بهداشت روانی (Mental Health)

بهداشت روانی (Mental Health)

نگاه کلی

کلمه بهداشت روانی چقدر برای شما آشناست؟

چه ارتباطی بین بهداشت روانی و اختلالات روانی وجود دارد؟

چگونه می‌توانیم بهداشت روانی خود را حفظ کرده یا بهبود ببخشیم؟

واژه بهداشت (Health) و سلامتی همیشه انسان را در طول تاریخ به خود مشغول کرده است. تدوین برنامه‌های تربیتی – بهداشتی برای حفظ سلامتی و مطالعه ، جلوگیری و درمان بیماریها نمونه‌ای از این اقدامات بشری است. بهداشت در یک تقسیم کلی به دو نوع "بهداشت جسمی" و "بهداشت روانی" تقسیم می‌شود. ولی آنها همپوشی‌های زیادی را با هم دارند (بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند(

بهداشت روانی از آن جهت که رابطه مستقیمی با "عملکرد فردی – اجتماعی" و آسیب‌های روانی – اجتماعی" دارد، از اهمیت زیادی برخوردار است و این اهمیت باعث تدوین و اجرای برنامه‌های متعدد بهداشت روانی در سه بعد " پیشگیری ، درمان و توانبخشی" می‌شود این سه بعد در برگیرنده تمام اهداف و فعالیت‌های بهداشت روانی است.

تعاریف بهداشت روانی

تعریف سازمان بهداشت جهانی

سازمان بهداشت جهانی ، بهداشت روانی را اینگونه تعریف می‌کند: "بهداشت روانی در درون مفهوم کلی بهداشت قرار دارد و بهداشت یعنی توانایی کامل برای ایفای نقش‌های روانی و جسمی ، بهداشت به معنای نبود بیماری یا عقب ماندگی نیست."

تعریف انجمن بهداشت روانی کانادا

انجمن بهداشت روانی کانادا در یک دید جامع بهداشت روانی را در سه قسمت "نگرش‌های مربوط به خود ، نگرش‌های مربوط به دیگران و نگرش‌های مربو به زندگی" تعریف می‌کند. از نظر این انجمن بهداشت روانی یعنی : "توانایی سازگاری با دیدگاههای خود ، دیگران و رویارویی با مشکلات روزمره زندگی."

عوامل موثر بربهداشت روانی

بهداشت روانی افراد متاثر از عوامل متعددی است، اگر چه این عوامل به صورت جداگانه مورد مطالعه قرار می‌گیرند ولی در واقع این موضو ع چند وجهی متاثر از یکدیگر است. بدین معنی که افراد به علت شرایط محیطی یا عوامل فردی تعادل و آرامش روحی شان دچار تغییراتی می‌شود و هر چه شدت این عوامل زیادتر باشد، تاثیر و تهدیدش بیشتر خواهد بود. عواملی همچون : "عدم برآورده شدن نیازهای اولیه، ناکامی، استرس، یادگیری، مسائل اجتماعی و رسانه های جمعی و... از عمده ترین تاثیرگذاران بر بهداشت روانی هستند.

ابعاد بهداشت روانی

پیشگیری نوع اول (Primary Prevention)

هدف این نوع از بهداشت روانی ممانعت از شروع یک بیماری یا اختلال است، "با حذف عوامل کلی کاهش عوامل خطرساز ، تقویت مقاومت افراد ، دخالت در فرایند اختلال" بدست می‌آید." برنامه‌های آموزش بهداشت روانی (نظیر آموزش والدین برای تربیت کودکان ، آموزش تاثیرات مصرف الکل و مواد و...)، برنامه‌های بالا بردن کارایی و توان افراد (نظیر برنامه‌های تقویتی برای کودکان محروم) ، ایجاد سیستم‌های حمایت اجتماعی (نظیر بیمه‌های درمانی ، ایجاد و حمایت از گروه‌های محلی و اجتماعی حمایت کننده از افراد مبتلا)" نمونه‌های پیشگیری نوع اول می‌باشد.

پیشگیری نوع دوم (Secondary Prevention)

هدف اقدامات این بعد از برنامه بهداشت روانی ، شناخت به موقع و درمان فوری و مناسب اختلال (یا بیماری) است. تمام نظریه‌ها و اقدامات درمانی نظیر "دارو درمانی ، رفتار درمانی ، شناخت درمانی ، گروه درمانی ، روانکاوی و ..." در غالب این بعد از بهداشت روانی قرار می‌گیرد.

پیشگیری نوع سوم

هدف این بعد از بهداشت روانی ، بازگرداندن و حفظ تمام یا قسمتی از توانایی‌های از دست رفته فرد به علت اختلال (یا بیماری) است، تا فرد بتواند به گونه‌ای مفید و سازنده به زندگی "خانوادگی ، اجتماعی و شغلی" خود باز گردد. در واقع برنامه‌های این بعد با "توانبخشی" (Rehabilitation) افراد و جلوگیری از بازگشت مجدد اختلال (یا بیماری) در فرد و حفظ و پیشبرد سلامت ایجاد شده توسط درمان ، سروکار داشته ، اقدامات قبلی را تکمیل می‌کند.

راهکارهایی برای شروع سال تحصیلی بدون استرس

فرزند شما بیش از ۳‌ماه مشغول تفریح و سرگرمی بوده و عملا هر کاری که مایل بوده انجام داده است. انجام مجدد وظایف مدرسه الزاما برایش خوشایند نیست.برای پشت سر گذاشتن این مشکل کوچک نیازمند آن است که شما کمی بیش از معمول در اختیارش باشید و با تمام محبت‌تان او را در بر گیرید.

در اینجا توصیه هایی برای ورود به مدرسه بدون استرس را پیشنهاد می‌دهیم.

۱- او را به ساعت جدید عادت دهید.
بعد از آن میهمانی‌های تابستانی و تا ظهر خوابیدن‌ها، فرزند شما نیازمند آن است که دوباره به ریتم جدیدی عادت کند. چند روز قبل از ورود به مدرسه، از او بخواهید که شب‌ها زودتر به رختخواب برود و صبح‌ها زودتر از خواب بیدار شود. بهتر است که دیرتر از ۹‌شب به رختخواب نرود و نیم ساعت هم به مطالعه در رختخواب اختصاص دهد.

۲- او را از نظر روانی آماده کنید.
چند روز قبل از ورود به مدرسه، با او در مورد مدرسه حرف بزنید. برایش توضیح دهید که به چه دلیل باید به مدرسه برود و رفتن به مدرسه چه مزایایی به همراه دارد. گفت‌وگوهایتان باید مطابق با شخصیت و سن فرزندتان باشد. مثلا همکلاسی‌هایش را دوباره می‌بیند و با همکلاسی‌های جدید آشنا می‌شود، به فعالیت‌های جدیدی پی می‌برد و چیزهایی را یادمی‌گیرد که به رشد او کمک می‌کند.

۳- به او اطمینان خاطر دهید.
او دل نگران است و زمانی که از ورود به مدرسه با او سخن می‌گویید، گریه زاری می‌کند: «نه، من نمی‌خوام مدرسه برم!». این امر طبیعی است. به او بگویید به‌دلیل آنکه می‌خواهد معلم و کلاس‌اش را عوض کند، نگرانی او را درک می‌کنید و زمانی که شما نیز به سن و سال او بودید روزهای ورود به مدرسه همین نگرانی‌ها را داشتید اما دوست‌های زیادی پیدا کردید. به او توضیح دهید که درصورت هر‌گونه مشکل، برای کمک به او و مقابله با آن در کنار او خواهید بود.

