمان مصرف شده اند . مواد مختلف نیز تأثیرات متفاوتی بر وضعیت فیزیولوژیک وروانی فر د دارند ، مثلاً : هروئین و کوکائین سرخوشی شدید ، الکل آرامش و نیکوتین مختصری هوشیاری و آرامش ایجاد می کند . ۱-شناسایی افراد در معرض خطر اعتیاد و اقدامات پیش گیرانه لازم برای آنان ۲- انتخاب نوع درمان و اقدامات خدماتی ، حمایتی و مشاوره ای لازم برای معتادان .