۴- او را آماده کنید تا مستقل باشد.
به‌خصوص بچه‌های کوچکتر، عدم‌استقلال در آنان موجب استرسی واقعی می‌شود. برای جلوگیری از آن به او کمک کنید تا به تنهایی لباس‌هایش را بپوشد و در‌بیاورد. برای کمک به او می‌توانید برچسب‌هایی که روی آنها اسم و یا علامتی نوشته شده است را روی لباسش بدوزید تا بتواند به آسانی آن‌را را تشخیص دهد. علاوه بر آن، احتمال دارد که دو کودک لباس شبیه بهم بپوشند و این امر از سردرگمی مداوم آنان جلوگیری می‌کند. باید فرزند خود را تشویق و ترغیب کنند تا احساسات و مشکلات خود را به طور آشکار با پدر و مادر و آموزگار در میان بگذارند و کاری کنند که از حمایت اولیا نسبت به خود اطمینان پیدا کنند.

۵- مراقب سنجش بینایی، شنوایی، معاینه دندان‌ها و واکسیناسیون او باشید.
برای آینده فرزندتان مهم است که این معاینه‌ها را انجام دهید زیرا بعید نیست که به‌دلیل ضعف بینایی و یا شنوایی‌، کودک به شاگرد ضعیفی تبدیل شود. اگر نتواند به‌خوبی ببیند و یا حرف‌های معلم را به درستی بشنود، چگونه می‌تواند درس‌هایش را به‌خوبی یاد بگیرد؟

۶- فرزندتان را با مدرسه جدید‌ش آشنا کنید.
منتظر نخستین روز مدرسه نمانید تا مدرسه جدیدش را به او معرفی کنید. هیچ‌چیزی دلهره‌‌آورتر از مکانی نیست که هیچ شناختی از آنجا ندارد زیرا در محیط جدید احساس سردرگمی می‌کند. برای آنکه او را با مکان جدید آشنا کنید، او را چندین بار به مدرسه ببرید و مکان‌هایی چون حیاط مدرسه، کلاس‌ها‌، محوطه سرپوشیده را به او نشان دهید. او را روزهایی که مدرسه برای ثبت نام باز است، به مدرسه ببرید. این عمل در روز ورود به مدرسه به او شناخت جدید و اعتماد به نفس می‌دهد.همچنین باید برنامه رفت و آمد دانش آموز به مدرسه و کسی که مسئول این کار است را قبلا با او هماهنگ کرد و از او بخواهند طبق همان برنامه عمل نماید اولیا سعی کنند حتی الامکان این برنامه را تغییر ندهند.

۷- برای او کتاب‌هایی در مورد مدرسه بخرید.
پیشنهاد ما به اولیا این است که از همین حالا با بچه های خود راجع به مدرسه صحبت کنند. لوازم مدرسه را با خوشحالی و دوستی برای آنها تهیه کنند و کیف و کفش و دفتر و مداد را با همراهی کودک خریداری نمایند تا خریدهای مشارکتی و جمعی را تجربه کنند. کتاب‌هایی در مورد مدرسه و به‌خصوص نخستین روز مدرسه برایش تهیه کنید. بچه‌ها عاشق این هستند که با قهرمانان داستان‌های کتاب‌های آموزشی همزاد پنداری کنند. علاوه بر آن می‌فهمند بچه‌های دیگری هم هستند که روز اول مدرسه یا گریه می‌کنند و یا دل نگران هستند. و با تمام این حرف‌ها همیشه این مسئله ختم به‌خیر می‌شود!

۸- کیف کوچکی برای وسایل شخصی‌اش آماده کنید.
داخل کیفش شیئی که به آن علاقه خاصی دارد مثل یک اسباب بازی، عکس‌هایی که جمع‌آوری می‌کند، و یا یک عروسک پارچه‌ای بیاندازید. با این عمل، به او اطمینان خاطر می‌دهید که قسمتی از محیطی که به آن عادت دارد را به همراه دارد.

۹- اولین روز مدرسه
برای آنکه نخستین روز مدرسه باعجله خود را آماده نکنید، دیر از خواب بیدار نشوید. فرزندتان باید به راحتی از خواب بیدار شود و صبحانه خوبی بخورد. چنانچه به‌دلیل اضطراب اشتها نداشته باشد، به او اصرار نکنید اما برایش تغذیه‌ای مثل ساندویچ نان و پنیر، میوه و… آماده کنید و داخل کیف مدرسه‌اش بگذارید

۱۰- او را تا مدرسه همراهی کنید.
درصورت امکان او را تا کلاس‌اش همراهی کنید. و چنانچه نتوانید او را ببرید، احساس گناه نکنید بلکه همه چیز را خوب برایش توضیح دهید سعی کنید سرشب برایش وقت بگذارید تا او بتواند نخستین روز مدرسه را برایتان تعریف کند.
۱۱- اولیا باید سعی کنند:
در اولین روز مدرسه تمام وقت با خوشرویی با فرزند برخورد کنند زیرا در اولین روز مدرسه به صورت طبیعی بسیاری از کودکان ترس و هیجانات زیادی دارند که در رفتار آنها کاملا مشهود است لذا باید با تسلط بر رفتار خود این روز را برای دانش آموزان کلاس اول دبستان روزی به دور از تشنج و ناراحتی تبدیل نمایند.
۱۲- انتخاب دوست:
انتخاب دوست هم سن و سال که می خواهند در یک مدرسه یا یک کلاس درس بخوانند در این مراحل بسیار مفید است و خانواده ها می توانند میان همسایه ها و فامیل چنین دانش آموزانی را شناسایی کنند و دانش آموزان ناسازگار با محیط مدرسه را به همراه او به مدرسه بفرستند و یا با معلم ارتباط کلامی و تلفنی داشته باشند و دانش آموز با معلم آینده خود مراوده حضوری داشته باشد تا شرایط روز اول به طور کامل طبیعی باشد و دانش آموز احساس تنهایی نکند.

۱۳- پس از شروع مدرسه هم لازم است:
به صورت عملی به کودک نشان دهیم که آموزش و یادگیری مطالب بسیار سرگرم کننده و لذت بخش است البته این کار را قبل از ورود به مدرسه هم با انجام کارهای مربوط به خود در منزل مانند بازی مرتب کردن وسایل اتاق خود نگهداری گیاهان و غیره باید تقویت و از آموزش خارج از تکالیف و دستورات معلم خودداری کرد.
۱۴- معلمین و مربیان خوب بدانند که:
در اولین لحظات ورود دانش آموز به محیط مدرسه هرگاه معلم و مدیر و ناظم در ذهن او تعبیرات خاص خود را خواهد داشت که باید متناسب با روحیه دانش آموزان انجام شود در اولین لحظات اگر چه در مدرسه برنامه های خاصی برپا می شود که معاون مدرسه مجری آن است اما دانش آموز در همان لحظات اول دنبال معلم خود می گردد و دوست دارد کسی را که نام معلم بر خود دارد ببیند و این برخورد اول می تواند پیوند دهنده دانش آموز با معلم باشد. بسیار مهم است که بدانید، بدترین نوع برخورد مسئولان مدرسه با دانش آموزان کلاس اولی برخوردهای خشک اداری است. زیرا این رفتار خشک محیط مدرسه و کتاب های درسی را برای دانش آموز خشک و کسل کننده خواهد کرد. چون دانش آموز در منزل از جایگاه مناسبی برخوردار بوده و عزیز پدر و مادر خود بوده در محیط مدرسه هم دوست دارد این آقایی و عزت را برای خود داشته باشد و جایی خاص برای خود در دل اولیا مدرسه باز کند. در این شرایط است که دانش آموز احساس تعلق داشتن به محیط مدرسه را در دل خود زنده می سازد و به آن محیط علاقمند می شود.

۱۵-  در برخی از موارد نه گفتن را یاد بگیرید:
فرزندان خود را از گزند روزگار حفظ کنید، اما از حمایت بیش از اندازه هم اجتناب کنید چرا که حمایت بیش از اندازه می تواند مانع رشد و ترقی فرزندان شما شود. شما می خواهید همه چیزهایی را که خوب است به فرزندان خود بدهید، اما گاه اتفاق می افتد که این امکان پذیر نیست. بیاموزید که در وقت لزوم به فرزندان خود نه بگوئید چرا که گاه یک نه گفتن می تواند فرزندان شما نجات دهد.

در پایان ضمن تبریک به دانش آموزان عزیز، خانواده های گرامی و اولیای محترم پیشاپیش فرا رسیدن  ماه مهر را به همه ی دانش آموزان و  کارکنان آموزش و پرورش و همچنین تمامی معلمین دلسوز تبریک  و تهنیت عرض می نماییم. آرزومندیم این عزیزان در تمامی مراحل درسی خود افتخار آفرینی نمایند و در تمام مراحل زندگی موفق باشند.

فشار روانی سلامت جسم را به خطر می اندازد

فشار روانی را پاسخ غیر اختصاصی بدن به هر موقعیتی می ‌دانند که نیاز به سازگاری داشته‌ باشد. خواه موقعیت مزبور خوشایند باشد (ارتقای شغلی) و خواه ناخوشایند (اخراج از کار). البته یافته‌ های جدید نشان می‌دهد که بین فشار روانی ناشی از موقعیت مطلوب و نامطلوب، تفاوت‌های فیزیولوژیک وجود دارد.
* فشار روانی چیست؟
ارائه تعریفی جامع و مانع از فشار روانی دشوار است. لازاروس و فولک من (1984) آن ‌را چنین تعریف می‌ کند: «یک حالت درونی که می‌تواند ناشی از خواسته‌های فیزیکی بدن و یا ناشی از موقعیت محیطی و اجتماعی باشد که این موقعیت‌ها بالقوه زیانبار، غیر قابل کنترل یا فراتر از استعداد سازگاری ما ارزیابی می‌شوند.» علت‌های فیزیکی، محیطی و اجتماعی حالت فشار روانی را اصطلاحاً فشارزا می گویند.
همچنین"سلیه" فشار روانی را پاسخ غیر اختصاصی بدن به هر موقعیتی می‌داند که نیاز به سازگاری داشته‌باشد. خواه موقعیت مزبور خوشایند باشد (ارتقای شغلی) و خواه ناخوشایند (اخراج از کار). البته یافته‌های جدید نشان می‌دهد که بین فشار روانی ناشی از موقعیت مطلوب و نامطلوب تفاوت‌های فیزیولوژیک وجود دارد. متخصصان طب جامعه‌ نگر، تعریف سلیه، لازاروس و دیگران را گسترش داده‌اند. به نظر آنها استرس، ناتوانی در مواجهه با یک تهدید ادراک شده است (خیالی یا واقعی) که وضعیت مطلوب جسمی، ذهنی، هیجانی یا معنوی فرد را مورد تهدید قرار می‌دهد و در نتیجه آن پاسخ‌های فیزیولوژیک و سازگارانه ظاهر می‌شود.فشار روانی با سلامتی و عملکرد ارتباط دارد. مقادیر کم آن موجب بهبود سلامتی و عملکرد می‌شود و مقادیر زیاد آن سلامتی را به خطر انداخته و عملکرد را دچار اختلال می‌کند.

* چه عواملی فشار روانی ایجاد می‌ کنند؟
عوامل ایجاد کننده فشار روانی را می‌توان به دو دسته بیرونی و درونی تقسیم کرد. مهم‌ترین فشارهای بیرونی عبارتند از مشکلات زندگی (مشکلات اقتصادی، ناامنی شغلی، کار طاقت‌فرسا و ...) و دگرگونی‌های زندگی (مرگ همسر، فرزند یا والدین، ازدواج، طلاق و مهاجرت). اگر فشار روانی از حد معینی فراتر رود به پریشانی (Distress ) تبدیل می‌شود و سلامتی و عملکرد دچار اختلال می‌شوند. هولمز (1984) به منظور بررسی تاثیر فشارزاهای روانی بر سلامت افراد در گروه‌های سنی مختلف (نوجوانان، بزرگسالان، سالمندان) مقیاسی تهیه کرد که با توجه به تعداد و نوع دگرگونی‌های زندگی افراد در طول یک سال، آمادگی برای ابتلا به بیماری‌ها را پیش‌بینی می‌کند. هر چه شدت بحران‌های زندگی از خفیف (150 تا 199 واحد دگرگونی) به متوسط (200 تا 299) و شدید (بالاتر از 300) افزایش یابد به همان نسبت احتمال بروز بیماری بیشتر می‌شود.ظاهراً بین ریتم تنفس و فعالیت سیستم اعصاب ارتباط متقابل وجود دارد به طوری که با کنترل ریتم تنفس (تنفس عمیق و آرام) می‌توان از بسیاری از تغییرات فیزیولوژیکی و هیجانی ناشی از فشار روانی جلوگیری کرد. در واقع به دنبال تنفس دیافراگمی‌کارکردهای پاراسمپاتیک بر سمپاتیک غلبه پیدا می‌کنند و به دنبال آن فرد، احساس آرامش و آسایش توأم با افزایش انرژی می‌کند.

* مدیریت فشار درمانی
باورهای غیرمنطقی و ناسازگارانه از مهم‌ترین عوامل فشارزا محسوب می‌شود. به اعتقاد الیس این باورها نقش میانجی و حد واسط بین رویدادهای زندگی و پیامدهای روانشناختی ناشی از آنها را بر عهده دارد. به عنوان مثال از دست دادن شغل یک رویداد فعال کننده است. یعنی فردی که شغلش را از دست داده از حالت آرامش و بی‌اعتنایی خارج شده و برای مقابله با این تغییر فعال می‌شود. باورهایی که در ذهن فرد وجود دارد نقش موثری در افزایش یا کاهش فشار روانی و همچنین اقدامات فرد برای مقابله با عامل فشارزا ایفا می‌کند. باور به اینکه «هرگز چنین شغلی را دوباره به دست نخواهم آورد» با پیامد احساس ناکامی‌شدید و احتمالاً افسردگی ناشی از آن همراه خواهد شد. اما اگر باور فرد این باشد که «با تلاش بیشتر احتمالاً شغل بهتری به دست می‌آورم» با پیامدهای روانشناختی مساعدتری مواجه خواهد شد.
ارتباط بین رویداد، باور و پیامد را می‌توان به شکل زیر نمایش داد:

• اجبار به جلب تایید همه مردم (باید به گونه‌ای رفتار کنم که مورد تایید همه باشد)
• اجبار به کسب مهارت و شایستگی در سطح بالا (باید حداقل در یک زمینه مهارت فوق‌العاده داشته باشم)
• توقع اینکه رویدادها مطابق میل فرد باشند (نمی‌توانم مخالفت و ممانعت را تحمل کنم)
• توقع اینکه دیگران همیشه منصفانه رفتار کنند.
• باور به اینکه کنترلی بر عوامل ایجاد کننده فشار وجود ندارد.
• باور به اینکه اجتناب از مسئولیت بهتر از قبول آن است.
• باور به اینکه رفتارهای فعلی تحت تاثیر رویدادهای ناخوشایند گذشته است.
در واقع یکی از مهم‌ترین راه‌های تعدیل فشار روانی، تغییر و اصلاح باورهای غیرمنطقی و ناسازگارانه است.
* مهارت های پیشگیری  و رهایی از فشار روانی

برای اینکه دچار فشار نشوید، وقت خود را تنظیم کنید. وقت کم آوردن برای انجام کارها می تواند عامل مولد فشار روانی بزرگ باشد. بنابراین تنظیم وقت می تواند به کاهش فشار روانی کمک کند. ابتدا آنچه را که می خواهید و لازم دارید انجام شود، تصور کنید. به راه هایی مثل کمتر انجام دادن بعضی از کارها، که زندگی تان را آسانتر خواهد کرد، فکر کنید. تمرین کنید که چگونه از وقت تان استفاده کنید و پایبند برنامه تان باشد. فهرست کارهای روزانه تان را اولویت بندی کنید. هر روز ابتدا فقط برای انجام مهم ترین کارها اقدام کنید. توصیه های زیر را امتحان کنید:

-زندگی خو را با تمرکز بر انجام فقط آنچه که می خواهید و لازم است انجام شود، ساده تر کنید.
-هر روز فهرستی از کارهایی که باید انجام دهید، تهیه کنید و روی انجام آنچه در آن فهرست آمده تمرکز کنید.
-کارهای مشابه را ادغام کنید. مثلا چند مأموریت را در یک سفر انجام دهید.
-از دیگران بخواهید با وقت قبلی شما را ببینند، نه آنکه سر زده به سراغتان بیایند.
-اگر کارهایتان بیش از حد توان شماست، از دیگران کمک بگیرید.
-کارهای بزرگ با اهداف بلند مدت را به مراحل کوچک تر تقسیم کنید. بکوشید هر بار فقط یک مرحله جلو بروید.
- برای انجام هر کار وقت کافی اختصاص دهید و در هر فاصله زمانی فقط یک بار کار را انجام دهید.
در نظر داشته باشید که فشار های روانی می تواند سلامت جسمی شما را هم به خطر بیندازد، برای مثال بیماری های قلبی، سکته قلبی، پرفشاری خون، تحریک پذیری اعصاب، تیک های عصبی چشم و دردهای عضلانی که از آن به عنوان اسپاسم  یاد می شود و... نتیجه فشارهای عصبی و روانی است.
* یافته های پزشکی در خصوص آسیب های فشار روانی - استرس - بر عملکرد دستگاه ها و اجزای بدن محققان دانشگاه جان هاپکینز در پژوهش‌های اخیر خود در این زمینه دریافته‌اند که علت این امر فشار و استرس ناگهانی احساسی است که موجب می‌شود آدرنالین باعث متوقف شدن فعالیت قلب و در نهایت ایست قلبی شده و ضعف شدید‌ ماهیچه قلب را در پی دارد.

مغز:زندگی تحت فشار روانی شدید نه تنها برای سلامت بدن بلکه برای مغز و قوای دماغی نیز زیان آور است. محققان در مطالعه جدیدی تآثیر تنش درازمدت و تغییرات هورمون استرس کورتیزول را بر عملکرد مغز بررسی کردند. مطالعات بیانگر تاثیر فشار روانی بر سلامت قلب و عروق از طریق افزایش سطح خونی هورمون‌های استرس مانند کورتیزول در بدن است. در این مطالعه تاثیر بالا بودن مزمن هورمون کورتیزول بر عملکرد مغز افراد مسن، جوان و کودک بررسی شد. محققان در این تحقیق دریافتند با افزایش سطح کورتیزول در خون ناحیه‌ای از مغز به نام هیپوکامپ که مسئول یادگیری و حافظه است کوچک می‌شود. در اولین مطالعه میزان هورمون کورتیزول در گروهی از افراد مسن در طول سه تا شش سال اندازه‌گیری شد. نتایج این مطالعه نشان داد بالا بودن هورمون کورتیزول به طور مزمن حافظه را تخریب می‌کند. به علاوه اندازه هیپوکامپ در این افراد به میزان چشمگیری کم می‌شود. این مطالعه به روشنی تاثیر منفی تنش‌های درازمدت را بر مغز و قوای دماغی نشان ‌داده و تنش را مهمترین عامل تغییر عملکرد مغزمی داند.

* جلوگیری از فشار روانی با فعالیت بدنی و تمدد اعصاب
ورزش کردن و تمدد اعصاب در فضای سبز و طبیعت می تواند از بروز فشار روانی تا حد زیادی جلوگیری کند،افراد شاغل به ویژه بانوان شاغل که مسئولیت خانه داری هم بر عهده دارند،هر روز زمانی را به ورزش و تمرین یوگا، اختصاص داده و در هنگام بروز اعلائم استرس یا فشار روانی، با تنفس عمیق و آرام ( تنفس دیافراگمی) از بسیاری تغییرات فیزیولوژیکی و هیجانی ناشی از فشار روانی جلوگیری کنند. در واقع به دنبال تنفس دیافراگمی ‌کارکردهای پاراسمپاتیک بر سمپاتیک غلبه پیدا می‌کنند و به دنبال آن فرد، احساس آرامش و آسایش توأم با افزایش انرژی می‌کند.ورزش های هوازی که حتی در هنگام رفتن به محل کار نیز قابل اجراست، یکی از تأثیرگذار ترین ورزش هایی است که می تواند در بازگرداندن آرامش به کارمندان کمک کند در فواصل معین با استفاده از امکاناتی ورزشی چون استخر و... می توان بدن را همیشه برای مقابله با استرس آماده کرد. در هنگام انجام این تمرینات یا فعالیت های بدنی بهتر است از برگزاری مسابقه که به وجود آورنده فشار روانی است خودداری کرد. همچنین برای احساس آرامش بیشتر این فعالیت ها را در کنار دوست صمیمی انجام داد تا با مصاحبت او نیز احساس آرامش بیشتری کسب کنند. در صورتی که دارای بیماری خاصی هستند قبل از انجام ورزش با پزشک خود مشورت کنند.
* پر کردن اوقات فراغت با کارهای عاطفی و زیبا
برنامه ریزی برای سفرهای کوتاه مدت، پیک نیک های خانوادگی، داشتن لحظات خوش در کنار همسر و فرزندان بر تمدد اعصاب تأثیرگذار است. دیدن آلبوم و مرور  خاطرات زیبا و دور شدن از فضای فعلی که باعث ناراحتی و استرس است یکی دیگر از اقداماتی است که می توان با آن به آرامش رسید. داشتن باغچه ای کوچک در حیاط خانه و رسیدگی به گل ها و انجام کارهای باغبانی نیز علاوه بر کم کردن استرس، شادی و نشاط آور است. این جمله «خنده بر هر درد بی درمان، دواست»، واقعیتی است که باید تمرین کرد و نتایج آن را دید. خندیدن آن هم گروهی، مخصوصا گروه خانواده و در کنار کودکان، شادی و آرامش غیر قابل وصفی را ایجاد می کند.

4 اثر شگفت‌انگیز گریه بر روی بدن!

همه افراد به هنگام اتفاقات ناگوار از گریه کردن استفاده می کنند. حال این اشک هایی که بر روی گونه جاری می گردد و چشم ها را پف دار می کنند، چگونه می تواند دارای خاصیت باشد؟فرد قادر به ریختن 10 اونس اشک و 30 گالن در سال را دارد. این اشک ها می توانند اساسی، اشک رفلکسی و یا روانی و احساسی باشند. اگرچه اشک های حاصل از احساسات حجم بالایی از استرس را دارند، اما باعث آسودگی عنبیه و انتقال این احساس به دیگران را دارد. افراد از گریه کردن در عموم دچار خجالت می شوند، اما باید بدانندکه اشک ریختن باعث از بین رفتن احساسات منفی می شود.

1)دفع سموم
گریه علاوه بر اینکه ذهن و احساس افراد را پاک می کند قادر به پاکسازی سموم نیز می باشد. اشک هایی که توسط استرس تولید می شوندبه بدن کمک می کنند تا از مواد شیمیایی افزایش دهنده کورتیزول خلاص شوند. گفتنی است که بسیاری از مواد شیمیایی موجود در گریه های احساسی حاوی پرولاکتین پروتئین و هورمون آدرنوکوتیکو هستند که در د را کاهش می دهد.

2)بهبود بینایی
اشک هایی که توسط غدد اشکی تولید می شوند باعث باز شدن دید می گردند. زمانی که غشای چشم دپار کم آبی می شود از کیفیت بینایی کاسته خواهد شد، لذا اشک باعث شستشوی سطح چشم شده و مانع از دست دادن آب غشای آن می گردد.

3)بهبود خلق
اشک قادر است بهتر از هر گونه داروی ضد افسردگی خلق و خو را بهبود بخشد. طبق مطالعات به عمل آمده گریه کردن باعث تسکین روح و خلق افراد می شود. افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی و خلقی ممکن است کمتر اثرات مثبت گریه را تجربه کنند.

4)تسکین استرس
یک گریه خوب می تواند احساس آسودگی را به فرد انتقال دهد، حتی اگر شرایط بد همچنان باقی مانده باشد.نکته قابل توجه این است که گریه هورمون های استرس و سموم را از بدن رها کرده و باعث کاهش تنش می گردد.مارتین روان درمانگر معتقد است که گریه یک جایگزین سالم و مناسب برای مشت زدن به دیوار به شمار می رود و مانع از مشکلاتی می شود که سلامت جسم را تهدید می کند. لذا اشک ریختن یک راه امن و موثر برای مقابله با استرس است.

نسخه اسلام برای درمان افسردگی

پرسش و پاسخ از حضرت آیت الله خوشوقت درمورد افسردگی

س۱: علت شیوع افسردگی چیست؟

ج: دلیل اولش ضعف بدن است. این هوای مسموم، این آب‌های مسموم که کلر دارد، کلر سم است، غذاهایی که ساخته می­شود برای این که فاسد نشود مواد افزودنی به آن‌ها می­زنند، این‌ها سرطان زاست، و همینطور غم و غصه­هایی است که هست، این چشم و هم چشمی­هایی که در خانواده‌ها هست، این عوامل باعث می­شود که آدم‌ها زودتر ضعیف شوند بعد هم مریض شوند. عامل دیگر هم، گناه زیاد است که باعث شده مصیبت­های زیادی بیاید.

س۲: راه درمان افسردگی از نظر اسلام چیست؟

ج: آن‌ بیماریهایی که در اثر گناه می­آیند راهش ترک گناه است، باید توبه کنند. آن‌هایی که سبب بیماریشان هوای بد و آب بد است باید محل زندگی خود را عوض کنند،« فَتُهَاجِرُوا»،[۱] و الّا هوای بد باعث می­شود اکسیژن لازم به سلول‌ها نرسد و به جای آن دود مصرف کنند، کم‌کم مریض می­شوند. خدا ما را به گونه‌ای ساخته است که اکسیژن لازم داریم، امروز هواپیماها هوا را خراب کرده­اند، ماشین‌ها هم زمین را خراب کرده­اند، دیگر از هوای پاک چیزی نمانده است. آدم وقتی از قم به تهران می­آید انگار یک لحاف سیاه روی تهران کشیده شده است، هیچ‌چیز پیدا نیست، حتی کوه البرز به این بزرگی پیدا نیست، همه‌جا دود است. در اثر آلودگی مدتی که گذشت آدم یک عضوش خراب می­شود.

س۳: در هنگام ناامیدی و اوج ناملایمات زندگی جز توکل چه باید کرد؟

ج: توکل که کار تو نیست. آدمی که نا امید است از او توکل بر نمی­آید، شروع به اطاعت فرمان کن تا ان شاءالله امید بیاید.

س۴: در نوسانات روحی زیادی قرار می­گیرم، جهت تثبیت حالات خوب روحی راهنماییم کنید.

ج: با ترک گناه ایمان را تقویت کن؛ ایمان بالا برود کار درست می­شود، و الّا تا ایمان ضعیف است این جابجایی ها زیاد است.

س۵: خانمی جوان هستم چندین سال است که افسردگی گرفته‌ام و هر چه دکتر می روم خوب نمی شوم و حالم خیلی بد است و دکترها هم می‌گویند با خودت باید کنار بیایی، از شما خواهش می‌کنم راهنمایی ام کنید.

ج: این داروهایی که دکترها برای افسردگی تجویز می کنند یک خُرده مدتش طولانی است، این غیر از دل درد و زخم معده است. این نوع دارو اثرش زود ظاهر نمی‌شود، ‌بنابراین افراد مبتلا حوصله‌شان سر می‌رود و دارو را ترک می‌کنند و حالشان بدتر می‌شود، لذا باید داروهای تجویز شده را حتما ادامه بدهند و فقط با دستور خود پزشک ترک کنند و الا حالشان بدتر می‌شود، امیدواریم خدای متعال شفای کامل به ایشان مرحمت کند.

س۶: چند ماه پیش قضیه ناراحت کننده‌ای برایم پیش آمد، که هفت هشت ماه است که ذهنم را مشغول کرده و فکر و روحم را آزرده می‌کند هر وقت که به یاد آن موضوع می‌افتم به شدت ناراحت و افسرده می‌شوم باید چکار کنم و راه حل چیست؟

ج: گناه نکن ایمانت بالا می‌رود، آن را فراموش می کنی.‌ تا آخر عمر که نمی‌شود که آن را نگه داشت، اتفاق افتاد دیگر. تقصیر خودت است که آن را نگه می‌داری.رهایش کن برود.‌ گناه نکن، سَرَت گرم می‌شود درست می‌شود ان شاء الله.

اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD)

کودکانی که بیش از حد فعالند

اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) وضعیتی است که کودکان را از توانایی خود برای تمرکز و توجه محروم می سازد. کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD بی قرار هستند و به راحتی از موضوع منحرف می شوند. این امر باعث دشواری نگه داشتن آن ها سر یک کار خاص مثل گوش دادن به درس معلم و یا به پایان رساندن یک کار سخت و طاقت فرسا می شود.

علائم  ADHD 

1- بی توجهی

علامت اصلی ADHD ، ناتوانی در توجه است. کودکان و نوجوانان مبتلا ممکن است در گوش دادن به یک سخنرانی، پایان رساندن وظایف و یا پیگیری مسائل شخصی مشکل داشته باشند. آنها اغلب ممکن است دچار افکار پوچ و از طرفی به دلیل بی دقتی، مرتکب اشتباه شوند. کودکان مبتلا به ADHD تمایلی به انجام فعالیت هایی که نیاز به دقت دارند و یا ممکن است خسته کننده باشند، ندارند.

2- بیش فعالی

یکی دیگر از علائم ADHD ، عدم توانایی در نشستن در یک جا است. کودکان ممکن است مکررا بدوند و یا از وسایل مختلف بالا و پایین بروند، حتی زمانی که در داخل خانه هستند. هنگامی که آنها نشسته اند، تمایل به پیچ و تاب خوردن، بی قراری و گزافه گویی دارند. برخی از کودکان مبتلا به ADHD ، بیش از حد صحبت می کنند و نمی توانند بی سر و صدا بازی کنند.

3- تکانشگری

علامت سوم تحریک پذیری یا تکانشگری است. بی اجازه وارد صف شدن، قطع صحبت دیگران و یا پاسخ به سوال معلم قبل از خاتمه آن از نشانه های این علامت است. این جنبه از ADHD در کودکان، صبر کردن برای رسیدن به نوبت خود و یا فکر کردن قبل از عمل را برای آنها دشوار می سازد.

ADHD خطر ابتلا به افسردگی دوران کودکی و اختلالات اضطرابی را افزایش می دهد

تاثیر ADHD در زندگی روزمره

بدون درمان، ADHD  می تواند تکامل اجتماعی و تحصیلی کودک را تحت تاثیر قرار دهد. عدم توانایی در تمرکز ذهنی، اغلب به عملکرد ضعیف در مدرسه منجر می شود. کودکانی که تحریک پذیرند ممکن است در پیدا کردن یا نگه داشتن دوستانشان، مشکل داشته باشند. این موانع می تواند به کاهش اعتماد به نفس و رفتارهای خطرناک منجر شود.  ADHD خطر ابتلا به افسردگی دوران کودکی و اختلالات اضطرابی را افزایش می دهد.

علل  ADHD

کودکان مبتلا به ADHD فعالیت کمتری در نواحی کنترل توجه در مغز دارند. آنها هم چنین ممکن است عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی داشته باشند. روشن نیست چه عاملی باعث این بی نظمی ها می شود، اما ADHD در خانواده ها تکرار می شود، بنابراین بسیاری از کارشناسان معتقدند که ژنتیک در ایجاد آن نقش دارد.

تشخیص  ADHD

هیچ تست آزمایشگاهی برای تشخیص ADHD وجود ندارد. پزشکان بر پاسخ بیمار به سؤالات، توضیحات خانواده ها در مورد مشکلات رفتاری و ارزیابی مدرسه ها تکیه می کنند. کودک مبتلا به ADHD، باید ترکیبی از بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری را به مدت حداقل شش ماه به درجه ای که ناسازگار و متناقض با سن او باشد نمایش داده باشد.

شروع علائم نباید بعد از سن 7 سالگی رخ داده باشد.

انواع اختلال ADHD

سه نوع  ADHD وجود دارد.

نوع ترکیبی شایع ترین نوع است و شامل کودکانی می شود که بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری را دارا می باشند.

در نوع بیش فعال - تکانشگر، کودک بی قرار است و نمی تواند انگیزه های خود را کنترل کند.

در نوع بی توجهی که قبلا موسوم به اختلال کمبود توجه بود، کودک دچار عدم تمرکز است. اما بیش از حد، فعال نیست و معمولا کلاس درس را مختل نمی کند.

متخصصان دیدن تلویزیون برای کودکان زیر 2 سال و بیش از دو ساعت در روز برای بچه های بزرگتر را توصیه نمی کنند

داروهای مورد استفاده در  ADHD

داروهای محرک می توانند با کنترل بیش فعالی و تکانشگری کودکان باعث افزایش میزان توجه آن ها شوند. مطالعات نشان می دهند که این داروها در 70 تا 80 درصد از بیماران موثر می باشند، اگر چه ممکن است عوارض جانبی ناراحت کننده ای نیز داشته باشند.

مشاوره برای اختلال   ADHD

مشاوره می تواند به کودک مبتلا به ADHD کمک کند تا اعتماد به نفس خود را بالا ببرد و دچار سرخوردگی نشود. همچنین می تواند پدر و مادر را با راهکارهای حمایتی آشنا سازد.

نوع خاصی از درمان، آموزش مهارت های اجتماعی نامیده می شود.

آموزش استثنایی برای   ADHD

اکثر کودکان مبتلا به ADHD در کلاس های درس استاندارد آموزش می بینند، اما برخی از آن ها در یک محیط ساختار یافته تر (استثنایی) بهتر آموزش می یابند. ولی همه کودکان مبتلا، نیاز به آموزش استثنایی ندارند.

رژیم غذایی در مبتلایان به   ADHD

دانشمندان هنوز در مورد اینکه آیا رژیم غذایی ممکن است علائم ADHD را بهبود بخشد یا نه، اتفاق نظر ندارند. در حالی که مطالعات انجام شده در مورد رژیم غذایی ADHD نتایج متفاوتی داشته اند، برخی از کارشناسان معتقدند غذاهایی که برای مغز خوب هستند می توانند علائم اختلال را کاهش دهند.

غذاهای با پروتئین بالا از جمله تخم مرغ، گوشت، حبوبات و مغزها ممکن است تمرکز را بهبود بخشند.

هم چنین ممکن است جایگزینی کربوهیدرات های ساده مانند آب نبات و نان سفید، با کربوهیدرات های پیچیده مانند میوه و نان سبوس دار مفید باشد.

قبل از هر گونه تغییر در رژیم غذایی کودک خود حتما با پزشک کودکتان مشورت نمایید

ADHD و تلویزیون

ارتباط بین تلویزیون و این اختلال به درستی شناخته نشده است، اما آکادمی متخصصان اطفال آمریکا توصیه می کند که قرار گرفتن کودکان کم سن و سال در برابر تلویزیون کم شود.

این آکادمی، دیدن تلویزیون برای کودکان زیر 2 سال و بیش از دو ساعت در روز برای بچه های بزرگتر را توصیه نمی کند.

برای کمک به افزایش مهارت های تمرکزی کودک خود او را تشویق به انجام بازی های فکری، تکمیل جورچین ها و مطالعه نمایید.

جلوگیری از  ADHD

هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از ایجاد اختلال در کودکان وجود ندارد، اما شما می توانید اقداماتی برای کاهش خطر ابتلا انجام دهید.

شما می توانید شانس ابتلای کودک خود را با سالم ماندن در دوران بارداری کاهش دهید.

از الکل، مواد مخدر و سیگار در دوران بارداری استفاده نکنید.

کودکانی که مادرانشان در طی بارداری سیگار می کشند، دو برابر بیشتر احتمال ابتلا به ADHD دارند.

چشم انداز آینده برای کودکان مبتلا به   ADHD

با درمان، اکثر کودکان مبتلا به ADHD بهبود می یابند. آن ها باید هم چنان تحت پیگیری منظم قرار گیرند، زیرا در برخی از کودکان همزمان با رشد نیز بیماری ادامه می یابد و بیش از نیمی از بیماران علائم را در سن بزرگسالی نیز تجربه می کنند.

افسردگی فصلی در فصول سرد سال بیشتر است

افسردگی در زمستان و پاییز به علت اختلال خلقی فصلی و کاهش نور خورشید و کوتاه شدن روزها بوجود می آید.

اختلالات خلقی فصلی، یک نوع افسردگی می باشد که در هر زمانی از سال می تواند رخ دهد. اگر شما دارای این اختلالات هستید، علائم در پاییز شروع شده و ممکن است تا آخر زمستان ادامه داشته باشد و انرژی شما را تحلیل دهد و بدخلق شوید.

ندرتا، این اختلالات خلقی باعث افسردگی در بهار و اوایل تابستان می شود.

این اختلالات باعث خودکشی، دوری از اجتماع  و بدرفتاری در مدرسه یا محل کار می شود.

علائم اختلالات خلقی فصلی در پاییز و زمستان

افسردگی

امید نداشتن

عصبانیت

کمبود انرژی

احساس سنگینی در بازوها و پاها

تمایل به تنهایی

زیاد خوابیدن

کاهش علاقه به فعالیت

تغییر اشتها و زیاد مصرف کردن غذاهای شیرین

افزایش وزن

مشکل در تمرکز

سفر کردن در فصول سرد سال به یک منطقه گرم باعث می شود که روح و جسمتان تازه شود و از افسردگی دور شوید

علت اختلالات خلقی فصلی

به درستی علت مشخص نیست.

ژنتیک، سن و مواد شیمیایی بدن نقش مهمی را بازی می کنند. از عوامل دیگر می توان موارد زیر را نام برد:

- ساعت بیولوژیک بدن : این ساعت می داند که چه زمانی شما باید بخوابید و چه زمانی باید از خواب بیدار شوید. کاهش مقدار اشعه خورشید موجب تداخل در ساعت بیولوژیک بدن می گردد. این تداخل موجب افسردگی نیز می گردد.

- مقدار هورمون سروتونین (هورمون شادی آور) : کاهش مقدار این هورمون بر خلق و خو اثر می گذارد. کاهش اشعه خورشید باعث کاهش سروتونین و افزایش افسردگی می گردد.

- مقدار هورمون ملاتونین (هورمون خواب) : تغییرات فصول می تواند باعث تداخل در تعادل هورمون طبیعی ملاتونین شود. نقش ملاتونین در خواب و خلق و خو می باشد.

عوامل خطر برای اختلالات خلقی فصلی

مونث بودن

سابقه خانوادگی

سابقه ابتلا به افسردگی

تشخیص

پزشک از شما راجع به خلق و خو، رفتار و کردار و افکار، خوابیدن، برنامه غذایی و کارتان می پرسد.

آزمایشات بدنی: برای اطمینان از اینکه مشکلات جسمی باعث افسردگی گردیده است یا نه.

آزمایش خون

درمان

1- نور درمانی : در این روش شما در مقابل یک جعبه مخصوص نوردرمانی قرار می گیرید. نوردرمانی شبیه نور در محیط خارج می باشد و باعث تغییرات در مواد شیمیایی در مغز و تغییر خلق و خو می شود. نور درمانی یکی از اولین درمان ها برای اختلالات خلقی فصلی می باشد.

2- دارودرمانی : مصرف داروهای ضد افسردگی

3- روان درمانی : این اختلالات باعث تغییر در مقدار مواد شیمیایی در مغز و به دنبال آن تغییر خلق و خو می شود. روان درمانی کمک می کند که افکار و رفتار منفی را دور کنید و استرس را کنترل کنید.

12  عامل اساسی برای جلوگیری از افسردگی در زمستان

1- دقت در مصرف مواد شیرین : افزایش مصرف شکر و فراورده های دارای آرد سفید، بر سیستم بیوشیمیایی بدن اثر خواهد داشت و اثرات آن همانند مواد مخدر خواهد بود و افسردگی را به دنبال خواهد داشت.

2- مصرف امگا 3 : مصرف امگا3، اثر مثبت بر جسم و روح دارد. امگا 3، ضد التهاب می باشد و سلامت روح و ذهن را به ما می دهد و برای ثبات خلق و خو مفید می باشد.

3- به دیگران کمک کنید. هدفمند بودن در زندگی و کمک کردن به افراد، یک پادزهر قوی برای افسردگی می باشد.

4- ورزش کنید. به کلاسهای ورزش بروید و یا خود در خانه ورزش کنید.

5- از نور چراغ استفاده کنید. نور درمانی یکی از شیوه های ضدافسردگی می باشد.

مصرف روزانه ویتامین D در فصول سرد سال باعث بهتر شدن خلق و خو می شود

6- لباس های به رنگ روشن بپوشید. ارتباطی بین نگاه مثبت و پوشیدن لباس های روشن وجود دارد. با توجه به این ارتباط، مغز شروع به تفکر می کند و از افسردگی دور می شود. اگر همیشه در فصول سرد سال، رنگ های تیره بپوشید، لاغرتر به نظر می آیید، اما احساس خواهید کرد که هر روز به یک مراسم عزا می روید.

7- بیرون بروید. در هوای سرد، بیرون بروید. همان نور کم نیز می تواند بر روی سیستم مغزی شما اثر داشته باشد و مرکز عاطفی را تقویت کند و ویتامین D را به بدنتان برساند و مهم تر از همه باعث جلوگیری از افسردگی گردد.

8- با دوستان خود در تماس باشید. هنگامی که با هم باشیم، خلق و خویمان نیز بهتر است. مردم نیاز به تفریحات دسته جمعی دارند.

9- سفر کنید. سفر به یک منطقه گرم باعث می شود که روح و جسمتان تازه شود و از افسردگی دور شوید.

10- برنامه ریزی کنید. در فصول سرد، می توانید خانه خود را نقاشی کنید و یا کمد لباس های خود ار مرتب کنید ، گاراژ خود را تمیز کنید و غیره. این کارها باعث می شود که شما از مشکلات خود دور شده و یک احساس موفقیت و شادکامی را در خودتان بوجود آورید.

11- فعالیت کنید. مثلا آموختن این که چگونه ضبط و ویرایش نوار را انجام دهیم، شرکت در کلاس های خطاطی و یا ساختن وب سایت شخصی از جمله کارهایی است که سرمای پاییز و زمستان را به حداقل می رساند.

12- شمع روشن کنید، ساعت های زیادی را برای مسواک زدن و شانه کردن مو و حمام کردن صرف کنید.

رابطه ویتامین D و افسردگی

مصرف روزانه ویتامین D در فصول سرد سال باعث بهتر شدن خلق و خو می شود.

کمبود ویتامین D موجب مشکلات زیادی برای سلامتی می شود.

مصرف مقدار کافی مواد غذای حاوی ویتامین D، قرار گرفتن در معرض نورخورشید و درمان با مکمل های ویتامینی D2 و D3 باعث کاهش مشکلات سلامتی می شود.

محققان به این نتیجه رسیدند که مصرف مکمل ویتامین D باعث کنترل فشار خون و بهتر شدن خلق و خوی زنان دیابتی می شود.

افسردگی با افزایش مقاومت انسولین همراه است. بنابراین افراد دیابتی در معرض خطر بیشتری برای بیماری افسردگی می باشند.

زنان نیز تمایل زیاد به افسردگی دارند و کمتر قند خونشان را می توانند کنترل کنند.

مصرف مکمل ویتامین D ممکن است باعث کاهش مقاومت به انسولین گردد.

اگر بتوانیم مقدار انسولین را ثابت کنیم، می توانیم قند خون را کنترل کنیم و علائم افسردگی را کاهش دهیم.

حقایقی درباره داروهای ضدافسردگی

داروهای ضد افسردگی توسط پزشکان عمومی هم داده می شود، اما اگر دچار علائم شدید افسردگی هستید، به روان پزشک مراجعه کنید.

بیشتر داروهای ضد افسردگی توسط ایجاد تغییراتی در تعادل مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی عمل می کنند.

در افراد مبتلا به افسردگی، این مواد شیمیایی به درستی توسط مغز استفاده نمی شوند. داروهای ضدافسردگی، این مواد شیمیایی را قابل دسترس سلول های مغزی می کنند.

داروهای ضد افسردگی توسط پزشکان عمومی هم داده می شود، اما اگر دچار علائم شدید افسردگی هستید، به روان پزشک مراجعه کنید.

انتظارات معقول

داروهای ضد افسردگی بسیار موثر می باشند، مخصوصا هنگامیکه همراه با روان درمانی باشند.

به طور کلی، مجموعه داروهای ضد افسردگی و روان درمانی، یکی از موثرترین درمان ها برای مبتلایان به افسردگی می باشد.

بیشتر مصرف کنندگان داروهای ضد افسردگی دارای علائمی همچون: غم و غصه، از دست دادن علاقه و ناامیدی می باشند.

در برخی افراد، اثرات مثبت این داروها، یک تا سه هفته بعد از مصرف رخ می دهد و در برخی دیگر ممکن است مدت ها بعد از مصرف این داروها، اثرات مثبت نمایان شود.

آیا باید دارو را عوض کنید؟

اگر نشانه ها بعد از سه هفته بهبود نیافت، به دکتر خود بگویید. مقدار و نوع داروی شما ممکن است تغییر یابد.

بسیاری از مردم، به اولین داروی ضد افسردگی تجویز شده، پاسخ نمی دهند.

در برخی افراد، داروهای ضد افسردگی اثرات خود را نشان نمی دهد، به خصوص در افرادیکه قبلا از آن دارو استفاده می کردند.

به یاد داشته باشید که اثرات مثبت این داروها بعد از سه ماه مصرف کردن، مشخص می گردد

حتی زمانی که یک داروی ضد افسردگی، تاثیر خود را خوب انجام می دهد، بیمار ممکن است بخواهد دارو را مصرف نکند. این ترک مصرف دارو یا به علت این است که مقدار دارو مناسب نیست و یا عوارض ناخوشایندی را دارو بر بدن بر جا می گذارد.

در برخی از بیماران، داروهای ضد افسردگی اثر خود را نشان نمی دهند و باید از روش های درمانی دیگر استفاده کرد.

موفقیت ضد افسردگی ها

موفقیت این داروها معمولا در طی چندین ماه رخ می دهد.

پزشک برای شما یک برنامه مرتبی ارائه می دهد که از طریق آن برنامه، داروهایتان را مصرف کنید؛ برای مثال پزشک می گوید این داروها را با صبحانه هر روز مصرف کنید.

مقابله با عوارض جانبی

از گفتن عوارض جانبی این داروها با پزشک خود رودرواسی نکنید.

راه هایی برای کنترل کردن این عوارض وجود دارد. برای مثال مصرف کردن این دارو همراه با غذا، از تهوع جلوگیری می کند.

اگر شما مشکلات جنسی دارید، به پزشک خود بگویید، ممکن است پزشک داروی شما را عوض کند.

اگر شما احساس خستگی دارید، داروها را 1 تا 2 ساعت قبل از خواب مصرف کنید.

اگر این داروها موجب بی خوابی می شوند، داروها را صبح مصرف کنید.

بسیاری از عوارض جانبی، بعد از چندین هفته از بین خواهند رفت.

تداخل دارویی

داروهای ضد افسردگی جدید، دارای عوارض جانبی کمتری می باشند.

با این حال، داروهای ضدافسردگی می توانند با سایر داروها، داروهای گیاهی و یا مکمل های تغذیه ای تداخل پیدا کنند.

تداخلات دارویی می تواند منجر به عوارض جانبی شدیدتر شود و اثر بخشی داروها را کم کند.

پیگیری بیماری

از آنجایی که برگشت بیماری بسیار شایع است، پیگیری بیماری نیز امر مهمی می باشد.

اگر علائم برگشت کند؛ پزشک ممکن است مقدار دارو را کم و یا زیاد کند و یا حتی دارو را عوض نماید.

درباره تغییرات عمده زندگی خود مانند: از دست دادن شغل، باردار شدن و یا بهبودی یک بیماری دیگر، با پزشک مشورت کنید.

روش مصرف داروهای ضدافسردگی

برخی از مردم معتقدند که داروهای ضد افسردگی، احساسات را از بین می برند و انسان مانند یک ربات عمل می کند. در حقیقت، این داروها احساسات اندوهگین را درمان می کنند، اما کل احساسات را از بین نمی برند.

یک دوره درمان معمولی با داروهای ضد افسردگی 6 تا 12 ماه طول می کشد.

داروهای ضد افسردگی، اعتیاد جسمی ندارند.

مصرف این داروها را نباید به طور ناگهانی و خودسرانه قطع کنید.

قطع ناگهانی این داروها توسط بیمار به طور خودسرانه، می تواند موجب تشدید عوارض جانبی و یا حتی برگشت افسردگی شود

فواید روان درمانی

تحقیقات نشان داده که روان درمانی همراه با مصرف داروهای ضد افسردگی، نتایج رضایت بخشی را در درمان افسردگی دارد.

انواع روان‌درمانی شامل: درمان رفتارهای ادراکی و درمان روابط مردمی می باشند.

درمان رفتارهای ادراکی، بر تغییرات افکار و رفتارهای منفی شخص متمرکز می باشد.

درمان روابط مردمی، بر روابط فرد با دیگران تمرکز دارد.

افسردگی و ورزش

ورزش کردن موجب آزاد شدن آندروفین می گردد. آندروفین، ماده شیمیایی است که موجب تقویت روحیه می گردد و افسردگی را کاهش می دهد.

بسیاری از تحقیقات نشان داده که ورزش منظم دارای اثرات مفیدی در درمان افسردگی خفیف و شدید می باشد. دسته جمعی ورزش کردن نیز در این رابطه کمک کننده می باشد.

ترک داروهای ضد افسردگی

پزشک به شما خواهد گفت که چه موقع این داروها را دیگر مصرف نکنید.

قطع ناگهانی این داروها توسط بیمار به طور خودسرانه، می تواند موجب تشدید عوارض جانبی و یا حتی برگشت افسردگی شود.

بهتر است بر طبق تجویز پزشک تان، مقدار دارو را یا کم کنید و یا دارو را تغییر دهید.